GEHOORD
OUDE
VER
VULD
Het echtpaar Van Laar verkoopt sigaren
ergiftigde olijven
groeide uit tot
Hobby
dagelijks kijkspel
DE NATUUR
Pag. 2
Gewoon
Plezier
FLITS
GORDON
in het
i heelal
ZonJer vergissing
Oude man verdronken
Bejaarde bromfietser
verongelukt
in en om uw
huis
Door vrachtwagen
van broer gedood
Jack
Dunkley
KAPPIE EN DE KRIELKUNSTMAAN I
Uit de kerken
Woensdag 17 augustus 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Hardinxveltl-Giessendam
Het belletje van de winkeldeur
rinkelde. De eigenaar van de
sigarenwinkel kwam naar ons
toe. Wij legden uit wie wij wa
ren. „Komt. u binnen", .sprak
een opgewekte stem. „U be
hoort dus tot de artiesten van
de letter."
Wij gingen de huiskamer bin
nen. De vrouw des huizes was
bezig met kinderkleertjes.
„Pakt u maar een stoel", no
digde zij. „Nee, gaat u niet op
die houten stoel zitten, maar
neem die leunstoel."
Zo zaten wij in de huiskamer
tegenover de heer en mevrouw
T. van Laar.
Sinds een maand is de drieënveertiig-
jarige heer Van Laar eigenaar van een
sigarenzaak. Op het eerste gezicht on
derscheidt deze zaak zich nauwelijks
van andere soortgelijke zaken. Nauwe
lijks. Want wie goed kijkt, ziet toch
wel verschillen. Die moeten er ook
Laar rijn'befdeïfblind mevr0Uw Vatl
Toch kunt u rustig' om een pakje
sigaretten vragen of een losse sigaar
van twintig cent. U wordt snel gehol
pen en een gulden of honderd gulden:
het wisselgeld wordt vlug en juist
teruggegeven.
Zonder te aarzelen of te tasten pakt de
heer T. van Laar het merk sigaretten, waar
om gevraagd wordt
In de huiskamer: Mevrouw Van Laar met haar dochtertje Rita.
en voor zijn vak met sigaretten.
In een groot vak" staan die sigaretten,
gesorteerd naar prijs.
De heer Van Laar weet precies waar
alles staat: achter elkaar noemde hij
dwars door elkaar de verschillende
merken op. Zware shag, lichte, losse
sigaren van vijftien en twintig cent, de
man achter de toonbank vergist zich
niet. Hij tast niet, hij pakt. De sigaret
ten staan in bakjes met een veer, zodat,
wanneer er een pakje uitgehaald wordt
het rijtje van vijftien automatisch naar
voren schuift.
Verschillende soorten snoep en koffie
kunt u ook in die winkel kopen. Alles
is er, want de heer Van, Laar zorgt zelf
ook voor de voorraad.
stonden, realiseerden wij ons eigenlijk
pas, dat deze mensen met ons hadden
gesproken, zonder ons te zien.
Maar wanneer u in de sigarenwinkel
van de heer Van Laar een pakje siga
retten koopt- dan wordt u gewoon ge
holpen.
46 I
,,Ah, dan was het een exemplaar
van de editie voor het westelijk deel
van Engeland. Laat me eens naden
ken. de krant ging in de afgelopen
nacht een beetje laat ter perse. De
eerste exemplaren moeten gister
avond na half elf van de pers zijn
gekomen."
„Dat geeft ons in elk geval een
tijdlimiet," zei Haines. ,,Hel goedje
kon er dus niet vóór half elf gister
avond zijn neergelegd."
Hij was er benieuwd naar of het
blauwzuur inderdaad in de krant naar
de kamer was gebracht.
..Kom mee, Ogilvie, laat ons gaan
kijken, wat Miss Timmins te zeggen
heeft. Zij zal ons vermoedelijk over
het een en ander wel nader kunnen
inlichten."
Ofschoon haar wangen nog bleek
en haar ogen nog rood zagen, was
Miss Timmins toch in staat de beide
politiemannenmet haar gewone ge
degenheid te woord te staan.
Getraind telkens voorkomende cri
ses het hoofd te bieden, "was zij er
de persoon niet naar om zich door
een poging tot moord eronder te la
ten krijgen.
..Wij hebben uw hulp erg nodig,
Miss Timmins", zei Haines haar.
.,De zaak is deze: tussen half elf
gisteravond en zes uur hedenavond is
iemand bij afwezigheid van Mr. Ede
diens kamer binnengegaan en heeft
het blauwzuur in de douchecel neer
gelegd, dat hem bijna heeft gedood."
Hij liet dat even op haar inwer
ken.
..Vertel me nu eens, of het een
vaste gewoonte van Mr. Ede was om
's avonds een douche hier in het ge
bouw te nemen."
Alleen, wanneer' hij ergens heen
ging en zich moest verkleden," zei
Miss Timmins.
..Wisten veel mensen ervan, dat hij
vanavond uit zou gaan? Ik bedoel
mensen van de redactiestaf."
,,Ik denk heel wat. Ik zei Mr. Soa-
mes, dat hij een reporter moest aan
wijzen om dat diner te verslaan en
als één reporter zoiets weet, kan ik
me niet voorstellen, dat ze er niet
allemaal van op de hoogte zouden
zijn."
..Juist. Welnu, Miss Timmins, aan
nemend, dat iemand de kamer van
Ede tussen die twee tijden is binnen
gegaan, wanneer zou dat volgens u
het gemakkelijkst gebeurd kunnen
zijn? Welke waren die gelegenhe
den?"
Miss Timmins tastte met haar vin
gers over de nu tamelijk verfomfaai-
door Andrew Garve
i
de jabot aan haar hals en pijnigde
haar hoofd in bezorgd nadenken. ,,Ik
kan het me niet voorstellen. Ik had
zelfs niet gedacht, dat het moge
lijk was."
,.Het kan gebeurd zijn toen u niet
in het gebouw was, weet u. Laten
we eerst die mogelijkheid eens be
kijken. Wat waren de regelingen be
treffende het sluiten van uw deur en
die van Mr. Edes kamer?"
,,Ik heb een sleutel van mijn ka
mer," zei Miss Timmins, ,,en Mr.
Ede heeft er een van de zijne. Wan
neer we 's avonds vertrekken, slui
ten we ieder onze eigen kamer af,
en als we 's morgens arriveren ont
sluiten we ieder onze eigen deur."
„En wat gebeurt er met de tussen
deur?"
,,Die wordt niet gesloten."
,,En neemt u de sleutels mee naar
huis of laat u die bij de portier ach
ter?"
„We nemen ze mee. Sarge heeft
nog een ander stel in de portiersloge
en hij heeft natuurlijk ook een lo
per."
Haine maakte in de geest een aan
tekening om de sleutels te laten con
troleren. ,,Nu, één ding tegelijk. Her
innert u zich, dat u gisteravond uw
deur heeft gesloten?"
,,Ja, dat was om ongeveer zeven
vur."
,,Was Mr. Ede toen nog in zijn ka
mer?"
,,Neen, hij was enige minuten eer
der vértrokken. Ik hoorde hem zijn
deur sluiten."
„Maar hij kan misschien later in
de avond zijn teruggekeerd?"
„Neen," zei Miss Timmins, „gis
teravond niet Mr. Jackson had
dienst. Mr. Ede placht altijd terug
te komen, wanneer daarvoor een spe
ciale reden was, maar gisteravond
was die er niet en heeft hij Mr.
Jackson alleen maar opgebeld."
„Dan waren dus volgens uw beste
weten, Miss Timmins, beide deuren
secuur gesloten tussen de tijd, dat
u gisteravond naar huis ging en het
moment, dat u vanochtend arriveer
de?"
Zij dacht een ogenblik na. „Maar
de werksters zijn er nog geweest," op
perde zij.
„O ja, natuurlijk. Dat moeten we
onderzoeken. Maar wat u en Mr.
Ede betreft bleven de deuren geslo
ten?"
„Ja."
„Hoe laat kwam u vanmorgen?"
„Om tien uur. Mr. Ede kwam
even voor-elven binnen."
„Toen u arriveerde, waren de deu
ren toen gesloten en zag alles in de
kamers eruit zoals gewoonlijk?"
„Ja."
„Goed. En hoe was het vandaag?
Welke gelegenheden zou iemand heb
ben gehad om ongezien mr. Edes
kamer binnen te sluipen tussen tien
en zes uur? Ik vermoed heel wat,
niet?"
„O, helemaal niet", zei miss Tim
mins prompt. „Ik zie werkelijk geen
mogelijkheid, dat iemand gelegen
heid zou hebben gehad."
„Denk goed na", drong Haines bij
haar aan. „Het was alleen maar
een kwestie van een enkel moment,
weet ,u."
„Dat begrijp ik", zei miss Tim
mins. „maar het enige ogenblik, dat
we er beiden niet waren, was gedu
rende het lunchuur en toen sloten
we. deur dat doen we altijd.
Wij zijn zeer nauwgezet, wat dat be
treft, omdat hoofdredacteuren altijd
allerlei soorten belangrijke stukken
in hun kamer hebben."
„Maar mr. Ede moet toch overdag
verscheidene malen zijn kamer heb
ben verlaten voor conferenties
bijvoorbeeld?"
„O, ja", stemde ze toe, „hij gaat
vaak weg, maar dan ben ik hier al
die tijd en het hoort tot mijn taak
een waakhond te zijn."
„Zijn gangdeur kunt u moeilijk van
uw kamer uit in het oog houden."
(Wordt vervolgd)
Wij werden gefascineerd door wat
wij gisteren zagen. De heer en me
vrouw Van Laar zijn 'blind. Zij moeten
vertrouwen op hun andere zintuigen,
waar u en ik normaal kunnen zien.
Toen wij weer buiten de winkel
hjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
INMIDDELS KRIJGENDE RUlMTÊiJON-
ÖENS HUN EERSTE aRIJLES"...
OP GERI NGEAESTANP..
WERi<EUOK,Z(NO,
DAT IS ËËWSTJD.zC
WE MOETEN
HEN WAARSCHU
WEN VOORDE
BOM.MISSCH/eN
KOMMEN 2IJHEL-
ZE ZIJN IN AANTOCHT, GEEN T/OD 1
COMMANDANT,SLENG. MEER. dEZIET
zalikwnimgtrigon J hc&dooeujkhun
ROEREN? WAPENS ZIJN.ZE
M06EN0NZESTADJ
De heer Van Laar was metaalarbei
der in Oosterbeek. Hij leerde zijn
vrouw kennen in een vakantiekamp.
,,Ik ben een rasechte Hardinxveldse",
zegt mevrouw Van Laar. „Na ons hu
welijk gingen we in Renkum wonen",
vertelt de heer Van Laar verder.
„Maar dat beviel ons niet. Wij woon
den daar in een soort noodwoningen,
waarvan de bewoners het niet al te
best met elkaar konden vinden. Boven
dien wilde mijn vrouw weer terug naar
Hardinxveld."
Daarom gingen zij er weg. Hardinx
veld werd de nieuwe woonplaats en
de heer Van Laar ging in een borstel
werkplaats in Rotterdam én vervolgens
een jaar in Dordrecht.
„Ik ga mij even een pakje sigaretten
aanmeten", lacht de heer Van Laar,
want hij heeft plezier in zijn leven.
Vooral nu hij zijn zin heeft gekregen.
„Het beviel mij niets in die werk
plaatsen. omdat je er steeds aan wordt
herinnerd, dat je gehandicapt bent. Van
jongs af aan heb ik gedroomd van een
eigen winkel."
„Die is er dan ook gekomen", zegt de
heer P. J Kwak. „In dit speciale geval
zonder diploma's. Een test was vol
doende." Hij is in Hardinxveld-Gies-
sendam chef van Sociale zaken. „Maar
zet u over mij liever niets in de krant."
„Niks ervan", werpt mevrouw Van
Laar tegen, „vele vrije uren heeft hij
opgeofferd voor onze zaak."
Daar twijfelen wij niet aan. want het
heeft anderhalf jaar geduurd voordat SCHEVENINGEN „Zand heeft een ge-
het zaakje rond was. „Er wordt veel weldige aftrek", zeiden twee dames
over ambtenaren geschreven", meent
de heer Kwak, „maar toen het plan
eenmaal bij Sociale zaken in Den Haag
was, leken zij daar wel met atoom
kracht bezield."
Een timmerman en een schilder
hebben in hun vrije tijd de vroegere
melkwinkel verbouwd, tot een sigaren
zaak. Daar troont nu een tevreden
mijnheer Van Laar achter de toonbank vvvwvVWWVW
tegen elkaar op de boulevard. Een zeer
wijze opmerking, want als het maar
even kan, trekt men naar het strand.
Om bruin te bakken', te zwemmen of
iets anders te doen. En dat iets anders
doet de heer J. G. Krisman. Zand heeft
voor hem wel een bijzondere aftrek: hij
kan er maar niet afblijven. Als het niet
regent zit hij in het zand
twintig jaar geleden mee. Een politie
agent duidde de heer Krisman aan als
„zandartiest"
Johannes Gerardus Krisman
monteur van zijn beroep. In zijn vrije
tijd zat hij op het strand figuren van
zand te maken en hij begon er ruim
was En dat is hij in zekere zin, want wat een S
w Dit mag er clan anders uitzien dan een normale boekhouding met dikke kas-
boeken, maar het resultaat is hetzelfde: Het klopt, en daar gaat liet om.
ROTTERDAM. De 83-jarige Rotter
dammer de heer T. Wouterse van de
Zuidhoek is gisteren verdronken.
Tegen negen uur ging hij de deur uit
voor een morgenwandelingetje. De poli-
tie denkt dat hij zonder dat iemand
het heeft gezien van het Charloise hoofd
is gevallen. Zijn lijk werd later in de
mond van de Maashaven gevonden.
O
Eigen nieuwsdienst
VLISSINGEN. In Vlissingen is gis
termiddag de 72-jarige bromfietser P.
L uit Middelburg aangereden door een
bestelauto. Hij word tegen de grond ge
smakt en overleed ter plaatse. De be
stuurder van de bestelauto sneed de
bromfietser bij het afslaan.
Clematis en speciaal de kleinbloemi-
ge soort Clematis montana var. rubrum
moet ook wel eens gesnoeid worden.
Ze kan meters lange scheuten vormen
en op den duur zou men er geen raad
meer mee weten; nu kan men ze te
rugsnoeien; ze kunnen zonder bezwaar
tot op de helft teruggesnoeid worden.
De grootbloemige soorten moeten ook
wel gesnoeid worden, doch dat kan men
beter uitstellen tot volgend voorjaar;
die scheuten vriezen nog wel eens een
eind in en dan kan men tegen begin
maart beter zien wat nog wel leeft en
hetgeen ingevroren is; dat deel kan men
I dan terugsnoeien.
beeldhouwer met klei en andere mate
rialen doet, presteert de „zandartiest"
met zand. Wij stonden op de boulevard
te kijken naar de heer Krisman, die be
drijvig rond de machtige kop van Dorus
Rijkers liep. Van tijd tot tijd moesten
jongetjes een gieter vullen met zee
water, die hij dan weer leeggoot boven
de kop.
VERGUNNING
Waarom doet u dat", vroegen wij. „Das s
om te zorgen dat de kop niet uit elkaar
rolt. Giet ik er zeewater over, dan blijft 5
hij de hele dag hard."
De hele dag is genoeg, want de „zand-
artiest" maakt eendagsbeelden.
's Avonds zorgt hij ervoor, dat er van
zijn nijvere arbeid van overdag geen
spoor meer overblijft.
De hobby van twintig jaar geleden
groeide uit tot een dagelijks kijkspel
voor vele badgasten. Want de figuren,
die de heer Krisman in de loop der
jaren maakte werden steeds mooier.
Toen de „zandartiest" vier jaar geleden
met pensioen ging, raadde men hem
aan vergunning te vragen, omdat hij
nu alle tijd had om zandfiguren te
maken.
Daar zag de heer Krisman aanvankelijk
niet veel in. „Maar er stonden zoveel
mensen te kijken", vertelde hij ons
„dat ik last kreeg met de politie. Toen
heb ik toch maar een verguning aan
gevraagd en van de Maatschappij Zee
bad heb ik een stukje strand gehuurd."
Daar brengt de „zandkunstenaar" nu van
's morgens negen tot 's avonds zeven
zijn tijd door.
„Welk zand is nu het beste?" „Het voch
tige donkere zand dat onder de losse
bovenlaag ligt", legt hij uit.
Alles maakt de heer Krisman: Paarden
koppen en Eisenhower. Dorus Rijkers
en Adenauer. „Want van zand kan men
alles maken", zegt de heer Krisman.
Dat „men" moet „ik" zijn, anders had
men hem niet aangeboden om in Stutt
gart beelden te maken van pijpaarde.
En hij denkt er hard over om dat maar
te gaan doen.
De hele dag door maakt men foto's van
de „zandartiest" en zijn werk. Men
krijgt maar niet genoeg van die vier
beelden, die hij iedere dag maakt.
OOSTEREND De veertienjarige
Sjirk Vellinga uit Wommels is maan
dagavond in Liet Friese Oosterend met
zijn fiets onder een door zijn broer Tie-
de bestuurde vrachtwagen gekomen. Hij
is daarbij om het leven gekomen.
|iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii::::tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!i
96. „Ziezo", zei Kappie. met een te
vreden blik op de ventilator. „Ik denk
dat we jouw kunstmaan nu gauw ge
noeg zullen vinden!"
Onder de leden van het baard- en kne
velcongres zaaide Kappie's, handelwijze
grote ontsteltenis. Het water, dat hij
in de ventilator had geworpen, werd
door de draaiende wieken in- het rond
geslingerd en daalde als een regenbui
in de eetzaal neer. Brood en uitsmij
ters leden daar aanzienlijk van. Ook
was nu duidelijk te zien, dat enkele le
den hun baard verfden.
Ontstemd stonden de congresleden van
tafel op en verzamelden zich rond de
dader.
„Hoe kunt u, iemand met zo'n prach
tige knevel, zich op zo'n schandelijke
manier misdragen?!" riep de voorzit
ter, zijn gezicht bettend met een steeds
zwarter wordende zakdoek. „Hoe kan
ik me nu straks op de vergadering ver-
jtonen?"
I Ook het personeel in de eetzaal was
erg boos over Kappies gedrag.
„Gaat u maar eens mee naar de di-
Irectie, meneer!" riep de chef, Kappie
beetgrijpend. Doch zover kwam het niet.
Op dat ogenblik steeg er uit het mid
den der congresleden een doordringen
de reuk op, die gaandeweg de hele eet
zaal vulde.
„W-wat. is d-dat? W-waar komt die
afschuwelijke lucht vandaan?" werd èr
gestameld. Dat werd vlug genoeg be
kend. Proestend, met zakdoeken voor
hun knevels gedrukt, deinsden de con
gresleden weg van twee medeleden, die
eenzaam met een dampend koffertje in
het midden van de zaal achterbleven.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Aalsum-Wetsens (toez.)
J. Kuipers te Wolsum; bedankt voor
Zetten-Andelst, J. C. Schuurman te
Bleskensgraaf, beroepen te Oud-Vosse-
meer G. C. Post, kand. de Delft; be
dankt voor Amersfoort als pred. v. d.
Lichtenberg, M. L. W. Schoch, jeugd-
predikant te Rotterdam.
GEREFORMEERDE KREKEN
Aangenomen naar Zwijndrecht (vac.
J. Visscher) S. van de Veen te Arum
Beroepen te Hijum-Finkum, W. Vis
scher, kand. te Nieuw-Amsterdam.
GEREF. KERKEN (VRIJGEMAATK)
De classis Kampen heeft prep. geex.
en beroepbaar verklaard de heer D.
Deddens te Kampen, kand. van de Theo
logische Hogeschool.
CHR. GEREF. KEREKN
Beroepen te Murmerwoude, W. van
't Spijker te Drogeham; aangenomen
naar Steenwijk. J Vogel. kand. te Wor-
merveer; bedankt voor de Krim-Lutje-
gast en Onstwedde, J. Vogel, kand. te
Wormerveef, voor Murmerwoude J. W.
v. d. Gronden te Enschede.
DOOPSGEZ BROEDERSCHAP
Beroepen te Balk-Woudsend, M.
Heijnes te Oud BildtzijL
