PYRENEEËN KREGEN VAN DEN
BORGH NIET OP DE KNIEËN
Nederlandse wielerploeg verloor \Borg(h) voor een vijtde pUuas\
Niesten (gebroken sleutelbeen)
TWEE UITZONDERINGEN
Met de
Fransè
Diag
nose snel
gesteld
<kiouI
Niet helemaal
tevreden
Nog
geen „open
tennistornooien
Pag. 9
///Z,PAM£>IAUCO 0Pi"iN
5. VP. BOfórior 3MIH.IJSCC.
Winst en verlies
Naar beneden
te.
Belgische formatie
incasseerde klappen
Op jacht
Niet groots
Geen ervaring
Dit jaar ontwerp wet
waterverontreiniging
Bastelaar won omnium
voor beroepsrenners
i
Donderdag 7 juli 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
1'/
r UCHON Het was weer zonder meer verschrikkelijk! De Pyreneeën, die ons eergisteren op de
-i Aubisque zo welwillend, openhartig en vriendelijk ontvangen hadden en ons alle ruimte hadden
gegeven voor een open, eerlijke strijd wilden gisteren niet meer van ons weten. Zij hulden zich in
dreigende, sombere wolkenmassa's en sloten zich af voor de buitenwereld en al degenen, die hun
wilden naderen. Wee degene, die het dan waagt het hen lastig te maken. Wij waren degenen over
wie dit „wee" werd uitgesproken, omdat de Ronde van Frankrijk nu eenmaal zijn route zo had
vastgesteld.
i fcai
ik V-;-,-:
iew«ts
'Wisitmi ik.
mm&Ww
WÊËÈÈM
ÜPi1
TWIJ trokken erin, verdwenen uit deze wereld, kwamen tegen de top van
de Tourmalet onder een stralende hemel, boven de witte, donzen deken,
die over de aarde en haar bewoners lag uitgespreid en over de toppen van.
de Aspin en de Peyresourde dwaalden wij door de dikke mist, die ons niet
meer dan vier tot zes meter zicht gunde. En dan mochten de wegen om
zoomd zijn met toeschouwers, zij waren nauwelijks zichtbaar.
Vaak wisten wij niet of wij langs de verraderlijke rotsen reden of langs
een rij mensen en toch was het belangrijk dit te weten, omdat tegenover de
rotsen de onpeilbaar diepe ravijnen lagen en tegenover de mensen de rotsen,
die gewapend waren met die fel uitstekende punten, die soms weinig fraaie
tekeningen op de wagens plegen te zetten.
TN DIT SCHIMMENSPEL, tussen de ver.
-I pletterend harde rotswanden en de
dodelijk diepe ravijnen speelde de strijd
zich af in de elfde rit, die ons van Pau
naar Luchon voerde; een strijd, die nau
welijks tot ontwikkeling kwam, omdat de
renners de geweldige risico's eenvoudig
niet wensten te nemen en die ten slotte
devalueerde tot een aanvalswedstrijd, die
aan de eindstreep daarom zulke grillige
contouren kreeg, omdat in de laatste
achtervolging Nencinizijn kans schoon
zag om Rivière te distanciëren en deze
kans met handen en voeten aangreep.
Daardoor ontplofte het peloton, dat tot
dan zo braaf en gezellig alle risico's ge
zamenlijk had genomen en de brokstuk
ken daarvan daalden ten slotte in Luchon
neer Te Luchon kwam Nencini als een
zegevoerende drager van de gele trui als
derde binnen, maar deze derde plaats
betekent vrij zeker, dat hij deze Ronde
van Frankrijk gaat winnen.
Tot de bovenvermelde brokstukken be
hoorde niet Van den Borgh, die in de aan
val was meegegaan, maar tegen het mees
terlijke dalen van Nencini geen enkel
bruikbaar wapen bezat. Behoorde wèl
Geldermans, die tot dan toe een hoofdrol
had gespeeld in dit peloton, maar door
krampen geplaagd verder terugviel dan
hij door zijn rijden verdiende. Tot deze
brokstukken behoorden verder geen van
de andere Nederlanders, die vergeefs ge
worsteld hadden tegen de bijtende stij
gingspercentages van de Tourmalet, daar
het peloton hadden zien vertrekken en
dit pas vanmorgen aan de start voor de
twaalfde rit weer zullen terugzien.
Zij waren in de achterhoede verhuisd
en zouden er niet meer in terugkeren.
Dit alles betekende winst voor Van den
Borgh en voor Geldermans, betekende
verlies voor de anderen, maar het groot
ste verlies leden wij met Niesten, die in
de afdaling van de Aspin een schuiver
maakte, Hoevenaers over zich heen kreeg
en ten slotte met een gebroken linker
sleutelbeen verdween.
Zo werd het een sensationele dag zon
der al te veel gebeurtenissen. Zelfs het
ochtendbombardement, waaraan wij zo
langzamerhand gewend zijn geraakt, bleef
goeddeels uit. Kennelijk zat de schrik
voor de komende gebeurtenissen er toen
al in en niemand durfde alleen op avon
tuur uitgaan. Met uitzondering van de
olijke Pipelin. Deze vrolijke Bretonse
jongen, die het vorige jaar zo'n succes
had gehad, was dit jaar nog niet in de
kronieken verschenen en wilde nu en hier
ter plaatse zijn „grande" halen. Ongeluk
kigerwijs kreeg hij een Italiaan, Defilip-
pis, met zich mee en omdat in tegenstel
ling met de gewone tactiek Defilippis er
wel voor wenste te fietsen, kwam Pipelin
geweldig in de knoei. Hij vond het opeens
niet leuk meer en de voorsprong steeg
niet hoger dan dertig seconden. Toen na
ongeveer 20 km Defilippis in de gaten
kreeg wat voor een krabber hij bij zich
had, ging hij opzitten en binnen een kilo
meter was het peloton weer bij hem.
Dit was het enige bezienswaardige
althans in de Tour in de vallei van
de Grave, die ons naar de voet van de
Tourmalet bracht. Zo gebeurde het, dat
LUCHON. Niesten lag gistermid
dag om zes uur in het ouderwetse
en primitieve operatiezaaltje van het
ziekenhuis in Luchon. Twee artsen en
twee zusters stonden over hem heen
gebogen en betastten zijn schouder:
röntgenfoto's waren niet nodig, met de
hand was zonder moeite te constate
ren, dat Niesten zijn linker sleutelbeen
had gebroken bü de val, die hij
's middags had gemaakt tijdens de af
daling van de Aspin.
In de hal van het ziekenhuisje vertel
de de hoofdzuster wat de beslissing
van de dokter was geweest.
„Het sleutelbeen is zwaar gekwetst";
we hebben nog gedacht aan een gips
verband, maar de dokter achtte dit
onvoldoende. Daarom is de schouder
voorlopig gespalkt en monsieur Niesten
naar het ziekenhuis in St. Gaudens ge
bracht, waar men over meer appara
tuur beschikt. Pijn? Ja, hij had na
tuurlijk wel wat pijn, maar het viel
erg mee. Ook de wond aan zijn hoofd
bleek gelukkig niet ernstig te zijn".
Misschien toeval, maar het zieken
huisje staat aan de Avenue Dumas en
het was ook Tourdokter Dumas, die
Niesten de eerste hulp verleende.
Om even over drie uur, toen de ren
ners bezig waren aan de afdaling van
de Aspin, is Niesten geslipt en geval
len. Hard gevallen met zijn gezicht op
losse stenen en hij kreeg de Belg
Hoevenaers nog over zich heen. Het
voorwiel van de fiet" van Niesten "'as
volkomen opgevouwen
„Ik zag hem langs de weg zitten, hij
hield zijn zakdoek tegen zijn hoofd'
vertelde Piet van Est. „Maar ik kon
natuurlijk niet afstappen, want
vlogen naar beneden".
PER HELICOPTER
Het Nederlandse volgautootje met de
mecanicien en de reservewielen nam
Niesten mee naar dokter Dumas. Dc
Tourarts zorgde voor een rekverband
en de eerste pleisters. Per radio riep
hij vervolgens de helicopter van het
Franse Rode Kruis, die de hele dag
boven ons vliegt. In een klein weiland
zette de piloot zijn toestel aan de grond.
Door de lucht en hangende onder de
helicopter op een brancard, werd Nies
ten toen eerst naar het ziekenhuis van
•I4*»* on -n-r
GIMMI
maar overwinning
wij gezamenlijk omhooggingen, overi
gens in een vrij kras tempo en juist dat
tempo eiste op de eerste treden naar
boven al zijn slachtoffers. Voor de oude
ren onder u is het misschien aardig om
te weten, dat de eerste die uit het pe
loton tuimelde, de eens zo geweldige
Belg Brankart was, eens de grote tegen
stander van Bobet Uiteraard bleef
hij niet alleen; velen, zéér velen vielen
af en als Nencini of Anglade eens flink
aan deze zo rijk gevulde boom schudde,
vielen zij met groepjes tegelijk naar be
neden. Daar was als een van de eersten
Kersten, onze zwakste klimmer. Daar
waren Hoevenaers, Pauwels ja, ja
de Belgen beginnen eindelijk te betalen
voor de te grote krachtsinspanningen
bij de verdediging van hun gele trui
in de laatste vlakke etappen! daar
waren Friedrich, Strehler, Pacheeo en
óók De Roo en Wim van Est kregen
hun trieste beurt.
Hoger en hoger steeg de karavaan en
steeds méér werd het compacte peloton
van zijn franjes ontluisterd, zodat er
5 km voor de top nog een veertigtal
renners overbleven onder wie zich nog
vijf Nederlanders bevonden.
Maar daar, op die plaats, ontsproot
rer**-. - tl- en -'O van Pe„
te: van de jonge Zwitser Gimmi, die
zich pas het vorige jaar ontwikkelde en
pas dit seizoen in zijn eigen thuisronde,
de Ronde van Zwitserland, aan de be
volking toonde. Met Battistini en de
Spanjaard Kaimany liet hij het peloton
achter. Maar het gevolg van deze aanval
was, dat ook Niesten, Damen en Piet
van Est terug moesten naar de achter
hoede.
Dit gebeurde alles in een dikke mist
en toen de eerste verschijnselen van de
karavaan voor de „top-bewoners" van
de Tourmalet zichtbaar werden, waren
dit heel veel grote wagens en een heel
klein Zwitsers rennertje, dat ook zijn
partners van zich had weggetrapt. Het
peloton reageerde niet en zo gebeurde
het, dat het veld in deze volgorde over
de Tourmalet heenkwam: Gimmi voor
op; op 1.30 Battistini; op 2.05 Van den
Borgh, Geldermans, Nencini, Rivière,
Simpson, Anglade, Adriaenssens, Rohr-
bach, Delberghe en Junkermann; op
2.15 (dus praktisch in aansluiting met
de vorige groep) Dotto, Lach, Massig-
nan, Lorono, Robinson, Sutton, Mastrot-
to, Planckaert en Karmany; op 2.30
Casati, Mahé, Privat, Baldini en Man-
zaneque; op 2.50 Otano en veel. véél
later, pas op 4.10, de eerste van de
„tweede soort", Le Dissez. Na enige tijd
wachten, na 5 min 15 sec., volgde de
groep van Piet van'Est, Niesten en Da-
men en u zult het mij niet kwalijk
nemen indien wij zeggen, dat wij niet
op de andere Nederlanders konden
wachten, daar de strijd zich nu eenmaal
aan de kop van het veld afspeelt en
niet aan de staart.
Wij doken dus naar benedende
wolken inDaar legde de angst zijn
kille hand rondom ons hart. Te midden
van andere volgwagens, omzwermd door
gillende, krijsende renners, slechts scha
mel verlicht door de koplampen van de
auto, met knarsende motoren voor en
achter ons, zochten wij onze weg door de
dikke brij, die ons af en toe nog geen
drie meter zicht bood, naar beneden.
Soms zwaaiend naar de rotsen, als de
weg plotseling in het niet scheen te ver
dwijnen, dan weer naar de afgrond in
dien wij een tik van de rotsen kregen.
Wagens stopten op de rand van een ra
vijn, de weg blokkerend voor de aan
stormende renners, die zich af en toe
met doodsverachting naar beneden lie
ten vallen. Er werd gebeden in de kara
vaan en gehuild.
In St. Marie de Campan werd de ba
lans opgemaakt. Gimmi had zijn voor
sprong uitgebreid op een groot peloton,
dat was gevormd door aaneengekoekte
groepen en Le Dissez was de laatste, die
met Anastasi aansluiting had gekregen.
Wij telden precies 29 man in dit pelo
ton.
Na St. Marie de Campan ligt meteen de
grote voet van de- Aspin, de tweede berg
in deze rit en weer werd deze, zonder dat
iemand ook maar enige moeite deed om
de Zwitser te pakken te krijgen of om
zichzelf enig voordeel te bezorgen, ge
nomen. Daarom miste het doorkomen op
de Aspin elke sensatie. Voorop nog altijd
Gimmi met een voorsprong van 3 min.
57 sec. op een peloton, dat tot 23 renners
was geslonken en waarvan ik u de namen
zal besparen. Op 4 min. 30 sec. volgden
Lorono en Casati, op 5 min. 10 sec. alleen
Le Dissez, op 5 min. 45 sec. Vermeulin,
op 6 min. 15 sec. Anastasi en Karmandy
en op 6 min. 25 sec. Wasko.
Waarna wij weer hals over kop naar
beneden moesten om het vervolg te gaan
bekijken, U vergeve het mij wanneer ik
u een nieuwe beschrijving van angst en
ellende bespaar, waaraan wij en alle
anderen ten prooi waren en laten wij
samen, na al deze verschrikkingen, in
Arreau arriveren, tegelijk met Gimmi.
Wij moesten toen 4 min. 30 sec. wachten
vóórdat wij Pambianco en Mahé zagen
opduiken als voorlopers van een peloton
van 29 man, dat een achterstand van 4
min. 45 sec. had
En toen de Peyresourde, de laatste berg
op. Deze beklimming begon overigens met
een heel vreemde gebeurtenis. Nencini
kreeg een lekke band enniemand
reageerde.
Ziehier het bewijs hóé diep de strijd
lust in het peloton was gedaald. Vlot
haalde Nencini het weer in. Ondanks
deze bewegingloosheid zat er toch iets
meer nervositeit in de grote groep
„Wel", zeiden de kleineren, „als de gro
ten elkaar schuwen, laten wij dan iets
ondernemen". Meteen waren Delberghe,
Pambianco en Van den Borgh weg. Met
50 m. voorsprong op de anderen draafden
zij zo snel zij konden naar boven en toen,
tóén ging Nencini tot de tegenaanval
over. Hij sprong weg uit het peloton en
dan mocht Rivière al zijn trompetten
tot een tegenaanval steken, hij bereikte
er weinig anders mee dan dat het tempo
verhoogd werd. Maar een aanval, neen,
déér leek het zelfs niet op.
Advertentie
(U heeft or niet om govraagd
£>m een nieuwe sigakr. Cl djn «9 «oved mer*
jfcen, tovecl soorten. En als sigareoroker heb
je 20 je vaste voorkeur, je lijfmerk. Je weet
wat je eraaa hebt. je blijft er bij. En toch
zoeken ze bij de sigarenfabrieken steeds naar
nieuwe mogelijkheden, naar nieuwe melanges,
naar betere ..bouw", betere brand. Daarom doet
U zichzelf tekort, als U zich de „gemoderni-
seerde" KAREL 1 Elegant laat ontgaan. Lek
kerder, geuriger, lichterOORDEELT
U ZELF. Uw sigarenwinkelier heeft hem nu
weer voorradig, los, in doosjes en ia bijzonder
fraaie kistjes. Wij vinden het een perfecte
sigaar. En U zult het met ons eens zijn.
Om een kistje Elegant?
O Van den Borgh (links) deed gisteren
mee met de groten bij de beklimmingen
en afdalingen van de drie colsdie in de
etappe naar Luchon waren opgenomen.
En hoe! De Nederlander reed uitstekend
en legde beslag op de vijfde plaats.
Nencini had hij echter slechts twee mi
nuten verloren.
Daarna kon de traditionele brokken-
regen van individuele renners en groep
jes beginnen.
LUCHON. Aan niet minder dan
acht renners heeft deze tweede berg
etappe het Tourleven gekost. De twee
ongelukkigen onder hen waren Niesten,
van wie men de oorzaak van zijn opge
ven reeds kent, en de regionaal Geneste,
die bij een val zijn hand brak.
Verder staakte de strijd de grote Belg
Marcel Janssens, die drie jaar geleden
de grote bedreiging was van Anquetil en
nu roemloos ten onder ging. Verder twee
Duitsers, de snelle sprinter Jaroszewicz
en Donicke, die op de laatste plaats in
het algemeen klassement stond. Dan twee
Engelsen, Andrews, die de strijd staakte
en Sheil, die te laat binnenkwam. Ten
slotte ook de Belg Schoubben, die even
eens te laat arriveerde.
Op het ogenblik dat ik dit doorbel ver
neem ik dat vandaag ook de Belg Hoe
venaers niet zal vertrekken. Bij zijn val
met Niesten had hij enkele ribben flink
gekneusd, die hem het ademhalen belet
ten. Dit alles heeft België in deze ene
etappe dus drie renners gekost.
Nencini vloog omhoog, passeerde Van
den Borgh, die op een tussentijdse de-
marage van Delberghe was losgeraakt en
was op jacht naar de Fransman. De rest
van de groep rekte zich en hoewel Gel
dermans hierbij aanvankelijk uitstekend
werk verrichtte, viel hij 114 km van de
top terug, geplaagd door kramp en ge
zegend met de wijsheid, zich niet te
moeten forceren.
Zo zagen de inwoners van Luchon, die
voor dag en dauw de Peyresourde op-
r1 - waren, de renners in deze
NIESTEN
Touravontuur ten einde
dan op 2.40 Pambianco, op 3.10 Del
berghe, op 3.30 Nencini, op 3.40 Van den
Borgh, op 4 min. Massignan, op 4.05
Rohrbach, op 4.20 Mastrotto, Anglade, een
doorgezakte Rivière, Battistini, Planc
kaert, Adriaenssens, Simpson en Jun
kermann; op 4.40 Manzaneque, op 5.20
Geldermans met een nu beter draaiend
gewicht; op 5.30 Pavard, Mahé en Robin
son, op 5.45 Simpson, op 5.50 Dotto en
op 7.10 Vermeulin, Otano en Lorono.
Uiteraard zagen zij er nog veel meer.
Wij niet, daar de afdaling van deze berg
ons rechtstreeks in de armen van het
gastvrije Luchon voerde en de aankomst
wilden wij niet missen
Het scheelde een haartje of wij hadden
die tóch gemist.Want Nencini was
weer bezig met een van die spectaculaire
afdalingen, waarvan de Italianen het al
leenrecht schijnen te bezitten. Hij kwam
wel bij Delberghe, die hij meezoog, maar
niét bij zijn landgenoot Pambianco en
uiteraard kreeg hij ook Gimmi niet te
pakken. Van den Borgh, die de afdaling
alleen maakte, kwam ook alleen binnen,
ver voor de rest van het peloton, waar
van hij eens deel uitmaakte. En hetzelfde
gold voor Geldermans. Van den Borgh
kwam 3 min. 13 sec. na Gimmi binnen
en Geldermans 4 min. 28 sec. daarna. Op
T UCHON Neen, ik kan niet zeg-
gen, dat de Nederlanders volledig
voor hun examen „bergen" zijn ge
slaagd. Slechts twee maken hierop een-
meer dan loffelijke uitzondering: Van
den Borgh, die eergisteren nog bepaald
een onvoldoende had, en Geldermans,
die reeds voor het eerste gedeelte was
geslaagd. Alle anderen bleven beslist
beneden de maat.
Dit zeg ik niet omdat de plaatsen, die
zij na aankomst te Luchon behaalden,
niet briljant waren, maar vooral omdat
er in feite gisteren praktisch niet is ge
reden, evenmin trouwens als in de eerste
bergetappe. Dit waren geen bergritten
van grote allure, van grote klimmers. Tot
5 km voor de top van de laatste berg
bleef de hoofdmacht van om en bij de
dertig renners volkomen gesloten en
toen, tóén volgde pas de allereerste aan
val van de dag, van een dag met drie
bergen
Als wij deze etappe vergelijken met die
beroemde Pyreneeën-gevechten van de
laatste jaren, met Gaul, Bahamontes, Bo
bet, Geminiani, om dan niet eens te spre
ken van de duels waarin Coppi en Bar-
tali aanwezig waren, dan vielen de twee
ritten van de laatste dagen bepaald te
gen en het gemiddelde van 31,7 km van
gisteren wijst dit dan ook- wel uit. Het
was een van de laagste gemiddelden van
de laatste jaren in deze etappe.
Dat onder deze omstandigheden Da-
men bijna twaalf, Piet van Est meer dan
veertien, De Roo en Wim van Est zes
tien en Kersten 1714 minuut verloren,
kan men beslist geen grote successen
noemen.
Nu is er voor dit alles een ding, dat
men toch wel voor ogen moet houden.
De Pyreneeën vormen een bepaald type
bergen, die niet elke renner liggen. Het
is mij bekend, dat bijv. Coppi en Bobet,
om meteen maar de grootsten te noe
men, bepaald geen „Pyreneeën-rijders'
waren. Niet, dat zij het hier ongemak
kelijk hadden, maar hun grote daden
liggen toch vrijwel uitsluitend in de
Alpen.
De enige van de Nederlanders, die dit
bepaald goed aanvoelde, was Damen,
die mij na afloop van de rit verklaarde:
„Ik wist het van tevoren dat ik in deze
rit niet goed zou rijden; Luchon is voor
ons altijd een slechte etappeplaats ge
weest".
Tot slot nog een opmerking. Gelder
mans, hóé goed hij zich dan ook geweerd
heeft, mist kennelijk re ervaring van
bergritten. De kramp tegen de top van
de Peyresourde was een duidelijk teken,
dat hij öf een verkeerde versnelling reed
öf dat hij zich op een van de bergen
kennelijk heeft geforceerd, maar met de
grote klasse die hij bezit wat lijkt hij
overigens, behalve in karakter, toch veel
op Nolten uit diens beste dagen zal
hij ongetwijfeld deze tekortkomingen wel
bijwerken. Daarom verwachten wij van
hem in de Alpen grote dingen
LUCHON Stralend kwam
Van den Borgh de eindstreep
over. Stralend stapte hij van
zijn fiets af en zei: „Zie je wel.
dat het gaat?"
Toen hij enkele flessen mine
raalwater door zijn keel had ge
jaagd en zich met zijn petje het
slijic van het gezicht had ge
veegd, vervolgde hij: „Ik voelde,
dat het ging. Maar toch rijd ik
niet zo goed als ik zou willen en
als ik weet dat ik kan! Die
aanval met die Fransman (Del
berghe) en met die Italiaan
(Pambianco) ging lekker. De
Fransman wilde een tijd lang
niets doen en toen hij op een
zeker ogenblik mij aan de kop
afloste, demarreerde hij plotse
ling en de Italiaan ging mee. Ik
wilde nog aanpikken, maar
vóórdat ik kon reageren was er
al een gat van twintig meter
tussen hen en mij. Misschien had
ik mij kunnen forceren en mis
schien had ik het nog wel ge
haald, maar ik dacht: er komen
nog meer ritten en ik zal het
hun dan wel betaald zetten."
DEN HAAG Het interdepartemen
taal overleg over de jongste versie van
de wet op de waterverontreiniging is
thans geëindigd, zo deelde minister
Korthals van verkeer en waterstaat gis
teren in de Eerste Kamer mee. Hij
voegde er aan toe: ik moet mij sterk
vergissen als wij niet in staat zouden
zijn het wetsontwerp in de loop van
dit jaar In te dienen.
Eigen Nieuwsdienst
PARIJS Ondanks de algemene ver
wachting dat het „open" tennistornooi op
dc vergadering van de Internationale
Tennis Federatie een ruime meerderheid
zou vinden, ls het voorstel voor tornooien
waarin zowel profs als amateurs kunnen
uitkomen, verworpen.
Met geringe meerderheid overigens: de
meerderheid van tweederde werd juist
niet gehaald (13475 stemmen).
Wimbledon zal dus volgend jaar als
van ouds zijn, alleen voor „amateurs".
Het voorstel tot instelling van een ca
tegorie „geautoriseerde spelers", dwz.
amateurs, die vergoeding mogen ontvan
gen (semiprofs dus) werd evenmi aan
genomen. Wél werd een commissie inge
steld, welke ih 1962 met een nieuw voor
stel moet komen.
ROTTERDAM. Op de wielerbaan aan
de Kromme Zandweg wérd gisteravond een
omnium voor beroepsrenners verreden.
De uitslag was: 1. Bastelaar 5 punten; 2.
Sijthoff 7 p.; 3. Verhoef 9 p.; 4. Brinkman
9 p.; 5. Heiden 12 p.; 6. Swaneveld 12 p.
Het persoonlijk baankampioenschap op de
lange afstand kwam op naam van Verhoef.
Hij had voor de 40 km, 57 min. en 54 sec.
nodig. De verdere uitslag was: 2. Stolk; 3. op
1 ronde. Bastelaar; 4. Sijthoff; 5. Brinkman.
Elfde etappe
Pau—-Luchon, 161 km. 1. Gimmi
(Zwits-Lux.) 5 uur 04 min. 10 «ec.
(met bonificatie 5.03.10); 2. Pambïanéö
(It.) 5.06.01 (met bonificatie 5.05.31); 3.
Delberghe (Fr.) 5.06.36; 4. Nencini
(It.) 5.06.37; 5. Van den Borgh 5.07JÖ;
6. Battistini (It.) 5.07.43; 7. Junker
mann (Did.); 8. Adraenssens (B.); 9.
Rohrbach (Centraal-Z 10. Planckaert
(B.); 11. Anglade (Fr.); 12. Mastrotto
(Fr.); 13. Sutton (Gr. Br.); 14. Rivière
(Fr.) allen in dezelfde tijd als Bat
tistini; 15. Massignan (It.) 5.07.58; 16.
Manzaneque (Sp.) 5.08.01; 17. Gelder*
mans 5 08.38; 18. Robinson (Gr. Br.)
5.08.49; 19. Mahé (Fr.) z.t.; 20. Privat
(Fr.) 5.09.19; 52. Damen 5.16.06; 57
Piet van Est 5.18.31; 71. De Roo 5.20.13;
72. Wim van Est z t.; 78. Kersten
5.21.33.
Uitvallers: Niesten; Geneste (Parijs-
N.); Janssens (B.); Schoubben (B.);
Sheil (Gr. Br.); Andrews (Gr. Br.);
Donicke (Did.); Jaroszewicz (Did.) en
Hoevenaers (B).
Alg. klassement
1. Nencini (It.) 57.23.40; 2. Rivière
(Fr.) 57.25.18 op 1 min 38 sec.; 3.
Adraenssens (B) 57.26.05 op 2 min. 25
sec.; 4. Planckaert (B.) 57.31.54 op
8 min. 14 sec.; 5. Junkermann (Did.)
57.32.05 op 8 min. 25 sec.; 6. Battistini
(It.) 57.32 13 op 8 min. 33 sec.; 7. Pam
bianco (It.) 57.34.24 op 10 min. 44 sec.;
8. Rohrbach (Centraal-Zuid) 57.34.56
op 11 min. 16 sec.; 9. Anglade (Fr.)
57.36.09 op 12 min. 29 sec.; 10. Mahé
(Fr 57.38.03 op 14 min. 23 sec.; 11.
Mastrotto (Fr.) 57.38.47, op 15.07; 12.
Geldermans 57.40.16, op 16.36; 13.
Graczyk (Fr.) 57.40.46 op 17.06; 14.
Massignan (It.) 57.41.16 ,op 17.36; 15
Simpson (G.B.) 57.42 12, op 18.32; 16.
Darrigade (Fr.) 57.43.02 op 19.22; 17.
Baldini (It.) 57.43.06 op 19.26; 18.
Gimmi (Zwits-Lux.) 57.43.57 op 20.17;
19. Van den Borgh 57.46.25 op 22.45;
20. Manzaneque (Sp.) 57.48.49, op
25.09; 28. Damen 57.56.36 op 32.56; 40.
Wim van Est 58.00.53 op 37.13; 52. Piet
van Est 58.09.46 op 46.06; 54. De Röo
58.11.00 op 47.20; 78. Kersten 58.26.08 op
1.02 28.
Puntenklassement
1 Graczyk (Fr) 31 pt; 2 Rivière (Fr) 30
pt; 3 Nencini (It) 25 pt; 4 Defilippis
(It) en Battistini (It) elk 21 pt; 12 Van
den Borgh 8 pt; 17 De Roo 5 pt; 19
Wim van Est 4 pt.
Dagploegenklassement
1 Italië 15.19.51; 2 Frankrijk 15.22.02; 3
Groot-Britannië 15.26.44; 4 België 15.27.
28; 5 Spanje 15.29.45; 6 Nederland 15.
32.07; 7 Frankrijk 15.34.55; 8 Frankrijk
Centraal Midden 15.37.24; 9 Zwitser
land/Luxemburg 15.39.29; 10 Frankrijk
West 15.42.42; 11 Duitsland 15.43.45; 12
Frankrijk Oost Zuid Oost 15.44.53; 13
Internationale ploeg 16.23.37.
Alg. Ploegenklassement
I Frankrijk 171.32.37; 2 Italië 171.49.59;
3 België 172.10.28; 4 Nederland 172.48.29;
5 Spanje 173.10.20; 6 Frankrljk-Cen-
traal-Midden 173.11.39; 7 Frankrijk Pa
rijs-Noord 173.22.24; 8 Groot-Britannië
173.26.53 9 Frankrijk Oost-Zuid-Oost
173.35.33; 10 Frankrijk-West 173.37.12;
II Duitsland 173.38.33; 12 Zwitserland/
Luxemburg 173.52.04; 13 Internationale
ploeg 175.28.48.
Bergklassement
1 Nencini (It) en Gimmi (Zw/lux) 28
pt; 3 Rohrbach (Fr.CM) 21 pt; 4 Bat
tistini (It) 19 pt; 5 Van den Borgh 14
pt; 15 Ex aequo o.m. Geldermans 3 pt.
