GEHOORD Een Hollands drama WE HOORDEN COEN, JAAP EN J0 HIJGEN ERGIFTIGDE OLIJVEN KAPPIE EN DE KRIELKUNSTIVIAAN Uit de kerken ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 Oosterland voor opheffen van woonruimtewet TERECHTWIJZING VOOR MIKOJAN door Andrew Garve NOODWEER IN PARIJS Drie zendingsartsen mogen niet terug naar Indonesië DE TINTELS Jack Dunkley Maandag 27 juni 1960 BRUSSEL. Maar twee mannen bestonden er gisteren op de hele wereld voor mij;, twee hijgende recht op ie trap pers staande en zwetende he ren, die de namen dragen van Jo de Roo en Coen Niesten. Zij en niemand anders z\jn het, die in de stekende zon en op het plaveisel van kinderkoppen tus sen Gooik en Brussel hun me defietser Jaap Kersten van zijn platte band redden en terug haalden naar het stadion in de Belgische hoofdstad. Heel even dacht ik nog: Zouden ze hem nu wel terughalen? Maar ja hoor, zij haalden hem. Geen van die 200 Europese jour nalisten, die deze tour volgen, was getuige van dit Nederlandse drama. Alleen de fotograaf en uw dienaar hebben het gehijg van ene 25 jaar geleden in Siebengewald geboren Kersten langs de wangen voelen strijken. En een stoot vaderlandslief de doorboorde ons op dat moment. j»r*v i Luid geeuwend •O-/*-» .'....«-ft; X X,.v In de ochtend om kwart over tien hadden we „dag" gezegd tegen Rijssel, dat in zijn geheel in het goeie zondag se goed langs de weg stond en tegen iedereen allerlei vriendelijks schreeuw de. Het zonnetje werd steeds warmer, de truien gingen uit, het dak open en de mouwen omhoog. Nou, dan weet U wel hoe warm het werd. Tegen elven dacht ik: „Zelfs meneer Goddet ontneemt me mijn kop koffie niet". En we reden wat kilometers voor uit tot in Gaurin-Ramecroix, dat wel een hele lange naam heeft, maar met 33 huizen plus één café bekeken is Maar in dat café was koffie en we za ten er juist te filteren of daar kwamen de jongens al aan. Gewoon, niks bijzonders, het hele pe loton bij elkaar en daar achter de groep ploegleiderswagens. De aanvoerder van onze vaderlanders, de heer Nicolaas (nog steeds Klaas voor de vrienden) Buchly trok in zijn groene trui en luid geeuwend aan me voorbij en ik mocht concluderen: het zit wel snor. Er tegenaan Maar zestig kilometer verder moet een van die Belgische kasseistenen ge dacht hebben: Kijk, daar heb je Kers ten, die zal ik eens even pakken. Peng, zei de achterband en Jaap stond per soonlijk op de grond. Nou moet u niet denken, dat het met die fietsers is zoals met een school reisje, zo van samen uit samen thuis. Helemaal niet. De jongens zyn al lang van school af. En het schijnt dat, wie het hardst rydt op de fiets, straks het eerst in een grote auto kan gaan zit- •ten. Vandaar dat er niet wordt ge wacht. Maar Jo uit Schore en Coen uit Be verwijk, ze hadden de ellende onder kend en wachtten. Een minuut of vier, maar haal vier minuten eens in tegen een groep, die zo 38 km per uur onder de smalle bandjes wegtrapt. Ik moet zeggen, Jo, Coen en Jaap hebben er zich tegen aangegooid. Waar tegen weet ik niet precies, maar ik heb het een kenner horen zeggen. En ze pikten onderweg en passant nog twee Zwitsers en een achtergebleven Frans man mee ook. Pak 'em beet En toen had u meneer Nicolaas Buch ly moeten zien. Mensen, mensen, dat was uniek. Niks te geeuwen meer. Rechtop staande in zijn ploegleiders- DEN HAAG De Zeeuwse gemeente Oosterland lange tijd geteisterd door bestuursmoeilijkheden heeft zich pas dezer dagen kunnen uitspreken over- al dan niet opheffing van de woonruimte-j wet. In antwoord op de enquête van de mi nisters Klompé en Van Aartsen bericht de gemeenteraad van Oosterland, dat hii unaniem van mening is dat in zijn gemeente de woonruimtewet kan verdwijnen. Oosterland is een van de vijftien ge meenten in Zeeland, die voor opheffing zijn: 86 Zeeuwse gemeenten zijn er tegen. In het andere door de ministers ge vraagde gebied westelijk Friesland zijn 23 gemeenten tegen en vijf voor Die vijf stellen echter condities over toe wijzing van woningwetwoningen, zodat zij eigenlijk ook tegen zijn. De ministers moeten nog beslissen of hun plan tot opheffing van de woon ruimtewet in Zeeland en westelijk Fries land door moet gaan of niet. Ambtelijk overleg met de gemeenten heeft in de opvattingen van betrokkenen echter niets gewijzigd, zodat vrij zeker is dat de liberalisatie opheffing huurbescher- ming en vrije huren voor onbepaalde tijd is uitgesteld. auto liet hij zich langszij de fietsers rijden. Zwaaiend met handen, die U beter kunt drukken dan voelen, juinde hij het rennerspak op. Zo van: „Allee, doortrappen, zet 'em op, pak 'em beet, grijp 'em vast, niet.loslaten, doorkarren, zet door. vlugger die benen, nou jij de kop pakken3 allee". Er was geen mens die iets beetpakte, vastgreep, of een kop pakte, maar dat is nu juist het leuke van zo'n tour, die uitdrukkinkjes. En meneer Buchly veegde zijn stelletje toch maar netjes op tijd het Heyzelstadion van Brussel in, waar Martin van den Borgh even eerder vierde was geworden. O ja, als u dat nu aan vrienden ver telt. moet u zeggen: Van den Borgh liet een vierde plaats voor zich afdruk ken. O, pardon KoningJacques Goddet sprak de notabelen van Rijssel toe. Maar we hebben Rijssel niet verla ten voor we zaterdag het glaasje van de burgemeester hebben leeggedron ken. Dat was tijdens een receptie op het stadhuis en het vrouwelijke ge meenteraadslid Rachel 1' Empereur (een heerlijke naam voor een vrouwelijk raadslid) zei: „Dit is uw glas ricard". Ik had dorst en het glas was meteen leeg. „O, pardon", zei burgemeester Augustin Laurent, „dat was het mijne". Het mocht het geheel van de feest- leut niet drukken en terwyl een Har monie in de hal van het raadhuis oor verdovende muziek speelde, die het praten met de wat hardhorende bur gervader nog moeilijker maakte, gin gen de zaken aan het lóket „mariage" en. „aangifte kinderen" gewoon verder. Dat kan allemaal in Frankrijk: de burgemeester recipiéert in de ene hoek van de zaal en in de andere staan An- ne-Marie Duval en Pierre Dubonnet po pelend te wachten op al die formulie ren, die een grijze ambtenaar met een half brilletje op de neus zit in te vul len. En tussen twee pilaren en wat pal men hebben dan de zeven werksters op wat lege bierkisten een plaatsje ge vonden om dat eens allemaal op hun gemak te bekijken. Nationale zaak Het was een mooi gezicht, dat is ze ker. Terwijl de aanwezigen zich van hun stoelen verhieven, de muziek een soort „Hop Marianneke" tegen het pla fond blies en de werksters ijlings hun dweilen in de steek lieten, schreden de burgemeester en de heer Jacques God det als twee koningen naar een ver hoging, waar ze gingen zitten tussen de gemeenteraad en alles wat in Rijs sel hoger is dan postbode. En toen was de operette weer compleet. Burgemeester Laurent, die oud-mi nister van de P.T.T. is en natuurlijk ook „député" van het een of ander, sprak in heerlijk Frans, met geweldige armzwaaien, met de grijze handschoe nen in de zak van zijn colbert en twee parels op zijn das. „Sportvrienden", zei die burgemees-' ter* „fietsen is een prachtige sport. Wij j slaan de ogen in bewondering neer, wanneer wij naar de organisatie van! dit evenement kijken. Dit evenement, vrienden, waar zoveel kracht van uit gaat. De Tour de France is een belang rijke nationale zaak", aldus burgemees ter Laurent. De olijkerd. OSLO De Russische vice-minister- president Mikojan heeft zich niet bepaald geliefd gemaakt in Noorwegen tijdens zijn officiële bezoek daar. Aan een diner, dat de Noorse regering de Russische gast aan bood, richtte hij zulke scherpe aanvallen op de Noorse buitenlandse politiek en in het bijzonder op de naar Russisch inzicht al te zwakke protesten tegen het beweerde gebruik van bases van de Navo door Amerikaanse spionagevliegtuigen, dat de rede van Mikojan eenstemmig door de Noorse publieke opinie als tactloos wordt gekarakteriseerd De minister van buitenlandse zaken Lange is echter niet een man die zich zulke dingen laat welgevallen. Nadat, Mikojan nieuwe aanvallen had gericht op de Verenigde Staten bij de opening van de Russische industrietentoonstelling in Oslo, nam Lange het woord. Hij citeerde een regel uit een beroemde oude Noorse heldensage, die luidt: Een man moet trouw zijn aan zijn vrienden en ook aan de vrienden van zijn vrienden. Dit woord, verklaarde Lange zijn Russische gast, is diep in het Noorse gedachtenleven ver ankerd. Hopelijk heeft Mi'kojan deze wenk verstaan. Op een boottocht die Mikojan in de nabijheid,,yan Stavanger met. journalisten maakte,-vroeg men:-hem over de geruch ten van interne tegenstellingen in de Russische hiërarchie en over zijn eigen positie. Hij verklaarde: Ik ben een oude man en heb rust nodig. Van een vraag over eventuele tegenstellingen tussen Rusland en Ohina maakte Mikojan zich met een ironische opmerking af. Te Rotterdam is op 69-jarige leeftijd vrij onverwacht overleden de heer C. Honig sr, een prominente fi guur in de zangerswereld. Hij was o.m. voorzitter van het Nederlands Zangers- van de federatie van Neder landse zangersbonden en van Rottes om zijn verdiensten werd °F>2 door de Koningin benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nas- Op de grond naast een van de stoe len lag een dozijn afgedankte vellen kopijpapier, elk met alleen deze on voltooide zin: „Een de gehele natie omvattend plan zonder weerga", of als variant: ,,Een de gehele natie omvattend plan, dat een revolutionai re uitwerking zal hebben." Iemand was hier klaarblijkelijk in literaire barensnood geweest. Op de schrijf tafel van de chef-verslaggever gaf een gedrukte in een houder beves tigde kaart het volgende te lezen: ,.Je behoeft niet gek te zijn om hier te werken, maar als je ihet bent, is dat een voordeel." In een van de vele telefooncellen, die langs de wand stonden, was een van de stenografen bezig een bericht uit Rome op te nemen. Twee ver slaggevers van de dagploeg, wier taak thans eindigde, speelden cricket met een papieren bal en een gebro ken stoelpoot. De aardige vrouwelij ke verslaggever hield de glazen deur in het oog en dofte intussen haar nagels op. Bij het raam, waar duizenden fij ne stofdeeltjes heen en weer dansten in een bundel van het late zonlicht, was een van de leden van de nac'nt- redactie, die juist zijn dienst was be gonnen, vreemd genoeg bezig zijn schoenen te reinigen. Op dat moment werd de deur geopend en een colle ga van een andere afdeling gaf de beide cricketspelers een vertrouwe lijke maar afdoende wenk. waarop alle drie naar de Crown Inn vertrok ken. Aan de overkant van de gang wa ren de tweede-redacteuren de bin nengekomen kopij vluchtig aan het sorteren en keuren, waarbij zij, nu ze daar nog de tijd voor hadden, over en weer grapjes debiteerden en de dienster plaagden, die met het menu voor die nacht uit de kantine naar beneden was ge-komen. Sommi gen van -hen waren rustige en fat soenlijke huisvaders, mensen met keurige woningen in Streatham en Penge, mensen met bleke gezichten, die van de nachttrams gebruik maak ten en nagenoeg waren vergeten wat een verkwikkende slaap betekent. Het waren beminnelijke en ach tenswaardige mannen die heel wat thee slurpten en zich in hun gedach ten dikwijls met hun pensioen bezig hielden. Anderen koesterden verbor- V gen illusies en droomden van per soonlijke of journalistieke avonturen. De onder de verslaggevers veelal gehuldigde opvatting, dat de twee de-redacteuren bijna zonder uitzon dering ingebeelde, niet te genieten en talentloze personages waren, was meer 'net uitvloeisel van een voor oordeel dan van een rustige overwe ging- Langs de corridor werd de diepe stilte op de afdeling Buitenland slechts onderbroken door het geluid van de druktelegraaf. Bij de machine hurkte het onvermijdelijke jongmaat je. De souschef-Buitenland volgde aandachtig de wijzers van de klok, daar hij over vijf minuten een be langrijke bespreking met de hoofdre dacteur zou hebben. De afdeling van de zogenaamde franjestukken ach ter de mahoniehouten deur enige me ters verder op de gang lag tijde lijk verlaten en een potloodkrabbel op een onderlegger, vlak naast een natte proefpagina, vermeldde: Ver trokken naar Cen 43029, of met an dere woorden: naar de Crown Inn. Aan het einde van de gang besprak de actieve plaatsvervangende hoofd redacteur de opmaak van de krant met de chef van de nachtdienst. Zij merkten niets van de onderbreking der werkzaamheden. Enige deuren verder legde de hoofdredacteur de laatste hand aan de administratieve bezigheden van die dag. Zoals zijn gewoonte was ontving hij on dat uur leden van de redac tiestaf, wier problemen tengevolge van de dagelijkse grote drukte niet eerder konden worden besproken. In het aangrenzende vertrek werkte zi.in secretaresse even gestadig en onver stoorbaar door alsof zij juist haar arbeid had aangevangen. Precies om kwart voor zeven trok Edgar Jessop, de sous-chef-Buiten- land, zijn jasje aan en maakte zich gereed voor het afgesproken onder houd met de hoofdredacteur. Hij was een keurige man, schraal en iets onder de gemiddelde lengte. Naar zijn uiterlijk te oordelen, kon hij tus sen de vijfenveertig en vijfenvijftig jaar oud zijn, maar in werkelijk heid was hij een verbitterd man van tweeënveertig jaar. Mensen, die hem in zijn jeugd had den gekend, zouden hem nu nau welijks meer hebben herkend. Toen had hij een aangenaam voorkomen met nette bescheiden manieren, dik donker haar. zachte lichtbruine ogen en een glimlach, die hem alle vrien den bezorgde, die hij wilde winnen. Nu was zijn haar, met de scheiding precies in het midden, gelijkmatig grijs en zo dun, dat zijn gewoonte om het met de rechterhand herhaal delijk glad te strijken, nauwelijks ge rechtvaardigd was. Zijn gezicht had een tanige tint als van gebleekte papyrus met licht geelbruine kleur, zoals bij een blond kind. dat in een tropisch land is op gegroeid. Tenzij hun belangstelling rechtstreeks werd gewekt. waren zijn ogen gedurende lange pozen zon der enige uitdrukking, alsof al zijn gedachten zich naar binnen keerden. In zijn tamelijk bedeesde manier van doen was zeker geen aanwijzing te vinden voor de nerveuze levens kracht, die hem even gevaarlijk kon maken als een elektrische hoogspan ningskabel. Naar buiten leek hij een onbetekenend manneke, dat ei- uitzag alsof verdriet en een vroeg tijdige middelbae leeftijd hem ei- onder hadden gekregen. (Wordt vervolgd) Ja, en toen ik door Anderleeht reed, gistermiddag, zag een Belg het bordje op de auto met de naam van deze krant en sprak: „Uw dag blad is gekend in de Vlaamse beurs- middens". Zo, dan weet u tenminste welke krant u leest. HUSSEL. PARIJS (Reuter) Een hevig noodweer, zoals Parijs dat dit jaar nog niet had meegemaakt, heeft zaterdag grote schade aangericht in de Franse hoofdstad. Met name het gebouw van de Nationale Vergadering had zwaar te lijden van de plensregens, die het glazen dak deden bezwijken. De elek tronische installaties voor stemmenre- gistratie is ernstig beschadigd. Elders stroomden kelders onder en raakten liften defect. De politie kreeg 1500 te lefoontjes om hulp. AMSTERDAM (A.N.P.) Drie gere formeerde zendingsartsen hebben van de Indonesische autoriteiten bericht ontvangen, dat zij geen vergunning meer zullen krijgen om na hun verlof naar Indonesië terug te keren. Het betreft de artsen D. Bakker jr., die in Poerwoda- di op Midden-Java werkte, zijn broer H. Bakker, die werkte in het ziekenhuis Trenggiling in Poerbolinggo (Midden- Java) en dr. A. W. F. Rutgers, die als specialist verbonden was aan de lepro- serie in Makassar en tevens hulp ver leende in het ziekenhuis Labuang Badji in Makassar. Dr. A. G. Honig, dpcent aan de theo logische school in Makassar, heeft wel vergunning gekregen om na zijn verlof in Nederland naar Indonesië terug te komen. Dr. Honig arriveert op 28 juni per vliegtuig in Nederland. De artsen D. en H. Bakker komen op 12 juli met de Oranje terug. door 1 W-Lofimann iniiiiiiiiiiiiiiiiiiRiiiiiiiinmiiRi cohsmdhkahbejt Z'JH XdÈNSTEH MHSE8GDEK OM VUYDSMKSDATJiifD, TE SEgCHEKMElï ZO, EN NU VeRTEL J6 ME VAN JE WERK VAfJ VANDAAG- IN De VVINKeL Y UERJE.... 'T ZOVJE ONTZET TEND VERVELEN 'NEE. iKne& gblbzbh, YaoëïTTiirr BAT sen VROUW -BH... HPa EH«-- HË& MET HAAR MAN CVÊRI IC BLIKKEN WITTS I Z'JN WERK MOET JL BONEN VERKOCHT-J PRATENJV S door iiirommnffiiiifmiiiimin ^llllllllllllllllllll'IIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllflIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIHIHIIIIIIIIIIItllllllllltllltllllllltllllllllllllllltllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIU rewji oe Mirnmn z/cwvcoersi&&yf --Toen, om vier uur, hessen we) wat meer voorraad laten komen) vinden... j En..pit zal je leuk De dag tan het drama tvahet gisteren: het drama tan Jo, Coen en Jaap, die met z'n drieën de lekke band tan Jaap goed probeerden te maken. De fotogrua en ik zijn ze gevolgd. 52. ..Ontkennen baat nu niet meer!" riep de hoogste beambte, terwijl hij Kappie's kraag in cen schroevende snelde. ..Je beantwoordt aan de be schrijving, je hebt de infernale machine bij je en dus ..Wat en dus? Niks en - dus!" schreeuwde Kappie driftig wordend. ..Dat is geen infernale dinges! Dat is immers een doodgewone kunstm... „SSSST!" siste professor Dubbelster, die zich tot dusverra wijselijk op de achtergrond had gehouden. „Het is immers een geheime vinding!" „Geheime vinding. Juist. Dat klopt dus ook!" riep de autoriteit triomfante lijk uit. ..Er helpt je geen moedertjelief meer! Vermomd het land binnendrin gen om onze stad op te blazen met een helse geheime bom. Jonge, jon ge.. spionage in de eerste graad! Dat zal me een straf worden...." .Op dat ogenblik klonk er geritsel achter de haag en toen dook het ge laat op van de man uit de helikopter. „Geef mij de bom nu maar, briga dier!" sprak hij. „Jullie hebben je plicht gedaan nu begint de mijne. Ik zal thans overgaan tot het demon streren' van het ontploffingsmectianis- me!" „Alle kniezebieters! Daar heb je hem ook. Hem met de helikopter!" bracht Kappie uit. ..Hèm moeten jullie in zijn kladden grijpen! Dat is de overge- haaldste spion, die er op twee benen rondkruist!" Maar niemand schonk aan die woor den enige aandacht.... NED. HERV. KERK Beroepen: te Amsterdam-Amstelkerk- gemeente: J. W. van Kooten te Amster dam. Oosterkerkgemeente, te Leen- Zuurdijk: F. J. C. Helder, vic. te Da lem, te Stockholm (Ned. Prot. Gem.): A. W. v. d. Ven te Rozendaal (G). Aangenomen naar Wijk bij Heusden: G. den Hoedt te Tholen, naar Lunteren: K. v. <J. Pol te Veenendaal. Bedankt voor Werkendam: G. den. Hoedt te Tooien. GEREF. KERKEN Beroepen te Koog a.d. Zaan: A. C. van Beek, kand. te Woerden. Aangeno men naar Amsterdam-Zuid, evangelisa- tiepred.: W. van Boeyen te Eindhoven VRIJE EVANG. GEMEENTEN Beroepen te Rotetrdam-Zuid: A. J Buurman te Den Haag. Het Verbond voor Veilig Verkeer gaf een propaganda-avond in het Dorpshuis te Wolphaartsd(jk. De avond werd ge opend door burgemeester B. H. G ter Haar Rameny, waarna de heer Boers een korte propagandaspeech hield Voor de pauze werden een aantal instructieve verkeersfilmpjes vertoond en na de pau ze een kleurenfilm over Europa. 's Mid dags was er een voorstelling voor de schoolkinderen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 2