GEHOORD
Een
Hollands
drama
WE HOORDEN
COEN, JAAP
EN J0 HIJGEN
ERGIFTIGDE OLIJVEN
KAPPIE EN DE KRIELKUNSTIVIAAN
Uit de kerken
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Oosterland voor opheffen
van woonruimtewet
TERECHTWIJZING
VOOR MIKOJAN
door Andrew Garve
NOODWEER IN PARIJS
Drie zendingsartsen
mogen niet terug
naar Indonesië
DE
TINTELS
Jack
Dunkley
Maandag 27 juni 1960
BRUSSEL. Maar twee
mannen bestonden er gisteren
op de hele wereld voor mij;,
twee hijgende recht op ie trap
pers staande en zwetende he
ren, die de namen dragen van
Jo de Roo en Coen Niesten. Zij
en niemand anders z\jn het, die
in de stekende zon en op het
plaveisel van kinderkoppen tus
sen Gooik en Brussel hun me
defietser Jaap Kersten van zijn
platte band redden en terug
haalden naar het stadion in de
Belgische hoofdstad. Heel even
dacht ik nog: Zouden ze hem
nu wel terughalen? Maar ja
hoor, zij haalden hem.
Geen van die 200 Europese jour
nalisten, die deze tour volgen, was
getuige van dit Nederlandse drama.
Alleen de fotograaf en uw dienaar
hebben het gehijg van ene 25 jaar
geleden in Siebengewald geboren
Kersten langs de wangen voelen
strijken. En een stoot vaderlandslief
de doorboorde ons op dat moment.
j»r*v i
Luid geeuwend
•O-/*-» .'....«-ft; X X,.v
In de ochtend om kwart over tien
hadden we „dag" gezegd tegen Rijssel,
dat in zijn geheel in het goeie zondag
se goed langs de weg stond en tegen
iedereen allerlei vriendelijks schreeuw
de. Het zonnetje werd steeds warmer,
de truien gingen uit, het dak open en
de mouwen omhoog. Nou, dan weet U
wel hoe warm het werd.
Tegen elven dacht ik: „Zelfs meneer
Goddet ontneemt me mijn kop koffie
niet". En we reden wat kilometers voor
uit tot in Gaurin-Ramecroix, dat wel
een hele lange naam heeft, maar met
33 huizen plus één café bekeken is
Maar in dat café was koffie en we za
ten er juist te filteren of daar kwamen
de jongens al aan.
Gewoon, niks bijzonders, het hele pe
loton bij elkaar en daar achter de groep
ploegleiderswagens. De aanvoerder van
onze vaderlanders, de heer Nicolaas
(nog steeds Klaas voor de vrienden)
Buchly trok in zijn groene trui en luid
geeuwend aan me voorbij en ik mocht
concluderen: het zit wel snor.
Er tegenaan
Maar zestig kilometer verder moet
een van die Belgische kasseistenen ge
dacht hebben: Kijk, daar heb je Kers
ten, die zal ik eens even pakken. Peng,
zei de achterband en Jaap stond per
soonlijk op de grond.
Nou moet u niet denken, dat het met
die fietsers is zoals met een school
reisje, zo van samen uit samen thuis.
Helemaal niet. De jongens zyn al lang
van school af. En het schijnt dat, wie
het hardst rydt op de fiets, straks het
eerst in een grote auto kan gaan zit-
•ten. Vandaar dat er niet wordt ge
wacht.
Maar Jo uit Schore en Coen uit Be
verwijk, ze hadden de ellende onder
kend en wachtten. Een minuut of vier,
maar haal vier minuten eens in tegen
een groep, die zo 38 km per uur onder
de smalle bandjes wegtrapt.
Ik moet zeggen, Jo, Coen en Jaap
hebben er zich tegen aangegooid. Waar
tegen weet ik niet precies, maar ik heb
het een kenner horen zeggen. En ze
pikten onderweg en passant nog twee
Zwitsers en een achtergebleven Frans
man mee ook.
Pak 'em beet
En toen had u meneer Nicolaas Buch
ly moeten zien. Mensen, mensen, dat
was uniek. Niks te geeuwen meer.
Rechtop staande in zijn ploegleiders-
DEN HAAG De Zeeuwse gemeente
Oosterland lange tijd geteisterd door
bestuursmoeilijkheden heeft zich pas
dezer dagen kunnen uitspreken over- al
dan niet opheffing van de woonruimte-j
wet.
In antwoord op de enquête van de mi
nisters Klompé en Van Aartsen bericht
de gemeenteraad van Oosterland, dat
hii unaniem van mening is dat in
zijn gemeente de woonruimtewet kan
verdwijnen.
Oosterland is een van de vijftien ge
meenten in Zeeland, die voor opheffing
zijn: 86 Zeeuwse gemeenten zijn er
tegen.
In het andere door de ministers ge
vraagde gebied westelijk Friesland
zijn 23 gemeenten tegen en vijf voor
Die vijf stellen echter condities over toe
wijzing van woningwetwoningen, zodat
zij eigenlijk ook tegen zijn.
De ministers moeten nog beslissen of
hun plan tot opheffing van de woon
ruimtewet in Zeeland en westelijk Fries
land door moet gaan of niet. Ambtelijk
overleg met de gemeenten heeft in de
opvattingen van betrokkenen echter niets
gewijzigd, zodat vrij zeker is dat de
liberalisatie opheffing huurbescher-
ming en vrije huren voor onbepaalde
tijd is uitgesteld.
auto liet hij zich langszij de fietsers
rijden. Zwaaiend met handen, die U
beter kunt drukken dan voelen, juinde
hij het rennerspak op. Zo van: „Allee,
doortrappen, zet 'em op, pak 'em beet,
grijp 'em vast, niet.loslaten, doorkarren,
zet door. vlugger die benen, nou jij de
kop pakken3 allee".
Er was geen mens die iets beetpakte,
vastgreep, of een kop pakte, maar dat
is nu juist het leuke van zo'n tour, die
uitdrukkinkjes. En meneer Buchly
veegde zijn stelletje toch maar netjes
op tijd het Heyzelstadion van Brussel
in, waar Martin van den Borgh even
eerder vierde was geworden.
O ja, als u dat nu aan vrienden ver
telt. moet u zeggen: Van den Borgh
liet een vierde plaats voor zich afdruk
ken.
O, pardon
KoningJacques Goddet sprak de
notabelen van Rijssel toe.
Maar we hebben Rijssel niet verla
ten voor we zaterdag het glaasje van
de burgemeester hebben leeggedron
ken. Dat was tijdens een receptie op
het stadhuis en het vrouwelijke ge
meenteraadslid Rachel 1' Empereur (een
heerlijke naam voor een vrouwelijk
raadslid) zei: „Dit is uw glas ricard".
Ik had dorst en het glas was meteen
leeg. „O, pardon", zei burgemeester
Augustin Laurent, „dat was het mijne".
Het mocht het geheel van de feest-
leut niet drukken en terwyl een Har
monie in de hal van het raadhuis oor
verdovende muziek speelde, die het
praten met de wat hardhorende bur
gervader nog moeilijker maakte, gin
gen de zaken aan het lóket „mariage"
en. „aangifte kinderen" gewoon verder.
Dat kan allemaal in Frankrijk: de
burgemeester recipiéert in de ene hoek
van de zaal en in de andere staan An-
ne-Marie Duval en Pierre Dubonnet po
pelend te wachten op al die formulie
ren, die een grijze ambtenaar met een
half brilletje op de neus zit in te vul
len. En tussen twee pilaren en wat pal
men hebben dan de zeven werksters
op wat lege bierkisten een plaatsje ge
vonden om dat eens allemaal op hun
gemak te bekijken.
Nationale zaak
Het was een mooi gezicht, dat is ze
ker. Terwijl de aanwezigen zich van
hun stoelen verhieven, de muziek een
soort „Hop Marianneke" tegen het pla
fond blies en de werksters ijlings hun
dweilen in de steek lieten, schreden de
burgemeester en de heer Jacques God
det als twee koningen naar een ver
hoging, waar ze gingen zitten tussen
de gemeenteraad en alles wat in Rijs
sel hoger is dan postbode. En toen was
de operette weer compleet.
Burgemeester Laurent, die oud-mi
nister van de P.T.T. is en natuurlijk
ook „député" van het een of ander,
sprak in heerlijk Frans, met geweldige
armzwaaien, met de grijze handschoe
nen in de zak van zijn colbert en twee
parels op zijn das.
„Sportvrienden", zei die burgemees-'
ter* „fietsen is een prachtige sport. Wij j
slaan de ogen in bewondering neer,
wanneer wij naar de organisatie van!
dit evenement kijken. Dit evenement,
vrienden, waar zoveel kracht van uit
gaat. De Tour de France is een belang
rijke nationale zaak", aldus burgemees
ter Laurent.
De olijkerd.
OSLO De Russische vice-minister-
president Mikojan heeft zich niet bepaald
geliefd gemaakt in Noorwegen tijdens zijn
officiële bezoek daar. Aan een diner, dat
de Noorse regering de Russische gast aan
bood, richtte hij zulke scherpe aanvallen
op de Noorse buitenlandse politiek en in
het bijzonder op de naar Russisch inzicht
al te zwakke protesten tegen het beweerde
gebruik van bases van de Navo door
Amerikaanse spionagevliegtuigen, dat de
rede van Mikojan eenstemmig door de
Noorse publieke opinie als tactloos wordt
gekarakteriseerd
De minister van buitenlandse zaken
Lange is echter niet een man die zich
zulke dingen laat welgevallen. Nadat,
Mikojan nieuwe aanvallen had gericht op
de Verenigde Staten bij de opening van
de Russische industrietentoonstelling in
Oslo, nam Lange het woord. Hij citeerde
een regel uit een beroemde oude Noorse
heldensage, die luidt: Een man moet
trouw zijn aan zijn vrienden en ook aan
de vrienden van zijn vrienden. Dit woord,
verklaarde Lange zijn Russische gast, is
diep in het Noorse gedachtenleven ver
ankerd. Hopelijk heeft Mi'kojan deze
wenk verstaan.
Op een boottocht die Mikojan in de
nabijheid,,yan Stavanger met. journalisten
maakte,-vroeg men:-hem over de geruch
ten van interne tegenstellingen in de
Russische hiërarchie en over zijn eigen
positie. Hij verklaarde: Ik ben een oude
man en heb rust nodig. Van een vraag
over eventuele tegenstellingen tussen
Rusland en Ohina maakte Mikojan zich
met een ironische opmerking af.
Te Rotterdam is op 69-jarige
leeftijd vrij onverwacht overleden de
heer C. Honig sr, een prominente fi
guur in de zangerswereld. Hij was o.m.
voorzitter van het Nederlands Zangers-
van de federatie van Neder
landse zangersbonden en van Rottes
om zijn verdiensten werd
°F>2 door de Koningin benoemd
tot ridder in de orde van Oranje-Nas-
Op de grond naast een van de stoe
len lag een dozijn afgedankte vellen
kopijpapier, elk met alleen deze on
voltooide zin: „Een de gehele natie
omvattend plan zonder weerga", of
als variant: ,,Een de gehele natie
omvattend plan, dat een revolutionai
re uitwerking zal hebben." Iemand
was hier klaarblijkelijk in literaire
barensnood geweest. Op de schrijf
tafel van de chef-verslaggever gaf
een gedrukte in een houder beves
tigde kaart het volgende te lezen:
,.Je behoeft niet gek te zijn om hier
te werken, maar als je ihet bent, is
dat een voordeel."
In een van de vele telefooncellen,
die langs de wand stonden, was een
van de stenografen bezig een bericht
uit Rome op te nemen. Twee ver
slaggevers van de dagploeg, wier
taak thans eindigde, speelden cricket
met een papieren bal en een gebro
ken stoelpoot. De aardige vrouwelij
ke verslaggever hield de glazen
deur in het oog en dofte intussen
haar nagels op.
Bij het raam, waar duizenden fij
ne stofdeeltjes heen en weer dansten
in een bundel van het late zonlicht,
was een van de leden van de nac'nt-
redactie, die juist zijn dienst was be
gonnen, vreemd genoeg bezig zijn
schoenen te reinigen. Op dat moment
werd de deur geopend en een colle
ga van een andere afdeling gaf de
beide cricketspelers een vertrouwe
lijke maar afdoende wenk. waarop
alle drie naar de Crown Inn vertrok
ken.
Aan de overkant van de gang wa
ren de tweede-redacteuren de bin
nengekomen kopij vluchtig aan het
sorteren en keuren, waarbij zij, nu
ze daar nog de tijd voor hadden,
over en weer grapjes debiteerden
en de dienster plaagden, die met het
menu voor die nacht uit de kantine
naar beneden was ge-komen. Sommi
gen van -hen waren rustige en fat
soenlijke huisvaders, mensen met
keurige woningen in Streatham en
Penge, mensen met bleke gezichten,
die van de nachttrams gebruik maak
ten en nagenoeg waren vergeten wat
een verkwikkende slaap betekent.
Het waren beminnelijke en ach
tenswaardige mannen die heel wat
thee slurpten en zich in hun gedach
ten dikwijls met hun pensioen bezig
hielden. Anderen koesterden verbor-
V
gen illusies en droomden van per
soonlijke of journalistieke avonturen.
De onder de verslaggevers veelal
gehuldigde opvatting, dat de twee
de-redacteuren bijna zonder uitzon
dering ingebeelde, niet te genieten en
talentloze personages waren, was
meer 'net uitvloeisel van een voor
oordeel dan van een rustige overwe
ging-
Langs de corridor werd de diepe
stilte op de afdeling Buitenland
slechts onderbroken door het geluid
van de druktelegraaf. Bij de machine
hurkte het onvermijdelijke jongmaat
je. De souschef-Buitenland volgde
aandachtig de wijzers van de klok,
daar hij over vijf minuten een be
langrijke bespreking met de hoofdre
dacteur zou hebben. De afdeling van
de zogenaamde franjestukken ach
ter de mahoniehouten deur enige me
ters verder op de gang lag tijde
lijk verlaten en een potloodkrabbel
op een onderlegger, vlak naast een
natte proefpagina, vermeldde: Ver
trokken naar Cen 43029, of met an
dere woorden: naar de Crown Inn.
Aan het einde van de gang besprak
de actieve plaatsvervangende hoofd
redacteur de opmaak van de krant
met de chef van de nachtdienst. Zij
merkten niets van de onderbreking
der werkzaamheden. Enige deuren
verder legde de hoofdredacteur de
laatste hand aan de administratieve
bezigheden van die dag.
Zoals zijn gewoonte was ontving
hij on dat uur leden van de redac
tiestaf, wier problemen tengevolge
van de dagelijkse grote drukte niet
eerder konden worden besproken. In
het aangrenzende vertrek werkte zi.in
secretaresse even gestadig en onver
stoorbaar door alsof zij juist haar
arbeid had aangevangen.
Precies om kwart voor zeven trok
Edgar Jessop, de sous-chef-Buiten-
land, zijn jasje aan en maakte zich
gereed voor het afgesproken onder
houd met de hoofdredacteur. Hij was
een keurige man, schraal en iets
onder de gemiddelde lengte. Naar
zijn uiterlijk te oordelen, kon hij tus
sen de vijfenveertig en vijfenvijftig
jaar oud zijn, maar in werkelijk
heid was hij een verbitterd man van
tweeënveertig jaar.
Mensen, die hem in zijn jeugd had
den gekend, zouden hem nu nau
welijks meer hebben herkend. Toen
had hij een aangenaam voorkomen
met nette bescheiden manieren, dik
donker haar. zachte lichtbruine ogen
en een glimlach, die hem alle vrien
den bezorgde, die hij wilde winnen.
Nu was zijn haar, met de scheiding
precies in het midden, gelijkmatig
grijs en zo dun, dat zijn gewoonte
om het met de rechterhand herhaal
delijk glad te strijken, nauwelijks ge
rechtvaardigd was.
Zijn gezicht had een tanige tint als
van gebleekte papyrus met licht
geelbruine kleur, zoals bij een blond
kind. dat in een tropisch land is op
gegroeid. Tenzij hun belangstelling
rechtstreeks werd gewekt. waren
zijn ogen gedurende lange pozen zon
der enige uitdrukking, alsof al zijn
gedachten zich naar binnen keerden.
In zijn tamelijk bedeesde manier
van doen was zeker geen aanwijzing
te vinden voor de nerveuze levens
kracht, die hem even gevaarlijk kon
maken als een elektrische hoogspan
ningskabel. Naar buiten leek hij
een onbetekenend manneke, dat ei-
uitzag alsof verdriet en een vroeg
tijdige middelbae leeftijd hem ei-
onder hadden gekregen.
(Wordt vervolgd)
Ja, en toen ik door Anderleeht
reed, gistermiddag, zag een Belg
het bordje op de auto met de naam
van deze krant en sprak: „Uw dag
blad is gekend in de Vlaamse beurs-
middens".
Zo, dan weet u tenminste welke
krant u leest.
HUSSEL.
PARIJS (Reuter) Een hevig
noodweer, zoals Parijs dat dit jaar nog
niet had meegemaakt, heeft zaterdag
grote schade aangericht in de Franse
hoofdstad. Met name het gebouw van
de Nationale Vergadering had zwaar
te lijden van de plensregens, die het
glazen dak deden bezwijken. De elek
tronische installaties voor stemmenre-
gistratie is ernstig beschadigd. Elders
stroomden kelders onder en raakten
liften defect. De politie kreeg 1500 te
lefoontjes om hulp.
AMSTERDAM (A.N.P.) Drie gere
formeerde zendingsartsen hebben van
de Indonesische autoriteiten bericht
ontvangen, dat zij geen vergunning meer
zullen krijgen om na hun verlof naar
Indonesië terug te keren. Het betreft de
artsen D. Bakker jr., die in Poerwoda-
di op Midden-Java werkte, zijn broer H.
Bakker, die werkte in het ziekenhuis
Trenggiling in Poerbolinggo (Midden-
Java) en dr. A. W. F. Rutgers, die als
specialist verbonden was aan de lepro-
serie in Makassar en tevens hulp ver
leende in het ziekenhuis Labuang Badji
in Makassar.
Dr. A. G. Honig, dpcent aan de theo
logische school in Makassar, heeft wel
vergunning gekregen om na zijn verlof
in Nederland naar Indonesië terug te
komen. Dr. Honig arriveert op 28 juni
per vliegtuig in Nederland. De artsen D.
en H. Bakker komen op 12 juli met de
Oranje terug.
door
1 W-Lofimann
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiRiiiiiiiinmiiRi
cohsmdhkahbejt
Z'JH XdÈNSTEH
MHSE8GDEK OM
VUYDSMKSDATJiifD,
TE SEgCHEKMElï
ZO, EN NU VeRTEL J6
ME VAN JE WERK VAfJ
VANDAAG- IN De
VVINKeL
Y
UERJE.... 'T
ZOVJE ONTZET
TEND VERVELEN
'NEE. iKne& gblbzbh, YaoëïTTiirr
BAT sen VROUW -BH... HPa
EH«-- HË&
MET HAAR MAN CVÊRI IC BLIKKEN WITTS I
Z'JN WERK MOET JL BONEN VERKOCHT-J
PRATENJV
S door
iiirommnffiiiifmiiiimin
^llllllllllllllllllll'IIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllflIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIHIHIIIIIIIIIIItllllllllltllltllllllltllllllllllllllltllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIU
rewji oe Mirnmn z/cwvcoersi&&yf
--Toen, om vier uur, hessen we)
wat meer voorraad laten komen)
vinden... j
En..pit zal je leuk
De dag tan het drama tvahet gisteren: het drama tan Jo, Coen en Jaap, die
met z'n drieën de lekke band tan Jaap goed probeerden te maken. De fotogrua
en ik zijn ze gevolgd.
52. ..Ontkennen baat nu niet meer!"
riep de hoogste beambte, terwijl hij
Kappie's kraag in cen schroevende
snelde. ..Je beantwoordt aan de be
schrijving, je hebt de infernale machine
bij je en dus
..Wat en dus? Niks en - dus!"
schreeuwde Kappie driftig wordend.
..Dat is geen infernale dinges! Dat is
immers een doodgewone kunstm...
„SSSST!" siste professor Dubbelster,
die zich tot dusverra wijselijk op de
achtergrond had gehouden. „Het is
immers een geheime vinding!"
„Geheime vinding. Juist. Dat klopt
dus ook!" riep de autoriteit triomfante
lijk uit. ..Er helpt je geen moedertjelief
meer! Vermomd het land binnendrin
gen om onze stad op te blazen met
een helse geheime bom. Jonge, jon
ge.. spionage in de eerste graad!
Dat zal me een straf worden...."
.Op dat ogenblik klonk er geritsel
achter de haag en toen dook het ge
laat op van de man uit de helikopter.
„Geef mij de bom nu maar, briga
dier!" sprak hij. „Jullie hebben je
plicht gedaan nu begint de mijne.
Ik zal thans overgaan tot het demon
streren' van het ontploffingsmectianis-
me!"
„Alle kniezebieters! Daar heb je hem
ook. Hem met de helikopter!" bracht
Kappie uit. ..Hèm moeten jullie in zijn
kladden grijpen! Dat is de overge-
haaldste spion, die er op twee benen
rondkruist!"
Maar niemand schonk aan die woor
den enige aandacht....
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Amsterdam-Amstelkerk-
gemeente: J. W. van Kooten te Amster
dam. Oosterkerkgemeente, te Leen-
Zuurdijk: F. J. C. Helder, vic. te Da
lem, te Stockholm (Ned. Prot. Gem.):
A. W. v. d. Ven te Rozendaal (G).
Aangenomen naar Wijk bij Heusden:
G. den Hoedt te Tholen, naar Lunteren:
K. v. <J. Pol te Veenendaal.
Bedankt voor Werkendam: G. den.
Hoedt te Tooien.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Koog a.d. Zaan: A. C.
van Beek, kand. te Woerden. Aangeno
men naar Amsterdam-Zuid, evangelisa-
tiepred.: W. van Boeyen te Eindhoven
VRIJE EVANG. GEMEENTEN
Beroepen te Rotetrdam-Zuid: A. J
Buurman te Den Haag.
Het Verbond voor Veilig Verkeer gaf
een propaganda-avond in het Dorpshuis
te Wolphaartsd(jk. De avond werd ge
opend door burgemeester B. H. G ter
Haar Rameny, waarna de heer Boers
een korte propagandaspeech hield Voor
de pauze werden een aantal instructieve
verkeersfilmpjes vertoond en na de pau
ze een kleurenfilm over Europa. 's Mid
dags was er een voorstelling voor de
schoolkinderen.