gulden J
Deze borden zijn zinloos
de Schat I
aroficillèe
j FLITS
[sport
I KAPPIE EN DE KRIELKUNSTMAAN
BAZURKA
ZEETJWSCH DAGBLAD
Pagina 2
Zelf aan de slag
ElHiB
«CK1K9
Eyiiiiiiiiiiiuiiiiiiuiuiiii
GORDON
in het
heelal
Dan Barry
Ênijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinit
GEHEIM
AGENT
1 JAMES
BOND
I lan Fleming
in de
door
1 W.Lofimann
I DE
I TINTELS
Jack
Dunkley
Examens Chr. Kweekschool
TVE voorzitter van de Alge-
A-' mene Nederlandse Vereni
ging voor Vreemdelingenver
keer (A.N.V.V.), prof. dr. ir.
H. C. J. H. Gelissen, was te
vreden over het toeristensei
zoen 1&59. Waaróm? Oiïidat
zo'n dertig miljoen toeristen
driehonderddertig miljoen gul
den in het Nederlandse devie-
zenlaatje brachten. Een indruk
wekkend getal.
Sinds een maand kunt u ze weer
volop zien. Als hele legers komen, ze
ons land wper binnen. Van alle kan
ten. De toeristen. De hotels zijn weer
vol. Op de kampeerplaatsen (op zon
nige weekends) is geèn plaatsje meer
onbezet.
Iedere vreemdeling
verteert voor een be-
paald bedrag. Wat de
Horeca- en aanver
wante bedrijven be
treft hoe meer hoe
liever.
En de buitenlan
ders? *Zij zijn graag
in ons land. Mén is
hiec .gastvrij en. be- -
hulpzaam. Ja, ja,
allemaal goede eigen
schappen. Toch werd
ik gisteren weer even
aan het twijfelen ge
bracht. Ergens .op
een terrasje in Am
sterdam kwam ik
hem tegen. Zomaar
een buitenlander. Een"
vriendelijke man van
een jaar of dertig.
Een glimlachje.Par
don". Zo kwam het
gesprek.
Waar hij vandaan
kwam? „Uit.Grieken-
land^l'Óf'jhij hier |L
lahg Ayas. /;ja, ïkbeii
al'sinds acht maan- c'*1
dén ^'Aibsterdahr? Het ttéyalt Mij -hier-
opperbest; De menseft 'tftfn 'VrleMeHjk
En, het .éten" is goed. Alhoewel er naar
mijn smaak misschien wat teveel boter
en vet gebruikt wordt. Maar één ding
moet mij toeft van het hart;.Het komt
nogal 'eens voor, dat ik -„genomen"
wordt.
Niet dat dp Griekje gast vloeiend
Nederlands sprak,- maar dat woordje
„nemen" kende hij-toch wel.
Dé Griek -studeert hier Oosterse
talen,, maar kan niét' de .Ne'dérlands.e.
taa-1 -al aardig overweg.
Maar- ik lieb nu eenmaal een don
ker uiterlijk. Dus zie ik el'uit als een
vreemdeling. Zo kwam ik met .een
Nederlandse vriend,, die er enigszins4
Frans uitziet,, in een café. Eén gewoon
buurtcafé. Zo'n zaak waar een glaas
je pils twee kwartjes kost. We bé-
HET I 'DIE FOTO hierboven met dat „Losse steenslag"? Wel, ik vroeg onze fotograaf zijn
'camera te hanteren toen we een dezer dagen tussen Zaltbommel en Den Bosch reden. Omdat
dit bord gewoon onzin is. Omdat het er voor niets staat. En omdat daardoor de waarde, die de
Weggebruiker aan horden dient te hechten, tot een lacher wordt.
Op de weg waar dat bord staat, dat zegt „Veilige snelheid 15 km", rijden de auto's honderd en
120 kilometer per uur. Volkomen verantwoord, want het wegdek is prachtig, nieuw, gaaf, hele
maal glad asfalt. Die steenslag was er misschien een paar maanden geleden, maar nu is er
geen sprake van.
38
„Voor het geval je daarbij een ze-
nuwstillend middeltje nodig zou heb
ben, dan kan mijn vrouw je daar
desgewenst aan helpen. Zij heeft wel
eens last van slapeloosheid, door de
inspanningen en de vele indrukken
van het reizen en ze zal je graag hel
pen. De dood van David Grant moet
een grote schok voor je zijn geweest
en het spijt mij dat ik je op een zo
weinig subtiele wijze met het li
chaam moest confronteren. Ik hoop
dat je mij dat wilt vergeven, maar
ik kon ten slotte ook niet weten dat
de dode een zo goede bekende van je
zou zijn. Je kende David Grant na
tuurlijk al lang?"
„Wij zijn als het ware samen op
gegroeid. Hij was vier jaar ouder
dan ik, maar omdat er in deze om
geving slechts weinig speelgenoten te
vinden zijn, waren wij veel samen."
Justus vroeg zich af hoe ver hij
deze ondervraging kon voortzetten.
Terwijl hij zijn vragen stelde was
het meisje meer de kamer ingeko
men en ze stond nu op slechts en
kele meters van hem vandaan. Zo te
zien was ze rUstig, de beheerste rust
van mensen die in korte tijd reeds
te veel ondergingen en nu vastbeslo
ten zijn zich tegenover niemand meer
bloot te geven. In zijn praktijk had
hij al veel dergelijke mensen moe
ten ondervragen en ook in dit geval
besloot hij zich te verlaten op zijn er
varing.
„Werd je door alle huisgenoten als
zodanig 'behandeld? Ik bedoel: werd
hun houding tegenover jou nooit be-
invloed door het verschil in maat
schappelijke positie?"
Opnieuw was Justus blij dat hij de
ze vreemde taal voldoende beheerste
om zelfs zulke delicate vragen te
kunnen formuleren, want dat hij hier
een gevoelige snaar had geraakt
bleek wel uit de reactie van het
meisje. Haar gezicht verduisterde
even en bij haar mondhoeken trok
ken zich enkele lijnen samen. Snel
zei zij:
„Aan de houding van David ver
anderde het niets."
„Mogelijk was dat de reden voor
de verbolgenheid van je vader."
Mr. Reiziger plaatste de opmerking
snel, want hiermee was hij gekomen
aan het belangrijkste punt. Hij wilde
buiten iedere twijfel vaststellen in
welke verhouding zowel vader als
dochter Macgoullie tot de vermoorde
-twin >f i
door W. H. van Eemlandt
hadden gestaan; voor de vader, Dou-
glas, was het belangrijk, omdat hij
van de moord op David Grant ver
dacht werd en slechts door zijn tus
senkomst was ontsnapt aan een voor
lopige hechtenis; voor wat betreft
Roslyn moest worden vastgesteld in
hoeverre de oude vriendschap tussen
haar en David voor Douglas de even
tuele aanleiding zou hebben kunnen
zijn tot moord.
„Verbolgenheid?" vroeg het meis
je, als om tijd te winnen.
„Je was cv bij toen je vader te
genover superintendent Mac Donald
verklaarde dat hij een bepaalde wrok
koesterde tegen David Grant, omdat
deze je lastig viel. Dat waren je
vaders letter,ijke woorden. Viel Da
vid Grant je lastig?"
Het meisje liet het hoofd zakken
en wachtte e^en met haar antwoord
Na enkele tientallen seconden hief ze
beslist het h.iofd .weer op en zei ge
decideerd:
„David Grant viel mij nooit lastig.
Ik weet dat er sinds zijn huwelijk
vele geruchten daarover zijn ver
spreid en dat niet alleen ten aan
zien van mij. Over de waarheid
daarvan kan ik niet oordelen en ik
weet alleen dat David slechts hier
kwam, af en toe, om een praatje te
maker We kenden elkaar ten slotte
al jaren, hij kende mij zelfs vele
jaren langer dan zijn eigen vrouw.
Mijn vader is altijd tegen een te
intieme omgang met David geweest,
juist om, wat u noemt, het verschil
in maatschappelijke positie. Hij ken
de de mening daaromtrent van de
oude Angus Grant en hij gaf de
laird in alles gelijk."
Justus dacht even een spoor van
bitterheid te horen, maar niets daar
van was te zien op het kalme gezicht
van Roslyn. Terwijl hij het meisje
bekeek dacht hij, dat ze zijn vraag
uitvoeriger had beantwoord dan ze
zelf wel vermoedde, al kwam dit
meer door wat ze verzwegen had
dan door wat ze zei.
„Spraken jullie dan wel eens over
de verborgen schat van het Boshuis?"
„Wat bedoelt u daarmee?"
„Als jullie hier samen als kinde
ren zijr. opgegroeid kennen jullie
waarschijnlijk beiden ieder verborgen
hoekje in en rondom het huis. Het
staat nu wel buiten iedere twijfel
dat David naar de schat zocht, wat
overigens niets in zijn nadeel zegt,
want de twee andere broers zochten
er óók naar. Maar het ligt voor de
hand dat jullie er dan wel eens
samen van gedachten over gewis
seld hebben."
„Dat hebben we. Maar iedereen
in de omgeving, ook in Aviemore,
deed dat, want het verhaal is alge
meen bekend, zoals u weet."
„En opperde David dan wel eens
bepaalde suggesties voor de plaatsen
die volgens hem het meest ge
schikt waren om een schat te ver
bergen?"
„Al die plaatsen heeft hij onge
twijfeld al doorzocht, Qok zonder er
met mij over te praten."
Dit was een volkomen logisch ant
woord, maar ook nu dacht Justus
weer enige bitterheid in haar stem
te horen.
„Dan zal ik het dus helemaal al
leen moeten doen", zei Justus licht.
(Wordt vervolgd)
lllllllllillllllllllllllllllllllllllllllliillillHllllllllilllllllllllllllllllflHN
- v.
I|
j,
I
5 heeft de foto van een, verwrongen
autoped naast de zware wielen
1 van een vrachtauto me sterk -aan-
gegrepen. De step was van een
driejarig jongetje, dat even tevo-
ren bij het oversteken .van de.-
I. straat door dé. auto was gegrepen
en gedood.
Elke week leest u in de krant
dat spelende kinderen op straat
I sterven.
- -Er zijn- tal- van ouders, die geep
E ogenblik rust.aheftben als hun kin-.
deren niet thuis zijn. Zullen we'
I Rudi of Wim, Ans'of Joke levend
-terugzien?
5 Veel kinderen sterven als slacht-
offers van het steeds toenemend
i verkeer.
Ouders brengen de dagen vol
I spanning door.
Och, het is te begrijpen. Ik heb
5 die angst en die spanning ook, el-
ke dag.
E Maar er is overigens meer dan
alleen angst! Dit namelijk: "de ze-
I kerheid dat-God vanuit de hemel
neerziet op alle kinderen.In uw
I straat en in de mijne.
Laten wij niet roekeloos zijn
door onze kinderen aan hun lot
over te laten en het drukke ver-
I keer maar in te sturen. Wij moe-
ten zorgen voor onze kinderen
I die' niet te onzen laste zijn, maar
aan ons 'zijn toevertrouwd en
dan mogen wij- ook verwachten.
dat God helpt zórgen. En u weet
I het: geen haar valt van ons hoofd
zonder.Zijn wil.
WEERSLAG
Oh, hebt u bier gehad? Ik dacht Gin-
cola, sprak de kastelein vriendelijk.
Nee, dan is het een gulden".
V,,Éen paar óagen geleden kocht ik
een pakje'sigaretten'yan 'tachtig cent:
Ik 'gaf eeh gulden. 'Dé verkoopster
Was ni.ét van. plan "mij nog twee dub
beltjes terug te geven. Ik vroeg erom
en kreeg ze".
- Kijk, dit zijn rnaar'twee. kleine
voorbeelden. Het., zijn 'buitenlanders.
Dan rekenen we maar wat". Is dat.
niét'té dikwijls de rhenirig? Het is de
ene/ké'er" a nd erh aTv ^ul'deh,'de andere
fcèer. twintig .cerit. Wellicht maaf vijf
cent.
U hebt gelijk. In 'Het buitenland
overkomt ons* Nederlanders, hetzelfde.
Reden temeer lijkt mij, .dat wij hier
niet aan mee cl°en. 'Maar laat ik u
tegelijk erbij vertellen: de „nemers"
zijn in de minderheid in ons land. In
het algemeen worden de buitenlanders
hier eerlijk behandeld.
Niet .-altijd. En daarom leken mij
de 'ervaringen van die Griek in Am
sterdam toch wel de moeite van het
vertellen waard.
GEEN REDEN
Ik ben het niet met u eens, wan
neer u zegt, dat het niet zo erg is,
dat van die 15 km. Dat is wel erg,
dat is zelfs ergerlijk en gevaarlijk.
Kijk, elke autorijder die dat bord j
(en het staat er een keer of vijf)
passeert, kijkt naar de weg, ziet dat
er niets aan de hand is en handhaaft
ziin snelheid. Wat doet hij dus eigen
lijk? Hij haalt zijn schouders op voor
dat 'bord.
Er staan meer van dergelijke bor
den in ons land. Borden met „Werk
in uitvoering" en „Langzaam rijden".
Dat doe je dan, je zakt van honderd
terug tot vijftig, kijkt en ontdekt dan,
dat er helemaal geen werk meer
wordt uitgevoerd, dat alles al klaar
is. alleen... die borden zijn blijven
staan.
Datzelfde heb ik ook al een paar
keer gezien bij de borden „Inhalen
verboden". Je rijdt twee, drie kilome
ter achter een grote vrachtwagen met
zestig en er komt maar geen reden
voordat inhaalverbod aanzetten. Dan j
kijk je er eens langs, ziet een vier-i
i baausweg zonder een enkele bijzonder-
lïeld en passeert dan maar. Die bij-
zonderheid komt ook niet verderop.
Welnee, die borden stonden er gewoon
als lacher.
ZE WETEN HET
Nóg zo'n lacher? Die bordjes „20
km" hij spoorwegovergangen in de
wegen. Ze gaan weg, is er officieel
meegedeeld, want ze hebben geen en
kele zin. Dat was maanden geleden,
maar vorige week heb ik er nog
op twee ritjes negen geteld.
De weggebruiker is toch al slordig
genoeg-, heeft toch al veel te vlug de
neiging die schouders voor bordjes en
zo op te halen. Daar zijn vele on
gelukken om het bewijs voor deze re
geltjes te leveren.
De weg-beheerder weet dat net zo
goed als ik.
Laat men dan alleen borden neer
zetten, die werkelijk zin hebben.
Dan weten alle weggebruikers: Dit
is ernst, houd je er aan, anders ko
men er brokken.
En dan zijn alle partijen gediend.
„STRAKS MAG JE MEE VIT!"
(Uit „Honds Bejegend" van Loriot.
ik het zo'n leuk mopje vond).
Gewoon, omdat
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
door
SlIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMHIIIHUIIHf
ss
3
door
SS
i
fitllHHIMHIMHIHHMHHIIIHHIlt
pmiammmiMBiromnm
1 door
SiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiHiüiiiii/iiij
^'iiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
pb. cur
sus staat-
jü M£T je cursus-
Bah-ju wordt
stêeds sterker
BH lKSTe£D&__
zwakkerp
onvcfzunqe ATSTVWO
25"
IK Zl& AL OVER E&N
PAAR MAAHDers-J«J ST6RK
als gsm leeuw IK ziek
VERPIETERD.'
TJONGrE -DACHT
DAT HBUS- ALS
BEN Leeuw r
Rozen beginnen nu hun eerste bloem
knoppen te vormen en op een beschut
en zónnig plekje zijn de eerste bloem
knoppen al open. Ze hebben nu veel
voedsel .nodig en het is wel nuttig hen
nu een lichte overbemesting te geven
en dat kan men het best doen in de
vorm van de békende tuin- en gazon-
mest; de korrelmest. Per vierkante me
ter lean men -dan zo ongeveer dertig
gram strooien en dan kan men .dat la
ter nog wel eens herhalen; de mest
behoeft men niet onder te spitten; hel
is wel nuttig ze even onder te schoffe
len.
In een droogteperiode die men nu
verwachten kan, zal het gras besproeid
moeten worden; uw gazon heeft veel
water nodig, doch u moet er toch ook
niet te vroeg mee" beginnen; het moet
werkelijk nodjg zijn. Laat de sproeier
dan niet overdag, in de felle zon draai
en; dat' kost water en geld en het doet
weinig' of geen nut'; als er gesproeid
moet worden dóet men dat vroeg in de
morgen of laat tegen de avond of over
dag met een betrokken lucht.
Sla is een heerlijke zomergroente;
een groente die men voor allerlei scho
tels nodig heeft. Er zal dus steeds verse
sla uit eigen tuin geoogst moeten wor
den en dat kan ook heel goed, doch
dan za' men om de drie weken een
weinig moeten zaaien. Dat kan men op
een zogenaamd wachtbedje doen; een
hoekje van een halve vierkante meter
is al wel voldoende. Laler, na opkomst
van de plantjes kunnen zij dan op de
voor hen bestemde plaats gepoot wor
den: een onderlinge afstand van onge
veer vijfentwintig centimeter hebben ze
wél nodig.
i
i
1
28. „Driemaal is scheepsrecht", zei
Kappie, toen de spionnen per helikop
ter de aftocht bliezen. „Ik hoop, dat
die kakelobbesen ons nu voor een poos
je met rust zullen laten!"
„Ze komen vast weer terug om ons
allerlei narigheid te bezorgen", zei de
maat somber. „Mijn eksteroog trilt nog
steeds, dus is de ellende nog niet voor
bij!"
„Ach, hou op met je eksteroog", zei
Kappie. „Zolang die maan ja veilig in
de brandkast...." Hij stokte. „Alle
kniezebieters", schreeuwde hij toen ter
wijl hij naar zijn hut tolde. „Hoe komt
dat ding ja uit mijn brandkast? Waar
is Dubbelster?Die zou er de wacht
bij houden!"
Nu was professor Dubbelster juist
weer bij de brandkast. Kappie zag hem
een grote tas met gereedschappen in
pakken.
„Hoe komt dat gat in mijn brand
kast?!" vroeg Kappie, ontstemd op de
vernielde kluisdeur wijzend.
„Dat eh -ahemdat is het werk
van die spionnen!" antwoordde de ge
leerde. „Daardoor konden zij de kunst
maan stelen. Ruwe klanten., ahem. Ze
sloegen mij tegen de grond, doep ik mij
daartegen verzette. Kijk, ze hebben hun
spullen vergetendeze tas met in
braakgerei!"
Gevonden voorwerpen
VLISSINGEN. Op het politiebureau te
Vlissingen zijn inlichtingen te krijgen over
de volgende gevonden voorwerpen: riem
met padvindersmes, handboor, lichtblauw
kinderslofje, lederen riempje, tuinschoffel,
zonnebril, wit kindersandaaltje, boodschap
pentas, rode portefeuille met inhoud, enke
le rijwielen en autopeds, diverse sleutels
en handschoenen, zwarte damesportemonnee,
meerkleurige shawl, padvindersriem, rode
plastic bal, trui, dames polshorloge, zwarte
tas, badhanddoek en heren zwembroek, brui
ne portemonnee met inhoud, damesparaplu
en een schilders stopmes.
MIDDELBURG. Aan de Chr. Kweek
school slaagden voor de akte j (gymnas
tiek) de volgende dames en heren:
Middelburg: C. j. B. Boender, C Jonk
heer. e. C. van Kramer. j. Willeboordse
M. E. Nonnekes en G. G. P. van Til'
Kapelle: C. j. Marcusse. Axel: P Diele!
man. Goes: h. van Donk, j. m. Verburu
F. de Ronde, N. de Ronde. Zierikzee: \V
Hack, C. Laban. Vlissingen: I. Homburtr
M. Homburg, N. Homburg, j. Noot E C
de Kam. Kamperland: j. C. Kouwer Co!
lijnsplaat: C. M. Karman. Wlssenkerkê p
van Elven. Wolfaartsdijk: D. Kloosterman!
Lewedorp: j. de Kok. Wilhelminadorp: B
van Oost. Kloetinge: P. M. Aarnoutse. Oud!
Vossemeer: C. j. van de Beek. Sint Lau-
rens: J. C. Franse. Oostburg: A. M. Leen.
houts. Zaamslag: M. G. Verhelst. Oosterland:
B. M. de Waal. Bergen op Zoom: H. Lob-
bezoo. M. K. van Soelen en D. Scheffelaar.
Afgewezen: vijf kandidaten.
