Gezichten glunderen Vlierden de Schat van dros KilleC DE NATUUR I KAPPIE EN DE KRIELKUNSTMAAN P.W. RUSSEL'S „Nu nog de rimpels en daar gaan >ve nu aan werken Veertig gulden De aanbieding Soort revolutie „Die goeje mens" Minder aftrek A.W.W. voor oorlogsweduwen Op Koninginnedag in en om uw huis fiiHiiiKHUHininiHinwiinil 1 DE I TINTELS Jack Dunkley Uit de kerken i Vi oensdag 18 mei 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 VLIERDEN. Niemand zal het u kwalijk nemen wan neer u niet weet waar Vlierden ligt. Ik wed dat ook een onder wijzer in Delfzijl of Den Helder op de kaart zou moeten zoeken. Dat heb ik dan voor u gedaan: een beetje opzij van Helmond is Deurne en naast Deurne ligt dan Vlierden. Een dorp als geen ander, want waar is tien pro cent van de bevolking lid van de fanfare „Wilhelmina"? In Vlierden. Waar is het school hoofd de ongekroonde burge meester van het dorp? In Vlier den. Waar zou je beier kunnen gaan verhuizen als je „Wilhel- mina" geen warm hart toe draagt? In Vlierden. Allemaal in datzelfde Vlierden, waar honderd en vijftig huizen staan en waar in zes en veertig daar van het boerenbedrijf wordt uitgeoefend. Zevenhonderd en vijftig inwoners allemaal Wilhelmina-isten en geen dokter. „Een dokter hebben we niet; anders zou hij ook mee spelen of hij moest ophoepe len", zegt het schoolhoofd. En vjjf vooraanstaande burgers uit het dorp, die mee aan tafel zitten, knikken ernstig. Tot 1929 waren ze een zelfstan dige gemeente, daar in Vlierden. Sindsdien vallen ze onder Deurne. Maar de heer N. P. van Driel (59) heeft die zelfstandige tijd nog mee gemaakt. Hij is hoofd van de jon gensschool, zoals zijn. vader was en rijn.grootvader. En hij weet nog pre cies hoe het allemaal op een maan dagavond in mei 1920 is gegaan. ,.De Harmonie van Deurne had hier een concert gegeven", vertelt hij en blaast pen grote rookwolk uit. We hadden- feest gehad van de handboog schutterij en 's avonds om een uur of tien zaten we nog wat te praten. Ik .was weg van die harmonie van Deurne. We moesten zelf zo'n ding oprichten, vond ik. Maar veertig jaar geleden was het niet zo gemakkelijk met een ver eniging te beginnen. Enthousiaste men sen 'hadden we zo; maar de pastoor van toen was tegen „dat wereldse "gedoe". De burgemeester niet We zochten hem op. Het was toen burge meester J. C. van Huiten. Hij leeft nog en is zo'n 76. Hij stond aan de deur, hoorde onze plannen aan en zei: Ik hen hard voor, wat ik in mijn porte feuille heb kunnen jullie krijgen. Dat was veertig gulden en hij gaf ze ons. Zo zijn we begonnen." Ja, en meteen goed begonnen. De jonge onderwijzer N. P. van Driel zette zijn supporters in. „We stroopten het dorp af en hadden toen 600 gulden bij elkaar." Dat was wat. zeshonderd gulden in 1920. Iedereen was er stuk var) en er verscheen een verhaaltje in een plaat selijke krant Want er moest natuur lijk bekendheid aan de plannen ge geven worden. De plannen om een muziekvereniging op te richten, de instrumenten die nodig waren en het geld dat er al was. Ha, ha, hebben toen enkele slimme geesten in Roosendaal gezegd, dat is het. Er kwam een aanbieding binnen, in Vlierden. Jawel, uit Roosendaal. Men kon een complete bezetting overnemen. Niemand in Vlierden had verstand van muziekinstrumenten en men hapte. Zeshonderd gulden kostte de „partij", want in Roosendaal hadden ze ook gelezen hoeveel Vlierden in kas had. Wel, die kas was dus in een klap leeg en de muziekvereniging-in-oprichting zat met een partij oude legerinstrumen- tcn en niemand die erop spelen kon. „Geen nood. we hadden enthousias me". zegt de heer Van Driel, die nu Journalist wordt theoloog Eigen nieuwsdienst ROTTERDAM. De heer A. Veld hoen, die jaren in en om Rotterdam als journalist werkzaam was, is enkele ja ren geleden geëmigreerd naar Canada. Onder de indruk van de geestelijke nood van de Nederlands'e immigranten in dal land, heeft hij zijn journalistieke toe komst laten varen. Hij heeft zich laten inschrijven voor de theologische studie (als werkstudent» aan hel bekende Calvin College te Grand Rapids in de Amerikaanse staat Michigan om predikant te worden in de christian reformed churches. Herv.-gere fin wen rlige zending viert zilveren jubileum Eigen nieuwsdienst UTRECHT. De Nederlands Her vormde bond voor inwendige zending op gereformeerde grondslag viert op 25 november zijn zilveren jubileum te Utrecht. Er is de laatste jaren nog wel geen algemene, maar.wel bredere belangstel ling te constateren onder de gerefor meerde hervormden voor de evangeli satie, waaraan de bond richting en steun geeft. BOVEN: Dit is tien procent Van d bevolking van Vlierden, de harmonie „Wilhelmina". Trots in. de nieuwe uni formen staan de mannen en de éne vrouw opgesteld. Hierop heeft men veertig jaar gewacht. -#• LINKS: Welke Nederlandse vader heeft vier zoons, die meespelen in de har monie? Schoolhoofd, en voorzitter van „Wilhelmina", de heer N. P. van Driel, kan zeggen: Ik! Hier zit hij, met links Paul student H.TSJ, in het midden Jan (bijna ondertvijzer) en rechts Toin (gym nasiast). En zoon Piet? Afwezig. WORMERVEER (ANP) Bij een felle brand, die uitbrak na een hevige ontploffing is gistermorgen de papier - warenfabriek van A. Dekker Pzn. aan de Weverstraat in Wormerveer in de as gelegd. 30 Het was me gisteren een op recht genoegen een paar vreemde lingen de kleine dienst te kunnen be wijzen, door dit huis te uwer be schikking te stellen, maar ik begrijp volkomen, dat u onder de gegeven omstandigheden ons contract wenst te verbreken Justus, die eindelijk de gelegen heid kreeg van zijn kant ook iets in te brengen, maakte deze ten nutte om in welgekozen woorden duidelijk te maken, dat hoezeer hij en zijn vrouw door het gebaar van die nacht geschokt waren dit nog niet be tekende. dat dit een tegenzin bij hen had gewekt tegen de belofte van comfort, die Aros Killee bood. Nu inspecteur Wood er geen bezwaar tegen maakte wanneer de Reizigers het huis bleven gebruiken. „We zouden het betreuren", eindig de hij, „reeds zo spoedig afscheid te moeten nemen van een omgeving, waarmee we vanmorgen op een wan deling door het bos kennis hebben gemaakt, en waarvan we de schoon heid buitengewoon waarderen." Hij hield zich of hij de uitdrukking van verbazing op het gezicht van Grant niet zag. nam afscheid van de nu van vrolijkheid en vriendelijk heid overbruisende Wood, die zijn laatste maatregelen ging nemen vóór zijn terugkeer naar Aviemore en no digde zijn huisheer uit te blijven lunchen. Toen het gebrom van mo toren verkondigde, dat de rust in het boshuis voorlopig was weergekeerd, verzocht Justus zijn vrouw Roslyn in structies te willen geven voor het bereiden van de lunch. Celestine, lang genoeg met haar aktieve echt genoot gehuwd om te doorzien, dat hij met Willie Grant alleen wilde zijn, glimlachte begrijpend en ging naar binnen. „Ik zag", begon Reiziger, toen de twee mannen alleen waren, „dat u mijn verklaring hier te willen blij ven bevreemdde. Het zou in de re de hebben gelegen, dat twee oude re mensen na het ontstellende voor val zo spoedig mogelijk ergens an ders een onderdak hadden gezocht. Maar, afgescheiden van de aantrek kelijkheid der omgeving, is er nog èen andere reden, die tot mijn be sluit Aros Killee nog niet te verla ten heeft bijgedragen. Het is u be kend, dat ik een groot deel van mijn leven nauw betrokken ben geweest mm i "door W! H. vap Eemlandt bij de studie van misdrijven. De daardoor gevormde gewoonte om in verwarrende omstandigheden de waarheid te willen ontdekken, schudt men niet van zich af. wanneer men als advokaat in strafzaken afscheid heeft genomen van zijn beroep. U zult begrijpen, meneer Grant, dat de drie, vooralsnog onopgehelderde ge beurtenissen, die aan dit huis ver bonden zijn, in hoge mate mijn be langstelling hebben geprikkeld. Uw vader kwam op een voor Macgoullie onbegrijpelijke wijze aan zijn einde. Als gevolg van zijn plotselinge dood kon hij "geen orde op zijn zaken stel len en een groot vermogen, dat hij goed verborgen schijnt te hébben, is onnaspeurbaar gebleken. En thans is uw familie opnieuw getroffen door een ernstig verlies, dat gezien het feit, dat uw broer werd gedood in de kelder van dit huis zonder de re delijkheid geweld aan te doen in verband kan worden gebracht met het zoeken naar de onvindbare schat. U zult mij niet ten kwade duiden, dat het door die drie voorvallen op geworpen probleem mij er toe prik kelt te beproeven hierin klaarheid te brengen. Ten genoege van de poli tie hebt u aangetoond niet de hand te hebben gehad in de moord. "Ik mag dus aannemen, dat ook u niets liever wilt dan deze te zien opgehel derd en derhalve bereid bent uw medewerking te geven bij mijn po gen een bevredigende verklaring te vinden. Is deze laatste veronderstel ling juist, dan zou ik u willen ver zoeken mij in vertrouwen te nemen en mij enige punten toe te lichten, waarover Macgoullie hoezeer een vertrouwde van uw vader mij niets kan vertellen." Justus, tevreden over d*e heldere wijze, waarop hij in een vreemde taal zijn standpunt had uiteengezet, beschouwde zijn metgezel met een welwillende blik. Willie Grant leunde diep m gedachten in zijn stoel ach terover en hield de ogen op het ver re uitzicht over de vallei gevestigd. Blijkbaar wikte en woog hij de be doeling van zijn huurder. Toen hij bedachtzaam begon te spreken be steedde hij evenveel zorg als de Hol lander aan de duidelijkheid van zijn uiteenzetting. „Toen ik nog' geen vierentwintig uur geleden bij toeval kennis maak te met. u en uw vrouw, bood ik u •het- gebruik van dit huis aan. opidat ik geen moeite had in u beiden een pair betrouwbare, verstandige men- isen. te herkennen. Zeker zou -ik udet 'willekeurige vreemden mijn aanbod hebben, gedaan. En even zeker zou ik met'ge-en woord over Aros Killee hebben gerept, wanneer ik ook maar enig vermoeden er van zou hebben gehad, dat hier iets zou kunnen voor vallen, dat uw rustig verblijf zou verstoren. Ik hoop, dat u dit van mij zult willen aannemen. Toen ik af scheid van u nam. meende ik een voor beide partijen aantrekkelijke zaak te hebben beklonken en ik ver wachtte niet anders, dan dat ik u na afloop van uw verblijf nog eenmaal in Inverness zou ontmoeten en dat wederzijds een prettige herinnering aan onze transactie zou blijven be staan. Dat is de reden, waarom ik u geen bijzonderheden vertelde over vaders dood en ook de schat van het boshuis, zoals ze hier in de buurt on ze onvindbare erfenis noemen, niet ter sprake bracht. Uit wat u zegt. blijkt mij, dat Macgoullie u inlichtte. (Wordt vervolgd) ^(mimiuiiuiimimiin deze maand precies veertig jaar voor zitter van „Wilhelmina" is. „We moes ten een instructeur hebben en we vonden die in een winkelier uit Asten. Voor een rijksdaalder in de week kwam hij twee repetities geven in een café. H. van den Boomen heette hij." O Met heel veel yver ging Vlierden repeteren en men had enorm veel plezier. Men kreeg een fanfare die veel herrie maakte, op een buitenge wone manier met het bier en de borrels overweg kon, maar muziek was er niet te horen. „Ja, en toen werd Van den Boomen ineens stationschef in Heerlen en we zaten zonder instructeur", vertelt de heer Van Driel. „We kregen een beroeps-musicus, een beste mens, maar nooit op tijd. Ik ben onderwijzer en begin dus altijd op tijd en ik kon het niet hebben. Als'jij de Volgende keer niet precies volgens de afspraak be gint, dan, begin, ik, zei X- Hij w^s er op tijd, maar ging buiten voor het café zitten praten. Toen nam ik de dirigeerstok en begon. Heb je mij niet meer nodig?, vroeg hij. Nee, zei ik, ga maar. Dat was in die tijd een soort revolutie en weer zaten we zonder dirigent." Voor de vierde keer worden op dit avondlijke uur, terwijl de geschiedenis van Vlierden van dertig en veertig jaar geleden door de kamer rolt, de koppen met koffie gevuld door de dochter des huizes. „En toen kwam Fransen, Th. Fransen, die nu al vijf en twintig jaar onze dirigent is en dat steeds zonder beloning doet." ,,Hij had geen muzikale opleiding gehad en hij wist er niks van", aldus voorzitter Van Driel. „Maar hij kon goed met mensen omgaan en hij durfde alles. En zoals hij het deed en doet is het het succes van onze vereniging geworden". Er worden nu minder borrels ge dronken door de Wilhelmina-isten dan in de tijd van Van den Boomen. Er zijn nu driehonderd donateurs van de muziekvereniging, er is voor 17.000 gulden aan instrumenten, voor 15.000 gulden aan uniformen en een eigen muziekkiosk van 5000 gulden. Het jong ste lid is 15 jaar, het oudste 59 en dat Is voorzitter Van Driel. „Ik geloof dat nergens voorkomt wat hier is gebeurd, dat je vijftien mille krijgt zonder te vragen", zegt hij. Ja, dat slaat op die uniformen. Daar moet iets aan gedaan, aan dat 40-jarig bestaan deze maand van „Wilhelmina" (een van de weinige van de ruim dui zend harmonieën in Brabant), die aan gesloten is bij de (neutrale) Konink lijke Nederlandse Federatie van Har monie en Fanfare Gezelschappen, om dat de pastoor veertig jaar geleden „tegen" was-. De huidige pastoor hele maal niet, die is „hardstikke voor". Die uniformen, dus. „Die kosten geld en we schreven gewoon een brief aan Onassis. Met foto's van Vlierden. Na drie dagen antwoord. Hij kon het niet doen, want er werd hem zoveel gevraagd. En hij stuurde de foto's net jes terug ook. Dat had hij helemaal niet hoeven doen, die goeje mens, want we hebben er nog genoeg", zegt school hoofd Van Driel, die ook voorzitter is van „Wilhelmina", leider van de Tuin en Erf-wedstrijden, leider van de Ka merplantenwedstrijd, bestuurslid van de Jonge Boerenstand, bestuurslid van de Boerinnenbond en daarom eigenlijk geen avond thuis te vinden. „Maar de Nederlandse Onassis is ge komen, zomaar, ineens", vertelt; hij. „Ik mag zijn naam niet zeggen, want dat wil hij niet, maar we kregen Ineens Van onze Haagse redactie DEN HAAG De aftrek van de A.W.W. van de buitengewone pensioe nen 19401945 zal worden verzacht tot tachtig procent, zo stelt minister Toxopeus de Tweede Kamer voor. Tot nu toe is het zo dat een weduwe die buitengewoon of weduwenpensioen 19401945 ontvangt en ook in aan merking komt voor het A.W.W.-pen- sioen, deze uitkering geheel in minde ring ziet komen op het buitengewoon pensioen. De minister vindt deze 100 procent aftrek te rigoureus, aldus schrijft hij in zijn toelichting. Hij stelt voor de aftrek te beperken tot 80 procent, zodat met ingang van 1 oktober 1959 ie pen sioenen van de oorlogsweduwen en -wezen zullen stijgen met 20 procent van de A.W.W.-uitkeringen. Af Mevrouw A. Funia-Faber is het enige vrouwelijke lid van „Wilhelmina". Ze is volbloed Friezin en in Vlierden woont ze. in een salomvagen. Haar man is veel op reis en wanneer ze ging teerhuizen zou ze hem misschien wel meer zien. „Maar ik uil in Vlierden blijven, omdat ik zo graag meespeel en ongevraagd vanuit eigen geld voor de uniformen". En daar stappen'de Wilhelmina-isten dan sedert een handvol dagen trots in het rond. Niet voor niks trots. Want „Wilhelmina", begonnen in de tweede' afdeling, sloeg de eerste over, kwam in „Uitmuntendheid", toen in de Ere- afdeling, .haalde'er twee keer een eer ste prijs, rolde in de Vaandelafdeling en kreeg in 1958 de hoogste onder scheiding: het Vaandel. „Nu nog de wimpels en daar gaan we dit jaar aan werken", vindt de voorzitter. En daar zijn ze het allemaal in Vlier den over eens. De postbode en de bus chauffeur, de fabrieksarbeiders en de boeren, de bedrijfsleider, de onderwij zers en de procuratiehouder. „Ja, en de twee ingenieurs ook. Zoek dat maar eens ergens, zo'n klein dorp als Vlier- den, twee ingenieurs. Dat is veul". Veertig jaar „Wilhelmina" deze maand. En veertig jaar voorzitter van de muziekvereniging, de heer Van Driel. Ze hebben er allemaal goede zin door, in Vlierden. En ze vertellen met smaak nog over de gebeurtenis van dertien jaar geleden, om te laten zien hoe sterk „Wilhelmina" wel is. Dat was in 1947. De weg van Vlier-j den naar Deurne lag al maanden open en „Wilhelmina" zou op Koninginnedag in Deurne spelen. „Maar als gullie niet aan de weg begint, komen wy niet bla zen", zeiden ze in Vlierden. „En op Koninginnedag, toen iedereen vrij had, waren de gemeente-arbeiders aan de weg bezig en wij zyn 's avonds gaan blazen". En de gezichten glunderen nóg. In Vlierden. paul-,die R&ASVe<?s\e/?in& i Moer ee nu waw,.,., E^AF^aviesï 7D?pktvSOP WEKEN/ UKfcrCi ZORGgtl, I j 'J X HAR Ry, WIL JU DIEVBRSie- ring EVEM we&HAL&N-zeJ BRENGEN onóeluX voor - - mek/VJ?, Heb WIMplÊ- HAAL JU PlB Rommel 'es we&--2ê beect&e-ff ongeluk/ door |IIIIIIIHIIinillllilllll||||||||||||i|||||||||||||j|||||il||||fl||||||||||||||||||l|||||l||||||ll|||||HIIIIIIIIIIIIII|JIIII|llllll!lllllllll!Hlllilllllll!lllllilllllllllllllllllllllilllll||ll|HlllllllllllllllllllltnillllllllllllllllllllllllllllHlii Rhododendrons kunnen het in deze tijd van het jaar wel eens droog krij gen en dan is dat dikwijls een gevolg van watergebrek; giet er eens eenmaal per week een emmer water bij. Overi gens behoeft het niet alleen waterge brek te zijn; best mogelijk dat de strui ken in totaal verkeerde grond staan. Ze hebben een veenachtige en kalkar- me grondsoort nodig en in kleigrond doen ze het niet best. De plantgaten dient meh daarom te vullen met veen grond of met een mengsel van turfmolm en oude koemest en tuingrond. Beroepen te Middelburg: fvac. W. Dijckmeester): H. Snoep te Naarden. Aangenomen naar Nijkerk, tweede be- i roep, toez.Jac. van Dijlk te Garderen. GEREF. KERKEN Beroepen te IJlst: J. W. Broersma, kand. te Groningen. GEREF. KERKEN (VRIJGEM.) Beroepen te Rijnsburg: J. G. Meijer te Pernis. GEREF. GEMEENTEN IN NED. Bedankt voor Rijssen; Ohr. van Woe«- tijne te Barneveld: voor Almelo-Enter: j A. Vergunst te Rotterdaom-C. 20. „Die kereis schijnen er nogal ze ker van te zijn, dat ze nog eens de kans krijgen om die brulbol in te pik ken!" mompelde Kappie, de verdwij nende spionnen naogend. „Afijn.... dat zal voor een deel afhangen van de he ren in Lutje wier!" 1 Dit zeggend vouwde hij het telegram I open. dat hem kort tevoren op zo'n- on- gewone wijze was overhandigd. ..DRAGEN U OP KUNSTMAAN VEILIG NAAR LUTJEWIER TE BRENGEN STOP begon hij te Ie-, zen. „STAND VAN INSTRUMENTEN' UITERST BELANGRIJK STOP HOUD KUNSTMAAN DAAROM IN BRAND GAST STOP WEES NIET ONVRIEN DELIJK TEGEN MAN IN DUIKBOOT DAT IS DE UITVINDER PROFESSOR DUBBELSTER STOP...." „Ziezo,nou weten we tenminste luit welke hoek de wind waait!" zei Kappie bij zichzelf, terwijl hij naar de Kraak terugkeerde. „Geen geknoei aan 1 de klokjes van dat ding, brandkast op slot houden en vrindelijk zijn tegen die snuiter met zijn duikboot Dat eer ste zal wel niet zo'n toer zijn. maar, die professor Dubbel-eh, dinges heeft zich niet meer laten zien. Daar kan ik dus moeilijk vriendelijk tegen gaan doen". Merkwaardi" genoeg werd juist op dat moment .ofessor Dubbelster, aan i boord van de Kraak, door Okki ver-, rast, terwijl hij stiekum aan het slot, van de brandkast zat te prutsen... Driewegen spaarde weer tien mille in april DRIEWEGEN. Bij de spaarbank van de Coöperatieve Boerenleenbank werd in april ingelegd 99.456.71 en te rugbetaald 88.563,32. Het totaal bedrag aan spaargelden' kwam hierdoor on 3.139.582.19. Er werden vier nieuw!» boekjes verstrekt.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 2