de Schat I
arofxillèe
J
Gerefkerken versterken
middenorthodoxie zeer
I KAPPIE EN DE KRIELKUNSTMAAN
Dienstbetoon van de Hervormde kerk
heeft een ander gezicht gekregen
Zendingsdag van Geref. gemeenten
bracht vierduizend mensen bijeen
Rijn en Gouwe
Dinsdag
kiert Federatie van diakonieën halve-eeu\vfeest
Diaken nu volwaardig ambtsdrager
Oorlog bracht uitbouw
van diakonaat
Diakonale taak
Ds. L. Kievit op vergadering Geref. bond:
- bij hereniging met Herv. kerk -
SSK rukt op naar de
zeven mil joen
Ds. A. A. Leenhouts bij
de Pinkstergemeenten
wmm
Generaal Duymaer van
Twist werd erelid
Jack
Dunkley
Auto tegen lichtmast,
chauffeur ongedeerd
Zaterdag 7 mei I960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag.
Van een medewerker
gets meer (zo die er ooit geweest zijn),
maar mensen met visie, pit, spirit en
ook met lef. Dat laatste woord gebruik
te de secretaris van de Federatie, ds.
UTRECHT Vijftig jaar geleden werd de Vereniging van dia- G. J. Geels, weloverwogen, toen hij met
kenen in de Nederlandse Hervormde Kerk opgericht, in een situatie ons over <le2e dinsen sprak. Voor de
waarin het diakonaat in feite weinig meer behelsd -> armenzorg,
dat wil zeggen geldelijke bijstand aan behoeftigen (voor een belang
rijk deel bejaarden). Wat men onder diakonaat verstond blijkt wel
uit de doelstelling: Verheffing van de kerkelijke armenzorg. Enige
diakenen in Utrecht waren de initiatiefnemers: men had geen vrede
met de wijze, waarop het diakonaat functioneerde in de kerk en in
de samenleving. Door conferenties, samenkomsten en de uitgave
van een eigen maandblad („Tijdschrift voor de kerkelijke armen
zorg") werd een begin gemaakt met het op gang brengen van een
diakonaat, dat gedurende decennia zonder vaart en zonder visie
had gevegeteerd. De kerk zelf had nauwelijks belangstelling voor
het werk van de diakonieën, van een diakonale opdracht als kerk
was zij zich nagenoeg niet bewust.
In 1922 werd de vereniging omgezet
tn de Federatie van diakonieën in de
Hervormde Kerk. In Utrecht werd een
bureau gevestigd met een daaraan ver
bonden secretaris in vaste dienst. De
eerste secretaris was de heer G. J. A.
Buys; hij doortrok stad en land en
spoorde de diakonieën aan tot deze fe
deratie toe te treden. Toen hij in 1931
overleed, waren ongeveer zeshonderd
diakonieën lid (nu 1200). In die jaren
werd het Tijdschrift voor Kerkelijke Ar
menzorg omgedoopt in Diakonia, een
van de mooist verzorgde kerkelijke pe
riodieken in ons land.
Geen ambtsdragers
De diakenen waren (tot 1951, het jaar
van de invoering van de nieuwe kerk
orde) geen ambtsdragers in de strikte
zin van het woord. Terecht zagen 7.lj
In de federatie hun eigen „vakvereni
ging". Maar in de jaren twintig begon
in de kerkelijke organen, vooral in de
algemene synode, een diakonale belang
stelling te ontwaken: in 1926 kwam er
een Commissie voor de diakonale ar
menzorg, die een zeer nauwe relatie met
de federatie onderhield.
De heer Ruvs is als secretaris opge
volgd door de heer W. J. Hemmes. De
ze heeft de federatie met hart en ziel
gediend tot 1956: in de loop der jaren
zijn de woorden ..Hemmes" en „Federa
tie" nagenoeg synoniemen geworden.
Hij is opgevolgd door de heer B. Dies-
bergen, wiens werk sedert kort is over
genomen door ds. G. J. Geels.
De federatie heeft enige figuren ge
kend, die als bestuurder op krachtige
wijze haar leiding hebben gegeven: man
nen als prof. dr. J. R. Slotemaker de
Bruine (jarenlang voorzitter), dr. J. N.
Adriani, jhr. dr. C. G. C. Quarles var.
Ufford (eveneens gedurende vele jaren
.voorzitter) hebben voor de ontwikkeling
van het diakonaat op deze wijze een
riet licht te overschatten betekenis ge-
liad.
Verbreding
De verbreding van het diakonale werk
heeft nriet name in de Jaren 19401945
plaatsgevonden.
In de benarde situatie van die jaren
werd de veelzijdigheid van het begrip
.."nood" ontdekt en werden vele nieuwe
vormen van diakonale hulpverlening ge
vonden: hulp aan onderduikers, hulp
nan gezinnen, waarvan het hoofd in
Duitsland of elders gedwongen was te
werk gesteld, hulp aan evacuees, voed
sel- en kindertransporten enz.
Dit leidde tot een nieuwe visie op de
diakonale roeping van de kerk, een ver
dieping van het bewust worden van haar
taak. Dit heeft zijn vorm gekregen in
de kerkorde, waarvan een eerste con
cept nog in de oorlogsjaren werd opge
steld, en die in 1951 tenslotte van kracht
werd.
Daarin staat o.m. (artikel 19»:
Krachtens de gemeenschap in het Hei
lig Avondmaal en in navolging van
haar Heer vervult de gemeente haar
diakonale opdracht in de kerk en in de
wereld.
De leden der gemeente geven door
werken der barmhartigheid gehoor
aan de roeping tot onderling dienst
betoon en tot bijstand aan hen. die
lichamelijk, zedelijk of maatschappe
lijk in nood verkeren,
arbeid der diakenen
Wat daar staat is een reeks van noden,
waarmee wel niet iedere diakonie even
veel te maken heeft, maar die er een
bewijs te meer van zijn, hoezeer het ka
rakter van de kerkelijke barmhartig-
'leid in een halve eeuw veranderd is:
bijna op de laatste plaats staat daar
„hulpverlening aan hen, die sociaal-eco
nomisch in -moeilijkheden verkeren of
dreigen te geraken", waaronder men
met wat goede wil de „armverzorging"
zou kunnen rubriceren.
Sinds de nieuwe kerkorde is de dia
ken volwaardig ambtsdrager en niet
meer een „kne zoals een gere
formeerd diakei -.ens meer eerlijk
dan kerkelijk z lij spreekt in de
Hervormde kerk mee in alle vergade
ringen. tot in de synode toe. Van haar
kant heeft de kerk zich het diakonaat
aangetrokken.
Lef
Het dienstbetoon der kerk heeft in
vijftig jaar een ander gezicht gekregen.
Het vraagt geen tweederangs-ambtsdra-
aanpak van nieuwe taken is christelijke
lef soms nodig, legde hij uit. En die
nieuwe taken doen zich telkens voor. In
de huidige situatie wordt van het dia
konaat der kerk nog veel verwant.
TAE diakonale taak van de kerk
U omvat volgens ordinantie 15
van de hervormde kerkorde
de zorg voor zieken, chronische
patiënten en invaliden;
de zorg voor zwakken en rust-
behoevenden;
de zorg voor bejaarden;
het verlenen van bijstand bij
moeilijkheden in het gezin;
de zorg voor het verweesde,
verwaarloosde of misdeelde kind;
het steunen en leiden van hen, die
met zedelijke of lichamelijke on
dergang worden bedreigd;
de bescherming van vrouwen en
meisjes;
de zorg voor maatschappelijk
onaangepaste en verworden gezin
nen en personen, inzonderheid
voor hen die tot drankzucht, pros
titutie of criminaliteit zijn verval
len;
de zorg voor verdrukten, ver
volgden en verdrevenen, inzonder
heid voor hen, die lijden om der
gerechtigheid wil; hulpverlening
aan hen, die sociaal-economisch
in moeilijkheden verkeren of drei
gen te geraken;
en de kerk te dienen in haar
taak om ook overheid en samen
leving te wijzen op haar roeping,
ten aanzien van de sociale vraag
stukken de gerechtigheid te be
trachten.
Voor geref. kerkenbouw
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. De stichting Steun
Kerkbouw, die tijdens de offerzondag
van 4 oktober bijna anderhalf miljoen
gulden verzamelde voor de bouw van
gereformeerde kerken, wil haar actie
langs andere wegen krachtig voortzet-1
ten.
Volgens de prognoses zal in de eerst
volgende jaren zeven miljoen gulden no
dig zijn, terwijl op iets langere termijn
een streefbedrag van wel vijftien mil-1
joen als noodzakelijk gezien wordt. f
SSK organiseert binnenkort een „tien- 1
tjesactie", waarmee men spoedig de
eerste zeven miljoen gulden binnen
hoopt te krijgen
Over de opbrengst van de Grote Sprong
deelt het stichtingsbestuur mede. dat
reeds' bijdragen zijn gegeven in de bouw
kosten van negentien kerken. Het thans
uitgekeerde bedrag beloopt een miljoen
gulden.
Van een medewerker
DEN HAAG Ds. A. A. Leenhouts, de
voormalige gereformeerde predikant die
destijds vanwege zijn chiliastisehe denk
beelden van zijn gemeente is losge
maakt en buiten vaste bediening kwam
te staan, is thans voorganger bij de
Pinkstergemeenten.
Hij heeft een „boodschap" gekregen
een rechtstreekse openbaring van de
Heilige Geest, buiten de Schrift om
welke boodschap door het Convent van
pinkstergemeenten wordt onderzocht.
Ds. Leenhouts is via de beweging van
Osborn in contact gekomen met de
pinkstergemeenten.
Het Convent van pinkstergemeenten is
onlangs opgericht. Het besloot in over
leg te treden met de groep van de Vol
le-Evangeliegemeenten. In een gezamen
lijk gesprek met de kerken wil men
spreken over de gemeenschap der hei
ligen en over de viering van het avond-
„maal.
ONGELUKKIGE VAL
KRUININGEN. Op de rijksweg
tussen de Vlakebrug en de Zanddijk
kwam mevr. L. E. de Jonge-de Poorte
met haar bromfiets te vallen, waar
door ze zo ernstig werd verwond, dat
overbrenging naar een ziekenhuis te
i Goes noodzakelijk bleek.
21
,,U hoorde wat Macgoullie ons vertel
de. Misschien hebt u zich er over ver
wonderd, dat ik in een moordzaak
een belangrijke getuige in uw bijzijn
mijn vragen stelde. Ik beschouw ech
ter alles, wat ik hier uitvoer, meer
als preliminaria dan als een model
onderzoek. Alleen kan ik niets begin
nen en inspecteur Wood van Avie-
more is feitelijk de man, die offi
cieel moet optreden. Wanneer ik niet
hier in de onmiddellijke omgeving ge
logeerd was, zou ik pas in een later
stadium in de zaak zijn gestapt.
Maar goed ik ben er nu eenmaal en
maak dus alvast een begin."
De twee mannen hadden hun ge
makkelijke stoelen weer opgezocht
en Celestine was met Roslyn naar
de keuken verdwenen. MacDonald
haalde een notitieboekje te voorschijn
en begon ongehaast aantekeningen te
maken, een bezigheid, die Justus de
gelegenheid gaf ongestoord zijn posi
tie in de lopende affaire degelijk on
der de loupe te nemen. De jurist van
de Prinsendam en in Luxemburg ver
kregen zekerheid ,dat de moord een
episode vormde in de keten van voor
vallen, waartoe ook de onverklaarde
dood van Angus behoorde en het feit,
dat een belangrijk deel van diens na
latenschap onvindbaar was gebleken.
De houding van Douglas Macgoullie
tijdens het summiere verhoor wettig
de de veronderstelling, dat de huisbe
waarder David er van verdacht de
hand te hebben gehad in het noodlot
tige ongeval, waarbij Angus om het
leven was gekomen. Het lag dus voor
de hand, dat de politie bij het verder
onderzoek alle aandacht zou schenken
aan die voorgeschiedenis.
Het viel niet te ontkennen, dat de
Hollander van nabij in de opsporing
zou worden betrokken, David was
neergeslagen in het tijdelijk door
hem gehuurde huis en Reiziger had
het lijk ontdekt en de eerste stappen
genomen om de hulp van de politie
in te roepen. Hoewel zijn aanvanke
lijk voornemen was geweest zich zo
veel mogelijk afzijdig te houden van
de recherche, had hij zich er toe laten
verleiden vrijwillig de superintendent
in te lichten over de door hem ge
vonden voetafdrukken en de waarde
ring, die MacDonald had getoond
voor de gegeven aanwijzing welke
van zéér groot belang kon blijken bij
de jacht op de dader! had Justus
m een zwak punt getast. Ook al was
hij allerminst ijdel, toch was hij
menselijk genoeg zich gevleid te voe
len door de hem toegezwaaide lof. Er
ging voor hem een grote bekoring
door W. H. van Eemlandt
uit van de gedachte deel te kunnen
nemen in het speurderswerk, een sen
satie, die nog extra werd geprikkeld
door de aan boord van de Prinsen-
dam en in Luxemburg verkregen ze
kerheid. dat hij een onmiskenbare
aanleg bezat voor deductie en com
binatie. Om kort te gaan, Justus voel
de er alles voor zijn goede voorne
mens te laten varen en een actieve
rol te spelen in de opheldering van
het Schotse drama.
MacDonald had een prettige indruk
op hem gemaakt. Het feit alleen al,
dat de superintendent zich er reken
schap van gaf, dat hij met zijn zeer
voorlopige onderzoek feitelijk het
ambtsterrein van de inspecteur uit
Aviemore betrad beschouwde Justus
zelf een rechtschapen mens als
een pertinente aanbeveling. Dat nam
niet weg, dat de vertrouwelijkheid
van MacDonald tegenover een hem
geheel onbekende buitenlandse toerist
nu ook weer niet zó ver ging, dat hij
zich uitliet over de diepere dèssous
van de moordzaak. En evenmin had
hij de Hollander van wie hij toch
op geen stukken na wist, waar hij
deze moest plaatsen in het geheel der
gebeurtenissen met andere dan
zeer oppervlakkige vragen over diens
status lastig gevallen.
Justus kon het gevoel niet van zich
zetten, dat de superintendent de kans
om het xtt*isje uit te horen, die zdjn
onderhoud met Roslyn in het hotel
en tijdens de wandeling naar boven
hem had gegeven, met beide han
den had aangegrepen. Het lag in de
rede, dat zij haar verwondering had
uitgesproken over de onverwachte
verschijning van het Hollandse echt
paar in het afgelegen Aros Killee en
zelfs was het aannemelijk, dat zij
door haar vader was ingelicht over
diens veronderstelling, dat de Reizi
gers met een bepaald doel door Wil
lie Grant hier waren gebracht, name
lijk om onopvallend een hernieuwd
onderzoek in te stellen naar de dood
van Angus en naar de schuilplaats
van hel verborgen vermogen. De om
standigheid, dat MacDonald op dit
punt reeds kon zijn ingelicht, manr
met geen woord had gerept over d"
vermoedelijke voorgeschiedenis Van
de moord, vormde een verwarrende
factor, die zo vlug mogelijk diende
te worden geëlimineerd, wilde Justus
door de politie er niet voor worden
aangezien een eigen spelletje te spe
len.
Zoals, de oud-advocaat het geval be
schouwde waren er twee redenen, die
het aanbevelenswaardig maakten
MacDonald op de hoogte te brengen
van zijn gesprek met Macgoullie: hij
zou zich daarmee bij voorbaat zuive
ren van verdenking ook maar iets
verborgen te houden, dat van bete
kenis zou kunnen zijn voor de ophel
dering van het misdrijf èn het
bloed kruipt nu eenmaal waar het
niet gaan kan hij zou mogelijk
een gelegenheid krijgen te suggereren
dat hij van nut zou kunnen zijn voor
de instructie, door het tegenover Dou
glas te doen voorkomen, alsof hij
werkelijk op Aros Killee was geko
men om het onbegrijpelijke geval
van Angus eh zijn nalatenschap op te
helderen.
Blijkbaar was de politieman gereed
met zijn aantekeningen. Hij sloot na
denkend het boekje en vroeg Justus
met een gebaar toestemming zijn
pijp op te steken. De Hollander knik
te en vatte tegelijk de koe bij de ho
rens.
„Toen gisteren Douglas Macgoullie
zich bij 'mij meldde om kennis te
maken verraste hij mij met de on
gevraagde mededeling dat hij zich
niet tevreden voelde over het resul
taat van het destijds naar de dood
van zijn meester ingestelde onder
zoek.
(Wordt vervolgd)
•ülllllilltllllllllllllllllllh
Van een medewerker
UTRECHT. „Een terugkeer
van de Gereformeerde kerken in
onze Hervormde kerk zou ik
bepaald niet toejuichen. Het zou
een enorme versteviging beteke
nen van de midden-orthodoxie".
Met duidelijke instemming1'-wer
den deze woorden van ds. L. Kie
vit uit Putten woensdagmiddag
aangehoord door de' algemene
vergadering van de Gerefor
meerde bond in de Hervormde
kerk, die naar traditie gehouden
werd in het Utrechtse gebouw
voor kunsten en wetenschappen.
Ds. Kievit maakte deze opmerkingen
bij de vragenbeantwoordïng naar aan
leiding van zijn referaat over de vraag
Wat kunnen wij op onze plaats in de
strijdende kerk van Calvijn leren? De
veitiouding met wat men in deze kring
de „afgescheiden kerken" noemt kreeg
een aparte behandeling doordat zeld
zame gebeurtenis een vrouw ëen
vraag over de kerkelijke verhoudingen
had gesteld: mevrouw Ingenhousz uit
Bussum, secretaresse van het Interna
tionaal reformatorisch verbond.
Die gescheiden kerken ontlokten ds.
Kievit de vraag: Als men zich afvraagt
hoe wij wel in de Hervormde kerk kun
nen blijven, waar de eenheid in de be
en dragen de]lijienis niet gevonden wordt, dan vraag
ik op mijn beurt: hoe kunt ge dit nu
Zn ordinantie 15 wordt dit uitgewerkt. 1 toch vragen terwijl uit het bestaan van
Grotere belangstelling voor
evangelieverbreiding
Van een medewerker
UTRECHT Een sterke zendingsbe-
langstelling treedt de laatste jaren aan
het licht in de Gereformeerde gemeen
ten. het besef dat de kerk niet in zich
zelf mag blijven bestaan, maar dat zij
een roeping heeft naar buiten. Dit blijkt
uit meer aandacht voor de evangelie
verbreiding in eigen land. maar tevens
we elan en door een heilige geestdrift
voor deze nieuwe taak.
In zijn openingswoord moest dé voor
zitter van deputaten, ds. H. Rijksen uit
Gouda, woorden van nagedachtenis spre
ken over ds. A. Verhagen uit Gouda en
ds. J. B. Bel uit Krabbendijke, die bei
den in het afgelopen jaar zijn overle
den. Ds. Bel was secretaris, ds. Verha
gen penningmeester van deputaten.
Behalve ds. Rijksen spraken ds. G. A
Zijderveld uit Capelle aan den iJssel,
de heer A. van Bocbove, docent aan de
Rotterdamse theologische school, ds. A.
uit groter offervaardigheid en meele-1 Elshout uit Utrecht, ds. Chr. van Dam
ven met de zending in overzeese lan- u[t Rotterdam-Zuid, de heer P. Kuyt.
den. Weliswaar hebben de Gereformeer-1 directeur van de kweekschool De Drie
star te Gouda, zendeling J. Nijssen uit
Middelburg en ds. W. Hage uit Mid
delburg.
Een bijzonder accent verleenden ver
schillende Zeeuwse kappen aan de me
nigte in de grote hal.
de gemeenten geen eigen zendingsterrein
maar wel hebben zij deputaten voor de
zending, terwijl aan de theologische
school te Rotterdam een van de studen
ten, de heer J. Kuyt, zich tevens voor
bereidt op zendingswerk. Hij heeft zijn
studie nu bijna voltooid.
Hoezeer dit zendingsbesef leeft bleek
gisteren in de Julianahal van het Jaar
beurscomplex te Utrecht, waar niet
minder dan vierduizend mensen bijeen
waren op de tweede zendingsdag. Aan-
vankelijk had men samen willen ko- j
men in de zaal Tivoli, maar de toe- -7/v
te -.i'f
zovele gereformeerde denominatie» j ~S
blijkt hoe weinig ge de belijdenis al* j
gemeenschapsvormende kracht onder-
gaat?
Trieste zaak
Het is een trieste zaak, aldus ds.
Kievit, niet alleen omdat het niet
blijkt te lukken, maar ook door de
zorgelijke ontwikkeling, die de kerken
uit elkaar drijft. Als gereformeerde-
bonders fulmineren wij tegen de sy
nodale commissie voor het beroepings-
werk (dat had de voorzitter, prof. dr.
J. Seyei;ijn in zijn openingswoord o.m.
gedaan). Maar in. dé gereformeerde j
synode wordt gepleit .voor een super
intendent (en dat had ds. Kievit ver-
va ;keerd ,3 in, $e kr ant gelezen, RedI
We* moéten ops haasten, dat wij niet
bij de gereformeerden achter komen, j
zo zei ds. Kievit onder gelacht van de i
aanwezigen. En dat terwijl ze ontstemd
raken, als wij zeggen dat zij altijd ach- j
ter komen! Afgezien hiervan: de Gere
formeerde kerken vertonen in leer en
leven meer. overeenkomst met de mid- I
den-orthodoxie dan met andere gerefor- j
meerde belijders.
Vrienden
Ds. Kievit spaarde in zijn referaat i
zijn vrienden ook niet. Wij geven er
enkele opmerking uit door. Calvijn, zo
zei hij, haalde verbond en verkiezing
niet uit elkaar, hij vertoonde een breed
te en een diepte die onze prediking
vaak mist. De Puttense predikant was
bevreesd dat de hervormd-gereformeer
den maar al te vaak met de mens
beginnen en met hem eindigeh in de
prediking.
De reformatie is geen kwestie van
meerderheid, maar van rechte predi
king. En omdat daarvoor ruimte is
in de Hervormde kerk blijven wij vol
uit én met goed geweten hervormd.
Onder de hervormde gereformeerden
is er te grote verscheidenheid. Het kon
het paard van Troje wel eens zijn. On
der ons wordt de scheiding van open
baring en ervaring als gelijkwaardige
giootheaen nóg gevonden en ook de
exegese van Bunyan. Er is onder de
schijn van bevindelijkheid een angstig
objectivisme te bespeuren. Allerlei me-
Aiodisme kan men tegenkomen en vele
soorten van wetticisme. Het woord ge
loof is bij sommigen in diskrediet, om
dat het te „licht" lijkt.
Benepenheid
Er is ook te groot wantrouwen je
gens anderen, benepenheid en kramp
achtigheid. Nu was Calvijns tijd een
grote tijd met zeer veel grote figuren.
Onze kerkelijke wereld is zo klein, en
toch verliezen wij zelfs daar elkaar zo
snel. Het gevaar van geestelijke en
sociologische inteelt is niet gering even
als dat van theologische verenging.
De stuurse man Calvijn wist velen te ',2
boeien omdat hij de evangelische ruim- j
te èn beslistheid had. De in zichzelf
vastgelopen apostelen „vingen in die
nacht niets". Maar toen Christus hun
de weg gewezen had, kwam er in hun
leven toekomst, muziek, breedheid en '2
moed, dezelfde die wij bij de hervor- 2
mers terugvinden. s
Erelid
In zijn openingswoord '.ïeeft prof. Se-
J e KUNT OOK SPAN N ING 0£
"*l UV"
L-eVENÊNjeDAA^BiuNUTriCal hes
MAKEN.MAARiKVRAAGMe *S
niiinniimmtsg, verijn .s morgens de kerkeIijke situa.
£V-
loop bleek vorige week al zo groot te
zullen worden, dat men zijn toevlucht g
bij d-e Jaarbeurs moest zoeken. i
In zekere zin kan men zeggen, dat
zendingsdagen alle precies eender zijn
en dat het onderwerp en zelfs de tekst- i
keuze van de verschillende sprekers
weinig verschilden van bijvoorbeeld de j
bekende zendingsdagen van de Gerefor- s
meerde zendingsbond in Driebergen- j j=
Rijssenburg. Wat daar echter een ver-
trouwd schema is geworden, wordt in j
de zendingsdagen van de Gereformeer-
de gemeenten doorstraald door het nieu-
KRUININGEN. Op de rijksweg is
gistermiddag een truck met oplegger
door onbekende oorzaak van de rijbaan s
afgeraakt en tegen een grote lichtmast
gereden, die als een lucifer afknapte.
Het ongeluk gebeurde ter hoogte van ',5
de weg naar de veerhaven. De voor-
zijde van de wagen werd zwaar bescha- 5
digd. De 46-jarige chauffeur H. V. uit
Moergestel liep geen letsel op. De truck 2
is eigendom van de bierbrouwerij „De S
Schaapskooi" uit Tilburg. 1 EHJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Gisteren
ben ik geschrokken van het be-
rictit. dat de Haagse gemeente
raad nadenkt over het heffen van
een logeerbelasting. Wordt de be
lasting ingevoerd maar dan
moet eerst de gemeentewet nog
worden veranderd dan zal de
kwestie inclusief-exclusief nog in
gewikkelder worden.
Misschien moeten de obers in
de hotels de logeerbelasting wel
innen. Ik zou niet weten, hoe men
op andere wijze geld voor de ge
meente wil persen uit de etende
en slapende toerist. De hotelreke
ning zal wellicht inclusief bedie
ning en exclusief belasting wor
den.
Misschien ook krijgt men voor
het naar bed gaan een belasting
strookje mee, zodat men zich zon
der wroeging vanwege belasting
ontduiking ter ruste kan leggen.
Het wordt dan in Den Haag
voor de toerist opstaan en naar
bed gaan met de gemeente-ont
vanger.
tie hoogst ernstig genoemd. Hij wees I
i op de inbreuk op de zelfstandigheid der j
kerkeraden door de commissie voor het j
beroepingswerk en noemde ook de
kwestie rondom prof. dr. P. Smits.
Generaal L. F. Duymaer van Twist
is in deze vergadering afgetreden als
bestuurslid. Onder grote instemming
van de vergadering werd de bejaarde j
generaal „een voorbeeld van stand
vastigheid", noemde prof. Severijn hem
benoemd tot erelid van de bond. In
zijn plaats werd tot hoofdbestuurslid
gekozen dr. J. J. Gosling» te Benne-
kom.
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Geref. kerken in cijfers
Eigen nieuwsdienst
UTRECHT. Op 1 januari 1960 wa
ren er in ons land 818 gereformeerde
kerken, drie meer dan ee<n jaar tevo
ren. Deze kerken worden gediend door
1026 predikanten (1003 op 1 januari 1959).
Zij tellen 755605 leden en groeiden in
1959 met 10.934 zielen. Het aantal belij
dende leden is thans 400 512.
Het aantal vakatures daalde in 1959
van 166 tot 158. Het aantal emeriti-pre
dikanten bleef 153?
De buitenlandse kerken, die van het
kerkverband der Gereformeerde kerken
deel uitmaken (het bleven er twintig)
hebben thans twintig predikanten tegen
18 vorig jaar, en een constant aantal
van vier vakatures. Zij tellen bijna 7400
zielen.
Ruim achttienduizend negers rijn e
nu in Zuiö-Afrika gearresteerd sedei
op 30 maart de noodtoestand werd ai
gekondigd, aldus gisteren een medede
ling van de minister van justitie, Eras
mus, aan het Zuidafrikaanse parlement
j 11'. Verwonderd zagen de mannen van
de Kraak, hoe er uit de helikopter een
touwladder werd geworpen, waarlangs
1 een prachtig geüniformeerde figuur naar
hen afdaalde.
„Houd hem vast! Laat hem niet ont
snappen met die kunstmaan!" riep de
ze. „Pas op! U bent gewaarschuwd!
Het is een spion!"
„Hem. er verschijnen wel wat veel
i kapers op de kust!" dacht Kappie bij|on£emak moest opleveren,
zichzelf. „Maar misschien gebeurt dat „Laat los! Hij is van mij!
altijd, wanneer het om een kunstmaan
gaat!"
Intussen bleek, dat er ook met echte
kapersmethoden werd gewerkt, want de
beide heren raakten slaags met elkaar
Zij trokken wild aan de kunstmaan en
aan eikaars ledematen. De uitvinder
had een snorpunt van de nieuwaangeko-
mene in zijn greep en behandelde deze
zo ruw, dat het de bezitter ervan veel
Het is
I
mijn maan!" gilde de man uit de duik
boot. Maar zijn tegenstander gaf greu
krimp.
„Bedrieger! Laat mijn snor los! Spi-
on! Hier met die maan!" brulde hij. 1
Toen Kappie enige tijd het strijdge
woel had aangezien, vond hij het wel-1
letjes.
„Jullie kunnen ja naar de maan lo« j
pen met je kunstmaan, allebei!" zei hij. 1
terwijl hij het tweetal Van elkaar trok. I
„Ik neem dat ding in bewaring!"
En hij voegde de daad bij het woord. I
0gr.f.w voox Bf n«n>na
Uitgave: Dagblad van Kijn «n
Gouwe N.V.
Bureaus:
Alphen aan den Rijn, Juliana-
straat 48 Telef. (K 1720)
Adv. en Abonn3208
Redactie 3373
Directie 3333
Bodegraven, Prins Hendrik
straat 13, telef. 2783 (K 1726>
Woerden, Rijn 19, telefoon 2762
(K 3480).
Gironummer 60600.
K
