GEZIEN
PIET WINDMETER:
de Schat i
arofxiifee
Cineastzak
bioloog en zeeman
jwDsom^
P. W. RUSSELS
1 Pr
ogramma
KAPPIE EN DE KRIELKUNSTMAAN
B
hemden
blouses I
I DE
I TINTELS
Zelf aan de slag
I Jack
Dunkley
Uit de kerken
I
Zaterdag 30 april 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
y „Dit is dan het schip. De ARCA. Een stalen tweemaster
van dertien meter lang. Een juweeltje van een zee-
scheepje." Dit vertelde in de jachthaven van Schiedam
de heer P. N. Windmeijer. Veertig jaar geleden werd
hij in Delft geboren en hij woont er nog steeds. Over drie maan
den kiest hij met de ARCA het ruime sop: een reis naar de
Caribische zee. Hij denkt twee jaar weg te blijven. Wat hij daar
gaat doen? Films maken. Piet Windmeijer is namelijk cineast.
„Neen, vroeger had ik een ander
beroep. Na de MTS ben ik construc
teur geworden. Fotograferen is wei al
tijd esn hobby van mij geweest. In
1946 werd het mijn beroep. Het jaar
daarop ging ik met een vriend naar
Noord-Afrika. Om het onderwater fo
tograferen te bestuderen. In '48 was
ik in Zuid-Frankrijk. Daar is het mij
gelukt om een onderwater kleurenfilm
te maken. Destijds een unicum."
En zo praat Piet Windmeijer maar
achter elkaar door. Want praten kan
hij. Daarom heeft hij ook succes met
zijn lezingen. Wie veel reist heeft ten
slotte ook veel te vertellen.
Oh ja, hij was ook nog vier jaar in
Indonesië. Documentaires, opdrach
ten, onderwaterfilms.
tallig. Drie mannen gaan er met ci
neast Windmeijer mee: een schipper,
een tweede cameraman en een tech
nische hulpkracht. Alleen een schipper
heeft hij nog niet.
„Niet alleen dat deze mannen moe
ten kunnen filmen. Zij moeten ook
kunnen navigeren en een „zonnetje
schieten." Natuurlijk kan ik mensen
genoeg krijgen. Maar we zijn aan
boord om te werken. Het wordt geen
avontuur. En daarom zoek ik schapen
Bemanning
Met plezier denkt hij aan deze tijd
terug. En toch was het niet wat hij
eigenlijk wilde. „Neen, een eigen
schip. Om daanmee onderwaterfilms
te maken. De aee is alleen te bena
deren vanuit de zee".
Daarom kocht Piet Windmeijer aan
het begin van düt jaar de „Arca".
Hij heeft lang moeten zoeken. Maar
tenslotte vond hij wat .hij zocht: een
klein zeewaardig zeiljacht. Met twee
masten en zes slaapplaatsen.
,.Het schip steekt twee meter tien.
En dat komt bij een klein schip in Ne
derland weinig voor. De zeewaardig
heid? Die wordt bepaald door de be
manning", aldus de zeeman Wind
meijer.
De bemanning is nu ook bijna vol-
llllllllllllllllllllllinillllllllllllllllllllllllilllllllllillllllllllfllliiliiiiti
Te Hilverswn zitten onze om-
roepcoryfeeën dus weer zo
als gewoonlijk te bekvechten.
Nu over het „schouder aan
schouder"-idee van ons nationale
programma.
Dat was allemaal niet nodig
geweest wanneer ze maar naar
mij hadden geluisterd. Het staat
immers als een paal boven water
dat er maar één denkbaar pro
gramma is voor 5 mei.
Dat is dit:
7 uur: nieuujs.
7.158 uur: Toespraak van
prof. dr. J. E. de Quay: De zin
van ons feest.
8 uur: nieuws.
8.15 tot 9 uur: Toespraak door
mr. A. B. Roosjen: De zin van
ons feest.
9 uur: gewijde muziek.
9.15 tot 10 uur: Toespraak van
de heer D. Repko: De zin van
ons feest.
10 uur: Ouverture Dichter und
Bauer.
10.1511 uur: Toespraak door
dr. E. Spelberg: De zin van ons
feest.
11 uur: Marsmuziek.
11.1512 uur: Toespraak
door J. B. Broeksz: De zin van
ons feest.
12 uur: Mandolinemuziek.
12.1513 uur: Toespraak van
E. H. J. van Waesberghe O.P.:
De zin van ons feest.
13 uur: nieuws.
13.15 tot 14 uur: In het kader
van de door de regering ten be
hoeve van de politieke partijen
gevorderde zendtijd spreekt
prof. dr. P. J. Oud over: De zin
van ons feest.
14 uur: Marsmuziek.
14:1515 uur: In het kader
van blubbtubblub en blahbldh-
blah spreekt de heer J. Lank-
horst over: De zin van ons feest.
15 uur tot 20 uur: Verzorging
van de zender.
20 uur: Nieuws.
20.15 tot 23 uur: Mr. G. B. J.
Hïltermann geeft Commentaar
op het feest.
23 uur: nieuws.
23.1524 uur: prof. dr. C. J.
Brandt over: Hoe zien wij dit
feest in retrospectief
Dat is tenminste een program
dat in onze Hilversumse tradi
ties mortelt.
Dat gewicht, onder water. Piet Wind
meijer mag dan wel grijze haren heb
ben: aan enthousiasme ontbreekt het
hem niet.
Dat zijn tocht en films een succes
worden, daar twijfelt cineast Wind
meijer geen ogenblik aan. Voorlop
is zijn grote zorg: alles móet klaar
zijn. Om :n augustus te kunnen afva
ren.
Hij noemt al die voorbereidingen
,,een race met de tijd". „Varen moet
ik, want anders kom ik in de Cari
bische zee in wervelstormen terecht!
Welke route ik neem? Vla de Ca-
narische eilanden, met de noord-oost-
passaat naar Trinidad. Vandaar naar
Curacao."
En dat zei dan weer zeeman Wind
meijer.
ZEEMAN Piet Windmeijer. Aan
boord van de ARCA, een stalen
twee-master van dertien meter
lang. Gedurende twee jaar het
huis van vier mannen. Filmende
zeemannen.
(Advertentie)
'N BIZONDER LEKKERE SIGAAR!
16
,,We kunnen de lampen nu wel uit
doen, Justus", meende ze, „en onze
koffie buiten drinken. Het is dag
geworden!"
Weliswaar zou het nog lang duren
vóór de zon boven de oostelijke berg
kam verrees en het Boshuis be
scheen, maar het prille licht onthul
de reeds alle bijzonderheden in net
wijde landschap. De in de nacht op
gestoken bovenwind reet lange ne-
velfilarden van de kale kop van Cairn
Gorm en zweepte die hoog over Aros
Killee door de witblauwe hemel. Ce
lestine volgde de spookachtige slier
ten met wijdopen ogen.
Reeds lang waren hier en daar
vroege vogels begonnen met het re
peteren van korte, schuchtere sol;.
Nu scheerde met een gesaor van
vlugge vleugels een kleine blauwe
vogel over het terras. In het voor
bijgaan wierpen zijn zwarte kraal
oogjes een nieuwsgierige blik op de
onverwachte verschijning van een on
bekend vrouwmens op zijn gewone
podium; hij streek niet neer op de
balustrade, maar zocht een plaatsje
door W. H. van Eemlandt
ken tijd uitblijven op Aros Killee,
niet?"
„Natuurlijk, Justus! Je krijgt me
hier met geen .stok vandaan voor de-
laatste dag om is! Je denkt toch
niet, dat ze ons er uit zullen zet
ten?"
„Er zal veel van afhangen of za
ons in ernstige mate als verdacht
zullen beschouwen. In het alle^-al-
lerergste geval kunnen ze ons in
voorarrest zetten om te voorkomen.
- dat we er vandoor gaan tijdens het
op de hoogste top van een spar en vooronderzoek. Blijken ze oog te heb-
bekogelde Celestine vandaar met
serpentines van rollende loopjes en
trillers, Toen ze glimlachend naar
hem opkeek, hield hij zich van deii
domme, staakte de klaterende aria
en begon met een onschuldig ge
zicht^ hier en daar een pluisveertje
van zijn beste pakje glad te strij- dat we~behoóriijke~mïiisen zijn",
ken. Er lag zo iets koddigs in zijn
gedrag, dat Celestine een schater
lach niet kon onderdrukken. Justus
keek haar bevreemd aan en maak
te met het hoofd een ernstig gebaar
naar de gesloten deuren van de eet
kamer Schuldbewust stierf de lach
op het blije gezicht.
ben voor onze wp~'<slijke positie,
dan zullen ze ons hier tijdelijk
terneren, tot ze wat méér weten".
„Dan moet je het er op aanstu
ren, dat dit laatste gebeurt, Justus.
Iedereen, zelfs de meest botte pro
vinciale Schotse diender kan zien.
Op zijn gebruikelijke, bedachtzame
manier zette de jurist zijn vrouw
uiteen, hoe zijns inziens de kaarten
verdeeld lagen en hij was daar nog
mee bezig, toen het naderend kraken
op de helling de kleine blauwe vogel
ijlings op de vlucht deed gaan. Ge-
„Wil je geloven, Justus, dat ik het spannen wachtte het echtpaar af wie
helemaal vergeten was. Maar het is
hier ook zo fantastisch heerlijk in
of wat er zou verschijnen en pas toen
het hoofd van Roslyn boven de strui-
de ontwakende morgen. En die vo- ken onder het terras opdook voelden ze
gel daar lachte me uit! Omdat wij
er zo stijf en opgeprikt bijstaan ïn-
plaats van uit volle borst mee te
juichen met de natuur. Eigenlijk is
zich gerustgesteld. Het meisje was
niet alleen. Achter haar aan stapte
een lange, stevig gebouwde man met
een door de inspanning van het klim-
er toch ook geen reden om ons de men hooggekleurd gezicht. Hij droes?
dag te laten bederven door wat er
gebeurd is. Zo lang die stakker daar
nog ligt, geef ik je toe, dat zijn ar
me overblijfselen recht hebben op
onze piëteit. Het raakt ons formeel,
maar materieel staan we er buiten,
dat ben je toch met me eens?"
Hij kwam bij haar op de balustra
de zitten en schudde weifelend, het
hoofd.
„Ik ben bang, dat we ons moeten
voorbereiden op een paar verwarren
de dagen. Jij zou graag de bespro-
een goedzittend grijs colbertkostuum,
dat weinig sporen vertoonde van de
tocht dwars door het bos en zijn
met zorg gekamde zwarte haren la
gen glad en effen langs de slapen.
Terwijl hij het bordes betrad rustten
zijn donkere ogen op de Reizigers.
Justus behoefde zijn onderscheidings
vermogen geen geweld aan te doen
om met zekerheid in de beheerste ge
stalte een hoger politle-amibtenaar te
herkennen. Op dit punt had hij eer;
mensenleven van ervaring achter
zich. Hij stapte de bezoeker rustig
tegemoet.
Voor hij iets kon zeggen vroeg
Roslyn een beetje angstig: „Is va
der al teruggekomen, meneer Re'zl-
ger?" Zwijgend schudde hij het
hoofd. De lange, donkere man, die
blijkbaar wilde voorkomen, dat zich
een gesprek zou ontwikkelen, waar
van hij niet de leiding had, nam zelf
het woord.
„U bent mister Reiziger? En dit
Is uw vrouw? Ik ben de districtssu-
perintendant van Inverness, Donald
MacDonald. Met vakantie in het ho
tel daar beneden. Ze haalden.mij uit
bed, toen dit meisje met het bericht
kwam. 'Hét kan nog wel een tijdje
duren, voor de politie uit Aviemore
hier kan zijn en daarom leek het
mij gewenst zelf hierheen te komen
en uit de eerste hand het 'verhaal
van uw onplezierige ervaring te ho
ren."
Justus, die een beetje prat ging
op zijn degelijke kennis van Engels,
nodigde MacDonald uit in de zitka
mer te komen.
„Terwijl mijn vrouw zich kleedde,
heb ik koffie klaargemaakt. Mag ik
u een kop aanbieden? En jij wil ook
zeker wel meedoen, Roslyn?"
De rustig monsterende ogen van
de superintendent schenen hem er
van te overtuigen, dat de Reizigers
uiterlijk niet de indruk maakten hem
een kop koffie met vergif voor te
zetten. Hij knikte en ontdooide zelfs
een beetje, toen Justus hem het doos
je corona's voorhield.
„Eigenlijk rook ik bij uitzondering
sigaren. Ik houd mij aan de pijp.
Maar ik laat me de kans niet ont
gaan van een produkt te genieten,
dat de Hollanders beroemd heeft ge
maakt."
(Wordt vervolgd)
oei'zoieTS
HesivasoG
HOOIT 06ZIEM#
RAKEUNG5
LANGS ELKAAR'.
met zes poten." Wat nu ook weer niet
zo gemakkelijk is.
Geen geld
CINEAST Piet Windmeijer. Ge
bogen over een van zijn vele
papiermappen. „Want", zegt hij,
zonder ambtenaren kan er niet
Twee jaar blijven deze vier mannen
weg, In deze tijd gaan zij zesentwin
tig 16 mm films maken van ieder der
tien minuten. Dat wil zeggen: dertig
uur filmen op twintig kilometer cel
luloid.
Wat dat allemaal kost? Tweehon
derd duizend gulden. En dat bedrag
heeft de heer Windmeijer niet thuis in
een oude sok zitten.
„Neen het plan wordt grotendeels
gefinancierd. Door wie? Ik ben eerst
naar het ministerie van O., K. en W.
gegaan. Daar stuurde men mij naar
de Raad van Kunst. En die stuurde
mij weer naar de televisie: wel in
teresse, maar géén geld. Toen ben ik
naar de Britse en Duitse T.V. gegaan:
interesse èn.geld. De rest wordt be
taald door particulieren".
Wilde varkens
Onderwaterfilmer Windmeijer gaat
geen gewone films maken. Die wor
den er onder water genoeg gemaakt,
vindt hij. Hij wil vooral biologische
films maken. Populair wetenschappe
lijk. Met daar tussen door opnamen
van de ARCA op volle zee. „Want
goede opnamen van een zeilschip heb
ik ook nog maar weinig gezien".
Om een biologisch voorbeeld te noe
men: zeepaardjes en hun broedmetho-
de. Het is namelijk gebleken, dat het
zeepaardmannetje de eieren uitbroedt.
„We gaan niet alleen naar Curasao.
Ook naar de Galapagoseilanden: de
schildpadeilanden. Waar overigens ook
veel zeehonden zijn. De scliildnadden
worden met uitroeiing bedreigd door
wilde varkens, honden en katten",
vertelde bioloog Windmeijer. Want
van biologie weet hij ook het nodige.
gefilmd worden."
Grijze haren
En zo vertelt cineast, zeeman, bio
loog en zakenman Windmeijer maar
over zijn grote plan. In de kajuit van
zijn zeilschip. Ja, een onderwaterca
mera heeft hij oo-k nog geconstru
eerd voor deze tocht. Electrisch ge
dreven en met ingebouwde belichtings
meters.
Boven water weegt de camera zeven
kilo en onderwater min honderd gram.
Maar dat heeft hij niet uitgevonden.
Zie eigen land
„Naar aanleiding van de vele ac
ties om geld te verzamelen voor bui
tenlanders, voel ik behoefte mijn er
gernis te uiten: zoveel acties voor
het buitenland terwijl in Nederland de
instellingen om geld zitten te sprin
gen. Vijf en een half miljoen voor
de vluchtelingen. 1,8 miljoen voor
Marokkaanse kinderen. En dat alles,
terwijl de Nederlandse kinderen nog
zoveel nodig hebben. Het zou mij
aangenaam zijn, wanneer er van die
miljoenen wat meer in Nederland
bleef. Nu maken de acties een show-
indruk."
J. JANSEN, Den Haag. H
Duitse vlaggen
„Na jaren de bevrijdingsdag op 5
mei als zaak te hebben behandeld,
gaan we straks het derde lustrum
vieren. De kwestie is dat zakelijk
moet worden bekeken, maar met hart
en ziel moet worden gevierd. Per
soonlijk ben ik er voor en bereid alles
te doen, doch breng het o.a, de jeugd
maar eens bij.
We hebben gelezen, dat met Pasen
in Amsterdam enkele restaurants lie
ver Duitsers dan Nederlanders had
den. Daar is ook het geval van de
Duitse schipper bij LobiU). En nu zal
het mij onmogelijk zijn oprecht in het
hart mede te herdenken wanneer ik
overal in binnenstad en Scheveningen
Duitse vlaggen zie hangen. Is het uit
piëteit tegenover de gevallenen niet
mogelijk dat de hotelhouders e.a. op
4 en 5 mei deze vlaggen binnenhou
den. Er zijn nog andere dagen genoeg
om met Duitse vlaggen Duitsers aan
te trekken".
P. J. PAULUSSE, Den Haag.
Advertentie
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
lllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIll
|HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|ll|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||lll|ll||||||l|||||||!|lll||l|llllllll|lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllll|IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIII"lllllllllllllllllllll!lllll|
OP DE "BESTEMDE
•PLAAT^ XAAIErJ.
Sluitkoolsoorten bestemd voor winter
provisie moeten nu al gezaaid worden
en dat moet men op een zogenaamd
wachtbedje doen; dat is een bedje van
een vierkante meter en later kunnen
dan de koolplanten op de voor hen be
stemde plaats gepoot worden. Vooral
voor sluitkoolsoorten geldt deze regel: 1
zo veel mogelijk wisselteelt loepassen;
dus niet poten op een plekje waar ver
leden jaar ook al kool groeide; kool.
voldoet ook alleen maar indien men de
grond voldoende bemest heeft.
Korenbloemen of centaurea's kunnen
nu ook in eigen tuin gezaaid worden;
men zal voor hen een zonnig plekje;
moeten zoeken. Korenbloemen kan men|
tegenwoordig in allerlei kleuren bestel-)
len en speciaal de rode en roze kleu-,
ren zullen u wel voldoen, doch blauw
is ook heel mooi. Zoek er een zonnig!
plekje voor en stop het zaad niet tej
diep in de grond: korenbloemen laten:
zich niet zo gemakkelijk verplanten en
daarom moeten ze direct op de voor:
hen bestemde plaats gezaaid worden.
De tuinbonen die men al eerder ge
zaaid of gepoot heeft zal men nu eens
een lichte overbemesting moeten geven;
ze kunnen vooral als ze nog jong zijn
wel een beetje extra voedsel gebruiken
en voor dit doel kan men gebruikma
ken van de bekende roze tuin- en ga-
zonkorrelmest; per tien vierkante me
ter heeft men er ongeveer drie honderd
gram voor nodig. Later kan men dan
nog wel eens een lichte overbemesting
geven. Tuinbonen kunnen nu voor de
tweede maal gezaaid worden; die kun
nen dan voor opvolging dienen.
6. Nadat de kwalijk ruikende dam
pen en het oorverdovende lawaai wa
ren weggeëbd, ging het geheimzinnige
voorwerp in het water nog een tijdje
door met het geven van onrustige licht
signalen. Het was zo fel en verblin-
'dend, dat niemand kon vaststellen wat
l voor ding het was, dat de signalen uit
zond.
I Toen doofde het weer even plotseling
als het was opgevlamd en de Kraak
lag weer in het diepe donker van de
nacht, waarin alleen nog het geklots
van de golven hoorbaar was. Kappie was
de eerste die zijn tegenwoordigheid
van geest terugvond.
„Alle kniezebieters.dat was me
ja wat!" riep hij, terwijl hij op de re
ling toesprong. „Maar WAT was het,
dat wil ik ja wel eens weten!"
„V-voorzichtig, K-kappieb-blijt
|hier!" gilde de maat.
Maar Kappie lette niet op hem. Met
grote ogen van verbazing staarde hij
j in het zwarte water. Op de plek, waar
kort tevoren zo'n rumoer was geweest
j en waar het felle licht was opgevlamd,
dobberde een onschuldig uitziend bol-
jletje, niet groter dan een tennisbal....
NED. HERV. KERK
Beroepen te Oud-Beijerland: L. Roet-
man te Wierden.
GEREF. KERKEN
Beroepbaarstelling: de classis Gro
ningen heeft prep. geëxamineerd en be
roepbaar verklaard te heren J. W.
Broersma, Verl. Grachtstraat te Gro
ningen en J. Klapwijk te Groningen,
beiden kandidaat, van wie eerstgenoem
de terstond beroepbaar is.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Ouderkerk a.d. Amstel:
G. J. Buys te Papendrecht en D.4 Slag
boom te 's-Gravenzande.
Souburgse sportlieden
naar Alblasserdam
SOUBURG. Na een bezoek van
een commissie van de Souburgse sport
verenigingen aan Alblasserdam is voor
de sportontmoeting AlblasserdamSou
burg een programma samengesteld,
waarin voor alle takken van sport
plaats is ingeruimd.
De datum voor deze ontmoeting is
vastgesteld op zaterdag 11 juni a.s.
Op het programma staan o.m. zwem
en polowedstrijden, volleybal, korfbal,
voetbal en turnen.
