DE NATUUR
KAPPIE EN DE DING-DONG
f pussel
gehoord
gezien
in en om uw huis
De Reuf en Ritie
deden het óók
Uit Amerika
Voor de jeugd
Rusthuis aanbesteed
Deur viel op
Eén glaasje^1
I ook teveel
hoofd
Muziekconcours
Hoensbrcek: de eerste
Duur cadeautje
Misschien 50
De prijs
Het besiaét
FLITS
j GORDON
in het
heelal
Dan Barry
I GEHEIM
AGENT
JAMES
1 BOND
1 lan Fleming
00M
1 BAZURKA
en
J JAMPIE
Dan: ingrijpen
I DE
j TINTELS
j Jack
Dunkley
liiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiiiiiiimiii
Ds. Marsman nog niet
naar Nederland
Donderdag 21 april 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2
r MASTEN
NEGEN .'WATOE
tl GÊUNESS NOE
MEN VOORTEKEN
VANUEFDE OF
"N VAN HAAT. J
0US> VRAAGTHfd OM EEN
OEJ^PE KAART.
L6N JHUP3ZINO!
V60HT- SLA Die.
partij! J Stommeling-
OERUIMTE
V IN.' yi
ARM
(5) opera mundi KFS
vier
beroemde
genees
middelen
in een
tablet
doen
wonderen
8
Justus knikt nadenkend. De zelfge
noegzame houding van Douglas, die
zich over de omstandigheden van de
dood van zijn meester zo uitvoerig
had getoond, terwijl aanvankelijk het
gesprek van zijn kant maar nauwe
lijks had kunnen vlotten, was de Hol
lander niet ontgaan.
,,Meen je, Macgoullie", vroeg hij
met zijn zachte stem, „dat er een
bijzondere reden bestaat voor mijn
belangstelling in het einde van Angus
Grant?"
De smalle lippen van de Schot ver
trokken zich in een zure glimlach.
„Waarom niet, meneer? Waarom
zou Willie Grant niet een speurder
in de arm nemen, die hij onder het
mom van een toerist hier boven een
onderzoek laat doen naar de werke
lijke toedracht van zaken? Hij heeft
er altijd aan getwijfeld of zijn broers
niet betrokken waren bij dat onbe
grijpelijke ongeluk. En als één Grant
een andere Grant een hak kan zet
ten, zal hij het niet laten." Plotse
ling scheen hij de min of meer ver
trouwelijke wending, die het onder
houd dreigde te nemen, te betreuren.
„Het spreekt vanzelf, dat ik op al
uw vragen om inlichtingen naar
waarheid zal antwoorden, meneer."
Zonder af te wachten of Justus
voornemens was onmiddellijk op dit
laatste aanbod in te gaan, maakte
Douglas een beleefde buiging, keerde
zich om en verdween tussen de den
nen op de weg naar zijn woning.
Celestine zuchtte en stond op.
„Ik ga een bad nemen, Justus",
zei ze koeltjes. Reeds half gevorderd
tot de voordeur kwam ze bij zijn
stoel terug. „Is het nu beslist nodig,
dat je je gaat verdiepen in die histo
rie? Niemand zal je er dankbaar
voor zijn, wanneer je stof laat op
waaien over de geraffineerde sugges
ties van de kille Douglas. Je snapt:
toch wel, dat die iets heeft tegen de i
Grants en van de gelegenheid ge-
bruik wil maken achterdocht te zaai
en. Als je het mij vraagt zitten die
niet-uitbetaalde legaten hem dwars!
Hij wil jou voor het wagentje span
nen, omdat hij met Schotse clair
voyance in jou precies de geduldige
puzzelaar vermoedt, die je helaas nu
eenmaal bent. Wees verstandig. Jus
tus, en probeer eraan te denken,
dat je voor je genoegen met je
vrouw een reis maakt."
Alleen gelaten op het terras over
dacht Justus ernstig de woorden van
zijn ega. Hij was er niet de man
naar een goedbedoelde waarschuwing
zonder meer naast zich neer te leg
gen. Hij zag in, dat Celestine. die
gedurende zijn lange en drukke loop
baan in de advocatuur in zekere zin
het slachtoffer was geweest van de
eisen, die zijn werk hem stelde, rech
ten op zijn aandacht kon doen gel
den nu hij niets meer om handen
had. Maar ook moest hij erkennen,
dat elke geheimzinnige gebeurtenis
hem onweerstaanbaar aantrok. Hij
kon het niet helpen, dat het zwaarte
punt van zijn bestaan ergens in zijn
heldere verstand school. En evenmin,
dat de wereld vol was van verbor
genheden, die eenvoudig schreeuwden
om oplossing door iemana, die de
moeite wilde nemen ze wat nader te
beschouwen.
Omdat hij nu bij twee opeenvolgen
de reizen in het buitenland verwik
keld was geworden in criminele pro
blemen, was bij Celestine natuurlijk
de gedachte gewekt, dat hij die din
gen zocht. Maar zo was het niet! Ze
kwamen hem voor de voeten lopen.
Ongevraagd. Alleen omdat het kwaad
een universeel verschijnsel was,
waarvan je dë vaak ontstellende ge
volgen hergens kon ontlopen. Negen
ennegentig van de honderd mensen
zouden de schouders ophalen voor de
problemen, waarmee volslagen onbe
kenden rondliepen. Maar Justus kon
toch niet helpen, dat hij uitgerekend
tot die kleinste minderheid behoorde,
welke een aangeboren belangstelling
bezat voor de kronkelwegen van de
menselijke natuur.
Zeker, het was hem duidelijk, dat
Douglas Maccroullie met een voorop
gezette bede de zonderlinge dood
van Angir j it had aangesneden.
Maar, wa' V* je dit feit even over
dacht, beh. e het geen verwonde
ring te wekken. Een man, vertrouwd
met alle gevaren van de wilde Hoog
landen, krijgt een ongeluk in het ge
bergte. Begrijpelijk, dat zijn huisbe
waarder zich daarover het hoofd
gaat breken, gezien het feit, dat An
gus een vermogend man was en er
reeds lang kwaad bloed bestond tus
sen hem en zijn erfgenamen. Even
zeer oegrijpelijk dat Douglas zich af-
viaagt welke verklaring hij moet zoe
ken voor het feit, dat Willie Grant
n'otseLng komt aanzetten met een
huurder voor het verlaten huis. Aros
Kdlee kon je, in aanmerking nemend
do afgezonderde ligging en de moei
lijke bereikbaarheid met een vervoer
middel, moeilijk als een normaal ob
ject beschouwen om aan toeristen
te verhuren. Lag het dan niet voor
de hand, dat Douglas, die nog altijd
zit te broeden op de dood van zijn
werkgever, verband legt tussen de
onverwachtse verschijning van een
heer op leeftijd met een ernstig ge
zicht, die niet ongeneigd blijkt zich
te laten inlichten over de verhoudin
gen. welke tussen de Grants beston
den? Is het verwonderlijk, dat Dou
glas op het idee komt een particu
lier detective voor zich te zien, die
achteraf het ongeluk op Re-
voan Pass nog eens onder de loupe
komt nemen, of nasporingen komt
doen naar de schuilplaats van de
schatten van Angus? Wie zou voor dit
laatste doel een betere gelegenheid
hebben dan een deskundig speurder,
die dag en nacht in het huis kan
gaan waar hij wil?
En evenmin behoeft er twijfel aan
te bestaan, dat Douglas om enigerlei
reden de speurhond niet de indruk
wil geven van verzet zijnerzijds.
Wanneer eenmaal de indruk bij hem
is gewekt van een heropend onder
zoek, is het zijn welbegrepen belang
bereidwillig zijn hulp aan te bieden.
Niet de detective tegen zich in het
harnas te jagen.
JE. N
VRAAGT
BEN-
Skelter
^ANDVOORT. U moogt
veronderstellen, dat de
heer J. van Haaren niet veel
radio luistert of TV kijkt. De
heer Van Haaren is sportcom-
missaris van de K.N.A.C. en
als zodanig zei hij gistermid
dag voor een microfoon op het
circuit van Zandvoort: ,,En
dan zullen dadelijk de skelters
bereden worden door bekende
radio-artiesten, zoals Annie de
Reuf en Ritie Reys".
Nou, „Ritie" Reys stond te gieren
van het lachen op de schouders van
jazzpianist Pim Jacobs en Willy Alber-
t! zei tegen Annie de Reuver: „Dag
De Reuf". Maar tenslotte ging het
niet helemaal alleen om die radio- en
TV-mensen, maar in hoofdzaak om de
skelters. En juist om die skelters meer
in de belangstelling te plaatsen, had
men zangeressen als „De Reuf" en
„Ritie" uitgenodigd te komen. En proef
te rjjden.
U weet wat skelters zyn? Kleine ve
hikels, bestaande uit frame, vier wielen
en een motortje. Een beetje een zeep
kist die gemotoriseerd werd, hoewel
de echte skelteraars het daar helemaal
niet mee eens zullen zijn. Want skel
tering, zoals het rijden met die karre
tjes heet, worci door een groepje land
genoten als bijzonder ernstig genomen.
De sport is overgewaaid uit Ameri
ka. Daar zijn al hopen speciale skelter
circuits, daar worden massa's wedstrij
den gehouden, daar komen honderd
duizenden naar die races kijken.
België en Duitsland zitten ook nogal
op de eerste rij wat de belangstelling
betreft en nu dan wij: Nederland.
Overigens: over skeltering wordt
hier al een paar jaar gepraat, maar
gistermiddag werd qp dat Z^ndvoortse
circuit voor een groot aantal figuren
uit de autowereld de eerste officiële
demonstratie gegeven.
„Wij zien in de skeltering allereerst
een'bezigheid voor de jeugd", zei sport-
commissaris Van Haaren. „Dat de
jeugd hobbies heeft en bezig wordt ge
houden is noodzakelijk en dat weet
iedereen. En wanneer wij de skelter-
sport entameren dan is onze eerste
gedachte: de skelterbouw te bevorde
ren en de liefde van het jongmens te
brengen tot zijn hobby. Doen we dit
niet, dan wordt skeltering misschien
Gerritje Kuiters is acht jaar en de zoon
van de motorrenner Kuiters uit Amster
dam. Zijn vader construeerde deze skelter
en Gerritje kon er mee overweg als een
volleerd coureur. Maar om aan skelter-
wedstrijden mee te doen zal hij nog zes
jaar moeien wachten
's HEER ARENDSKERKE. Een
dezer dagen vond de aanbesteding
plaats van de bouw van een hervormd
rusthuis. De gunning is evenwel aange
houden omdat de gemeente 's Heer
Arendskerke hierin moet bewilligen.
Hoogste inschrijver was de heer L. de
Jong te Vlissingen voor 459.000 gulden.
Laagste was J. van der Linde te Kloe-
tinge voor 390.115 gulden.
Het skelteren scheen Willy Alberti gistermiddag weinig moeite te kosten.
Reeds na een paar minuten ivas hij op het vehikel thuis en trok zijn rondje over
Zandvoorts circuit.
In ISTERMIDD AG op het cir-
vT cult van Zandvoort: bU el-
Ikaar waren dus mensen, die in
het Nederlandse autowereldje
wel wat betekenen. Negen van
de tien met hun eigen auto ge-
I komen. Een demonstratie en
daarna een persconferentie. On
der leiding van de K.N.A.C.
En daar drinken dan ook zes
van de tien mensen sherry of
bier. Ja, ja, ik weet het: mis
schien vier glaasjes, misschien
Imaar één.
Maar als in dit soort kringen I
nog niet eens het voorbeeld
I wordt gegeven van „Geen drup- I
pel alcohol voor wie nog achter
het stuur moet", wat verwacht
Imen dan van anderen?
Ook één glaasje hier en auto-
rijden gaan niet samen. Het zou
I prettig zijn wanneer dit op uit- I
gebreider schaal werd ingezien.
Voor dat zij de skelters bestegen verkleedden de zangeressen zich in witte
overals en Rita Reys (rechts) hielp vervolgens Annie de Reuver bij het vastmaken
van haur valhelm.
BERGEN OP ZOOM\ Een vrij ern- I
stige hoofdwonde liep de monteur K. j
Schoonen op toen hij een der ijzeren
deuren op wilde halen van de Difoga-
garage. Een der verbindingskabels brak
waardoor de deur terugviel. Met een
hoofdwonde waarin een vijftiental
krammen moest worden gezet werd het
slachtoffer naar het ziekenhuis vervoerd.
SLUITING INSTUIF
BRUINISSE Tweede Paasdag werd
met een avond voor de Jeugd, het In-
stuifseizoen 1959-1960 afgesloten. Het
aan het begin van het seizoen ingestel
de stelsel, waarbij de jeugd in een jon
gere en een oudere categorie werd ver
deeld. bleek in de praktijk goed te
voldoen, al moet gezegd vvorden dat de
jongeren in de meerderheid waren en
bleven.
Gemiddeld konden echter 60 tot 70
jongeren in de instuif worden opgevan
gen, waar verschillende spelen konden
worden beoefend, of worden genoten van
goede lectuur uit diverse tijdschriften.
COLIJNAPLAAT De Christelijke
Muziekvereniging ..Soli Deo Gloria
hoopt onder leiding van haar dirigent,
de heer F. Smit. donderdag 2 juni a s
deel te nemen aan het concours te Sas-
senheim. Dit concours wordt uitgeschre
ven door de Bond van Christelijke Mu
ziekverenigingen. ..Soli Deo Gloria
hoopt uit te komen in de tweede afde
ling fanfare.
een mateloze sport cie tot excessen
leidt".
Voor de jongeren dus, zyn die
skelters bestemd. En toen ik de heer
Van Haaren vroeg hoe oud die jonge*
ren wel zouden zyn, zei hij: „Van veer
tien tot zeventien jaar voor skelters
met motortjes tot en met 50 cc. Die
vehikels lopen dus tot tegen de zestig
kilometer. En skelters met motortjes
boven de 50 cc mogen alleen bereden
worden door jongelui die tenminste
18 jaar zijn".
Er is al een reglement en op 30
april wordt in het Emmastadion in
Hoensbroek ce eerste wedstrijd gere
den, gevolgd door de tweede op 5 mei
in Den Helder.
Dat is dan allemaal de officiële kant.
Maar nu: de bedoeling is dus, dat de
jongens die belangstelling hebben voor
de skelter-karretjes ze zelf gaan bou-
wel. Wel, het goedkoopste bouwpakket
dat nu in de handel is kost nog altijd
een kleine zevenhonderd gulden.
Nu weet ik niet hoe dat met uw
zoontje zit, maar ik heb vroeger echt
niet thuis hoeven vragen of ik met mijn
verjaardag een cadeautje kreeg van
die prijs.
Kant. en klaar worden de skelters
ook al in Nederland gemaakt. Dan
komt de prijs rond de duizend gulden.
En nu mogen die prijzen nog wat
gaan zakken, nu mag de kant en klaar
skelter zevenhonderd en het bouw
pakket 500 gaan kosten, het lijkt me
voor jongens van een jaar of zestien
lichtelijk belachelijk wanneer veron
dersteld wordt dat ze over zo'n bedrag
beschikken.
Natuurlijk is het voor jongens van
vijftien jaar en daaromtrent leuk om
„te scheuren" met een karretje. Wat
wij vroeger met onze fietsen deden,
met lampen en schakelaars, met trek
bellen die op de achterband liepen en
met een touwtje tot geluid werden
aangezet dat doet de jeugd van
vandaag met brommers. En wellicht de i
jeugd „van morgen" met skelters.
Maar ik neem aan dat die prijzen
dan anders zullen moeten worden. En
wanneer bijvoorbeeld een fabriek van
Mercedes, van Volkswagen, van Opel
of noemt u er zelf maar een iets in die
skeltering zou zien en de karretjes aan
de markt zou brengen, dan komen
natuurlijk de populaire pryzen van j
250 gulden of minder en dan zyn we
enthousiaste broers van de weg ver-
wydere.
Want als voertuig in het verkeer
zijn de skelters natuurlijk bepaald on
geschikt en beslist oer-gevaarlijk.
Blijven dus de georganiseerde ritten, j i
Wel die organisatie zal van den
beginne af zeer strak moeten zijn om
er geen dollemansbende en „zeepkisten
rage van te maken.
Resteert ten slotte de belangstelling
en de financiële mogelijkheden van de
jongelui van rond de vijftien. Met die
belangstelling zal het wel hard lopen,
met die financiën zal het veelal „terug
schakelen" en „etalage kijken" zijn,
mag ik aannemen.
Tot er iemand „de goedkope skelter"
uitbrengt. Dan is ook een Nederlandse
rage wel verzekerd. En dan een die
blijvender is dan de hoela-hoep.
door
RÏIJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
ujllIHnillIHHIIIIIIMUliHIHNHWH
door
s
s
A BOND
TREKT
TWEE KAAKTEN
OIENIET TEL
LEN:
DE SLECHT
STE COM0I-
NATIEDIEER
eesTwr
BH BON D WINT. M
WiNT52MILdOEN
FRANC INEEN KLAP.
HIJ
Of ik enorm enthousiast ben over die
skelter ing?
Neen, maar een feit is dat skeltering
bestaat, dat men de belangstelling er
voor niet kan negeren en dat er voor
technisch aangelegde jongelui zeker
een liefhebberij in zit, die best eens
tot een beroep in die technische rich
ting zou kunnen uitgroeien
En dat bij elkaar leek me dan
reden genoeg u iets te vertellen over
wat ik hoorde op het circuit in Zand
voort, gistermiddag.
CAdvertentie
H door
j W. Lobman
iillllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
pHJIIIIIIIIifttiflUtltlfllliillllllld
üaeo do joiNoen. HOUD
oe ZigKTgn 6«0CiOEP?
met de „zelfwerkzaamheid" nergens
meer. Want ik geloof niet in flinke
groepen jongeren, die zelf zo'n karre
tje gaan lassen van buizen, een oud
motortje bij de sloop of op de markt
kopen en loopbaar maken. Dat zullen
er misschien twintig, misschien vijftig
zijn, maar dan is het op.
Het gevaar? Ja. natuurlijk, dat is er.
Ontegenzeggelijk. De heer Van Haaren
vertelde, dat op de skeltercircuits in
de toekomst alleen skelters worden
toegelaten die gekeurd zijn. zodat dus
ondeugdelijke karretjes geen kans
krijgen mee te doen aan wedstrijden.
Wedstrijden overigens, die door de
K.N.A.C. georganiseerd zullen worden.
Blijft dus het gewone lijfelijke ge
vaar, verbonden aan het berijden van
een skelter. Omslaan? Ik geloof niet
dat dit vlug zal gebeuren. De hele zaak.
zoals ik dat gisteren heb kunnen be
kijken ligt zo laag en breed op de
grond, dat men wel iets heel bijzonders
moet doen om „op de kop" te komen
liggen.
Er is maar één ding: zo gauw hier of
daar ongeorganiseerde en dus „zwarte"
ritten gehouden svorden, zomaar ergens
door wat straten of over pleintjes, dat
men dan onmiddellijk ingrijpe en die
II door
Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilliiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiimn,
Het zesja<rige zoontje van het gezin
G. D. Meddeler te Rekken een ge
hucht tegen de Duitse grens onder Ei- j
bergen is dinsdagmiddag op weg
naar zijn op het land werkende vader
in het riviertje de Berkel gevallen en
verdronken.
BRUINISSE Het staat nu wel vast,
dat ds. G. H. J. Marsman, de oud-pre
dikant 'van Bruinisse. die in 1950 naar
Zuid Afrika vertrok, zijn plannen om in
april ons land weer te bezoeken heeft
laten varen. De oorzaak van deze wij
ziging van plannen is gelegen in de stu-
I die van zijn oudste dochters.
In verband daarmee is het bezoek uit
gesteld, zeker niet afgesteld. Ds. Mars
man zou nu het voornemen koesteren,
in de maanden oktober of november
naar Nederland over te komen.
De komposthoop zal men ook eens
moeten omzetten; hoe vaker men dat
doet. des te eerder is alles verteerd en
kan men die kompost voor de tuin ge
bruiken. Eigenlijk moet zo'n hoop een
paar maal per jaar omgezet worden.
Heeft men wat oude hoendermest of an
dere stalmest liggen dan kan men die
er met het omzetten ook wel doorheen
werken. Er kan eventueel ook een beet-
ke kalkmergel doorheen gewerkt wor- j
den, doch dan niet tegelijk met de mest. I
68. „Glimpiepers-nog-an-toe!" riep
Okki uit. „Dat beest van ome Tjeerd
heeft al die tijd een schat met zich
meegesleept!"
De maat antwoordde niet. De schit
tering van de saffier benam hem bij
na de adem.
Hoofdschuddend bekeek Kappie de
steen op de hand. hij woog hem eens
„Dit moet „Het Oog van de Nacht"
zijn, waar die lui in Boeddistan het
over hadden..." mompelde hij verbijs
terd. „En dat niemand van ons wist.
hoe waardevol die vogel eigenlijk wel
was! Jong, jong nou snap ik ja,
waarom die Mogol en die makreel van
een overste steeds in ons kielzog ble
ven het was hen om die steen te
doen!"
„Moeten we hem dan niet terugge
ven?" vroeg de maat. Dat was een
moeilijke vraag
„Ik weet het niet twijfelde Kap
pie. „Wij hebben nogal wat averij op
gelopen, nietwaar, jongs? Gaatjes in
onze romp, verscheurde kleren dat
zal toch door iemand vergoed moeten
worden, is het niet?"
Hij glimlachte. „Volgens de Mogol
mocht de Ding-Dong niet tegengewerkt
worden. Het beest moest ja alles vrij
willig doen. Ik geloof dat de Mogol het
ons erg kwalijk zou nemen, wanneer
wij de saffier terugbrachten, want de
Ding-Dong heeft hem vrijwillig hier
achtergelaten, waar of niet?"
„Krakende krukassen, je lebt gelijk
Kappie!" riep de meester, „je moet je
altijd houden aan de gebruiken van he.t
land! En ten slotte hebben wij het on
sterfelijke dier het leven gered!"
„Dan hebben we dus toch nog een
herinnering aan het lieve beest..."
zuchtte de maat voldaan
Hospitaalschip aan Zijpe
BRUINISSE De Henri J. Dunant.
het hospitaalschip van het Rode Kruis,
waarmee ieder jaar boottochten worden
georganiseerd, voor chronische zieken
zal op maandag 9 mei weer aan Zijpe
arriveren, om de zieken van Schouwen
Duiveland. Sf.Philipsland en Thoien
voor een week aan bord te nemen.
De afdeling Bruinisse van het Roode
Kruis zal in de grote optocht, die op 5
mei gehouden wordt eveneens met een
[praalwagen vertegenwoordigd zijn Ne
gen cursisten zullen binnenkort 'examen
doen. ter verkrijging van het diploma
E.H.I.O. (Eerste Hulp in Oorlogstijd).