DE NATUUR KAPPIE EN DE DING-DONG f pussel gehoord gezien in en om uw huis De Reuf en Ritie deden het óók Uit Amerika Voor de jeugd Rusthuis aanbesteed Deur viel op Eén glaasje^1 I ook teveel hoofd Muziekconcours Hoensbrcek: de eerste Duur cadeautje Misschien 50 De prijs Het besiaét FLITS j GORDON in het heelal Dan Barry I GEHEIM AGENT JAMES 1 BOND 1 lan Fleming 00M 1 BAZURKA en J JAMPIE Dan: ingrijpen I DE j TINTELS j Jack Dunkley liiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiiiiiiimiii Ds. Marsman nog niet naar Nederland Donderdag 21 april 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 r MASTEN NEGEN .'WATOE tl GÊUNESS NOE MEN VOORTEKEN VANUEFDE OF "N VAN HAAT. J 0US> VRAAGTHfd OM EEN OEJ^PE KAART. L6N JHUP3ZINO! V60HT- SLA Die. partij! J Stommeling- OERUIMTE V IN.' yi ARM (5) opera mundi KFS vier beroemde genees middelen in een tablet doen wonderen 8 Justus knikt nadenkend. De zelfge noegzame houding van Douglas, die zich over de omstandigheden van de dood van zijn meester zo uitvoerig had getoond, terwijl aanvankelijk het gesprek van zijn kant maar nauwe lijks had kunnen vlotten, was de Hol lander niet ontgaan. ,,Meen je, Macgoullie", vroeg hij met zijn zachte stem, „dat er een bijzondere reden bestaat voor mijn belangstelling in het einde van Angus Grant?" De smalle lippen van de Schot ver trokken zich in een zure glimlach. „Waarom niet, meneer? Waarom zou Willie Grant niet een speurder in de arm nemen, die hij onder het mom van een toerist hier boven een onderzoek laat doen naar de werke lijke toedracht van zaken? Hij heeft er altijd aan getwijfeld of zijn broers niet betrokken waren bij dat onbe grijpelijke ongeluk. En als één Grant een andere Grant een hak kan zet ten, zal hij het niet laten." Plotse ling scheen hij de min of meer ver trouwelijke wending, die het onder houd dreigde te nemen, te betreuren. „Het spreekt vanzelf, dat ik op al uw vragen om inlichtingen naar waarheid zal antwoorden, meneer." Zonder af te wachten of Justus voornemens was onmiddellijk op dit laatste aanbod in te gaan, maakte Douglas een beleefde buiging, keerde zich om en verdween tussen de den nen op de weg naar zijn woning. Celestine zuchtte en stond op. „Ik ga een bad nemen, Justus", zei ze koeltjes. Reeds half gevorderd tot de voordeur kwam ze bij zijn stoel terug. „Is het nu beslist nodig, dat je je gaat verdiepen in die histo rie? Niemand zal je er dankbaar voor zijn, wanneer je stof laat op waaien over de geraffineerde sugges ties van de kille Douglas. Je snapt: toch wel, dat die iets heeft tegen de i Grants en van de gelegenheid ge- bruik wil maken achterdocht te zaai en. Als je het mij vraagt zitten die niet-uitbetaalde legaten hem dwars! Hij wil jou voor het wagentje span nen, omdat hij met Schotse clair voyance in jou precies de geduldige puzzelaar vermoedt, die je helaas nu eenmaal bent. Wees verstandig. Jus tus, en probeer eraan te denken, dat je voor je genoegen met je vrouw een reis maakt." Alleen gelaten op het terras over dacht Justus ernstig de woorden van zijn ega. Hij was er niet de man naar een goedbedoelde waarschuwing zonder meer naast zich neer te leg gen. Hij zag in, dat Celestine. die gedurende zijn lange en drukke loop baan in de advocatuur in zekere zin het slachtoffer was geweest van de eisen, die zijn werk hem stelde, rech ten op zijn aandacht kon doen gel den nu hij niets meer om handen had. Maar ook moest hij erkennen, dat elke geheimzinnige gebeurtenis hem onweerstaanbaar aantrok. Hij kon het niet helpen, dat het zwaarte punt van zijn bestaan ergens in zijn heldere verstand school. En evenmin, dat de wereld vol was van verbor genheden, die eenvoudig schreeuwden om oplossing door iemana, die de moeite wilde nemen ze wat nader te beschouwen. Omdat hij nu bij twee opeenvolgen de reizen in het buitenland verwik keld was geworden in criminele pro blemen, was bij Celestine natuurlijk de gedachte gewekt, dat hij die din gen zocht. Maar zo was het niet! Ze kwamen hem voor de voeten lopen. Ongevraagd. Alleen omdat het kwaad een universeel verschijnsel was, waarvan je dë vaak ontstellende ge volgen hergens kon ontlopen. Negen ennegentig van de honderd mensen zouden de schouders ophalen voor de problemen, waarmee volslagen onbe kenden rondliepen. Maar Justus kon toch niet helpen, dat hij uitgerekend tot die kleinste minderheid behoorde, welke een aangeboren belangstelling bezat voor de kronkelwegen van de menselijke natuur. Zeker, het was hem duidelijk, dat Douglas Maccroullie met een voorop gezette bede de zonderlinge dood van Angir j it had aangesneden. Maar, wa' V* je dit feit even over dacht, beh. e het geen verwonde ring te wekken. Een man, vertrouwd met alle gevaren van de wilde Hoog landen, krijgt een ongeluk in het ge bergte. Begrijpelijk, dat zijn huisbe waarder zich daarover het hoofd gaat breken, gezien het feit, dat An gus een vermogend man was en er reeds lang kwaad bloed bestond tus sen hem en zijn erfgenamen. Even zeer oegrijpelijk dat Douglas zich af- viaagt welke verklaring hij moet zoe ken voor het feit, dat Willie Grant n'otseLng komt aanzetten met een huurder voor het verlaten huis. Aros Kdlee kon je, in aanmerking nemend do afgezonderde ligging en de moei lijke bereikbaarheid met een vervoer middel, moeilijk als een normaal ob ject beschouwen om aan toeristen te verhuren. Lag het dan niet voor de hand, dat Douglas, die nog altijd zit te broeden op de dood van zijn werkgever, verband legt tussen de onverwachtse verschijning van een heer op leeftijd met een ernstig ge zicht, die niet ongeneigd blijkt zich te laten inlichten over de verhoudin gen. welke tussen de Grants beston den? Is het verwonderlijk, dat Dou glas op het idee komt een particu lier detective voor zich te zien, die achteraf het ongeluk op Re- voan Pass nog eens onder de loupe komt nemen, of nasporingen komt doen naar de schuilplaats van de schatten van Angus? Wie zou voor dit laatste doel een betere gelegenheid hebben dan een deskundig speurder, die dag en nacht in het huis kan gaan waar hij wil? En evenmin behoeft er twijfel aan te bestaan, dat Douglas om enigerlei reden de speurhond niet de indruk wil geven van verzet zijnerzijds. Wanneer eenmaal de indruk bij hem is gewekt van een heropend onder zoek, is het zijn welbegrepen belang bereidwillig zijn hulp aan te bieden. Niet de detective tegen zich in het harnas te jagen. JE. N VRAAGT BEN- Skelter ^ANDVOORT. U moogt veronderstellen, dat de heer J. van Haaren niet veel radio luistert of TV kijkt. De heer Van Haaren is sportcom- missaris van de K.N.A.C. en als zodanig zei hij gistermid dag voor een microfoon op het circuit van Zandvoort: ,,En dan zullen dadelijk de skelters bereden worden door bekende radio-artiesten, zoals Annie de Reuf en Ritie Reys". Nou, „Ritie" Reys stond te gieren van het lachen op de schouders van jazzpianist Pim Jacobs en Willy Alber- t! zei tegen Annie de Reuver: „Dag De Reuf". Maar tenslotte ging het niet helemaal alleen om die radio- en TV-mensen, maar in hoofdzaak om de skelters. En juist om die skelters meer in de belangstelling te plaatsen, had men zangeressen als „De Reuf" en „Ritie" uitgenodigd te komen. En proef te rjjden. U weet wat skelters zyn? Kleine ve hikels, bestaande uit frame, vier wielen en een motortje. Een beetje een zeep kist die gemotoriseerd werd, hoewel de echte skelteraars het daar helemaal niet mee eens zullen zijn. Want skel tering, zoals het rijden met die karre tjes heet, worci door een groepje land genoten als bijzonder ernstig genomen. De sport is overgewaaid uit Ameri ka. Daar zijn al hopen speciale skelter circuits, daar worden massa's wedstrij den gehouden, daar komen honderd duizenden naar die races kijken. België en Duitsland zitten ook nogal op de eerste rij wat de belangstelling betreft en nu dan wij: Nederland. Overigens: over skeltering wordt hier al een paar jaar gepraat, maar gistermiddag werd qp dat Z^ndvoortse circuit voor een groot aantal figuren uit de autowereld de eerste officiële demonstratie gegeven. „Wij zien in de skeltering allereerst een'bezigheid voor de jeugd", zei sport- commissaris Van Haaren. „Dat de jeugd hobbies heeft en bezig wordt ge houden is noodzakelijk en dat weet iedereen. En wanneer wij de skelter- sport entameren dan is onze eerste gedachte: de skelterbouw te bevorde ren en de liefde van het jongmens te brengen tot zijn hobby. Doen we dit niet, dan wordt skeltering misschien Gerritje Kuiters is acht jaar en de zoon van de motorrenner Kuiters uit Amster dam. Zijn vader construeerde deze skelter en Gerritje kon er mee overweg als een volleerd coureur. Maar om aan skelter- wedstrijden mee te doen zal hij nog zes jaar moeien wachten 's HEER ARENDSKERKE. Een dezer dagen vond de aanbesteding plaats van de bouw van een hervormd rusthuis. De gunning is evenwel aange houden omdat de gemeente 's Heer Arendskerke hierin moet bewilligen. Hoogste inschrijver was de heer L. de Jong te Vlissingen voor 459.000 gulden. Laagste was J. van der Linde te Kloe- tinge voor 390.115 gulden. Het skelteren scheen Willy Alberti gistermiddag weinig moeite te kosten. Reeds na een paar minuten ivas hij op het vehikel thuis en trok zijn rondje over Zandvoorts circuit. In ISTERMIDD AG op het cir- vT cult van Zandvoort: bU el- Ikaar waren dus mensen, die in het Nederlandse autowereldje wel wat betekenen. Negen van de tien met hun eigen auto ge- I komen. Een demonstratie en daarna een persconferentie. On der leiding van de K.N.A.C. En daar drinken dan ook zes van de tien mensen sherry of bier. Ja, ja, ik weet het: mis schien vier glaasjes, misschien Imaar één. Maar als in dit soort kringen I nog niet eens het voorbeeld I wordt gegeven van „Geen drup- I pel alcohol voor wie nog achter het stuur moet", wat verwacht Imen dan van anderen? Ook één glaasje hier en auto- rijden gaan niet samen. Het zou I prettig zijn wanneer dit op uit- I gebreider schaal werd ingezien. Voor dat zij de skelters bestegen verkleedden de zangeressen zich in witte overals en Rita Reys (rechts) hielp vervolgens Annie de Reuver bij het vastmaken van haur valhelm. BERGEN OP ZOOM\ Een vrij ern- I stige hoofdwonde liep de monteur K. j Schoonen op toen hij een der ijzeren deuren op wilde halen van de Difoga- garage. Een der verbindingskabels brak waardoor de deur terugviel. Met een hoofdwonde waarin een vijftiental krammen moest worden gezet werd het slachtoffer naar het ziekenhuis vervoerd. SLUITING INSTUIF BRUINISSE Tweede Paasdag werd met een avond voor de Jeugd, het In- stuifseizoen 1959-1960 afgesloten. Het aan het begin van het seizoen ingestel de stelsel, waarbij de jeugd in een jon gere en een oudere categorie werd ver deeld. bleek in de praktijk goed te voldoen, al moet gezegd vvorden dat de jongeren in de meerderheid waren en bleven. Gemiddeld konden echter 60 tot 70 jongeren in de instuif worden opgevan gen, waar verschillende spelen konden worden beoefend, of worden genoten van goede lectuur uit diverse tijdschriften. COLIJNAPLAAT De Christelijke Muziekvereniging ..Soli Deo Gloria hoopt onder leiding van haar dirigent, de heer F. Smit. donderdag 2 juni a s deel te nemen aan het concours te Sas- senheim. Dit concours wordt uitgeschre ven door de Bond van Christelijke Mu ziekverenigingen. ..Soli Deo Gloria hoopt uit te komen in de tweede afde ling fanfare. een mateloze sport cie tot excessen leidt". Voor de jongeren dus, zyn die skelters bestemd. En toen ik de heer Van Haaren vroeg hoe oud die jonge* ren wel zouden zyn, zei hij: „Van veer tien tot zeventien jaar voor skelters met motortjes tot en met 50 cc. Die vehikels lopen dus tot tegen de zestig kilometer. En skelters met motortjes boven de 50 cc mogen alleen bereden worden door jongelui die tenminste 18 jaar zijn". Er is al een reglement en op 30 april wordt in het Emmastadion in Hoensbroek ce eerste wedstrijd gere den, gevolgd door de tweede op 5 mei in Den Helder. Dat is dan allemaal de officiële kant. Maar nu: de bedoeling is dus, dat de jongens die belangstelling hebben voor de skelter-karretjes ze zelf gaan bou- wel. Wel, het goedkoopste bouwpakket dat nu in de handel is kost nog altijd een kleine zevenhonderd gulden. Nu weet ik niet hoe dat met uw zoontje zit, maar ik heb vroeger echt niet thuis hoeven vragen of ik met mijn verjaardag een cadeautje kreeg van die prijs. Kant. en klaar worden de skelters ook al in Nederland gemaakt. Dan komt de prijs rond de duizend gulden. En nu mogen die prijzen nog wat gaan zakken, nu mag de kant en klaar skelter zevenhonderd en het bouw pakket 500 gaan kosten, het lijkt me voor jongens van een jaar of zestien lichtelijk belachelijk wanneer veron dersteld wordt dat ze over zo'n bedrag beschikken. Natuurlijk is het voor jongens van vijftien jaar en daaromtrent leuk om „te scheuren" met een karretje. Wat wij vroeger met onze fietsen deden, met lampen en schakelaars, met trek bellen die op de achterband liepen en met een touwtje tot geluid werden aangezet dat doet de jeugd van vandaag met brommers. En wellicht de i jeugd „van morgen" met skelters. Maar ik neem aan dat die prijzen dan anders zullen moeten worden. En wanneer bijvoorbeeld een fabriek van Mercedes, van Volkswagen, van Opel of noemt u er zelf maar een iets in die skeltering zou zien en de karretjes aan de markt zou brengen, dan komen natuurlijk de populaire pryzen van j 250 gulden of minder en dan zyn we enthousiaste broers van de weg ver- wydere. Want als voertuig in het verkeer zijn de skelters natuurlijk bepaald on geschikt en beslist oer-gevaarlijk. Blijven dus de georganiseerde ritten, j i Wel die organisatie zal van den beginne af zeer strak moeten zijn om er geen dollemansbende en „zeepkisten rage van te maken. Resteert ten slotte de belangstelling en de financiële mogelijkheden van de jongelui van rond de vijftien. Met die belangstelling zal het wel hard lopen, met die financiën zal het veelal „terug schakelen" en „etalage kijken" zijn, mag ik aannemen. Tot er iemand „de goedkope skelter" uitbrengt. Dan is ook een Nederlandse rage wel verzekerd. En dan een die blijvender is dan de hoela-hoep. door RÏIJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII ujllIHnillIHHIIIIIIMUliHIHNHWH door s s A BOND TREKT TWEE KAAKTEN OIENIET TEL LEN: DE SLECHT STE COM0I- NATIEDIEER eesTwr BH BON D WINT. M WiNT52MILdOEN FRANC INEEN KLAP. HIJ Of ik enorm enthousiast ben over die skelter ing? Neen, maar een feit is dat skeltering bestaat, dat men de belangstelling er voor niet kan negeren en dat er voor technisch aangelegde jongelui zeker een liefhebberij in zit, die best eens tot een beroep in die technische rich ting zou kunnen uitgroeien En dat bij elkaar leek me dan reden genoeg u iets te vertellen over wat ik hoorde op het circuit in Zand voort, gistermiddag. CAdvertentie H door j W. Lobman iillllllllllllllllllllllllllllllllllllllll pHJIIIIIIIIifttiflUtltlfllliillllllld üaeo do joiNoen. HOUD oe ZigKTgn 6«0CiOEP? met de „zelfwerkzaamheid" nergens meer. Want ik geloof niet in flinke groepen jongeren, die zelf zo'n karre tje gaan lassen van buizen, een oud motortje bij de sloop of op de markt kopen en loopbaar maken. Dat zullen er misschien twintig, misschien vijftig zijn, maar dan is het op. Het gevaar? Ja. natuurlijk, dat is er. Ontegenzeggelijk. De heer Van Haaren vertelde, dat op de skeltercircuits in de toekomst alleen skelters worden toegelaten die gekeurd zijn. zodat dus ondeugdelijke karretjes geen kans krijgen mee te doen aan wedstrijden. Wedstrijden overigens, die door de K.N.A.C. georganiseerd zullen worden. Blijft dus het gewone lijfelijke ge vaar, verbonden aan het berijden van een skelter. Omslaan? Ik geloof niet dat dit vlug zal gebeuren. De hele zaak. zoals ik dat gisteren heb kunnen be kijken ligt zo laag en breed op de grond, dat men wel iets heel bijzonders moet doen om „op de kop" te komen liggen. Er is maar één ding: zo gauw hier of daar ongeorganiseerde en dus „zwarte" ritten gehouden svorden, zomaar ergens door wat straten of over pleintjes, dat men dan onmiddellijk ingrijpe en die II door Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilliiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiimn, Het zesja<rige zoontje van het gezin G. D. Meddeler te Rekken een ge hucht tegen de Duitse grens onder Ei- j bergen is dinsdagmiddag op weg naar zijn op het land werkende vader in het riviertje de Berkel gevallen en verdronken. BRUINISSE Het staat nu wel vast, dat ds. G. H. J. Marsman, de oud-pre dikant 'van Bruinisse. die in 1950 naar Zuid Afrika vertrok, zijn plannen om in april ons land weer te bezoeken heeft laten varen. De oorzaak van deze wij ziging van plannen is gelegen in de stu- I die van zijn oudste dochters. In verband daarmee is het bezoek uit gesteld, zeker niet afgesteld. Ds. Mars man zou nu het voornemen koesteren, in de maanden oktober of november naar Nederland over te komen. De komposthoop zal men ook eens moeten omzetten; hoe vaker men dat doet. des te eerder is alles verteerd en kan men die kompost voor de tuin ge bruiken. Eigenlijk moet zo'n hoop een paar maal per jaar omgezet worden. Heeft men wat oude hoendermest of an dere stalmest liggen dan kan men die er met het omzetten ook wel doorheen werken. Er kan eventueel ook een beet- ke kalkmergel doorheen gewerkt wor- j den, doch dan niet tegelijk met de mest. I 68. „Glimpiepers-nog-an-toe!" riep Okki uit. „Dat beest van ome Tjeerd heeft al die tijd een schat met zich meegesleept!" De maat antwoordde niet. De schit tering van de saffier benam hem bij na de adem. Hoofdschuddend bekeek Kappie de steen op de hand. hij woog hem eens „Dit moet „Het Oog van de Nacht" zijn, waar die lui in Boeddistan het over hadden..." mompelde hij verbijs terd. „En dat niemand van ons wist. hoe waardevol die vogel eigenlijk wel was! Jong, jong nou snap ik ja, waarom die Mogol en die makreel van een overste steeds in ons kielzog ble ven het was hen om die steen te doen!" „Moeten we hem dan niet terugge ven?" vroeg de maat. Dat was een moeilijke vraag „Ik weet het niet twijfelde Kap pie. „Wij hebben nogal wat averij op gelopen, nietwaar, jongs? Gaatjes in onze romp, verscheurde kleren dat zal toch door iemand vergoed moeten worden, is het niet?" Hij glimlachte. „Volgens de Mogol mocht de Ding-Dong niet tegengewerkt worden. Het beest moest ja alles vrij willig doen. Ik geloof dat de Mogol het ons erg kwalijk zou nemen, wanneer wij de saffier terugbrachten, want de Ding-Dong heeft hem vrijwillig hier achtergelaten, waar of niet?" „Krakende krukassen, je lebt gelijk Kappie!" riep de meester, „je moet je altijd houden aan de gebruiken van he.t land! En ten slotte hebben wij het on sterfelijke dier het leven gered!" „Dan hebben we dus toch nog een herinnering aan het lieve beest..." zuchtte de maat voldaan Hospitaalschip aan Zijpe BRUINISSE De Henri J. Dunant. het hospitaalschip van het Rode Kruis, waarmee ieder jaar boottochten worden georganiseerd, voor chronische zieken zal op maandag 9 mei weer aan Zijpe arriveren, om de zieken van Schouwen Duiveland. Sf.Philipsland en Thoien voor een week aan bord te nemen. De afdeling Bruinisse van het Roode Kruis zal in de grote optocht, die op 5 mei gehouden wordt eveneens met een [praalwagen vertegenwoordigd zijn Ne gen cursisten zullen binnenkort 'examen doen. ter verkrijging van het diploma E.H.I.O. (Eerste Hulp in Oorlogstijd).

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 2