Hitier overleeft aanslag en
wij lijden eerste verliezen
19SHPS3
De ambtenaar en
de zakenman
Verhuizing voor
het vaderland
Pag. 9
WITTE
KRUIS
de £ckte PIJNSTILLER
tintelend
fris
Nijlpaardenfokkerij van
Artis wereldberoemd
WITTE KRUIS
Zaterdag 16 april 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Advertentie
Advertentie
Een maand gaat vlug! Stop
dat opzien naar nare dagen
met WITTE KRUIS.
Tabletten, poeders
of cachets!
^JAAGDEN zijn altijd een vrij nete
lig onderwerp van theologische
discussie geweest en dit teken van de
dierenriem gaf dan ook aanleiding tot
verwarring: er waren verschillende
Maagden die geacht werden in dit
teken tot de hemel te zijn toegelaten.
Het is alsof het sterrenbeeld in deze
onduidelijkheid deelt, want alleen ge
routineerde sterrenzoekers halen het
zonder aarzelen uit de wemeling van-
heldere puntjes. Ze is te vinden door
de staart van de Grote Beer in onge
veer dezelfde boog voort te zetten: na
anderhalve staartlengte passeert men
Arcturus, nog bijna anderhalve staart
lengte bereikt men Spica, de helderste
ster van de Maagd.
Spica betekent „aar" en die zou ge
dragen zijn door de eerste maagd, de
godin Dike, de Gerechtigheid, ook
Astraia geheten. Veel kopij steekt niet
in haar verhaal: het is alleen een per
sonificatie in een pessimistische ge
schiedbeschouwing. Toen de gouden
eeuw achtereenvolgens was opgevolgd
door de zilveren, de bronzen en de
ijzeren, raakte Dike steeds meer in de
verdrukking en zoals Ovidius bij Von
del zegt:
Astraea wordt verdreven,
De leste van de goón, die
angstig en beducht
De werrelt, root van moord,
ter naewwer noot ontvlught.
Zij verhuisde naar de hemel en werd
daar het sterrenbeeld de Maagd.
De tweede maagd biedt reeds alleen
daardoor interessanter aspecten, dat
zij de dochter was van een trawant
van Dionysos, de wijngod. Zij heette
Erigone, de „in de Lente Geborene"
en haar vader Ikarios. Hij had in de
tijd, dat Dionysos de wereld afreisde
om zijn nieuwe product, de wijn, over
al in te voeren (zoals dat in handels
kringen heet), hem in zijn woning in
Athene vriendelijk ontvangen, en als
dank daarvoor leerde Dionysos hem
het geheim van de wijnbouw en gaf
hem een paar monsterzakken wijn voor
de reclame.
\Y/IJN moet worden verbouwd door
plattelanders (hoewel niet al te
plat van land) en dit waren voor
Ikarios dus de aangewezen klanten.
In zijn tijd waren deze lieden niet van
de slimsten. Ze dronken het smake
lijke vocht op. klokkend en met het
tempo van de afvoer van een badkuip,
want dat is het bedriegelijke van de
wijn, je kunt er heel wat van op, eer
je iets ervan „merkt".
De Attische boeren ondervonden dit
na het nodige (en méér dan dat) te
hebben ingenomen: ze zagen ineens
twee Ikariossen en begonnen rond te
tollen. En gelijk men tegenwoordig
laveloze lieden kan horen kermen „Ik
ga dood!", hoewel ze de symptomen
kenden voor ze begonnen te drinken,
zo waren de op niets verdachte land
lieden er des te meer van overtuigd,
dat Ikarios ze vergiftigd had.
JiJET grote knuppels begonnen ze op
hem los te slaan, en vaak raak
ten ze de verkeerde Ikarios van de
twee, waarna ze op hun gezicht vielen,
maar ze krabbelden steeds weer op en
probeerden het nog eens, totdat ze met
meer geluk dan wijsheid de arme kerel
haddendoodgeslagen. Toen hij daar
zo griezelig stil lag, werden zij ont
nuchterd en ze begroeven hem haas
tig onder een boom.
Maar Maira, de trouwe hond van
Ikarios, keerde alleen naar huis terug
en toen Erigone hem vroeg, waar het
baasje was, jankte hij treurig en liep
naar de uoordeur. Erigone volgde hem
tot bij de bewuste boom. waar hij be
gon te graven, en terwijl de aardklui
ten tussen zijn achterpoten doorvlo
gen, kwam alras het bebloede lichaam
van haar nader te voorschijn. Erigone
schrok daar zo verschrikkelijk van.
dat ze zich zelf aan de boom ophing.
Dionysos was razend, toen hij het
hoorde, maar hij kon voor hen niets
meer doen, dan ze als sterrenbeelden
aan de hemel plaatsen. Erigone als de
Maagd en Maira als de Kleine Hond.
Maar in Athene gebeurden nare din
gen.' een besmettelijke ziekte teisterde
de stad en telkens weer hoorde men
van een meisje, dat zich in een vlaag
van waanzin had opgehangen. Natuur
lijk vroeg men er een orakel naar. en
dat zei. dat alles goed zou komen, als
men het lijk vani Erigone zou hebben
gevonden. Maar het was niet meer te
vinden: ofschoon men, aan ophangen
gewoon, wel degelijk in de hoogte
zocht, bleef men toch te laag kijken.
rpEN einde raad probeerde men het
met vergelding en verzoening: de
boeren, die Ikarios hadden doodge
slagen werden opgespoord en opge
hangen en voor Eriaone's nagedach
tenis werd een jaarlijks feest inge
steld. waarbij de Atheners beeldjes of
maskers aan boomtakken hingen en
die onder het zingen van liederen heen
en weer lieten schommelen, en waarop
ook de eerstelingoffers van de wijn
oogst aan Ikarios en zijn dochter wer
den gebracht.
Hiermee nam de god genoegen, de
geheimzinnige zelfmoordrage hield op,
en eeuwenlang werd het Schommel-
feest voor de Maagd gevierd.
AN de hand van fragmenten uit
het dagboek van Frits van de
Water zetten wij onze serie „Her
inneringen aan de mobilisatiewin-
ter 1939-'40" voort. In deze twee
de aflevering blijft de dreiging
van het onweer dat in mei '40
boven West-Europa zal losbarsten,
over de wereld hangen. Slechts in
de verte slaat de bliksem in: de
Russen beginnen in de barre win
terse kou hun aanval op Finland.
In ons neutrale landje is de eer
ste opwinding na het uitbreken
van de oorlog tengevolge van de
Duitse overval op Polen enigszins
geluwd. In het wereldje van Frits
van de Water, directie-secretaris
van een Rotterdamse rederij, gaat
het leven zijn gewone gang. Zijn
vrouw Anneke beseft weinig van
de onrust die haar man bezielt
en wijdt zich weer aan haar kunst
zinnige liefhebberijen, welke haar
man, de nogal nuchtere en sys
tematische econoom, nauwelijks
kunnen boeien. Hij blijft de con
tacten onderhouden met zijn vrien
den: de vrijgezel Jan de Moor die
als arts onder dienst is, de tand
arts Hans Kraan, ook gemobili
seerd, de ambtenaar Ippo Fokke-
ma van buitenlandse zaken en de
journalist Herman van Dinter,
wiens vrouw Rietje tijdens de
veelvuldige en vaak lange reizen
van haar man rust en begrip pro
beert te vinden bij Frits van de
Water. Zij beiden ondergaan bij
na onbewust de dreiging die er
over de wereld hangt en waar
over zich trouwens nog slechts
weinigen in ons land zorgen ma
ken. Van Dinter jaagt wel achter
het grote nieuws aan dat deze tijd
in overvloed oplevert, maar door
de bomen ziet hij liet bos niet.
Fokkema vertoeft vooralsnog ach
ter het rookgordijn van onze tra
ditionele neutraliteit. Er is ook
nog weinig tekening in de ontwik
keling, zoals er ook nog vaag om
lijnde meningen heersen in de
kriug van deze mensen, gewone
burgers van Nederland die hun
dagelijkse gang gaan, de een in
burger en de ander in uniform,
allemaal met hun zorgen en zorg-
jes, met hun lief en leed, ook dit
alles een beetje neutraal, niet
groots, niet hevig.
AMSTERDAM. De nijlpaardenfok-
kerij van Artis is wereldberoemd, zo
staat in Artisnieuws te lezen.
Woensdag is het honderd jaar geleden
dat de eerste nijlpaarden hun intrede
in de Amsterdamse dierentuin deden.
De directie van Artis kocht de dieren
afgezien van de Romeinse tijd een der
eerste paren op het vasteland van
Europa voor de prijs van bijna der
tienduizend gulden, een voor die tijd
bijzonder hoog bedrag. Voor hetzelfae
geld kan men ook nu. terwijl de gelds
waarde zo aanzienlijk is verminderd,
een paartje nijlpaarden kopen.
Van dit eerste paar heeft Artis bijzon
der veel plezier gehad. Het mannetje
leefde 24 jaar en zijn eega 36. Zij zorg
den voor veertien nakomelingen.
In 1898 kwam een ander stel nijlpaar
den in Artis. Het vrouwtje Betsy heeft
jarenlang het „wereldrecord" op haar
naam gehad als het het langst in ge
vangenschap levende nijlpaard. Zij stierf
in 1940, nadat zij in 1939 nog een baby
ter wereld had gebracht.
Ook de nijlpaarden die later Artis be
volkten kregen regelmatig nageslacht.
In totaal zijn er tot nu toe 24 jongen
geboren, die een plaats kregen in an
dere dierentuinen.
Kaser algemeen secretaris
van de FIFA
ZüRICH (ANP). De algemeen se
cretaris van de Zwitserse Voetbalbond
Helmut Kaser is benoemd tot algemeen,
secretaris van de FIFA (de Internatio
nale Voetbalbond). Kaser zal in deze
functie zijn landgenoot Kurt Gassmann,
die aan het eind van het jaar zijn func
tie neerlegt, opvolgen.
ZATERDAG 11 NOVEMBER 1939
ER zijn eergisteren twee dingen gebeurd die
natuurlijk niets met elkaar te maken hebben,
maar wel met de oorlog. Op Hitler is in
Miinchen een bomaanslag gepleegd in de Bürger-
br au keil er. Hij kwam er waarachtig nog goed
onderuit ook, hoewel er heel wat doden waren.
Onkruid vergaat niet, zei Moeder toen ik van
middag even hij haar was. De kranten hebben er
vol van gestaan. De dader werd meteen gepakt.
De Duitsers maakten ook onmiddellijk bekend
dat de Britse geheime dienst de aanstoker was
en de zaak had gefinancierd. Otto Strasser zou
de aanslag hebben georganiseerd, maar die zit
veilig in Parijs en heeft laten weten dat Himmler
het zelf heeft opgezet. Het fijne zullen we wel
nooit te weten komen, maar misschien is het toch
wel een bewijs dat de nazi's niet alles en iedereen
zo goed onder de duim hebben. Mussert heeft
weer eens een fyn figuur geslagen door de
N.S.B.Vrs de doden te laten herdenken!
F)AT andere geval is bü Venlo gebeurd, nog veel
geheimzinniger. Daar is hij een douanepost
met veel schieterij een Nederlandse luitenant over
de Duitse grens ontvoerd en daar waren ook twee
Engelsen by. Het zal wel een spionagezaak zijn,
want er is heel weinig van bekend geworden,
maar wat wij als neutraal land met spionage te
maken hebben, is me een raadsel.
We hebben nu distributie. Minister Steenberghe
heeft een uitleg over de radio gegeven. Veel mer
ken we er niet van. Er komen allerlei geruststel-
Jende berichten in de kranten over onze voorraden.
Die moeten wel goed zijn, want we zijn het vorige
jaar al begonnen om zoveel mogelijk binnen te
halen, maar daar zeggen ze niets van. Wel heb ik
gelezen dat d'e huisvrouwen teveel naaigaren
inslaan! En erwten hebben we plenty, maar met
honen is het weer minder. Erw tensoep dan maar,
al is het daarvoor nog niet koud genoeg.
Amerikanen hebben hun wapenembargo op
geheven en gaan nu dus ook aan Engeland
leveren. Overigens blijven zy er net als in 1914
netjes buiten. En onze Koningin en Leopold van
België hebben geprobeerd om te bemiddelen, maar
dit aanbod van goede diensten is afgewezen.
Verder blijft de toestand eender. Dit vind ik nu
juist zo onbehaaglijk. Ben nog in Den Haag ge
weest voor een lezing van een marine-officier
Koudijs, maar die had het alleen over de vloot
in Indië en wat er aan oorlogsschepen hij moet
komen. Dat is niet mis en er schijnen al grote
plannen te zijn. Wat wij hebben is inderdaad
weinig indrukwekkend. Bij die gelegenheid met
Ippo Fokkema een glaasje gedronken, maar veel
w ijzer hen ik er niet van geworden. Wel vertelde
hij me dat binnenkort de rederijen door de marine
ingelicht zullen worden. Dit maar eens afwachten.
OP een gure novemberavond zaten twee
mannen in een Haags restaurant aan het
Lange Voorhout achter een glas oud-va
derlandse drank. De lange, magere Ippo Fok
kema was in zijn uiterlijk helemaal de lega
tiesecretaris, nu dan voor een tijdje op het
ministerie geplaatst. Hij zat er wat Stijfjes in
zijn donkere pak, een parel in zijn lichtgrijze
das, spelend met het zeemleren zakje waar
uit hij zijn Engelse pijp tevoorschijn had ge
haald. Met de rustige zelfverzekerdheid van
de ambtenaar die gewend is te bouwen op
rotsvaste en traditioneel-gevormde routine,
gaf hij zijn oude vriend, wiens zakelijk-inge-
stelde denksfeer hem toch wel vreemd was
geworden, omstandig te kennen dat er niets
aan de hand was. De Rotterdamse scheep
vaartman zat ietwat gemelijk te luisteren naar
het gladjes lopende betoog dat met schijnba
re nonchalance werd opgebouwd om niets te
zeggen.
KOFFIEDIK
TE moet weten dat ons land eigenlijk hele-
.1 maal geen neutraliteitspolitiek heeft. Die
was misschien goed voor 191418, maar nu
zijn de omstandigheden zoveel anders en zijn
wij gedwongen een actief zelfstandigheidsbe-
leid te voeren en waag niet op te merken dat
dit precies hetzelfde is. Maar als je wilt we
ten hoe de zaken staan, dan moet je boven
dien niet bij ons zijn, want op buitenlandse za
ken ligt het heus niet. Wat wij binnenkrijgen
sturen we ook maar door en wat ze er ver
der in het kabinet mee doen, ja, dat ontgaat
ons uiteraard. Maar spannend is het op het
ogenblik werkelijk niet. Wat je van mij wilt
horen, kan ik je gewoon niet geven. We kun
nen nu samen wel wat gaan zitten spelen met
combinaties van supposities, maar dat is toch
allemaal maar koffiedik-kijkerij. Het schijnt
wel zo te zijn dat marine samen met econo
mische zaken de scheepvaart wat wil gaan
vertellen, maar daar staan wij natuurlijk he
lemaal buiten.
UITNODIGING
DIT is tenminste iets, dacht Frits van de
Water, die maar overschakelde op de gym
nasiumtijd die zij als klasgenoten hadden be
leefd. dankbare herinneringen welke de gere
serveerdheid van Fokkema helemaal ontdooi
den. Ippo was toen de blonde jongeling die in
de zesde zichzelf bijna verloor in een hevige
maar dromerige en nooit uitgesproken vere
ring voor Rietje Nagtegaal. En later had hij
het haar in zijn hart kwalijk genomen dat zij
trouwde met Herman van Dinter, die hij. met
zijn geslaagde journalistencarrière maar een
rauwe strever vond. Herman was nu in Duits
land en toen Ippo hoorde dat Rietje en Frits
de laatste tijd nogal met elkaar optrokken,
stelde hij voor zijn doen nogal onverhoeds een
etentje voor, hij met zijn vrouw en Frits met
de „onbestorven weduwe", zoals Rietje werd
aangeduid. Frits aarzelde een onderdeel van
een seconde wat Ippo niet ontging, maar hij
nam de uitnodiging toch aan.
Zeg, luister eens, vriend, zo merkte Ip
po op, toen zij hun jassen aantrokken, is er
iets aan de hand? Je zet een gezicht alsof je
met je secretaresse een snoepreisje naar
Brussel gaat maken!
Dat moet dan een heel speciaal gezicht
zijn, antwoordde Frits, maar in de eerste
plaats heb ik geen secretaresse en dan moet
de diplomaat die ook nog mensenkennis be
zit nog geboren worden...
Zó smaakt Hero
Citroen!
Ook fn de grote
Hero Gezinsfles
OOSTENRIJK Een echtpaar met
kind, vluchtend door de sneeuw, is
het motief van de Oostenrijkse vluch-
telin.genzegel. De zegel is ontworpen
door Adalbert Pilch en gegraveerd
door Rudolf Toth.
FRANKRIJK heeft zijn bijdrage
voor het vluchtelingenjaar geleverd
met een zegel van 0.25 fr. -f- 0.10 fr.
(blauwzwart. oia en lichtgroen) met
als voorstelling een meisje dat een
verwoeste stad ontvlucht.
BELGIë Drie postzegels zijn uit
gegeven voor het Wereldvluchtelin
gen jaar: 40 -f 10 c. (lichtpaars), een
jongetje dat tegen e'en gescheurde
muur van een barak zit: 3 -j- 1.50
fr. (grijsbruin), een man die in een
barak voor zich uit staart: 6 -f 3 fr.
(blauw), een treurende vrouw bij
haar schamele bezittingen. Een spe
ciaal souvenirvelletje met de zegels
in andere kleuren is eveneens ver
krijgbaar gesteld.
ZWITSERLAND De in 1959 uit
gegeven dienstzegels in de waarden
20 rp. (donkerblauw) en 50 rp. (rood)
ten behoeve van het Europese bu
reau van de Verenigde Naties te Ge-
nève hebben de opdruk „Année mon
diale du refugié" gekregen.
WEST-DUITSLAND Philipp Me-
lanchton (14971560), Duits hervormer
en medewerker van Luther, overleed
driehonderd jaar geleden. Dit feit zal
onder meer worden herdacht door de
uitgifte (op 19 april) van een post
zegel van 20 pf. (rood en zwart) met
zijn portret.
VERENIGDE STATEN Naar aap
leiding van het vijfjarig bestaan van
de SEATO, de Zuidoostaziatische ver
dragsorganisatie, zal op 31 mei een
postzegel van 4 cents verkrijgbaar wor
den gesteld. Het embleem van de orga
nisatie komt er op voor.
POLEN Drie postzegels zijn uit
gegeven ter herdenking van de 150ste
geboortedag van de componist Frédéric
Chopin (18101849): 60 gr., gestyleer-
de piano; 1.50 zl., muziekblad met een
deel van een werk van Chopin; 2.50 zl.,
Chopins portret.
DENEMARKEN Met afbeeldin
gen van landbouwwerktuigen zal op
28 april een serie van drie stuks ver
schijnen. De waarden zijn 12 öre
(groen), 30 öre (rood) en 60 öre
(blauw).
BEN jij het, Anneke? Ja, met Jan de
Moor- Moet je luisteren: ik rit hier met
twee diepbedroefde zielen die zich willen
koesteren aan jelui huiselijk geluk. Hans
Kraan is overgeplaatst naar Harderwijk en nu
zit het tandartsenechtpaar in de put omdat
Jannie natuurlijk met op stel en sprong die
waarneming van haar hier in Rotterdam kan
loslaten. En nu heb ik voorgesteld dat wij ons
gedrieën komen laven aan jelui bronnen van
wijsheid. Zelf brengen we wel drank me<r
Dat had ik al bij me. Ik heb zeH ook troost
nodig, moet je weten, ik ben aan het verbm-
zen, mij hebben ze ook al ergens anders heen
geschopt, naar Breda. We zijn over een hall
uur bij jelui, goed?'
Anneke van de Water lachte in de telefoon:
Het gebeurt jou ook maar zelden dat je zo n
lang verhaal tegen een vrouw houdt. Dan moet
het wel erg zijn. Wat mij betreft mogen jelui
best komen. Ik zal Frits even vragen. Maar
we hebben al bezoek.
Wat voor bezoek? Is dat vertrouwd volk?
Het is er maar één en het is wel goed,
maar je kent hem niet. Bernard Hylkema.
zegt je dat iets? ,T
Vagelijk iets van gehoord. Helemaal on
geletterd ben ik ook weer niet.
Een ogenblikje dan.
HET HARTELOZE LEGER
FRITS haakte meteen in, dankbaar voor de
te verwachten bijstand van zijn oude vrien
den in zijn moeizaam gesprek met de poeet,
die drie kwartier later de intocht aanschouwde
van twee mannen in unilorm .met tussen hen
in een rijzig blonde vrouw, die hem onmiddel
lijk deed denken aan een berk in de zon bij
een meer in Zweden. Hij was er een uur stil
van en in die tijd bespraken de praktici het
probleem van de scheiding waarmee dat har
teloze leger de echtelieden Kraan bedreigde.
Niemand vond er een oplossing voor.
Kunnen we nu niet voorstellen dat ik te
rug ga naar Assen, gewoon naar mijn eigen
huis. Dan kan ik daar toch dienst doen en
Jannie neemt dan voor mij waar, opperde
Hans.
Ezel, had dan in september gezegd dat je
wilde blijven zitten waar je zat, zei Jan de
Moor,'maar .jelui wilden toch zo graag naar
het westen en boVéndien ïzijn jelui er met al
dit gehaspel nog wat beter van geworden ook,
of niet soms?
Allicht, riep Hans, mag dat of moet Jan
nie soms voor niets gaan waarnemen?
Hoho mensen, zo schieten we niet op,
kwam Frits er tussen, maar ik geloof niet dat
er iets aan te doen is. In september hadden ze
Hans toch niet laten zitten en overplaatsen
zullen ze blijven doen, tot in eeuwigheid.
Gelijk heb je. bromde De Moor, schenk
maar eens in. Ik heb genoeg meegebracht. Dit
is mijn laatste verhuizingsrit. Morgen zit ik in
de Baronie, pracht van een kamer, maar in
Leiden had ik net een goed stel bij elkaar.
Het begon nu pas gezellig te worden. Overi
gens, Frits, dat zal je interesseren, ik sprak
verleden week een vent die het een en ander
op Waalsdorp ritselt en die daar tegen een
overste is aangelopen die de paraatheid in
persoon voorstelde.
Doen jelui dat dan allemaal niet?
Haha, even lachen. Man, dit is een Ne
derlands leger, moet je niet vergeten. Maar
die overste had het anders bekeken. Die houdt
met zijn mensen „mental training" zoalS'Lotsy
dat deed met het Nederlands elftal. Mooie ke
rel moet het zijn, compleet met vechtsnor en
zo. Hangt knetterende verhalen op dat Hit-
Ier natuurlijk met kartonnen tanks in Polen is
binnengevallen en dat de Duitse vliegers in
Spanje niet anders hebben gedaan dan snoep
goed uitgooien. En als iedereen zit te gieren,
begint hij met een leraarsgezicht de geschie
denis te vertellen van de Duitse inval in Bel
gië in 1914, maar met andere namen. De kei
zer is dan Hitler en in de plaats van Von
Moltke noemt hij Von Brauchitsch en dan
laat hij het hele stelletje rillen met een gru-
welprookje dat de Moffen deze keer heus wel
door Limburg heen zullen trekken om de Fran
sen een verbeterde uitgave te laten zien van
de opmars in 1914.
DE JODEN MOETEN. WEG
BERNARD Hylkema zat met een starre blik
vol wantrouwen de man tegenover zich op
te nemen, deze arts met dat geweldige li
chaam, nog een stuk groter dan het zijne, met
handen als blanke hammen en een kogelrond
zwetend hoofd dat volgens hem waanzin uit
braakte.
Dat moet dan wel een pure miiitairist
zijn, waagde hij in het midden te brengen
De kolos zakte als een leeglopende ballon
terug in zijn stoel en vroeg of meneer antise
miet was, maar voordat het manenhoofd van
de dichter tot rust was gekomen veerde hij
weer op: Kijk, ik bedoel dat wij die Duitse
Joden in ons land ook niet in Westerbork moe
ten laten, op nog geen tien pas afstand van de
grens. Als je de uitbarsting van een vulkaan
hebt meegemaakt ga je niet aan de rand van
de krater zitte. Ik ben het wel een beetje met
die overste eens, maar wij zijn nu neutraal,
weet je wel, en er wordt niet over gepraat.
Die Joden moeten zo gauw mogelijk weg, naar
Engeland of naar Amerika, maar niemand
piekert daarover. En er zijn zoveel dingen
waarover niemand praat. Maar die overste
doet dat blijkbaar wel. Daarom is hij nog geen
miiitairist. Die man doet gewoon wat hij moet
t^j1' ne^ a*s *k_de liefste vrouw van de we
reld zou opensnijden om een carcinoom weg
te halen. Dat is nu eenmaal het vak.
HIJ zweeg plotseling, nam zijn glas en dronk
het leeg.
Zeg, ik dacht dat jelui hier gekomen wa
ren om troost te zoeken, zuchtte de gast
vrouw.
- Jij bent altijd weer de reddende engel,
antwoordde De Moor en als je me nu ook
nog zegt dat ik mag blijven logeren dan ben
ik weer helemaal met de wereld verzoend Ik
rijd liever morgenochtend door naar Breda.
Maar dan breng ik jelui eerst even naar Rot
terdam, zei hij tegen de Kraanen.
.toch niet meteen. riep Jannie,
zo dikwijls zit ik ook weer niet in de gezellig
heid om er nu niet van te nrofiteren. Drie da
gen per week ben ik zo al alleen.
En omdat zij er meteen aan dacht, vroeg zii
nog: Hoe is het met Rietje van Dinter?
Dat kan je het beste aan Frits vragen
zei Anneke, die is laatst nog in Den Haag met
haar wezen eten bij Ippo Fokkema.
"pRITS zette opgewekt een verbaasd gezicht.
maar voordat hij een woord kon uitbren
gen redde de grote vrijgezel op zijn beurt de
situatie: Dat had je beter aan mij kunnen
overlaten. Ik heb enorme ervaring in het
troosten van eenzame vrouwen.
Het was najaar 1939. Prins Bernhard was naar de Haagse Schouw gegaan, waar hij het
voorbijtrekken van het gemotoriseerde legerkorps gadesloeg.
Dit was het soort geschut, waarmee ons leger verondersteld werd zich de Duitse Stuka's
van het lijf (en het land) te houden.
Dit was onze defensie aan de Noordzeekust. Deze foto is gemaakt in Noordwijk. De vijand
kon immers ook uit zee komenDe Duitsers deden het later wel anders
met hun Atlantik-Wall
Toe maar, grijnsde de diplomaat, ik heb
blijkbaar op een eksteroog getrapt!
TE VEEL GEZEGD
TN de trein terug zat' een boze Frits van de
T Water achter zijn krant, zonder te lezen.
Wat had hem ertoe gebracht om erover te
beginnen? Die sentimentele herinneringen van
Ippo ook. En wat had hem bezield om ook
van dat gedoe met Anneke en Bernard Hylke
ma te vertellen.
Zozo, had Ippo met een spitse mond ge
vraagd, is moeder Anneke nog steeds zo poë
tisch aangelegd? Maar die Hylkema, zeg, dat
is wel een naam hoor! Ik heb wel wat van
hem gelezen.
Ik niet, had Frits kortaf geantwoord, met
een kwaad omdat hij met die twee woorden al
te veel had gezegd.
VRIJDAG 1 DECEMBER 1939
RUSLAND IS DE AANVAL op Finland begon
nen op de Karelische landengte, tegen de
Maiinerheimljnie. Hier doen de mensen net alsof
er niets aan de hand is. Er zijn -verduistering#-
oefeningen, maar het lijkt meer op een geintje. Het
is onbegrijpelijk waarom het publiek niet heter
op de hoogte wordt gebracht van wat er in Lon
den en Parijs aan de hand is. Herman vertelt
iedere keer weer van de sensatie als by in do
trein de Franse grens over gaat en de hele zaak
in het donker wordt gezet.
Er zijn geldinzamelingen aan de gang om ons
van luchtafweergeschut te voorzien. Er is een heel
zwaar comité voor. De haven zal de eenten natuur*
lijk wel opbrengen en dan krijgen we een ring
afweerbatterijen om de stad. Het is tenminste iets,
maar het blijft een wonderlijke zaak dat domme
burgers er achter moesten komen dat er toch wel
iels moest gebeuren.
HET ZAAKJE MET DE luitenant Klop hij
Y^nlo is nu ook uit de doeken gedaan, maar
de uitleg komt uit Duitse koker. Die dn Den
Haag is hlykhaar nog steeds verzegeld. Er zal wel
iemand zitten die boter op zijn hoofd hfeft en
daarom een slot op zijn mond.
De uitleg die marine en economische zaken van
de algemene toestand hebben gegeven aan de rede
rijdirecties is hlykhaar tegengevallen. Meneer
Arthur is er met een.arm gezicht vandaan geko
men. Wel schijnt hij plannen te hebben om een
vaste post van ons in Londen op te zetten en daar
dan zelf te gaan zitten. We hebben onze agent al
ingeschakeld. Toont niet dat de directie verwacht
dat deze oorlog snel afgelopen zal zijn
DE SCHEEPVAART HEEFT DRIE harde klap
pen geïncasseerdde Slicdrecht van Van
Ommeren is getorpedeerd, de Simon Bolivar van
de Nederland en de Spaarndam van de ILA.L. zijn
op mijnen gelopen. Meer dan 130 doden, het aan
tal is nog niet precies hekend. Wal de regering
gaat doen in het geval van de Slicdrecht evenmin.
Toen ik er Fokkema over helde, vroeg hij ine om
te bewijzen dat dit schip geen olie vervoerd-
voor „de vyand" en voor Hitler is bijna de gehele
wereld helemaal of half „vyand", zei Ippo en hij
heeft gelyk. Maar de andere kant van de zaak L
dat de neutralen er niet de consequenties uit
kunnen trekken, daar dan de ene helft van de
wereld tegen de andere zou moeten vechten. En
moeten wy dan beginnen?
