Veel francs
Weinig benzine
NA DAG VOL PECH
EN MIST TERUG IN
HET VADERLAND
KAPPIE EN DE DING-DONG
Uit de kerken
TRIEST BEELD
LANGS ROUTE
VAN DE RALLY
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag.
LANGS
DE WEG
OP DE
WEG
De lacher
Klap
Beursargiiment
FLITS
I GORDON
in het
Ijskoud na ijsje
Jack
Dunkley
VALKENBURG. Weer terug op va
derlandse grond dus na de 312 km. die
wij gisteren van Bouillon in het zuidelijke
puntje van België reden naar dit toeris
tenoord, waar de eerste vakantiegangers
al schuchtertjes door de straten lopen,
met of zonder ijsje in de hand. Een flinke
trip, al lijkt het kilometeraantal niet im
posant. De uitgezochte wegen voor de
rijders in deze prestatierit naar Kopen
hagen waren des te meer indrukwekkend.
En moeilijk. Maar moeilijkheden had die
dag van gisteren er meer. Dat wil ik u
nu juist gaan vertellen.
Het begon vroeg in de ochtend in Hotel De la
Gare in het Belgische Bouillon. Een onderkomen,
dat in vroeger jaren wellicht imposant was, maar
thans om binnen te komen met een ,,nou Ja". Het
neerstryken van de „Caltex Performance Test"
in dit stadje was een welkome gebeurtenis voor
de hoteliers en snel waren alle kamers gestoft en
de bedden van lakens voorzien. Zo, nu konden ze
komen, die zuinige rijders en men zette de kassa's
wyd open.
Tets tè wijd naar mijn smaak en dat
heb ik dgn ook maar gezegd. Want op
mijn kamer-uit-de-vorige-eeuw hing
een prijskaartje: 110 francs. En op de
rekening stond: 250 francs. Dat lijkt
me wat overdreven, dacht ik hardop
tegen de hotelhouder.
Die prijzen zijn tevoren met. de or
ganisatoren afgemaakt. antwoordde
hij, en die 110 francs op het kaartje
was een missing" en moest 120 zijn.
Enfin, om een lang verhaal heel
kort te maken: monsieur voelde er
weinig voor, dat de organisator en
de rekening te zien kregen, maakte
een nieuwe, betaalde terug en wens
te met een brede lach een „bon
voyage".
37
Men zou kunnen veronderstellen dat
een toevalsfactor, die in het begin
van de zaak meespeelde, geen gevol
gen had gehad. Maar dan blijft toch
de mogelijkheid bestaan, dat de Rus
sen van te voren waren 'gewaar
schuwd voor die neutrale diplomaat,
die door zovelen werd beschouwd als
een nieuwe Messias.
Ze zouden ontzag kunnen hebben
voor zijn krachtige protesten tegen
de arrestaties en deportaties, tegen
de plunderingen en gewelddaden van
de domme soldaten. En dat ze daar
bang voor waren staat vast. Laten
wij nog verder gaan: het is vrij
waarschijnlijk dat Wallenberg, die ge
tuige was van taferelen die hem te
gen de borst stuitten, onmiddellijk
heeft geprotesteerd en er tegen in is
gegaan. En dan herinner ik me de
geheimzinnige woorden van Böhm:
wilde zich teveel met dingen be
moeien die hem niet aangingen
Ik voor mij, en vele anderen die
Wallenberg aan het werk hadden ge
zien en wisten hoe moedig hij was,
hielden het op deze verklaring, die
gedeeltelijk zou worden bevestigd. Ve
le jaren later hoorde ik dat op 15 sep
tember 1948 tijdens een receptie op
de Russische ambassade in Stockholm
een diplomaat, die waarschijnlijk wat
teveel wodka had gedronken, had ge
zegd: „Wallenberg is nog in leven.
We moesten hem wel arresteren,
want na de bevrijding van Hongarije
had hij een paar gekke streken uit
gehaald."
Nu ben ik er zeker van dat er bij
het begin van de zaak Wallenberg
geen sprake was van toeval, vergis
sing of misverstand. De systemati
sche vervolging van de medewerkers
van de Zweedse diplomaat is er het
beste bewijs van.
Anders zouden de Russen mij
nooit hebben laten halen, terwijlde
oorlog nog voortduurde. Dan zouden
ze mijn vader niet hebben meegeno
men omdat ik er niet was, ze zou
den liem niet twee maanden hebben
vastgehouden en hem niet naar li
chaam en ziel hebben gebroken.
Ook zouden ze dan mijn broer van
vijftien jaar met rust hebben gela
ten. die in hun ogen schuldig was
omdat hij een poosje in het gebouw
van de Zweedse legatie was geweest
en wat had geholpen aan de tele
fooncentrale. Tenslotte zouden ze niet
zoveel mensen hebben gearresteerd
en verhoord, alleen omdat ze Wal
lenberg hadden gekend.
Toch geloof ik dat ik een gel
dige verklaring heb voor het myste
rie-Wallenberg. Even voordat de
Russen de stad bezetten, dus toén
hij zich had gevestigd in het bank
gebouw aan de Harmincadstraat.
had Wallenberg zijn naaste mede
werkers bijeengeroepen.
Onder diepe geheimhouding vertel
de hij welke relaties hij had met
het Amerikaanse vluchtelingencomi
té. Hij vertelde wat hij voor plan
nen had als de strijd beslecht zou
zijn. Hij wilde een uitgebreide orga
nisatie In het leven roepen, die ener
zijds vluchtelingen of gedeporteer
den de terugkeer naar Hongarije
zou vergemakkelijken, anderzijds hen
zou helpen hun gestolen of verloren
bezittingen weer terug te krijgen, en
zich weer in hun vaderland te ves
tigen.
Natuurlijk zou iedereen kunnen
profiteren van de hulp van deze or
ganisatie zonder onderscheid van ras.
geloof of politieke overtuiging. Wal
lenberg hoopte dat een nieuwe Hon
gaarse regering, hem dan tenvolle
zou steunen. Doch ook zonder die
steun was hij vastbesloten deze ac
tie voort te zetten.
Hij had alles al op papier gezet,
en elk detail bestudeerd. Hij was be
reid om onmiddellijk een economi
sche organisatie op te zetten, die in
staat zou zijn vele duizenden onge-
lukkigen bij te staan, want, schreef
hij in een van zijn cahiers, ,,een
menslievende actie zonder het orga
niseren van economische hulp zou in
vele opzichten slechts 'beperkt en on
doeltreffend zijn"'.
Hij was zelfs al begonnen. Om
zijn onderneming op gang te helpen
had hij tweehonderdduizend Zweedse
kronen nodig. Honderdduizend bood
hij aan uit zijn eigen zak. Enkele
van zijn welgestelde medewerkers,
Rezso Muller, Hugo Wohl, Vilmos
Forgacs, Andor Balog en Pal Hege
dus zegden hem verschillende bedra
gen toe. Voor het eerst in de ge
schiedenis stelde Wallenberg ZLch
voor op coöperatieve basis een mens
lievende actie te gaan leiden die.
met of zonder steun van de autori
teiten, onder autonoom bekeer zou
staan.
Toen hij op 17 januari naar Debre
cen vertrok, was hij vast van plan
de steun van .de Hongaarse regering
te vragen, en ook die van de op
perbevelhebber van de Russische
strijdkrachten, maarschalk Malinovs-
ki.
Het spreekt wel vanzelf dat hij dit
plan niet ten pleziere van de Rus
sen had gemaakt. Het idee om com
missies in te stellen voor het op
speuren en terugbrengen van gede
porteerden fmen weet dat de Rus
sen even goed mensen deporteerden
als de Duitsersl zou hun wel niet
bijster aanstaan.
Het vooruitzicht -vvan weer andere
commissies, die belasr waren met
het terugvorderen van dé verdwe
nen bezittingen (de Russen hadden
ook een flink aandeel in de buit ge
had) kwam al evenmin in hun
kraam te pas.
Generaal Tsjernitsjev. de comman
dant van Boedapest die het eerst op
de hoogte was van Wallenbergs plan
nen, had er zeker zijn meerderen
van in kennis gesteld, die niet nalie
ten op hun beurt de politie-autoritei-
ten in te lichten. Is het dan nog
verwonderlijk dat die lastpost op een
goede dag in een Moskouse gevan
genis geraakte?
(Wordt vervolgd)
Naar Laroche in de Ardennen ging
onze rit. Of u Laroche kent weet
ik natuurlijk niet. maar het is er
schitterend. Appelbomen stonden
links en rechts al volop in bloei, de
bossen geurden, de zon deed zijn
best en ergens was het zielig voor
de rijders, dat al die heuvels zoveel
benzine vragen- Maar de autoclubs
van Denemarken. Nederland. Duits
land, België en Frankrijk zijn ook
niet op hun achterbumper gevallen
en. welbewust laat men ons alle
soorten wegen berijden.
Nou, en toen begon voor mijn
autootje de peoh. Want op een ge
geven moment deden de ruitenwis
sers. de radio, de claxon en het bin
nenlicht het niet meer. Zekeringetje
dacht ik en was bezig een nieuwe
erin fce zetten, toen ik zo'n gewel
dige klap en een verbrande plek aan
mijn hand kreeg, dat ik even ge
loofde een hoogspanningskabel vast
te hebben.
Er zat dus sluiting, maar waar?
De tijd drong en ik ging verder.
Niet met een prettig gevoel, zo zon
der claxon. Overigens: het bleek het
klokje te zijn en dat is hier in Val
kenburg uitgeschakeld, zodat ;k
weer naar hartelust kan toeteren
Ernstiger pech voor de Duitse rall.v-
rijder A. Brudes, die met zijn NSÜ
30 een lekkende benzinepomp kreeg.
En als je nu iets niet moet hebben
in deze zuinigheids- en prestatierit.
iiiiiiiiiittiiiiiiitiitiiiiiiiHiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiniinmiiiiiitniiHiiL,
H las ik dat de regering van Jor- s
danie alleen aan toeristen, die
kunnen aantonen, dat zij Christe- =j
nen zijn. een visum wil verstrek- =i
ken. De Jordaanse regering wil s'
3 op deze wijze Joodse bezoekers 2:
If de toeang weigeren. 5'
SE Men moet dus een ,.Christen-be- g,
2 wijs" hebben om te kunnen deel-
S nemen aan een reis naar Jordanië
2 Ik weet niet, op welke wijze men b
aan deze bewijzen kan komen. Het
§j zal er in de praktijk op neerko-
g men. dat moet worden bewezen, 3
dat men geen Jood is. 3
2 Een Christen-bewijs ik heb
3 er over nagedacht.
3 Wie heeft en nu niet bedoeld s
3 op de wijze, zoals de Jordaanse
3 regering dat doet zo'n bewijs?
Kunnen wij bewijzen, dat wij
Christenen zijn?
Er zijn kerkelijke attestaties en
3 lidmaatschapskaarten, maar dat
3 zijn slechts bewijzen, dat men
5 staat ingeschreven als lidmaat s
van een bepaalde kerk
Voor het Christen zijn wor-
den geen schriftelijke bewijsteuk-
3 ken geleverd. 3
3 Voor het Christen-zijn worden
3 geen schriftelijke bewijsstukken
geleverd.
Er is. om toegang te krijgen g
tot Jordanië, een bewijs van Chris-
3 ten-zijn nodig.
2 Om toegang tot Jeruzalem moet EE
3 U een voorspraak hebben. 5
En U begrijpt, denk ik. welk =j
Jeruzalem ik bedoel.
Weerslag 3
TlllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
NIEUWE-TONGE Op twaalf pun
ten in Nieuwe-Tonge zal de gemeente
tegels in de muren van woningen en
boerderijen metselen die de herinnering
levend moeten houden aan de waters
nood van 1953.
Het onderste deel van dc tegel geeft
in korenblauw glazuur het water aan,
met een golflijntje. Het bovenste deel 1
wordt uitgevoerd in grijswit glazuur
met de datum 1 februari 1953. I
dan is het zo'11 lekkende pomp. Hij»
heeft dus opgegeven.
Zesenzestig auto's hadden inge
schreven (met bijna anderhalf hon
derd mensen), vier zijn er niet ver
schenen aan de start, de heer Brudes
viel dus uit, zodat wij vandaag met
eenenzestig wagens op stap gaan.
,,Er is een groot aantal mensen,
dat van sportieve prestaties met
auto's houdt", zei mij de heer Frank
van Haren, van de KNAC. ,,De
snelheidsritten krijgen steeds minder
bijvallers, vanwege alle ongelukken."
In Frankrijk en Duitsland zijn zelfs
enkele van die ritten nu helemaal ver
boden, Bij de zuinigheidsritten, die in
verscheidene landen worden gehouden,
is tot nog toe geen enkel ongeluk van
betekenis gebeurd. Welnu dan is dit
een goede mogelijkheid voor de men
sen, die van ritten houden. En het is 1
een ware sport, vergeet dat niet. Je
moet een goede rijder zijn. je moet
technisch inzicht hebben en je wagen
prepareren. Bovendien is het naar mijn
mening een sport op zichzelf elke drup
pel benzine zo goed mogelijk te ge
bruiken .En een man als Piet Jetten
die er al tien tulpenrally's op heeft
zitten, zegt dat hij deze rit minstens
zo spannend vindt als die tulpenrally,
aldus de heer Van Haren.
Van Laroche reden wij over Malmedy
en Eupen naar Visé en ineens zaten wij
in de mist. Jawel, letterlijk in de mist.
Weg die zon en die bloeiende bomen,
De heren J. S. de Cries en H. Stun ter-
hei ni hebben zich goed geweerd in de
moeilijke bergtrajecteu. Ook voor hun
Peugeot 40.1 komt nu een vlakketijd.
V moet niet denken, dat er alleen in rr:
\ederlund nog zoveel kettinghonden zijn. zr: I
Deze foto maakte onze fotograaf Bob ''"trial
Kuhry de eerste dag van deze week in rr
oord-Frankrijk. Onbewogen en wat krom zE (joof
van de reumatiek bekeek dit hondje, de zzz
passage van de rallyrijders.
grote lichten aan en met gespannen
oogjes op de weg turen. Dat was alle-
maal heel naar, maar nu wij via Maas- j
tricht in Valkenburg zijn aangekomen,
is die grijze brij weer weg en lang-1
zaamaan zakt de vermoeidheid ook.
Ja, en dan zei de heer Van Haren
ook nog dit: „Het publiek ziet de uit-
1 slagen-van de-rally en merkt dan, dat je
mei een bepaalde auto dus bijvoor
beeld vijftig procent voordeliger künt
rijden. Nu >s het zo, dat dit „de leek"
onder de autorijders natuurlijk niet
lukt, maar dat het zuiniger kan staat
vast.
E11 vergeet dit niet: Nederland
lieeft nu een half miljoen auto's, maar
in 1970 zijn dat er anderhalf miljoen.
Dat betekent ook, dat tegen die tijd
tienduizenden mensen zeïf een wagen
hebben aangesèhaft en dus niet meer
op kosten „van de zaak" rijden. Én tot
die mensen /al het argument, dat zfj
iets in de beurs kunnen behouden
heus wel spreken.
Wel, en dan ben ik zeer benieuwd
naar wat er uiteindelijk in Kopenhagen
uit de bus zal komen. Bijvoorbeeld van
de Citroen ID, waarvan er maar liefst
elf meerijden. En van de zes Dauphines,
de vier Volvo's en de drie Volkswagens.
Auto's dus met dezelfde kansen, maar
wat gaan de berijders eruit halen.
O ja, nu weet ik het weer, dat was
ik u gisteren vergeten te vertellen.
Zondagochtend gebeurde het, toen ik
in Dijon ergens op een terrasje koffie
dronk. Iemand uit EmmeJoord komt
langs, kijkt mij aan, zegt „bent u niet
enzovoort" en geeft mij vervolgens tien
gulden voor Jacobus van Leeuwen, die
zijn 6200 verloor.
Ik sleep dat tientje nu dapper vijf
landen door en als ik weer in Rotter
dam ben gaat het per postwissel naai
de heer Van Leeuwen. Aan wie tot in
Dijon wordt gedacht.
HOLLYWOOD. (AP.) De actrice
June Wilkinson heeft bij de politie
van Hollywood aangifté gedaan van 2
diefstal uit haar woning van bontjas-
sen ter waarde van vijftienduizend
gulden Het gebeurde op de dag dat
zij haar twintigste verjaardag vierde. 2
Met een vriendin was zij even uitge- 2
gaan om een ijsje te eten. Daarvan'2
kwamen zij om twee uur 's nachts15
thuis en toen waren de vier bontjassen
van het meisje verdwenen.
De te Meliskerke gehouden collecte 2
vwor Draagt Elkanders Lasten heeft ne-
*entig gulden °Pgebracht' IlUlllllllllllWIIIIIHIIIHIW/Wll
49. „Bunkers en bommen..!" gromde
Overste Lont tot Kruitvat geërgerd.
„Als die ouwe voorlader van een Mogol
ook achter die schuit aanzit, komt er
van mijn tactiek niks terecht... Ik zal
een omtrekkende beweging moeten ma
ken!"
Hij gaf vol gas om de barkas voor
bij te komen en zodoende de Kraak in
de vuurlinie van zijn torpedo te krij
gen. Kappie, die met zijn kijker de boot
van de Mogol in het oog hield, liet het
instrument bijna uit zijn handen val
len.
„Bliksiekater Nou zitten er twéé
achter ons aan!" riep hij uit. „Dat is
die snorremans, als ik mij niet ver
gis! Die heeft al eens een aanslag
op de Ding-Dong gepleegd, dus Hij
zei niets meer maar keek met grote
ogen naar het sigaar-achtige projectiel,
dat de overste met zich meevoerde.
Op de barkas liet ook de Groot-Mo-
gol zijn kijker zakken. Hij glimlachte,
I toen hij Overste Lont tot Kruitvat her-
j kende.
I „Dezelfde barbaar, die met peper op
de Ding-Dong heeft geschoten," prevel-,
de hij. „Hij schijnt weer te willen gaan
schieten, maar niet met peper, zo te
zien..."*'
Daarop wendde hij zich tot zijn ka
nonnier.
„Die barbaar maakt dezelfde fout als
gij."-zei hij. „Het is natuurlijk wijs
om op het westerse schip te vuren,
maar niet zolang de Verheven Ding-
Dong zich er aan boord bevindt. Breng
de overste het slechte van zijn voor
nemen onder het oog, kanonnier...'
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Huizen N.H. (vac
S. Gerssen) W. H. van Kooten te Gene-
muiden, naar Gouda (vac. H. Huting)
Li. Schellevis te Waalwijk.
GEREF. KERKEN
Beroepen' te Wassetlaar A. Vos te
Londen, te Grijpskerk C. v. d. Giessen
te Tzum.
Aangenomen naar Dieren (vac. H. v.
d. Plaat' R. Strijker te Emmeloord.
«IR GEREF. KERKEN
Tweetal te Doesburg W. Meynhout te
I Franeker en J. Tijmes te Zutfen.
Beroepen te Rotterdam-Kralingen H.
I van Leeuwen te Arnhem, te Werkendam
C. Smits te Slwdrecht
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Ridderkerk A. Vergunst
te Rotterdam-Centrum, die bedankte
voor Zaandam, te Slikkerveer G. Zwe-
rus te Norwich (Canada), voorheen te
Middelharnis, te Borssele Chr. v. Dam
te Rotterdam,
Bedankt voor Veen M. Blok te Riissen.
DOOPSGEZINDE BROEDERSCHAP
Promotie. Ds. H. B. Knosse, predikant
te Berlikum Fr. is aan de Gemeente
Universiteit te Amsterdam gepromo-
1 veerd tot doctor in de theologie op een
1 proefschrift getiteld: ..Op 2oek naar de
j historische Jezus" over Albert Schweit-
1 zers visie op het leven van Jezus. Pro-
i motor was prof. dr. J. N. Sevcnster.