II?
Twee jaar cel
voor dodenrit
1 KAPPIE EN DE DING-DONG
DE NATUUR
VEERTIG JAAR
STUDENT
Zijn ernst maakte indruk
en hij hield zich op de
achtergrond: Townsend
I it de kerken
Vrijdag 12 februari 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Ere-adjudanf
Steunpilaar
Gast
Afhankelijk
BOK TERUG BIJ DE
STOOTTROEPEN
Naar elkaar
Gedenkteken
Een zwaar besluit
met Akkertjes
zijn
„nare dagen"
geen
nare dagen
meer
AKKERTJES
ONGELUK DEURNE
DOOR UITLAATGAS
VERGIFTIGD
GEHEIM
AGENT
JAMES
BOND
lan Fleming
I DE
I TINTELS
Jack
Dunkley
in en om uw huis
Hij noemde
haar hij de
voornaam
E ernst1 van Peter Townsend maakte diepe indruk op de
koning toen deze zijn nieuwe ere-adjudant ontving. Na
de audiëntie ontmoette Townsend de jonge Prinses
Margaret op de gang. „Dit is
mijn dochter Margaret", zei
da koning enigszins verlegen.
Die zomer werd hij echter neerge
schoten en gewond. Kletsnat van de snel
wegvliedende benzine, in hevige pijn,
wist hij zich van nog geen 500 meter
hoogte, boven Hawkurst in het graafschap
Kent, de Tuin van Engeland, met zijn
valscherpi te redden.
TOEN hij hersteld was, werd hij
naar een squadron in Hertford
shire overgeplaatst. In een nabijgele-
gen dorp woonide een brigadegeneraal
die iedere zondagmorgen een stel van
de jonge RAF-officieren voor een
drankje uitnodigde. Hij had een bij
zonder knappe dochter: Rosemary Ce
cil Pawle. Een vrolijk, levendig, aan
trekkelijk meisje. Al gauw voelden
Rosemary en Peter zich steeds ster
ker tot elkaar aangetrokken, en in
juli trouwden zij in de St. Andrew
kerk van Mucli Had'ham.
In die eerste jaren ging het met
hun huwelijk als met zoveel van die
oorlogshuwelijken: steeds maar weer
verhuizen, van het ene vliegveld naar
het andere. En tegen deze onzekere
achtergrond speelden zich twee grote
gebeurtenissen af in hun leven: hun
eerste kind, Giles, werd geboren, en
Townsend werd ere-adjudant van de
koning, die hun, heel attent, een van
zijn cottages vlakbij Windsor Castle
in bruikleen gaf.
de gasten op de ontvangst, die Peter
en Rosemary na afloop in hun cottage
gaven.
Toch, ironisch genoeg was het dit
veelbelovend ere-adjudantschap. dat
de rots zou worden waarop tiet huwe
lijk schipbreuk zou lijden. „Pe^er
Townsend was helemaal .nieuw in de
wereld van het hof: en zijn werjk,was
veeleisend, ook .wat gijn i/rije tijd be
trof. De koninklijke "plannen werden
vaak plotseling veranderd en alle per
soonlijke plannen van de Townsends
werden dan in de war gestuurd. Keer
op keer moest Peter Rosemary op
bellen om te zeggen dat hij veel later
dan verwacht thuis zou komen.
IN november 1945 werd Towns-
end's tweede zoon George Hugo
Peter gedoopt in de St. George kapel
van het kasteel. De koning was pete-
vader. Prinses Margaret was een van
MAAR hij deed zijn werk goed. zo
goed dat hij werd gekozen om het
koninklijk gezin te begeleiden op zijn
reis naar Zuid-Afrika. Die hele eerste
na-oorlogse koningsreis bleef hij door
lopend, onopvallend maar als een be
trouwbaar steunpilaar, klaar staan
met snelle suggesties en een hulpvaar
dig woord. Een van die avonden kwam
de koning naar hem toe, legde zijn
hand op Townsend's schouder en zei
met een dankbare glimlach: Peter,
ik weet niet hoe we het zonder jou
zouden kunnen doen!"
Peter ging mee toen tiet koninklijk
gezin de Tafelberg ging beklimmen.
Maar hij bleef zich op de achtergrond
houden om zich niet in dit familie
uitje in te dringen. Impulsief keerde
de jonge Margaret zich om en stak
haar hand toe: ..Kom, ik. zal je op
trekken." En zo hielden prinses en pi
loot elkaar voor het eerst bij de hand.
AMSTERDAM. In 1920 heeft
ds. G. J. J. Rensink, Nederlands
Hervormd predikant in Idaard
(Fr.), zijn kandidaatsexamen in
de godgeleerdheid afgelegd aan
de rijksuniversiteit te Leiden.
Dezer dagen, na veertig jaar
dus, is hij met lof geslaagd voor
het doctoraal examen aan de ge
meentelijke universiteit van Am
sterdam.
De nu bijna 62-jarige predikant
hoopt binnen twee jaar te pro
moveren tot doctor in de theo
logie.
Twee jaar geleden nam ds.
Rensink, die daarvoor verscheide
ne grotere gemeenten als predi
kant had gediend, een beroep
naar tdaard aan om zich, naast
zijn ambtswerk, aan de theologi
sche studie te kunnen wijden.
Van een onzer verslaggevers
GRAVE. „Ze hadden beloofd onze
bok wel te zuilen terugbrengen, maar j
wij wilden die arme Huzaren van Bo-
reel de moeite sparen. Daarom hebben
we het beest zelf maar even gehaald".
De Stoottroepers uit Grave hebben
hun mascotte dus toch weer terug: j
eerlijk gestolen, zoals hij door de Hu-
zaren in Oldebroek dinsdag ook eerlijk
was gestolen.
Het beest was in eenzaamheid gestald
bij een neef van de commandant van de
huzaren, ergens op een buitengoed in
Epe. De commandant dacht, dat zijn met
zoveel moeite veroverde buit daar uiter-
mate veilig zou staan, maar hij had bui
ten het vernuft van de Stoottroepers ge
rekend. Deze trokken er des nachts op
uit, tastten eerst vergeefs het buiten
goed van de ritmeester van de Huzaren
vlak bij Zwolle af en kwamen daarna in
Epe terecht. Het was raak. De bok werd
zachtkens uit zün stal gehaald en ver
dween per truck naar Grave.
Hoe de stoottroepen de plaats wisten?
Door nauwkeurig inlichtingenwerk zeg
gen ze zelf. Door verraad, zeggen de
huzaren vergramd. I
A L was het misschien onbewust, de
-V prinses begon toen ai steeds meer
van Townsend af te hangen. Deze reis
betekende immers voor haar oudere
zuster de bedenktijd die de koning
haar gaf in haar romance met prins
Philip. En zodra men in Londen was
teruggekeerd en de verloving werd
bekendgemaakt. kwam Margaret
steeds meer alleen te staan, en zij
begon telkens het gezelschap van haar
vaders ere-adjudant op te zoeken.
Hij was charmant en vertelde de in
koninklijk isolement opgevoede prinses
steeds gewillig van wat zij „de grote
Wie was deze Peter Wood-
bridge Townsend? Hij werd
in november 1914 geboren in
Rangoon, waar zijn vader
bij het Binnenlands Bestuur
werkte. Peter ging school in
Haileybury, en werd in 1933
cadet op de RAF-academie te
Cranweli. Toen de oorlog uit
brak was Hij 24, en al een
flight lieutenant. En ook toen
al droeg Townsend die bedees
de, peinzende gelaatsuitdruk
king die hem tot nu is bijge
bleven.
Sa - li Pa
L GAUW behaalde hij drie overwinningen en in februari 1940
•i*- kreeg hij het eerste DFC „voor leiderschap van de hoogste
rang". In september kreeg hij zijn tweede en in mei 1941 het DSO
voor „buitengewoon leiderschap en organisatievermogen, en
vastberadenheid in luchtgevechten".
buitenwereld" noemde. Zij verlangde
er naar zelf ook vrij door Londen te
kunnen lopen, zonder herkend te wor
den en het centrum van een grote
menigte te zijn. Op zekere avond be
trapte Townsend de jonge prinses toen
zij klaarstond, een -doek om haar krul
len, om zonder hofdame of detective
de straat op te gaan. Hij raadde het
haar af, maar zij was vastberaden
het te doen en dus besloot hij mee te
gaan.
Samen liepen zij de Mali of, Trafel-
gar Square over. de Strand in en na
men toen een taxi terug naar Clarence
House. Voor alle andere negen miljoen
onderdanen van haar zuster die deze
metropolis bewonen zou dit kleine, aan
doenlijke uitstapje doelloos zijn ge
weest. Maar voor prinses Margaret
betekende het een reis in de vrijheid,
een korte pauze tussen het almaar aan
gestaard worden, een stap in de ver
rukkelijke anonimiteit.
ER GINGEN weken, maanden, twee
jaar voorbij. Steeds meer groei
den prinses en piloot naar elkaar toe.
Hij was zo heel anders dan de kennis
sen uit haar koninklijke kring. Altijd
beleefd, maar nooit van ontzag ver
vuld.
Maar al toen werden hier en daar
enkele grijzende wenkbrauwen opge
trokken. Die jongeman overschreed de
onzichtbare grens die koningin en prin
sessen moet scheiden van hun diena
ren. Hij noemde de koningsdochter bij
de voornaam! Zij hem ook! Zij dans
ten samen op personeelsfeesten! Zij
gingen samen paardrijden en wande
len! Er werden hoofden geschud.
Het gelukkigste waren prinses en pi
loot tijdens de verblijven op het Schot
se kasteel Balmoral. Daar had konin
gin Victoria, die matriarch waaraan
al haar opvolgers worden gemeten,
kleine steenhopen laten bouwen om
grote dagen van de familie mee te ge
denken.
k
EENS, op zomervakantie, toen Pe
ter Townsend en prinses Marga
ret aan het paardrijden W£yren,wvonden
zij enkele losse stenen en de rest van
die vakantie trokken zij er iedere dag
op Uit om samen huhjei'geü Steenhoop
te bouwen die de andere zou evenaren.
Hij staat daar nog, als gedenkteken
van vervlogen dagen van geluk, van
een droom die geen werkelijkheid
werd.
In februari 1952 stierf de koning, en
Achter het hek; symbool voor
de barrière die tussen de prin
ses en de piloot staat.
dat werd een reden temeer voor de
prinses om het gezelschap van Towns-
end op te zoeken. Zij miste de wijze
leiding en de goede raad van haar va
der en het was onvermijdelijk dat zij
zich zou wenden tot de enige andere
ervaren man in haar kring.
Townsend werd. adjudant van de ko
ningin, en toen de koningin-moeder en
de prinses van Buckingham Palace
naar Clarence House gingen verhuizen,
had Townsend daarbij de leiding.
Intussen was zijn huwelijk op echt
scheiding uitgelopen. Zijn vrouw werd
schuldig bevonden aan overspel met
John de Laszlo, zoon van de bekende
portretschilder, met wie zij enkele
maanden later trouwde.
In het kroningsjaar maakte Towns
end zich gereed om koning in-moed er
en prinses te begeleiden op hun reis
naar Rhodesië. Maar toen klonk de
eerste van de twee donderslagen.
Volgende keer;
36
Maar opnieuw was gebleken hoe
de haat, die in 1943 aan de opper
vlakte kwam, was blijven smeulen
op een eiland dat geen echte rust
meer kent. Ondanks al het werk van
Harold Christie was de blanke ge
meenschap op New Providence een
zieke gemeenschap geworden
Onder de palmen, onder de zon in
de helder blauwe hemel, aan de
rimpelloze zee, op het witte strand,
heerst vrees, vieren geruchten en ge
roddel hoogtij.
HOOFDSTUK 15
Hoelang geleden zij ook gebeurd
zijn, onopgeloste moorden of moor
den die tot een proces geleid hebben,
dat de schuld van een verdachte niet
onomstotelijk vaststelde, blijven de
aandacht van de politie vragen.
Men heeft de laatste tijd gepoogd
de moordzaak Oakes opnieuw te doen
behandelen. Al deze pogingen zijn
mislukt. Het parlement van de Ba-
hama's heeft een nieuwe behandeling
afgewezen en in laatste instantie ook
het Britse parlement.
Alle daarvoor ondernomen pogin
gen van Harold Christie en van de
Amerikaanse detective Raymond
Schindler zijn op een mislukking uit
gelopen. Echter, men mag de auto
riteiten van de Bahama's niet te hard
beoordelen. Het waas van geheimzin
nigheid, waarmee de Marigny zich
altijd had omringd, de nachtelijke rit
langs Westbourne, de gespannen ver
houding met zijn schoonfamilie, ze
waren voldoende om de brave nota
belen van het eiland ervan te overtui
gen, dat alleen de Marigny de dader
kon zijn geweest.
De tijd gaat verder. De hertog van
Windsor verdween van de Bahama's,
Hallinan werd Sir Eric Hallinan,
verschillende mensen, die nog leef
den in de nacht, waarin Sir Harry
Oakes werd vermoord, zijn overle
den.
Maar vele anderen zullen u nog
kunnen vertellen van die merkwaai-
dige man, die harde en toch trieste
figuur wiens schaduw tot de huidige
dag valt over levende mensen.
Sir Harry Oakes was geen edel
mens, maar ook geen schurk. Hij
had honderden vijanden gemaakt,
maar nooit is van hem gezegd, dat
hij oneerlijk of onoprecht is geweest.
Nooit heeft men kunnen beweren, dat
hij zijn goud alleen voor zichzelf
hield. Vele duizenden hebben directe
of indirecte steun van hem gekre
gen. De bedragen, die hij aan lief
dadigheid uitgaf waren fantastisch.
Er bestaan twee Harry's Oakes. De
ene leeft voort in de herinnering van
hen, die evenals hun voorouders een
hard maar goed bestaan vinden in
Dover Foxcroft. de plaats waar
Oakes uren lang in dromen verzon
ken kon zitten onder zijn geliefde bo
men. In deze streken wordt nog met
eerbied en liefde gesproken over ,,die
jongen die het zo ver schopte in de
wereld".
De andere Oakes kan men vinden
in alle delen van de wereld, waar
vroegere goudzoekers met wrevel en
haat praten over ,,die Oakes" met
wie niemand goede vrienden kon
blijven.
De Marigny ontmoette eens zo'n
veteraan in Toronto. De goudzoeker
vroeg botweg: „Hebt u Harry ver
moord?"
„Nee", zei de Marigny.
„Dat is dan jammer", zei de oude,
„ik had je er graag de vijf voor ge
geven".
De andere Oakesde man,
die geld als water uit de grond haal
de en het even snel weer uitgaf, die
golfvelden aanlegde, landhuizen kocht
schilderijen verzamelde en weer weg
gaf en ruzie schopte met ministers.
Die een vrouw trouwde voor wie
iedereen alleen maar woorden van
lof kon vinden. Een vrouw, die wei
nig wist van de kwade demonen, die
het leven van haar man en anderen
beheersten.
Lady Oakes lééft, zoals zovelen
nog leven,zovelen, die er recht op
hebben te weten, wie de ware schul
dige is aan de dood van Sir Harry
Oakes.
De schrijver heeft zelf onderzoe
kingen gedaan, en de resultaten daar
van kunnen een nieuw licht werpen
op deze zaak, die onrust zal blijven
verwekken op en om het eiland,
waar de moord is geschied, zolang
er geen veroordeling is gevolgd.
Wat de verdachte uit dit proces
aangaat: de tijd dat de Marigny van
huis was om de vrouwen van de Ca
nadese officieren terug te brengen
was te kort om de moord zoals die
was geschied, te hebben gepleegd.
In het huis van De Marigny werd
niets gevonden dat verband kon
houden met een moord. Toen Mel-
chen en Barker hem sommeerden
het overhemd te tonen, dat hij in de
bewuste nacht had gedragen, zou hij
er, wanneer hij zich schuldig had ge
voeld, een uit de wasmand hebben
kunnen halen en kunnen zeggen: Dit
is het. Wie had dat kunnen tegen
spreken?
De Marigny echter deed niets om
zichzelf te helpen. Waarom zou hij?
Dank zij het gestumper van Mel-
chen en Barker zijn vele bewijsstuk
ken vernietigd, andere zijn reeds de
eerste uren na de moord verloren ge
gaan.
In de vroege ochtend van 8 juli
sloeg iemand met een vreemd wapen
vier gaten in de schedel van Harry
Oakes, achter en boven het oor.
Westbourne had twee bewakers. Al
le landhuizen hadden die sinds de
opstand van de inheemsen. De be
wakers van Oakes echter verdwenen
bijna onmiddellijk na de moord.
Sir Harry Oakes lag niet in bed.
Dat staat vast. Hij werd eerst ver
moord, toen op het bed gelegd en
daarna in brand gestoken. Dit is on
omstotelijk vast komen te staan.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
flitsen uw klachten weg
DEN BOSCH (ANP). De recht
bank in Den Bosch heeft gistermor
gen de 25-jarige Ios-arbeider J. B. uit
Deurne veroordeeld tot twee jaar ge
vangenisstraf met aftrek van voor
arrest en intrekking van zijn rijbewijs
gedurende vijf jaar. Tegen deze man,
die op de avond van 8 november 1959
onder invloed van alcohol verkerend
drie meisjes uit Deurne heeft dood
gereden, was drie jaar gevangenis
straf en voor de tijd van tien jaar in
trekking van het rijbewijs geëist.
De drit meisjes, de zusters Martha,
Maria en Wilhelmina Kuyten, liepen
die avond, gearmd met hun verloof
den aan de uiterste linkerkant van de
Vlierdenseweg, toen de snel aanrijden
de auto, bestuurd door J B. hen al
le drie van de jongens losrukte en do
delijk verwondde. J. B. was na het
ongeluk doorgereden.
Eigen nieuwsdienst
DEN BOSCH. Door het uitlaatgas
van zijn auto is gisternacht in Vught
de 27-jarige monteur J. de Witte uit
Apeldoorn om het leven gekomen.
gUr
m,
M
u
door
p.
w
M
O
«25
iiiiinuiiiuimiiiniiiiiiiitiHiNtirc
gniiiiiiiiiniiiiiiniuinniinniiiiii-
HA,MENEERT/NT6L,HET WORDT
MACHTIG ZONDER DIE OlAVE DE VRIES.
door
allllllRinillllllllllllllllHlllllllfwl
HOOR 'ES HieR.WlMPlEJU
VERWACHT DATJE NET ZÓ I
HARD ZULT WERKEN AIS ANDERS.
JA,DAT BEDOEL IK JUIST,MENEER
TINT6L-HET WORDT MACHTIG"/
llllllllllllllllllllllllllllliilliliitiiiiiiifiiiiiiiiiii(iliiiiiltllllilM,i,*|||,|i|ii,|"«,Mi"||«it<ai|"iii»iii(iiiiii*iiiiiiiiiii»iiiiitiiiiiifiiiiriiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiii)tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiil|||iii,
Zo graag winkelen als
een gewoon mens
Chlorophytum comosum is een be
kende sierbladplant; ze geeft lange
bloemstengels die voorover hangen
en waaraan eerst witte bloempjes ko
men en Later ontwikkelen zich op die
stengels vele jonge plantjes. Die vor
men zelfs wortels en u kunt ze heel
gemakkelijk van de moederplant afne
men en elk jong plantje kan dan af
zonderlijk opgekweekt worden. Als de
longe plantjes dorre blaadjes krijgen
is dat een bewijs dat men ze te warm
kweekt en dat de atmosfeer te droog
is; die kan men veel beter in een ma
tig verwarmde kamer opkweken.
10. De maat en de meester stonden
aan dek nog wat te praten over de
vreemde vogel, die op zo'n ongewone
manier aan boord was gekomen.
„Het dier zit tectinisch niet verant
woord in mekaar," vond de meester.
„De snavel is veel te zwaar voor de
kop, de kop is veel te zwaar voor het
lijf en het lijfafijn, ga zo maar
door!
„Maar het heeft lieve ogen!" wierp
de maat tegen. „Het heeft een goed eh,
karakter! Ik heb jarenlang kippen ge
houden en ik heb kijk op pluimvee
Op dat moment werd hun gesprek
onderbroken, doordat de Ding-Dong het
dek opstormde, achtervolgd door een
briesende Kappie.
„Houdt hem tegen!" schreeuwde de
ze. „Zo'n lamgeslagen driekwart
Ik zal hem eens een paar optaters ge
ven, dat hij zeesterren ziet!"
.Nee Kappie!" riep de maat schril.
„Je mag dat beest niet slaan! Hij
•leeft vast niks kwaads gedaan! Daar
is hij niet toe in staat, met zulke lie
ve ogen.
En beschermend wilde hij het dier
in de armen sluiten. Hij had echter net
zo goed kunnen proberen een voortda-
verende stoomwals tegen zich aan te
drukken
UIT DE KERKEN NED. HERV. KERK
Beroepen te Hoog Blokland en Lin-
schoten: R. E, Kuus, kand. te Zeist.
Aangenomen de benoeming tot secr -
generaal van het jeugddepartement van
de wereldraad van kerken te Genève
ds. A. H. van den Heuvel te Utrecht,
secretaris van de oecumenische jeugd
raad in Nederland. Ds. H A. C Hil-
dering te Oegstgeest die tegen 1 sep
tember a.s. als zendingspredikant emeri
taat heeft aangevraagd is beschikbaar
voor een kleine gemeente of voor bij
stand in het pastoraat.
Beroepbaarstelling. De heer R. E.
Kuus, kand. te Zeist, Oude Arnhemse-
weg 140 en G. J. Rebel, Havenstraat
1 N.H.zijn beroepbaar.
GEREFORMEERDE KERKEN.
Beroepen te Bergum (tweede maal):
R. Petersen te Oude Meerdum.
Examens. De classis Alkmaar heeft
prop. geexamineerd en beroepbaar ver
klaard de heer A. J. van Gorcum. Fon-
teynverschuurstraat 7 te Alkmaar, kand.
aan de V.U. en de classis Gouda D C.
1 l gereformeerde pastorie te Berg
ambacht, kand. aan de theologische ho
geschool te Kampen, die beiden terstond
beroepbaar zijn.
VRIJ EVANG. GEM,
Beroepen te Velp: H. F. Huson
Musselkanaal.
te
