en
kleineert plan-Rozenburg
Bloem voor
Floriade
HULP BIJ
NIJPEND
TEKORT
Sfeer vertroebeld door
eenzijdige opmerkingen
W
ARBEIDER WERKTE
VIJFTIG JAAR VOOR
2.50 PER WEEK
MYSTERIEUZE S. WIE
WEER POOL WORDEN
Vergeefse reis
ten einde
STAATSSECRETARIS: DIT
IS NIET HET EINDE
BAAYENS
ZWARE STRAF
GEËIST VOOR
SYNAGOGE-
SCHENNERS
De Biltkouder
Citosa hervat
twee diensten
Nieuwe getuigen
in zaak-Van R.
,JK BEN DIEP
TELEURGESTELD"
Ziekenhuis voor
Amsterdam-Noord
t
PROTESTANTS-CHRISTELIJK DAGBLAD VOOR ZEELAND
i5« jaargang No. 4479 Zaterdag 6 februari 1960
Wel gunstig
Protocol
OPTIEK „5il
Dieptepunt
EENZAAM
TOT OP DRAAD
ONEENS
NIET TWEE KEER
DIT JAAR NOG BOUWEN
Gemeentebestuur onthaalt
helpers in nood
ISRAËL WIL WEL
ONDERHANDELEN
MET SYRIË
l
Hoofdkantoor: Goes, L. Vorststraat 90, Postbus 4, Giro
116666, telefoon Directie en administratie 01100-
2438, Redactie: 01100-2317, bij geen gehoor: Chef
redactie 01100-3991.
Bijkantoren: Middelburg, Korte Delft 52, tel. 01180-2009;
bij geen gehoor: 01180-4604, Postbus 26; Vlissingen,
Nieuwendijk 33, tel. 01184-3224, Postbus 24; Terneuzen,
Nieuwstraat 38, tel. 01150-3189; Zierikzee, Havenpark
24, tel. 01110-2991.
Directeur JACQ DE SMIT - Chefred.: G. 3. BREVKER
Zeeuwsch Dagblad
Losse nummers 13 cent.
Abonnementsprijs 0,56 per week, f 7,— per kwartaal
Advertentietarieven op aanvrage. - Rubriek Kabouter»
7 cent per woord met een minimum van 1,—
IJ MUIDEN SPREEKT
Direct na aankomst op Schip
hol heeft staatssecretaris E G.
Stijkel tijden? een persconferen
tie het verloop van de (mislukte)
luchtvaartbesprekingen ge
schetst. „Met beheerste veront
waardiging heb ik de afwijzing
van het Nederlands verzoek aan
gehoord". verklaarde de heer
Stijkel. „De conclusie kan slechts
luiden dat men aan Amerikaan
se zijde discriminatie toepast".
Van links naar rechts: de
heren L. G. Stijkel en I. A. Aler,
president-directeur van de
K.L.M.
Van een onzer redacteuren
E kans om de verwarringen rond het Hoogovenprojeet op
Rozenburg enigermate op te helderen is grandioos gemist.
De IJmuidense Hoogovens, van meet af aan een zwijg-
zame partner in het project (zij zijn vertegenwoordigd
in het curatorium van de Staalstudiestichting) hebben deze zwijg
zaamheid doorbroken en een serie eenzijdige mededelingen ver
strekt, waarin onverbloemde meningen worden weergegeven. Zij
helderen niets op zij vertroebelen de sfeer verder.
Van onze Amsterdamse redactie
SCHIPHOL Met een bijna verontschuldigende glimlach op zijn
gezicht, stapte de staatssecretaris van verkeer en waterstaat, E. G. Stijkel,
gistermiddag op Schiphol uit het vliegtuig, dat hem van een vergeefse
reis naar Amerika terug naar ons land had gebracht.
Er van uitgaand, dat het eiland
Rozenburg op zichzelf een bijzonder
gunstige plaats is voor de vestiging
van ijzer- en staalbedrijf, plaatst de
directie van de Hoogovens in IJmui-
den een vet vraagteken achter de
rentabiliteit van een fabriek, die van
300.000 tot 400.000 ton staal per jaar
wil gaan maken.
Om een concurrerende prijs te halen,
moet een walserij groot van opzet zijn,
zegt IJmuiden. De uitbreidingsmoge
lijkheden in IJmuiden zijn aanwezig
en daarom wordt dan ook nogmaals
de vraag gesteld, waarom er niet goed
koper kan worden gewerkt aan ver
groting van de outillage in de IJ-
mond.
Al blijft IJmuiden, naar men daar
zegt, onverminderd bereid constructief
deel te nemen aan de verdere uitwer
king van de plannen op Rozenburg,
er is zoveel verkeerd begrip gewekt
over de samenwerking in het verleden,
dat het nu wel eens de kaarten op ta
fel wil zien.
Er wordt gesteld, dat in het prille
begin 1955 enkele Nederlandse
draadverwerkende industrieën zich tot
de IJmuidense Hoogovens wendden
met de vraag of IJmuiden bereid en
in staat was de grondstof voor draad
te leveren, hetzij als walsdraad, hetzij
als „knuppels", een halffabrikaat.
Aan de voet van de passagierstrap
was het de president-directeur van de
K.L.M.. I. A. Aler, die de leider van de
Nederlandse luchtvaartdelegatie als eer
ste de hand drukte. Ik was liever met
een beter resultaat teruggekomen, zei
de heer Stijkel, maar directeur Aler
wimpelde dit af met een: zo is het leven
nu eenmaal.
In een gereserveerd gedeelte van het
restaurant, dat navrante symboliek
de naam van de Wijde Wereld draagt,
luchtte de heer Stijkel nogmaals zijn
hart over de mislukte onderhandelingen
over de landingsrechten voor de K.L.M.
in Los Angeles.
BEHEERST
IN AMERIKA heeft men mij gevraagd
of ik teleurgesteld ben, zo begon de
staatssecretaris. Maar teleurstelling
wekt de indruk van passiviteit. Ik druk
onze gevoelens daarom beter uit, wan
neer ik spreek over een beheerste ver
ontwaardiging Andere landen hebben
wel soortgelijke landingsrechten gekre
gen. Nederland niet. Daarom ben ik van
mening, dat Amerika een discrimine
rend standpunt ten aanzien van de
gerechtvaardigde verlangens van de
K.L.M. heeft ingenomen.
Wat de mogelijkheden voor de toe
komst aangaat, meende de heer Stijkel,
dat de zaak formeel nog steeds open
kan worden genoemd. En natuurlijk
zullen wij op deze onderhandelingen
terugkomen. Wanneer we er ons eens
gezind achter scharen, twijfel ik er
niet aan. dat de landingsrechten er eens
zullen komen.
„LATER MISSCHIEN"
IN MEER CONCRETE VORM kon de
leider van de delegatie echter geen
nadere mededelingen doen. De Ameri
kanen hebben bepaalde toespelingen
gemaakt, zo in de zin van „later zou
het misschien wel eens beter lukken",
maar aldus vervolgde de heer Stij
kel ik interpreteer deze uitlatingen
op dit ogenblik meer als een zoet lijntje
om ons weg te werken. Vooralsnog
valt er niets positiefs te melden.
De heer Stijkel deelde de veronder
stelling, dat meerdere Amerikaanse
luchtvaartmaatschappijen druk op de
regering hebben geoefend. Hij had ech
ter niet kunnen vaststellen welke maat
schappijen hierbij betrokken zijn ge
weest.
AMERIKA: DEFINITIEF
HET AMERIKAANSE ministerie van
buitenlandse zaken blijkt het intussen
niet eens te zijn met de opvatting van
de heer Stijkel dat de zaak thans nog
open is. Een functionaris van het de
partement zei volgens United Press
International: „De luchtvaartonderhan
delingen zijn niet geschorst, of ver
daagd, maar ze zijn definitief ge
ëindigd" Derhalve, zo ging hij voort,
kunnen de onderhandelingen slechts
worden heropend, twee maanden nadat
de Nederlandse regering daarom heeft
gevraagd.
De heer Stijkel had donderdag in
Washington verklaard dat de onderhan
delingen niet afgesloten waren en dat
zij zonder voorafgaand verzoek konden
worden hervat, een en ander op basis
van de Nederlands-Amerikaanse lucht
vaartovereenkomst van 1957.
Er werd 50.000 ton gevraagd, zeggen
de Hoogovens, maar de daarvoor no
dige fabrieksuitbreidingen zouden on
mogelijk rendabel te maikèn zijn.
Hiérbij ware aan te tekenen,
dat er in een ondertekend proto
col sprake is geweest van 200.000
tori, een produktie, die een grote
moderne walsstraat vereist. Het
kwantum zouzo is indertijd van
de zijde der afnemers opgemerkt
groter wordenindien de relaties
met de schroefboutindustrie ten
volle werden uitgebuit.
Van de zijde der Hoogovens
zijn verdere onderhandelingen ge
traineerd, ondanks het feit dat in
diverse besprekingen de opzet van
het Rotterdamse project duidelijk
is gebleken.
IJmuiden argumenteert verder: De
oorspronkelijke opzet op Rozenburg
was een bedrijf met een capaciteit van
300.000 ton staal, welke capaciteit door
ir A. H. Ingen Housz, de toenmalige
president-directeur van cTe IJmuidense
Hoogovens niet rendabel werd geacht.
In deze opzet waren de plannen van
Krupp verwerkt.
Advertentie
liiiOte)
&TR.10t-60ES-IÜ^
DE SPECIAALZAAK VOOR UW BRIL
MINISTER LIN'S
BIJ THUISKOMST:
Van een onzer verslaggevers
ZESTIENHOVEN. Ik vlieg op
Zestienhoven omdat het dichter bij Den
Haag is, zei minister Luns toen hij
gisteravond tegen half tien uit Londen
arriveerde op het Rotterdamse vlieg
veld.
Over het resultaat van de luchtvaart
besprekingen in Amerika zei de minis
ter: Ik ben diep teleurgesteld. Het is
een bewijs van discriminatie vooral ge
zien de voorgeschiedenis. Wij waren een
der eersten die het verzoek om lan
dingsrechten hebben gedaan, waarna
andere Europese lijnen wèl toestem
ming daarvoor is gegeven. Afgezien van
de verkeerstechnische aspecten is de
reactie op het gehele beeld van econo
mische en ook wel politieke argumen
ten zeer teleurstellend.
ZWARE DRUK
DE VERENIGDE STATEN hebben er
zelf de zwaarte van beaamd, maar ik
kan me niet aan de indruk onttrekken
dat de druk van de Amerikaanse lucht
vaartmaatschappijen zwaarder heeft
gewogen. Daarentegen geloof ik niet
dat een relatie met de komende presi
dentsverkiezingen zö zwaar gewogen
heeft.
Minister Luns heeft in Londen een
bijeenkomst bijgewoond van de West-
europese Unie. Hij zei dat die uiter
mate nuttig was geweest. In het afge
lopen jaar heb ik nog niet meegemaakt
dat de problemen zo diepgaand en ver
trouwelijk werden behandeld, met name
de verhouding Oost-West.
VERTROUWELIJK
Behalve de zeven ministers waren op
deze besprekingen alleen aanwezig de
j ambassadeurs van de landen en een
ambtenaar. Er werden geen vaste no-
tulen gemaakt. Een bewijs van ver-
trouwelijkheid, vond minister Luns.
Er is niet besloten dat na de bijeen
komst van de Zes begin mei te
Luxemburg direct de Zeven weer
bijeenkomen, maar het komt er wel
dichtbij, waarschijnlijk eind mei, begin
juni, zo besloot minister Luns gister
avond het korte gesprek dat wij met
hem voerden.
Over de rentabiliteit van het
plan Krupp kan worden gesteld,
dat deze door de Hoogovens
werd gekritiseerd op een moment
(1958) dat de prijzen voor staal
een dieptepunt hadden bereikt.
Het rendement laag toen laag
4 percent, maar in enige ver
trouwelijke rapporten, gewisseld
tussen regering en Staalstudie-
stichting, werd te kennen gege
ven, dat dit rendement bij nor
male prijzen tot vijftien percent
zou oplopen.
Ten slotte merken de IJmuidense
Hoogovens op, dat haar vertegenwoor
digers niet zijn uitgenodigd voor alle
besprekingen over het plan Rozenburg.
Gesteld kan worden, dat er
namens IJmuiden altijd één of
meer belangrijke personen bij de
gesprekken zijn geweest. Op het
moment, dat ir. Ingen Housz op
een Aziatische reis was en er een
uitnodiging voor hem uitging,
werd boudweg door de Hoogovens
opgemerktdat zij niet zouden
zijn geïnviteerd voor een verga
dering van de Staalstudiestich-
ting.
Behalve deze uitwisseling der me
ningen is er nog een rapport van de
heer L. Worms, die blijvend afwijzend
staat tegenover het project op Rozen
burg. In zijn betoog zet hij uiteen, dat
de schrootvoorziening in Nederland in
haar huidige ongesaneerde staat geen
basis oplevert voor een nieuwe staal
industrie. Ook hij betwijfelt de renta
biliteit en daarmee de concurrentiepo
sitie van de bedrijven op Rozenburg.
Ze lieet Liliane Hopital, telt
negentien lentes en komt uit
Reims. Daar kweekt zij bloemen,
deze Liliane en de gaven, die, zij
van moeder Natuur meekreeg
brachten haar op het voor jonge
bloemkweeksters hoogst-bereik-
bare erepodium: dat Van bloe-
menkoningin. De kwekers van
Rouaan kozen haar tijdens een
congres. In deze kwaliteit komt
Liliane dit voorjaar naar Rot
terdam om Frankrijk op de Flo
riade te vertegenwoordigen.
Geen wonder, dat deze bloem
temidden der bloesems werd
gefotografeerd
Van onze correspondent
DIEPENVEEN Dag in, dag uit, bijna vijftig jaar lang, heeft de nu
65-jarige landarbeider H. Bally bij dezelfde boer gewerkt: boer Kolkman
in Diepenveen bij Deventer die halve eeuw lang voor dezelfde „be
loning" één rijksdaalder (bruto) per week. Bijna vijftig jaar lang is
Bally als een lijfeigene geweest, met veel plichten maar één recht: die
rijksdaalder, waarvan hij bovendien nog een paar verzekeringetjes moest
betalen. Kort geleden is Bally door een toeval uit het feodale tijdperk
met een schok in de realiteit van de twintigste eeuw terechtgekomen. Hij
valt nu van de ene verwondering in de andere
LS zestienjarige jongen kwam
V Bally terecht op de boerderij
de Kolkbosch in Diepenveen. Hij had
toen al een moeilijke jeugd achter de
rug. De Stichting Hoenderloo. die al
leenstaande jongens bij pleegouders
onderbrengt, had zich over hem ont
fermd en meende een goed plaatsje
voor hem te hebben gevonden bij
boer Kolkman op de Kolkbosch.
Hij kreeg een harde rijksdaalder
per week; in 1910 was dat een vor
stelijke beloning. Bally zwoegde. Het
boerenleven stond hem aan en hij
wilde tonen, dat hij die rijksdaalder
waard was.
DE tijd verstreek. De maat
schappelijke verhoudingen en
de levensomstandigheden verander
den. De positie van de landarbeider
werd beter m>aar niet die van
Bally. Zijn loon was en bleef één
rijksdaalder.
's Morgens, voor dag en dauw,
stond hij op om het vee te verzor
gen. Na de boterham zwoegde hij op
het land.
Hij had geen begrip van de veran
deringen in de wereld om hem heen.
Een doofheid, die hem al jaren
plaagde, verergerde. Hij leefde in vol
strekte eenzaamheid.
In 1916 was Bally meerderjarig ge
worden. Hij moest toen voor zichzelf'
zorgen; er was -geen toezicht meer
van de stichting Hoenderloo.
DE weelde om nieuwe kleren
te kopen, kon Bally zich van
die ene rijksdaalder niet veroorloven.
Zelfs had hij nauwelijks het geld om
zijn kleren te laten herstellen of om
ook maar een klosje garen, een naald,
een stukje goed te kopen. Zijn kleren
raakten tot op de draad versleten.
Van zijn wekelijkse rijksdaalder
moest Bally nog een paar verzekerin
getjes betalen. De polissen bewaarde
de boerin in het antieke kabinet, zoals
dat hoort met belangrijke papieren.
Bally mocht de verzekeringsagent be
talen en als die geweest was hield
hij in zijn eeltige 'aand nog maar een
paar dubbeltjes over, onvoldoende
voor een pakje tabak en hij rookte
toch zo graag...
De oorlog beroofde Bally vdn zijn
enige luxe: de inhoud van zijn met
ijzerdraadjes bijeengehouden pijpje.
Eigen teelt" vormde ook voor hem
de enige oplossing. Boer Kolkman j
verbouwde tabak en daarvan mocht
ook Bally profiteren. Dat recht kostte
hem echter een korting van t wee
kwartjes per week
Eind vorig jaar kwam hij plotseling
in contact met de buitenwereld. Hij
had geklaagd over pijn in de lenden,
de dokter constateerde een beklemde
breuk en Bally moest naar het zie
kenhuis. Na zijn ontslag uit het zie
kenhuis verviel hij weer in zijn oude
positie.
IN het ziekenhuis was hij even
uit zijn isolement geraakt en
dat beviel Bally. Hij kwam ertoe
met mensen te praten en eensklaps
kwam de vraag over zijn lippen, die
hem al zo lang had gepijnigd: Waar
om is alles tegenwoordig toch zo duur?
Toen hem dat was uitgelegd, kwam
bij Bally het hoge woord eruit: Ik
verdien maar één rijksdaalder. Ge
troffen door deze ondenkbare toestand,
ontfermde men zich over Bally's lot.
Er ging een boodschap naar de
boerderij: Bally zou niet meer komen.
De dienst van sociale zaken van Die
penveen, de arbeidsinspectie, de raad
van arbeid en een vakbondsbestuur
der kwamen er aan te pas.
Hij heeft een plaats gekregen in het
rusthuis Het Weterman. Zijn verzor
ging kan hij zelf betalen, want sinds
een paar weken krijgt hij de uitke
ring van de AOW.
MISSCHIEN krijgt Bally straks
nog een aardig bedrag op
zijn spaarbankboekje. Voor landarbei
ders geldt een collectieve arbeids
overeenkomst. Volgens die c.a.o. zal
boer Kalkman zijn ex-arbeider moe
ten betalen. Dat betreft méér rijks
daalders
Van onze rechtbankverslaggever.
KEULEN Twee jaar en drie
maanden is de eis tegen Schonen;
Strunk hoorde een jaar en negen
maanden tegen zich eisen. De twee
jongemannen staan terecht wegens
het bekladden van de Keulse syna
goge en een monument in de Kerst
nacht van het vorige jaar.
De twee jeugdige verdachten legden
geen spoor van spijt aan de dag in
tegendeel. Zij maakten de indruk hun
schanddaden te zien als een opvoed
kundige daad, gericht tot het Duitse
volk, dat de grootheid van het Derde
rijk al weer aan het vergeten is.
Eén ding is uit de behandeling van
deze strafzaak ontstellend duidelijk ge
bleken: de waanzin van het fascisme
heeft nog duizenden Duitsers in zijn
greep en is in staat ook jongeren, voor
wie de verschrikkingen van het nazisme
slechts geschiedenis zijn, volledig te be
heersen. De hoofdschuldigen aan de
misdaden van het Hitlerregime mogen
dan in Neurenberg aan de galg gestor
ven zijn, hun geesten leven nog.
Herleving
"Miiiiiiiimiiiiimiiu,
Op de tafel van de Keulse rechtbank,
die zich gisteren met buitengewone
zorgvuldigheid met de achtergronden
van de kladderijen bezig hield, lagen
dikke dossiers, waarin de herleving van
het nationaal-socialisme angstwekkend
nauwkeurig waren vastgelegd. Uit tal
loze uittreksels uit artikelen in het neo-
fascistische blad van de Deutsche Reichs
Partei, „Reichsruf" werd betoogd dat
het met de schanddaden tegen de Joden
nogal was meegevallen. Uit de verhoren
van de verdachten Schonen en Strunk
bleek, dat de voorzitter van de afdeling
Keulen van de Deutsche Reichs Partei,
Custodis, hen had afgeraden het ge
denkteken en de synagoge te beklod-
deren. Niet echter omdat een dergelijke
daad in strijd zou zijn met alle princi
pes van menselijkheid en recht de
kladderijen pasten volgens Custodis
nog niet in het huidige tijdsbeeld.
Geen twijfel
van zijn paspoort zoals hij het vertelt
is merkwaardig.
..Op 11 november 1957 kreeg ik een
brief van het ministerie van buiten
landse zaken waarbij de ministeriële
Van een onzer verslaggevers
BREDA De heer A. S. uit Bre
da, die beweert een grote vordering
te hebben op het ministerie van bui-
tenlandse zaken, deelt ons mede, dat ^fahlkkfg f®sl?ï®ïtI°lgen's welke
hij - ex-Pools onderdaan, na 1945 miJn pas werd '"gelrokken.
Nederlander geworden nu wenst pas in januari 1959 kwam een amb-
af te zien van de Nederlandse na- tenaar mijn pas opvorderen. Veertien
Aanvankelijk
hier of daar
mist. Verander
lijke bewolking
en op de meeste
plaatsen droog
weer. Aanvanke
lijk zwakke, la
ter matige ooste
lijke wind. Iets
kouder.
MTIESJE: Het dan
binnen maar
gezellig maken.
maanden later dus. Ik weigerde de pas
af te geven omdat ik een maand later
weer naar Polen moest. Die reis heb ik
trouwens gemaakt. Mét pas.
Hoe is dat te rijmen? Ik word be
schouwd als een gevaarlijk, politiek
onbetrouwbaar man, maar krijg des- f -
ondanks de kans, meer dan veertien1 §eval waarm een opperwachtmeester
maanden lang, tot voorbij het IJzeren
Gordijn te reizen.'
De zaak, die aan de orde geko
men als gevolg van de omstandigheid
dat de heer S. wegens huurschuld uit
zijn woning is gezet, blijft vooralsnog
een mysterie, waarbij partijen het op
alle punten met elkaar oneens zijn.
tionaliteit. Hij heeft in een verzoek
schrift aan de voorzitter van het
Poolse parlement wederom de Pool
se nationaliteit aangevraagd. Bo
vendien heeft hij de paspoorten van
zijn vrouw en zijn oudste zoon naar
'net Nederlandse ministerie van bui
tenlandse zaken gezonden met de
mededeling, dat hij noch zijn van
origine Nederlandse vrouw noch
zijn kinderen langer prijs stellen
op de Nederlandse nationaliteit.
Met de mededelingen, met betrekking
tot zijn affaire in ons blad van giste
ren gedaan door het ministerie van
buitenlandse zaken, is hij het bepaald
oneens.
Met nadruk stelt hij, dat hij nimmer
heeft aangeboden voor de Nederlandse
overheid naar Polen te gaan, maar
dat hij daartoe is uitgenodigd. Hij
zou daar handelsbesprekingen voeren.
Het eerste contact met hem werd ge
legd door een ambtenaar van de ge
meentepolitie te Breda, die hem thuis
kwam vragen of hij in verband met
een belangrijke zaak naar Den Haag
wilde gaan. Daar ben ik in contact ge
bracht met de geheimzinnige heer De
Vries.
,,Ik heb de uitnodiging om naar Po
len te gaan niet direct aanvaard," al
dus de heer S. ,,De firma waarvan ik
mede-directeur was had surcéance van
betaling gevraagd. Ik heb overleg ge
pleegd met de bewindvoerders een
advocaat en een accountant en toen
die, niet alleen van mij maar ook van
de heer De Vries (met wie zij contact
hebben gehad!) hadden vernomen
dat zulke zakenreizen ook voor mijn
firma van belang zouden zijn, toen bo
vendien door die meneer De Vries werd
verzekerd dat alle kosten zouden wor
den betaald, ben ik gegaan."
Wat betreft zijn contacten met d«
Nederlandse ambassade te Warschau
stelt de heer S.:
„Ik ben daar niet twee maal ge
weest, zoals het ministerie van buiten
landse zaken mededeelt, maar zeker
wel vijftien maal. Niet alleen om geld
te vragen, niet alleen voor een laisser
passer toen mijn pas verloren was ge- van Zwammerdam, zij het nog onder
gaan, maar o.a. ook om brieven voor j een klein voorbehoud. De overige bur-
Den Haag af te geven." gemeesters stelden op korte termijn hui-
De geschiedenis met het intrekken l zen in het vooruitzicht.
Van onze verkeersredacteur
DEN HAAG De minister van de
fensie ir. S. H. Visser, heeft aan de
minister van justitie, mr. A. C. W.
Beerman, de verkeersgroepen van de
Koninklijke marechaussee ter be
schikking gesteld ,ter aanvulling van
de verkeersgroepen van de rijks
politie.
De vraag of de marechaussee, die
belast is met het toezicht op het mi
litaire verkeer en die daartoe tech
nisch en theoretisch is uitgerust en
opgeleid, ook ingeschakeld moet wor
den bij het toezicht op het burgerlijk
verkeer, is thans in de ministerraad
besproken. Verwacht wordt, dat mi
nister Beerman op korte termijn zal
antwoorden op het aanbod van de mi
nister van defensie.
Heksenketel
Ondertussen is het nijpende tekort
aan personeel bij de rijkspolitie, die
ook het verkeerstoezicht heeft, op na
drukkelijke wijze in de publieke be
langstelling gebracht. De officier van
justitie te Rotterdam deed dat giste
ren nog bij de behandeling van een
INGAANDE MAANDAG
Van een onzer verslaggevers
BOSKOOP. Dank zij het feit dat
de busonderneming Citosa te Boskoop er
enkele chauffeurs bij heeft gekregen, kan
met ingang van maandag op twee lijnen
de dienst worden hervat, te weten de
twee-uur dienst 's avonds BoskoopBent
huizenZoetermeerDen Haag en de
twee-uurdienst 's avonds Bodegraven
WoerdenHarmeienUtrecht vice versa.
De directie van Citosa heeft dat gis
teravond in Zoetermeer meegedeeld tij
dens een bijeenkomst met vlijftien bur
gemeesters van gemeenten binnen een
straal van twaalf kilometer van Boskoop,
Van de twee oorzaken van het per
soneelstekort (lage lonen door lage ge
meenteklasse van Boskoop en gebrek
aan woningen) zal er één vermoedelijk
binnen niet al te lange tijd worden weg
genomen. De vijftien burgemeesters heb
ben namelijk toegezegd de huisvesting
van het personeel van Citosa anders
dan voorheen te beschouwen als een
aangelegenheid van de hele streek.
B. en W. van Reeuwijk hebben de
daad al bij het woord gevoegd en een
woning voor een chauffeur beschikbaar
gesteld. Evenzo deed de burgemeester
van de rijkspolitie gelden had aange
nomen van iemand, die hij had
moeten verbaliseren.
De officier van justitie deelde mee
dat de politieman zelf de oorzaak van
zijn fout zocht in de grote drukte. Bij
de rijkspolitie is het een heksenke
tel, zo zei de officier, waar bij een
toeneming van werk de personeels
sterkte vermindert. De rijkspolitie
heeft een veel grotere taak dan enige
jaren geleden.
Goed geoefend
Hiertegenover staat, dat de ver-
keersafdeling van de Koninklijke ma
rechaussee een goed geoutilleerd en
getraind korps is dat voor toezicht op
het militaire verkeer altijd op de
weg is. Bij het optreden voor het mi
litaire verkeer, hebben de verkeers-
mannen van de marechaussee ook te
maken met het burgerverkeer.
Daarnaast zijn evenwel perioden,
waarop weinig of geen militair ver
keer is op de wegen waar de mare
chaussee is, waarom de minister van
defensie graag deze krachten ter be
schikking wil stellen van de minister
van justitie.
BOSTON (U.P.) De officier van
justitie te Boston, Garrett Byrne,
heeft de Amerikaanse sergeant Ar
den Brown en diens echtgenote toe
gevoegd aan de lange lijst van getui
gen, dit in het proces tegen de Ne
derlandse marconist Willem van R.
zullen worden gehoord.
Het echtpaar Brown heeft de ver
moorde Lynn Kauffman aan boord
van de Utrecht vrij goed leren ken
nen. Inmiddels tracht de officier nog
twintig andere getuigen te dagvaar
den, o.a. twaalf politiemannen. Het
proces tegen Van R. zal volgende
week woensdag beginnen.
Hoezeer ook het luguber opademen
van het nazi-monster gisteren in de
Keulse rechtszaal hoorbaar was, even
luid en met vaste overtuiging klonk er
de stem van de Duitse justitie. Dr. Mai-
er-Bode, de openbare aanklager, liet er
geen twijfel aan bestaan, dat hij van
oordeel was, dat het hier ging om een
kwaad, dat men met de scherpste
ter beschikking staande middelen dient
te bestrijden. Vandaar de zware straf
fen die hij heeft geëist. Ook vorderde
hij tegen beiden een ontzetting uit de
burgerrechten voor de tijd van twee
jaar.
Van onze Amsterdamse redactie
AMSTERDAM Naar verwacht
zal voor het einde van dit jaar wor
den begonnen met de bouw van een
ziekenhuis in Amsterdam-noord. Het
zal een neutraal particulier ziekenhuis
worden, bestuurd door een stichting.
De financiering zal geschieden door
een onder gemeentegarantie gesloten
lening.
Met de bouw zal naar schatting
twee en een half jaar zijn gemoeid.
Dit blijkt uit de memorie van ant
woord, die B. en W. van Amsterdam
op de begroting 1960 hebben gegeven.
ZUIDERKRUIS
Minder positief zijn B. en W. overi
gens wat de moeilijke periode betreft,
waarin Amsterdam benoorden het IJ
het nog steeds zonder ziekenhuis zal
moeten doen. Zoals bekend zijn er al
lang onderhandelingen gaande over
de eventuele aankoop van de Zuider
kruis. Dit schip zou dan voorlopig
als noodziekenhuis moeten dienen.
De onderhandelingen hebben echter
nog steeds hun beslag niet gekregen
en in de memorie van antwoord spre
ken B. en W. zich ook niet al te opti
mistisch uit.
Als het zou gelukken een schip te
vinden, dat op weinig ingrijpende
wijze geschikt te maken zou zijn om
enige jaren als noodziekenhuis te
dienen en als de Vrije universiteit
hiervoor reeds nu het nodige personeel
zou kunnen leveren, dan zou die pe
riode inderdaad kunnen worden over
brugd, aldus B. en W., die hieraan
toevoegen, dat zij zich oriënteren
over de mogelijkheid om dit plan uit
te voeren.
AMSTERDAM (A.N.P.) Het ge
meentebestuur van Amsterdam heeft een
royaal gebaar gemaakt tegenover enkele
honderden helpers in de (waters)nood.
Als beloning voor hun doortastend op
treden tijdens de ramp in Tuindorp-
Oostzaan mochten zij gisteren een avondje
uit op kosten van het stadsbestuur.
In Carré woonden de helpers in de
nood een voorstelling bij van het circus
Strassburger. Onder de gasten bevonden
zich vier militairen van het regiment
van Heutsz, de Amsterdammers A j
Boers, J. Molenaar en E. Bles en de
Volendammer H. V. J. Tol. Zij waren het
die donderdag 14 januari in alle vroegte
de dijkbreuk het eerst in ogenschouw
namen en bijna met auto en al in het
water belandden.
JERUZALEM (Reuter A.P.) Is
raël heeft zich gisteren formeel bereid
verklaard met Syrië te gaan praten
over maatregelen tot herstel van de
rust aan de grens tussen beide landen
maar tevens laten weten niet bereid te
zijn de kwestie van de gedemilitariseer
de zones in dat gesprek le betrekken.
Dat gesprek kan wat Israël betreft op
elke gewenste plaats en tijd beginnen.
Over de gedemilitariseerde zones wil
Israel niet praten omdat Israël ze tot
zijn grondgebied rekent.