Koffie mei
Astrid
de leeuw
m
Dam©8
KAPPIE en de KONINGSRUIL
Zaterdag 12 december 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
P.W. RUSSEL'S
Amersfoort Gisteren
handen
GESLAAGDdank zij
RESA - HILVERSUM
DE NAAM IS TURU
Gasontploffing eist
een dode
I Jack
Dunkley
Zelf aan de slag
Uit de kerken
Burgerlijke stand
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINI
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
zat ik met een leeuw aan
tafel. Een jeugdige leeuw,
dat wel. Maar acht maanden
in een leeuwenbestaan zijn vol
doende om de nagels te doen
uitgroeien zo groot als de tan
den van een hark, in dienst bij
de gemeenteplantsoenen. De
leeuw hing naar voren en keek
me een beetje vuil aan. Als hij
nu uithaalt heb ik zes pakken
hansaplast nodig, d'acht ik.
Maar de leeuw deed niets. Hij
bleef keurig zitten in zijn rotan-
stoel en wachtte tot ik mijn
koffie op had. Toen ging hij
terug naar zijn hok.
Dat kon allemaal omdat Astrid
erbij was. Want Astrid kent de leeu
wen. Net zo goed als ze de fotogra
fen kent, of de koffiedrinkende klan
ten in een restaurant, of de apen. Ze
strijkt ze onder de kin, soms. De
„En dun gaan we naar de speeltuin
Jawel, maar Astrid Tertoolen doel dat
rustig met een leeuw op schoot. In
Amersfoort.
Advertentie
Onze imposante
duurt t/m
Donderdag 24 December
Dagelijks geopend
Yan 9 -6 uur
Vrij eniree
BELLAMYPARK
VLISSINGEN
De heer B. de Groot, kerkelijk ont
vanger van de Ned. Herv. Kerk te Brui-
nisse, heeft voor deze benoeming bedankt.
De te Sint Annaland gehouden collecte
ten bate van het ziekenfonds bracht 205,65
op.
Af Het zoentje van Astrid en de leeuw.
Bhrrrdacht ik, toen ik het zag.
klanten niet, maar de leeuwen wel.
En de aapjes ook.
GA MAAR MEE, ZEI ZE
Astrid Tertoolen is de twintigjarige
dochter van haar vader die, samen
met haar oom, het Dierenpark Amers
foort stichtte. „Het begon heel klein",
zegt Astrid en dat is moeilijk te gelo
ven als men nu dat park voor zich
ziet. „In 1954 kregen we de eerste
leeuwen", zegt Astrid ook. „Het waren
slappe dieren; echt gammel. Binnen
een jaar waren ze
dood. Toen kregen we
twee nieuwe: een echt
paar. Elk jaar hebben
ze drie kinderen. Sa
men zijn het elf leeu
wen, nu".
De jongste twee uit
die leeuwenkooi zijn
dus acht maanden en
Astrid Tertoolen draait
haar hand er niet voor
om om met die leeu
wen te doen wat zij
wil.
„Ga maar mee, dan
gaan we er een halen".
25 KILO LEEUWENVLEES
Met Astrid liepen de
fotograaf en ik door
dat ijskoude park in
Amersfoort. Pa Leeuw
groot, breed, drei
gend bekeek ons
van achter een hoop
ijzerwerk. Mama knip
oogde, meer vsi-n de
slaap dan uit vriende
lijkheid.
De jeugdigen-zaten iti
het stro, samen met
twee kleine pantertjes.
Astrid zocht er een
leeuwtje uit, deed het
dier een rode hals
band om en nam het
op de arm. En daar
liep ze, 25 kilo leeu
wenvlees torsend.
Halverwege kwamen
we voorbij de speel
tuin en Astrid wilde
even zitten. Dat kon.
Op de schommel en de]
leeuw zat er ook op.
En vervolgens verder
naar het restaurant,
waar de mannequin, de leeuw en uw
dienaar zich rond een tafel schaar
den en koffie dronken.
NIET LINKS
De mannequin? Jawel, want Astrid
Tertoolen is dat ook. Ze showt in Den
Haag en Amsterdam en in die twee
plaatsen kunt u haar ook regelmatig
tegenkomen wanneer ze afspraken
heeft voor kieken, want fotomodel is
ze eveneens.
Drie keer in de week zo ongeveer
zit Astrid bij de kapper en ze vindt»
dat het als mannequin verdiende geld
weer zo weg is met al die bijkomende
kosten.
Verloofd is Astrid eveneens en ser
veerster is ze ook: in het restaurant
van het dierenpark, wanneer dat
nodig is. Kortom: Astrid Tertoolen
heeft twee handen, die bepaald niet
links staan.
„ENGELSEN" MET PANTERS
We zaten dus aan tafel, met de
leeuw. Astrid vertelde. En ze liet een
foto zien: van haar, een ander meisje
en twee pantertjes aan een lijn. „Dat
was in 1957. Met een vriendin ging
ik met die panters in de stad wan
delen. We spraken Engels, hardop en
iedereen dacht: twee exclusieve En
gelsen, die ergens niet goed bij hun
hoofd zijn."
Er komt een krantenknipsel met
foto. „Is dat meisje uw zusje?", vroeg
ik. .Weineen, ik heb geen zusje",
lachte Astrid. „Dat staat wel in het
onderschrift bij die foto. De meneer
die de foto maakte zei: Zeker zusjes?
We vonden dat een leuk grapje, zei
den ja en het stond meteen in de
krant".
BIJ LEEUWENNEUS
Hjaang, hjaang!, zei de kleine leeuw
indringend. ,.Ja zoet maar", zei Astrid
en gal de leeuw een zoentje.
Ik rilde even: zo'n zoen, vlak on
der een leeuwenncus, zelfs een acht
maanden oude leeuwenneus neen,
het trok me niet.
Zal zo'n leeuw net moeten niezen!
Gisterochtend bij de kapper
KLANT: „Nou-nou, als we zo'n win
ter krijgen als we een zomer gehad
hebben
ANDER: „Dan kunnen we onze win
terjassen wel verkopen."
van briefkaarten en postzegels kan nut
tig zijn; nuttiger is m.i. het „praten" in
brieven over en weer, meningen „rui
len" en gedachten uitwisselen. Dan kun
je elkaar beter begrijpen.
Daarom zou ik zo graag willen, dat
u deze brief in uw rubriek opnam. Mag
ik mezelf introduceren? Ik ben een
jongen van 14 jaar, verzamel postzegels
en houdt van muziek. En ik wil graag
brieven schrijven aan jonge Neder
landers, die mij zouden willen ant
woorden."
KATUNORI TL'RU
198 Sinshoin-Cho
Kagoshima - Japan.
De brief was in het Engels ge
schreven. R.
121
De aankomst in Lagos van de
Infante Henrique men had al
le hoop opgegeven nadat het niet
was geland bij Gomera verwek
te bijna evenveel opwinding als de
mededeling dat ze het befaamde
eiland Antillia voor de tweede
maal hadden ontdekt, meer dan
duizend mijl ten westen van de Ca-
narische eilanden. Andrea's bepa
ling van de ligging op de avond
voor hun vertrek van Satanazes
bleek vrij nauwkeurig te zijn, even
als het gegiste bestek van hun te
rugreis en de landing op de Agores
waar ze alleen vers water en pro
viand hadden ingenomen alvorens
door te zeilen naar Portugal.
Hij had verwacht dat hij, even
als na zijn terugkeer van Guinea,
voor een hele vergadering zou
moeten verschijnen om verslag uit
te brengen, maar zijn gehoor
bleek veel kleiner toen hij de dag
na zijn terugkomst de vergader
zaal betrad, Dat bestond alleen
uit Prins Henry en Mestre Jaco-
mé met Fra Mauro, senhor Bar-
tholomeu di Perestrello en wonder
lijk genoeg ook Leonor. Ze glim
lachte toen hij binnenkwam en zo
als steeds voelde hij zich verheugd
bij het zien van haar frisse jonge
schoonheid en de warme blik van
haar ogen, die alleen voor hem
was.
Eric's dood had hen nog dichter
bij elkaar gebracht, en gedurende
de lange thuisreis was Andrea
steeds dieper gaan beseffen hoe
groot zijn liefde voor Leonor was,
en hoe gelukkig het voor hem was
dat haar genegenheid zeker even
groot was.
„Het zal u misschien hebben
verbaasd dat ik u niet hebt ge
vraagd het woord te voeren voor
de hele gemeenschap van Villa do
Infante, senhor Andrea," begon
Prins Henry.
„Ik ben in uw dienst, heer" zei
Andrea eenvoudig, „en aanvaard
VRANK tj. SiAuture,
Advertentie
UAMPA.r
ruw of schraal
HAMEA-GELEIIii^wcj
dus uw bevelen."
„Wat Mestre Jacomé en ik heb
ben gehoord van uw avonturen
deed ons besluiten eerst naar u te
luisteren, alvorens de anderen in
te lichten."
Andrea gaf een onopgesmukt
verslag van de reis. Toen hij be
schreef hoe er bij de Canarische
eilanden bijna een ramp was ge
beurd, vermeed hij elke toespe
ling op de houding die Eric Val-
larte daarbij had aangenomen. Zo
wel Prins Henry als Mestre Jaco
mé luisterden aandachtig toen hij
vertelde hoe ze door de storm
westwaarts waren gedreven. Nie
mand zei er iets. tot hij aan de
episode van de wierzee was geko
men.
„De Phoeniciërs moeten tenmin
ste ook zo ver westwaarts zijn ge
varen," zei de oude kaartenmaker
opgewonden. „Want Aristoteles
spreekt ook al over die wierzee."
„Ik weet niet wie die heeft ont
dekt," zei Andrea, "„maar ik weet
nu dat die inderdaad bestaat."
„En ge zegt dat dat wier geen
invloed had op de vaart van het
schip?"
„Niet merkbaar. Ge moet niet
vergeten dat de Infante Henrique
lek was en dat het ruim bijna
steeds half vol water stond."
„Het is een wonder," zei de In
fante.
„Daarvan ben ik overtuigd" zei
Andrea eerbiedig. „Als de wind
ook maar gedurende twee dagen
na die storm zou zijn gaan liggen,
zou de karveel zijn gezonken. Met
de pompen hadden we het schip
nooit drijvend kunnen houden."
Hij vervolgde zijn verhaal. Hij
beschreef het eiland Antillia en
hoe blij ze waren een veilige an
kerplaats te vinden bij wat zij
dachten dat Satanazes of de Hand
van Satan was. Nadat hij had ver
teld hoe ze waren ontsnapt bleef
het een poosje stil. Toen zei Prins
Henry: „Eric Vallarte was een
trouwe kapitein. Maar Eric is niet
vergeefs gestorven. Hij bracht
zijn schip verdei' dan iemand ooit
voor hem heeft gedaan tenmin
ste in onze dagen natuurlijk
met uw hulp als navigator, Sen
hor Andrea."
„Het aanhouden van de wind
was van meer waarde dan rtiijn
kunde, heer. Behalve die landing
op de Acores kan men alles eigen
lijk aan het geluk toeschrijven."
Nu sprak Dom Bartholomeu.
„Onze vriend Andrea is zeer be
scheiden. Als hij er niet zo van
overtuigd was geweest dat er in
het westen land moest liggen, zou
den we misschien getracht hebben
van uit die wierzee direct naar de
Acores te varen en dan tengevol
ge van de wisselende winden zijn
vergaan."
„Hoe komt het dat ge er zo
zeker van waart dat er land voor
u uit lag?" vroeg Mestre Jacomé.
Andrea lachte. „Misschien wel
omdat het daar moest liggen, wil
den we ooit weer veilig thuis ko
men. Bovendien was ik er zeker
van dat zo vele kaartenmakers,
die van het bestaan van dat land
overtuigd waren, er toch zeker
wel enkelen gelijk moesten heb
ben."
(Wordt vervolgd)
Advertentie
(Bekende Schriftelijke Cursus)
H.B.S. Gyftinasium Onderw. akte Middelbare
Alcten Pr. D. Eng. en Ned. M.O. Tolk-
Vertaler Hoofde. V.T.H.-diploma.
„Ons land, Japan, be-
011 vindt zich sinds de
laatste wereldoorlog
in een geïsoleerde positie in Azië. Maar
wij, de jongere generatie, wensen in
volle ernst de vriendschap van andere
landen te verwerven. Het uitwisselen
NIJMEGEN Een oud pakhuis in
Nijmegen, in gebruik bij een expediteur,
is gisteravond omstreeks half acht na
een gasontploffing ingestort.
Hoe het gas zich heeft kunnen ver
spreiden is niet bekend. Het ontplofte
toen de broers een van hen met. een
brandende sigaret het pakhuis in
gingen.
Een in het pakhuis aan het werk zijn
de monteur, de 46-jarige S. J. Janssen,
werd door het puin bedolven. Hij heeft
daar uren onder gelegen en is later in
het ziekenhuis overleden. Zijn broer, de
33-jarige chauffeur J. A. Janssen, werd
ernstig gewond. Gisteravond laat was
hij nog steeds bewusteloos.
mtiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii I
XE HADDEN ZICH
INGEGRAVEN .HEB"
©EN WE ZE ALLE-
kreeg ik een nummer van de
Sportkroniek, het officiële orgaan
van de Koninklijke Nederlandse
Voetbalbond, in handen. Daarin
werd, overeenkomstig de gewoonte
van thans in een aantal sportbla
den, kabaal gemaakt over de voet
baltoto.
Zoals bekend heeft het modera-
men van de synode der Ned. Herv.
kerk de toto veroordeeld. En nu
stond er letterlijk in dat officiële
orgaan van de K.N.V.B., dat het
merendeel der Hervormden het
met de uitspraak van de synode
niet eens is. en: „Veelbetekenend
is in dit verband een artikel in het
Remonstrants Weekblad van de
hand van ds. J. J. van Hille. De
weleerwaarde wijst in dat artikel
op de kerkse activiteiten op het
gebied van loterij en geldbeleg
ging, die aan speculatie grenst".
Ik herhaal nog eens, dat deze re-
gels staan te lezen in een officieel
blad van de K.N.V.B. Dus niet in
een gestencild blaadje van een
voetbalclub uit een of ander totaal
onkerkelijk dorp.
Ik heb mij echter wel afgevraagd
of de mensen, die verantwoorde
lijk zijn voor de inhoud van de
Sportkroniek ook maar in het
minst op de hoogte zijn met de
situatie in kerkelijk Nederland.
Zou dit het geval zijn, dan was
wellicht een Remonstrantse „wel
eerwaarde" niet bij de Hervorm
de kerk ingedeeld. Men rangschikt
de K.N.V.B. toch ook niet onder de
schaatsbonden, hoewel er wel een
scheve schaats gereden wordt.
iiiiiMiiiiiiwmiiwmiiMMiinwmimiiimiiiiMwmiiHiiimiini
i üiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiii
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
>UJIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllll!l|IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII>IIIIIIIIIIIIIIlllillllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|IIIII1l1l|llllll|llllllllIinil1||ll||||||||||I|||||||||||||lllllllllllfllllllllllltl|lllil||||||IIIIIIIMIIIII|ll|||||l||||||||||l!H
Het gazon is nu prachtig kort; als al-1
le bladrommel is opgeruimd 7al men|
het ook kunnen bemesten. Er wordt veel
oude mest voor gebruikt en dat kan ook]
wel. doch meng dan wat turfmolm doori
de koemest heen; andere mestsoorten!
kan men er beter niet voor gebruiken.
Het bezwaar is dat u de hele winter te
gen die zwarte of bruine massa opkijkt;
goed is het echter wel, want nrit alleen
zit er veel voedsel in, doch het zal de
fijne grassoorten ook beschermen tegen
bevriezen. Tegenwoordig zijn cr echter
ook goede kompostsoorten die voor het
gazon gebruikt kunnen worden.
Winterbloeiende begonia's zijn er nu
te kust en te keur; vooral de grootbloe-
mige soorten zullen u wel bekoren, doch
die voldoen binnenshuis niet zo best;
soms laten ze plotseling alle bloemen
en bloemknoppen vallen Om er zo lang
mogelijk plezier van te hebben en die
Knopval te voorkomen s hei nodig de
planten zo veel mogelijk met rust te la
ten. Ze houden er niet van om telkens
verplaatst te worden en het is zelfs niet
eens goed hen ten opzichte van het zon
licht te draaien.
Kleinbloemige begonia's zullen echter
voor kamercultuur veel beter voldoen;
I er zijn soorten met kleine roze, met ro
de en mei witte bloempjes; de Ege's
Favourite bloeit, met een mooie helder
roze bloempjes en kan wel als een van
'de beste beschouwd worden. Begonia'sj
'en ook deze kleinbloemige soorten laten]
echter beslist de bloemknopjes vallen in
dien ze met koud leidingwater begoten
worden; zorg dus dat het water op ka-
mertemperatuui is. Doe een scheut,
NED. HERV. KERK
Beroepen te Nijverdal: H. J. van Dru-
ten te Driebergen. Bedankt voor Poort-
ftoez.): C. J. van den Broek te
Ridderkerk. Beroepbaarstelling: de heer
J van den Burg. vic. te Rotterdam,
Mathenesserlaan 476a is beroepbaar.
GEREF KERKEN
Beroepen te Landsmeer: J. van Wat-
tum te Midwolda, Old
warm water door het koude heen.
45. Libertien III was misschien geen
erg verlicht vorst, maar moedig was hij
wel De ontdekking, dat het eiland al
een eigen bevolking bezat, bracht hem
niet van zijn stuk.
„Terugkeren is handelen onder dwang
der omstandigheden overwoog hij.
„En ik ben niet van plan mijn zo pas
veroverde vrijhc I nu al prijs te ge-
1 ven.
Dus boog hij zich uit zijn draagkoets
en riep tot ieders misnoegen: „We gaan
verder
Nu juichte het publiek langs de weg
niet langer. Omdat Kappie en zijn man
nen niet mochten mopperen, zolang zij
deel uitmaakten van de hofstoet, spaar
den zij hun ontevredenheid op. tot aan
het moment, waarop zij weer dienst de
den als belangstellende menigte. Dan
j steeg er een luid gemor op tegen Liber-
tien's roekeloos besluit!
I Maar ook dat duurde niet lang.
I Even verder lag namelijk een dicht j
struweel en daarin hadden zich een aan-
j tal lieden verscholen, die voor het nade- j
rende troepje een geheel ander soort
'belangstelling aan de dag legden
BERGEN OP ZOOM. Geboren: Louisa
d.v. H. Gillesen-Goossens, Adriana d.v A
Matthijssen-de Groot, Marcel z.v. J. Schuit-
Hellemans. Wilhelmus z.v. P. Mercx-v d
Water. Josephus z.v. T. Heuvelmans-van Seu-
meren, Godefridus z.v. C. Koevoets-van
Meer. Jacob z.v. C Matheijsen-Polen. Cor
nelia d.v. A. v. d. Wegen-Dan'eis. Godefri
dus z v F Galle-Bruijs, Adriana d v J
Beljaars-Koolen, Albert z.v. c. Aertssen-
Eruel. Ferdinand z.v W. Rekers-Willems.
Monica d.v. C. Rijk-Polderman. Elisabeth d
v. M. Stoffels-MoJnar
Ondertrouwd: L. v. d. Bergh 27 jr en
W Bollen 21 jr: P. y. Oefefen 28 jr en
C. Demmers 22 jr; A. van Broekhoven 28
jr en P ie Rijk 22 jr; S. Brooijmans 25
jr en H Kaashoek 20 jr; A Hagenaars *>3
{T V} D Ha«st 23.jr; W. Gevers 30 jr en
A. Mangelaars 21 ir.
Getrouwd: J. v. d. Heijden 25 ir tn M
Verbraak 22 jr.
