Retourtje uit New York
om even te voetballen
Oktober haalde deel
van zomerschade in
KAPPIE en de KONINGSRUIL
P.W. RUSSEL'S
VLIEGENDE
HOLLANDERS
WONNEN OP
DE GROND
Amstelveen Tussen ai
Hoe werkt de T.V.
Bussum wil geld voor
zwembad reserveren
Staatssecretaris voor
binnenlandse zaken
Uit de kerken
FLITS
GORDON
in het
heelal
Dan Barry
Rusland binnen
vijf jaar felle
concurrent
VLIEGENDE PECH
IN FRANKRIJK
Stralen van zon en
van Pluvius weer
oudergewoonte
Jack
Dunkiey
NA BOEKENBON NU
OOK PLATENBON
maandag 9 november 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
die sport van dit week
einde zou u misschien één
wedstrijd zijn ontgaan en daar
om ben ik voor u gaan kijken.
De eerlijkheid gebiedt te zeg
gen, dat het zestien jaar ge
leden was, dat ik een voetbal
wedstrijd meemaakte. Toen als
spil, zaterdagmiddag in Am
stelveen als toeschouwer. De
uitslag was 4—2, en dat lijkt me
zo op het eerste gezicht een
nette uitslag. Niet zoiets van
70, niet 91, maar ge
woon: 42. Waarbij de winnen
de partij kan zeggen, dat men
een aardige voorsprong had en
de verliezers kunnen opmer
ken, dat de achterstand niet
eens zóveel was. Zó'n wedstrijd
was het.
C Gezagvoerders van de K.L.M.
vliegen, zoals u weet. Ze roken ook
pijp, soms in wedstrijden, en af en toe
laten ze in Istanboel schapevlees koud
worden vanwege een buikdanseres.
Maar voetballen doen ze ook en dat
wist u wellicht nog niet.
Sterk stukje
Zo ook zaterdagmiddag in Amsted-
veen op dat NFC-terrein daar. Een
elftal Nederlandse gezagvoerders te
gen een elftal K.L.M.-ers, dat speciaal
uit New York was komen overvliegen
om te voetballen. Jawel, vrijdag ge
komen, zaterdag gevoetbald, gister
avond naar huis. Met de nederlaag in
de zak, want de gezagvoerders waren
degenen die met die 42 wonnen.
Met een bezoek aan Volendam ook,
zondag, waar de Surinaamse K.L.M.-
ers uit New York dikke vrienden ble
ken van de Surinamers van Elinkwijk.
Neen, neen, dat is niet zo. Ze wer
den niet „voor niks" overgevlogen.
En dat is juist het opvallende van
deze sportieve ontmoeting: die elf
mensen die bij de K.L.M. in New York
werken plus hun reserves, zij betaal
den allemaal zelf de overtocht. Omdat
ze nu eens, koste wat het kost, hier
in Nederland wilden voetballen. En
dat is dan gebeurd.
Ze hadden ook een aardigheidje bij
zich voor hun Nederlandse tegenstan
ders: een beeldje. Bij de man in New
York waar het besteld werd, zei men:
„Het moet goed zijn en mooi want het
moet ver weg, naar Holland".
De man is nog aan het bekomen van
de schrik toen hij hoorde, dat men
helemaal naar Europa en Nederland
vloog, alleen om er te voetballen.
Want dat was, ook voor Amerikaan
se begrippen, een sterk stukje.
In Assen gespeeld
Tot aan de rust was het 30 voor
de vaderlandse voetbalvereniging „De
Vliegende Hollanders". Doelpunten
Doel verdediger J. E. Philipsen uit
New York (vroeger: uit Assen) moest
vier keer het ronde leder laten pas
seren; hetgeen vier keer gejuich onder
de Nederlandse K.L.M.-ers veroor
zaakte.
Advertentie
Dit wordt in een vervolgartikel zonne
klaar uiteengezet in het november
nummer van het maandblad DOE HET
ZELF.
Het bevat een interessante rubriek elek-
tronika. waarin o.m. geschreven wordt j
over de werkplaats voor de radioamateur:
wij en de elektriciteit en een terugblik
wordt geworpen op de tiende Firato.
In DOE HET ZELF staat voor elk wat.
wils, ook op het gebied van amateurfoto-
grafie en de verzorging van bloemen en
planten.
Het novembernummer is nog beperkt ver- i
krijgbaar bij kiosken, boek- en tijdschrif- j
tenhandelaren.
Voor abonnementen: Postbus 705, R'dam. j
LiEES EN DOE HET ZELF.
Eigen nieuwsdienst
BUSSUM. B. en W. van Bussum
hebben de raad voorgesteld een bedrag
van 130.000 te reserveren voor de
bouw van een zwembad in Bussum. Te
vens stellen B. en W. voor dit bedrag
te vermeerderen met een derde deel
van de batige saldi van de rekeningen
1957 en 1958, hetgeen een derde van
ruim 40.000 zal zijn.
Het zwembad is gedacht bij het via
duct over de spoorlijn BussumHilver
sum en naast deze spoorbaan.
Mr. Th. T. BOT:
DBN HiAAG (ANP) Mr. Th. T. Bot zal
waarschijnlijk op 23 november worden
benoemd tot staatssecretaris van binnenland
se zaken. Hij zal dan in het bijzonder worden
belast met het beleid ten aanzien van Neder
lands Nieuw«<Güinea.
De heer Bot is op het ogenblik chef van de
directie Navo en WBU van het ministerie van
buitenlandse zaken. Als zodanig zal hij
voorbij zijn nieuwe functie aanvaard
eerst minister Visser vergezellen op zijn reis
naar Amerika.
De heer Bot is in 1911 in Dordrecht ge
boren. Hij is Rooms-Katholiek. In Utrecht
heeft hij in Indologie en Indisch recht ge
studeerd.
Hij is in 1936 in rijksdienst getreden. De
oorlog heeft hij doorgebracht in krijgsgevan
genschap in Birma en Siam.
Na de oorlog werd hij eerst hoofd van de
afdeling voorbereiding staatsrechtelijke her
vorming van het ministerie van overzeese
rijksdelen. Later ging hij over naar het ml
nisterie van buitenlandse zaken.
92
Andrea keek op. Er lag een
glimlach op de donkere trekken
van de Venetiaanse kapitein. ,,Het
verheugt lïiij dat ik goed nieuws
breng, signor Bianco", zei Cada-
mosto.
„Weet ge dan wat deze brief
behelst?"
„De signora gaf me deze brief
met haar eigen handen en hij was
verzegeld. Maar indien het geluk,
dat uit haar ogen sprak, op mij
betrekking had, zou ik overstelpt
zijn door vreugde evenals gij
thans ongetwijfeld zijt."
„En mijn broeder Mattei?"
„Donna Angelita is verwant
aan de Medicis, signor. Toen die
van haar de waarheid vernamen,
vermoed ik dat zij stappen heb
ben ondernomen om hem kwijt
te raken."
„Is hij gestraft?"
„Ik moest Venetië verlaten voor
dat ik meer te weten kon komen.
Maar de rechtvaardigheid van het
Hof te Venetië is algemeen be
kend. De straf zal op de misdaad
volgen."
Indien hij niet zo opgewonden
was geweest, zou Andrea misschien
even hebben nagedacht over het
feit dat hij maar al te goed wist
dat die hooggeroemde recht
vaardigheid van het Venetiaanse
Hof verre van volmaakt was. Maar
op dit ogenblik kon hij alleen
maar aan Angelita's brief denken.
„Ik behoef dus alleen voor de
Raad van Tien te verschijnen en
een verzoekschrift in te dienen om
de tegen mij gerichte beschuldiging
in te trekken?" vroeg hij hoop
vol.
„Ik weet niets van die zaken af.
Maar als ge op de juiste plaatsen
geld laat zien kan bijna alles wor
den bereikt."
Andrea's gezicht betrok. „Ik heb
niets meer dan de kleren die ik
draag," bekende 'hij.
„Maay na het welslagen van uw
reis naar Guinea kunt ge toch wel
een lening sluiten?"
„Prins Henry zou me mis
schien willen geven wat ik nodig
heb," zei Andrea iets opgewekter.
„Of anders Dom Bartholomeu."
„Dat is dus in orde. Ik kom u
hier ophalen als ik van Londen te
rugkom."
„Hoe lang zal dat duren?"
Cadamosto haalde de schouders
op. „Dat hangt van de winden af
misschien een maand."
„Tegen die tijd weet ik waar
schijnlijk ook wel wat ik ga doen,"
zei Andrea. Cadamosto klopte hem
joviaal op de rug.
„Dat is waar ook," zei Andrea.
„Kent gij een zekere Dom Gil Vi
cente, een bloedverwant van Dom
Alfonso Lancarote in Florence?"
„Ik herinner me die naam niet.
Hoezo?"
„Hij trachtte mij te doden tij
dens de reis naar Guinea en me
mijn navigatie-jeheim te ontste
len!"
„Hoe wist hij dat dit bestond?"
„Vicente bekende dat mijn broe
der Mattei in Florence was toen
gij aankwaamt op het kantoor
van de Medici's. Hij las uw ver
slag en het tweetal besloot mij uit
de weg te ruimen om het geheim
in handen te krijgen."
Cadamosto's gezicht stond ern
stig. „Signor Mattei was in Floren
ce toen ik aankwam, maar ik heb
niet met hem gesproken. Het doet
me werkelijk leed dat dit is ge
beurd, signor Bianco, maar ik heb
u gewaarschuwd dat ik met mijn
werkgevers over uw ontdekking
zou moeten spreken. Nu schijnt het
alsof ik bijna uw dood op mijn ge
weten heb gehad!"
Andrea lachte. „Onbewust hebt
ge me misschien toch een dienst
bewezen, signor Cadamosto. Die
waarschuwing was duidelijk ge
noeg om te maken dat ik voortaan
beter op mijn hoede zou zijn.
En ge hebt me een grote dienst be
wezen door mij deze brief te bren
gen, dus sta ik feitelijk bij u in de
schuld!"
Die middag vertrok Cadamosto.
De volgende dag werd Andrea ont
boden op de bescheiden behuizing'
die de Infante tot paleis diende in
Villa do Enfante. Mestre Jacomé
was daar, evenals de Prins en ook
Eric Vallarte en Dom Bartholomeu
di Perestrello. Nadat de gewone
hoffelijke begroetingen waren ge
wisseld, nam mestre Jacomé het
woord.
„Wij moeten u een belangrijke
kwestie voorleggen, senhor An
drea," zei dè oude kaartemaker.
„Daar wij er allen belang bij heb
ben ben ik zo vrij geweest ook de
ze andere heren te vragen aanwe
zig te willen zijn."
„Hebt ge al nadere berichten
ontvangen van uw vrienden in Ve
netië?" vroeg Andrea snel.
„Ze melden dat ze vorderen.
Iedereen is het erover eens dat het
niet lang meer zal duren of er is
genoeg materiaal voorhanden om
uw naam te zuiveren."
„Gisteren kreeg ik nog een brief
van iemand in Venetië," zei An
drea, „Waarin stond dat de hele
zaak was opgehelderd en dat mijn
broeder in hechtenis was geno
men."
(Wordt vervolgd)
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Melissant; K. Exal-
to te Brakel.
Beroepen te Hoogeveen: H. H. Tulp
te Workum; te Oud-Alblas: G. Hamoen,
vluchtelingenpredikant te Bergen op
Zoom.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Artesia (Old. Chr. R.C.)
Cal. V.S.: M. Baan te Dordrecht.
jLHIIIIIIIIIIIIillllllllllllK
door
BEIS ONGELOOFLIJKE SNELHEID,.;
oe STERKEN LIJKEN LI CHTGe- j
VEN DE STTKEPEN - HETHEEUudj
Amerikaanse minister:
WASHINGTON (Reuter) Op het
gebied van de landbouw is de Sowjet-
unie nog zeker een tiental jaren bij
de Verenigde Staten ten achter. Dit
is de conclusie van de Amerikaanse
minister van landbouw, Ezra Taft Ben
son, die zojuist een bezoek aan de
Sowjetunie heeft gebracht.
In een rapport aan president Eisen
hower verklaart Benson, dat .deze ach
terstand van de Russen ligt op het
gebied van agrarische efficiency en
produktiviteit op landbouwgebied in
het algemeen.
De Russische landbouw bevindt zich
evenwel volgens de Amerikaanse mi
nister in een stadium van snelle groei.
Slechts een ramp kan voorkomen dat
men in de Sowjetunie alle voedsel
voortbrengt die de bevolking consu
meert. Men moet daarbij evenwel be
denken, dat het voedselpakket van
de Russen, vergeleken bij dat van de
Amerikanen zeer sober is.
De Verenigde Staten moeten er re
kening mee houden dat de Sowjetunie
binnen vijf jaar op de wereldmarkt
een geduchte concurrent zal zijn met
bepaalde agrarische produkten, die
Amerika ook op de markt brengt. Dat
geldt vooral voor graan, aldus minister
Benson.
Behalve Rusland bezocht de Ame
rikaanse minister van landbouw nog
Polen, Zuidslavië, West-Duitsland, Fin
land, Zweden en Noorwegen.
De vraag naar vetten zal volgens de
minister toenemen, evenals die naar
oliën, vlees en voedergranen voor het
vee, als gevolg van de langdurige
droogte in Europa.
PARIJS (Reuter) De Franse
luchtvaartmaatschappij Air France, die
een aantal Boeings 707 heeft aange
kocht, heeft bij de eerste vlucht met
zo'n toestel van Seattle naar Parijs al
pech gehad.
Vijftig minuten na het vertrek stond
het toestel weer op zijn punt van uit
gang. In een van de vier straalmoto
ren was onderweg een geringe storing
opgetreden, zodat de piloot het beter
oordeelde terug te keren. Er waren
geen passagiers aan boord.
van de vliegers De Vries, Koedam en
Klopper. Na de rust nog een: van een
strafschop maakte vlieger Klopper
nóg een doelpunt. En van New Yorkse
karnt trapten Van Steen en De Vries in
het Nederlandse doel.
In dat doel van New York stond J.
E. Philipsen, chef passage-afdeling op
Idlewild, sinds elf jaar Amerikaan. „In
Achilles heb ik vroeger gespeeld, bij
de junioren in Assen", vertelde hij.
Vier keer had keeper Philipsen de
bal voor het nakijken. (Ik geloof dat
dit zo heet). Nu heb ik altijd gedacht:
hoe zou zo'n man in het doel zich voe
len, wanneer hele volksstammen jui
chen en hij voor Jan-aap in de modder
ligt. Keeper Philipsen hielp me toen
hij zei: „Beroerd, gewoon beroerd".
Hij zei het korter en in drie letters.
Maar vanwege de maandagochtend heb
ik voor u een vertaling gezocht.
IVellicht 'n unicum
En nu wat ik heb horen verluiden: er
wordt gedacht aan meer van dergelijke
Op die Amstelveense tribune zaten
de vrouwen van de vliegers hun man
nen aan te vuren. Als u rechts begint
ziet u mevrouw M. E. de Haas-van de
Walle en mevrouw J. M. Koedam-
Murphy (echtgenotes van gezagvoer
ders) en daarnaast mevrouw en de
heer M. P. Bosman-Schroder (chef
vlieger).
sport-ontmoetingen. „Wanneer de men
sen het er voor over hebben zelf zo'n
reis te, betalen, dan is de geest goed'; en
zo'n wedstrijd is voor de onderlinge
verhoudingen van onschatbare waarde",
werd me gezegd.
Er zijn mensen die nu piekeren:
kunnen we niet eens de K.L.M.-ers uit
Tokio laten komen of uit Australië?
Als dat zou doorgaan geloof ik. dat
men kan praten van een unicum in de
vliegwereld.
Hoewel het niet de eerste keer zou
zijn, dat K.L.M.-er§ iets als eersten
doen, in de wereld.
Van onze weerkundige medewerker
DE BILT. Stralend weer heeft
oktober ons bijzonder veel gebracht.
Eerst waren het de zonnestralen, die
gepaard met soms zomerse tempera
turen ons goed hebben gedaan, daar
na waren het de stralen van Plu
vius, die menigeen vreugde hebben
gebracht na een tijdvak van onge
kende droogte.
Zo heeft iedereen in deze maand
dus het zijne gekregen, al moest er
dan wel eens lang op worden gewacht.
De eerste tien dagen leverden in De
Bilt niet minder dan 87 uren zon, daar
na kwamen er nog 69 uren bij, zodat
er in totaal 156 uren zijn geregistreerd
tegen 105 uren normaal. Sedert 1951
was oktober niet meer zo zonnig ge
weest. Toch hield de zon zich op zeven
dagen nog schuil achter de wolken,
hetgeen gemiddeld op vijf dagen in
oktober het geval is.
De regen heeft van 18 oktober af
eindelijk veel schade kunnen inhalen.
Gemiddeld over het hele land genomen
zal oktober nog tot de maanden moe
ten worden gerekend, die aan de dro
ge kant zijn; daarmee hebben wij dar
zes te droge maanden achter elkaar
achter de rug. In het noorden en wes
ten van het land is in de afgeloper
maand echter meer regen dan normaa'
gevallen, vooral in Noord-Friesland
Daarentegen was het vooral in Over
ijssel. Gelderland. Noordbrabant en
Limburg te droog.
In De Bilt regende het 46 uren tegen
47 uren normaal. In deze maand is ook
op vier dagen.ergens in het land on
weer gehoord, nadat september zon
der onweer voorbij was gegaan; het
'ü'rDEQUPir'Jb
OKrosBt
|i
jiiiiitiiiiitiiiiiiiiiiiiiiimimimii/i
mint
normale aantal dagen met onweer
bedraagt in oktober acht.
De temperatuur is gemiddeld vooral
overdag aan de hoge kant geweest.
Na 1921 was het in De Bilt niet meer
voorgekomen, dat de gemiddelde da
gelijkse maximumtemperatuur een
waarde van 17 graden bereikte, zoals
nu is gebeurd. Daarentegen was de
gemiddelde dagelijkse minimumtem
peratuur wat onder normaal, hetgeen
erop wijst dat de nachten veelal koud
zijn geweest. In De Bilt was 2 oktober
zelfs nog een zomerse dag. Zoiets was
na 1921 ook niet meer in oktober ge
beurd.
De gemiddelde temperatuur, oere-
kend uit. om het uur afgelezen stan-
len van de thermometer bedroeg daar
11,3 gr. tegen 9,8 gr. normaal. Van de
11 dagen waren er 25 aan de warme
kant. Ook in dit opzicht is er dus veel
goeds van het weer te vertellen.
De stormen van 18 en 27 oktober
vormden kwade noten. Op laatstge
noemde datum bereikte de barometer
daarbij in De Bilt een laagste stand
ils in de laatste 110 jaar nog nooit in
oktober was gemeten. De vreugde over
de regen heeft alles echter in de scha
duw gesteld.
16. Aan het plezier van koning Liber-
tien kwam abrupt een einde, toen Kap-
pie briesend op de brug verscheen, ge
volgd door de hofmaarschalk. De laatste
werd doot ademnood belet in te grij
pen, maar Kappie's ingreep was onge
twijfeld doeltreffender.
Met één beweging had hij Libertien
bij de kraag.
.Wil ie wel eens als de bliksem je
anker lichten, rosse schuimer!"
tierde hij. „Wie denk je wel, dat je
bent, dat je met je klavieren aan mijn
schuit durft te zitten?"
„Maar K-kappie... het is de k-ko-
ning!" bracht de maat in het midden.
„Wat koning,., niks koning! Hier op
de brug ben ik de baas!" riep Kappie
driftig. „En als ik hem nog één keer
hier aantref, zal ik hem een optater ge
ven, dat hij zeesterren ziet!"
Onder de ontstelde ogen van Baron de
Fricandelle en de maat werd de koning
vervolgens de brug afgewerkt en daar
bij kwam hij vrij onzacht in aanraking
met het dek.
„Majesteitsschennis! Nu ziet men wat
ervan komt, als het protocol wordt ver
waarloosd!" riep de hofmaarschalk uit.
„Wat zal de koning zeggen?!"
Maar koning Libertien reageerde stel
lig anders, dan de baron verwachtte.
Met schitterende ogen zat hij op hel
dek en betastte zijn pijnlijke plekken.
„De kapite.', is de eerste, die me
niet als koning heeft behandeld!"
mompelde hij verheugd. „Leve de vrij
heid!"
AMSTERDAM De verkoop van
grammofoonplaten, die in de afgelopen
jaren een sterk stijgende lijn vertoonde,
blykt zich te hebben gestabiliseerd. Een
onderzoek heeft uitgewezen dat de verza
melwoede van de gemiddelde koper van
grammofoonplaten na het aanschaffen
van ongeveer vijfentwintig platen is ver
zadigd.
De achttien belangrijkste fabrikanten
en importeurs van platen hebben daarom
in gezelschap van elfhonderd detaillis
ten broederlijk de hoofden bij elkaar
gestoken. Het resultaat van deze muzi-
kaal-economische samenkomst, waarbij
men de felle concurrentiestrijd wel even
moest vergeten, is een collectieve actie,
die er vooral op is gericht de grammo-
plaat als een prettig cadeaumiddel te
gaan beschouwen. En om het de kopers
en liefhebbers van moderne, klassieke,
of romantische platen te vergemakkelij
ken heeft de Commissie Collectieve
Grammofoonplaten Campagne een specia
le platenbon in de vorm van een kleine
hoes ontworpen. Deze bonnen kunnen bij
alle handelaars waar ook in ons land te
gen een verlangde zwarte schijf worden
ingewisseld. Een systeem, dat reeds ja
ren geleden dus door de Nederlands»
boekwinkels op hun terrein werd ing»
voerd.
