^iOalckeren vrij, welk een tot maar pryó wapen-feiten betaalde zwaarste tol heldhaftige Vlissingse illegaliteit W estkapelle Walcheren gaat waardig bevrijding herdenken Stijgende arbeidsreserve in Goes en Vlissingen CAPITULATIE MIDDELBURG KWAM VRIJ ONVERWACHT Wreed water Westkapelle Terneuzen beter dan Kongo Illegaliteit Plechtigheden in Middelburg en Vlissingen Bus en jeep botsten in Kruiningen Groede doet mee aan „kust"-belangen Grote stootkomt echter nog Kerklaan Hansweert wordt opgeknapt Zaterdag 7 november 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD Bag. 5 Van een onzer redacteuren -JDDELBURG De zwart- iVl handelaar snikte. Het was de eerste keer dat hij in die verschrikkelijke oorlogsjaren «ver zijn welgedaan gezicht tranen voelde vloeien. Gra- naatvuur had zijn huis ver splinterd, en met dat huis zijn geld, tientallen briefjes van honderd, opchantage-achtige wijze afgeperst van hongerige Zeeuwen. Daar lag zijn geld. De illusie van een man in bo nus was in rook opgegaan. Hij, de Mammoniet, balde zijn vuist tegen de geallieerde bom menwerpers, hoog in de lucht, en tegen een troep Duitsers, die in de verte liep. In het aan grenzende huis hoorde hij een meisje schreien, omdat bom men haar poppen hadden ver pulverd en moeder een gil gaf, toen een scherf haar arm mis vormde. De zwarthandelaar dook weg, terwijl een nieuwe formatie jachtvliegtuigen bo ven het dorp scheerde. Hij bad, niet tot God, maar tot zijn geld. Onder de trap van zijn stukgeschoten huis ging hij schuil, schopte een gebar sten portret van zijn overleden vrouw weg, schraaide een bankbiljet naar zich toe, dat aan de lijst was blijven kleven. En het meisje huilde maar door. „Rot kind," vloekte de man, „houd je kop, straks vin den ze m'n centenDe bevrijding van Walcheren naakte. Moeder en kind snak ten ernaar. Vader kwam dan weer terug. („O, God, geef da' hij terugkomt!"). De zwart handelaar vloekte luider elke sekonde, dat het lot van de Duitsers meer bezegeld werd. Zijn hoge sprongen waren ge daan. Neen, hij snakte niet naar de bevrijding, hij veraf schuwde haarDat gebeur de ergens op Walcheren, in de dagen van oktober 1944. Va der kwam weer terug uit Duitsland, maar de zwarthan delaar bleef eenzaam! Als er onder de sterfelijke mensen iets bestaat dat uitgeroeid moet wor den en dat ieder verplicht is met alle wettelijke middelen tegen te gaan en te helpen voorkomen, dan is het zonder twijfel de oorlog. Aan dit woord van Erasmus moet ik weer denken nu ik in dit tweede ar tikel mijn gedachten laat teruggaan naar de bevrijding van Zeeland en dan in het bijzonder naar de dage-i raad van de vrijheid op Walcheren. Erasmus zei het en vandaag kan het nog worden gezegd. Vier eeuwen zijn verstreken sedert de gedachten van de Rotterdamse wijsgeer wereldkun dig werden gemaakt. Vier eeuwen, waarin de mensheid geen cent wijzer is geworden, slechts geraffineerder. Oorlog is waanzin, doch er zullen al tijd machten blijven, die het niet op de vrede op aarde hebben begrepen. Machten die gevoed worden door de monische influisteringen, door bezeten krachten als machtswellust en hebbe righeid. Vijftien jaar geleden Ontworstelde Zeeland zich en ontkwam met behulp van de geallieerde soldaten aan de schroevende greep van de Duitsers, die van het schone eiland Walche- n, de Tuin van Nederland, een modderplas hadden gemaakt, een wij de, wrede watervlakte, waarop cada vers dreven en kruinen van dode bomen herinnerden aan de bloei van weleer. Walcheren was verdronken, met zijn plaatsen, zijn huizen, zijn vee en zijn bomen, en., een deel van zijn bewoners. Maar wat er niet verdronk, al lieten ook de doden scherpe onuitwisbare sporen na, dat was de Zeeuwse onverzettelijkheid, de diepgewortelde trouw aan het de vies Luctor et Emergo. Walcheren werd bevrijd en het water werd ver dreven. Jong leven kwam weer op, de zo duur gekochte vrijheid kon weer worden genoten. Wat is het enorm moeilijk om echt in vrijheid te kunnen leven.... WALCHEREN kwam dus vrij, maar tot welk een prijs! Over de strijd om Walcheren zou men een epos kunnen schrijven. Welk een machtige climax zou dit dichtwerk kunnen vervolmaken: de overgave van die 2000 Duit sers, nog goed bewapend en voor zien van voldoende levensmidde len, aan dat handjevol Britten, dat gevolg had gegeven aan de aanwijzingen van het onder grondse commando en met een paar tanks de moeilijke tocht had gemaakt van Vlissingen naar Middelburg. Dat is het ogenblik van Zeelands hérnieuwde vrij heid, al bleef Schouwen-Duive- land dan ook tot mei 1945 bezet De puinhopen van Grand Hotel Britannia, een laatste bolwerk van de Duitsers in Vlissingen. Op dezelf de plaats is thans een gloednieuw restaurant verrezen. Dit bleef van Westkapelle over, nadat bommen, granaten en water hun verwoestende werk hadden gedaan. Een troosteloze ruïne. en was er met de zuivering van noord-Walcheren nog enkele da gen gemoeid. Maar de val van Middelburg kan het slot van dit epos zijn. Omdat het doel van de strijd: de zuivering van de Schel- demonden, op dat moment was bereikt. Aan het grote plan lag één prin cipiële beslissing ten grondslag: de vernietiging van Waleherens dijken. Het doel van de inundatie was het isoleren van de vijand in eenheden van kleinere omvang en het van die vijand door in de sen binnen te varen. Zo ontstond strijd van een moordende felheid. Een strijd, waarvan de grote lijnen waren naast het vernietigen van de dijken, een doorstoot van de Cana dezen van Zuid-Beveland uit over de Sloedam, een landing vanuit Bres- kens bij Vlissingen en een landing vanuit Oostende bij het dorp West kapelle. Met het vernielen van de dijken en het bombarderen van de stellingen ging de hele maand okto ber heen. Eerder kon men trouwens niet beginnen, want de voorgenomen landingen konden pas worden uitge voerd als de Canadezen aan de Sloe dam stonden. Het plan was immers een driehoeksaanval! De beide lan dingen hebben evenwel de doorslag gegeven. Zowel in Vlissingen als in Westkapelle is door de Duitsers ver woed slag geleverd. Stand houden konden zij echter niet. In Vlissingen was de strijd na twee en een halve dag beslecht. De mariniers van Westkapelle veroverden op 2 no vember 1944 Zoutelande en in de avond van de 3e hadden zij de Nolle- dijk bereikt. De laatste, verrassende fase vormde de capitulatie van Mid delburg. De Duitsers waren gede moraliseerd door hun verliezen. Zij zagen de ellende in een opgepropt volle stad het is een van de fak- toren, die generaal Daser, de Duitse commandant, door de knieën moet hebben doen gaan. A ANGRIJPEND is voor mij naast de vele andere gebeur tenissen uit de veertiger jaren ge weest de ondergang van West kapelle en daarna de bevrijding van het dorp, welke kwam in een hel van vuur en water. Zes nen slechts zagen de geallieerden landen Over het dodelijk be proefde dorp had zich de nacht gelegd. Het wrede water klotste in de verlaten huizen en straten, het borrelde op in metersdiepe door bommen „gegraven" trech ters. De zes mannen konden niet slapen, in de nacht van de eerste november. Zij hadden immers vernomen, dat de geallieerde vloot voor Westkapelle kruiste. Om twee uur in de nacht nader den vliegtuigen het dorp. Een paar lichtkogels werden uitge worpen. Enkele salvo's kwamen neer op de zware Duitse batte rijen, onderdelen van de beruchte Atlantikwall. Daarna was het even stil, doch slechts voor even, want weinige ogenblikken later was de daadwerkelijke oorlog hier in volle omvang losgebars ten. De vernietiging van Westka pelle werd volledig. De Duitsers gaven een moordend vuur terug aan de Engelse landings- vloot die Westkapelle naderde. Maar niet voor lang, want één voor één werden de Duitse kustbatterijen door goedgeplaatste salvo's van Britse oorlogsbodems uitgeschakeld. Toen begon de landing. Enkele minuten la ter verspreidden zich de eerste stoottroepen snel in de omgeving. Zes man zagen het, onder wie Ma- chiel Heijt, die het heel zijn leven niet meer zal vergeten. 1 Ondertussen rolden de tanks het dorp binnen en kwamen steeds meer manschappen aan wal. De Duitse bezetting van Erika stak de handen omhoog, gevolgd door de bedieners van de kustbatterijen. Weldra was Westkapelle vrij van Hitlerianen. En wapperde uit een van de weinige overgebleven huizen een door Heyt uitgehangen Nederlandse driekleur. Na een harde strijd lag de weg naar Domburg open en ook die naar Zou telande. In de vroege avonduren bereikten de Engelsen Domburg, maar het granaatvuur vroeg ondertussen veel slachtoffers onder de burgerbevol king. Het werd 8 november, eer het laatste schot over het geteisterde eiland viel. In die verschrikkelijke oktobermaand en in de eerste week van november verloren 180 Westka- pellenaars het leven. Alleen al bij het bombardement op 3 oktober kwamen 152 mannen vrouwen en kinderen om.... Het was in oktober, dat de dijk werd stukgegooid. De waarschuwing kwam: evacueert! Zij kwam niet tevergeefs. Want op dins dag 3 oktober 1944 's middags om twee uur verschenen Lancaster bommenwerpers boven de dijk. Zij smeten bommen neer van 6.000 kilo, twee en half uur lang. Toen het om half vijf stil werd, was de dijk verdwenen. Er gaapte een gat van meter breed. Niet alle Westkap- pelaars konden een onderkomen zoe ken. De molen van Theune werd een massagraf. Later zei een Nederlands militair: „Wij schrokken ons dood, toen wij nog zoveel mensen zagen in het dorp.Wie de bombardemen ten overleefde, evacueerde daarna. Het zou maanden duren, voordat de terugtocht kon worden aanvaard. TERNEUZEN. Een Belgische dame heeft in een half uurtje in Terneuzen voor 96.000 gekocht. Zij liep door de Oranjewijk en zag dat daar huizen wer den gebouwd. Van wie zijn die, was haar vraag. Zij spoedde zit'.i vervolgens naar fa. gebr. v. d. Poel, die de huizen bouwt en kocht er vier. ,,'t Is bij ons in -de Kongo zo moeilijk," was haar verkla ring. Doch ook het verhaal van de strijd om Vlissingen is een epos van hel denmoed. Nergens in Zeeland heeft de illegaliteit een zo grote rol ge speeld. Toen op -de morgen van de eerste november de geallieerden landden, was het grootste deel van de verzetslieden ondergebracht in ver schillende huizen in het oude stads gedeelte. Daar wachtten zij de komst van de bondgenoten af. De volgende morgen was de oude binnenstad, met uitzondering van de Noordzeeboule- vard, van Duitsers gezuiverd. Een mooi sukses werd kort daarop geboekt. In de Schelde- straat passeerde de Duitse onder- havencommandant. Aan een ver zetsman vroeg hij naar de Rode- Kruispost om een hoofdwonde te laten verbinden. De ondergrondse begeleidde de man maar al te graag, nee, niet naar de Rode- Kruispost, maar naar het com mandocentrum van de illegali teit! Het bleek een goede vangst. De Duitser was namelijk in 't be zit van het „Sprengbefehl" voor „De Schelde" Het nieuwe stadsgedeelte moest nog een he vige beschieting ondergaan voor dat op 4 november de vijand zich in Vlissingen overgaf. Tot op het laatst verdedigden de Duitsers zich fel in hotel Britannia. Het hotel werd een puinhoop, zoals ook de foto laat zien. De dagen, die aan Middelburgs be vrijding voorafgingen, zijn uiterst spannend geweest. Alles wees erop, dat de Duitsers de stad tot het laatst toe zouden verdedigen, ondanks de eisen van de geallieerden de stad over te geven. De geallieerde bood schappen kwamen langs radiografi sche weg bij de ondergrondse, maar het was de grote moeilijkheid de pa pieren op de een of andere manier bij de Duitse generaal Daser te krij gen. Op verzoek van de illegaliteit verklaarde de waarnemend gemeente- sekretaris, wijlen de heer J. Ph. Koene, zich bereid deze gevaarvolle missie tot enkele keren toe te ver vuilen. De generaal bleef echter hard nekkig weigeren. Zondagmorgen 4 november kwam er een radiografische boodschap van de Engelse legerleiding in Zuid-Beve land op het hoofdkwartier der on dergrondse, bevattend een formele eis tot capitulatie, met de opdracht deze aan Herr Daser te overhandi gen. Opnieuw ging de heer Koene naar de Duitse bevelhebber, Dam 6, Middelburg. De generaal scheurde de gesloten enveloppe open, las de brief met gefronst voorhoofd en mompel de: „Eis tot overgave". Even later zei hij: „Dan is hier dus een gehei me ontvangstinstallatie", De heer Koene verklaarde dit niet te weten en de inhoud van de brief niet te kennen. Na een korte pauze verklaar de de generaal niets te kunnen doen. De heer Koene zou maandag middag terug zijn in de kamer van Herr Daser, niet om de ge neraal nog eens te vragen de stad over te geven, maar om ge tuige te zijn van de capitulatie. Overal in Middelburg verschenen toen gedrukte proclamaties op oranje-papier: „Middelburg is vrij". Inderdaad, Middelburg was vrij. Niet lang daarna geheel Zeeland behalve Schouwen-Dui- veland, de bevrijding van welk eiland weer een hoofdstuk apart is. Doch daarover een volgende keer. door L. van Wallenburg DE GANZESTAD wordt Goes genoemd en als de straatjongens ruzie met elkaar hebben, schelden ze elkaar soms uit voor ganzen of ganze- bekken. Heel goed te begrijpen: het wapen is een gans. De zuidelijke poort van Goes heette de Ganzenpoort en had als windwijzer een gans. Hij is nu afgebroken, maar de Ganzenpoortstraat die erop uitliep bestaat nog. Vroeger was Goes omgeven door schorren, moerassen en kreken, ten noorden stroomde de Schenge, in het zuiden de Zwake. Dat hier veel ?J§ I watervogels te vinden waren is te begrijpen, na- 1 - tuurlijk ook wel ganzen. De wat lage weidestreek ten zuiden van Goes heet nog altijd de Poel. Vroeger stroomde hier het watertje Gosaha (of Gosala, Goesala), waaraan in de 12e eeuw het slot Oostende gebouwd werd, later de woonplaats van Jacoba van Beieren. Dat de namen Goes en gans veel overeenkomst met elkaar hebben hoort men bij de Vlamingen, die een gans ook wel goes noemen. Ook het oud-Duitse Gusa (spreek uit Goesa) betekent gans. En wie Engels geleerd heeft weet dat gans in deze taal goose is, dat wel enigszins wordt uitgesproken als' de naam van de hoofdplaats van Zuid-Beveland. Van een onzer verslaggevers MIDDELBURG. Walcheren gaat op zaterdag 14 november op waardige wijze het feit herden ken, dat het eiland vijftien jaar geleden van de Duitse bezetters werd verlost. Het accent van de herdenkingsplechtigheden ligt in Middelburg, dat gisteren precies vijftien jaar geleden werd bevrijd. In samenwerking met de ge meente Vlissingen heeft het ge meentebestuur van de Zeeuwse hoofdstad een programma opge steld, waarop ook „Uit het volk voor het volk" inhaakt. Ver schillende oud-commandanten van het Engelse bevrijdingsleger komen op deze dag naar Walche ren als gasten van de gemeente besturen van Middelburg en Vlis singen. Deze herdenking geldt voor het gehele eiland. Het programma begint om twaalf uur met een carillonbespeling, waarna „Uit het volk voor het volk" des middags om drie uur een grote optocht organi seert. Voor deze stoet zijn alle Walcher- KRUININGN. Op de kruising Rijksweg-Zanddijk zijn een jeep en een autobus van de AMZ met elkaar in bot sing gekomen. De jeep, bestuurd door de 63-jarige J. G. reed over de Zanddijk en wilde de Rijksweg oversteken in de richting Yerseke. Hierbij verleende G. geen voorrang aan de uit de richting Kruiningen komende autobus, bestuurd door A. W. uit Hansweert. De bus kon een aanrijding niet voorkomen en raak te de rechtervoorzijde van de „gesloten" jeep, die ernstig werd beschadigd. Het rechtervoorwiel brak af en de jeep kwam op drie wielen op het rijwielpad terecht. De bus liep ook enige schade op. Persoonlijke ongelukken deden zich niet voor. Het water kwam hier nog wel niet aan de lippen, maar de bewoners die hun toevlucht hoger zochten, hebben er veel ellende door gehad. De foto werd gemaakt ergens op Walcheren. Vorige week plaatsten wij een foto van de intocht van de bevrijders in Serooskerke. Eronder stond evenwel, dat het Oostkapelle was. Wie goed gekeken heeft, zal hebben ontdekt, dat 'de plaats Seroosker-ke was. GROEDE. De gemeenteraad heeft een ingekomen stuk behandeld van het lid van Ged. Staten, de heer G. P. M. Dikötter, waarin meegedeeld wordt, dat ter behartiging van de geza menlijke belangen der Zeeuws-Vlaamse kustgemeenten het wenselijk is een commissie samen te stellen uit verte genwoordigers der betrokken gemeenten. Burgemeester J. C. Everaars gaf een uitvoerige toelichting. Hij bracht o.m. naar voren dat niet elke gemeente af zonderlijk in staat is om de voor re creatie benodigde accommodatie te ere- eren. En dat geldt tevens voor de op lossing van de problemen met betrek king tot de wegen naar en langs de kuststrook. In het kader der verhoging van de zeedijiken zijn er voorts plannen langs de kust een kunstmatig duin aan te leggen, hetgeen de recreatie ook ten goede komt. De raad besloot z.h.s. medewerking te verlenen aan de samenstelling van de commissie. Benoemd werden burgemees ter Everaars en de heer C. Cijsouw, loco-burgemeester. se muziekkorpsen uitgenodigd. Reeds ze ventien gezelschappen hebben medewer king toegezegd. Om vier uur zal de commissaris der Koningin, jhr. mr. A. F. C. de Casem- broot vanaf het bordes van het Middel burgse stadhuis een toespraak houden tot de saamgestroomde menigte. Daarna zal elk korps een nummer ten gehore brengen en voorts zal een leke- spel opgevoerd worden. Het aandeel van de gemeenten Mid delburg en Vlissingen begint eigenlijk des avonds met een kranslegging in Vlissingen. Om kwart voor negen volgt een tap toe door „St. Cecilia" uit Vlissingen op de markt in Middelburg, vooraf gegaan door een duister (in de letter lijke zin) „geval". Om vijf over half negen n.l. zal het gehele marktterrein in het duister worden gehuld. De mid denstanders zullen tevens verzocht worden de etalagelichten te doven. St. Cecilia komt dan in volkomen duister nis opgemarcheerd vanaf de binnen plaats van het Stadhuis en stelt zich op de markt op, waarna de taptoe, nu in een zee van licht, zal worden uitgevoerd. Na deze taptoe zal het gemeentebe stuur van Middelburg de genodigden, onder wie de commissaris der Koningin, de leden van G.S., alle gemeentebestu ren van de Walcherse gemeenten en de leidende figuren uit het verzet, ontvan gen in de Burgerzaal. Zondagmorgen wordt om half elf in de Nieuwe Kerk een speciale dienst ge houden, waarin zal voorgaan ds. W. Dijckmeester. Om kwart voor twaalf vindt een kranslegging plaats bij het mo nument op de Groenmarkt. Militairen van de C.O.A.K. zullen de ere-wacht be trekken en de padvindsters verzorgen de vlaggenparade. Kransen zullen wor den gelegd door de commissaris der Ko ningin, burgemeester mr. Joh. de Widt van Middelburg en door generaal Hauk- well Smith oud-commandant van de divi sie, die Walcheren bevrijdde. t 5,e ®nSelse gasten behoren o.m. J. D. Russell, oud-commandant van de infanteriebrigade, die op Zuid-Beveland landde en via de Sloedam Walcheren binnenrukte, W. H. Crossland, oud-com mandant van de artillerie, die de acties op Walcheren dekte met de steun van zijn afdeling, kolonel F. A. H. Bearn, oud-chef van de medische dienst, die ook vele Walcherse evacués ter zijde heeft gestaan, kolonel Dawson, commandant van de commando's, die bij Vlissingen aan land gingen (deze kolonel komt elk jaar naar Vlissingen). Voorts zal aan wezig zijn de vice-admiraal b.d. C. W. Slot, destijds militair commissaris in Zeeland. Mej. C. J. Jobse uit Zoutelande is benoemd als analyste bij de Provinciale Gezondheidsdienst voor dieren te Boxtel. In het gemeentelijk badhuis te Wolfaartsdijk werden in oktober 961 ba den genomen. MIDDELBURG Het beeld dat ,de werkloosheidscijfers in Zeeland over oktober geven, is ietwat misleidend, omdat de „grote stoot" zich inmiddels reeds aan het vormen is. De bie tencampagne schiet al op en ook in andere specifieke seizoenwerk zaamheden loopt de drukte af. De stijging in de maand oktober is nogal meegevallen, omdat de huidige cijfers uiteraard nog niet in de maandelijkse staat zijn op genomen. De geregistreerde ar beidsreserve van mannen steeg in Zeeland van eind september tot eind oktober van 1821 naar 2076. Deze stijging steekt gunstig af bij die van vorig jaar,'toen er een verhoging van 400 was te konstateren. De stijging deed zich voornamelijk voor in de rayons Goes en Vlissingen. respectievelijk van 151 naar 277 en 272 naar 322. Hierdoor kwam ook Vlissin gen naast Hulst (341 naar 348), Middel burg (402 naar 431) en Oostburg (332 naar 352) boven het gemiddelde provin ciale permillage (36) te liggen. Voor Oostburg waren hogere cijfers verwacht, maar deze zullen ongetwijfeld hun stempel drukken op het beeld van de novemberstatistiek. In de overige rayons bedroegen de cijfers: Kruiningen (van 36 naar 27), Sas van Gent (van 23 naar 21), Terneuzen (van 156 naar 180), Tho- len (van 51 naar 47) en Zierikzee (van 57 naar 71). De stijging deed zich voornamelijk in de bouwnijverheid, landbouwbedrijven, hotelpersoneel en niet-varend transport- personeel. Een daling viel te constate ren in de metaalnijverheid. Wat betreft de kleine ambachtsbedrijven in deze laatste sektor, komt Zeeland aardig in de buurt van de landelijke gemiddelde cijfers. In de bouw- en utiliteitssektor is de ontwikkeling gunstig, van oktober 1958 met 246 naar oktober 1959 met 117. In de w.s.w.-sektor deed zich in deze KRUININGEN De gemeenteraad heeft besloten de Kerklaan te Hansweert van de R.K. kerk aldaar aan te kopen en te bestemmen tot openbare weg. De weg zal bestraat worden doch er zal wel een be perking voor het verkeer met zware wa gens nodig zijn. Ook wordt de weg niet erg breed, omdat men overweegt in de toekomst de Lange Geer nog eens door te trekken langs de Kanaaldijk. Op de Oostdijk zal de 2e Vïietweg wor den verbeterd. De gemeente Krabbendjjke die het wederopbouwplan aldaar gaat rea liseren, draagt ook de helft in de kosten bij. De onderwijzerswoning te Hansweert verkeert in een verwaarloosde staat van onderhoud. Nu een nieuw hoofd is be noemd, is het noodzakelijk de woning voordat ze weer betrokken wordt, geheel te herstellen. Daar het nieuwe hoofd in de Kerstvakantie wil verhuizen zijn de werkzaamheden reeds aanbesteed onder d,e aannemers vara Hansweert. Op de be groting werd hiervoor een bedrag van 8.052,— uitgetrokken. Het werk is aan besteed voor 7.233, De verordening op de heffing van keur lonen werd gewijzigd. Hierdoor werd het tarief voor het keuren van varkens ge steld op een uniform tarief nl. 5,—. De ze wijziging kwam er nog niet gemakke lijk door. De heer A. Wesfetra (PvdA) was er tegen, omdat nu de begroting van de keuringsdienst sluitend is, hij een ar gument voor de verhoging van het tarief niet aanwezig acht. De heer J. Witte (vrije lijst) was niet tegen verhoging! maar stel de voor ook de tarieven voor andere slachtdieren enigszins te verhogen. De begroting voor de dienst gemeente werken Oost Zuid-Beveland voor 1960 is zonder hoofdelijke stemming goedgekeurd. Wegens periodiek aftreding op I januari 1960 werden de heren A. Schipper en J. van Ballegooijen opnieuw benoemd als lid van de instelling voor maatschappelijke zorg. Naar aanleiding van een vraag van de heer J. van Ballegooijen (PvdA) deelde de voorzitter mede, dat de normen voor de toekenning van een brandstoffenbijslag inderdaad 'herziening behoeven. B. en W. willen thans een bedrag aanhouden van f 1.600,voor alleenstaanden en 2.000, voor echtparen, als maximum-inkomen. De collecte voor het P.I.T. bracht in Dreischor ƒ23,46 op. periode een stijging voor, namelijk van 167 naar 197. De geregistreerde vraag naar manne lijke arbeidskrachten nam in de maand oktober sterk af, namelijk van 783 naar 309, verdeeld over de volgende rayons: Goes 36, Hulst 23, Kruiningen 12, Mid delburg 40. Oostburg 15, Sas van Gent 41, Terneuzen 29, Tholen 25, Vlissingen 35, Zierikzee 53.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 5