Van al die schedelbasisfraciuren
in de badkamers hoor je
PROF. KLEUN: BEWUST WORDEN
VAN DE DINGEN DIE WE DOEN
rsi
KAPPIE en de KONINGSRUIL
P. W. RUSSEL'S
handen
Na kleine overtreding
meineed gepleegd
Jack
Dunkley
Zelf aan de slag
Zes jaar en zes maanden
voor inbraak en overval
Zaterdag 7 november 1959
PROF*. MR. A. JvLElJN
Constanter bewust zijn
DE maand van de ongeluk
ken staat weer voor de
deur: december. Neen,
neen, niet alleen op de weg of
in uw straat. Ook de kerstboom
die in brand vliegt, óók het
kind dat zo graag wil weten
wat Sinterklaas al in de lin
nenkast van zijn moeder heeft
gebracht en van de derde
kastplank af op de grond valt,
óók de jongen die
dacht dat de twee
dagen oude ijs-
schotsen hem wel
zouden houden en
verdrinkt. Cijfers
en statistieken
hebben het bewe
zen: december is
de maand, waarin
de meeste onge
lukken gebeuren.
Oh, een paar van
die cijfers? Schrik
niet. Of beter, schrik wèl: per
jaar krijgen gemiddeld 60.000
kleuters in Nederland een on
geluk, waarvan er 400 dodelijk
zijn, terwijl 1250 hummels voor
hun leven min of meer worden
verminkt. Heel officiële cijfers,
die ik deze week gedrukt en
gecontroleerd kreeg voor
gelegd.
Er zijn mensen die hier iets te
gen doen, veel mensen die er iets te
gen doen. Er is een Veiligheidsinsti
tuut in Amsterdam, dat enorm duide
lijke voorbeelden in enorm duidelijke
boekjes geeft en er mij juist in de
ze maand vlak voor december een
paar toestuurde. Er is deze week ook
een congres gehouden in Utrecht: het
Nederlandse Congres voor Openbare
Gezondlieidsregeling. Daar is ook ge
sproken door prof. mr. A. Kleijn, die
burgemeester van Meppel, hoogleraar
de badkamers, je hoort er practisch
nooit iets van. Van al die ongelukken
met kinderen in een keuken al of
niet met pannetjes gloeiend water
er staat bijna nooit iets van in de
krant. Maar als je gaat rekenen kom
je tot fabelachtige cijfers. En een en
quête in de Verenigde Staten heeft
uitgewezen, dat je vóór zo'n onge
luk ongeveer vijf en zeventig waar
schuwingen krijgt!".
Waar het om gaat, wat het essen
tiële is bij de preventie van ongeluk
ken? Professor Kleijn zei het zo: ..Het
aankweken van eeti zodanige instel
ling bij het publiek dat het zich, méér
dan tot dusver bewust toont van de
gevaren die dreigen en bereid zich
daarnaar te gedragen, in het eigen
belang maar vooral ook in het belang
van anderen".
Aan gevaar ruiken
..De voorlichting is nummer éen".
aldus burgemeester Kleijn. ..En voor
al van de huismoeders, want het al
lergrootste deel van die ongelukken
gebeurt in en rond het huis. Het is
niet genoeg om tegen een kind te
zeggen: Je mag niet aan die stomen
de fluitketel komen, en het dan een
tik op de vingers te geven. Neen.
néém dat vingertje en laat het kind
even aan die stoom voelen. Zeg het 5
dat dit nu stoom is, dat het warm is
en pijn doet. Men moet kinderen op
een ongevaarlijke wijze aan het ge-1
vaar laten ruiken". zz
Alle damesbladen, de radio, ,,vooral de
televisie", de Autokampioen en het
blad voor de fruittelers, ze zouden
allemaal moeten wijzen op de moge-
lijkheden van ongevallen-preventie, I
omdat ze allemaal een deel van hetI
Nederlandse publiek bereiken en dat
hele publiek er mee te maken heeft,
zo vindt prof. Kleijn. zr
91
„Ge moogt die zwarten hun vrij
heid niet hergeven", beet hij. „Als
gij ze niet wilt hebben zullen ze
onder de anderen worden ver
deeld."
Andrea's stem klonk als een
zweepslag. „We zijn overeengeko
men dat ik een honderdste van de
winst van deze expeditie zou krij
gen, senhor Ge hebt mij die
slaven toegewezen, en ik kan er
mee doen wat ik wil."
„Niet om ze te bevrijden." Dom
Alfonso wendde zich tot de fidal-
go's. „Breng die negers bij de an
deren," beval hij. „Senhor Bianco
weigert ze te aanvaarden, dus nu
krijgt hij niets."
„Een ogenblik, Dom Alfonso!"
klonk opeens de stem van Prins
Henry juist toen Andrea naar vo
ren wilde springen om Lancarote
van zijn paard te trekken. „Wel
ke wet geeft u het recht iemand
zijn bezit te ontnemen?"
Nijdig wendde Dom Alfonso zich
om. Maar onder de gestrenge blik
van de Infante scheen hij iets van
zijn zekerheid te verliezen. „Hij
heeft geweigerd zijn deel te aan
vaarden", mompelde hij.
„Ik heb niet geweigerd," weer
legde Andrea snel. „Ik heb de
slaven die mij werden toegewezen,
wel degelijk aanvaard. Zij zijn nu
mijn eigendom en ik kan hen be
vrijden als ik dat wil. Niemand
verliest hier iets behalve ik."
„Senhor Bianco staat in zijn
recht", zei Prins Henry. „De wet
geeft hem het recht met zijn be
zit te doen wat hem goeddunkt."
Geërgerd beet Alfonso zich op
de lip. „Ik wil ze kopen", bood
hij aan. „Senhor Bianco zal toch
niet zo dwaas zijn de neus op te
trekken voor geld?"
::J?e s'.aven z'.in niet meer van
mij", zei Andrea. „Ik heb ze hun
vrijheid gegeven en de goede
broeders van Sint Franciscus heb-
Advertenlie
HAMPA.r
ruw of schraal
hamea-geleiEEHü
ben ze onder hun hoede genomen."
„Zo zij het", zei Prins Henry.
„Ga verder, Dom Alfonso."
Tot zijn grote verbazing ontdek
te Andrea dat Leonor naast hem
stond. Haar ogen schitterden en
haar wangen oloosden van op
winding.
„Wat ge. hebt gedaan is prach
tig!" riep zij uit. „Ik zal u en
broeder Mauro helpen hen naar
het klooster te brengen."
Zelfs de zwarten schenen te be
seffen dat hun lot ten goede was
gekeerd, al konden ze niet goed
begrijpen wat er was gebeurd.
Ze verzetten zich niet toen An
drea, met de frater en Leonor,
hen naar het kleine Franciscaner
klooster leidden dat tussen Villa do
Infante en Lagos stond. Hij
maakte de prior duidelijk dat de
negers niet alleen moesten worden
onderricht in het christelijke ge
loof, maar ook op de hoogte moes
ten worden gebracht met andere
dingen die voor hun landgenoten
aan de Sanagarivier nuttig kon
den zijn. Dat Prins Henry hen la
ter zou terugzenden betwijfelde hij
geen moment, want hij herinnerde
zich op welke manier deze zijn
wettelijk recht om de slaven te
bevrijden had gesteund.
„Ik was vandaag trots op u,"
zei Leonor hartelijk toen ze terug
reden naar Villa do Infante in het
rijtuig dat Dom Bartholomeu
voor hen had gezonden.
„Zeer trots!"
„En ik ook", voegde Fra Mau-,
ro eraan toe.
Andrea glimlachte wrang. „Voor
iemand die zojuist zijn hele for
tuin heeft weggegeven voel ik me
ook merkwaardig voldaan. Mor
gen. als ik mijn beurs omkeer en
er komt niets uit, zal ik mezelf
waarschijnlijk verwensen omdat ik
zo dwaas ben geweest."
„God zal u belonen omdat gij
de zwarten de kans geeft Zijn
waarheid te leren", verzekerde de
frater hem, „daar twijfel ik niet
aan."
De galei die onder bevel van
Alvise de Cadamostn stond kwam
enkele dagen later uit Venetië aan.
De Venetiaan ging, zo gauw hij
zijn opwachting had gemaakt
bij de Infante, naar Andrea toe
om hem een brief te overhandi
gen. Het dunne perkament geurde
vaag naar Angelita's parfum.
„Andrea Carissimo schreef
ze Van Signor Cadamosto hoor
de ik het heerlijke nieuws dat ge
toch nog in leven zi.it. Ik smeek
u onmiddellijk naar Venetië te
komen om alles op te eisen wat
rechtens het uwe is!"
Andrea kon nauwelijks twijfel
koesteren omtrent haar bedoeling.
„Wat Mattei heeft gedaan was
iets afschuwelijks. Signor Cada
mosto keert spoedig met zijn galei
naar Venetië terug, en mijn hart
zal breken als ge hem niet ver
gezelt. Laat niets u weerhouden
snel terug te keren."
Advertentie
Kantflncren met
van Ccta-Bever
Half jaar voor fles jenever
GRONINGEN. Zes maanden ge
vangenisstraf heeft de Groninger recht
bank gisteren geëist tegen de 57-jarige
J. P. uit Oude Pekela. die beschuldigd
van meineed terecht stond. P. was op J
4 juni aangehouden door de politie, na-1
dat hij uit een café was gekomen met;
een halve liter jenever. De caféhouder
had geen slijtvergunning.
Voor de kantonrechter te Winschoten
ontkende P., die als getuige werd ge
hoord. in de zaak tegen de caféhouder,
de jenever in het café te hebben ge
kocht. Eerder had hij dat echter toege
geven. Hij werd toen vervolgd wegens
meineed.
Gisteren werd de caféhouder onder
ede gehoord. Hij ontkende de jenever,
aan P. te hebben verkocht. Na een ge- aan o,c v. t
duchte waarschuwing van de president Rotterdam en voorzitter van Het eeij metiwe moraal als het ware, aan
en gaf hij Groene Kruis ia. "te meten. Als we ergens komen gaan
„Het is eigenlijk een schandaal",
zei hij; „we hebben allemaal dingen
om ons heen gebouwd en gemaakt om
ons te beschermen tegen de natuur,
maar desondanks wordt ons levens
milieu bijna onmogelijk gemaakt. We
zijn als mensen constant bezig onze
omgeving te veranderen, te vertech-
niseren. Onze geest moet zich daarbij
aanpassen. Dat is nu eenmaal zo. En
IMATUURUtiK,
DALEFL175 GAAT
NU SNELLER
I ELKE TELE-
^ISlEGOLF^d
de ■Tc^om^dbe^HV^or t> het noodzakelijk
krabbelde hij echterterüg en gaf hij
de overtreding van de drankwet toe.
Toen zei P. dat hij zich van de hele
zaak niets meer kon herinneren.
MEPPEL (ANP) Bij een verkeers-|
ongeluk op de weg Havelte—Meppel is
gistermorgen de 47-jarige mevrouw Lan- i
deweer-Miedema, de echtgenote van dr.
Landeweer uit Havelte, om het leven
gekomen. Haar auto begon pLotseling te
slippen, raakte een muurtje en botste j
toen tegen een vrachtauto uit tegen-1
overgestelde richting. Mevrouw Lande-
weer was moeder van zes kinderen.
jiiiniiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiitiiiiiiJL
L,„..
heeft buurvrouw aangaande het
weer verklaard, dat ,,ze" geen
wind hebben afgegeven. Hetgeen
mijn zoon niet meer dan fatsoen
lijk vond.
Elke morgen vindt in onze buurt
het weerpraatje plaats. Dat is
zo'n mooi begin van de dag. Je
kunt over het weer praten zonder
kwestie met elkaar te krijgen. Er
zit in een babbeltje over regen,
wind en zonneschijn geen enkel po
litiek of religieus aspect. Je kunt
gewoon maar wat raak praten.
Dat doen we dan in onze buurt
ook en alle gesprekken eindigen
dat schijnt een traditie te
zijn met: Het is maar goed.
dat we het niet voor het zeggen
hebben.
Gisteren was er geen wind af
gegeven. doch wel mist.
Dus moesten de voertuigen in
het verkeer met groot licht rijden.
Mensen in de mist groot licht
geboden.
Gaat u ook wel eens door het
leven als een voertuig in de mist,
langzaam, zonder de juiste weg te
weten en omgeven door onzekerhe
den?
In de mist is groot licht nodig
Wij verbannen gewoon
Hij ontving mij deze week in zijn
kamer op de eerste verdieping van
die Rotterdamse hogeschool, prof.
Kleijn. Hij is een bijzonder vriende
lijk man voor wie zo met hem praat;
maar hij kan striemend zijn in zijn
woordkeus. Striemend voor wie tot
zich wil laten doordringen wat er pre
cies schuil gaat achter déze woorden,
die prof. Kleijn daar op dat congres
sprak:
..Het leven en de wereld zijn ge
vaarlijk. Ieder weet het en staat er
in zekere zin gelukkig voor zijn
geestelijk welzijn zelden bewust bij
stil. Wij leven langs de gevaren heen
een capaciteit waarin wij het ver
hebben gebracht. Wij hebben ons ont
wikkeld tot meesters der verdringing.
Wij weten datgene, waar wij wat te
gen hebben, dat waaraan wij niet
graag worden herinnérd, eenvoudig uit
de sfeer van ons bewustzijn te ver
bannen. Niet voor niets situeren wij
onze begraafplaatsen, waar wij toch
..onze geliefde doden" bijzetten, liefst
zoveel mogelijk in een hoekje achter
af. Wij roepen immers niet graag bo
ze geesten op. Wij zijn in dit opzicht
de magie nog nauwelijks ontwassen".
,.Ik wist uit de krant, uit verhalen,
uit wat er dagelijks om ons heen
voorvalt, dat er dikwijls iets met kin
deren gebeurt; dat kinderen gevaar
opleveren voor het verkeer en in het
verkeer; dat er wel eens een in het
water valt of uit een dakgoot of zo
maar uit het raam en honderd van
die incidentele gebeurtenissen meer.
Maar ik had er eigenlijk nooit b e-
w u s t bij stil gestaan, dat h e t
kinderongeluk, als geabstraheerd ver
schijnsel. een ernstig volksgezond
heidsprobleem is, een veelomvattend
vraagstuk in de wereld waarin wij
leven".
75 X gewaarschuwd
En dan zijn het weer de cijfers die
zo afschuwelijk duidelijk spreken.
Duizend jonge mensen tussen 0 en 19
jaar worden er elke twaalf maanden
'in Nederland gedood. ..Vierhonderd en
vijftig in het verkeer, maar ruim
meer dan de helft ..privé". En wat
nog steeds niet bij de mensen leeft
is de ongevallen-preventie", zei pro
fessor Kleijn.
,,Van al die schedelbasisfracturen in
ergens
we automatisch rechts lopen. We heb
ben veiligheidswetten. Als die er niet
waren zou je pas wat zien. Als er geen
verkeerswetten waren zonden er veel
meer verkeersongelukken zijn; als er
geen binnenvaartreglement was zouden
er veel meer aanvaringen z|jn. Op den
duur zal zich wellicht een verandering
in ons optreden voordoen. Ik acht het
mogelijk de mensen te beïnvloeden op
die manier, dat ze zich constanter be
wust zijn van de dingen die ze doen".
Aldus professor mr. A. Kleijn.
De lucifers b.v.
Ja, bewuster worden van wat we
doen: wanneer we een doosje met mui
zenvergif in de keuken op het aanrecht
laten staan, wanneer we een fles was
benzine onderin het keukenkastje zet
ten klaar voor grijpgrage vingertjes,
wanneer we uitgaan zonder oppas, wan
neer we achter een stuur zitten, wan
neer we met kinderen oversteken
zomaar ergens dwars door een straat
en een stuk naast de zebra, wanneer
we luiers drogen voor een kachel,
wanneer we stopcontacten aan de plint
niet afschermen voor schroevendraai
ers-grage jongenshanden, wanneer we
kinderen in een box doosjes met kra
len geven „om van dat gehuil" af te
zijn, wanneer we goedvinden dat Sin
terklaas binnenkort speelgoed brengt
dat scherp en gevaarlijk is.
Ik zou de lijst veel groter kunnen
maken. Maar dat heeft bijvoorbeeld |L'
het Veiligheidsinstituut in Amsterdam's
(Höbbema straat 22) voor u gedaan, in (5
die geïllustreerde boekjes, die eigenlijk
in elk huis eens éen keer gelezen moes-jas
ten worden. j§
Meer bewust worden van de dingen
die u doet. Dat begint bij dat doosje s
lucifers dat bleef liggen toen u bood-==
schappen ging doen en dat eindigt bij S
het elektrische kacheltje in de douche-j£
cel omdat u anders na die douche ,,zo]~
staat te vernikkelen van de ko-u".
Ongelukken zijn de voornaamste (S
doodsoorzaak voor kleuters", zegt het|S
V eil ig'heids ins tri tuutZestigduizend per j
jaar in Nederland'!
Ongelukken. Zij. veroorzaken meerls
sterfgevallen dan diphterie, mazelen,
roodvonk, kinkhoest, dysenterie en kin- iïlli(|||||||||l||||||ft|||il|||||||||(||}jl
derverlamming samen.
En december is de gevaarlijkste;
maand.
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
MIKT ALLCEN V0LBO5NDE
»>se"DOCH
OOK fiENOEG
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Benthuizen: W A
S. Laurense te Hoevelaken.
Bedankt voor Zoetermeer: P. J F La-
mens te Kamerik.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Siegerswoude: W. J. de
Ruiter te Idskenhuizen.
Nu is het de goede tijd voor het aan-De clematis moet zo gepoot worden Het plantgat dient men niet alleen
planten van een grootbloemige clema- dat hij van onderen aan de voet wat voldoende diep, doch ook vooral breed 55 jyjet groeiende onrust zag ueiuacm mj. „jc.c nuuiiaaiscnai». vmut nei
tis of bosrank. Dat moet met over- scv,a(juw heeft: de olant kan er niet te- ge °eg maken, ue worxeis moeien maa( boe honing Libertien III als ra- vast niet goed. wanneer ik de koning
leg gedaan worden; u dient bi] de straks alle kanten kunnen uitgroeien.;zend aan het stuurwiel begon te draai- zijn gang niet iaat gaan. Maar wat zal
boomkweker een in potgekweekt exem-gen dat de zon op de wortels biandt. De grond^ is vlak bij de fundering over|en Heen en weer. heen en weer, en Kappic zeggen"'
~.j -- -«■umjxti w lji uiuiuc hij aiivtmc) icgcuoviij-
►or. Voor het j Meestal piaatst men een dakpan onder puin ,.®n zand en,men moeten |dige bevelen naar de machinekamer.
:er de plant hi d1 voidoendcverwijderen; goede tuingrond die ookj Volle kracht achteruit! Stop! Halve
als dat niet tegen de voet' dat biedt al voldoencic bemest moet worden zal men er voor in;]5racht! Opzij! Doof de vuren! Hoe-
olaar te bestellen: die groeien bij het dat moet men dus zien te voorkomen, j het algemeen niet zo best; er zit veel 'onderwijl brulde hij allerlei tegenstrij
f «V, inncl a» rim -rol nion mnaFan
poten veel gemakkelijker door
poten dient men dan echter
ga afzonder 'de"potklui^zelf te'bèscha: bescherming, doch men kan het ook .de plaats moeten brengen. De clematis Ira!"
digen ;s het beter de pot met een hamer ondervanger) door er lage beplanting I °°1< wel gesnoeid moeten worden:' De vorst was kennelijk door het dol-
ituk te slaan. Er zijn groot- en klein- De beste standplaats isdat -doet mfn eventueel vroeg in hetjie heen. Dat 'zag ook de maat wel,
hloermee soorten' over het algemeen 0 ze"en- ye oesie sianapiaa» voorjaar; de lange scheuten kunnen (doch deze wachtte er zich wel voor in
heefTmen de meeste belangstelling op het oosten: het zuiden is te zonnig'daB ongeveer tot op de helft terug ge- te grijpen.
voor de grootbloemige. 1 en het westen niet zonnig genoeg. snoeid worden. „Het is ten slotte een koning be-
Kappie zei weinig vriendelijke dingen
aan het adres van de maat. Hij stond
juist op het punt om zijn stuurman
tot de orde te gaan roepen, maar dat
werd voorkomen, doordat het schip
juist enige onverhoedse bewegingen
maakte. Kappie maakte een salto, die
hem in aanraking bracht met de hof
maarschalk, die op weg was naar hem
toe.
riep
dedacht hij". „Die hofmaarschalk vindt het ..Ahum., ik wilde u eventjes spreken",
begon deze. „Er heeft een klein, eh!
incident plaatsgevonden
..Bliksems, ja dat merk ik!'
Kappie overeind krabbelend.
„Ja, ziet u de kwestie is.." ver
volgde Baron de Fricandelle. „Zijne
Majesteit heeft zich buiten het proto
col om naar de brug begeven, waar hij,
naar ik vrees
Kappie wachtte niet af ..Dat zal ik
hem afleren." gromde hij, de functio
naris opzij duwend
Eigen nieuwsdienst
ASSEN Dc Asser rechtbank heeft
twee jongelui uit Nieuw-Amsterdam, de
21-jarige H. P. en de 22-jarige H. K.
gisteren ieder veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van zes jaar en zes maan
den.
Samen hadden de knapen in augustus
ingebroken in een houten kiosk in Em-
men; die ze daarna in brand hadden
gestoken. De politie had ze gauw ach
terhaald, maar liet ze op vrije voeten.
Zo konden ze een paar weken later in
Nieuw-Amsterdam de bewoner van een
woonschuit overvallen en 650 gulden
afhandig maken.
Voor de inbraak en de brand werden
de jongelui ieder tot een jaar en zei
maanden, voor de overval ieder tot vijf
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
