riFWODPn a GE 71 EN
Oud zijn en
oversteken
iSÊSmMml
I BAZURKA
DE NATUUR
KAPPIE en de KONINGSRUIL
P.W.RUSSEL'S
D1
Uit de kerken
lTrrr^~
&*m mmra W Mmm t y
Getallen die schreeuwen om iets actiefs
Treinen Venlo-Nijmegen
meer en vlugger
FLITS
GORDON
I in het
Dan Barry
OOM
en
JAMPIE
W. Lohman
ARSÈNE
I LUPIN
JACQUES
BLONDEAU
I
I DE
I TINTELS
Jack
Dunkley
in en om uw huis
Vrijdag 6 november 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
G6EH
TRANEN?
HATUURUJK
NIET,
LIEFSTE.
'i?e?OM|NUS.0ER-
Tl6.'WlLVUÊGER
ÓORDONAAN
aOORDGAAN-.
(j) opera mundl KFS
ME TAART OP M'N HOOFD.DE VALLUIKEM,
ËEM LOSSE TRAPLOPER.HET ZyW
ALLEMAAL STREKEN,x>IE OKTgpRcrrEK
auMAwr *jsr <?EEÓT,DIE BEDORVEJJ IS
DOOR. TE KEEL OUDERWETSE j
vHW?
EN NU DENKT U. W PKLoLhi,,"
OJJ2E HWELSEEST W ME KOM,
MET 20'M FILM UIT WEMCETEËf
.MSCHUÏLPLMtó AAM DE'
tekunnen: slaguy
lokken: y v
WAT ZOU
:0?GEWLLE1I
^UM.OOM 7
EN HAAG. Het
verkeerslicht springt
op rood en het voetgan
gerslicht op groen. Even
piept er iets, rubber
van banden op straatste
nen. Dan staan alle
auto's stil en de voet
gangers wandelen naar
de overkant. Ook die
oude man. Langzaam,
erg langzaam zelfs.
Achttien seconden duurt
dat groene voetgangers
licht en dan zien de
automobilisten het groen
weer. Auto's willen weg
rijden, maar die oude
man moet nog een kwart
van de straatbreedte afleggen. Geërgerd worden binnen die sta
len autohuisjes woorden gezegd. ,,Dat is ook een gevaar op de
weg, zo'n oude kerel; dat-ie thuis blijft!" Nietwaar, zo gaat het
toch?
Jaren geleden heeft mevrouw V. I. van der, Does-Enthoven, echtgenote van
een Haagse advocaat, haar enkel gebroken. Zomaar, wandelende en niet in de
auto, die ze dagelijks hrrijclt. „Ik heb er lang mee gesukkeld en op straat kon ik
niet vlug meer vooruit. Ik voelde me net een bejaarde", vertelde mevrouw Van
der Does, die presidente is van de Haagse afdeling van de Nederlandse Vereniging
tot Bescherming van Voetgangers. Plus secretaresse van de landelijke afdeling.
-)f- Mevr. V. I. tan der Does-
Enthoven: de initiatiefneemster
van de lessen.
Het gevolg van die gebroken enkel?
Gisteren heb ik dat in Den Haag kun
nen zien. Bejaarden (eigenlijk een
heel naar woord voor mannen en
vrouwen die een dagje ouder zijn ge
worden) kregen lessen in het voet-
ganger-zijn-op-de-juist-mainier.
Dat is allemaal niet zo erg gemak
kelijk. Daar is heel wat overleg aan
vooraf gegaan, maar mevrouw Van
der Does had zich dus in het hoofd
gezet, dat er iets moest gebeuren en
dat is dan ook geschied.
Zij heeft gesproken met de Ver
keerspolitie in Den Haag en men
maakte een plan. Uitgezocht werd het
Bejaarden-centrum aan het Westein
de, waar driehonderd mannen en
vrouwen hun dagelijkse leven slijten.
En van die driehonderd zijn er hon
derd, die nog zeer regelmatig op
straat komen.
Men had de cijfers van het vorige
jaar: 160 mensen van boven de 65
jaar kwamen in het verkeer om, als
voetganger. Mannen en vrouwen. Van
de bijna 4500 zwaar gewonden waren
er 746 die tot de groep bejaarden be
hoorden.
Dat schreeuwde dus om iets actiefs.
„Nu kunnen we"
Wel. die honderd ouderen aan dat
Haagse Westeinde hebben dus les ge
kregen. Twee lessen, om precies te
zijn. van de hoofdagent W. J. Esse-
ling van de verkeerspolitie. Met filmp
jes, uitleg, kleurendia's. Zo moet het
wèl en zo niet. En daarom.
Na de theorie de practijk. Met an
dere woorden: de straat op. Naar het
centrum van de stad en naar ver
scheidene kruispunten daar.
,.Ja, nu staat het groen, nu kunnen
we", zei een mevrouw van 91 jaar.
Een oud vechter uit de Boerenoor
log, oompleet met baard en Smuts-
pet, stapte recht over de zebra heen
naar de andere stoep. ,,Weet je, m'n
jongen, dat ik dit tot nog toe nau
welijks durfde", vertrouwde hij me
toe.
mag aannemen dat het initiatief van
mevrouw Van der Does elders wordt
overgenomen.
Maar zover is het nog niet. En in
tussen steken er overal, door heel het
land, bejaarden de straat over. En
over twintig jaar, wanneer het gemo
toriseerde verkeer waarschijnlijk e'r.
griezelige dichtheid 'heeft gekregen,
dan zullen er anderhalf miljoen van
die bejaarden in Nederland zijn.
Misschien hoort u er tegen die tijd
ook al bij. Of veel eerder. Of later.
Maar oud worden doet u, zo mag ik
voor u hopen.
9 Dat is wel nuttig om daar eens
aan te denken, wanneer u vandaag
of morgen zo ontzettend veel haast
hebt, en een oude man of vrouw
steekt de straat over.
Dat is een soort spiegel, die u zich
dan voor houdt.
-X- „K\jh, als dat groene mannetje in het
licht te zien is, dan mag u oversteken
maar brandt het rode voetgangerslicht
dan moet u blijven wachten". Het was de
Haagse agente mejuffrouw M. Esser, die
het zo uitlegde aan een van de deel'
nemers aan de verkeersles voor bejaarden.
Dit soort uitleg komt u wellicht ietwat
simplistisch voor, maar de ervaring heeft
geleerd, dat er niet één overbodig woord
bij is. Dat vindt u hiernaast uitvoeriger
verteld.
90
De leden van de expeditie die
een aandeel hadden in de buit
vormden een ruwe cirkel rond de
bijeengedreven slaven, terwijl de
kopers wachtten op de veiling die
op de verdeling zou volgen. Prins
Henry, op een wit paard gezeten,
keek met strak gezicht toe, alsof
hij zich wilde verzetten tegen ge
voelens van medelijden met de on-
gelukkigen.
Het gejammer van de gevange
nen werd steeds luider, nu ze be
seften dat hun lot nu zou worden
beslist. Sommigen lieten het hoofd
hangen, terwijl de tranen hun over
de wangen stroomden. Anderen
snikten en jammerden en klemden
zich vertwijfeld aan elkaar vast,
alsof ze zich ervan, wilden verzeke
ren dat ze niet zonder meer zou
den worden gedood. Weer anderen
keerden het gezicht naar de hemel
en schenen in een onbekende taal
Gods hulp af te smeken, of ze sloe
gen zich vertwijfeld tegen het
hoofd, om zich daarna voor de
blanken in het stof te werpen, en
zwijgend om genade te vragen.
Dom Alfonso, eveneens te paard,
riep: ,,Een vijfde van alle gevan
genen is voor de Infante!" tot. de
mannen die toezicht hielden bij de
verdeling. ,,En let erop dat ge ste
vige kerels en jonge vrouwen uit
zoekt! Laat niemand kunnen zeg
gen dat onze Prins niet ruim
schoots zijn deel heeft gekregen!"
De fidalgos,'bijgestaan door de
UTRECHT. Begin 1961 reist men
per trein sneller tussen Nijmegen en
Venlo. Dan wordt een nieuw beveili
gingssysteem in gebruik genomen. Met
het voorbereidend werk zijn de technici
al begonnen. De nieuwe beveiligings
installatie die een afstandsbediening
heeft, is van Amerikaanse makelij.
Als de installatie gereed is kan het
aantal treinen op het baanvak worden
verdubbeld; bovendien kunnen zij met
een snelheid van 125 kilometer rijden
in plaats van negentig, zoals nu het ge
val is. Ook zal minder personeel nodig
zijn op de lijn; men denkt te kunnen vol
staan met vier man, wat een besparing
van rond zestig man betekent.
soldaten en de matrozen, begaven
zich tussen de jammerende troep.
Ze kozen de krachtigste mannen
uit, en jonge vrouwen. Vele gezin
nen werden hierdoor uit elkaar
gerukt, waarop weer een groot ge
jammer uitbarstte. Ze stoorden
zich hieraan echter niet, en haal
den er meedogenloos de ruim
veertig slaven uit die het aandeel
van de Prins vormden.
Toen de Prins zijn deel had, was
de beurt aan Dom Alfonso. Iedere
ongelukkige die hij aanwees werd
uit de massa gehaald. Sommige
vrouwen probeerden terug te lopen
naar hun gezin of zich bij hun kin
deren te voegen. De fidalgo's sleur
den ze terug, terwijl de matrozen
die als bewakers dienst deden hun
lange zwepen gebruikten om ieder
een te beletten naar zijn of haar
dierbaren terug te snellen.
Al lang voordat het ogenblik ge
komen was dat Andrea keus moest
maken uit de vier slaven die hem
waren toegewezen, waarvan er
twee niet veel meer waard waren,
was hij van walging vervuld.
,,Zal ik uw slaven in mijn hok
ken bewaren, senhor Bianco?"
vroeg Dom Alfonso.
,,Of wilt ge ze nu onmiddellijk
verkopen?"
Andrea keek even naar Leonor,
die wat achteraf stond met Fra
Mauro. Ze had het schouwspel vol
afschuw gadegeslagen, en, mis
schien omdat hij zich zelf schuldig
voelde, scheen het hem alsof haar
blik alleen op hem rustte. Mis
schien werd ook zijn eigen gewe
ten zwaar gekweld door wat er ge
beurde, en het was hem alsof ze
hem zonder woorden smeekte te
protesteren tegen deze mensont
erende gebeurtenis, hem herinne
rend aan de morgen dat hij haar
mand naar huis had gedragen.
,,Ge zoudt weten dat ge .goed
hadt gedaan," had ze toen gezegd
en hij dacht aan deze woorden ter
wijl hij zag hoe het menselijke
vee met zwepen werd afgeranseld.
Nu stond hij voor de beslissing die
hij had vermeden sinds zij in La
gos waren aangekomen.
,,Kom, wat wilt ge, senhor Bian
co?" vroeg Lancarote ietwat on
geduldig.
Toen sprak Andrea, maar - niet
tegen Dom Alfonso. ,,Fra Mauro!"
riep hij. „Zoudt ge even hier. wil
len komen?" t
De dikke monnik snelde naar
Andrea toe; zijn pij wapperde in
de wind.
„Wat verlangt ge, mijn zoon?"
vroeg hij.
„Breng die slaven naar' het
Franciscaner klooster," gebood
Andrea. „Zorg ervoor dat ze wet
telijk bevrijd worden en dat.-.men
hun ons geloof bijbrengt opdat ze
dit onder hun eigen volk kunnen
verbreiden wanneer ze worden te
ruggezonden."
Dom Alfonso gaf zijn paard de
sporen en reed snel naar Andrea
toe. Zijn lippen waren wit van
woede.
Wordt vervolgd
Scheepvaart Vlissingen
VLISSINGEN Aangekomen4-11% Eng.
Holmside, Zwe. Kvikkjokk, 5-11 Dts. Wil
helm Nubel, Lib. Portador. Vertrokken'4-11:
Eng. Holmside, 5-11 Dts. Wilhelm Nubel.
Gepasseerd naar Antwerpen Ned. schepen
4-11 Finlandia, Neeltje-B Orient, 5-11 Fambo,
Woltersum, Rijnburg, Meliskerk, Odilie-R,
IJselborg, Hilversum, Andromeda, Peter
Swenden, Albotros, Result., Mao II, Bevesier,
Wolanda. Naar zee; 4-11 John-M., Merak, Da
Costa, Uranus, Meidoorn, 5-11: Libra, .Mad-
joe, Rien Teekman, Henja, Uranus, Wodan,
Europa.
Advertentie
Uit de auto van de Nederlandse mili
taire attaché te Parijs, kolonel Van der
Veen, zijn twee jasjes van gala-unifor
men en andere voorwerpen gestolen.
=nijiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiini
1 door
iiillliiililiitiiiiiliilinililiiiiiiiii!
giiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
LATE R. DOORZOE1 <Tt 61DORE
oe plaats Cüzion in allêrichtingën
lllil!llllllllllllllllllH!llllllllllll1!l!ll!llllllill1HI1llllllillll!llilllillto
1 r"-"- -**£3» 1
t~»,! S
5 heeft abonné Pieterse mij een g
verwijt gemaakt.
Nauwelijks zich verheven heb- 2
E bend van zijn slaapmatras liet hij 2
2 in mijn woning de telefoonbei 2
gaan. Het was zeven uur in de 2
ochtend toen op mijn nachtkastje j§
de ringeleking ging. E
E Met abonné Pieterse, reeds
2 dertig jaar een trouw lezer van
uw blad. 2
Goeie mórge, meneer Pieter- E
se. 2
2 Neem me niet kwalijk, voer 2
1 de man voort, dat ik u zo vroeg E
bel, maar 2
2 O nee, meneer, helemaal met
1 erg, ga gerust uw gang. (Je be- 5
E gint de dag met te liegen, fluis 2
terde mijn vrouw.) 2
Doch terzake. Lezer Pieterse
had juist de foto van de Friese 2
2 tweeling bekeken in de hem, even- =g
als alle abonné's in de vroege
ochtenduren bezorgde krant. Hij
had ook het onderschrift gelezen 2
2 over de twee meisjes, geboren als
Siamese tweeling, doch met sue-
ces van elkaar gescheiden in 1954 g
Dat danken zij. stond onder de
2 foto. aan de chirurgen van het
2 Diaconessenhuis in Leeuwarden
Vijf jaar geleden heb ik ge- 2
1 lezen, zei de telefonerende lezer,
2 dat de vader van deze tweeling 2
2 na de operatie eenvoudig opmerk-
te, dat God de gebeden voor het g
slagen van de operatie heeft ver- g
2 hoord. Ik geloof dat er iets aan g
2 het onderschrift van de foto ont 2
breekt, vond lezer Pieterse. 2
2 Hij had gelijk.
«E De morgenstond had gisteren
i goud in de mond
Solanum capsicastrum pleegt men
ook wel het Appeltje der Liefde te noe
men; een mooi kamerplantje dat voor
namelijk gekweekt wordt voor de oran
jekleurige vruchtjes. Dit plantje moet
vooral niet te warm gezet worden; een
normaal verwarmde kamer is voor hen
beslist te veel van het goede. De plant
kan tamelijk veel water hebben en het
is wel nuttig haar wekelijks een beetje
opgeloste kamerplantenkunstmest te ge
ven. Ze moet wel een zonnig plekje
hebben.
Toen de bejaarden in Den Haag op
straat in praktijk moesten brengenwat
ze van hoofdagent WJ. Esselink hadden
geleerd, ging het allemaal best. Niet in
de laatste plaats omdat de heer Esselink
er self bij was. Maar dat er ook op u
als fietser, autorijder, brom-, motor-
of scooterbestuurder gerekend wordt
dat ligt wel voor de hand.
Zebra's
Want wat bleek bij die lessen?
Dat van die honderd mannen en vrou
wen er tientallen nog nooit van voet
gangerslichten, zebra's, knipperbollen
of verkeerslichten hadden gehoord. Ze
kwamen op straat, jazeker en ze sta
ken ook over. Ze scharrelden maar
wat, tussen auto's en brommers door
en ze vonden fietsen even gevaarlijk
als autopeds. Ze wisten niet van hoe
of wat en waar die witte strepen op
het wegdek voor dienden was vol
maakt onbekend.
En straks
Maar onveilig voelden ze zich wel,
bijna allemaal. En dat is geen fijn
idee om op die manier je levens
avond door te brengen. In een gevoel
van belaagdheid, in een sfeer van:
„Elk ogenblik kan ik door zo'n mo-
tording besprongen worden".
Dat is nu over, voor die honderd
in Den Haag.
Of ze nu „Hup" naar de overkant
rennen? Neen, natuurlijk niet. Ik heb
bij die praktische oefening ook een
oude man zien oversteken die de an
dere kant in die achttien seconden niet
haalde. Geen enkele automobilist die
toeterde of een naar gezicht trok. Er
waren namelijk een inspecteur, een
hoofdagent en twee vrouwelijke agen
ten bij de oefening aanwezig.
Maar straks, als die er niet bij
staan? Ais een politie-miiform niet bi.i
voorbaat die claxon het zwijgen op
legt? Wat doet u dan?
Wel nuttig
Alleen in Den Haag zijn die cursus
sen voor bejaarden begonnen. En men
De zeventienjarige matroos Adriaan
van Bevr-'^sn is woensdag zwaar ge
wond van het Rotterdamse vrachtschip
Willem van Oranje gehaald en opge
nomen in een ziekenhuis te Sarnia (On
tario); de jongen had een vallende
balk op het hoofd gekregen.
H Vrij naar
1 Maurice Leblane
PilllilllllIllilUflllUHIIIimillÜ
g door
PET £A-VANDAAG GA!
IK IN DEAANVAL-
OPBLAG OF ONT
SLAG//
IK ZAL DE VRIES
NU LATEN WÉ
TEN HOE
OVER Dei
TAI
MENEER DE
VRIE'S-
HËBTUEEN
OGENBLIKJE
NATUURLIJK,
PAUL. EN VOd?
IK HET VERGEET,)
minuilinn
14 De Maat, die in de stuurhut dro-
rr aan het roer stond, voelde op-
i en paar handen over zijn ogen
ct.
iarara wie ben - ik?vroeg een
jolige stem.
„Hou op, Siep Tuitkan! Doe niet zo
flauw!" riep de maat uit. „Straks
komt er weer een aanvaring van en
wie krijgt dan de schuld? Ajasses en
je maakt me natuurlijk helemaal sme
rig met je oliehanden!"
Hij worstelde zich onder de handen
uit. Op hetzelfde ogenblik werd hij
krijtwit.
„Ooooh m-majesteit d-de k-komng"
stamelde hij. „Ik b-bedoel: s-sire! Ik
dacht dat u de m-meester was!"
De vrolijke bui van Libertien III was
bij de woorden van de maat op slag
verdwenen.
„Wat!" zei hij nors. „Hoe kom je
erbij mij nu nog koning te noemen? Dat
is toch nergens aan te zien! Vooruit,
laat mij eens aan dat wiel.."
,,Z-zeker.. m-majesteit stotterde
de maat tegen de vorst in hemdsmou
wen. „Zo-zoals u beveelt. De k-koers is
zoals u beveelt."
SM!-WÉ HAD
DEN ËRTOCH
.EVEN OVER KUN
NEN PRATEN'!
NED. HERV. KERK
Beroepen te Kolder-Dinxterveen
(toez.M. v. d. Leun, kand. te Slie-
drecht.
Aangenomen het beroep van de gen.
synode als pred. voor buitengew. we'rkz.
(vlootpredikant): G. H. Cassuto. te
Scheveningen.
GEREF. GEM.
Tweetal te Gouda: A. Elshout te
Utrecht en H. Rijksen te Vlaardingen,
van wie laatstgenoemde is beroepen.
GEREF. GEM. IN NED.
Beroepen te Vlaardingen: F. Mallan
te Bruinisse.
HOOG WATER
vrjjdag 6 november 1959:
Vlissingen: 5.27 u„ 2.04 m.; 18.01 u., 2.03 m.
Terneuzen: 5.58 u., 2.20 m.; 18.31 u., 2.20 m.
Wemeldinge: 7.15 u„ 1.71 m.; 19.41 u.y 1.81
m. Zierikzee: 6.44 u., 1.49 m.; 19.14 u., 1.60
m.
Een vier maal Z.N.-collectie bracht in
SEROOSKERKE (W.) 158 gulden op.
Voor de C.F.A. in SEROOSKERKE (W)
wordt zaterdag de film „Het meisje Ma«
rion" vertoond.
3ll(!linilllllllllll!lllllllllW!!llliffl
Nu heeft Uw handelaar nog
alle soorten hyacinten, tulpen
en narcissen voorradig. Bestel
meteen
l
