DE NATUUR
VOOR HET KAMP IS ER BW*
MAAR ÉÉN MEESTER, EN DAT IS
- wVvvy\/^~n hee|a|
NOBELPRIJZEN VOOR NATUUR-1|
EN SCHEIKUNDE TOEGEKEND
Vier bejaarden
omgekomen door
gasverstikking
I KAPPIE en de KONINGSRUIL I
Uit de kerken
ZEEUWSCH DAGBl„U
P. W. RUSSEL'S
Resultaat"
Belletje trekken
Géén zigeuners
Zoals in kleuterscholen
Landelijke Hypotheek
bank betaalt niet
Pak slaag
Twee Amerikanen en
Tsjech onderscheiden
GOEDE LEIDING
in en om uw huis
fpifiiiniiiiiiiiuiiiiifitniHHJM!!
ARSÈNE
LUPIN
H ETMSIS
door
JACQUES
1
BLONDEAU
Willi jMf Jjl
Vrij naar
Él!!!» jff&k
j
Maurice Lebianc
óiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimtiiiw
I DE
1 TINTELS
Jack
Dunkley
Reddende poes mee
naar ziekenhuis
PRODUKT1ECAPACITEIT
AM. MOTORS TE KLEIN
rusdag 27 oktober 1959
Pag. 2
15^*
L van Eisen
pionier in
onderwijs
LEIDEN. Mijn bewondering gaat vandaag
uit naar de heer L. van Eisen, die in Oegst-
geest woont en tweehonderd meter buiten
de bebouwde kom van Leiden werkt. Ik dacht,
dat het maar een handvol mensen in Nederland
is die kan, wat hij kan: lesgeven aan kinderen
uit een woonwagenkamp. Denk niet dat het iets
te maken heeft met het werk van een „gewone"
onderwijzer, want dan komt u bedrogen uit. Wat
de heer Van Eisen doet kunt u zo'n beetje ver
gelijken met het pionieren van een ingenieur of
een geoloog, die weet dat er er
gens in dat oerwoud olie zit,
maar die plek moet gaan zoeken.
Zoiets doet de heer Van Eisen.
ten en ik kreet een mooi pak slaag". De school gaat uit en daar lopen
vertelt de heer Van Eisen lachend, ze: langs de meester, over de tegels.
„Teruggeslagen? Oh neen, dat heb ik het hoekje om, slootje langs naar het
niet en dat bleek ook het beste. Want
's avonds kwamen ze al hun excuses
aanbieden: ze schaamden zich dood".
rr
Ruim een jaar is hij ermee bezi*
«n gisteren precies een week geleden
ging zijn nieuwe schooltje aan de rand
van Leiden officieel open. Met enkele
onderwijsmensen erbij en een officieel
woord. Dat is nu allemaal weer voorbij
en wie blijven dat zijn de kinderen, de
school en de meester. Plus zyn zuster,
mevrouw A. Sontrop-A'an Eisen, moeder
van zeven kinderen, die ook een klas
voor haar rekening neemt.
Het schooltje is net uit en de kinderen
hollen naar de woonwagens in het kamp
er vlak achter of naar de woonboten in
de Haarlemmer Trekvaart. „Vandaag
had ik er 48. morgen misschien weer
vijftien", zegt meester Van Eisen. „Want
als er een zegt: Meester, ik heb geen
zin vandaag, dan hoef je het echt niet
te proberen, want geen zin betekent
hier echt: geen zin."
Bet is drie uur in de middag en nau
welijks zit ik in een van de klassen
met bet schoolhoofd te praten of onop-
■-hbudeliik gaat de bel. „Even afzetten".
.zegt de heer Van Eisen. „Ze hebben u
gezien en u bent nieuw voor ze. Dan
gaan ze dus de aandacht trekken en
dat kun je bijvoorbeeld doen door
belletje te trekken. Zet ik nu de bel af
dan is de lol er vlug af."
Twee stuks, een jongen en een meisje,
komen nog even tegen het raam aan
slaan. maar dan is ook die pret niet
meer de moeite waard en alles wordt
rustig.
„De kampbewoners zijn natuurlijk
trekkers", zegt de meester. „Sommige
kinderen heb ik één dag op school,
andere een week en een enkele keer
- een jaar of langer. Zo is er een familie
die een jaar geleden ongeveer hier
kwam en drie kinderen naar deze
school bracht. Dezer dagen zei men
me nog: Meester, denk er aan, over
anderhalf jaar gaan we weg en dan
moeten ze kunnen lezen en schrijven.
Dit zijn mensen die hier alleen maar
blijven zitten vanwege hun kinderen.
De oudera zelf hebben het ongemak van
niet lezen en schrijven kunnen goed
aangevoeld en zij willen niet dat het
hun kinderen ook zo vergaat. Er zijn
hier mensen in het kamp, die bij een
of andere handlgert voor 75 gulden
hebben geleerd hun handtekening te
zetten!"
Een tik of echt slaan, dat is er niet
1 bij, in die school voor woonwagen-1
kampkinderen, zoals ze in officiële
stukken worden genoemd. „Dat zouden
ze trouwens niet nemen ook", lacht
meester Van Eisen, „en noem ze voor
al geen zigeuners, want dan worden
ze geweldig kwaad. Hoeweltoen
er pas een stel met een sociale werk
ster in een bus op stap was en langs
een ander kamp kwam, gingen de
raampjes open en riep de hele club
luidkeels: „Zigeuners, zigeuners"
Door het onregelmatig bezoek van
j de kinderen is het niet mogelijk „een j
BjiiiiiiinmiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiH
5|
streng klassikaal onderwijs te geven
en ei is een takensysteem ontwor
penwaarin de hoeveelheid leerstof
voor het aanvankelijke lezen, het
schrijf-, reken- en taalonderwijs is op
genomen. Men zal gebruik moeten ma
ken van veel en rijk gevarieerde hulp
middelen, zoals legpuzzels en reken-
rupsen. rekenplanken enz. Het is wen
selijk over veel materiaal te kunnen
beschikken dat in kleuterscholen wordt
gebruikt", zo lees ik in een boekje
dat een handleiding wil zijn voor de
scholen, zoals deze bij Leiden.
Van 6 tot 15 jaar zijn de woonwagen-
kampkinderen officieel leerplichtig. Ze
krijgen op de scholen, zoals die van
meester Van lElsen, een boek. waarin
de verrichte taken staan geschreven.
Dat boekje gaat mee naar de volgende
kampschool, zoals er nu een kleine
dertig in ons land zijn en zoals er vijf
tig moeten komen.
Op het ogenblik is het zo, dat nie
mand van buiten het kamp een vin
ger naar meester Van Eisen hoeft uit
te steken, want de voltallige kamp
bevolking groot en klein zou hem
of haar verscheuren. Er is maar één
meester en dat is Meester Van Eisen.
Dezelfde die gisteren een nieuwe
leerling kreeg, een jongen van twaalf r| ITC
jaar. „Hier is pen, inkt en papier en rLllJ
laat jij je maar eens zien hoe jij kunt
schrijven", zei de meester.
Na een half uur was dit het resul- vjv/ixijuix
taat: r=
woonwagenkamp, dat hun thuis is en
dat vlak achter de school ligt. Soms
bleven ze maar een paar dagen op die
school. Wanneer hun vader „in de
handel" zit en zaken doet met hor
loges bijvoorbeeld. Daar is aardig in
te verdienen maar daar moet je by
rondtrekken. Soms ook blijven ze
langer. Maar dat Is wel een uitzonde
ring.
80
Er stond een sterke stroom en
de karvelen lagen slechts aan één
anker. Die zaten vast aan touwen,
die gemakkelijk doorgesneden kon
den worden, zodat de schepen
snel naar de riviermond en de
open zee zouden kunnen varen.
Met Budomel waren er twaalf
zwarte strijders aan boord geko
men, en toen de laatste gevange
ne aan boord werd gebracht om
in het ruim te worden gestopt,
trokken Lancarote's helpers hun
zwaarden en gingen naast de lijf
wacht van de koning staan, even
als de soldaten.
Martin Vasques kwam naar An
drea toe, die stond te wachten tot
men hem als vertaler nodig zou
hebben. „Hiermee hebt gij niets
te maken, senhor Andrea," fluis
terde hij. „Houd u er buiten!"
„Verwacht ge moeilijkheden?"
„Misschien. Dom Alfonso is be
zeten op goud; hij is niet van plan
te betalen,"
„Hij heeft al een fortuin aan
slaven aan boord," protesteerde
Andrea, „zelfs als hij Budomel
betaalt!"
De oude soldaat grijnsde. „Dat
fortuin wordt nog groter als hij
niets betaalt!"
Andrea dacht na over de situa
tie. Zeker wel vijftig kano's dre
ven er op de stroom rond de bei
de schepen en er zaten vele krij
gers in. Als Budomel verkoos te
vechten zou Dom Alfonso's plan
om de slaven mee te nemen zon
der betalen wel moeilijk Uitvoer
baar kunnen blijken zonder ver
lies aan mensenlevens aan beide
zijden.
„Senhor Bianco!-" riep Lancaro-
te. „Wilt ge even hier komen om
te vertalen wat het opperhoofd
zegt?"
Andrea ging naar Dom Alfonso.
Eén blik in Budomel's ogen maak
te hem duidelijk dat het zwarte op
perhoofd besefte wat er gaande
was.
„Zeg Budomel dat we vandaag
terugkeren naar ons land, en dat
we hem dankbaar zijn voor zijn
gastvrijheid en hulp", beval Dom
Alfonso.
Snel vertaalde Andrea deze
woorden. De zwarte koning knik
te. ten teken dat hij het had be
grepen en sprak toen enkele woor
den.
„Hij wenst nu de prijs voor de
slaven in ontvangst te nemen,"
meldde Andrea.
Dom Alfonso nam een paar rol
len katoen en overhandigde die
aan Budomel, die ze weer door
gaf aan een van zijn mannen. Hij
begon snel te spreken en Andrea
zei: „Koning Budomel dankt u
voor de katoen. Als ge hem het
goud geeSt zal hij vertrekken."
„Zeg hem dat het kuras en de
helm die ik hem heb gegeven veel
kostbaarder dan zijn-goud." beval
Dom Alfonso.
Andrea vertaalde ook die woor
den. Toen begon er iets te gloeien
in de ogen van de koning, want
de neger was slim genoeg om te
weten dat het kuras en. de helm
slechts van ijzer waren. Hij sprak
zo snel dat het Andrea moeite
kostte alles te vertalen. Maar zelfs
zonder vertaling was zijn bedoeling
meer dan duidelijk. De blanke
mannen waren dieven en ze pro
beerden de slaven te stelen.
Andrea antwoordde zonder eerst
te vertalen, want hij besefte nu
dat dit de belediging was waar
Dom Alfonso op aan had gestuurd
en die hem een voorwendsel moest
geven Budomel en zijn mannen te
overvallen.
„Het opperhoofd van de blanken
is een eerlijk man," zei hij snel; AMSTERDAM Tot dusver zijn sinds
tot Budomel. „Ik zal hem over-11950 elk jaar op 1 november door de
brengen wat ge zegt. en hij za) u Landelijke Hypotheekbank de versehe-
dan met het volgende schip het nen coupons van de pet. pandbrie-
goud sturen ven betaalbaar gesteld en is een deel
Wat verielt ee hem'" vroee van de hoofdsom van deze pandbrieven
„wat vertelt ge nem. vroeg a£Iosbaal. geste)d. De directie deelt nu
Dom Alfonso achterdochtig. j mee dat z\j jaar, gezien de stand
„Ik probeer hem te overtuigen van de boedel, hiervoor geen termen
van de waarde van de helm en. aanwezig acht.
het kuras," zei Andrea en ging
verder tot Budomel: „Indien ëe
ons aanvalt zullen velen van uw
mannen worden gedood en nemen
we toch de slaven mee."
Hij zag de berekenende uitdruk
king op Budomels gezicht, maar
was er niet zeker van dat de zwar
te koning zo gemakkelijk zou toe
geven. Even later gaf Budomel zijn
lijfwacht een bars b.vei. waarop
ze het schip verlieten. Weer
sprak hij en Andrea vertaalde:
..Koning Budomel zegt dat hij nu
zal vertrekken, maar de volgende
keer moet ge goud meebrengen."
Dom Alfonso knikte gretig, dank
baar dat hij er zo gemakkelijk af
kwam. „Beloof hem dat en zeg
dat we dan nog meer katoen en
wapenrustingen voor zijn notabe
len zullen meebrengen."
De lijfwacht was intussen in de
kano's gestapt en kapitein Ugo
gaf bevel het anker te lichten; dat
geschiedde door middel van een ta
kel die aan een ra was bevestigd.
In het ruim begonnen de gevan
genen opeens te jammeren, nu ze
inzagen wat deze voorbereidselen
betekenden.
Wordt vervolgd
Vrijgevochten zijn «e wel. Een
tijdje geleden stond een jongen van
veertien jaar in een van de klassen
■net een omhooggebeven stoel en was
net van plan op de andere kinderen
ln te rammen, toen de meester hem
bij do kraag nam en buiten zette. „Het
halve kamp stond me later op te waeh-
2 hebt u kunnen lezen hoe gezellig 2
fl een borrelavond in Zuidlaren is 2.
5 verlopenj§
Een echtpaar-op-jaren was met
2 twee vrienden naar een café ge- Si
gaan. Men had de zich minzaam s,
g aanbevelende kastelein flink be-
2 gunstigd en daarna was het vier- g;
~tal huistoe getrokken.
S pc bejaarde echtelieden lieten
3 onderweg weten, dat zij thuis ook
2 nog een druppie onder de kurk 3
3 hadden en nodigden de beide g
2 vrienden die al een niet geringe
3 plas jenever in hun maag hadden
3 uit nog een paar glaasjes te g
nemen. 2
3 Aldus is toen geschied.
2 Doch toen een van de vrienden 2
STOCKHOLM. De Nobelprijs voor
natuurkunde is dit jaar toegekend aan
twee Amerikaanse kerngeleerden, dr.
Emilio Segre en dr. Owen Chamber
lain, voor hun ontdekking van het an
ti-proton, een der vele deeltjes waar
uit atomen zijn opgebouwd. De prijs
voor scheikunde is verleend aan een
Tsjech, dr. Jaroslav Heyroysky, voor
de ontdekking van de polarografischs
analyse, een methode die het onder
zoekers mogelijk maakt de samenstel
ling van stoffen met een ingewikkelde
scheikundige struktuur vast te stel
len.
Twee van de drie onderscheidenen
hebben gestudeerd onder leiding van
Nobelprijswinnaars; dr. Segre is een
leerling van de ontwerper van de eer
ste kernreactor, prof. Enrico Fermi,
die in 1938 de Nobelprijs voor natuur
kunde kreeg, en dr. Heyrovsky is een
leerling van de Engelse geleerde sir
William Ramsay die in 1904 de Nobel
prijs voor scheikunde ontving.
De ontdekking van het anti-proton,
een deeltje waarvan het bestaan in
theorie dertig jaar geleden al was
voorspeld door de Engelse natuurkun
dige Paul Dirac. die in 1933 de No
belprijs voor natuurkunde deelde met
de Berlijnse hoogleraar dr. Erwin
Schrödinger, werd in de herfst van
1955 bekend gemaakt. Al die tijd is
dr. Segre kandidaat geweest voor de
Nobelprijs.
Segre vluchtte evenals Fermi voor
de tweede wereldoorlog uit Italië, zijn
geboorteland. Hij zette in de Verenig
de Staten zijn wetenschappelijke on
derzoekingen voort aan de universi
teit van Californië te Berkeley. Se
dert 1948 werkte daar zijn mede-prijs
winnaar. dr. Chamberlain, nauw met
hem samen.
Zowel Segre als Chamberlain heb
ben aandeel gehad in de wetenschap
pelijke onderzoekingen in Los Ala
mos, die vooraf gingen aan de ver
vaardiging van de eerste kernwapens.
Ook het werk waarvoor dr. Hey
rovsky is onderscheiden dateert niet
van de laatste tijd. Heyrovsky's
eerste wetenschappelijke verhande
ling over de polarografische me
thode dateert van 1928. Zijn methode
is al jaren van zeer grote betekenis,
vooral voor de metallurgie.
ëJiiifliiiiiiiiiifiiiniuiiiiiiiiifiiiiiiji
Het ts nu een goede tijd om seringen
te poten; de boomkweker heeft ze in
voorraad en zal ze met zware grond-
kluiten verzenden; de man doet dat
niet voor zijn genoegen, doch omdat
het beslist moet om zeker te zijn van
3 de fles nog eens geducht had aan- 'ïergroei. Bij het poten zal men dus ook
Eigen nieuwsdienst
STADSKANAAL. Stadskanaal is
diep geschokt. Gistermiddag om één
uur vond de politie van Onstwedde in
een kleine arbeiderswoning aan het Bur
gemeester Reindersplein drie bewoners
dood. Eep vierde verkeerde in zorgwek
kende toestand en bezweek op weg naar
het ziekenhuis in Groningen. De men
sen zijn door gasverstikking om het le
ven gekomen.
Van de omwonenden had niemand het
viertal zondag gezien. De naaste buren
waren weg en bij de overigen wekten
de gesloten gordijnen geen bevreemding.
Het gebeurde wel vaker, dat zij geslo
ten bleven. Pas maandagmiddag om
half één werd aan een ongeluk ge
dacht. De melkboer kreeg toen op zijn
bellen geen gehoor en waarschuwde bij
een buurman de politie.
Een zware gaslucht sloeg de agenten
in het gezicht, nadat zij de deur van
het huisje hadden opengebroken. De
heer E. Hamminga, 78 jaar, en zijn 74-
jarige vrouw werden levenloos in bed
gevonden op de benedenverdieping. Ini3
het schuurtje achter het huis vond de j
politie de ongehuwde 71-jarige H. S„
broer van mevrouw Hamminga. Hij lag nlllllllllllllllllllllllllilllllllimii^
I gekleed bij een geopende gaskraan. In
de keuken stonden nog twee gaskranen
I open. Op de zolderverdieping ontdekte
de politie ten slotte de bewusteloze 88-
jarige zuster van de heer Hamminga.
mejuffrouw H. J. Hamminga. Zij werd
l per ambulance naar het academisch
ziekenhuis in Groningen vervoerd, maar
overleed onderweg.
De gemeentepolitie van Onstwedde
acht het uitgesloten, dat alle vier de
slachtoffers de opzet hebben gehad
zelfmoord te plegen. Eerder zoekt zij
het in de richting van de heer S. Om
dat hij gekleed in het schuurtje werd
gevonden, acht men het niet uitgeslo
ten, dat hij de gaskranen heeft open
gezet. Vermoedelijk heeft het drama
zich zaterdagnacht al afgespeeld.
om-TE voorkomen dat MEN de
i
LSVENDSRAyMONOE ZOEKT ZET
L(JF>tN EEN MISDAAD IN .SCENE. J
=5
mem vindt het
1
uewaaö. nbêsiz
s
men met gr&m
s
IK LB ES U NO EEN GEM EN ÖD BERICHT
VOOR, DAT ENKELE WEKEN GELEDEN
IN EEN TE ROUEN VERSCHIJNENDE
KRANT STONDEENJONGAMERI-
KAANS £CHTPAAR„M&T VACANT)E
PAUL,DE DOKTER.
ZEGT, DAT IK OVER-
MORGEN MST GOOTJE
NAARHUISMAS.
FArtTAETIECH,
FUN DATJE WEER
komt, we
hebben je ge
mist liefje
moeder heeft
toch reuze goed
voor. je g bz.org d..
zeis heel goed
IN koken en huis
houden
maar leveling,
IKVVILGEEN
goede huis
houdster bh
KEUKENPRINSES
3 door
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIII
mi»»HiHiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiiMiiniiiiniiniiiiitiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
2 gesproken, werd zijn verstand uil-
geschakeld. Hij ging het jenever- 3
1 schenkende echtpaar te lijf. Man 3
3 en vrouw lagen weldra in meelzak- 2
2 creatie op de vloer. De andere
1 vriend, die blijkbaar minder diep
3 in de glaasjes had gekeken of mis- 3
3 schien meer kon lijden, heeft toen 3
5 de aanvaller met een schop d'r van
<1 langs gegeven. 2
Slot van de borrelavond: echt-
paar met blauwe plekken van het 3
2 slaan en schoppen in bed, een
2 vriend zwaar gewond in het zie- 2
2 kenhuis, andere vriend in de cel. 2
Na een gezellige borrelavond
hMtmiiwimiuMMiiimwmiUitmiMiiiiiiiiuiiMiiiiiii.iiiiiiiii
die zware kluiten zo veel mogelijk in-1
tact moeten zien te houden. Seringen j
verlangen ook een zonnige standplaats j
en ze moeten ook voldoende ruimte j
hebben; een onderlinge afstand van een
paar meter is op den duur heus wel 1
nodig.
Vrijspraak voor boekhouder
en verzekeringsagent
BREDA De boekhouder P. van T.
uit Wouw en de verzekeringsagent H. van
H. uit Stavenisse, die er van waren be
schuldigd met een valse kwitantie voor
gefingeerde verzekeringen een aftrekpost
voor de belastingen te hebben gecreëerd,
zijn door de rechtbank te Breda vrij
gesproken. Tegen hen was een maand
gevangenisstraf geëist.
TURIJN (Reuter) Fiorenzo Piera-
5. Het was duidelijk, dat het heer-
rto en zijn vrouw danken hun leven aan schap, dat aan dek van de Kraak stap-
hun poes. Pierano werd zondagmorgen te veel te vertellen had.
door de poes uit zijn slaap gewekt met -E.r heeft zojuist een aanvaring
een heal van haar klauwen. Waarom M lï[
het dier dat had gedaan werd hem
duidelijk toen hij een sterke gaslucht
rook. Zijn vrouw had het bewustzijn
al verloren.
Toen de Pierano's naar een zieken
huis gebracht zouden worden wilden
zij niet van hun poes scheiden. Zij
kregen hun zin: de poes mocht mee.
heb, bevind ik mij thans op het schip,
dat het ongeluk veroorzaakte.
„Jawel," zei Kappie schor.
,,'t Was mijn «chuld snikte de maat.
„De kapitein is aansprakelijk," was
het koele antwoord. „De schade be
draagt ruw geschat vijf miljoen fran-
cijnen."
..Donder en bliksem!" steunde Kap
pie verblekend: De maat begon jam
merend aan zijn baard te rukken De
hooggeplaatste bezoeker was echter wei
nig onder de indruk.
„Dit bedrag is evenwel een kleinig
heid in vergelijking tot de rest
vervolgde hij.
,,D-de rest? Is er d-dan nog
m-meer.. De maat nam zijn pet
af.
„Jawel," vervolgde de functionaris
na een ogenblik van onheilspellend zwij
gen. „Het verongelukte jacht lag ge
reed om uit te varen met Zijne Majes
teit, koning Libertien III van Opdol.
Het zou een pleziervaart worden
De bemanning van de Kraak zweeg,
verpletterd door deze tijding.
„Als hofmaarschalk van Zijne Majes
teit stel ik u voor een keuze," hernam
het heerschap. „Of gij zorgt, dat hier
morgen voor tienen een ander, gelijk
waardig vaartuig gereed ligt voor de
koning, of gij vergoedt de Kroon vijf
miljoen francijnen en laat u in het gé-
vang zetten wegens het dwarsbomen
van Zijne Majesteit's uitstapje. Ge ziet
maar.
Met die woorden verdween de hof
maarschalk van boord.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Houten (U.i: T. Lange-
ralc te Vinkeveen; te Joure: J v d
Beek te Urk. Bedankt voor Waddinx-
veen: J. v. d. Velden te Dordrecht.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Zwijndrecht-Gvoote Lindt:
N. Korenhoff te Appingedam; te Rut-
ten, N.O.P. en te Nederhorst-Den Berg
P. Sytsma, kand. te Amsterdam; te
Schiebroek-Hillegersberg-Centrum, R. D.
Bettkema te Doorn. Bedankt voor Oegsl-
geest: L. G. Pleysant te Leeuwarden-
i west; voor Buitenpost: H. J. Heynen
te Oude Biltzijl; voor Soest: A. L. Jan-
I se-de Jonge te Oost-Voorne. Benoemd»
tot ziekenhutspred.^fte Groningen: H. A.
I Starrenburg te Kantens (Gr.).
CHR. GER. KERKEN
Beroepen te Urk: H. van Leeuwen te
Arnhem; te Haamstede-Kerkwerve: W.
Ruiter te Baarn. Bedankt voor Does
burg: D. van Wilsum te Dedemsvaart.
DETROIT (Reuter) American
Motors ontvangt voor een dusdanig be
drag aan orders voor haar merk
Rambler dat haar produktiecapaciteit
niet toereikend is. De vraag is nl. ruim
tweemaal zo groot als vorig jaar om
deze tijd.
