LINDA REDDE LEVEN VAN HAAR ZUSJE Pe DROOGTE Grens van geheimhoudingsplicht af te bakenen zeer mo PROBLEMEN ZIJN VELE ^^^W8r°t£fnmaket%. I JAMPIE KAPPIE en de SUPERSKOOP I Itiaandag 19 oktober 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD WAT WEL WAT NIET in openbaarheid mag worden gebracht Erkend Doodsoorzaak Aantasting Niet het recht Gezoek op Noordzee levert niets op Bruidspaar staat huis af Eerste melk ging naar Frankrijk Elsloo koopt kasteel voor miljoen gulden Kleine Amerikaanse door artsen onderscheiden liimiiimmiiiiiiiiiiiiiif I FLITS I GORDON j in het heelal Dan Barry I OOM BAZURKA Hoge Raad VERHAALTJE GELEZEN 1 en I W. Lohman I ARSËNE I LUPIN 1 JACQUES BLONDEAU guHWuiHmHiwiunitiiiflittmi I M I TINTELS Jack Dunkley IimtmimtHtwiniiiiiwiimiiiitj Programma koninklijk bezoek aan Rotterdam IN DRIESUM OOK SCHOOLGELD WEG Pag. 2 ONZE wetboeken bevatten tweeërlei regeling, die op het beroeps- en het ambtsge heim betrekking heeft. Ener zijds wordt in het wetboek van strafrecht strafbaar verklaard hij die opzettelijk een geheim bekend maakt, dat hij uit hoofde van zijn tegenwoordig of vroeger ambt verplicht is te bewaren. Anderzijds wordt in het wetboek van burgerlijke rechtsvordering en in dat van strafvordering aan hen, die uit hoofde van hun stand, beroep of ambt tot geheimhouding verplicht zijn, het recht gege ven ,,zich te verschonen" van het afleggen van getuigenis in burgerlijke en in strafzaken. Dit laatste echter alleen ten aanzien van die feiten, die h*m als zodanig, d.w.z. in de uit oefening van hun functies, zijn toevertrouwd. Deze bepalingen zijn heel alge meen geformuleerd en laten dus ve le vragen over ter beantwoording door de rechter: welke zijn de be roepen die een geheimhoudings plicht en ook een Verschoningsrecht meebrengen; wanneer hebben fei ten die een geheimhouder in de uitoefening van zijn beroep of ambt 1e weten komt een geheim karak ter; geldt de geheimhoudingsplicht absoluut of zijn uitzonderingen toe gelaten, hetzij op grond van een wetsbepaling hetzij op grond van bijzondere omstandigheden; enz. Onlangs verst'.ieen er van de hand van mevr. prof. m r. D. H a - zewinkel-Suringa een boek onder de titel De doolhof van het beroepsgeheim, waarin op buitengewoon boeiende wijze op de ze en vele andere vragen wordt inge gaan en de maatschappelijke achter gronden ervan worden belicht; een aan iedere belangstellende warm aan te bevelen werk; A LS beroepsgeheimhouders zijn tol rï dusverre door onze rechtspraak erkend de artsen in hun functie van behandelend geneesheer de geestelijken, dé advocaten en de no tarissen. In vele wetten, in het bijzonder in sociale wetten als de Ongevallenwet, de Invaliditeitswet, wordt ook aan be paalde ambtenaren een geheimhou dingsplicht opgelegd. Zij zijn dan strafbaar als zij die plicht schenden, maar die geheimhoudingsplicht brengt op zichzelf nog niet mee, dat zij zich ook op hun ambtsgeheim kunnen be roepen als zij als getuige in een rechts zaak worden opgeroepen. Dit recht kent de rechtspraak wèl toe aan de genoemde beroepsgeheirr.'.iouders, en wel omdat de aard van hun beroep zodanig is, dat het een belangrijk al gemeen belang dient en niet behoor lijk zou kunnen worden uitgeoefend als niet de burgers zich met volledig ver trouwen tot de beoefenaars ervan zou den kunnen wenden. Ter illustratie van de problemen die zich met betrekking tot het beroepsgeheim voordoen, volgen hier een paar gevallen uit de recht spraak van de Hoge Raad van de laatste jaren. VÓÓR 1957 was het artsen wettelijk voorgeschreven na het overlijden van hun patiënten bij de overlijdens verklaring aan de ambtenaar van de burgerlijke stand opgave te doen van de doodsoorzaak, echter met inachtne ming van hun beroepsgeheim. Deze twee verplichtingen: die tol geheimhou ding en die tot vermelding van de doodsoorzaak van hun patiënt, lijker. niet met elkaar verenigbaar. Men zou kunnen redeneren, dat in die gevaller waarin de patiënt aan een normale I ziekte, waarvan zijn omgeving op de hoogte was, is overleden, er van eer geheim geen sprake is, zodat in zo'r. geval de arts de doodsoorzaak wèl zou mogen vermelden. Maar het doer, van een opgave in dergelijke norma le gevallen zou meebrengen, dat in ge vallen waarin de arts de doodsoor zaak niet kan opgeven aan de burger lijke stand zonder in strijd te komen met zijn geheimhoudingsplicht bijv. bij zelfmoord uit het enkele wegla ten van een opgave al blijkt dat er iets bijzonders aan de hand is: zodat daardoor al schending van het ge heim plaats vindt. De artsen waren dan ook overtuigd, dat het opgeven van de doodsoorzaak aan de ambte naar van de B.S hen in strijd bracht met hun geheimhoudingsplicht. En daarom plachten zij de doodsoorzaak te omschrijven met nietszeggende for mules als ..einde van het leven'. ..stilstand van het hart" of iets concreter ..dodelijke ziekte". in fraai latijn vertaald. Maar dergelijke mededelingen zijn van alle zin ontbloot en men vroeg zich daarom wel af. of het dan niet waardiger is elke opgave j van de doodsoorzaak te weigeren. voor verschillende wetenschappen als de medische en de sociologische, die statistische gegevens daaromtrent no dig hebben. Sinds 1957 is bepaald maar daarvóór gebeurde dit ook al zo dat de doodsoorzaak zonder ver melding van naam in een gesloten en veloppe via de ambtenaar van de B.S wordt doorgegeven aan het Centraal Bureau voor de Statistiek. De ambte naar van de B S. krijgt slechts de overlijdensverklaring WORDT in dit opzicht dus rekening gehouden met het beroepsgeheim van de geneesheer, door de Wet op de Lijkbezorging van 1955 wordt, naar mevr. Hazewinkel terecht opmerkt, in andere vorm een aantasting van dit beroepsgeheim weer binnengehaald. Deze wet schrijft voor. dat een arts een overlijdensverklaring alleen mag afgeven, als hij ervan overtuigd is dat de doodsoorzaak een natuurlijke was. Zodat door het niet afgeven van een verklaring aan de ambtenaar van de B S. te kennen wordt gegeven dat de doodsoorzaak niet een natuurlijke \Vas. Was er misdaad in het spel, dan zal in het bekend maken daarvan niet liggen een schending van het vertrou wen tussen patiënt en arts; dit is ech ter bij zelfmoord wel het geval. Ook de advokaat is beroepsgeheim houder en kan zich verschonen om te getuigen over feiten die hem bij de uitoefening van zijn beroep zijn toevertrouwd. Bij een bespreking tussen twee per sonen, de tot het sluiten van een over eenkomst leidde, had een der partijen zijn advocaat meegebracht. Toen er nu later onenigheid was over wat pre cies was afgesproken, bracht de an dere partij de advocaat van zijn we derpartij als getuige naar voren om mede te delen wat hij over de in houd van de overeenkomst wist. De advocaat beriep zich op zijn beroeps geheim. De kantonrechter was van mening, dat de advocaat niet het recht had zich van getuigenis te onthouden: er was geen sprake van een vertrouwelijke mededeling tussen cliënt en raadsman» de overeenkomst had ook niet een ge- iivvyo heim karakter want was juist bestemd j om aan beide partijen bekend te zijn. In hoger beroep vernietigde de recht- j bank de beslissing van de kantonrech- ter. omdat zij van mening was dat de geheimhoudingsplicht van de advocaat alles omvat, wat hem in zijn hoeda nigheid is toevertrouwd. Maar de Hoge Raad was het met de kantonrech ter eens: de inhoud van de overeen komst was niet aan de advocaat als geheim toevertrouwd, deze kon zich dus niet van het afleggen van getuige nis verschonen. Eigen nieuwsdienst j DEN HELDER. AI het gezoek zater dag op de Noordzee van twee vliegtuigen, drie mijnenvegers, een onderzeebootja- j ger, een patrouillevaartuig en een red-' i dingboot naar een in een geel zwemvest gekleed lijk, heeft niets opgeleverd. De actie werd begonnen na een mede deling van een Noors schip. Een lid van de bemanning zou een lijk hebben zien drijven. Later meende ook de vlieger van een; van de vliegtuigen iets geels op de gol ven te zien. Hij dirigeerde de redding boot naar de plaats, maar toen die aan kwam was het voorwerp weer verdwe- Het kan natuurlijk voor een ad vocaat minder prettig zijn als hij verplicht is te getuigen omtrent fei ten, die voor zijn cliënt nadelig zijn. Maar ditzelfde kan een advocaat overkomen als hij voor zijn cliënt nadelige feiten is te weten geko men op een moment, dat hij hele maal niet als raadsman in functie was. In dergelijke gevallen is, te genover het belang van een goede justitie, niet de bijzondere vertrou- wensverhouding tussen advocaat en cliënt in het geding, de aard van het beroep brengt niet mee dat de geheimhoudingsplicht zich zover uitstrekt. HEES (A.N.P.) Twee jonge mensen uit Hees die volgende week gaan trou wen, hebben hethun toegewezen huis afgestaan aan een gezin van twaalf men sen, waarvan de woning in Hees gister middag door een lekkende schoorsteen is afgebrand. Met dat prachtige gebaar ^ïeeft het toekomstige echtpaar Van BakelGruns- ven het gezin van de fabrieksarbeider Janssens Hendriks uit de nood geholpen. Zelf zal het nu een tijd lang ergens moe ten gaan inwonen. MIJNSHEERENLAND (A.N.P.) Het melktransportbedrfff J. J. Prooi uit Mijnsheerenland heeft vijftien ton Neder landse melk naar Frankrijk gereden. Dat was het eerste deel van de honderdvijf tig ton melk. die een Amsterdams be drijf aan Frankrijk gaat leveren. De melk is bestemd voor consumptie in Parijs. Ze is geleverd aan een fabriek in Longueville. Voor de mensen van die zuivelfabriek is het nog nauwelijks de moeite waard om de melk bij de boeren af te halen, zo vertelden zij de heer J. J. Prooi en zijn chauffeur de heer J. Wolt. De koeien vinden door de droog te geen sprietje gras meer. Ze zijn broodmager en geven bijna geen melk meer. Het Amsterdamse bedrijf hoopt binnen kort nog twee contracten voor levering van melk af te sluiten met Franse af nemers. Ook andere Nederlandse bedrij ven zijn in onderhandeling met Franse zuivelfabrieken. Van '.iet Produktschap zuivel hebben zij machtiging gekregen tot uitvoer van twaalf- tot dertienhonderd ton consumptiemelk. ELSLOO (ANP). De gemeenteraad van Elsloo heeft besloten voor een mil joen gulden het kasteel Elsloo met de daarbij behorende landerijen aan te kopen. Staatsbosbeheer zal voor zes ton een deel van de landerijen overnemen. De gemeenteraad wil op het terrein van het kasteel een recreatieoord in richten. Wat er met het kasteel zelf gaat gebeuren staat nog niet vast. De twaalfjarige Abraham te Brugge uit Voorschoten is daar zaterdagmiddag toen hij zonder uit te kijken met zijn fiets de Leidseweg overstak, onder een auto geraakt en gedood. 74 Onmiddellijk ontwikkelde zich een levendig gesprek op het dek. Kapitein Ugo keek vragend Andrea aan, die het hoofd schudde. ,,Het lijkt me onwaarschijnlijk dat er een landtong zo ver in zee uit steekt," zei hij nadenkend. ..Maar misschien zou het toch verstandig zijn wat zei] te minderen." De kapitein schreeuwde een be vel en terwij] de zeilen aan groot- en bezaansmast naar beneden gin gen, verminderde de vaart van de karveel. Gomes Pires op de Santa Maria volgde deze manoeuvre. De beide schepen voeren nu lang zaam door en Andrea tuurde inge spannen naar het zuiden. Weldra zag hij wat de uitkijk reeds had waargenomen: een scherp afgete kende bruine streep over de opper vlakte van de oceaan die zich voor hem uitstrekte. „Het is een teken!" schreeuwde een van de matrozen opgewonden. „Een teken dat we niet verder moeten gaan!" Anderen namen die kreet over en er ontstond een druk gepraat, dat een angstige klank had. Boven het lawaai uit klonk de stem van Dom Alfonso. „Werp het anker uit, kapitein!" beval hij. De overige zeilen werden ook neergehaald en het schip lag nu bijna stil. Andra was echter niet van plan het hierbij te laten, nu hij al zo ver was gekomen. „Wat we daar zien moet toch een oorzaak hebben," zei hij tot Dom Alfonso. „Geef mij verlof een boot te strijken, dan kan ik zelf gaan kijken zonder dat de kar veel dichter bij hoeft te komen." Lancarote weifelde, maar Andrea hield vol „Als mij iets overkomt," zei hij, „kunt ge de zeilen hijsen en onmiddellijk wegvaren!" „Gij draagt alleen de verant woordelijkheid," waarschuwde Dom Alfonso. „Ik geef u niemand mee!" Martin Vasques kwam naar vo ren. „Ik kan even goed roeien als vechten," verklaarde hij. „En ik ook," zei Joao Goncalves die zich bij hem voegde. Er boden zich nog meer vrijwil ligers aan en zes mannen namen plaats in de sloep. Iets verderop, waar de andere karveel lag, werd ffNHlPim ook een boot te water gelaten. Met zes mannen aan de riemen schoot de sloep over de kalme zee. Toen ze de vreemde bruine streep naderden, haalde Andrea zijn riem in. De streep vormde de grens van een oppervlakte die zich tot zo ver het oog reikte naar het oosten, het westen en naar het zuiden uitstrek te. Het water was hier drabbig bruin gekleurd, doch land was er niet te zien. Toen Andrea besefte wat dit betekende, lachte hij hard op. „Het is modder!" riep hij vro lijk „Modder, die door een grote rivier naar zee is gevoerd! Ik heb dit precies zo gezien aan de mond van de Nijl in Alexandrië!" „Dan moet dit de westelijke Nijl zijn," riep Joao Goncalves uit. „Welk een belevenis!" Ze voeren nu in het bruine wa ter en Martin Vasques proefde er van. „Het water is niet zout maar zoet, en smaakt alleen wat modde rig!" zei hij. „Het moet de Sanaga zijn", stemde Andrea toe. „Misschien zelfs de westelijke Nijl, zoals Sen- hor Goncalves opperde." De boot van de tweede karveel was hun nu genaderd en Andrea bracht Gomes Pires die de boot bestuurde op de hoogte van zijn merkwaardige ontdekking. „Dus nu behoeven we alleen maar «die bruine stroom in ooste lijke richting te volgen om de ri viermond te bereiken," zei Pires onmiddellijk. „Het lijkt wel of we een weg in de zee hebben gevon den!" Het nieuws dat men de monding van een grote rivier had ontdekt joeg de vrees bij Dom Alfonso en de anderen op de vlucht. De zei len werden weer gehesen en de schepen zetten langs de bruine stroom koers naar het oosten. Spoedig ontdekten zij andere be wijzen dat ze inderdaad een grote stroom naderden, al waren ze ook nog tamelijk ver van hel strand verwijderd. Niet alleen werden de karvelen wat vertraagd door de stroom, alsof de hand van een reus hen terughield, maar stukjes hout, takken en soms hele boomstam men dreven hun voorbij. Even voor de middag meldde de uitkijk dat hij een onderbreking van de kustlijn zag, en een half uur later kon Andrea twee hoge palmen waarnemen die naast die onderbreking stonden; als veren staken hun toppen af tegen de he mel. Terwijl de karvelen langzaam opvoeren naar de riviermond steeds peilend opdat ze niet aan de grond zouden lopen op een bank die de delta had gevormd uit de modder van talloze eeuwen die de rivier hier had aangevoerd zagen ze de omtrekken van een uitgestrekt woud, dat de noorde lijke begrenzing van de rivier vormde De twee palmen die aan schildwachten deden denken sta ken ver boven de andere uit. Het was precies zoals de slaven uit Guinea het Prins Henry hadden be schreven. „Weer een wonder van naviga tie, senhor Bianco!" riep Dom Al fonso met voldoening. Zijn vrees van een paar uur geleden werd te niet gedaan door het vooruitzicht van een lading kostbare zwarten, alsmede de erkentelijkheid van Prins Henry voor hun belangrijke ontdekking. „Ge hebt ons naar de westelijke Nijl gebracht en naar de toegangsweg tot het land van Priester John." |E door Suwiiiiiiuiiuuumiut jpiiiiiniiiintHiMiiwiiiiHin St. PAUL. Joyce mocht niet sterven, ik heb maar één zusje, zei een tienjarig meisje uit St. Paul in de Amerikaanse staat Minnesota, tijdens een bijeen komst van The American Medi cal Association. Een beetje ver legen, maar stralend van geluk, omdat de tweejarige Joyce vol komen genezen is, ontving Linda Kay Gibson van dit artsenge nootschap een hoge onderschei ding voor haar doortastend op treden, waarmee zij het leven van haar zusje redde. Enige jaren geleden werd deze vraag aan het oordeel van de Hoge Raad onderworpen, doordat aan een arts. die opgave had geweigerd, overtreding van het bedoelde voor schrift telast werd gelegd. De arts beriep zich er op, dat zijn plicht tot geheimhouding het hem on mogelijk maakte het voorschrift na te leven. 'Maar dit beroep op overmacht werd door de Hoge Raad niet aan vaard: de wet zelf verplichtte de arts immers slechts tot opgave voor zover zijn geheimhoudingsplicht dit toeliet en dus moest de arts tot zover dan ook opgave doen. De praktijk van <ft nietszeggende mededelingen bleef dan ook gehandhaafd, totdat er in 1957 een andere wettelijke regeling werd in gevoerd. Het bekend worden van de doodsoorzaak is niet zozeer van belang voor de burgerlijke stand, als wel Aan haar zusje Linda lieefl de twee* jarige Joyce In-I te danken dal zjj weer nnln-zorgd schommelen kan. Dat Linda heel precies wist wat haar te doen stond toen deze kleuter stuipen kreeg, wordt even uniek genoemd, als het feit, dat het tienjarige meisje de kracht bezat een ander letterlijk nieuw leven in te blazen. Begin september kreeg het jongste kindje van mevrouw Gibson uit St. Paul keelontsteking en Linda nam de taak op zich haar zusje voor het slapen gaan steeds een verhaaltje te vertellen. Toen de kleuter op een avond hoge koorts had, vroeg het oudste meisje haar moe' der, die in de keuken met de afwas bezig was, wat langer op te mogen blijven dan gewoonlijk. Was dat niet gebeurd, dan was de kleine blonde Joyce gestorven zonder dat iemand daar iets van had gemerkt. Ik was juist aan een nieuw verhaal tje begonnen, toen Joyce plotseling krampachtige stuiptrekkende bewegin gen maakte, vertelde Linda later aan de artsen. Zij werd helemaal bleek en viel achterover op haar bedje, toen ik mijn hand op haar hart tegde voelde ilc niets, ademhalen deed zij evenmin. Mevrouw Gibson die op het hulpgeroep van haar oudste dochtertje toesnelde, ging ogenblikkelijk een arts en een am bulance waarschuwen, hoewel zij er van overtuigd was. dat geen hulp meer zou baten. Linda herinnerde zich echter ergens gelezen te hebben, hoe een moeder haar baby na een aanval van stuipen weer tot bewustzijn bracht, door telkens een hoeveelheid lucht tn de longen van het kindje te blazen. Stevig drukle ze haar mond tegen die van haar zusje en be gon zo krachtig mogelijk te ademen. Plotseling gaf de kleuter een snik Zodra Linda echter ophield met als het ware voor twee personen te ademen, leek het of haar zusje geen enkel geluid gema&kt had. Eerst toen het oudste meisje de adem die zij na een volgende snik in de longen van de kleuter perste, geen kam, gaf te ont snappen, ging haar kleine borstje plotseling weer regelmatig op en neer, even rustig alsof haar ademhaling geen minuten lang volkomen had stilge staan. Ergens heb ik ook eens gelezen dat de lichaamstemperatuur van iemand na een aanval van stuipen niet te veel mag dalen, dus heb ik Joyce ingestopt, vertelde Linda later aan d'e arts en de mannen met een zuurstofapparaat, die door mevrouw Gibson waren gealar meerd. Hun hulp was niet meer nodig, door het doortastend optreden van baai- zusje was Joyce uil haar bewusteloos heid gewekt en lag zelfs al weer rustig tc slapen. 3 door s CS iiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiii ^NilflIllflIilIHHHItllllllllllWllIfi 3 door s Vrij naar f§ Maurice leblanc ÏHIIIIHIIHtttlUIIIIIIIIIHUWIIRIff 5 i 1 door Eigen nieuwsdienst ROTTERDAM. Voor haar bezoek aan Rotterdam zaterdag zal koningin Ju liana om half elf 's morgens aankomen bij het ziekenhuis Dijkzigt. Na een korte bezichtiging gaat zij om half twaalf naar de Rotterdams? Schouw burg. Tot half een zal zij daar de repe titie van het toneelstuk Hot summer night van Ted Willis bijwonen. Na het noenmaal, dat koningin Juliana bij burgemeester Van Walsum thuis zal gebruiken, zal zij in de namiddag een bezoek brengen aan de gerestaureerde St. Laurenskerk. LEEUWARDEN De 58-jarige H. R. D., directeur van de Boazbank te Driesum, die enkele weken geleden we gens verduistering is gearresteerd, wordt er ook van verdacht drieduizend gulden van de gereformeerde school te Driesum te hebben laten verdwijnen D. was penningmeester van de school. Bij het onderzoek naar de verduiste ringen, die hij bij de bank heeft ge pleegd, is komen vast te staan, dat hij enkele bedragen, die door het Rijk en de gemeente naar de school waren over gemaakt, niet heeft geboekt. Het bestuur van de school heeft offi cieel aangifte gedaan van de vermissing. 78. Het duurde even voor het lot de maat doordrong dat het Kappie's stem was, die uit de bek van-het zeemonster had geklonken. ..Kappie!" schreeuwde hij. „ben ie verslonden?" „Welnee klont!" riep Kappie gerust stellend. Een ogenblik later sprong hij vrolijk aan boord van de Kraak, gevolgd door de meester en Joseph Bizniz. „Wat is dat voor een kanjer-beest?" vroeg Okki. „Dat is onze sleep voor Follywood. jong," antwoordde Kappie. „We zijn er mee onder water komen varen van de Batavierische kust." Nu begon Joseph Bizniz schaterend te lachen. „Hahaha! Sleep voor Follywood! Wou je Dikke Mobie werkelijk op sleep nemen, de oceaan over?" riep hij. „Dacht je dan dat we dat niet zouden klaren?" stoof Kappie op. „Ho, ho," suste Bizniz, „dat bedoel ik niet! Ik bedoel dat het niet hoeft „Niet hoeft?" riep Kappie, die zich steeds meer opwond, ,,je verbreekt het contract, meneer!" Maar Joseph Bizniz haalde zijn porte feuille tevoorschijn en telde 50000 Dol lars uit voor Kappie, die daardoor aan merkelijk bedaarde. „Alsjeblieft." zei Bizniz, „hier is het bedrag voor het verslepen naar Folly wood. zoals afgesproken. Dat de vis in Lutjewier ligt is mijn zaak. Het laatste eindje naar Follywood doe ik zelf wel." „Wat zegt u?" riep Kappie verbaasd, „hoe dan?" „Jazeker, dat doe ik zelf," herhaalde Bizniz, „kom maar mee, dan zal ik je lie», geheim van Dikke Mobie laten zien. Het bestuur van de Friese maat schappij van landbouw waarschuwt te gen inkopen van hooi, stro en kracht voeder voor te hoge .prijzen. De wereld graanmarkt vertoont een stabiel beeld bij een prijsniveau, dat aanzienlijk la ger ligt dan de ruwvoerprijzen. Er zullen hoogstwaarschijnlijk granen ge- i noeg zijn. Dertien leden van de Tweede kamer zijn zaterdag naar Assen gereisd om 1 zich te doen voorlichten over de droogte. Vijftigduizend hectaren een kwart I van Drente zijn tot noodgebied ver klaard. De schade wordt geschat op 48 miljoen gulden. Katholieke kamer leden zullen woensdag een excursie houden door de droge gebieden. Het leger heeft vorige week on geveer 2500 ton bietenloof naar de nood lijdende gebieden in het noord-oosten van Nederland vervoerd. Vandaag zou den 117 en morgen 177 vrachtwagens worden gebruikt om de hulpactie voort te zetten. Er zullen proeven worden genomen met het voederen van suikerbieten aaa het vee.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 2