Nederland op
zijn breedst
Het wordt
iets groots
ZWARE LUA
VERDWIJNT
KAPPIE en de SUPERSKOOP
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
P. W. RUSSEL'S
EURO-GEMEENSCHAPPEN
Oordeel gevraa
van bedrijfsleven
KONINKLIJK SLOT
ZAKT SCHEEF
Uit de kerken
I. A. Aler onderscheiden
FLITS
GORDON
in het
I heelal
I ARSÈNE
I LUPIN
JACQUES
BLONDEAU
DE
TINTELS
Jack
Dunkley
P. Kapinga benoemd
tot officier van O.N.
GORINCHEM. Het paard
van de melkboer in Sleeu-
wijk stond doodstil, gistermid
dag. Af en toe trilde één oor,
vanwege de vliegen. Aan de
overkant van de Merwede, in
Gorinchem, hadden ze me ge
zegd: „Het is een berenwerk,
maar wel een mooi karwei,
meneer". Het paard van de
melkboer merkte er niets van.
Het had zo zijn eigen gedach
ten, achter de oogkleppen.
DE VLAG ER OP
jl/TAAR TUSSEN dat paard en Go-
i" rinchem wapperde de Nederland
se vlag, vijf en veertig meter boven
die Merwede. De zon sloeg witte
spatjes uit de meeuwen die op het
bijna stilstaande water herrie schop
ten en voor tweehonderd Nederlandse
mannen was er een klein feestje: het
laatste stuk in de eerste boog van de
brug was die dag van gisteren gemon
teerd. En dat betekende, dat de be
langrijke schakel in de hoofdverbin
ding AmsterdamParijs weer een stap
dichter bij de voltooiing stond.
Niet dat er van een feest iets te
merken was. Weineen. Rustig, in een
vast tempo en met vakmanschap ging
het werk verder. Het werk, dat half
mei 1958 begon toen men in Sleeuwijk
aan de Merwede een houten keet neer
zette en dat eind 1960 klaar moet zijn:
de brug die het mogelijk maakt om
van Utrecht in één directe lijn Breda
te bereiken.
Tweehonderd man aan de beton
bouw, dertig aan de staalbouw en sa
men maken ze een brug. Zomaar, over
het brede water.
CAMEN hebben ze in het
begin midden in de
Merwede de houten
palen geheid voor de meet-
steigers. Toen is er een
hartlijn getrokken en wer
den er weer palen geslagen.
Die laatsten behoorden tot
het „hulpwerk voor de
rijdende stelling" en daar
mee kwamen vierhonderd
sterke handen met en zon
der eelt terecht bij de
eigenlijke pijlers.
Stalen damwanden gingen
meters diep de bodem van
de rivier in, tonnen en ton
nen kiezel werden, onder het
water, tot beton gevormd,
kranen joegen door de lucht
en betonmolens draaiden van
half acht in de ochtend tot
vijf uur in de middag. Vier
maanden lang en de pijler
stond: wit-grijs, rechtop, fors
in de schouders en wachtend
op de last die de mens daar
op ging leggen.
Vier maanden, voor die
DEN HAAG (A.N.F.) De begro
tingscommissie voor buitenlandse zaken
van de Tweede Kamer is van plan aan
te sturen op een uitgebreid Europees
debat in de Kamer aan de hand van de
twee verslagen, die de regering onlangs
heeft ingediend over de Europese econo
mische gemeenschap en Euratom.
Bij de voorbereiding van dit debat, dat
de commissie in februari zou willen
laten houden en waarbij dan de gehele
Europese integratie (dus ook de Kolen-
en staalgemeenschap) aan de orde zou
komen, wil de commissie het Neder
landse bedrijfsleven betrekken
De commissie nodigt dan ook het be
drijfsleven uit zijn opmerkingen over de
werking van E.E.G., Euratom en E.G.K.S.
begin november schriftelijk kenbaar te
maken aan de commissie, per adres
Binnenhof 1. Den Haag. Dit heeft jhr.
mr. M. van der Goes van Naters, voor
zitter van de commissie, aan het A.N.P.
verklaard.
De begrotingscommissie heeft gisteren
een eerste bespreking aan de kwestie
gewijd. Zij heeft besloten de twee ver
slagen van de regering voor advies te
verwijzen naar de gespecialiseerde com
missies van de Kamer, zoals de commis
sie voor economische zaken, landbouw,
energie enz.
STOCKHOLM (UPI) Deskundigen
hebben uitgemaakt, dat het koninklijk
slot in Stockholm ernstig gevaar loopt
door verzakking van de grond waar
op het is gebouwd.
De vleugel, die het meest wordt be
dreigd is die waar de koninklijke fa
milie haar privé-vertrekken heeft.
De verzakking gaat kennelijk steeds
voort en het niveau van het oostelijk
deel van het gebouw is thans een me
ter hoger dan dat van het westelijke
deel. Als het zo doorgaat loopt dp
stabiliteit van het gebouwencomplex
gevaar.
pijler. Er zijn tien van die
pijlers en twee landhoofden.
De drijvende heimachine
sloeg de ene damwand na
de andere de bodem in en
binnen, in die stalen kuip,
telkens weer dat proces van
beton-maken.
„We werken in een tem
po, dat geweldig meezit, door
de droge zomer en de lage
waterstand", hoorde ik. „Als
het water in de rivier hoger
staat moeten de damwand-
kuipen met water gezet wor
den. Dan krijg je telkens het
pompen en leeglopen, een
week of zes lang. Dat werk
is ons nu bespaard".
VIJZELTJE
rjE PIJLERS staan er en
■L' de eerste brugboog ligt.
Hoog boven het water werk
ten vijf mannen met een „vij-
zeltje, waarmee we honderd
ton kunnen lichten". Het ging
om een betonbalk van 45 me
ter lang en twee en een
halve meter hoog. Een
nieuwe werd, enkele meters
achter ons, in een stalen be
kisting, alweer gegoten, 's
Nachts een stoomtent van
vijftig meter erover heen en
de volgende ochtend is ook
die betonkolos gereed voor
gebruik.
Vlak langs ons heen reed
een kraan en beneden ons
voeren de schepen, van en
naar het achterland. Geen
zuchtje wind en alleen maar
het geluid van metaal op
metaal en van metaal op
beton.
EESD 1960 AF
GEBRUINDE kerels, ge
knepen ogen tegen het
felle licht. Ze werken met
stukken bouwwerk van ton
nen net zo voorzichtig en op
de millimeter als die specia
liste in borduurwerk. Om die
brug af te hebben, eind 1960.
Om een brok gigantisch werk
af te leveren, waarvan u te
zijner tijd zegt: 't Gaat wel
even vlugger dan met het
veer, hè?
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Ameide en Tienho
ven: S. Meijers te Hoog-Blokland. Be
dankt voor Raamsdonkveer: H. G. Oos-
tinga, kand. te Groningen. Beroepbaar:
dr. Woldinga. voorheen predikant Evang.
Kirche, Berlijn, wonend Heideparklaan
24, Driebergen en ds. G Hamoen. vluch
telingen predikant Berlijn, wonend Ul-
stenstrasse 79 Berlijn, Mariendorf.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Knijpe: A. C. Lan-
gendijk. kand. te 's-Gravenhage. Bedankt
voor 's-Gravenmoer: A. C. Langendijk.
kand. te 's-Gravenhage: voor Bcrlikum:
C. v. d. Giessen te Tzum. De heer G.
v. d. Neut te Capelle a.d. IJssel slaag
de aan de Theologische Hogeschool te
Kampen voor het kandidaatsexamen.
PARIJS. Twee Nederlandse
kunstenaars hebben op de Parijse
Biennale een prijs een verblijf
van drie maanden te Cap d'Ail aan de
Franse Rivièra gekregen. Lucebert
én Anton Heyboer.
De eerste is met drie schilderijen
en een gouache vertegenwoordigd, de
tweede met een aantal specimina van
zijn primitief-verfijnde etsen.
65
„Hiervoor zal ik u laten do
den!" tierde Vicente hijgend.
„Niet voordat ik uw pols en mo
gelijk ook uw nek heb gebroken,"
zet Andrea verbeten. De hidalgo
probeerde vruchteloos zich los te
rukken, want Andrea had hem zo
stevig vast alsof het een tegen
stribbelend kind was.
Andrea keek snel om zich heen
en zag dat de jongen en het
meisje tussen de bomen waren
verdwenen. De slachting scheen
ook ten einde, en sommige sol
daten waren reeds bezig die in
boorlingen, die wijselijk de weg
van de minste weerstand hadden
gekozen, te binden.
„Maak u niet belachelijk voor
de anderen," zei hij tot Gil Vi
cente. „Beloof me dat ge me niet
zult aanvallen, dan laat ik u los!"
De hidalgo snikte bijna van
woede, maar hij was hulpeloos in
Andrea's greep en hij vreesde ook
dat hij een ietwat belachelijk fi
guur sloeg. „Ik ik beloof het!"
hijgde hij.
Andres liet hem los en sprong
tegelijk achteruit, omdat hij er
niet zo zeker van was dat Vicente
zijn belofte gestand zou doen.
Maar de hidalgo bleek woord te
houden. Met het zwaard omhoog-
geheven rende hij naar de hutten
van het dorp waar het hele verzet
inmiddels was gebroken.
Op de grond lagen een half do
zijn mannen en wat kinderen. Ze
waren stervend en de rest werd
met de handen op de rug bijeen
gedreven door -de soldaten. Onder
hen bevonden zich enkele jonge
vrouwen. Deze inboorlingen waren
niet zwart, zoals die welke meer
in het zuiden woonden, maar hun
huidskleur varieerde van een rijk
goudbruin tot diep mahonie. Een
van de oudere sojdaten hielp de
stervenden met een genadestoot
uit hun lijden.
Andrea had genoeg geweld en
bloedvergieten gezien gedurende
de snelle gevechten van de zee
rovers, maar deze zinneloze slach
ting maakte hem onpasselijk. De
anderen schenen zich er niet aan
te storen. De ridders lachten en
wensten elkaar geluk met het feit
dat zè bijna vijftig sli ven nadden
buitgemaakt, e- zelf geen verlie
zen hadden geleden.
FRANK S-, SLAUGHTG.
Het duurde niet lang eer de on-
gelukkigen gebonden waren en wel
dra trok men weer naar de zee
kant. Ze waren nog niet aan het
strand toen ze de dreun van een
kanon hoorden, het afgesproken
signaal dat de karavelen de te
voren bepaalde plaats hadden be
reikt en nu gereed waren voor 3e
aanval van uit zee.
Gil Vicente en de anderen lieten
een paar soldaten ter bewaking
van de gevangenen achter, ter
wijl de anderen zich voorthaast-
ten om niets te missen van de
slag, die nu een aanvang nam.
Andrea voelde niets voor een nieu
we bloed-orgie en bleef achter bij
de slaven. Doch toen ze op het
strand tegenover het eiland Arguin
kwamen waren ze toch nog ge
tuige van het gevecht. En het was
een toneel van de uiterste ver
warring.
De inboorlingen van het eiland
hadden de vlucht naar het vaste
land en de veiligheid van de bin
nenlanden verkozen zo gauw de
karvelen verschenen, niet wetend
dat Gil Vicente met zijn troep hun
de terugweg in die richting al
had afgesneden. Daar het laag
water was konden ze door de smal
le zeearm waden die het eiland
van het vasteland scheidde. Maar
voordat z- allen het strand had
den bereikt had een van Dom Al
fonso's kanonnen het sein voor
de aanval gegeven; de soldaten
hadden zich van de schepen in
het ondiepe water laten zakken
en zetten nu de achtervolging» in.
Vele moorse krijgers bleven
achter om de aftocht van de vrou
wen, kinderen en'oude mensen van
het eiland te dekken. Ze waren
voor het merendeel gewapend met
ruwe lansen en schilden, vervaar
digd
bleek te zijn, die door karavanen
uit het land van de negers in het
zuiden was ingevoerd. Zij werden
door Gil Vicente in de rug aange
vallen en al gauw was de toestand
voor de inboorlingen hopeloos.
Juist toen Andrea met de ge
vangenen aan het strand ver
scheen, vielen Gil Vicente en de
zijnen aan van de ene kant, én
die van de schepen waadden naar
het strand met hun zwaarden,
speren en voetbogen om zich in
de strijd te mengen. Zinneloos van
angst lieten de moeders hun kin
deren in de steek mannen ver
lieten hun vrouwen. Iedereen
trachtte weg te komen en de
moorse krijgers vielen zelfs hun
eigen mensen aan als ze hun in
de weg liepen. Velen renden naar
het water en probeerden te
zwemmen, maar de mannen van
Dom Alfonso sneden ook hun de
terugweg af.
(wordt vervolgd)
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Tijdens een besloten
receptie in het hoofdgebouw van de
K.L.M. is de president-directeur van de
K.L.M., de heer I. A. Aler, onderscheidén
met de gouden medaille van de Ko
ninklijke Nederlandse vereniging voor
luchtvaart. Zeer vele relaties en vrienden
maakten van de gelegenheid gebruik om
de heer Aler geluk te wensen met de
onderscheiding en het veertigjarig bestaan
van de luchtvaartmaatschappij.
Bij een instorting in een kolenmijn
bij Charleroi zijn twee Italiaanse mijn
werkers om het leven gekomen: twee
van wat later olifantenhuidBelgische werden zwaar gewond.
ÏJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
lx geef roe dat de uit
DRUKKING 'MOLLE NAALD'
Wemt&ZEGT-AUTMANS
nu. ik hes meer be-
LANG5TELLI N& voor
het MATERIAAL
van dit
BRIEFJE.
KldX ZBLF EEMS-WORDTDit
SOORT PERKAN ENT, ENIGSZINS
GEKORRELD EN IVOORKLEURIG,
TgGEN WOORPI MOS ERGENS
ö&viAAKTpE
OP DIE REST
LAK OP DE ACHTERKANT..
INDERDAAD— MAARNUMOET IK-
TOCH EERST SÊLL6N.DBPOLITlt»
MOET DEGRAFKAMER UITKAMMEN
ENERMOETEEN DOKTER KOM EN OM
MET LIJK VAN LUPlH
TE ONDERZOEKEN.
PAPPie,WANNEE«
KOMT DE OOIE
VAAR MET HET
KINDJE p
WEET IK NIET PRE
CIES BAS, MAAR
ST DUURT NIET
LANS...
BAS ikga BOObscHAP-
pen doen.sa je mee
OF BLJJP je bu
papf=ie r3
door
jjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiHiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiii.iiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiHinitiinimiiiiiiiiiiui
LS HET allemaal klaar Is, dan gaat
dit beeld verdwijnen. Gisteren nog
niet. Gisteren werden de fotograaf en
ik bij Gorinchèm nog met het veer
overgezet voor 95 cent. En stonden we
in de rij. Dat zullen u en wfj nog moe
ten doen tot voorjaar 1961, ongeveer
Dan zijn de wegen naar die brug
de Merwede ook aangesloten Dan is
het Europese wegennet weer een be
langrijke verbinding rijker. Dankzij
die ruim tweehonderd Nederlandse
werkers, nu by Gorinchem, die me zei
den: „Geen namen, als u wilt, want we
doen het samen."
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. Bij zijn afscheid als
voorzitter van de Nederlandse Christe
lijke bond van overheidspersoneel, gis-
over i termiddag in Den Haag. is de heer P
Kapinga uit Rotterdam bij bevordering
benoemd tot officier in de orde van
Oranje-Nassau. Minister Toxopeus reik
te hem de bij deze onderscheiding ho
rende versierselen uit. Daarbij was ook
de staatssecretaris van sociale zaken, de
heer Roolvink aanwezig.
In de nolle buik van Dikke Mobie
klonk reeds geruime tijd een vreemd ge
scharrel en gemorrel. Af en toe loosde
het dier zelfs een zware zucht waarbij
de staart een draaiende beweging maak
te Een niets vermoedende toeschouwer
zou zich wellicht hebben afgevraagd of
de supervis tot leven was gewekt en
aanstalten maakte te vertrekken.
Nu was dat wel een beetje zo, want
Kappie en de meester waren druk bezig
Germanenkamp binnengesmokkeld had
den, in de buik van de walvis te mon
teren Deze voorwerpen bestonden name
lijk uit een buitenboord-motortje en een
schroef
De meestei had zelfs het bouwplan
nog iets gewijzigd toen hij de situatie
ter plaatse overzag en de schroef-as di
reet aan dc staart gekoppeld, waardoor
het motortje een grotere werkslag ver
kreeg en de vis sneller zou varen.
„Gooi de trossen maar los, Kappie,"
om de vreemde voorwerpen, die ze het zei hij, „we kunnen starten.
De meester drukte vakkundig op de
vlotternaald en haalde de starter over.
Maar omdat de tank gevuld was met
Batavierisehe superbezien, dal een hoog
I Q bevat, begon dc motor met een zeer
luide plof en braakte een steekvlam
Weliswaar koos deze zich een uitweg
door het spuitgat van de walvis maar
toch was hierdoor de aandacht getrok
ken van Joe Diel, die met enkele Ger
manen in het kamp stond te praten.
In een oogwenk waren zij ter plaatse.
OEN HAAG. Zoals in de memorie
van toelichting op de begroting van de-
f. 'e„vo-or ?60 al was vermeld, had
offhta -s*oten middelzware
luchtdoelartillene uit de bewapening te,
nemen en de lichte luchtdoelartillerie ter-
moderniseren.
Als eerste uitvoeringsmaatregelen van';
dit besluit zullen nog dit jaar de vol-
S®de onderdelen worden opgeheven:
955 afdeling zware lua territoriaal, pa-'
raat te Schalkhaar; 117 afdeling zware
lua mobiel, paraat te Bussum; 207 ei-*'
deling zware lua mobiel, mobilisabel-
237 afdeling zware lua mobiel, mobili-"
sabel.
Het vrijkomende personeel zal worden"
bestemd voor de aanvulling van andere'
onderdelen van de luchtdoelartillerie eh*"
de huidige organisatie van de afdelin
gen veldartillerie.
BERLIJN (APi In een opmerke-""
lijk gematigde rede noemde de Oost-
duitse partijleider en vice-premier Wal
ter Ulbricht gisteren de status van Va
ticaanstad als voorbeeld voor een oplos
sing van het vraagstuk Berlijn.
A
