Voor L. Schot staat er geen huis in Holland SSlotenmaker^ mwriK DE NATUUR ZEEBRUGGE IS IN GEVAAR KAPPIE en de SUPERSKOOP Woensdag 9 september 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD P. W. RUSSELS Kan niet Met sjaal om Tussen de barsten 150 MILJOEN OP STATION TE UTRECHT Koffie voor haastige reizigers Boete voor leraar wegens wapenbezit in en om uw huis Pag. 2 Droog strijken Menselijk OPENT VRIJDAG 11 SEPT. 12 UUR Jack Dunkley Helikopters kunnen in Papendrecht terecht - HOKBEWONERS !N ROTTERDAM BIJ DE heer L. Schot te Rotterdam moet u voor al niet tegen de muur van zjjn woonkamer leu nen, want dan bestaat de kans dat u de straat op rolt. En bij de heer Schot moet u óók voor al niet komen in het hok, dat hem tot slaapplaats dient. Want dan zijn er vier moge lijkheden: wanneer het regent wordt u nat, wanneer de zon schijnt is het niet te harden van de hitte, in de winter vergaat u van de kou en is het weer „gewoon", blijf dan gebukt staan, anders zit uw hoofd te gen de zoldering. Zo woont dan de heer L. Schot te Rotterdam, samen met zijn vrouw, zijn vijfjarig zoon tje Ben en over veertien da gen de nieuwe baby. Bijna zes jaar is hij getrouwd, de stypeur L. Schot en direct na zijn huwelijk heeft hij zich als huiskan didaat laten inschrijven bij het bu reau van de Volkshuisvesting. De laatste twee en een half jaar is hij bijzonder actief bezig geweest: brie ven, formulieren, verzoeken de bekende weg die elke huiszoekende bewandelt. a ER zijn bedrijfsleiders van de firma waar hij werkt in actie gekomen. Brieven, die of nul op het request of helemaal geen antwoord opleverden. Er hebben doktoren hun hoofd staan schudden bij dat slaaphok en gezegd, dat „dit niet langer kon". Er zijn huizen-controlerende dames (van over heidswege) komen kijken en die hebben ook met het hoofd geschud en ook gezegd dat het niet kon. Maar het kan wèl. Het kan rustig. Dat blijkt toch? Ze teven toch, die Schotten! Elke dag weer opnieuw. Nou dan! Er is ook een meneer geweest die tegen mevrouw Schot, toen zij melding maakte van het feit dat de tweede baby op komst was, heeft durven zeggen: „Dat is ook onverantwoordelijk wan neer er nu weer een tweede kind komt". Er is een andere meneer van Volks huisvesting geweest zo hoor ik van mevrouw Schot die het woonpro bleem anders bekeek. Dat was toen mevrouw Schot hem vertelde, dat haar man veel nachtdiensten heeft en over dag nergens een plaats had om te slapen. „Wanneer uw man niet kan slapen, dan moet u maar uit elkaar gaan en gaat uw man maar ergens in de kost. Dan komt u weer bij elkaar wanneer u een huis hebt". Dat zei die meneer. En hij vertrok er geen spier van zijn gezicht by. TK ben dat huis waar de Schotten J_ wonen, gisteren gaan bekijken. Om nóg eens, via dit geval-Schot, de aandacht te vestigen op een zaak, die duizenden landgenoten naar de keel grijpt. Die woonkamer lijkt niet onaardig, op het eerste gezicht. Maar de muren van jute trillen, wanneer er een zware vrachtwagen voorbij rijdt; de raam stij len kunt u met één handbeweging los trekken en in de winter is er bij dat raam niet te zitten, zonder hoed op, sjaal om en jas aan. Maar dan stook je dus, in de winter? Jawel, er staat een haard, maar als die aangaat moeten de ramen open, omdat je elkaar niet ziet van de rook. Die komt namelijk de eerste uren de kamer in en dat is heel best ergens aan het plafond te zien. „Als mijn man er niet is, durf ik die haard niet aan te maken omdat ik bang ben voor schoorsteenbrand", zegt mevrouw Schot. In de keuken, die het inwonende echt paar Schot „met gebruik" heeft, is het plafond uitgebeten van de kringen en vlekken, door de steeds terugkerende lekkages. O ja, en dan gaan we naar de „slaapkamer". BIJ Volkshuisvesting staat de heer L. Schot ingeschreven als bewo ner van één kamer, op de tweede verdieping.' Maar daarboven is een zol-" der Nou ja, je ziet langs de balken de buitenlucht, de kalk valt van de muren, het vergaat er van de barsten en bij het dakraam zijn de reparaties van de heer Schot al lang weer krom getrokken door het vocht en het langs- '-"V "."y1" Terneuzen ontwikkelingscentrum BRUSSEL (A.N.P.) De toekomst van Zeebrugge is in gevaar nu Terneu- zen door de Nederlandse minister van economische zaken is aangewezen als industrieel ontwikkelingscentrum, aldus het gemeentebestuur van Brugge in een brief aan de Belgische minister-presi dent. Brugge verzoekt de Belgische re gering op haar beurt nu deze stad als ontwikkelingscentrum voor de Belgischr industrie aan te wijzen, Niet alleen deze beslissing van de Ne derlandse minister van economische za ken echter heeft ongerustheid in Brugge veroorzaakt: men vreest ook de con currentie van Terneuzen door de bouw van een grote zeesluis en de verbete ringen aan het kanaal van Gent naar Terneuzen. „die voor een groot deel door de Belgische overheid zullen wor den bekostigd". Het gemeentebestuur van Brugge is van mening, dat op korte termijn het havencomplex van Brugge-Zeebrugge aan de ontwikkeling van Terneuzen dient te worden aangepast. Het noemt daarbij de plannen van verschillende Belgische en buitenlandse maatschap pijen om industrieën in en rondom Zee- brugge te vestigen, en de natuurlijke achterstand van Zeebrugge ten opzicht' van Terneuzen mol zijn gunstiger liggin- toegang en afzetgebieden Het gemeentebestuur van Brugge dringt bij de Belgische regering aan op uitvoering van de voor Zeebrugge ont worpen plannen, waarvan de uitvoering een bedrag zal vergen van bijna 150 miljoen gulden. Dit bedrag is niet al leen bestemd voor de verbetering van de haven waarvoor de eerste werken deze week zullen worden aanbesteed maar ook voor de uitvoering van een programma voor industrialisatie, de aan leg van een zeesluis en het graven van een dok. DORDRECHT Tussen Dordrecht en Sliedrecht zullen maandagmiddag van half drie tot vijf uur geen treinen lo pen Dat ko nt door het ms. Tjimanuk dat dan door de Baanhoekbrug moet worden geloodst. Tussen Dordrechl en Sliedrecht zullen die middag bu.-en lopen. De reis daar mee zal ongeveer 25 minuten langer du ren. Van Sliedrech'. af lopen de tremen gewoon. „Ga eens in je bed liggen, Ben", hebben we aan de vijfjarige zoon des huizes gevraagd. Hij bleek er precies nog tussen te passen, met hoofd en voeten tegen de planken Eigen nieuwsdienst UTRECHT Het station in Utrecht is sinds gisteren een koffie-automaat rijk. Het is het eerste Nederlandse sta tion dat daarvan is voorzien. De machi ne staat bij de uitgang buurtsporen. Tegen een inworp van drie dubbeltjes kan de gehaaste reiziger zich door aan wat knopjes te draaien in zes seconden een beker koffie bereiden, naar zijn per soonlijke smaak met veel. weinig of he lemaal geen suiker, met of zonder melk. ARNHEM (ANPi De rechtbank in \rnhem heeft de 57-jarige leraar L. W., *en in Arnhem wonende Fransman, gis teren wegens het illegaal bez' van een geweer, een stel handgranaten en muni tie, veroordeeld tot een boete van hon derd gulden. lopende regenwater, maar het is toch een zolder. In een hoek hebben ze een muurtje getimmerd, van wat planken en hard board Met een deur. En daarachter staat een tweepersoons-opklapbed, een kinderbedje voor Ben en een tweede bedje voor de baby, die elke dag kan komen Als u er dan zelf bij gaat staan en ,,Dag" zegt, is het hok vol. Overal timmerde de heer Schot hou ten latjes langs voor de tocht, maar dat is maar een grapje. Het huis is namelijk gammel en oud en je verhelpt er niets meer met een houten latje. BEN, die dus vjjf jaar oud is, kan niet meer in dat bedje liggen. Ge woon, omdat htj er niet meer in paal. En 's nachts komt hij er dus uit gekropen en stapt bjj zijn ouders in bed. Om tenminste eens rechtuit te kunnen liggen. Dan zijn vader en moeder doodstil en durven zich niet op een andere kant te leggen of de dekens wat in te stoppen. „Anders wordt Ben wakker". Maar na een paar uur wakker liggen stapt de heer Schot er dan toch maar uit en legt zijn zoon weer in dat tedikantje. Soms, als Ben vast slaapt, gaat het goed. Toen Ben zeven maanden was ging hij met een dubbele longontsteking naar het ziekenhuis. „Door dat ellendige huis", zei de dokter, „maar we zullen proberen hem er door te halen". Dat is gelukt. En sindsdien strijkt zijn moeder in het najaar en de winter eerst de lakentjes van zijn bedje droog, voor hij erin gaat. Vanwege het vocht De Monserea oj gatenplant kan men ook voortkweken duor middel van stek ken. het is dan wel van beiang dat er aan de vrij grote plant enkele ionge >cheut> n ziLen met luchtwortels Die ;unner dan juist >ndet de luchtwortels vorden algi tneder en die kutfnen in Ie vooi her bestemde pot al: gmndwor- els dienst gaai dien U moet er wel rekening mee houden dat deze plant een zeer luchtig doch voedzaam grondmeng sei verlangt en dat onder in de pot ook wat potscherven moeten komen. De fotograaf heeft zich helemaal in een hoekje gewrongen van die „slaapka mer", waarin dat gezin Schot woont. En toen zag hij dit beeld. 40 Andrea glimlachte. „Dan kunnen ze niet veel in het oosten hebben gereisd, heer. Al sinds duizend jaar of langer weten de Arabieren dat schepen rond Afrika kunnen va ren." „Zijt ge daar zeker van?" „Mijn eerste meester was een in telligent man, goed ontwikkeld, met buitengewone belangstelling voor geografie. Vaak heb ik hem en andere moren horen zeggen dat Phoenicische schepen al meer dan vijftienhonderd jaar geleden rond Afrika voeren." „En het land van Priester John?" Andrea schudde het hoofd. „Ik heb over Priester John horen spre ken, heer, maar dat is dan ook alles." De legende van een vorst, de alleenheerser van een christe lijk land ergens in het oosten, waarschijnlijk aan de Afrikaanse kust, dook op in alle gesprekken over Afrika en de landen van het Vgrre Oosten. Volgens deze legen de was Priester John een van de rijkste alleenheersers ter wereld, gehuldigd door twee en zeventig koningen, een verlicht christelijk bolwerk tegen de stroom van de Islam die zich nog steeds naar het westen bewoog, ondanks het feit dat de moren uit Spanje waren verjaagd. Het koninkrijk van Priester John, zo werd verder be weerd, kende oorlog noch hebzucht omdat er geen persoonlijk bezit bestond, en derhalve ook geen ar moede. Prins Henry was door dit ant woord kennelijk teleurgesteld. „Ik had gehoopt dat ge ons iets con- creters zoudt kunnen mededelen omtrent deze christelijke regeer der." zei hij. „In alle oostelijke landen hoort men praten over de legendarische Pfiester John," zei Andrea. „Maar nooit heb ik iemand ontmoet die hem zelf had gezien of die zijn koninkrijk had bezocht." „Waarlijk, senhor Bianco," zei de Infante bewonderend, „ge zijt wel zeer bevoorrecht boven andere stervelingen, dat ge zoveel avontu ren hebt beleefd." „Ik zou mezelf nog meer bevoor recht achten, heer, indien ge me deel wildet laten uitmaken van dit gezelschap heren, en indien ge me zoudt toestaan nieuwe kaarten te tekenen, waarop mijn ontdekkin gen zouden kunnen worden ge toond." „Het is onze gewoonte iedereen, die een voor ons nuttig talent heeft tijdelijk aan te stellen," zei de In fante op warme toon. „Voldoet hij, dan laten we hem voor goed tot de gemeenschap toe. Mestre Jacomé zal u een plaats aanwijzen bij de kaartenmakers." „Met uw verlof, heer," zei An drea, „zou ik ook op ander ge bied willen Werken." „Inderdaad? En wat is dit?" „Het navigeren van schepen, heer. Ik geloof dat ik zekere din gen, die ik van kapiteins op de oostelijke zee heb geleerd, zou kun nen toepassen, teneinde de zeeman in staat te stellen zonder dwalen naar zijn thuishaven terug te ke ren, waar ter wereld hij zich ook bevindt." Er steeg een gemompel van ver bazing op. Mestre Jacomé boog zich voorover en fluisterde met ernstig gezicht de Prins iets in het oor. De Infante knikte en ging staan, te kennen gevend dat de vergadering was geëndigd „Mes tre Jacomé zal ervoor zorgen dat ge alle mogelijke hulp krijgt," ver-' zekerde hij Andrea, „En we ver wachten hieromtrent binnen afzien bare tijd meer te vernemen." Bij de deur van de vergaderzaal stond Fra Mauro te wachten. Zijn ronde gezicht straalde. „Het ver heugt me dat ge vrij zijt, mijn zoon," zei de Franciscaan. „Meer dan ik u kan zeggen!" „Na vijf jaren zullen mijn pol sen en enkels de ketenen missen!" riep Andrea uit. „Mestre Jacomé verzocht me u naar zijn verblijf te brengen," zei Fra Mauro. „Daar wordt een lichte maaltijd aangericht." Andrea was veel ite blij om ook maar ergens bezwaar tegen te ma ken. Met de gezette monnik liep hij naar een klein huisje in het midden van het dorp, waar de kaartenmaker zijn bedienden aan wijzingen gaf bij het bereiden van een maaltijd van zwart brood, koud vlees en gerstebier. Ze gingen aan tafel en aten zwijgend. Toen zijn honger was gestild nam Andrea een grote slok bier en hij leunde achterover in zijn stoel. „Goede meester," lachte hij. „Ge hebt me vanmorgen onder vraagd als een ware inquisiteur!" „En ge antwoordde als een eer lijk man een merkwaardige on dervinding voor een inquisiteur! Maar verhovaardig u niet, jonge man, want veel van wat ge ons vandaag hebt verteld wisten we reeds. Wat de meeste indruk op de Prins maakte was de manier waar op ge de berekeningen van Erato- thenes hebt bevestigd. De meeste mensen zouden die zonder verder vragen hebben geloofd evenals zo vele kaartenmakers de principes aanvaarden, neergelegd door Ptole- meus. Hier in Sagres geldt de alge mene regel dat wij niets voor waar aannemen tot we in staat zijn het zelf te bevestigen." „Indien wat ik u mededeelde zo weinig belangrijk is," zei Andrea, „waarom hebt ge me dan hier laten komen om het onderhoud voort te zetten?" De oude man wierp hem een scherpe blik toe. „Ge gaat recht door zee en dat bewonder ik in een man." Toen veranderde hij van onderwerp. „Welk bewijs hebt ge dat uw halfbroeder maatregelen beraamde die ertoe leidden dat uw galei acht jaar geleden werd over vallen?" Wordt vervolgd IK weet dat er vele, zeer vele land genoten een woning zoeken en een huurmachtiging moeten hebben. Ik weet ook dat de moeilijkheden voor een bureau Volkshuisvesting legio zijn. En dat de zoekenden horendol worden vanwege alle gestencilde en gedrukte briefjes die ze thuisgestuurd krijgen en die niets zeggen of alleen maar: Gaat niet. Dat een mens gewoon en behoorlijk wil wonen is waarlijk geen luxe. Het is een eis van de allereerste orde. En dat er méér gevallen „urgent" ge noemd kunnen worden, neem ik graag Maar ik neem ook graag aan, dat het een Volkshuisvesting mogelijk moet zijn te voorkomen dat die baby, die over een handvol dagen gaat komen, in dat van officiële zijde als „afgekeurd" be stempelde slaaphok komt te liggen. Daar is het woonprobleem in Neder land noch in Rotterdam mee gered. Maar daarmee wordt dan wel een bij zonder blijk van menselijk medeleven aan de dag gelegd. En dat kan waardevoller zijn dan men zoal denkt. De chef van de stedelijke verkeerspolitie te Bremen is veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf, hoor ik van de E.N.A.V.O. Hem is tenlaste gelegd dat hij een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt, rijdende onder invloed van alco hol Advertentie BEURS VOOR MODE EN HUISHOUDING AHOY' GEBOUW i/m 23 Sept. Het weekeinde van de Dag van de arbeid in de Verenigde Staten heeft het leven gekost aan 584 mensen. Hiervan kwamen 422 bij verkeersongelukken om het leven. door siiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiniiiiHiii liiiiiiimiiiiinHiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimitiiiiiiiiiuiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiHNiiiiMmiitiMiHiiinmitiiiiiitHiiiinitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifflmiiiiHntiiiiiiiiiiiiiiiNiniiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiniiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiim 44. Zo stoomde het stokoude loko- motiefje met zijn glimmend koperwerk voort, en trok de reusachtige kunst-wal vis door het schone land van Batavirië Dikke Mobie leek een voorwereldlijk monster, dat dromerig langs de zonbe schenen hellingen en door ruisende wou den gleed. „Dat gesjees over die rechte rails maakt me zeeziek," zei Kappie, en hij ging de kaarten bestuderen om te kijken hoe lang het nog was naar Lutjewier. De meester klom behendig buitenboord langs de stoomketel, om hier en daar een geleidebaan bij te smeren, en Jo seph Bizniz speurde de horizon al om te zien of zich nog nieuwe lokomotieven voordeden. Daardoor had geen van hen in de gaten, dat de helikopter, die het treintje nog steeds volgde, een aanzien lijk stuk gedaald was, en nu vlak boven het lokomotiefje vloog. Een lange kabel met een haak werd uit het zoemende vliegmachientje neer gelaten, precies op de plek waar de plat te goederenwagen met Dikke Mobie aan het lokomotiefje vastgekoppeld sat PAPENDRECHT. De Nederlandse helikopterindustrie heeft van de Rijks luchtvaartdienst ten behoeve van Aviolanda een voorlopige vergunning gekregen voor het in Papendrecht la ten landen en opstijgen van civiele hefschroefvliegtuigen. Een en ander houdt verband met de plannen in Pa pendrecht een helihaven aan te leg gen. De mededeling over het verlenen van de vergunning werd gistermiddag gedaan door ir. J. A. de Vries, een van de directeuren van Aviolanda, tijdens het bezoek dat de commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, mr. J. Klaasesz, gisteren aan Papendrecht bracht. De eerste steen voor een nieuwe Fran se ambassade in Den Haag is gisteren door de Franse ambassadeur baron De Beauverger gelegd. Het door de Franse rijksbouwmeester J. H. Riedbergen ont worpen gebouw aan de Tobias Asserlaan zal in een jaar klaar moeten zijn.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 2