Voor L. Schot staat er
geen huis in Holland
SSlotenmaker^
mwriK
DE NATUUR
ZEEBRUGGE IS
IN GEVAAR
KAPPIE en de SUPERSKOOP
Woensdag 9 september 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
P. W. RUSSELS
Kan niet
Met sjaal om
Tussen de barsten
150 MILJOEN
OP STATION TE UTRECHT
Koffie voor haastige
reizigers
Boete voor leraar
wegens wapenbezit
in en om uw huis
Pag. 2
Droog strijken
Menselijk
OPENT
VRIJDAG
11 SEPT.
12 UUR
Jack
Dunkley
Helikopters kunnen in
Papendrecht terecht
-
HOKBEWONERS
!N ROTTERDAM
BIJ DE heer L. Schot te
Rotterdam moet u voor
al niet tegen de muur
van zjjn woonkamer leu
nen, want dan bestaat de kans
dat u de straat op rolt. En bij
de heer Schot moet u óók voor
al niet komen in het hok, dat
hem tot slaapplaats dient.
Want dan zijn er vier moge
lijkheden: wanneer het regent
wordt u nat, wanneer de zon
schijnt is het niet te harden van
de hitte, in de winter vergaat
u van de kou en is het weer
„gewoon", blijf dan gebukt
staan, anders zit uw hoofd te
gen de zoldering.
Zo woont dan de heer L.
Schot te Rotterdam, samen met
zijn vrouw, zijn vijfjarig zoon
tje Ben en over veertien da
gen de nieuwe baby.
Bijna zes jaar is hij getrouwd, de
stypeur L. Schot en direct na zijn
huwelijk heeft hij zich als huiskan
didaat laten inschrijven bij het bu
reau van de Volkshuisvesting. De
laatste twee en een half jaar is hij
bijzonder actief bezig geweest: brie
ven, formulieren, verzoeken de
bekende weg die elke huiszoekende
bewandelt.
a
ER zijn bedrijfsleiders van de firma
waar hij werkt in actie gekomen.
Brieven, die of nul op het request
of helemaal geen antwoord opleverden.
Er hebben doktoren hun hoofd staan
schudden bij dat slaaphok en gezegd,
dat „dit niet langer kon". Er zijn
huizen-controlerende dames (van over
heidswege) komen kijken en die hebben
ook met het hoofd geschud en ook
gezegd dat het niet kon.
Maar het kan wèl. Het kan rustig.
Dat blijkt toch? Ze teven toch, die
Schotten! Elke dag weer opnieuw.
Nou dan!
Er is ook een meneer geweest die
tegen mevrouw Schot, toen zij melding
maakte van het feit dat de tweede baby
op komst was, heeft durven zeggen:
„Dat is ook onverantwoordelijk wan
neer er nu weer een tweede kind komt".
Er is een andere meneer van Volks
huisvesting geweest zo hoor ik van
mevrouw Schot die het woonpro
bleem anders bekeek. Dat was toen
mevrouw Schot hem vertelde, dat haar
man veel nachtdiensten heeft en over
dag nergens een plaats had om te
slapen. „Wanneer uw man niet kan
slapen, dan moet u maar uit elkaar
gaan en gaat uw man maar ergens in
de kost. Dan komt u weer bij elkaar
wanneer u een huis hebt".
Dat zei die meneer. En hij vertrok
er geen spier van zijn gezicht by.
TK ben dat huis waar de Schotten
J_ wonen, gisteren gaan bekijken. Om
nóg eens, via dit geval-Schot, de
aandacht te vestigen op een zaak, die
duizenden landgenoten naar de keel
grijpt.
Die woonkamer lijkt niet onaardig,
op het eerste gezicht. Maar de muren
van jute trillen, wanneer er een zware
vrachtwagen voorbij rijdt; de raam stij
len kunt u met één handbeweging los
trekken en in de winter is er bij dat
raam niet te zitten, zonder hoed op,
sjaal om en jas aan. Maar dan stook je
dus, in de winter? Jawel, er staat een
haard, maar als die aangaat moeten
de ramen open, omdat je elkaar niet
ziet van de rook. Die komt namelijk de
eerste uren de kamer in en dat is
heel best ergens aan het plafond te
zien. „Als mijn man er niet is, durf ik
die haard niet aan te maken omdat ik
bang ben voor schoorsteenbrand", zegt
mevrouw Schot.
In de keuken, die het inwonende echt
paar Schot „met gebruik" heeft, is het
plafond uitgebeten van de kringen en
vlekken, door de steeds terugkerende
lekkages. O ja, en dan gaan we naar
de „slaapkamer".
BIJ Volkshuisvesting staat de heer
L. Schot ingeschreven als bewo
ner van één kamer, op de tweede
verdieping.' Maar daarboven is een zol-"
der Nou ja, je ziet langs de balken
de buitenlucht, de kalk valt van de
muren, het vergaat er van de barsten
en bij het dakraam zijn de reparaties
van de heer Schot al lang weer krom
getrokken door het vocht en het langs-
'-"V "."y1"
Terneuzen ontwikkelingscentrum
BRUSSEL (A.N.P.) De toekomst
van Zeebrugge is in gevaar nu Terneu-
zen door de Nederlandse minister van
economische zaken is aangewezen als
industrieel ontwikkelingscentrum, aldus
het gemeentebestuur van Brugge in een
brief aan de Belgische minister-presi
dent. Brugge verzoekt de Belgische re
gering op haar beurt nu deze stad als
ontwikkelingscentrum voor de Belgischr
industrie aan te wijzen,
Niet alleen deze beslissing van de Ne
derlandse minister van economische za
ken echter heeft ongerustheid in Brugge
veroorzaakt: men vreest ook de con
currentie van Terneuzen door de bouw
van een grote zeesluis en de verbete
ringen aan het kanaal van Gent naar
Terneuzen. „die voor een groot deel
door de Belgische overheid zullen wor
den bekostigd".
Het gemeentebestuur van Brugge is
van mening, dat op korte termijn het
havencomplex van Brugge-Zeebrugge
aan de ontwikkeling van Terneuzen
dient te worden aangepast. Het noemt
daarbij de plannen van verschillende
Belgische en buitenlandse maatschap
pijen om industrieën in en rondom Zee-
brugge te vestigen, en de natuurlijke
achterstand van Zeebrugge ten opzicht'
van Terneuzen mol zijn gunstiger liggin-
toegang en afzetgebieden
Het gemeentebestuur van Brugge
dringt bij de Belgische regering aan op
uitvoering van de voor Zeebrugge ont
worpen plannen, waarvan de uitvoering
een bedrag zal vergen van bijna 150
miljoen gulden. Dit bedrag is niet al
leen bestemd voor de verbetering van
de haven waarvoor de eerste werken
deze week zullen worden aanbesteed
maar ook voor de uitvoering van een
programma voor industrialisatie, de aan
leg van een zeesluis en het graven van
een dok.
DORDRECHT Tussen Dordrecht en
Sliedrecht zullen maandagmiddag van
half drie tot vijf uur geen treinen lo
pen Dat ko nt door het ms. Tjimanuk
dat dan door de Baanhoekbrug moet
worden geloodst.
Tussen Dordrechl en Sliedrecht zullen
die middag bu.-en lopen. De reis daar
mee zal ongeveer 25 minuten langer du
ren. Van Sliedrech'. af lopen de tremen
gewoon.
„Ga eens in je bed liggen, Ben",
hebben we aan de vijfjarige zoon des
huizes gevraagd. Hij bleek er precies nog
tussen te passen, met hoofd en voeten
tegen de planken
Eigen nieuwsdienst
UTRECHT Het station in Utrecht
is sinds gisteren een koffie-automaat
rijk. Het is het eerste Nederlandse sta
tion dat daarvan is voorzien. De machi
ne staat bij de uitgang buurtsporen.
Tegen een inworp van drie dubbeltjes
kan de gehaaste reiziger zich door aan
wat knopjes te draaien in zes seconden
een beker koffie bereiden, naar zijn per
soonlijke smaak met veel. weinig of he
lemaal geen suiker, met of zonder melk.
ARNHEM (ANPi De rechtbank in
\rnhem heeft de 57-jarige leraar L. W.,
*en in Arnhem wonende Fransman, gis
teren wegens het illegaal bez' van een
geweer, een stel handgranaten en muni
tie, veroordeeld tot een boete van hon
derd gulden.
lopende regenwater, maar het is toch
een zolder.
In een hoek hebben ze een muurtje
getimmerd, van wat planken en hard
board Met een deur. En daarachter
staat een tweepersoons-opklapbed, een
kinderbedje voor Ben en een tweede
bedje voor de baby, die elke dag kan
komen Als u er dan zelf bij gaat staan
en ,,Dag" zegt, is het hok vol.
Overal timmerde de heer Schot hou
ten latjes langs voor de tocht, maar
dat is maar een grapje. Het huis is
namelijk gammel en oud en je verhelpt
er niets meer met een houten latje.
BEN, die dus vjjf jaar oud is, kan
niet meer in dat bedje liggen. Ge
woon, omdat htj er niet meer in
paal. En 's nachts komt hij er dus uit
gekropen en stapt bjj zijn ouders in bed.
Om tenminste eens rechtuit te kunnen
liggen.
Dan zijn vader en moeder doodstil en
durven zich niet op een andere kant te
leggen of de dekens wat in te stoppen.
„Anders wordt Ben wakker". Maar na
een paar uur wakker liggen stapt de
heer Schot er dan toch maar uit en
legt zijn zoon weer in dat tedikantje.
Soms, als Ben vast slaapt, gaat het
goed.
Toen Ben zeven maanden was ging
hij met een dubbele longontsteking naar
het ziekenhuis. „Door dat ellendige
huis", zei de dokter, „maar we zullen
proberen hem er door te halen".
Dat is gelukt. En sindsdien strijkt zijn
moeder in het najaar en de winter eerst
de lakentjes van zijn bedje droog, voor
hij erin gaat. Vanwege het vocht
De Monserea oj gatenplant kan men
ook voortkweken duor middel van stek
ken. het is dan wel van beiang dat er
aan de vrij grote plant enkele ionge
>cheut> n ziLen met luchtwortels Die
;unner dan juist >ndet de luchtwortels
vorden algi tneder en die kutfnen in
Ie vooi her bestemde pot al: gmndwor-
els dienst gaai dien U moet er wel
rekening mee houden dat deze plant een
zeer luchtig doch voedzaam grondmeng
sei verlangt en dat onder in de pot
ook wat potscherven moeten komen.
De fotograaf heeft zich helemaal in
een hoekje gewrongen van die „slaapka
mer", waarin dat gezin Schot woont. En
toen zag hij dit beeld.
40
Andrea glimlachte. „Dan kunnen
ze niet veel in het oosten hebben
gereisd, heer. Al sinds duizend jaar
of langer weten de Arabieren dat
schepen rond Afrika kunnen va
ren."
„Zijt ge daar zeker van?"
„Mijn eerste meester was een in
telligent man, goed ontwikkeld,
met buitengewone belangstelling
voor geografie. Vaak heb ik hem
en andere moren horen zeggen dat
Phoenicische schepen al meer dan
vijftienhonderd jaar geleden rond
Afrika voeren."
„En het land van Priester
John?"
Andrea schudde het hoofd. „Ik
heb over Priester John horen spre
ken, heer, maar dat is dan ook
alles." De legende van een vorst,
de alleenheerser van een christe
lijk land ergens in het oosten,
waarschijnlijk aan de Afrikaanse
kust, dook op in alle gesprekken
over Afrika en de landen van het
Vgrre Oosten. Volgens deze legen
de was Priester John een van de
rijkste alleenheersers ter wereld,
gehuldigd door twee en zeventig
koningen, een verlicht christelijk
bolwerk tegen de stroom van de
Islam die zich nog steeds naar het
westen bewoog, ondanks het feit
dat de moren uit Spanje waren
verjaagd. Het koninkrijk van
Priester John, zo werd verder be
weerd, kende oorlog noch hebzucht
omdat er geen persoonlijk bezit
bestond, en derhalve ook geen ar
moede.
Prins Henry was door dit ant
woord kennelijk teleurgesteld. „Ik
had gehoopt dat ge ons iets con-
creters zoudt kunnen mededelen
omtrent deze christelijke regeer
der." zei hij.
„In alle oostelijke landen hoort
men praten over de legendarische
Pfiester John," zei Andrea. „Maar
nooit heb ik iemand ontmoet die
hem zelf had gezien of die zijn
koninkrijk had bezocht."
„Waarlijk, senhor Bianco," zei
de Infante bewonderend, „ge zijt
wel zeer bevoorrecht boven andere
stervelingen, dat ge zoveel avontu
ren hebt beleefd."
„Ik zou mezelf nog meer bevoor
recht achten, heer, indien ge me
deel wildet laten uitmaken van dit
gezelschap heren, en indien ge me
zoudt toestaan nieuwe kaarten te
tekenen, waarop mijn ontdekkin
gen zouden kunnen worden ge
toond."
„Het is onze gewoonte iedereen,
die een voor ons nuttig talent heeft
tijdelijk aan te stellen," zei de In
fante op warme toon. „Voldoet hij,
dan laten we hem voor goed tot de
gemeenschap toe. Mestre Jacomé
zal u een plaats aanwijzen bij de
kaartenmakers."
„Met uw verlof, heer," zei An
drea, „zou ik ook op ander ge
bied willen Werken."
„Inderdaad? En wat is dit?"
„Het navigeren van schepen,
heer. Ik geloof dat ik zekere din
gen, die ik van kapiteins op de
oostelijke zee heb geleerd, zou kun
nen toepassen, teneinde de zeeman
in staat te stellen zonder dwalen
naar zijn thuishaven terug te ke
ren, waar ter wereld hij zich ook
bevindt."
Er steeg een gemompel van ver
bazing op. Mestre Jacomé boog
zich voorover en fluisterde met
ernstig gezicht de Prins iets in het
oor. De Infante knikte en ging
staan, te kennen gevend dat de
vergadering was geëndigd „Mes
tre Jacomé zal ervoor zorgen dat
ge alle mogelijke hulp krijgt," ver-'
zekerde hij Andrea, „En we ver
wachten hieromtrent binnen afzien
bare tijd meer te vernemen."
Bij de deur van de vergaderzaal
stond Fra Mauro te wachten. Zijn
ronde gezicht straalde. „Het ver
heugt me dat ge vrij zijt, mijn
zoon," zei de Franciscaan. „Meer
dan ik u kan zeggen!"
„Na vijf jaren zullen mijn pol
sen en enkels de ketenen missen!"
riep Andrea uit.
„Mestre Jacomé verzocht me u
naar zijn verblijf te brengen," zei
Fra Mauro. „Daar wordt een lichte
maaltijd aangericht."
Andrea was veel ite blij om ook
maar ergens bezwaar tegen te ma
ken. Met de gezette monnik liep
hij naar een klein huisje in het
midden van het dorp, waar de
kaartenmaker zijn bedienden aan
wijzingen gaf bij het bereiden van
een maaltijd van zwart brood,
koud vlees en gerstebier. Ze gingen
aan tafel en aten zwijgend.
Toen zijn honger was gestild
nam Andrea een grote slok bier en
hij leunde achterover in zijn stoel.
„Goede meester," lachte hij.
„Ge hebt me vanmorgen onder
vraagd als een ware inquisiteur!"
„En ge antwoordde als een eer
lijk man een merkwaardige on
dervinding voor een inquisiteur!
Maar verhovaardig u niet, jonge
man, want veel van wat ge ons
vandaag hebt verteld wisten we
reeds. Wat de meeste indruk op de
Prins maakte was de manier waar
op ge de berekeningen van Erato-
thenes hebt bevestigd. De meeste
mensen zouden die zonder verder
vragen hebben geloofd evenals zo
vele kaartenmakers de principes
aanvaarden, neergelegd door Ptole-
meus. Hier in Sagres geldt de alge
mene regel dat wij niets voor waar
aannemen tot we in staat zijn het
zelf te bevestigen."
„Indien wat ik u mededeelde zo
weinig belangrijk is," zei Andrea,
„waarom hebt ge me dan hier
laten komen om het onderhoud
voort te zetten?"
De oude man wierp hem een
scherpe blik toe. „Ge gaat recht
door zee en dat bewonder ik in een
man." Toen veranderde hij van
onderwerp. „Welk bewijs hebt ge
dat uw halfbroeder maatregelen
beraamde die ertoe leidden dat uw
galei acht jaar geleden werd over
vallen?"
Wordt vervolgd
IK weet dat er vele, zeer vele land
genoten een woning zoeken en een
huurmachtiging moeten hebben. Ik
weet ook dat de moeilijkheden voor een
bureau Volkshuisvesting legio zijn. En
dat de zoekenden horendol worden
vanwege alle gestencilde en gedrukte
briefjes die ze thuisgestuurd krijgen en
die niets zeggen of alleen maar: Gaat
niet.
Dat een mens gewoon en behoorlijk
wil wonen is waarlijk geen luxe. Het
is een eis van de allereerste orde. En
dat er méér gevallen „urgent" ge
noemd kunnen worden, neem ik graag
Maar ik neem ook graag aan, dat het
een Volkshuisvesting mogelijk moet zijn
te voorkomen dat die baby, die over
een handvol dagen gaat komen, in dat
van officiële zijde als „afgekeurd" be
stempelde slaaphok komt te liggen.
Daar is het woonprobleem in Neder
land noch in Rotterdam mee gered.
Maar daarmee wordt dan wel een bij
zonder blijk van menselijk medeleven
aan de dag gelegd.
En dat kan waardevoller zijn dan
men zoal denkt.
De chef van de stedelijke
verkeerspolitie te Bremen
is veroordeeld tot vier
maanden gevangenisstraf,
hoor ik van de E.N.A.V.O.
Hem is tenlaste gelegd dat
hij een dodelijk ongeluk
heeft veroorzaakt, rijdende
onder invloed van alco
hol
Advertentie
BEURS VOOR MODE
EN HUISHOUDING
AHOY' GEBOUW
i/m 23 Sept.
Het weekeinde van de Dag van de
arbeid in de Verenigde Staten heeft het
leven gekost aan 584 mensen. Hiervan
kwamen 422 bij verkeersongelukken om
het leven.
door
siiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiniiiiHiii
liiiiiiimiiiiinHiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimitiiiiiiiiiuiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiHNiiiiMmiitiMiHiiinmitiiiiiitHiiiinitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifflmiiiiHntiiiiiiiiiiiiiiiNiniiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiniiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiim
44. Zo stoomde het stokoude loko-
motiefje met zijn glimmend koperwerk
voort, en trok de reusachtige kunst-wal
vis door het schone land van Batavirië
Dikke Mobie leek een voorwereldlijk
monster, dat dromerig langs de zonbe
schenen hellingen en door ruisende wou
den gleed.
„Dat gesjees over die rechte rails
maakt me zeeziek," zei Kappie, en hij
ging de kaarten bestuderen om te kijken
hoe lang het nog was naar Lutjewier.
De meester klom behendig buitenboord
langs de stoomketel, om hier en daar
een geleidebaan bij te smeren, en Jo
seph Bizniz speurde de horizon al om te
zien of zich nog nieuwe lokomotieven
voordeden. Daardoor had geen van hen
in de gaten, dat de helikopter, die het
treintje nog steeds volgde, een aanzien
lijk stuk gedaald was, en nu vlak boven
het lokomotiefje vloog.
Een lange kabel met een haak werd
uit het zoemende vliegmachientje neer
gelaten, precies op de plek waar de plat
te goederenwagen met Dikke Mobie aan
het lokomotiefje vastgekoppeld sat
PAPENDRECHT. De Nederlandse
helikopterindustrie heeft van de Rijks
luchtvaartdienst ten behoeve van
Aviolanda een voorlopige vergunning
gekregen voor het in Papendrecht la
ten landen en opstijgen van civiele
hefschroefvliegtuigen. Een en ander
houdt verband met de plannen in Pa
pendrecht een helihaven aan te leg
gen.
De mededeling over het verlenen
van de vergunning werd gistermiddag
gedaan door ir. J. A. de Vries, een van
de directeuren van Aviolanda, tijdens
het bezoek dat de commissaris van de
Koningin in Zuid-Holland, mr. J.
Klaasesz, gisteren aan Papendrecht
bracht.
De eerste steen voor een nieuwe Fran
se ambassade in Den Haag is gisteren
door de Franse ambassadeur baron De
Beauverger gelegd. Het door de Franse
rijksbouwmeester J. H. Riedbergen ont
worpen gebouw aan de Tobias Asserlaan
zal in een jaar klaar moeten zijn.