„Om drie uur vóór en laatkomers moeten maar aan boord roeien" PLEBEJERS uit warmere landen HUIS SCros Kaap-Hoornvaarders spraken in Hoorn over ■storm en LEVENDE OUDHEID! DE HEER A. C, METZELAAR, de kleine, blozende man met wit haar, leidde de oprichting van de Nederlandse vereniging 'van oud-Kaap-Hoornvaarders. Hij heeft de merkwaardige ge woonte bijna voortdurend in scheepstermen te spreken. Toen hij .".'zijn blijdschap toonde over de grote opkomst, repte hij ervan, dat er. zelfs eèn paar op de boeien lagen enigen zaten aan de kant apart van de grote tafel. door Zeeland liftreis omdeweréld metdekeukeopan Zaterdag o september 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 11 (vroeger zeilend op viermast-barken) Op de lange deining Reisduur 176 dagen Veel averij Kluiverboom knapte Getorpedeerd Vragen in de Kamer over gewetensbezwaren tegen noodwachtplicht Aanbesteding Veerhaven bij Kats in oktober ZENUWRUST Zachte blaadjes Naar Oostenrijk Goudgeel Smullen B. en W. Koudekerke contra GS inzake uitbreidingsplan Ruime wildstand in W. Z. - VI aanderen Ambachtsschool Goes breidt leerplan uit Zo'ra sin ter opening van een vergadering kan alleen maar door een zee- man gezegd worden, of door eert aansteller. Deze ivoorden werden in Hoorn gesproken door de heer A. C. Metselaar, oud-nautisch inspecteur van de Koninklijke Rotterdamsche Lloycl. Maar in dit geval was de oud- zeeman aan het woord, die in zijn jonge jaren niet het volschip Europa een reis rondom Kaap Hoorn had gemaakt. Later heeft hij er het nog steeds veel gelezen boek „Europa A hoy" over geschreven. Het beleefde tien drukken. Omstreeks de jaren, dat Schouten en Le Maire in het begin van de zeventiende eeuw Zuid-Amerika's beruchte zuidpunt de naam Kaap Hoorn gaven, maakte Hendrik Cornelisz. Vroom dit gezicht op Hoorn. In datzelfde historische stadje en nog wel in de Kapiteins kamer van het stadhuis richtten dezer dagen de Nederlandse zeelieden, die in hun jonge jaren met een zeilschip Kaap Hoorn hadden gerond, een vereniging op. KAPITEIN H. C. VULPEN (61) Altijd slecht weer KAPITEIN K. WIJTSMA (91) MATROOS H. W. J. REINARTZ (83) Tweemaal schipbreuk U wordt onderweg gemeen gesneden door een geslaagde handelsman in een van chroom glimmende Ameri kaan, die u zich nog goed herinnert van toen hij vóór de oorlog bij de W.A. was. U kunt dit niét goed Hebben: hij mag dan tegen W.A. verzekerd zijn, u wilt niet dat er zo'n chromatisch loopje met u wordt ge nomen. Maar u moet op uw tong passen. Goed, zorg voor een paar getuigen en zeg dan maar Plebe jer in eigenlijke zin" tegen hem. Sier Het echter niet op met epitheta als „vuile, gore, smerige" e.d. U hebt uw hart gelucht en hij kan u niets maken. Als hij zich bij de rechter beklaagt, krijgt hij nul op het rekest, want, tenzij de rechter behoort tot de adellijke grondbe zitters, is hij zelf een „Plebejer in eigenlijke zin". En wel volgens een simpele, waterdichte bewijsvoering. Plebejer is een Latijns woord. Bij de Romeinen was elke vrije burger, die geen patriciër was, een plebejer. Patriciërs waren de leden van de oude, invloedrijke, landbezitt ende families: Ergo: bijna iedereen, ook het merendeel der lezers, zou in Rome plebejer zijn. De Romeinse patriciërs hadden oor spronkelijk alles te zeggen in het bestuur van de staat. Ze plukten de plebejers, riepen ze op voor de dienst, leenden ze geld, als ze op hun kleine bedrijfjes door de dienst in moeilijkheden kwamen, en vorder den het temg, als ze er niet spoedig bovenop waren. Als ons zoiets over- komt, kunnen we ten hoogste failliet gaan, maar de Romein hoorde met zijn eigen persoon tot dé boedel, en faillissement betekende dadr: schuld- slaaf van de geldschieter te worden! Ze waren dus weinig tevreden met hun positie, en zoals zovaak, was het wachten alleen nog op iemand, die hun klachten onder woorden wist te brengen, om de onlust te doen over gaan in onrust. Een fakirachtige oude man, in lompen gehuld, met lange verwarde baard, wierp zich op het marktplein van Rome ter aarde. Hij werd herkend door een paar omstan ders, die wisten te vertellen, dat hij nog als officier had gediend, en ze vroegen hem, hoe hij zo afgetakeld was. De man wachtte tot het troepje nieuwsgierigen tot een hele menigte was aangegroeid en riep toen, dat hij had gestreden in de oorlog tegen de Sabini, dat zijn oogst door plunde ring verloren was gegaan, zijn hoeve verbrand, zijn vee weggevoerd en dat hij zich in de schuld had moeten steken, omdat hij zijn belasting niet kon betalen. Dat hij de schuld en de hoge rente niet op tijd had kunnen betalen en zo zijn vaderlijk bezit aan land en andere goederen had moeten verkopen en ten slotte in slaven dienst bij zijn schuldeiser had moeten gaan. En dat het met die slavernij menens was, bewezen de vele lit tekens van alle slaag, die hij had gekregen. Onder kreten van afgrijzen komt het volk, de plebs,.in beweging, en de consuls hebben hun handen vol met het herstel van de orde. Bovendien komt het bericht binnen, dat de Volsci, een naburige stam, naar Rome oprukken. Het volk is hier helemaal niet van onder de indruk: de patri ciërs, die toch immers altijd alleen de voordelen van de oorlog in de wacht slepen, mogen gerust uitruk ken tegen de Volsci, zij zelf zouden geen poot verzetten. En daarmee hadden ze het beste wapen geuon- den voor hun strijd om recht. Want de patriciërs konden de oorlogen, naarmate de omvang ervan toenam, steeds minder alléén voeren. Consul Servilius vaardigt een be sluit uit, dat geen schuldeiser een schuldslaaf mag beletten zich aan te melden poor de krijgsdienst. Hoe be roerd ze het in slavernij hadden, blijkt uit het feit, dat in minder dan de tijd, die benodigd is voor het vormen van een NATO-divisie, een hele gevechtsgroep van deze slaven bijeen is, die dapper meehelpt de te behalen. rv a door Barend Maaskant Hij- dankte de heer Celosse voor zijn Hqip en toen deze 84-jarige op korte 'afstand van de spreker een hand aan zijn. oor bracht om het te kunnen ver staan, zei de heer Metzelaar: Moet -ik-nog meer druk op de ketel zetten? Op zijn verzoek werd kapitein H. C. Vulpen tot voorzitter gekozen en na- dafrde vergadering er akkoord mee gegaan was, klonk het: Mag ik hem dan verzoeken te verhalen? En de heer Vulpen nam devoorzitterszetel in. -Het-was een eensgezind gezelschap, .orridaj eik lid .ervan met ieder ge meen' had, dat het de ervaring had "de'Kaap Hoorn gerond te hebben. Toch bevatte het ook vogels van diverse pluimage. Want de heer W. L. Le- ciercq, die een bevaren jongeman werd op de beroemde viermast-bark Herzogin Cecilie en zijn herinneringen te boek stelde, is nu notaris te Am sterdam. ER blijken meer mensen in leven, die het dek van de Herzogin Ce cilie onder de voeten hebben gehad. Zoals voorzitter Vulpen, die later ge zagvoerder werd van de K.J.C.P.L. Hij Vertelde, dat hij er in 1914 een reis mee maakte met een volle lading cokes van Nordenham bij Bremen naar Guajacan in Chili. Dat waren 85 dagen op de lange deining. Twee jaar later rondde hij Kaap Hoorn opnieuw, toen aan boord van de bark Tinto, van de Chileense haven Puerto Mont naar Drontheim. Deze ballastreis over 22.000 zeemijlen nam 124 dagen in beslag. Toen was dil trouwe schip al 51 jaar oud. Slecht weer meegemaakt? Kapitein Vulpen wuift even met zijn hand: Bij Kaap Hoorn waait het altijd, maar bij de Azoren kregen we ook een flink portie storm te ver werken. De heer Metzelaar is evenmin de enige, die op de Europa gevaren heeft. Kapitein V. E. J. M. Desertine uit Vlaardingen kent het schip uit eigen ervaring, evenals J. van der Leek uit Heiloo en de Schiedamse kapitein Th. N. Schotman. Zo zijn er ook ver- scheidenen, die herinneringen hebben aan het volschip Nederland en aan het volschip Adriana. Maar wanneer wij alle oud-Kaap-Hoornvaarders aan het woord zouden laten, zou men een grote vloot van sierlijke zeilschepen langs het geestesoog voorbij zien gaan. DAN zou men dr. H. van der Horst uit Blaricum nu een fabrikant van metaalwaren op zijn praatstoel moeten aantreffen, een 68-jarige heer in een goed gesneden grijs kostuum, die in 1908 met de Engelse lime-juicer Barfillan, een volschip, een salpeter- reis (dus van Chili) maakte naar Fal mouth voor orders, hetgeen daar be tekende: bestemming Oostende. Maar in 1905 had ik op de Ne derlandse bark Emanuel al een van de langste zeilreizen gemaakt. Wij brachten kisten lampolie van Phila delphia naar Shimoftoseki in Japan De reis duurde 176 dagen. De heer v. d. Horst heeft gevaren tot 1914. De heer Metzelaar zou dan zeggen, dat hij aan de wal ging, om dat, hij een tros in de schroef kreeg. In dit geval was de reden, dat de oud- Kaap-Hoornvaarder Van der Horst reserve marine-offficier was. ryE 83-jarige H. W. J. Reinartz uit Amsterdam zegt zelf met zeil schepen heel de wereld te hebben gezien. Hij was matroos op negen zeilschepen en tweemaal maakte hij het mee, dat er een schip verloren ging. Er ging ook wel eens een man netje over boord, zoals hij het sim pelweg zegt op een toon van: Dat zit er nu eenmaal in. Zijn eerste schipbreuk beleefde hi.i met het volschip Abbe S. Hart, dat zijn thuishaven had in Nova Scotia. Het gebeurde bij Kaap de Goede Hoop. Vandaar ging hij met de En gelse bark Earl of Granfield in ballast naar Rangoon. Hier werd een lading rijst ingeno men, bestemd voor Iquique in Chili Toen volgden er 120 dagen met sal peter in de ruimeh naar Oostende. We hadden veel averij bij het ronden van Kaap Hoorn. En slecht weer? Altijd! De tweede keer, dat de heer Rein artz schipbreuk leed, gebeurde dit in de Golf van Mexico, maar dat stond niet in verband met een reis rondom Kaap Hoorn. MAAR evenmin een prettige reis maakte in 1907 de heer J. C. Landman uit Amersfoort mee. Hij was matroos onder de gage op het drie- mast-volschip Adriana van de Alblas- serdamse reder Smit. Uit Antwerpen DR. H. VAN DER HORST (68) Lampolie voor Japan Maar zo dra de oorlog ten einde is, keren de stakkers weer terug in slavernij. En al had de consul, geen uitdrukkelijke belofte van vrijheid gegeven, men was over dit staal van brutale ondankbaarheid toch wel zeer ontdaan en riep Servilius te hulp. Die wilde wel, maar kon niet: de hele senaat, bestaande uit patri ciërs, die er allen schuldslaven op na hielden, was tegen hem. Zo ging het twee jaar achtereen: be loften genoeg, maar geen verbetering in de toestand. Men moet bewonde ring hebben voor de zelfbeheersing van het volk, dat nooit naar geweld grijpt. In de loop van twee eeuwen krijgt het rechtsgelijkheid met de patriciërs, heel geleidelijk en zonder dat het tot burgeroorlog komt. Wat niet wil zeggen, dat ze het lang zaamaan cadeau gekregen hebben. Ze hebben alle vormen van onbloedi ge strijd moeten aanwenden, en daartoe behoort ook een van de eerste stakingen der historie, waar over de volgende maal. werden smeedkolen, ijzeren platen en stukgoederen in ongeveer vier maan den naar Valparaiso gebracht. In Tal- mal werd salpeter ingenomen voor Bremen. Maar zover kwam het niet. Op de thuisreis ontmoette het schip bij het ronden van Kaap Hoorn zwaar weer. De kluiverboom knapte, waardoor de bramstengen en ra's naar beneden kwamen. Na klaring van de ravage werd Rio de Janeiro als nood haven aangelopen. Daar keurde Lloyd's surveyor het schip af. De Sint Annalandse afdeling van de Bescherming Burgerbevolking hield een geslaagde oefening, waarbij het theore tisch geleerde in praktijk werd gebracht. Een kenmerk van deze oefening was wel de goede samenwerking en de eensge zindheid onderling, die een en ander ten goede kwam. In de maand augustus werd aan de spaarbank van de Boerenleenbank te KRABBENDIJKE 289.027.31 gulden inge legd en 157.168,15 terugbetaald. De spaar gelden aan het einde van de maand be droegen 6.500.822,17 gulden. Er werden 13 nieuwe spaarregelingen geopend. 0 Bij de spaarbank van de Coop. Boeren leenbank „BORSSELE" werd in de maand augustus ingelegd 94.004,78 gulden en te rugbetaald 64.921,46, zodat er een spaar overschot was van 29.083,32. Het saldo aan het eind van de maand bedroeg 1.088.691,63 Tot 31 augustus 1959 werd bij de spaarbank van de Coöp. boerenleenbank te Hoedekenskerke ingelegd 1.168.965,41. Terugbetaald werd in dezelfde periode ƒ808.256,29. Het saldo van de spaarbank bedroeg op 31 augustus ƒ4.053.034,23. Er kwamen tot l september 104 nieuwe spaarders bij. TE Hoorn ontmoetten wij ook kapi tein K. Wijtsma, een grote man met een wandelstok. Ik ben na genoeg 92, vertelde hij nadat hij via een gebogenglazen buisje een slok koffie had genuttigd. Ik heb mijn diploma's van kapitein grote zeilvaart en grote stoomvaart, en ik ben oud reserve marine-officier. Ik heb 49 jaar gevaren, waarvan acht jaar op zeil schepen. En uw reis rondom Kaap Hoorn? Dat was in 1888 met het Duitse driemast-volschip Theodor Rügen. Ik voer toen als matroos. Waarheen de reis ging? Hong kong—YokohamaLondenHamburg. Waarop kapitein Wijtsma opstond en vroeg: Maar heb je wel eens van de Tubantia gehoord? Die getorpedeerd werd? In 1916, Juist. Daar was ik kapi tein op. En toen ineens: Maar ik word geen lid van de vereniging. Op mijn leeftijd. Volgend jaar lig ik er onder. Amen! Kapitein Wijtsma draaide zich om. Het gesprek was afgelopen. Van onze Haagse redactie DEN HAAG. Acht de regering het niet gewenst een regeling voor de er kenning van gewetensbezwaren tegen de noodwachtplicht in de wet op de nood- wachten zelf op te nemen? Een rege ling die ook van toepassing is op vrou wen, aangezien de noodwachtplicht zich uitstrekt over mannen en vrouwen? Deze vragen heeft het Tweede-Ka merlid de heer Lankhorst (Pac. Soc.) de Minister van binnenlandse zaken gesteld. Het thans geldende Kon. be sluit van 14 augustus jl. betreffende ge wetensbezwaren acht de vragensteller niet toereikend. Waarom is niet be paald dat van de noodwachtplicht zijn uitgezonderd zij, wier gewetensbezwa ren ingevolge de dienstweigeringswet zijn erkend? Voorts wil de heer Lankhorst weten wat een bezwaarde noodwachtplichtige op het ogenblik doen moet om als zo danig erkend te worden en welke pro cesgang nodig is om hem recht op vrij stelling te doen verkrijgen. Advertentie MIDDELBURG Gedeputeerde staten van Zeeland hebben zich akkoord ver klaard met de plannen, die door de pro vinciale waterstaat zijn ontworpen voor de bouw van een nieuwe veerhaven bij Kats op Noord-Beveland. Zij hebben be sloten op 9 oktober de openbare aan besteding van dit werk te houden. Behalve de nieuwe veerhaven zal ook de aanleg van een toegangsweg over een lengte van 1700 meter worden aan besteed. Naar alle waarschijnlijkheid zal het het werk, dat binnen achttien maanden gereed moet ziin, begin november wor den begonnen. Dank zij deze nieuwe veerhaven aan de noordzijde van Noord-Beveland zal de veerdienst met Schouwen-Duiveland met een grotere frequentie kunnen worden uitgevoerd. nodig voor rustig denken en werken en goede nachtrust Mijnhardt's Zenuwtobletten We leven nog in het seizoen van de vele heerlijke verse groenten. Ze lachen je bij het binnenkomen in de groentewinkel al tegemoet. Daardoor vragen ze als het ware om mee naar huis genomen te worden. Omdat wij de hele lange winter door veel van dit heerlijke jonge groen moeten ontberen lijkt het me verstandig om u in dit ar tikel nog even mee te nemen naar diverse landen, waar wij ons nog aan allerlei groentegerechten te buiten kunnen gaan. Allereerst gaan wij dan samen naar het Zuiden van Frankrijk om er een groenteschotel te bekijken die we opge diend krijgen onder de fascinerende naam: La helle jardiniere: kies hiervoor een vrij grote, indien mogelijk recht hoekige schaal uit. U kunt de diverse uitgekozen groentesoorten er dan op royale wijze op ten toon spreiden. Want een ten toon spreiden wordt het echt wel; de kleuren die u voor uw groenten hebt gekozen verdienen ten volle dat zij artistiek worden verwerkt. De randen van deze schotel wor den belegd met blaren kropsla. U heeft hiervoor de zachte gele blaadjes uit gezocht en deze zo hier en daar gegar neerd met plakjes gebakken champig nons. Nu maken we een aantal rijen van groenten en beginnen metgekook te bloemkool, in sierlijke boeketjes neergelegd met wat fijngemaakte hard gekookte eierdooier erop. Daarnaast komt een rij van gekookte peentjes. U heeft er lange smalle voor geno men en ze bestrooid met gehakte pe terselie. Naast de peentjes volgt een rij van sperciebonen waarover u wat bruine botersaus giet. Tot slot neemt u wat gekookte aardappelen van een kleine soort die de rijen groente af sluiten. Bij dit groentefestijn serveert u warme hardgekookte eieren en een kom met botersaus waarnaast u een sierlijk klein schaaltje met nootmus kaat neerzet. Vanzelfsprekend wor den deze groentesoorten zeer warm op tafel gebracht! Na dit Franse uitstèpje gaan we samen naar Oostenrijk om daar de Grüne Fisolen mit Karotten: te gaan proeven. Hiervoor nemen wij (voor 4 personen) 1 pond sperciebonen met 1 ui, 1 eetlepel gehakt selderijgroen, twee volle eetlepels boter, het sap van een halve citroen, room of kof fieroom, peper en zout naar smaak. Dan nog 1 pond worteltjes, opnieuw 2 eetlepers boter, een kleine paplepel bloem, 1 volle eetlepel gehakte peter selie, peper, zout en het kooknat van de peentjes met een bouillonblokje. En als wij lezen: 1 bouillonblokje, dan weten wij natuurlijk allen dat we voorzichtig moeten zijn met het toevoe gen van zout.- Maak de sperciebonen en de peen tjes schoon en snijd beide groentesoor ten in stukken die niet al te veel van maat verschillen. Natuurlijk weet ik best dat de peentjes dikker zullen zijn maar dat geeft niet: ze moeten alleen een beetje op elkaar lijken. Kook beide groenten gaar voor al niet te zacht en maak ze dan afzonderlijk af. In een pannetje smelt u de boter bruin en fruit hier in het gesnipperde uitje goudgeel. Dan komt het gehakte selderijgroen erbij met de bloem, het sap van de halve citroen, peper en zout naar smaak. Roer dit mengsel aan met zoveel room als nodig is om een gebonden, smeuïge saus te maken. Hierbij ko men de sperciebonen die toegedekt even moeten sudderen. Maak nu vlug de peentjes klaar. Laat in de boter de peterselie wat kleur krijgen en doe daar de bloem bij. Roer dit mengsel aan met het kooknat van de peentjes waarin het bouillonblokje is opgelost. Peper en een tikkeltje suiker doen het hier erg goed bij. De peentjes ook! Ge hebt nu twee groentemengsels in de pannen klaarstaan, die beide (als ze goed gemaakt zijn) wel ge bonden, maar vooral niet pappig zijn. Ze moeten zó van consistentie zijn, dat u ze met gemak naast elkaar op een voorverwarmde schotel kunt neer leggen zonder dat ze in elkaar uit vloeien. Heerlijk en heel ongewoon is het. als u daarbij het volgende gerecht serveert: Gebakken saucijzen met in de braadjus meegefruit: dunne plakjes ui en paprika met een mespuntje ge mengde kruiden en een scheutje soya- saus. Aardappelen kunt u erbij geven, maar nodig is het niet bij de2e ge bonden groente. U krijgt door de saus jes beslist genoeg calorieën naar bin nen. Ten slotte doen wij toch allen een beetje aan de slanke lijn. Tot slot nog een Spaans recept en wel de Pisto: U neemt een pond aardappe len (in kleine blokjes gesneden), 2 aubergines, 1 pond tomaten en 3 gro te uien. Tot slot per persoon 2 eieren en klaar is het maal. De aardappel blokjes worden het eerst in een koe- kepan, waarin ge 4 eetlepels olie hebt gedaan eerst vlug bruin- en dan lang zaam gaar gebakken. Reken hiervoor ongeveer een kwartier. In die tijd maakt u de aubergines klaar en wel zo: snijd ze in de helft en maak er- dunne plakken van die u in een pan met 2 eetlepels olie lichtgeel bakt. Zet de vlam lager en doe erbij: de geschilde, in vieren gesneden tomaten met de gesnipperde uitjes. Hierop komt zout, peper en een scheutje Worcester- saus. Laat deze massa in ongeveer 10 minuten gaar en goudgeel bakken en kijk of de aardappelen ook zacht zijn. Klop nu de eieren luchtig los en giet deze massa over de groente. Met een vork roert u er heel voorzichtig af en toe in. De eieren moeten stollen, meer niet. Deponeer eerst de gebakken blok jes aardappel op een schotel, doe er dan de eier-groentemassa overheen en ga smullen. Heel weinig werk voor een bijzonder geslaagde schotel. Tot de volgende reis en smakelijk eten, Micky Woodhouse. KOUDEKERKE. Het uitbreidings plan kom-1958 vain de gemeente Koude kerke heeft de goedkeuring van gedepu teerde staten nog niet kunnen verkrij gen. Dit college heeft namelijk twee be zwaarschriften ontvangen, een van de heer J. de Kroo en een van de fa. J. de Kroo en Zoon. Deze reclamanten maken voornamelijk bezwaar tegen de geprojec teerde weg, die het Langeweegje met de Middelburgsestraat zal verbinden. Zij zijn van mening, dat door het in twee- en splitsen van hun percelen de econo mische eenheid van die percelen teloot gaat. De bezwaarschriften hebben de bij zondere belangstelling van G.S. genoten. Zij achten het dan ook gewenst, dat de Koudekerkse raad zich reeds thans be reid verklaart tot aankoop of onteigening van de benodigde grond voor de aanleg van de vergindingsweg te zullen over gaan. Binnen drie jaar na de goedlteu- ring van het plan waartoe gedepu teerde staten op zeer korte termijn' be reid zijn zal tot deze aankoop óf ont eigening moeten worden overgegaan. B. en W. stellen de raad voor aam het verzoek van G.S. niet te voldoen. Hoewel gedeputeerde staten dit niet met zoveel woorden schrijven, aldus blijkt uit de toelichting op het voorstel, mag toch wel worden verwacht, dat bij aanneming van het voorstel het betreffende onder deel van het uitbreidingsplan niet zal worden goedgekeurd. Van een dergelijke beslissing kan de rand tezijnertijd voor ziening vragen bij de Kroon. OOSTBURG. Bij de opening van de patrijzenjacht is gebleken dat de Wild stand in W.Z. Vlaanderen bijzonder goed is. De eerste dag werden enkele hon derden patrijzen geschoten. Een groep je jagers wist er 63 te bemachtigen. De ruime stand is een gevolg van het mooie weer van dit voorjaar. De jon ge patrijzen sneuvelen meestal door de natte velden, hetgeen dit jaar niet plaats vond. Ook de stand van de hazên geeft goede verwachtingen, zodat de vele ja gers in deze streek dit jaar hun hart kunnen ophalen. GOES. Bij Koninklijk Besluit is aan de Vereniging ,.De Ambachts school" te Goes toestemming verleend aan haar school een O.B.A.O.- en V.U.T.O.-cursus te verbinden. De O.B.A.O.-cursus leidt op voor het examen Bewijs Algemene Ontwikkeling zoals dit door het Ned. Genootschap wordt afgenomen. Voor Zeeland en West-Brabant wor den deze examens, die ongeveer op het U.L.O.-niveau liggen, jaarlijks in juli afgenomen, in het gebouw van de Am bachtsschool te Goes. De vakken zijn: rekenkunde, algebra, vlakke meetkunde, natuurkunde en me chanica, Nederlands en geschiedenis, Engels en economische aardrijkskunde. - De V.U.T.O.-cursus, die opleidt voor toelatingsexamen H.T.S. geeft boven dien nog Duits. De O.B.A.O.-cursus duurt twee jaar, de V.U.T.O.-cursus één jaar. Het Bewijs Algemene Ontwikkeling geeft toegang tot de opleidingscursus voor leraren N.O.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 11