Smirnoff: vliegende legende van de V er schrikkelijke T urk I ANDEREKIP Patriciërs ONDERHOUD IS BETER DAN KEURING LEVENDE OUDHEID HET LEVEMS-VEBHAfll, \5W DE T/USQBR IMN SMIRNOFF HNEEN POTO- BÉPOgiSaE VSfï HET EILAND ïföKB HU ^UAL I^KESTELIABEN DOOBBBACHT t^jStSBÊÊÊBÊÊê p i n et de k e uk enpan LEVEN VOL Weggelopen Berooid in Parijs Op een zandbank „Aler wordt 't" (LI Spreidingsbedrijf van Philips te Alphen a. d. Maas Opgejaagd dier Triest einde Vragen over oorlog tussen stammen op Nieuw-Guinea VEROLME DOOPTE REPARATIEDOK Spinnerij Dinteloord wordt opgeheven Rechten van de mens zijn uitverkocht Zaterdag 29 augustus 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 9 Smirnoff en een nog piepjonge A. Aler op het vliegveld van Herlijn, kort nadat een nieuwe luchtlijn daarheen hadden geopend. De oude garde van de K.L.M. zétte een grootse huldiging op touu: loon Smirnoff zestig Jaar werd. liet hoogtepunt was het moment, waarop Willem van Veene.ndaal Smirnoff looide met de versierselen van ,.De Turk". VINDT u het goed dat onze reis zich vandaag niet verder uit strekt dan tot mijn keuken? Ik heb er namelijk zojuist een kippengerecht klaargemaakt, dat. bijzonder lekker smaakte. Zo lekker, dat ik het direct voor u op schrijf, voordat ik vergeet hoe het precies toebereid was. Als u het recept leest, zal wellicht de gedach te: wat een allegaartje van restjes, bij u opkomen. Niets erg, denk maar wat u wilt, maarmaak het eens, en laat me weten hoe uw huisgezin het vond. Alvorens ik be gin nog even dit: Wilt u geen soep kip ervoor gebruiken, neem dan voor 4 personen een stuk kalfsvlees van I pónd waarvan ge onder toe voegen van wat soepgroente eerst bouillon kookt. Ik had dit met rtjijii kip ook gedaan. Kippenragoiit met Franse stronksel derij en roomsaus a Ia maison: gis teren waren er gasten en aten we Franse selderij met voorat kippe- süep. Hiervoor was een hele kip ge bruikt. in die zin, dat ik de ene helft, in sliertjes gesneden, in de soep had gebruikt maar de andere helft ontdaan van vel en been had bewaard. In de soeo had ik tegelijk mét de kip meegekookt: de fiinge- hakte blaadjes met de dunne stengels, van de goed gewassen en wat afge schrapte Franse stronkselderij. Ver der 3 geschilde, in stukjes gesneden tomaten en wat blaadjes peterselie. Nadat de kip (of het kalfsvlees' voldoende had getrokken heb ik ze uit de soep gehaald en de bouillon met groente-inhoud door een elektri sche handmixer tot een pureesoep la ten draaien. U bereikt hetzelfde als u de bouillon door een zeef draait. Met tomaat Vanavond dus. heb ik de rest var. de pureesoep met de achtergehouden halve kip laten opkoken en er de in- höjtd van een blik tomatensoep bij gedaan. Toen dit lekker ruikende mengsel aan de kook was gekomen stond er een vleespan klaar, waarin m 45 g boter 2 kleine sjalotte uitjes goud bruin werden gefruit tezamen mei de resten van de dikke stukken ge kookte stronkselderij. U heeft deze I resten niet, maar u kunt er of een Franse selderij voor gaarkoken en gedeeltelijk meebakken, of een klei ne knolselderij haastgaarkoken, dan in plakken snijden en deze nog stevige plakken meebakken. Schep nu j met, een schuimspaan alle kipperesten uit de soep. Leg ze op de gefruite; sjalotjes met de selderij en giet er iets minder dan 1 van de soep op. j Laat dit mengsel in de vleespan rustig sudderen. Maak een smeuïg papje van 50 gj geraspte kaas (ik heb altijd plastic j zakjes met geraspte kaas in voor- raad1 volle eetlepel maïzena en i ongeveer eetlepels koffieroom. Dit gladgeroerde mengsel roert u door i de saus van uw kipoe-selderijragoüt j Laat slechts enige minuten binder. I en dik worden. Dit gebeurt onder; fieam.diMaakeaefnmê? een"beetle wen! wordT '^derde ^e^ngsbedHjT van; irepeper. of zoals ik deed, laat di- Philips Nijmegen geopend.in Alphen aan reet bij het begin een Spaans peper- de Maas. Op het oge:ophouw'ie tje meefruiten. Die pepertjes zijn juist een als textielfabriek opgezet ge j nu volop te krijgen en ze geven ar, te veranderen m een montageateliier voo onze spijzen een zo bijzonder pittige transistors. F,r zullen veertig tot 0. smaak. Probeer u het maar eens. Bij meisjes kunnen werken. "WAN SMIRNOFF probeerde in 1922 bg de K.L.M. te komen Op dat moment had Plesman moeilijkheden met zijn bui tenlandse vliegers en bij wilde voortaan alleen maar Nederlanders in dienst nemen. Schiphols stationschef Dellaert hielp hem echter aan een tijdelijke aanstelling voor zes maanden. Na dat half jaar ging Smirnoff naar Plesman. Er lijkt me geen pest aan om voor een concurrent te moeten werken. Ga je dan weg? Nee! Ja! Mijn contract, tijdelijk, zes maanden, nu voorbij. O, dat! Ik heb het nu te druk. Ga maar door tot iemand je zegt er mee op te houden. En zo is Smirnoff 27 jaar in dienst gebleven van de K.L.M. In zijn voorafgaande 27 levensjaren had hij al „een leven vol avontuur" achter de rug. Dit is dan ook terecht de ondertitel van de biografie, die de Engelse journaliste Anne Robertson Coupar over hem heeft geschreven gevoelig, met bewondering voor zijn deugden, met vrouwelijke toe geeflijkheid voor zijn ondeugden. Voor Elsevier heeft F. Zandvliet van het 344 bladzijden tellende boek „Iwan Smirnoff" een uitstekende vertaling gemaakt. Daarin lezen wij dan, dat Iwan Wasiliwitsj Smirnoff als middelste van zeven kinderen in een welvarende familie geboren werd op een „grote, als een blok ge bouwde boerderij met zijn vele bij gebouwen". Het is een raadsel, waarom de uitgever op de omslag vermeldt, dat hij geboren werd op een „kleine" boerderij 200 km ten westen van Moskou. IWAN was vyx jaar, toen hij van vader een wreed pak slaag kreeg, omdat hij zijn nieuwe kleren bedor ven had. Het knaapje hield zich ech ter zo ilink dat zijn vader hem be wonderde, maar Iwan was zijn vader gaan haten. Van jongsaf had hij grote belang stelling voor de mechanische werktui gen, die toen pas in de landbouw wer- uen ingevoerd. Hij ging aan ook later naar een technische school. Niet min- aer belangstelling had hij voor meis jes en toen hij negentien was, vorm den zijn liefdesavonturen het gesprek van de dag in het dorp. Het was de bedoeling dat hij naar de universiteit zou gaan, maar na het uitbreken van ae eerste wereldoor log, liep hij met twee vrienden van huis weg. Zij meldden zich bij het le ger. In Holen voent hij tegen de Duit sers. Hij werd spoedig bevorderd, werd onderscneiden en haa de grootste moei te om te verhinderen, dat zijn gewond been werd geamputeerd. Toen zorgde de liefste verpleegster (wier vader ge neraal was; ervoor, dat hij cadet werd op de vliegschool. Hij bieeK een geboren vlieger. In een ommezien werd hij tweede luite nant, verwierf in drie jaar tijd rissen onderscheidingen- en was op 21-jarige leeftijd een legendarische figuur: hem overkwam nooit een ongeluk. Aan die glorie kwam een einde, toen de revo lutie uitbrak. Na een avontuurlijke, maanden vergende reis vol tegensla gen (geen enkel land wilde van zijn Diensten gebruik maken) via Siberië naar Wladiwostok, Sjanghai, Hongkong, Saigon en de Zuidzee-eilanden beland de hij in Engeland. BIJ de Britse luchtmacht treedt hij in dienst als sergeant-majoor en na de demobilisatie wordt hij instruc teur voor Russische vliegers uit Duit se concentratiekampen. In die tijd ves tigt hij met 6300 meter een hoogtere cord voor bommenwerpers. Dan keert hij terug naar Rusland om de Wit-Rus- sen te helpen, maar bij aankomst blijkt dat hij beter terug kan gaan. Opnieuw volgen vele omzwervingen, todat hij in 1920 in Parijs belandt. Daar wordt hij assistent en che£-in- vlieger van de luchtvaartattaché van de Wit-Russen. Als hij naar Engeland gaat om vliegtuigen te kopen, reist hij met een van de eerste verkeersvlieg tuigen. En Iwan (die in de hele we reld bijnamen kreeg als de „Verschrik kelijke Turk", de .Vliegende Hollan der". „Russische Beer" wist toen ineens zijn bestemming: verkeersvlie ger. Voor het zover is, duurt het nog. even en er gebeurt nog het een en ander. De Wit-Russen worden verslagen, er is geen geld meer, Iwan keert berooid naar Parijs terug en leidt zoveel ar moe. dat hij aan zelfmoord denkt Hij bemachtigt dan een baan -als mon teur op Croydon. Het is Handley Page. die hem de helpende hand toesteekt. De horizon schijnt op te klaren als hij vlieger wordt van de SNETA, de voorgangster van de Sabena in België. Als hij twaalf maanden gevlogen heeft van Brussel naar Londen. Parijs en Amsterdam, verbranden bijna alle vlie- tuigen op het Brusselse vliegveld. DAN pas komt hij bij de K.L.M. waaraan hij zich geheel verpandde en waarvoor hij alles over had om de onderneming tot bloei te brengen. Hij was een jaar in dienst, toen hij een nieuwe bijnaam verwierf: „Graaf van de Goodwins". Op 19 oktober 1923 vloog hij met drie passagiers naar Londen Door - een kapotte cylinder en slecht weer kon hij de overkant niet halen. Hij maakte echter een perfekle landing op een zandbank van de Goodwins. De vloed kwam op, het toestel zakte weg en de veertien afgeschoten vuur pijlen schenen onopgemerkt te blijven. 'Eindelijk ontdekte een schip de man met de zwaaiende ias. Het kon even wel niet dichtbij komen en de golven speelden ai rondom de staart van het vliegtuig. Twee van de passagiers konden niet zwemmen en de derde was bang de afstand zwemmend niet te zullen halen. Aan een lijn werd van het schip een reddingvest in hur richting gegooid en mot behulp daar van werden toen een voor een de viei mannen van de zandbank gesleurd. Twee jaar later trouwde hij met dt Deense actrice Margot Linnet, met wie hij één ononderbroken romance be leefde, totdat zij hem in 1947 ontviel aan een zich al spoedig na hun hu welijk openbarende ongeneeslijke ziek te (waarvan zij hem aanvankeliik on wetend liet om zijn enerverend be roep niet te verzwaren), die negen jaar later ook zijn doodsoorzaak was (WAN maakte beroemde vluchten naa, het toenmalige Indië en schreef vele notitieboekjes vol met berekeningen over exploitatie en veiligheid, want aan dit laatste punt schonk hij op el ke vlucht altijd de grootste aandacht. dit smakelijke gerecht serveert u drooggekookte rijst of gekookte epa-; ghetti. wilt een heel eenvoudig recept, goed. wat vindt u hiervan: Varkenscarbonade surprise: reken voor 4 personen 4 carbonades elk van 100—125 g (dit vanwege het been).! 1 blik tomatensoep, wat koffieroom j met bloem en boter, 1 pond rijst en 1 prei. Bak in boter, vet of olie uw var- kenscarbonades mooi bruin en laat dan het fijngesnipperde wit van 1 preitje er' dezelfde kleur bij krijgen. "H! Strooi er dan wat cayennepeper op met 1 eetlepel soyasaus en laat gaarworden. Kook de rijst volkomen droog en maak intussen het volgen- de sausje. Laat in een pannetje de inhoud van het blik tomatensoep heet wor den en roer er dan doorheen een ge bonden sausje gemaakt van boter, maïzena en koffieroom. Zie boven staand recept. Serveer uw rijst in t een diepe schaal en leg de gebak-: ken varkenscarbonaden op een ande-l re niet te ondiepe schotel. Roer dei jus van het vlees eerst nog vlug doorj de tomatensaus, alvorens ze over de) carbonaden te gieten. Ge zult zien, dit is een bijzonder, eenvoudig klaar te maken gerecht, i Het smaakt echter heerlijk. Mocht u erg van pikant houden, laat dan bij het begin in de jus van het vlees, 1 eetlepel nasi-gorengkruiden mee fruiten! Hierbij is een glas bier zeker wel de aangewezen dronk. De vol gende keer gaan wij weer eens een verre reis ondernemen. Mocht u zeil wensen hebben voor een bepaald land. laat u het mij dan weten? Micky Wooclhouse AMSTERDAM. Medio september! 1 ltvan Smirnoff en zijn vrouw Niki op Majorca. Het leven was er goed. MajorcaCalas d'Or, het echtpaar Smirnoff voor het huis, dat zij zeilen. Hij maakte in 1928 een pioniersvlucht naar Batavia met I. A. Aler als twee de vlieger. Volgens de schrijfster tipte hij vele jaren later Aler als eventueel opvol ger van Plesman, die nogal gepikeerd was, toen hij ervan hoorde. ..Zo. jij zoekt mijn opvolger uit, he?" kreeg Iwan te horen. In december 1933 volgde de beken de Kerstvlucht met de Pelikaan. Kort nadat Smirnoff zich in slecht weer naar de Oost haastte, ging Margot naar het ziekenhuis om een zware ope ratie te ondergaan. Toen hij in Rome telegrafeerde, dat hij wegens het zeer slechte weer 's nachts niet over de Apenijnen wil de vliegen, antwoordde de grote baas: ,,Zeer teleurstellend, verlang dat u doorgaat, spoed!" Ondanks alle tegen slagen werd toch een dag winst ge maakt op het tijdschema. Smirnoff, die in de loop der jaren vele uitspraken deed, las alleen maar vakbladen over luchtvaart en.Micky Mouse. Men keek hem echter ongelo vig aan, toen hij in mei 1935 zei: De toekomst van de luchtvaart is in de stratosfeer. TNTUSSEN naderde de tweede we- a reldoorlog, die hem evenals na 1917 weer als een opgejaagd dier over de wereld deed zwerven. Het luk te hem steeds zijn zieke vrouw mee te nemen. Eerst naar Napels, toen naar Indië, verder naar Sydney, San Francisco, Hollywood. New York, En geland totdat zij na zes jaar weer in Nederland aankomen. Iwan beleefde in die jaren avontuur op avontuur. Als kapitein bij de Ko ninklijke Luchtmacht brengt hij land genoten van Indië naar Australië. Op zijn laatste vlucht wordt hij door de Jappen neergeschoten en hoewel door vier kogels gewond maakt hij een lan ding in de Australische branding. Als hij de Amerikanen om werk vraagt, krijgt hij ten antwoord: Dank je wel, paps, maar we redden ons wel Eindelijk wordt hij aangenomen om voorraden naar operatieve bases te brengen. Smirnoff voelt er niets voor om mooi-wecr vlieger te spelen. Na veel herrie bepaalt dan ook een ge neraal: ..Deze Smirnoff is een Neder lander. Laat hem vliegen wanneer hij wil stel voorschrift in dit geval ter zijde". Zo werd Iwan ook in dit mi lieu een legendarische figuur. Tegen het eind van de oorlog kwam hij weer bij de K.L.M. in de zg. kran- tendienst tussen Bristol en Portugal. In het voorjaar van 1946 was hij te rug in Nederland. Drie weken later vloog hij weer. Als een jaar later Mar- sot sterft, moet hij een geestelijke in zinking verwerken, waarna Plesman 7em een geheime opdracht verstrekt. In feite is hij nu vlieger af. Maar n 1948 toont hij nog eens zijn eigen schappen als goodwill ambassadeur. Dan maakt hij met Amerikaanse za kenlieden een honderd dagen durende' wereldreis van 80.000 km. Op die tocht ontmoet hij ook de Amerikaanse Ni-j ki Redwood, met wie hij in hetzelfde! laar trouwt. En dan, op 22 augustus 1949, schrijft 'lij zijn ontslagbrief aan de K.L.M. In een luchtvaartblai heeft hij dan gelezen ,,dat hij nog steeds Russische verkeersvliegtuigen vliegt". Iwan is 56 jaar als hij op Major ca gaat wonen in Calas d'Or. Nog steeds heeft hij plannen om de luchtvaart verder te ontwikkelen. Hij verkeert ook steeds in een chronisch geldge brek. dat hem het hele leven heeft ach tervolgd, maar het leven is er goed. Daar komt op 28 oktober 1956 het Een vrolijk spelende, levende legen de.: Iwan Smirnoff, kort voor zijn dood. einde, nadat hij een maand tevoren aan Anne Coupar zijn levensverhaal heeft verteld. Zij begint haar boek met een beschrijving van zijn begra fenis. een trieste gebeurtenis op een zware regendag met het lichaam van een beroemd man in een opengescheur de kist van triplex.. I/O AT HET ZIJN, weet een ieder: personen uit de voorname stand. En standen zijn er ongetwijfeld nog, al raakt het standsonderscheid lang zamerhand een beetje in de ver drukking: kan iemand nog zonder lachen spreken van „een Heer van stand"? Maar zijn ze er nog? Waarschijn lijk wel, maar ze hebben de tijd tegen. Dit is de tijd van de handige jongens, niet die van erfelijk wel- gemanierden, de tijd van gezichten, die het meer moeten hebben van energieke kinpartijen en lepe oogjes, dan van hoge voorhoofden en het meesteroog, de tijd van vervoermid delen, die méér op bazarartikelen lijken naarmate ze duurder zijn. Alleen al het instijgen in deze auto mobielen is een onpatricische bezig'- heid. Het blijft toch altijd öf kruip- werk (kop vóór erin en de toe schouwer alleronbevalligst het gang baar tegendeel van de kop toekeren) öf plof werk (in de achteruit met het voornoemde tegendeel naar binnen manoeuvreren en half bijdraaien onder gelijktijdige knieheffing, wat bij dames altijd de verwachtingsvolle maar steeds teleurgestelde aandacht der voorbijgangers trekt). Nee, hun tijd is voorbij, hun huizen zijn in beslag genomen door export zaken of vakverenigingen, hun koet sen zetten ééndagsluister bij aan bruiloften, voorzover ze niet tot museumstuk of varkenskot gewor den zijn. En eigenlijk is hun tijd al meer dan twintig eeuwen voorbij. Want patriciërs zijn ouder dan de weg naar Rome ze zijn zo oud als Rome zelf. Toen Rome nog maar een klein stadje was, niet veel meer dan een agrarisch centrum in de trant van Emmeloord, waren er al patricische geslachten. Men heeft lang de theorie gehoord,, dat ze van ander ras zou den zijn geweest dan de niet-patrici- sche families, maar net als met de rassentegenstellingen in onze tijd begint daar de klad in te komen. Men zoekt het nu meer in het econo mische. Zo nauw is de samenhang tussen de geschiedbeschouwing en de eigen tijd. Patriciërs zouden dan geslachten zijn geweest, die misschien al bij de stichting van Rome een voorsprong hadden en deze later volgens het bij de rijkdom geldende principe der accumulatie (de duivel eh de grote hoop) hebben vergroot. Wat nu pre cies de Romein heeft bedoeld met de naam patriciër, die natuurlijk van het woord „pater" of vader komt, is niet goed meer na te gaan. Maar dat pater naast zijn meer bio- logisch-genealogische ook een sociale betekenis had, is duidelijk uit de aanspreektitel van de raadsleden, de senatoren, die ..patres conscripti" op de senaatslijst ingeschreven familiehoofden) luidde. Herinnert u zich nog van de school banken de bespreking van de regen- tentijd uit onze vaderlandse geschie denis? Hoe kleine kinderen al baan tjes kregen en hoe al die regenten families één gesloten groep vorm- ■den, die elkaar de kluifjes toeschoof? Zo is het vast ook geweest in de eerste tijd, van de geschiedenis van Rome, want de hamen van een klein aantal geslachten keren steeds weer terug in de lijsten van de jaarlijks gekozen oppermagistraten, de con suls. Vermoedelijk waren deze geslachten, als de Fabii, de Cornelii en de Aemilii. weer een soort ripper ten van de patriciërs, die toch al niet meer dan tien percent van de beuolking uitmaakten. De bevoorrechting van hun stand was groot: zij alleen konden tot magistraten worden gekozen, en daar de senaat praktisch geheel uit oud-magistraten bestond, werden ook zij alleen senatoren, zij hadden de rechtspraak in handen, en wat erger was, deze konden zij vrijwel naar willekeur uitoefenenomdat er aanvankelijk geen géschreven wetten waren. Maar ook in Rome waren de patri ciërs niet van alle tijden. Bij de groei van de staat had men steeds meer de niet-patricische burgerij nodig voor de legerdienst, en wie men nodig heeft, kan men niet al te zeer koeieneren, al moesten de „gewone" burgers wel hun tanden laten zien, voordat deze waarheid tot de patriciërs doordrong. Maar langzamerhand gingen hun voor- rechten verloren, het ene ambt na het andere werd voor alle burgers opgengesteld en er bleef maar één, weinig belangrijk, priesterambt en één, zeldzaam voorkomend, staats ambt voor hen gereserveerd. Eigen nieuwsdienst DEN HAAG. Het Tweede-Kamer lid mr. Th. M. J. de Graaf (K.V.P.) heeft minister Toxopeus, als minister van zaken overzee ad interim, om in lichtingen gevraagd over de stam- oorlog op Nieuw-Guinea in juli van dit jaar. Zeventig leden van de Tjittak- stam werden toen bij een overval door een andere stam gedood. Is het juist, aldus de heer De Graaf, dat functionarissen van de rooms-katho- Iieke missie in het zuiden van Nieuw- Guinea de ambtenaren van het binnen lands bestuur al geruime tijd voor het gebeurde duidelijk hadden gewezen op de groeiende onrust tussen verscheidene volksstammen en dat de ambtenaren het aanbod, om in gezamenlijk beraad bij tijds maatregelen te nemen om een uit barsting te voorkomen, hebben afge wezen? Als een en ander inderdaad waar is, vraagt de heer De Graaf de minister maatregelen te nemen, opdat in het ver volg een dergelijk rampzalig beleid wordt voorkomen. Omstreeks 300 v. Chr. vormden zij niet meer dan vijf procent van de bevolking en van vijftig geslach ten in de vijfde eeuw v. Chr. slonken zij tot veertien, vier eeuwen later. In die tijd werden hun gelederen zelfs versterkt met een aantal out siders om ze voor uitsterven te be hoeden. Want traditioneel als de Romeinen zijn, hebben ze een hekel aan uitsterven. Zal „ons" patriciaat nog op deze wijze te redden zijn? Een wedstrijd houden voor een „Miss Patricia" en een „Mister Patricius"? In badpak? Nee, dat zal niet helpen, want een echt patricisch-aangelegd mens doet aan zoiets niet mee. ROZENBURG. De heer C. Verolme deelde gistermiddag op zijn werf op Rozenburg mee, dat nu ook de afdeling reparatie met haar werk gaat beginnen. Hij zei dit ter gelegenheid van de doop door zijn dochter Nellie van het eerste drijvende dok van het bedrijf, het droog dok Prinses Margriet. De secties van dit 176 m lange dok met een hefvermogen van 11.000 ton (geschikt voor schepen met een draag vermogen van 25.000 ton) werden ge bouwd op Verolmes werven te Heusden en Alblasserdam. Zij werden op de Rozenburgse werf gemonteerd. Uiteraard werd de hoop uitgesproken, dat er voldoende reparatiewerk zal ko men voor dit dok en de overige dokken, die tegen eind 1960 gereed moeten komen. In dit verband roerde de heer Verolme een recent bericht aan over de bedrijfs- uitkomsten van een grote oliemaatschap pij.' Hij concludeerde er uit, dat de wereld - consumptie van olie nu met -tien procent is gestegen tegen drie procent in de voorafgaande jaren. Ik ben echter bang, aldus deze werfdirecteur, dat de olie maatschappijen dezelfde fout zullen ma ken als enkele jaren geleden, toen zij het uitbreiden van tonnage stopzetten. Hij kwam daar op terug, toen nog geen uur later de 20.000 tons motortanker Naess Tern door hem werd overgedragen aan de Alliance Shipping Comp. te Panama, een dochteronderneming van de Naess-groep. Wij zullen spoedig meer tankers nodig hebben, voorspelde de heer Verolme bij deze gelegenheid. Eigen nieuwsdienst DINTELOORD. De spinnerij van de Coöperatieve vlasfabriek Dintel oord zal worden opgeheven. Gisteren hebben de leden ingestemd met een desbetreffend bestuursvoorstel. Van de daar werkende 45 man heb ben al twintig man onderdak gevon den in de vlasfabriek. Voor de overige 25 man worden met de Hollandsche kunstzijde industrie en Philips onder handelingen gevoerd. DEN HAAG In schriftelijke vragen aan minister Luns heeft het Tweede- Kamerlid Lankhorst de aandacht erop gevestigd, dat de afdrukken van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrij heden en van het protocol bij dit verdrag sinds geruime tijd niet meer verkrijg baar zijn. Advertentie IN DE EERSTE KLAS. Het maandblad DOE HET ZELF is niet alleen de vraagbaak van gevorder de, maar ook van beginnende amateurs. In de rubriek „In de eerste klas" wor den de grondbeginselen van het zelf- doen zonneklaar behandeld. In het sep tembernummer wordt de werking van allerlei boren onder de loep genomen Voor gevorderden staan er o.a. beschrij vingen in voor het zelf maken van eén moderne hoekbank, een huiswerktaf eitje, een elektrische tijdschakelaar, een elek trische klok en een radiotoestel. In Doe het Zelf staat voor elk wat wils. Het nieuwe nummer is zolang de voor raad strekt verkrijgbaar bij kiosken, boek- en tijdschriftenhandelaren. Voor abonnementen Postbus 955, Rotterdam. Eigenvervoerders 30.per jaar Eigen Nieuwsdienst DEN HAAG. De verplichte keu ring van auto's is niet dè oplossing om technische gebreken, die gevaarlijk kunnen zijn voor de verkeersveiligheid, te voorkomen. Dat is de mening van de EVO, de organisatie van ver laders en eigenvervoerders, wier leden meer dan tweehonderdduizend bestel-, vracht- en bedrijfspersonenauto's op de weg brengen. Het percentage ongelukken met auto's door een technisch gebrek is zeer gering. Dat mag volgens de EVO echter geen reden zijn om niet alles in het werk te stellen om gevaar opleverende technische gebreken zoveel mogelijk te koorkomen. De enige mogelijkheid daartoe is goed gericht onderhoud, aldus de EVO. Er bestaat behoefte aan een onder houdsbeurt. uitsluitend gericht op die onderdelen die voor de verkeersveilig heid van belang zijn en die door de ga rages tegen een van tevoren vastgesteld bedrag zou moeten worden verricht. De EVO meent dat een dergelijke onderhoudsbeurt zou kunnen samenval len met een doorsmeerbeurt. Exclusief de prijs voor de oiie, heeft de organisatie berekend, dat de garages een dergelijke beurt inclusief het normale doorsme- ren voor vijftien gulden kunnen uit voeren. De EVO adviseert dit beperkte onderhoud tweemaal per jaar te doen geschieden. HÉB

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 9