PIONIERS OP DE BODEM VAN DE ZEE o)a r°tenmakets Z WITS AL DE NATUUR I KAPPIE en de SUPERSKOOP I MOEDER WORDEN... V rijclag 28 augustus 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 Eredoctoraat voor dr. A. A. L. Rutgers in en om uw huis JONGEN GESTIKT BIJ BRAND Speciaal stempel op alle brieven Als mevrouw G. van den Heuvel en haar dochter Elly de was ophangen, zien ze heel die wijdse polder heel dat gloednieuwe Oostelijk Flevoland voor zich. Het is de grond, die in de vlakbij liggende toekomst tientallen Nederlandse boeren een goed bestaan zal opleveren. Gêke Schuurman, weken oud, in de armen van haar moeder. Zij is de jongste bewoonster van het Nieuwe Land, geboren op de bodem van een voormalige zee. Nog drie salonwagens staan er naast de hare, maar verder polder. Ja, in de vaart die arken met families, de hand vol stenen huizen (nog eens met een paar gezinnen) en de cantine. Maar dan heeft u het ook gehad. T7"ETELHAVEN. De burge- Av meester van Ketelhaven was er niet en in de plaatselijke kantine heb ik géén glas bier gedronken. Gewoon, omdat Ke telhaven geen burgemeester heeft en bier er niet verkocht mag worden. Maar mevrouw G. van den Heuvel-van Soest hing een overhemd en wat handdoeken aan een waslijn en dat was een puur Nederlands gezicht, met de stevige wind die blies in die hemdsmouwen en het oneindige vlakke polder land, dat reikte tot aan de ho rizon. Oostelijk Flevoland lag er gisteren fors bij en ronkende draglines legden de kluiten zeeklei op hun kant. En twee Engelsen, met hun auto op de dijk tussen E'.burg en Ketelha ven, zeiden: ,,It's great, isn't it?" Ja, dat is het. U zegt misschien wel eens tegen uw man: ,,Ik wou dat we wat verder konden kijken dan de gordijntjes van de overburen". En om wat „buiten" om u heen te fokken heeft u wellicht een paar geraniums op uw venster bank gezet. Kijk, dat hoeft mevrouw Van den Heuvel niet te doen. Die kijkt kilometers ver weg. De ene keer over de velden met bloeiend geel koolzaad, de andere keer over het wild opbruisen de zeewater. En wat dat betreft rnoogt u gerust een beetje jaloers zijn op die mevrouw Van den Heuvel. De land-makers Maar wacht even. Als echtgenote van een. uitvoerder bij een aannemings maatschappij, die wegen aanlegt in Flevoland, is zij ook één van de ruim twintig Nederlandse huisvrouwen die in Ketelhaven wonen en die nooit eens kunnen gaan winkelen. Omdat Ketelhaven niet een stad, niet een dorp, maar een vooruitgeschoven post is van vier, vijf stenen huizen, wat barakken, zes woon arken en vier salon - wagens. Een voor uitgeschoven post van het Polderleger, dat land „maakt" voor de toekomst van dit land. Want als straks de boeren uit Zuid- of Noord holland of uit Zee land door Deltaplan of ruimtegebrek el ders hun boerenerf gaan betrekken en dat óók in Oostelijk Flevoland doen, dan kan dat, omdat er nu onder andere in Ketelhaveil de pio niers zitten die het voorbereidende werk doen. Hard werk, soms. Hard niet alleen voor de handen, hard voor het hele lichaam en de geest, af en toe Bruinge brande kerels han teren er de spade, draglinemachinisten laten er hun meta- ten bakken in dc kluiten klei of zand grijpen, wegwerkers leggen er dc klin kers waarover m de naaste toekomst de. hooi-" en oogstwa.. ert ingenieurs rekenen uil peilen, teke nen en onderzoeken het land en de mogelijkheden. Maar waar mannen werken moeten ook vrouwen zyn: niet alleen om voor eten. gestopte sokken en opgemaakte bedden te zorgen, maar om er een sfeer te scheppen waarin de mannen hun werk kunnen doen. Daar zijn de gezinnen, die in de polder blijven wonen. Zoals dat van sluiswachter Schuurman, wiens doch tertje Gêke met haar vier weken de jongse polderbewoonster is. Er zijn er ook. die maar voor tijde- lilk komen. Zoals uitvoerder Van den Heuvel, die Flevoland verlaat wanneer alle wegen liggen waar ze liggen moeten. ,vOp 6 april kwamen we hier", ver telde mevrouw Van den Heuvel me. ..Al een jaar of twaalf doen we dat, rondtrekken. Toen de maatschappij waar mijn man werkt, wegen aanlegde in Enimer-Compascuum, stond onze salonwagen daar Ook in Breda, in Ber gen en in Doetinchem. Ik heb het best naar de zin hier. Als het water wild is. kan ik er op dc dijk lang naar kijken, j nen dan voor de winter nog heel goed dat is ontzettend mooi. Op zondag is vastgroeien dan zijn ze veel beter tegen het wat stil. maar hier dooclkniezen, i strenge vors bestand Coniferen zullen niks hoor, het is hier fijn". alleen maar verder groeien als ze met Wat doet u als u een knotje wol wilt een flinke grondkluit verplant worden en hebben of een paar schoenen of een die moet men dus zo veel mogelijk heel afwaskwast of een potje verf? Even om j zien te houden. Na het poten zal men de hoek halen of naar de Bijenkorl met flink moeten gieten en is het wel nuttig de tram. Kijk, dat kan mevrouw Van voorlopig éénmaal per week een emmer den Heuvel in Ketelhaven nu nooit. I water te geven. Winkelen kunnen we alleen op za terdag, als we met de bus naar Kampen gaan", zei mevrouw Van den Heuvel, ln haar woonwagen. ,,Maar geen man kementen met eten: de bakker en de melkboer komen elke dag aan de deur, de groenteman drie keer en de slager twee keer per week. Ja, allemaal uit Kampen. Daar is mijn zoon ook op school en mijn dochter Elly van zestien is thuis". Werkers uit Friesland Zo af en toe is er in de cantine. in het midden van Ketelhaven, wat te doen. Zoals eergisteravond. „We hadden film. ..Brandmerk der Zonde" was de titel en dat kost dan maar een kwartje. Bijna iedereen gaat er heen. Die cantine is eigenlijk voor de kampers: dat zijn de arbeiders in de barakken, er naast". Ja, ruim honderd zijn er dat. bijna Lanlnl allemaal uit Friesland. Op vrijdag- (166131 avond gaan ze per bus naar huis, begin van de week staan ze weer met de spa in de hand in de polder. En soms geven ze een toneeluitvoering, waarbij ze zelf de acteurs zijn en de muziek uit Roggebotsluis een polderdorpje wat kilometers verder halen. er de laatste tijd veel en dat is goed. Want hoewel men er part noch deel aan heeft wordt het hart vervuld met trots, vanwege dat stoere brok Nederlands werk, daar in Oostelijk Flevoland. Waarover Ik u morgen nog een paar losse indrukken zou willen vertellen. 30 TOEN het volk heftig protesteerde omdat een vreemde vrouw de troon zou bestijgen, had Pedro, de tweede zoon van Dom Joao, ten slotte de teugels van hel bewind in handen genomen. De verhouding tussen hem en de koningin, die zich diep beledigd voelde, was slecht. Gedurende de daaropvol gende woelingen was Prins Henry herhaaldelijk verzocht ais bemid delaar op te treden, een rol die hij op zich nam als een plicht, doch zeker niet als een aangename. Daar de staatszaken zoveel van zijn tijd in beslag namen, had hij weinig gelegenheid om zelf toe zicht te houden op de verrichtingen in Villa do Infante en Lagos, die zijn leve, vormden. Dientengevol ge was er sinds de koene reis van Joao Zarco en Tristao Vaz Teixe- ria niet veel gebeurd. Wat Andrea Bianco betreft, hij vond het voorlopig het beste zijn tijd af te wachten om te zien wat er verder zou gebeuren. In feite had hij geen andere keus, want in dien hij iets zou ondernemen wat Senhor di Perestrello of zijn ver tegenwoordigers als een poging tot ontsnapping zouden beschouwen, zou hij immers op grond van het vonnis van het hof te Venetië on middellijk ter dood kunnen worden gebracht. Doch voorshands voelde Andrea niet de minste neiging tot ontsnap pen. Villa do Infante was iets ge heel nieuws voor hem, zulk een hele gemeenschap die zich alleen met wetenschappelijke onderzoe kingen bezig hield, die 's nachts de sterren bestudeerde indien die niet door wolken werden verborgen en dan die grote zaal waar de gedul dige kaartmakers werkten onder leiding van Jahuda Cresques, hier bekend als Mestre Jacomé. Dit stadje boeide hem meer dan welke grote wereldstad ook. Mestre Jacomé was een zoon van dezelfde Abraham Cresques, die de eerste werkelijke complete wereldkaart had getekend sinds de tijd van Ptolemeus, de Griekse geograaf die ongeveer anderhalve eeuw na Christus heeft geleefd. Prins Henry had hem meegebracht van Mallorca en hem alles ver strekt wal hij voor zijn werk nodig had. Gelijk insecten naar het lamp licht waren vele vooraanstaande mannen op het gebied van zee vaartkunde, wiskunde, sterrenkun de, kaartenmaken, aardrijkskunde en andere intellectuelen naar Villa do Infante getrokken. Wat Dona Leonor betreft, met haar kwam Andrea bijna dagelijks in contact, daar zij het huishouden van Dom Bartholomeu bestuurde. De andere dochter, Filippa, was veel jonger dan Dona Leonor; toen hun moeder enkele jaren ge leden was gestorven was zij nog een wiegekind geweest. Ofschoon ze hem precies als de andere sla ven behandelde, kon Andrea toch niet nalaten de kundigheid waar mee Dona Leonor alles regelde, te bewonderen, noch ontkomen aan het besef dat de hele omgeving, Fra Mauro incluis, haar veraf goodde. Ondanks zijn vluchtig contact met Dona Leonor had Andrea wel dra begrepen dat zij zeer ontwik keld was in een tijdperk waarin de meeste vrouwen niet eens kon den lezen of schrijven. Het werd hem duidelijk dat dit in vele op zichten te danken was aan de aan wezigheid van Fra Mauro, die niet alleen de geestelijke raadsman van Dom Bartholomeu's huishouding was doch ook Dona Leonor op an der gebied had onderricht. Van deze taak had hij zich zo goed ge kweten, dat zij nu kon wedijveren met de wiskundigen en navigato- ren zoals zij met de gezelti mon nik gesprekken voerden. Maar wa re Dona Leonor niet zo leergierig en snel van begrip, de tijd van de Franciscaan zou verspild zijn ge weest. De belangrijkste persoon in Vil la do Infante op Prins Henry na was ongetwijfeld Mestre Jacomé, een kleine, gebogen man, met het platte fluwelen kalotje van de vro me jood op zijn enigszins grote hoofd. Hij regeerde de leden va- de gemeenschap, die men een klei ne universiteit zou kunnen noemen, met ijzeren hand. Zijn diepliggen de. doordringende ogen verrieden een scherp verstand, en de kale schedel herbergde een enorme massa kennis en ook, zoals An drea ontdek e, een geprikkeld ka rakter. Mestre Jacomé bezocht Fra Mauro vaak. Op een zekere avond, toen Andrea de wijn en de koeken bracht die de buikige frater vaak met hem deelde voor hij zich te rugtrok, vond hij de bezoeker bij hem. „Ga zitten, Andrea," zei Fra Mauro vriendelijk. ,,Ik zou graag willen dat jkennis maakte met mijn vriend, Mestre Jacomé." De jood keek met zijn scherpe ogen de lange slaaf aan. „De goe de broeder vertelt me dat ge be weert in Cipangu te zijn geweest, Hakim," zei hij. Andrea ging op een krukje zitten en schonk een beker wijn in voor hij antwoordde. Zijn ketens waren losgemaakt, omdat er in het geïso leerde voorgebergte van Sagres maar weinig kans voor de slaven was om te ontsnappen. Bovendien behandelde Fra Mauro hem als zijn gelijke, en hij vond het van zelfsprekend dat de ander dat ook zou doen. „Inderdaad, edele heer," zei hij hoffelijk. „Dat is zo." „Meen niet dat ge me gunstig kunt stemmen door mij een titel te geven die ik niet verdien," zei Mestre Jacomé knorrig. Wordt vervolgd gens zullen rijden ,De Wagenstraat" zeggen ze in Ketelhaven wel en dat is dan het poldcrlaantje waar de salonwagens staan. Hier wonen die pioniers van de polder, de mannen die nieuw ge wonnen land bebouwbaar maken. Mét hun vrouwen en kinderen, die zonder moeite tot de uitspraak ko men: „Wij zijn graag hier. het is hier fijn". O AMSTERDAM De senaat van de Vrije universiteit te Amsterdam heeft besloten aan dr. A. A. L. Rutgers, oud- vice-president van de Raad van state, het eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid te verlenen. jllllllllllllllllllilllllllllllllinilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHliihitiiiiif.HllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilliiilliiiliiliiiiiiiilliiillllliiliiMi Coniferen kan men eventueel nu al wel verplanten of aanplanten: ze kun BOXTEL (A.N.P.) Gistermiddag is bij een binnenbrand in het internaat voor b.l.o. Huize de la Salie te Boxtel de zes tienjarige pupil van de instelling. Victor B. uit Tilburg door verstikking om het j leven gekomen. Bij loodgieterswerk was in een kelder ruimte van het tehuis brand ontstaan. Omj de brand te blussen had de jongeman zich i 34. Kappie's vermoeden, dat de eigener beweging via een kruipgat inj koortsachtige drukte rond het tentoon- deze ruimte begeven om beter bij degestelde lokomotiefje iets te maken had vuurhaard te kunnen komen. «"net Bizniz' gebruikelijke manier van zakendoen, bleek juist. De deur van de directeurskamer vloog open, om de za kenman door te laten, die door de han denwrijvende museumdirecteur uitgelei- BONN. Hel bezoek van president Eisenhower aan West-Duitsland zal ook in de verzamelingen van filatelisten ver eeuwigd worden. De Duitse posterijen hebben alle poststukken die gisteren of I eergisteren zijn verzonden, voorzien van een speciaal stempel met de woorden „Besuch Président Eisenhower 26 .und 27 Aug. 1959". Advertentie Door de rook moet hij reeds spoedig bedwelmd zijn geraant en gestikt. Te hulp gesnelde arbeiders moesten in samenwer king met de brandweer een gat in de muur hakken om de jongen te bevrijden. Toepassing van kunstmatige ademhaling mocht toen niet meer baten. De brand wist men spoedig te blussen. de werd gedaan. „En wanneer de Heer maal iets an ders nodig mocht hebben, iets op het gebied van antiek Verkeer een viking- schip- of luchtballon, compleet met gondel of iets dergelijks, kan hij im mer bij mij terecht." sprak de laat ste minzapm. ..Als een landrot zo opvallend zijn wimpels strijkt, zit er iets achter," zei Kappie. ..Hoeveel heb je 'm voor dat treintje betaald, Bizniz?" De Amerikaan woof luchtig met zijn hand. „Nauwelijks de moeite waard." antwoordde hij met een geruststellen de lach. „Die paar duizend doll«r ver reken ik wel weer. Ik maak mijn res taurantrekeningen hier en daar wat ho ger dat is de fun, die bij het zaken doen hoort." De werklieden hadden de onderde len van het locomotiefje voor de deur van het museum inmiddels weer samen gevoegd tot het oorspronkelijk geheel Thans konden de Bataviriërs ander maal getuige zijn van het opvallend ge drag, dat uitlanders kenmerkt. Dit is de titel van het nieuwe boek van Dr. W. de Kok. Alles over zwangerschap, geboorte, babyverzorging en kleuter opvoeding. Dit waardevolle boek (184 pagina's in fraaie omslag) krijgt U ten geschenke bij aanschaffing van een BABYSET DE LUXE 4

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 2