Naaister van Anne Marie
houdt pottekijkers weg
Ramp zonderprikkeldraad
RENNIES
Gevangenissen in Natal
vol met negervrouwen
Nimmer zulke aardschokken
in de Verenigde Staten
HET „LAGER" MOET
VERDWIJNEN, ZEGT
DUITSE REGERING
Enorme belangstelling doorkruist
al onze plannen", zegt Steven
Donderdag 20 augustus 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. S
Komende huwelijk van miljonairszoon met Noors dienstmeisje
bracht drukte in Kristiansand enontstemming in Soegne
Om Engels te leren
Bruiloftsgasten
Nog steeds onlusten om de eigen stokerij
Dam in stuwmeer
houdt druk uit
i Uiteengerukt
Weduwe die inbreker
bezwoer overleden
Aan dat gemartel
met brandend maagzuur
moet u een einde maken.
Rennies nemen!
Drank
Werk
Nog kansen
Vreemd gebied
Goed salaris
Alleen
Mensen zonder J
uitzicht
Van ome correspondent
KRISTIANSAND. Het nieuws in de Noorse kranten over de
rondreis van koning Haakon door hel noorden van het land maakt
hoe langer hoe meer plaats voor nieuws over het komende huwe
lijk van Anne Marie Rasmussen en Steven Rockefeller, de zoon
van de schatrijke gouverneur van de slaat New 1 ork.
In het dorp Soegne, de woonplaats van de bi'uid, is men allerminst
tevreden over de voorstelling van zaken, die in vele buitenlandse kranten
van de komende echtverbintenis is gegeven. Het heeft er vooral ontstem
ming gewekt dat het charmante bruidje in die kranten de rol van Asse
poester is toebedeeld. De familie Rasmussen mag dan niet rijk zijn, aanzien
genieten de Rasmussens zeker wel. De naam Rasmussen heeft in het
zuiden van Noorwegen al eeuwen lang een zeer goede klank.
ARM zijn de ouders van Anne Marie
niet. Zij is dan ook beslist geen
Assepoester. Zij aanvaardde destijds
een betrekking bij de Rockefellers om
goed Engels te leren spreken.
Over de voorbereidingen van de
bruiloft van 22 augustus is nog steeds
weinig bekend. De naaister die bezig
is aan het bruidstoiiet van Anne Marie
houdt alle vreemde pottekijkers van
haar deur weg. En pottekijkers zijn er
genoeg: meer zelfs dan Steven en Anne
Marie lief is. In Kristiansand, de dichtst
bijzijnde stad, is geen hotelkamer meer
vrij.
Anders dan de naaister van de bruid
heeft de kleermaker van Soegne er
geen geheim van gemaakt dat hij Steven
als klant heeft gekregen. Steven wilde
eerst gewoon in een donkerblauw pak
gaan trouwen maar de kleermaker
heeft zolang aangedrongen tot hij
hem een jacquet mocht laten aanme
ten.
ER komen vele gasten over voor de
bruiloft. Gouverneur Rockefeller
reist met vele andere Amerikaanse
bruiloftsgasten deze week per vliegtuig
uit New York naai- Amsterdam en
gaat vandaar per speciaal gehuurd
vliegtuig door naar Kristiansand. Zijn
echtgenote is al in deze Noorse haven
stad aangekomen om de bruiloft le
helpen voorbereiden.
Gisteren zijn vier van Stevens studie
naar Noorwegen vertrokken. Het zijn
Jerry Rigg, David Montgomery, Ha
rold Talbot en Robert Weldom. Zij zijn
uitgenodigd als bruidsjonkers.
Een belangrijke Noorse bruilofts
gast is Trygve Lie, de vroegere
secretaris-generaal van de Verenig-,
de Naties, die nu gouverneur van
een Noorse provincie is. Lie kent-
de familie Rockefeller heel goed uit
zijn Newyorkse tijd.
•zij. vrezend zich daaraan in hun witte,
broodsweken niet te kunnen onttrek
ken indien zij nu hun plannen bekend
maken, alle voorlopige plannen maar
overboord hebben gezet.
,.Ik had wel verwacht dat or.s hu
welijk enigszins de aandacht zou trek
ken", zo vertrouwde Steven Rocke
feller een verslaggever van dat grote
socialistisohe dagblad toe, ,,maar ik
heb niet durven dromendat er zoveel
ophef van zou worden gemaakt."
„Wij hadden al afgesproken waar
wij onze wittebroodsweken zouden
gaan doorbrengen", zei Steven, „maar
wij zien nu wel in dal er van dat
plannetje niets kan komen. Al onze
plannen zijn in de w-ar gestuurd. Ik
weet echt niet waar wij heen zullen
gaan."
Mevrouw Rockefeller had groot
plezier over een berichtje uit New
York dat illustreert hoe groot ook
daar de belangstelling voor het
huwelijk is. De Republikeinse sena
tor Kenneth Keating, die een feli
citatietelegram naar het bruidspaar
wil sturen, vroeg vader Rockefeller
het adres uan de bruid. Het droge
antwoord dat hij kreeg was: Och,
zet er maar ..Sieve, Norway" op,
dan komt het tuel terecht.
CASABLANCA (AFP) Het Neder
landse particuliere jacht La Galena uit
VOLGENS Arbeiderbladet zijn Ste-AmSterJdamm8fnda* b« ^sablan-
V ven en Anne Marie zo verbluft:ca de mlst °P de rotsen S«loPen en
over de overstelpend grote openbare z° zwaar beschadigd, dat het aan de
belangstelling voor hun huwelijk dat'sloper ten offer zal vallen.
Eigen nieuwsdienst
KAAPSTAD De gevangenissen
in de Zuidafrikaanse provincie Na-
tal zijn overvol. Ze moeten onderdak
bieden aan de vele honderden neger-
genoten per. vliegtuig uit New York'vrouwen die de afgelopen dagen zijn
Eigen nieuwsdienst
NEW YORK De aardschokken
die dinsdag de Amerikaanse staat
Montana teisterden, waren van min
stens gelijke kracht als de ergste die j
de Verenigde Staten ooit hebben ge
troffen. Nog altijd weet men niet'
precies hoeveel mensen er zijn om
gekomen. Tot nu toe is de dood van
acht mensen vastgesteld, maar nog
een aantal wordt vermist. Gevreesd
wordt voor het leven van negentien
mensen en misschien zijn het er
nog wel veel meer, zei men woens
dag in het gebied van de nationale
parken in Montana, het centrum van
de aardbevingen. De burgemeester
van het plaatsje Ennis sprak van 50
tot 75 slachtoffers.
In het beroemde Yellowstor: Natio
nal Park lijkt het wel alsof enorme
voorwereldlijke monsters de grond heb
ber omgewoeld. Reddingsploegen onder
vinden de grootste moeilijkheden bij
het zoeken naar slachtoffers temidden
van de enorme chaos.
deHMa™StsfreoomafnwaLtset Te een herhaling, van de aardschokken
reusachtige Hebgendam die grote
scheuren heeft gekregen door het ge
beld van de in beweging gekomen aar
de en de bergwanden die met grote
kracht neerstortten. De dam houdt de
400 miljoen ton water van het stuw
meer erachter echter nog altijd.
In november 1958 proclameerde de Algemene vergadering der Verenigde Naties een wereld-vluchtelingenjaar, te be
ginnen op 1 juli 1959.
In dat jaar, waarvan nu reeds enige weken verstreken zijn, moeten de middelen worden gevonden om het immense
vluchtelingenprobleem met één machtige actie op te lossen. Op het ogenblik zwerven meer dan twee miljoen van huis en
haard vervreemden over de aardbodem.
Zij hokken in kampen bijeen of hebben ergens in uithoeken van de maatschappij een schuilplaats gevonden. Eén miljoen
vluchtelingen in Hongkong, 130.000 in Europa (32.000 in Oostenrijkse, Duitse, Griekse en Italiaanse kampen, 100.000 elders,
één miljoen ontheemden in het Midden-Oosten (247.000 in de Gaza-strip, 529.000 in Jordanië, 130.000 in Libanon, 110.000 in
Syrië) en 180.000 in Tunesië en Marokko.
Om ook maar enigermate aan de noden van deze slachtoffers van lang besliste of nog steeds sluimerende krijg tegemoet
te komen heeft de hoge commissaris voor de vluchtelingen minimaal 60 miljoen dollar nodig.
Nederland moet daarin 3 miljoen gulden bijdragen. Dat geld zal hoofdzakelijk worden gebruikt voor de z.g. „clearing" van
vluchtelingenkampen in Duitsland en Oostenrijk, zodat de bewoners ervan een plaats in de geordende maatschappij kan
worden geboden.
Een onzer verslaggevers bezocht twee van deze kampen in het voormalige aartshertogdom Oldenburg in Duitsland
Friedrichsfeld en Ohmstede. Zijn ervaringen heeft hij in drie artikelen vervat.
ü- v-•*
gearresteerd tijdens de golf van on
rust die Natal thans beleeft. De mees
te gevangenissen zijn veel te klein
voor een zo grote toevloed van arres
tanten.
In Umzinto. herbergt de gevangenis
op het ogenblik ruim 480 vrouwen, meer
dan de gehele blanke bevolking van de
ze plaats. Het gebouw is berekend op
een 115-tal gevangenen.
Honderddertien negerinnen hoorden
zich gisteren in Umzinto veroordelen
tot een boete van 25 pond ieder, we
gens het berokkenen van schade aan an
dermans eigendom. Ze werden niet
schuldig bevonden aan het vernielen van
een drinkbak voor het vee, noch aan
geweldpleging in het openbaar.
In de loop van woensdagnacht werden
de branden geblust, die inheemsen had
den gesticht in de velden rond Umzinto.
Voor het eerst waren er woensdag ook
moeilijkheden in Estcourt. Enige tien-
j tallen negervrouwen bekogelden een ei
genaar van een café met stenen. De
man snelde weg in zijn auto om hulp
te halen bij de politie. De vrouwen wil
den voorkomen dat hun mannen het ca
fé binnen gingen. Hiermee gaven ze ui
ting aan hun wrok wegens het verbod
om thuis sterke drank te stoken.
Nadat 40 vrouwen waren gearresteerd
koelden de overigen hun woede op een
'autobus. Stenen vlogen door de ruiten
van de wagen en met knuppels beuk
ten de woedende vrouwen op de spat
'borden. Tenslotte verzamelden de nege
rinnen zich voor het hoofdbureau van
politie.
Vier maanden gevangenisstraf kregen
61 vrouwen gisteren in Ixopo, omdat zij
een autobus hadden tegengehouden.
Daarmee hadden ze naar Durban wil
len rijden om gevangenen te helpen be
vrijden.
Van onze speciale
verslaggever
LDENBURG (Duits-
M land) Het oude
fl m luchtmachtkamp
„Friedrichsfeld",
W dat nu al veertien
S jaar dienst doet als
onderkomen voor
honderden vluchtelingen,
doet, een halve kilometer van
de weg gelegen, op het eerste
gezicht denken aan een van de
vele concentratiekampen die
Duitsland in de oorlog telde.
De daken steken nauwelijks
uit bóven het lage omringen
de geboomte: een enkele
schoorsteen steekt sinister af
tegen de horizon van het
zachtglooiende land.
In deze onvriendelijke om
geving huizen tweehonderd en
twaalf volwassenen en hon-
derd-acht-en-veertig kinderen,
ver van hun Poolse vader
land. De ouderen werden in
1940, 1941 en 1943 door de na
zi's gedeporteerd om hun bij
drage te leveren aan het
thuisfront van het Derde
Rijk. De mannen werden in
fabrieken te werk gesteld, de
meeste vrouwen namen de
plaatsen in van Duitse boer
ren die overal in Europa in
Hitier legers dienst deden.
hetzelfde gebied over ongeveer twee
weken. Ook in 1935 is de streek va
het Yellowstone National Park twee
keer kort achtereen door aardbevingen
geteisterd.
MADRID (Reuter) Een Brits vlieg
tuig, eigendom van Transair, is op veer
tig kilometer van Barcelona neerge
stort. Alle inzittenden, 29 passagiers en
drie of vier bemanningsleden, zijn om
het leven gekomen.
'Het toestel, een DC-3, bracht Engel
sen en ook enige Spanjaarden van Ma
drid naar Londen. De passagiers waren
allen studenten die het vliegtuig van
Transair hadden gehuurd. Op een hoog
te van 700 meter vloog het tóéstel tegen
een bergwand-op, kort na een tussen
landing te Barcelona.
Advertentie
Gewonden uit rampgebied
Helikopters van de Amerikaanse j I
luchtmacht brachten gisteren met de
regelmaat van de klok gewonden uit j
het rampgebied naar veiliger oorden.
Mariniers en personeel van het staats-''
bosbeheer zijn in groten getale begon-1
nen met het opruimingswerk.
Tweehonderd mensen die in een diep -
uitgesleten rivierdal van de buitenwe
reld waren afgesneden als gevolg van
de aardbevingen zijn gered.
Ook vrijwel alle automobilisten die
vast waren komen te zitten zijn in vei
ligheid gebracht.
De meeste doden zijn gevallen op de
kampeerterreinen langs de Madison.
Velen werden in hun slaap verrast.
Tientallen mensen werden door stro
men modder meegesleurd uit hun ten
ten.
Herhaling verwacht
Op een heuvel in het Yellowstone Na
tional Park is een voorlopig kamp in
gericht door de kampeerders die in het
getroffen gebied op vakantie waren.
Helikopters voorzagen deze mensen gis
teren van dekens, water en voedsel.
Meteorologen .ïouden rekening met
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG De Voorburgse wedu
we mevrouw N. (79) die vorige week
in haar woning werd overvallen is over
leden, vermoedelijk tengevolge van de j
geestelijke spanning die het gevolg was
van deze overval.
De overval werd gepleegd door de
26-jarige Haagse bankwerker, B. C. H.,
de echtgenoot van de werkster. De we
duwe had de man op het misdadige van
zijn onderneming gewezen en gepro
beerd hem er van af te houden
En er vandaag mee be
ginnen. Dan nooit meer
zorg en pijnen door
overtollig maagzuur. U
blust die brand prompt
met één of twee Rennies.
Makkelijk in te nemen
en nog smakelijk ook.
Apothekers en drogisten
verkopen Rennies. En
véél.
Toen in 1945 de oorlog uit
was werden ze met miljoenen
lotgenoten door de geallieer
den bijeengebracht in de le
gerkampen en in de concen
tratieholen waar eens de nazi-
beulen hun lugubere werk
deden. Verscheidene landen
zonden commissies om uit hun
midden geschikte werkkrach
ten uit te kiezen. De oorlog
had vele plaatsen in eigen
industrie open gelaten en de
vraag naar nieuwe landslie
den was groot.
De commissies gingen ech
ter reigonreus, soms hardvoch
tig. te werk. Zieken en voor
altijd verzwakten werden
niet geaccepteerd, evenmin
ouden van dagen. Families
werden zodoende uiteen ge
rukt en wat achterbleef kon
nauwelijks de kracht opbren
gen om de strijd ,voór een
menswaardig bestaan in het
nieuwe opgedrongen vader
land aan te binden.
Zij die uit de landen achter
het IJzeren gordijn afkomstig
waren wilden niet naar huis
terug. Velen hadden aan het
eind van de jaren dertig ken
nis gemaakt met het commu
nistische bewind en kwamen
tot de conclusie dat zij onder
het na-oorlogse Duitse bestel
beter konden gedijen dan
thuis.
aardappelen kunnen worden
verbouwd. Schenkingen maak
ten het mogelijk dat een kleu
terschool werd ingericht, er
werd een r.k. kapel ingewijd
en langzaam maar zeker kreeg
het kampleven, dat in de
eerste jaren na de oorlog
vrijwel gelijk stond met een
trage hellevaart, vier ge
zinnen in één kamer een
menselijker karakter.
Nu doet zich echter de
merkwaardige situatie voor
dat de Polen, die als arbei
ders goed verdienen er maar
weinig voor voelen om naar
de bewoonde wereld te ver
huizen. De Westduitse rege
ring bouwt nl. woningen voor
hen. De huren daarvan lig
gen echter veel hoger dan in
het kamp variërend van
58 tot 71 D M per maand
en in vele gevallen ontbre
ken de faciliteiten voor het
inrichten van een eigen vefe-
hof.
De Duitse regering heeft
wel begrip voor deze bezwa
ren maar laat zich toch niet
afbrengen van het plan om
alle kampen op te ruimen.
Zo zullen in de loop van 1960
alle inwoners van „lager Frie
drichsfeld" in de landelijke
omstreken van Oldenburg een
eigen, gloednieuw huis krij
gen. Vooral voor de kinderen,
die practisch alle in kampe
menten werden geboren, zal
dan een ongekende tijd aan
breken, want hoezeer men
ook heeft getracht hun tegen
woordige omgeving te sane
ren, toch doen zich in het
kampleven invloeden gelden
dié desastreus zijn.
Daar is het voortdurende
openlijke gekibbel, van de
volwassenen over alle moge
lijke kleine zaken, die in de
benarde atmosfeer van een
vrijwel geïsoleerde omgeving
de vormen van reusachtige
problemen hebben aangeno
men. Vooral de regelmatig
verschijnende vrachtauto's
met ingezamelde kleren doen
de twist hier en daar hoog
oplaaien. De een beschuldigt
de ander van diefstal, de an
der wrijft de een weer laster
aan. In het bijzonder de
vrouwen nemen aan deze
strijd, vaak omstuwd door
hun kinderen, deel.
V
De Westduitse regering, die
in 1950 de. verzorging voor de
vluchtelingen in handen
kreeg, pakte de zaken door
tastend aan. De ontheemden
kregen dezelfde rechten als
de eigen burgers en weldrg
strekten zich de (krappe) ze
geningen van de sociale maat
regelen ook uit tot de afge
legen kampen der ballingen.
In de loop van de jaren
slaagden vele tot levenslang
verblijf in Duitsland gedoem-
den er in werk te vinden. Zij
verdienen nu goed en hebben
doordat talloze andere vluch
telingen naar Amerika, Aus
tralië en Canada konden
emigreren voldoende woon
ruimte in het kamp ter be
schikking.
In „Friedrichsfeld" zijn er
families die in vier grote
kamers zijn ondergebracht.
De huur daarvoor bedraagt
.slechts enkele marken per
maand. Aan de rand van het
kamp bouwden de Polen
naar vaderlands model kot
ten, waarin zij varkens en
pluimvee onderbrachten. Zij
kregen stukjes grond toege
wezen, waarop groente en
Verder bevindt zich in
Friedrichsfeld een aantal
Polen dat zich reeds jaren
lang aan een onvoorstelbaar
drankmisbruik heeft overge
geven. Deze over het alge
meen jeugdige mannen wer
ken af en toe een week als
los-arbeiders in een fabriek
of bij een boer. Als zij genoeg
geld hebben, verdiend om een
voorraad drank aan te kun
nen leggen laten zij het werk
voor wat het is en zetten zij
zich met hun vrienden aan
de bittertafel. In het kamp
kan men zich voor slechts
één Mark en 25 Pfennig een
fles z.g. Wermjtwein aan
schaffen, een hopeloos sftierig
bocht dat in Nederland on
middellijk de betiteling „pot-
loodslijpsel" zou verkrijgen.
De drinkers slaan drie, vier
flessen de man in een for
midabel tempo naar binnen
en begeven zich vervolgens
in een diepe sluimer. Hebben
zij hun roes uitgeslapen, dan
begint het lugubere feest van
voren af aan. Deze eenvoudig
opgezette bacchanalen kun
nen soms drie, vier weken
achtereen voortgaan.
Af en toe wankelt een van
de ,,Saufkompanen" kriegelig
mopperend naar het kleine
kampwinkeltje om de wijn-
voorraad aan te vullen. Soms
kan het' in de kleine, door
alcoholwalm van verre te
signaleren kring tot heftige
woordenwisselingen komen.
Dan wordt op een gegeven
ogenblik naar de messen ge
grepen en vloeit er bloed.
Öok gebeurt het dan dat een
enkele drinker met een kwa
de kop het kamp verlaat en
iedereen die hij tegenkomt
met het scherpe staal te lijf
gaat.
De politie treedt op, er
worden soms gevangenisstraf
fen uitgedeeld, maar enige
werkelijke correctie wordt
niet aangebracht. Men heeft
van alles geprobeerd. Som
mige Polen hebben reeds vijf
anti-alcoholkuren achter de
rug, maar zij zijn nog geen
dag bij hun oude vrienden
terug, of de Wermutwein
klokt alweer in hun kelen.
Het is voorgekomen dat een
deelnemer aan een wijnorgie
zich letterlijk dood dronk.
Zijn vrienden merkten nau
welijks wat er gebeurde: de
overledene was reeds dagen
begraven voordat zij tot re
delijk bewustzijn kwamen.
Voor deze ontwortelden en
hun gezinnen bouwt de Duit
se regering nu speciale wo
ningen. Zij zijn verstoken
van een aansluiting op de
waterleiding en liggen ver
verwijderd van enig commer
cieel centi'um. Ook is de in
deling primitiever dan die
van andere nieuwbouw-pro-
dukten. Men hoopt dat deze
ongerieven zo zullen ingrij
pen in het huiselijke leven
dat het gezin zelf de correctie
op de drinkende vader zal
aanbrengen, want voor de
gene die het alcoholisme af
zweert staat de mogelijkheid
open om een beter huis te
krijgen.
In sommige gevallen heeft
men met dit systeem al gun
stige resultaten geboekt. Voor
een buitenstaander onbegrij
pelijk is de reactie die men
van de ..degelijke" kampbe
woners op het euvel van de
drankzucht verneemt: ,,de
justitie treedt veel te zacht
zinnig op. In de Hitlertijd
werd met deze mensen ten
minste korte metten ge
maakt.
Er is overigens geen sprake
van dat de Polen zich met
huid en haar in het Duitse
volk willen laten opnemen.
Geen hunner peinst over na
turalisatie. Duitsland is en
blijft ook al zijn de omstan-
digheden waaronder men er
thans leeft uitgesproken
gunstig, vreemd gebied.
„Als Polen eenmaal vrij is
keren we terug", is een al
gemeen gehoorde uitspraak.
Het is daarom dan ook dat
degenen die zich met de maat
schappelijke aanpassing van
de Polen moet bezighouden
er naar streven om hen zo
veel moeglijk hun taal en
volkskarakter te laten behou
den. Essentieel daarvoor zijn
eigen Poolse cultuur- en
jeugdcentra. De wetsbepalin
gen op grond waarvan de hui
zen voor de vluchtelingen
worden gebouwd voorzien
echter niet in de financiering
van dergelijke „luxe-inrich
tingen". Ook de Hoge com
missaris van de V.N. heeft
daar op het ogenblik geen
geld voor beschikbaar. Men
heeft nu zijn hoop gevestigd
op de opbrengst van het in
ternationale vluchtelingen-
jaar.
Met het huwelijksleven is
het in het kamp Friedrichs
feld, afgezien van de nor
male gevallen, ingewikkeld
gesteld. Er zijn illegale zg.
„Onkel-Ehen" gesticht, d.w.z.
gezinnen waarvan de kinde
ren tegen de heer des huizes
„oom" zeggen. De herkomst
van het kroost is over het al
gemeen vrij raadselachtig
Officieel heeft iedere vrijge
zel in het kamp een eigen
woning. Jn de praktijk komt
het er op neer dat vrijwel
geen man alleen 'leeft. Bij de
indeling van de nieuwe wo
ningen zal deze situatie onge
twijfeld nog heel wat pro
blemen opleveren.
Verscheidene gezinnen heb
ben zich. ook al bestaat er
tegenzin tegen de verhuizing,
met bekwame spoed op de
niéuwe toestand voorbereid.
In vele kamers kan men
hele voorraden splinternieu
we meubeltjes vinden die
angstvallig tegen de onver
mijdelijke vervuiling in het
kamp worden beschermd.
Ook de garderobes worden
stelselmatig aangepast aan de
eisen, die het leven buiten
het kamp straks zal stellen.
De meesten hebben met deze
voorbereidingen weinig moei
te.
Een arbeider kan als hij
wil d.i. als hij zich de
moeite van een werkweek
van zeventig uur getroost
een maandsalaris van een
dikke zevenhonderd Mark
verdienen. Daarvan gaat op
het ogenblik een paar Mark
af voor huur en licht. De
eigen pluimveestapel en var
kens zorgen voor eigen vlees-
voorraad en het lapje grond
levert de grondstoffen voor
een eenvoudige, doch con
structieve warme maaltijd. Er
blijft op die manier voldoen
de geld over om te sparen.
Enkele Polen hebben zich
een bromfiets aangeschaft;
een zelfs is de gelukkige be
zitter van een auto.
De overschakeling vormt
haast een onoverkomelijk S
probleem voor degenen die 2
geheel ongeschikt zijn tot
werken, of die nog niet oud
genoeg zijn om in een van de
riant ingerichte tehuizen voor
ouden van dagen te worden
opgenomen Zij zijn meestal
moederziel alleen achterge-
bleven. Hun familie is ge-
emigreerd. Hun blijft niet veel
anders over dan het gezel-
schap van hun trieste lotge-
noten te zoeken en hun bc-
hoefte aan breder menselijk
contact te bevredigen aan de 2
schaarse brieven met vreem-
de postzegels, die de geluk-
kiger ouders, broers of zus-
ters zenden. Voor deze men- 5
sen kan niet genoeg worden
gedaan. Maar ook al wordt 5
alles gedaan wat mogelijk is,
zij zullen hun leven lang in 5
hun ontroostbare eenzaam-
heid de merktekens blijven
van de ramp" die een waan-
zinnig geworden volk twintig
jaar geleden ontketende: de
tweede wereldoorlog.
VOLGENDE KEER
tegen brandend maagzuur
~illlllllll!lllll!llllllllllllllll!llllinHIIIIIIMIIIIIIIIHIIIIflllllllllllllltllllllllflllllllll!llllflllllll|]!|l!"t"l|<l
It'll
IIIÏÏi