ALKMAAR: BEELDENSTAD hapten ma kerJS& KAPPIE en de SUPERSKOOP BURGEMEESTERS IDEAAL: EEN OPENLUCHTMUSEUM Verhoging pensioenen verzetsslachtoffers Vrachtscheepje zonk na aanvaring niet onbevredigend Bolwerk vol kunstwerken FLITS GORDON in het i heelal J JAMPIE I W. Lohman ARSÈNE I LUPIN Jonge Fransman bij Kijkduin verdronken Zelf aan de slag JACQUES I BL0NDEAU I DE I TINTELS Jack Dunkley ROTTERDAM VINDT GOEDE TOON Rode Kruis biedt hulp aan Oostenrijk Zaterdag 15 augustus 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD Gerrit Bolhuis: Man met kalf Van onze Haagse redactie DEN HAAG. De toeslag op de pen sioenen van verzetsslachtoffers wil de regering verhogen van 36,5 tot 64 pro cent. De kosten van levensonderhoud en de stijging van lonen en salarissen heb ben een dergelijke verhoging noodzake lijk gemaakt. Minister Klompé heeft daartoe een wetsontwerp bij de Tweede Kamer ingediend. De buitengewone pensioenraad en de Stichting 1940'45 hebben zich met het ontwerp kunnen verenigen. Wanneer het wordt aangenomen zuilen de verzets slachtoffers in totaal een bedrag van 3,5 miljoen gulden per jaar meer aan pensioen krijgen. Tevens heeft de minister een wijziging voorgesteld in de berekening van de buitengewone pensioenen voor de we duwen en wezen van verzetsslachtoffers. Ook daardoor zullen die pensioenen worden verbeterd en wel in totaal met een gezamenlijk bedrag van 1,5 miljoen gulden. ROTTERDAM. De Nederlandse Shelltanker Perna (7984 ton) is donder dag voor de ingang van de Palembang- rivier in Sumatra in aanvaring gekomen met het onder Panamese vlag varende vrachtschip Ikan Mas (300 ton). De vrachtvaarder zonk. De eerste machi nist Low Ah Suan verdronk. De rest van de bemanning stapte over op de Perna. NAAR STERRENGEBERGTE Steunactie verloopt Eigen nieuwsdienst DEN HAAG. De steunactie voor de expeditie naar het Sterrengebergte in Nederlands Nieuw-Guinea die thans op weg is naar de Julianatop in het gebied heeft tot dusver een niet on bevredigend verloop. De penningmeester van de stichting die de expeditie heeft samengesteld, de heer H. Muller, heeft verklaard dat uit vele kleine bijdragen is gebleken dat de bereidheid tot stortingen op het giro nummer 478000 aanmerkelijk is; het be drijfsleven is niet achtergebleven om door financiële schenkingen, bijdragen in natura of met kortingen op geleverd materiaal de expeditie te steunen. ,,Deze steun", aldus de heer Muller, ..beloopt sinds het begin van de actie ongeveer vier ton maar blijft nodig naast de ruime toezeggingen en garan ties van de Rotterdamse reder Verolme. Het verschil tussen het nodige bedrag en de bijdragen tot dusverre kan moei lijk worden aangegeven, daar de expe ditie op enkele punten niet met een vaststaand budget kan werken. Dat is j wel gebleken toen de financiële krach- j ten uitgeput dreigden te raken en snelle tussenkomst nodig was. ,,Dank zij de ondervonden medewer king". aldus prof. Lam uit Leiden, voor zitter van de stichting, „bestaat er thans i goede hoop dat de voorgenomen onder-1 zoekingen tot een afgerond geheel zullen worden volbracht." De emissie van ƒ600.000 4% 30-ja- ge obligaties ten laste van de Stichting St. Jans Gasthuis in Hoorn is geslaagd. Van een onzer verslaggevers ALKMAAR Heeft Arn hem zijn periodieke tentoon stelling van beeldende kunst in het park Sonsbeek, Alk maar krijgt een permanent openluchtmuseum voor wer ken van Nederlandse beel dende kunstenaars. Dit ideaal wordt nage streefd door burgemeester mr. H. J. Wytema, die in het college de portefeuille voor kunstzaken beheert en die een warme belangstel ling aan de dag legt voor de beeldende kunst. Het raads lid, dat in 1954 voorstelde om het op de gemeentebe groting uitgetrokken bedrag van duizend gulden voor kunstaankopen tot tiendui zend te verhogen, vond in de burgemeester een vurig me destander; het werd tien mille en later is er nog wel zo het een en ander bijge komen. Zo kon er de laatste jaren heel wat worden aangekocht voor het museum, o.a. uit de collectie-Boendermaker, die in Amsterdam onder de hamer kwam, Wim Commandeur: boer en koopman) Dubbelbeeld (Handslag tussen 19 HIER werd Andrea heen gebracht Door het venster kon hij duidelijk de roep van de gonde liers horen, die hun ranke gondels tussen de vele schepen op de lagu ne doorstuurden. Zo bevond hij zich te midden van het drukke le ven van de stad, en toch was het voor hem zo onbereikbaar als zat hij in een kerker. Ofschoon er sinds zijn aankomst in de gevangenis een dag en een nacht waren verstreken, was hij nog niet voor het gerecht geroe pen, noch had hij gelegenheid ge kregen zich te verdedigen. Toen de volgende morgen een waker zijn deur openmaakte keek hij vol spanning op, in de hoop dat iemand hem kwam verlossen uit deze bespottelijke en onrechtvaar dige gevangenschap. Hij was er van overtuigd dat Angelita hem direct te hulp zou snellen als zij zou vernemen dat men hem ge vangen had genomen. Maar het was Dona Leonor di Perestrello die buiten stond, met Fra Mauro. „Madonna Leonor", zei Andrea snel. ,,U had niet hierheen moe ten komen!" Ze wierp met trots gebaar het hoofd achterover en nu pas viel het hem op hoe mooi ze was en hoe jong. „J.a, dat zei vader ook, maar per slot van rekening hebt ge ons het leven gered, Hakim. ,Ik kon u hier niet laten zitten zon der mijn hulp aan te bieden." „Ik ben nog niet geconfronteerd met degene die me heeft beschul digd," zei hij. „Als dat gebeurt zal mijn onschuld gauw genoeg komen vast te staan." „Weet ge wie u aangeklaagd heeft?" „Zeker. Mijn halfbroer Mattei." Ze schudde wanhopig het hoofd. „Als ge de waarheid zoudt spre ken zouden we u misschien kun nen helpen." „Maar ik spreek de waarheid, madonna." „Maar als ge werkelijk zijt wie l ge beweert te zijn, moet er toch iemand in Venetië zijn die u kan identificeren! De ware Andrea Bi anco moet toch wel vrienden heb ben gehad!" „Acht jaar is een lange tijd, en nu ik hier opgesloten ben mag niemand anders me bezoeken dan u en onze goede frater." Toen klaarde zijn gezicht op. „Maar toch kunt ge me helpen." „Hoe?" vroeg de Franciscaan. „We zullen alles doen wat we kun nen!" „Angelita zou direct naar me toe komen als ze wist dat ik hier was." „Angelita?" herhaalde Dona Le onor met gefronst voorhoofd. „Wie is zij?" „Mijn verloofde. Tenminste, ze was mijn verloofde; inmiddels is ze met Mattei getrouwd." „Waarom meent ge dat ze u zou identificeren als Andrea Bi anco?" „Zo gauw ze weet dat ik nog leef zal ze dat doen," zei Andrea vol vertrouwen. „Madonna als ge me werke lijk wilt helpen, ga dan naar Chi- oggia. Daar is Angelita, bij haar vader. Het is slechts een paar mijl buiten Venetië. Vraag naar de villa van Signor Gregorio di Fontana en naar Signora Angelita Bianco. Zeg haar dat ze hierheen moet komen om mijn identiteit te bevestigen." Dona Leonor scheen te aarzelen. Ze was kennelijk onder de indruk van zijn oprechtheid en de klank van waarheid in zijn stem. „Dit is alles wat ik van u vraag in ruil voor het feit dat ik u het leven heb gered," besloot An drea. „Vandaag nog ga ik," beloofde het meisje. „Fra Mauro kan me vergezellen." „Wilt ge me onmiddellijk laten weten wat ze heeft gezegd?" vroeg Andrea dringend. Dona Leonor knikte. „We moe ten gaan, vader zal boos zijn als hij het hoort." Toen ze weg waren begon An drea rusteloos op en neer te lo pen door zijn cel, zijn geest ver vuld van ongeduld en verlangen om Angelita weer te zien. Dat ze ook maar even zou aarzelen kwam niet bij hem op. Na wat ze voor elkaar hadden betekend zou ze stellig bereid zijn hem te helpen. Langzaam verstreek de dag doch er kwam geen tijding van Angelita, noch van Leonor, en toen het avond werd bekroop hem een diepe neerslachtigheid. Hij sliep onrustig en toen hij de vol gende morgen vroeg voor zijn cel het gestamp van zware laarzen hoorde snelde hij naar de deur, vol vertrouwen dat Angelita dan eindelijk toch was gekomen. Toen de waker de deur had ge opend stonden er echter twee hel lebaardiers in de gang buiten de cel. Ze luisterden niet naar An drea's vragen doch sleepten hem voort aan zijn boeien. Intussen praatten ze in het Italiaans met elkaar, zonder acht op hem te slaan, kennelijk menend dat een moor hen niet zou kunnen ver staan. Wordt vervolgd IN DE STAD Ook buiten het mu-v seum bezit Alkmaar vele kunstwerken; in de Hout staat een bronzen vrou wenfiguur, een verzets- monument van mevr. Jeanne Kouwenaar-Bijloo uit Bergen; voor de Han delsschool staat het uit Franse zandsteen gehakte dubbelbeeld van de Alk- maarse beeldhouwer Wim Commandeur, twee hand- jeklappende figuren, een boer en een koopman voorstellende. Even verder voor de Huishoudschool staat een mooi beeldje van Ma- rijcke Visser uit Bergen; het stelt een meisje voor met ganzen en een mand je fruit op haar hoofd. Deze dochter van de Ber gense beeldhouwer, Tjip- ke Visser, van wie in het museum ook verschil lende beeldhouwwerken prijken, kreeg voorts de opdracht voor de Ma- rijckeschool een „liggend lammetje" te beeldhou wen. Van de beeldhouw ster Thea van de Pant staat een monumentje „Zwaan" op de binnen plaats aan de rand van een vijver van de Tesselschadeschool. Maar ook in de scholen kwamen de beeldende kunstenaars aan hun trek; men vindt er muurschil deringen in glas-in-lood- ramen van Pieter Worm en van de jonge Bergense kunstenaars Jaap Min, Henk van den Idsert, David Kouwenaar, Rie Kooyman e.a. Maar burgemeester Wy tema koestert een nieuw ideaal; hij wil van het weelderig ^beboste Bol werk, de oude vest rond de binnenstad, een open luchtmuseum maken van werken van Nederlandse beeldhouwers; geen tijde lijke expositie, zoals in Arnhem, maar een blij kende. En het Bolwerk kent zich daar uitstekend voor. Er staan al drie grote beelden en twee kleine beelden, welk aan tal binnenkort nog met drie zal worden uitge breid. GESCHENK Het begon in 1954, toen Alkmaar zijn eeuwfeest „Alkmaar 700 jaar stad" vierde: uit het dit jaar gestichte Fonds voor Cul- Hannie Radecker Hondje turele Doeleinden een dikke anderhalf miljoen werd een bedrag van veertig duizend gulden afgezonderd voor aankoop van kunstwerken ter stadsverfraaiing; het was een verjaarsgeschenk van het gemeentebestuur aan de feestvierende burgerij. De eerste aankoop was echter niet een werk van een Nederlands kunste naar. Van de Italiaan se beeldhouwer Luciano Minguzzi kocht Alkmaar Man met haan. Maar Minguzzi zal de enige buitenlander blij ven in dit permanent openluchtmuseum, dat voortaan alleen werken van Nederlandse beeld houwers zal gaan bevat ten. Uit die eerste veer tig mille werden nog twee grote en twee klei nere beelden aangekocht, alle van Amsterdamse beeldhouwers. Aan het begin van het Bolwerk staat het twee meter hoge, uit Franse kalk steen gehakte beeld Het Gezin van Cor Hund.1 Even verder, bij de Ber- gerbrug staat de bronzen Man met kalf van Gerrit Bolhuis; een beeld, dat de verbondenheid van Alkmaar met het agra risch achterland bedoelt te symboliseren. Bij de Kneppelbrug naar de St. Josephkerk staat de Rustende arbei der van J. W. Havermans. In het Kennemerpark, aansluitend op het Bol- werk, staat op een sok kel een Hondje van Hannie Radecker. een zoon van John Radecker. DERDE MAN Na de Man met haan en de Man met kalf, komt er nu een derde man: een Man met bolhoed. Uit de nalatenschap van de vo rig jaar gestorven Ber gense beeldhouwer Wil lem Reyers kocht de ge meente dit beeld aan. Uit de nalatenschap van Reyers kocht het Rijk een 70 cm hoog beeld aan; Saul en David, dat, als het bij de brons gieter vandaan komt, aan Alkmaar, ter plaatsing in het openluchtmuseum, in bruikleen wordt afge staan. De nieuwste aanwinst is een beeld van de beeldhouwster Charlotte Baronesse van Pallandt uit Noordwijkerhout, van wie de gemeente Alk maar reeds eerder een bronzen kop van de Ko ningin aankocht. Verwacht mag worden dat de nieuwe aanwin sten het volgende voor jaar een plaatsje zullen krijgen op het Bolwerk, het openluchtmuseum, dat een nieuwe attractie wordt voor de vele vreemdelingen, die voor al vrijdags naar Alkmaar komen en van wie er velen graag een wande ling over het Bolwerk maken. Burgemeester Wytema vertelde ten slotte nog, dat hij overweegt bij de raad een voorstel in te dienen, om in het vervolg één procent van de kos ten van het bouwrijp ma ken van terreinen te storten in een nieuw te vormen fonds, waaruit dan de kosten van de stadsverfraaiing met beeldhouwwerken vooral kunnen worden be streden. Ë.t|||||||l!lll||||||||||||||||; door alllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll |!llllllllllllllllllllllllllllllllll!lilll KIJKDUIN (A.N.P.). Bij Kijk duin is gistermiddag een jonge Frans man in zee verdronken. Het is de 21- jarige E. J. Lefèvre uit Colombes. Hij kampeerde met een vriend op het Haagse kampeercentrum Ocken- burg. Samen waren de jongelui in zee gegaan. Lefèvre, die niet kon zwem men, werd meegetrokken de zee in. Zijn lijk is nog niet gevonden. Prinses Beatrix bij Verdi VERONA (Reuter). Prinses Beatrix is gisteren uit Ravenna in Verona aan gekomen. Daar wilde zij een openlucht voorstelling bijwonen van Verdi's La forza del destino De voorstelling werd in het oude Romeinse amphitheater ge geven. HET SPOORWEGVERKEER op de lijn EindhovenMaastricht is gister avond gestoord geweest door een sto ring in een bovenleiding. De treinen werden ongeveer veertig minuten ver traagd. rudMeiAS KUMNEN OOK D£ NATUUR IN EN OM UW HUIS E'EW TWCELfPEL yYl KeMECPLAMTCN- KUNSTMEST 1 liter J OP één LITCS •x> H Vrij naar 1 Maurice Leblane illllllllllllllllllllllllllllUIIUIIIIIHt |llllllllllllilllllinillllllllllllllllllll door 'Nlllllllllllllllllilllllllll!llllllllllillllllllllilllllllll!llllllli!!llllll!ll!lllllllltl!lllll!(ll|llli!ltllllllllll!|l|||||||||||||||||||||||||||l!l}||||i||||ltl|iilltllillllllllllllflltillllllllllllllllllllllllllllllll!llllllltlllllll||||!ini j Fuchsia's of bellenplanten kan men nu met succes voortkweken door mid del van stekken en het is er nu de goede tijd voor. Jonge scheutjes ter lengte van zeven centimeter neemt men voor dit doel De blaadjes d:ent men te halveren en bloemen en bloemknoppen moet men wegnemen. Het stekje kan op een licht schaduwplekje in de volle grond gestoken worden, doch men kan het ook in een potje met zanderige grond zetten; 'voorlopig uit de volle zon houden. Het stekje kan ook in een fles je water tot beworteling gebracht wor den. Het is nu de goede tijd om aardbeien te poten; de meeste amateur-aardbeien kwekers laten de pollen veel te oud wor den. Als ze twee tot drie oogsten heb ben gegeven wordt de opbrengst steeds minder en dient men hen door jonge I olanten te vervangen. Zet de jonge plan- I ten op een onderlinge afstand van zo iongevee. veertig cent meter en zorg er i voor dat er een flinke laag oude mest onder gespit wordt De oude planten I ruimt men volgend jaar pas op; de jon ge planten geven volgende zomer name lijk nog niet zo veel vruchten. Uw geraniums en petunia's en vele andere planten die in bloembakken hun leven moeten slijten, kunnen er op den duur onvoldoende voedsel vinden. Als houten bakken in de volle zon staan droogt de grond sterk uit en men za' er niet mee kunnen volstaan éénmaal per dag te gieten; enkele malen zal men de grond goed vochtig moeten ma ken en dan dient men ook voor het no dige voedsel te zorgen. De bekende ka- merplantenkunstmest kan men er wel voor gebruiken; los per liter water één theelepeltje op en met die hoeveelheid kan men zo'n bloembak wel bemesten en zeker als men dat om de veertien dagen doet. 23. Het Was een hele slag voor Kap- pie te horen, dat de Dikke Mobie, die zij voor vijftigduizend dollers naar Fol- lywood zouden transporteren, dezelfde was als de plastiek-namaak-walvis, die zij voor een onbepaalde hoeveelheid dollers zouden verslepen naar dezelfde stad. Het was alsof hij door een zwa re golfslag van de been werd geworpen. Ook de meester was er slecht aan toe. Vijftigduizend dollers was een on voorstelbaar bedrag en het verlies er van was voor hem al even onvoorstel baar. ,.D-dus Visierama en Superskoop is het allebei om dezelfde vis te doen?" hijgde Kappie, hees van ontroering. Joseph Bizniz sloêg hem schaterend op de schouder. ,,Is het geen FUN?" riep hij uit. „En de maatschappij die de vis uiteindelijk in zijn bezit krijgt, heeft de kans om het grootste filmdra ma aller tijden te maken En na tuurlijk is dat de Superskoopmaatschap- pij," voegde hij er eenvoudig aan toe. Nu begreep Kappie alles. „Dus die kakelobbes, die ons in de trein probeer de uit te horen, was dezelfde als die waarvan wij het telegram kregen!" sprak hij tot de meester. Bizniz knikte. „En dezelfde, die mij probeerde te beletten om hier te ko men," vulde hij aan. „Joe Pee Diel, van de Visierama-film." „Sakkers!" riep Kappie. „Maar dan zal die kerel dus wel meer proberen om ons die vis af te vangen!" „Reken maar van jes," was Bizniz' antwoord. „Ik had onze Joe eigenlijk al hier verwacht!" Terzelfdertijd echter verscheen er bo ven het fabrieksterrein reeds een heli kopter, die een lange lijn uitliet. Daar aan daalde de vertegenwoordiger van de Visierama-filmmaaatschappij langzaam naar beneden.,.. ROTTERDAM. Na vandaag om twee uur 's middags belhoeven de te lefoonabonnees in Rotterdam en Schiedam niet meer eerst te wachten op een toon als zij nul hebben ge draaid, voor zij het netnummer kun nen kiezen. De gang van zaken wordt nu dus net als overal elders in het land: hoorn opnemen, beginsignaal afwach ten, het hele netnummer draaien (met inbegrip van de nul ervoor dus), wachten op de normale tweede kies- toon en dan het abonneenummer draaien. DEN HAAG. Het Nederlandsche Roode Kruis heeft de Oostenrijkse zus tervereniging direct nadat bekend werd hoe Oostenrijk door overstromingen is getroffen zowel personele als materiëla hulp aangeboden. Er is nog geen antwoord gekomen op het aanbod. Op de intendance van het Nederlandsche Roode Kruis in Den Haag wordt intussen alles gereed ge houden om de nodige hulpgoederen dap delijk te kunnen verzenden.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 2