R as)f°tenmaket% JEUGDLAND: PARADIJS VOOR DE JEUGD DE NATUUR I KAPPIE en de SUPERSKOOP 1 Donderdag 6 augustus 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD P. W. RUSSEL'S èl vS. rr I)R. LASTPOST: DEZELFDE Nederlander at in 1958 minder vlees Jack Dunkley in en om uw huis L it de kerken Pag. a De ideale vader voor duizenden kinderen Mooi beukenhouten speel goed in de Rotterdamse Energiehal. Daar maakte fotograaf Bob Kuhry gisteren deze prent. IX „Ik i OTTERDAM Mijn zoon heeft gisteren aan een lange tafel een feestpet zitten plakken. En mijn dochter lag ergens op haar buik t« lezen. Ik zag een zoon van over buren linoleumsneden maken en zijn broer hielp mee een sloep optuigen. En ongeveer vierduizend andere kinderen deden alles wat kinderen graag doen. In de Rotterdamse Ener giehal gebeurde dat en het kon, omdat de heer J. J. L. van Zuylen het organiseerde. „Jeugdland 1959", een manifestatie die uniek is in Nederland. Een paradijs voor kinderen. Een opluchting voor tienduizenden ouders. Een vrijloop voor over tollige energie. Een goedgerichte zelfwerkzaamheid. U kunt er alle mogelijke namen voor verzinnen, u kunt dat Jeugdland-1959 allerhande adjectieven toe voegen. Als u bij de uitgang gaat staan en u vraagt het de kinderen zelf, dan zeggen ze dingen die va riëren van „Heerlijk" tot „Geweldig" en „Mieters". Wanneer hier het adres van de T^r Q3 lllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllitlllillllllllllllllil t mm viel mijn oog op een klein be richtje ergens in het Zeeuwse nieuws. Er werd in verteld dat duiven met een enorme snelheid van Roermond naar Middelburg waren gevlogen. Jonge duiven en oude duiven. Die i-n Roermond hadden zodra ze uit de korven werden geiaior.v maar1 één doel: Zo snel mogelijk vliegen naar het veilige hok in Middelburg. Morgen '.ai ik bericht heenlezen. Maar gisteren liet me dat niet los. Niet omdat ik zo'n duivcnv iker be: maar wel vanwege dat ene doel. Ik geloof dat we van die duiven iets kunnen leren, waar ter we reld onze startplaats ook is. Op vliegen en koers zetten. Zonder dralen. En vliegen met inspanning van alle kracht, aangetrokken door een doel. En dan, vermoeid wellicht, neer strijken. Aangekomen bij ons Eind doel. IIIIIIIIMIIIIIIIIIItlllllllMlllllllllllllMllltllilllllllllllllllllllllllltllMIt UTRECHT De Nederlander is in I 1957 gemiddeld meer vlees gaan eten. maar in 1958 weer minder. Dat blijkt 1 uit een nota van het produktschap voor vee en vlees. In 1.956 bedroeg de ge- j middelde consumptie per hoofd in ons I land 40.9 kilo vlees tegen in 1957 41,2 kilo en in 1958 40.2 kilo. In tonnen j uitgedrukt betekende dit een totale con- J sumptie van resp. 445.700, 454.325 en 450.275 ton. Het verbruik van rundvlees steeg vvan 15,6 kilo per hoofd in 1957 tot 16 kilo in 1958. dat van varkensvlees daalde echter van 21,8 tot 20.8 kilo. afdeling statistiek van het pro duktschap schrijft deze daling toe aan een kleiner aanbod van slachtvarkens. een versnelde aflevering in lager ge wicht en de daaruit voorgevloeide stij ging van het prijspeil. In december 1958 betaalen dde consumenten 4.95 voor een kilo carbonado, ruim 40 cent meer dan een jaar tevoren. De verbruikers- prijs van doorregen runderlappen stee* in dat jaar echter maar van 4,15 tot 4.23 per kilo De consumptie van schape- en paarde- vlees vertoonde een lichte daling, wat voornamelijk veroorzaakt werd door een geringere» produktie en invoer van paardevlees. Het produktschap acht het voorts niet1 uitgesloten, dat de ontwikkeling van de produktie en het verbruik van slacht- pluimvee in de toekomst van invloed zal zijn op de verbruiksgewoonten in de sector vlees. prettige woorden werden gezegd aan Rotterdamse gemeente, die er finan cieel wel een en ander mee te maken heeft, .zouden die woorden helemaal op z'n plaats zijn. Wanneer hier werd beweerd, dat de Raad voor de li chamelijke Opvoeding en de Commis sie Vakantiebesteding vele pluimen verdienen, dan is het allemaal juist. Maar ik wilde vandaag nu eens voor u in het zonnetje zetten de heer J. J. L. van Zuylen uit Den Haag, die de organisator van dit alles is. Ja, J. J. L. van Zuylen. Misschien is het u duidelijker wanneer ik zeg ,,Dr. Lastpost". Dan denkt u aan puz zels en zo. Welnu, die dr. Lastpost en die meneer Van Zuylen, dat is een en dezelfde. In 1950 zag hij vader van twee getrouwde kinderen, grootvader van vier kleinzoons een filmpje over bewegend speelgoed uit Neurenberg, ,,Daar zit een tentoonstelling in", zei de heer Van Zuylen 's avonds tegen zijn vrouw. OOK DOEN Nu is die meneer Van Zuylen iemand, die dan ook gaat doen wat hij denkt en in 1951 kwam in de Haagse Houtrusthallen Wonderland" „Ik zag toen direct, dat het eigenlijk teveel tentoonstelling was. De kinde ren zelf vinden het allemaal veel leu ker als ze iets kunnen doen en met alleen maar hoeven te kijken. Hel moet meer zelfwerkzaamheid worden, besloot ik". Aldus de heer Van Zuylen. Dat werd het. Twee keer een nieuw ..Wonderland" in de Amsterdamse RAI. ..Maar er moest steeds geld biï en ik heb er een streep onder gezet Ik dacht: het gaat niet: er is blijkbaar niet genoeg belangstelling voor". In Eindhoven werd tenslotte nog een ..Wonderland" in elkaar gezet en daar gingen mensen uit Rotterdam kijken. Wie is de geestelijke vader hiervan?, wilden zij weten en zo kwam het contact tussen de heer Van Zuylen en Rotterdam. HEERLIJK PEEZIER En vorig jaar, in 1958, kwam dat eerste Jeugdland. Nu voor de tweede keer, grootser, fantastischer, nog rui mer. Van heinde en ver komt men kijken. Drie- tot vierduizend kinderen per dag. Soms wat meer. zoals giste ren toen ik er was en er plotseling nog tweeduizend kinderen van ver scheidene wandelclubs ook naar bin nen stapten. Wat ze er doen? Och. dat kan ik nauwelijks voor u opsommen. Daar ziin naaimachicntjes waar meisjes van alles in elkaar zitten te stikken. Daar 7,ijn bakstenen en cement plus twee beroeps-metselaars en daar metselen jongens van twaalf en veertien echte huisjes. Daar is een poppendokter in een witte jas en daar zitten honen meisies met hele ernstige smoeltjes met hun zieke pop in de wachtkamer Daar bouwen jongens schepen van karton, daar rolschaatst men op een baan. daar klodderen kleuters met verf en klei. daar wordt geplakt, ge knipt. gelachen, gelezen, gezwommen en daar hebben elke dag nu van 11 juli af al duizenden kinderen een heerlijk plezier. Dankzij de beei j Van Zuylen. AMERIKAANSE STOND PAF Dezer dagen kwam er een studente uit de Verenigde Staten kijken. Ze stond met open mond. „Dit is op de hele wereld onmogelijk, eenvoudig omdat het niet commercieel is", zei ze. „Hier ga ik thuis spreekbeurten over houden en een dissertatie over schrijven". „Niets kunnen de de kinderen hier konen", zei me de heer Van Zuylen. Wel voor twee kwartjes een kaart krijgen. Die is dan goed voor twee krentenbollen, melk. limonade, «en ijsje, een bord pap dat ze zelf mogen maken en nog het een en ander. Van het dak van het woonschip, waar hij woonde, is het eenjarig zoontje van de familie Verwer uit Sneek, dinsdag middag in het Kanaal van Vollenhove gevallen en verdronken. A T J\ het prettiger mijn familie te verrassen", zei hij. „Mijn vader was al erg oud toen ik weg ging, misschien is hij intussen wel ge storven. Maar ik heb een broeder, Giovanni, een halfbroer, Mattei en Angelita." „Uw zuster?" „Neen, mijn verloofde: Madon na Angelita di Fontana." „Ik ken wel een familie di Fon tana zei de Franciscaan. „Ze is verbonden met het bank en handelshuis van de Medici". „Juist. Dat is dezelfde familie." De woorden van de dikke frater hadden een stroom van herinne ringen teweeggebracht en tevens de hoop weer opgewekt die Andrea gedurende zijn lange jaren op de galeien nauwelijks meer had dur ven koesteren. Daar elke kans tol ontsnappen uitgesloten was,, had hij elke gedachte aan Angelita onverbiddelijk uit zijn brein ge bannen; als hij zou zijn gaan treuren om al wat hij had verlo ren, zou hij krankzinnig zijn ge worden. Nu was alles echter ver anderd. Nu lag er een nieuw le ven voor hem, geen terugkeer naar het oude, want de Andrea Bianco van vandaag was een heel ander man dan degene die acht jaar geleden afscheid had geno men van zijn geliefde. Angelita, met haar trage glim lach, statig, gracieus, altijd be heerst en altijd elegant, was de juiste gezellin geweest voor iemand, wiens fortuin gelijke tred hield met zijn faam als kaarten maker, als leider van de oude on derneming. die zijn vader aan hem' had overgedragen en die een bloei ende handel dreef met Copstanti- nopel, Trebizond en de steden van het Oosten. Het was in elk opzicht een logische verbinding geweest. De nobele familie der Medici be gon overal, waar de Christenen zich vestigden, banken en handels huizen op te richten ën zelfs te onderhandelen met de Noorse lan den en de slavenhandelaars die op Afrika voeren. En ofschoon de Bi- anco's niet van adel waren, ston-1 den ze in Venetië toch in hoog aan-) zien en hadden zij invloed in de Raad van Tien. Hun naam stond gunstig bekend bij de scheepvaart ondernemingen die een omvang rijke handel dreven in kruiden en specerijen, edelstenen, exotische houtsoorten en kostbare weefsels als brokaat, velours, fluweel en zij de, afkomstig uit de sprookjeslan den in het oosterj. Alles bijeengenomen was An drea Bianco een tevreden man ge weest toen hij op een prachtige dag acht jaar geleden Venetië had verlaten om naar Trebizond aan de Zwarte Zee te varen met een kostbare lading specerijen, die met grote winst op de markten van de steden aan de Middelland se zee zouden worden verkocht. Eigenlijk stelde hij meer belang in de navigatie van de snelle ga lei dan in de winst die de lading zou opleveren. En in Venetië had hij meer aandacht gehad voor het tekenen van zee- en sterrenkaar ten dan voor zijn verloofde, ma donna Angelita. Dom Bartholomeu en zijn doch ter stonden op de hoge voorplecht van het schip en keken naar de bedrijvigheid aan de wal. De ogen van het meisje schitterden leven dig en haar lippen waren even geopend, alsof zij al de schoonheid en bekoring van de befaamde stad wilde indrinken. Beheers je, Leonor", zei haar vader met een glimlach. ,,Het is slechts een stad als zoveel ande re." ,,Dit is Venetië, vader! E'fan- tastico!" Ze spraken in het Por tugese dialect, dat Andrea goed kende. Senhor di Perestrello lachte. „We zullen last met haar krijgen, Fra Mauro", riep hij de Francis caan toe. ,,Gij kent Venetië, dus laat ik haar aan uw zorgen over." Wordt vervolgd Advertentie WIN 50 ROLLEN KLENE S DROP Zend 'n leuke tekening met één Frujetta wikkel aan KLENE N.V. te Amsterdam. Elke week 20 prijswinnaars en vele troostprijzen J. J. L. VAN ZUYLENdat is de naam van de man die een idee tot werkelijkheid bracht en tienduizen den kinderen een onuitsprekelijk ple zier bezorgde. een dus de organisator. „Het moet ontmoeting tussen die twee zijn" Een jongen die juist eindexamen j gymnasium heeft, is de poppendokter. Studenten in de medicijnen en econo mie, meisjes die kunstgeschiedenis oi' Franse letteren studeren, het zijn de „juffen", die overal zijn en die de kinderen met alles helpen. En de heer J. J. L. van Zuylen is de motor. Mèt voorwielaandrijving i en zonder een „achteruit". Steeds nieuwe dingen bedenkt hij, steeds nieuwe relaties schakelt hij in. Tot uit Duitsland toe haalde hij balen met afvallappen plastic en kunstleer en daar zitten honderden kinderen in diej Energiehal nu poppetjes of iets an-> ders van te maken. Ze weten zelf niet, dat z- dit alle maal aan de sprankelende en ener gieke geest van de heer Van Zuylen te danken hebben. Maar dat weet nu wel. En daar ging het me om. Hopen mensen, zo hoor ik, hebben alle mogelijke moeite gedaan om aan kaarten te komen voor de TAPTOE- Delft. Schriftelijk moest men bij V.V.V.-Delft aanvragen, vóór 1 aug. En gisteren zag ik een ingezonden kaart van een Amsterdammer, die een en ander per expresse en met 58 cent postzeg"' verstuurde. Precies op tijd. Pree li vermeld: 4 plaatsen, vak AA vooi de voorstelling op 25 aug. Allemaal keurig. Alleent hij had vergeten zijn naam en adres in te vullen en zal dus hoogstwaarschijnlijk nooit die Taptoe zien. ïiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii 'Jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii^pjiiiiiiiiiniiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Stokrozen kunnen nu in volle bloei staan verwar ze niet met de tegen woordig weinig meer voorkomende stamrozen dat zijn echte rozen en stokrozen zijn dat niet. Intussen heeft men misschien afgelopen zomer zelf ge zaaid en die jonge plantjes moeten nu verpoot worden; zet ze op een afzon derlijk bedje en dan liefst op een on derlinge afstap:' van tien centimeter. Laat in de herf-t kunnen ze dan op de ..Noch de zakenman, noch de pae- voor hen bestemde plaats gepoot wor- dagoog mogen hier overheersen", al-1 den. 15. Toen de conducteur de volgende coupé binnentrad, kreeg hij opnieuw ge legenheid zich te verbazen over de won derlijke gedragingen van buitenlanders. Daar bevond zich namelijk de reiziger, die Kappie en de meester eerder zo las tig had gevallen met zijn nieuwsgierig heid. Deze heer zat thans druk te pra ten mei een soort grote doos, waaruit nu en dan een knetterende stem ant woord gaf. „Vaarkaart, meneer," sprak de con- passa- antwoord op die mededeling bevatte. De conducteur wachtte daar niet op. „VAARKAART MIJNHEER!" sprak j hij met stemverheffing. Zijn passagier werd nu zeer boos. ducteur beleefd, terwijl hij gier op de schouder tikte. Deze schudde de beambte met een ongeduldige beweging van zich af. „Zoals ik al zei...." sprak hij. in zijn; ÏÏÏSKNiS SChre"euëwd°e hT' Hóe WAAG ie X !vilv1dseo;1\derfalc°nP"Weg °m d° Eü het lcmeren ben?! Als .ie niet maakt Hij wachtte even om een opgewonden.dat je wegkomt, zal ik je straks ont- gekraak af te wachten, dat blijkbaar een slaan!" NED. HERV. KERK Beroepen te Schelluinen: K. J. Jan sen, kand. te Loenen aan de Vecht. Aangenomen naar Uitwijk-Waarthui- zen: J. van Ginkel, kand. te Utrecht, naar Monster (toez.): D. van der Ent Braat te Elspeet. Aangenomen het be roep door de generale synode tot pred. (tweede secretaris van de sectie jugd- zorgwerk van de raad voor het jeugd werk): H. B. van der Steen, kand. te Utrecht. GEREF. KERKEN (vrijgemaakt) Beroepen te Oldenzaal: A. Kooi, kand. te Driebergen. CHR. GEREF. KERKEN Tweetal te Schiedam: J. P. Geels t© Haarlem en P. van Zonneveld, kand. te Bussum, van wie eerstgenoemde is be roepen. Tweetal te Aalsmeer: H. P Brandsma, kand. te Sneek en T. Har der, kand. te Leeuwarden. In het ziekenhuis in Venray is gis teren de negenjarige zoon van de fa milie Reijntjes uit Tienray overleden. Vorige week was de jongen onder eei vrachtwagen geraakt.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 2