GELUKKIG - HE REGENT!"
fur
DE MANNEN VAN HORECA
KRIJGEN EVEN TIJD OM
OP ADEM TE KOMEN
SCHATRIJK IS
OVERDREVEN
Dreunende
explosies
alarmeren
Portland
I KAPPIE en de SUPERSKOOP I
llllllllllllllll! -
gehoord
minimin»!
en gezi
O
llllllliiiiiii
VI
Vrijdag 31 juli 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
1111 i
MAAK BABY'S UITZET COMPLEET
MET DE HANDIGE ZWITSAL BABYSET
FLITS
GORDON
j in het
heelal
Dan Barry
1 ARSÈNE
1 JACQUES
J BLONDEAU
I DE
1 TINTELS
Jack
Dunkley
r.sry
Roemeense delegatie
in Nederland
nun"
9
door P W.RUSSEL
hebben goud verdiend", zegt men. „Ze", dat zijn dan de
mensen die de hotels en restaurants, de eafé's en pleister
plaatsen in ons laud exploiteren. „Met duizenden schonken ze de
glazen vol en maar de hele dag „ping" aan de kassa. Schatrijk
zijn ze geworden, tijdens die paar weken zon!".
„Maar desalniettemin is onze omzet
behoorlijk veel meer dan eèn jaar te
rug. Tot de huidige regenperiode, ten
minste. En we hebben nog nooit zoveel
schilderijen verkocht op onze tentoon
stellingen".
TEVREDEN dus en goed verdiend,
over de hele lijn. Maar men moet het
hebben van de zon én van de regen.
En dat is, dacht ik, iets waar u en ik
nog niet eerder bij hadden stilgestaan, j
Want als u aan het strand in de zon
ligt ft bakken, zuchten er vele restau
rateurs en cai'éhouders in Nederland'
Wanneer gaat het nu regenen?
HIJ had zich daar min of meer op
voorbereid, maar de klap kwam
toch harder aan dan hij had ver
wacht. Terwijl hij met beide
handen het touw vasthield zwiepte
de ketting aan zijn enkel wild in
het rond en de zware ijzeren ring
aan het eind kwam 'tegen zijn
hoofd terecht. Toen werd de lijn
opeens slap en hij stortte in het
borrelende kielzog" van de karveel.
Het kolkende water greep hem als
met de hand van een reus en
smakte hem nog eens tegen de
scheepswand. Wanhopig vechtend
tegen het water dat zich boven hem
sloot en half bewusteloos door het
gebonk tegen het schip zonk El Ha-
kim snel in de diepte, meegesleurd
door de zware ketting die nog
steeds aan zijn enkel zat. Zijn
longen dreigden te barsten, maar
zijn vaart was niet te stuiten.
Even worstelde hij nog toen
werd het donker om hem heen.
Langzaam, als door een mist. be
gon de man die men El Hakim
noemde weer licht te zien. De
overgang bracht donkere wolken
van pijn teweeg en hij sloot de
ogen. Toen hij ze weer op sloeg
zag hij vaag de omtrekken van een
rond gezicht met een rode knop-
neus, vriendelijke ogen en een ge-
tonsuurd hoofd. Het licht deed hem
zo'n pijn dat hij de ogen even
dicht kneep. Toen hij ze weer
opende had het gezicht, dat op dat
van een monnik leek, wonderlijk
genoeg plaatsgemaakt voor dat
van een mooie jonge vrouw mei
donkere ogen en lokken, volle ro
de lippen en blozende wangen.
Noch het gezicht van de monnik,
noch dat van het meisje leek hem
aannemelijk in het licht van zijn
laatste ervaringen die hij zich her
innerde, en terwijl z e hem be-
bezorgd bleef gadeslaan vroeg hij
zich heel even af of hij inderdaad
in de diepe wateren naast de kar
veel was omgekomen, en of dit nu
mk
*«bmhmbb«M»C
,41!
een van de houris was, die, zoals
iedere vrome Moslem geloofde,
hem bij zijn binnenkomst in het
paradijs zouden opwachten. Bij
meer dan een gelegenheid had
hij gedaan alsof hij het geloof van
de Moslems omhelsde alleen
maar om zijn leven te redden.
Nu leek het hem het beste dit
maar weer te doen, mocht hij toe
vallig toch in het paradijs van de
gelovigen verzeild zijn geraakt.
„Allahu Akbar!" mompelde hij.
„Er is geen andere God dan
Allah en Mohammed is zijn pro
feet!"
„Hij spreekt de Moorse taal!"
riep het meisje uit. Zij bediende
zich van het Portugese dialect,
dat geen houri zou gebruiken te
genover een gelovige, daar Span
jaarden en Portugezen door de zo
nen van Allah zo mogelijk nog
meer werden gehaat dan Shaitan
zelf. „Ik ben er zeker van dat
het een Moor is, broedertje", ver
volgde ze.
Weer verscheen het gezicht van
de monnik in zijn nu langzaam
helderder wordende gezichtsbeeld.
„God zij geloofd" zei de dikke
frater. „Wij hebben hem dus niet
alleen van de verdrinkingsdood ge
red, doch ook van de ketenen van
het heidendom!" Toen vervolgde
hij: „Maar toch blijf ik geloven
dat hij een Europeaan is, madon
na. Misschien werd hij lang ge
leden gevangen genomen, en is hij
Advertentie
zo verbrand dat hij nu op een moor
lijkt."
„Hij is stellig niet ouder dan
veertig!" protesteerde het meisje.
..Kijk eens naar zijn spieren! En
zijn baard en zijn haren zijn nog
helemaal niet grijs!" Doodstil
luisterde El Hakim, blij dat hij na
acht lange jaren, waarvan vijf op
de" galeien, weer christelijke taal
hoorde. Hij was er nu zeker van
dat er geen sprake was van een
hemels paradijs, ofschoon hij jong
genoeg was tien jaar jonger dan
hetmeisje had geschat om te
gevoelen dat deze houri, die hoe
langer hoe vaster vormen begon
aan te nemen, eerder in een aard
se lusthof thuis hoorde.
„Als hij nierieen van de onzen is,
waarom is hij ons dan-te hulp ge
komen toen die zeerovers ons wil
den aanvallen?" vroeg de frater.
„Misschien dacht hij op die ma
nier te kunnen ontsnappen."
„Een moor zou nooit proberen
over te lopen naar een christen
schip." En droogjes voegde de
Franciscaan eraan toe: „De mees
ten weten dat de procedure om een
heiden tot ons geloof te bekeren
nogal pijnlijk is......."
„Dan wachten we tot hij hele
maal bij is gekomen", besloot het
meisje. „Ik heb als kind een
moorse verzorgster gehad, en ik
spreek hun taal nog wel een beet
je. Misschien kan ik met hem pra
ten."
„U kunt hem in elk geval na
mens ons danken," stemde de
frater toe. „Eric zegt dat hij ons
heeft gered door de stuurlieden
van de galei op het juiste moment
over boord te slaan. Dus, slaaf of
niet, we hebben alle redpn om hem
dankbaar te zijn."
J. G. BUURKE
ik juich niet
Nou kijk, „schatrijk" dat is overdre
ven, maar verdiena' is er. En goed ook.
Dat hebben ze me gisteren zelf gezegd,
tijdens een bliksemreis door dit land.
En nu het typische: Geef ons maar
regen, alduus de hoteliers in het bin
nenland. Het was de zon die ons aan
p'e kassa deed slingeren, aldus de men
sen aan de kust. Behalve die ene man
aan.zèe, die zei: Die regen zat ik om
te springen!
Ik wil u graag meenemen op die reis
van hotel-naar-restaurant en van café-
naar-eethuis. Dan kunt u ze zelf eens
horen praten, die mannen van wie ze
zeggen dat ze „goud verdienden".
SCHEVENINGEN
fenomenaal
„VT'AAR zien we elkaar straks?
Och, bij Houtmeyer, dacht ik".
U kent o'at gesprek en de heer E. J.
WIERDA, bedrijfsleider van Houtmeyer
aan de Boulevard in Scheveilingen,
vertelde me gisteren: „Het voorseizoen
is fenomenaal geweest en boven alle
verwachting. Die Duitse weergeleer-
den, die begin van het jaar een mooie
zomer voorspelden, hebben we eigen
lijk niet zo geloofd. Maar dubbel en
dwars kregen ze gelijk. Onze omzet
was belangrijk groter aan het vorig
jaar.
De buitenlanders?? „Zeventig pro
cent Duitsers", daar in Scheveningen.
„We hebben prachtige zaken gedaan",
aldus de heer Wierda, „en ik ben blij
met die paar dagen regen. Dan heb
ben we tenminste eindelijk de tüd om
ons bedrijf eens na te lopen en de voor-
NEW YORK (Reuter) Half
Portland, in de Amerikaanse
staat Connecticut, werd in alle
vroegte uit bed geworpen doori
de kracht van een geweldigeI
ontploffing. Dertien tanks met
chemische stoffen gingen de
lucht in als gevolg van een
brand in een chemische fabriek.
Honderden meters in de omtrek
sneuvelden ruiten van winkels en
woonhuizen door de enorme luchtdruk-
verplaatsin?. Vooral toon een tank
met ruim 50.000 liter alcohol ontplofte
verging de inwoners van Portland ho
ren en zien.
ZONDER LICHT
Kilometers rond de stad was de
hemel rood gekleurd door de felle
brand. Tot overmaat van ramp raak
te de stroomvoorziening gestoord, zo
dat men zonder licht kwam te zitten
GROTE SCHADE
Enige tientallen gezinnen moesten
hun huizen in de buurt van de bran
dende fabriek verlaten het wasj
daar levensgevaarlijk. Voor de brand
weer waren de moeilijkheden schier
onoverkomelijk. De hitte was intens,
telkens vlogen grote stukken staal me
ters hoog de lucht in door de krachi
van de explosies die elkaar snel op-:
volgden. Zeker duizend vaten che- j
micaliën gingen in het vuur verloren.
De explosies duurden twee uur. Pas
uren na het ochtendgloren was de
brand onder controle. Er is voor een
half miljoen dollar schade aangericht-
T. WAGEVELD
strandbedrijf enorm
raden aan te vullen, zodat we in augus
tus weer startklaar zijn".
Nog één vraag, meneer Wiera'a,
de verteringen? „Wel. de Duitser ver
teert meer dan de Nederlander en ook
meer dan de Amerikaan: om niet te
zeggen dat de Duitser vlot en veel
verteert".
De Amerikaan dus niet? En we dach
ten allemaal nog wel, dat de Ameri
kanen hun dollars zo lieten rollen?
„Neen", zei iemand anders, „ö'at is
logisch. De eerste jaren kwamen de
rijke jongens uit Amerika en nu is het
zover, dat de kantoormensen en de
Amerikaanse arbeiders naar Europa
reizen. Voor de zogeheten betere groe
pen is het nu piet meer in de mode
om naar Europa te gaan;, die reizen
thans naar het Verre Oosten of gaan
jagen in Afrika".
ROCKAiNJE:
koopkracht slinkt
\V"AT zegt dé heer TEUN WAGE-
VELD in Rockanje? Ook aan
de kust dus, maar wel wat verderop.
„Een veel beter jaar dan 1958", wa
ren de eerste woorden van ae eigenaar
van ,,'t Golfie", dat zo'n anderhalve
zomer geleden helemaal afbrandó'e,
maar door de heer Wageveld weer he
lemaal werd opgebouwd. „Tot afge
lopen zondag stond het parkeerterrein
elke dag stampvol en de midgetgolf-
baan was geweldig in trek".
En dan een opmerkelijk woord:
„Maar de koopkracht van dc mensen
wordt minder en het is de massa die
het in ons bedrijf moet doen. Per stuk
verteren de mensen dus minder dan
een paar jaar geleden. En b\j dc Duit
sers valt me speciaal op dat ze heel
anders dan vroeger minder uitgeven
aan eten en drinken en meer aan
schoenen en textiel".
„Maar alles bij elkaar: reuze tevre
den natuurlijk en het strandbedrijf was'
enorm".
VELUWE:
razend druk
METEEN de sprong naar de Veluwe
en in Vierhouten sprak de direc
teur van Hotel de Mallejan, de heer
F. W. DICKMAN: ..Razend druk heb
ben we het. Wel minder Duitsers dan
anders: die zitten meer aan de kust,
die willen meer ..varen". We hebben
ook veel te maken met de ruiters en
soms staan hier dertig paarden tege
lijk voor de deur".
„Samenvattend dit: de omzet in het
eefste halfjaar van 1959 was beter
dan die van het hele jaar 1958".
AMSTERDAM:
gevolgen van Expo
VMSTERDAM. van oudsher grote
trekpleister. Tientallen hotels en
restaurants. Eén heb ik er voor u uit
gelicht, recht tegenover het Centraal
Station: het Noord Zuid Hollands
Koffiehuis en de heer H. VAN RHEE-
NEN. bedrijfsleider vertelde:
..Het bezoek? Buitengewoon. Op 28
februari, herinner ik me, zat ons ter
ras al vol; 1 en 2 maart waren top
dagen en van die tijd af is het eigen
lijk. met een paar kleine onderbre
kingen, zo doorgegaan. De meisjes
die hier 15 mei in dienst komen, zijr
meteen ..echt" gaan verdienen en dal
was het vorig jaar beslist niet zo"
Wel bijna overal hetzelfde geluid,
van de buitenlanders zijn de Duitsers
heel erg in de meerderheid. En er
was zelfs iemand die me zei, dat
ze in sommige plaatsen weer Ortz-
kommandanten gaan aanstellen, alleen
tijdens de zomermaanden.
Dat de Amerikanen in veel kleiner
groepjes naar ons land komen hoort
men van alle kanten. ..Maar dit jaar
is er ook geen Expo", zei de heer
Van Rheenen, ,,en die heeft in 1953
de grote hap Amerikanen eruit ge
haald. Overigens: ook bij ons een veel
beter jaar dan twaalf maanden ge
leden."
ZIJPE:
E. J. WIERDA
blij met de regen
veel buitenlanders. Als er twintig
auto's voor de pont staan, zijn er tien
met een Duits nummerbord. Goede
zaken".
ROTTERDAM:
veel Italianen
EN dé heer L. H. B. VAN DEN BERG,
bedrijfsleider van de Rivièra-hal in
Rotterdam, onderstreepte iedereens
woorden. „Heel erg druk. Er is de
afgelopen weken enorm veel gedron
ken en er zijn ontzettend veel ijsjes
gegeten. Aanzienlijk meer buitenlan
ders dan in 1958 komen er bij ons naar
binnen en daaronder opvallend veel
Italianen. De Amerikanen verwacht ik
pas in augustus. Extra treinen zijn er
elke dag en per 24 uur stappen er tien
tot twaalfduizend mensen door onze
Blijdorphekken'".
Het beste weer voor mensen als
de heer Van den Berg? ,,'s Morgens een
buitje; dan zeggen de mensen: laten
we maar niet naar zee gaan. In Blij-
dorp zyn we niet zo ver van huis".
ïï-iiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiini
door
FRIESLAND:
altijd druk
de helft Duits
OVER naar Zeeland en het veer bij
Zijpe. In het café van de heer J.
JUMELET, bij dat veer, zei men
dit: ..Drukker dan vroeger; ontzettend
HET lieve, wat uit de tijd vallende j
huis Galemedammen, aan de poort
van het Friese Gaasterland en aan de
boorden van het ook Friese wet-
terlan, heeft het.... ja, u raadt het:!
druk. Heeft het altijd druk, volgens
zijn directeur, meneer VAN DEN BOS. j
„Sjuch", zei hij en dan bedoelt hij: i
zie „we zijn niet afhankelijk van het I
weer. Alleen: er zijn dit jaar veelj
meer doortrekkende reizigers wezen'
aansteken dan anders. Vanwege de
zon".
Overigens: twee Nederlandse am-1
bassadeurs, één uit New York en één
uit Kopenhagen, hebben Galemedam-':
men gevonden en biljarten daar samen,
als ze zijn uitgezeild.
De heer Van den Bos zou graag nog
zien, maar dal hoeft u natuurlijk niet
te onthouden, dat er wat betere hotel
accommodatie kwam in zijn streek.
„Dan soe it folie drokker wurde".
EPE:
allemaal Hollanders
W/TE over het Limburgse Epen praat,
praat over „Ons Krijtland". De
heer P. J. A. BESSEMS eigenaar j
vond: ..Als het t.e warm is zit ons
restaurant niet vol. want dan trekken
de mensen het bos in. Vandaar dat té
warm niks voor mij is. Het hotel zit
overigens propvol: geen enkele bui-1
tenlander, allemaal ^Hollanders". En
wanneer een Limburger over ..Hollan
ders" praat, dan bedoelt hij zijn land
genoten van boven de grote rivieren.
ZWOLLE:
graag beetje wind
LTIT Zwolle een ander geluid. Daar
vertelde me de heer F. WIENTJES
van Hotel Wientjes: „Veel Zweden
hebben we dit jaar en wat meer Ame
rikanen uit Duitsland dan we gewend
waren. Met de reserveringen is alles
dik in orde, maar de aanloop is de
laatste weken niet groot, net zomin
als de toeristische toeloop iri het voor
jaar. En nu zitten we hier natuurlijk
niet ih de goede hoek van het land
om het toerisme te peilen, maar wij
zeggen wel: Het mag rustig wat min
der mooi weer zijn, dat is voor de
zaken hier voordeliger".
HET GOOI:
minder Amerikanen
IK juich niet van vreugde, maar we
zijn niet ontevreden, was ten slotte
het geluid van de heer J. G. BUURKE,
directeur van Hamdorff in Laren. „Ja,
minder Amerikanen. De mensen van
de reisbureau's zeggen: Dat komt om
dat de Amerikanen vinden dat er in
Europa een onzekere toestand heerst,
op politiek gebied. Wij vinden het
rustig, maar die Amerikanen zitten
zo ver weg en dan is het allemaal wel
een beetje te begrijpen
S door
Vrij naar
1 Maurice Leblanc
pniiiifiiiiiimtiiiiiiiiiuiiiiii
|j door
illltllHlllllllllllllllllimtllllMIIIII
JONSENB-Die JONGEN VAN
ME KOMT ELKE DAG MET
EEN NIEUWE MOP/WILLEN JUL
LIE ZIJN LAATSTE HOREN p
copyright abc pr.ii
IK Z.E&TEGEN WEM.
BAS zee. ik. ik zal een
SRAARVARKENTJE VOOR
JE KOPEN DAN KAM JE
centjes sparen, en raad
EENS WAT HU ZEGT P
^7
PAPPie,zeeT-iE. wie
wil nou varkentjes
SfweeMp/
HET ERGSTE >S,DATgR NOG
EEN KUSINE TINTEL KOMT
iiiniiiiuiiirmiiiiiiimiiiiiiiiiiiij
10, Natuurlijk liet Kappie zich door
het gekerm van de maat niet van de
«rijs brengen. Even later bevonden hij
en de meester zich dan ook voor het
station van Lutjewier, waar zij zich
door Joseph Bizniz hadden laten heen
brengen. Daar werd op luidruchtige
ivijze van hun opdrachtgever afscheid
genomen. Deze had in de omtrek eerst
nog enige zaken te doen, alvorens hij
hen met de auto zou volgen.
Een beetje onwennig stond Kappie
voor het loket. ,,Ik zou ja graag twee
plaatsen boeken op de trein naar Bata-
vierië." liet hij de beambte weten. „Als
het kan een mooie hut!"
Na enig gevraag over en weer kreeg
hij het gevraagde verstrekt. Kappie had
er een rood hoofd van inspanning van
overgehouden en terwijl hij zo bezig was,
ontging het 'hem, dat zijn doen en la
ten met belangstelling werd gevolgd door
een uiterst duur geklede heer in hun na
bijheid, Was het om de zeelieden niet
in verlegenheid te brengen, dat deze
sich alle moeite gaf om niet op te val
len? Maar neen..
..De kapitein van de Kraak met de
machinistmompelde de vreemde
ling. Op weg naar Batavierië Well, well!
Ik zal Bizniz dus moeten overtroeven.
O
Eigen nieuwsdienst
SCHIPHOL. ..Dc industriële en
handelscontacten tussen Roemenië en
Nederland zijn tot nu toe niet zo be
langrijk geweest, maar zij kunnen
worden verstevigd". Dat zei gistermor
gen op Schiphol de vice-voorzitter van
de Roemeense ministerraad. Alexan
dra Birladeanu. Hij staat aan het
hoofd van de Roemeense delegatie, die
gisteren voor een bezoek van vijf da
gen in ons land is aangekomen.
i De heer Birladeanu herinnerde aan
het contract, dat er tussen Roemenië
en Philips in Eindhoven is gesloten
voor het leveren van een installatie,
I die nodig is bij het maken van fluo
rescerende buizen.
Het doel van het bezoek is. de rela
ties met Nederland uit te breiden.
..Roemenië heeft vooral belangstelling
voor industriële uitrustingen", aldus de
heer Birladeanu.
Voor zij naar Nederland kwamen
hadden de Roemenen al een bezoek ge
bracht aan Frankrijk. Italië, Zwitser
land. West-Duitsland, België en Enge
land.
