MOSKOU
METRO
Tl'Cl
m
vil
stations als
kostbare pale
Het broeit nog
in Kerala
DE NATUUR
I KAPPIE en de SPREKENDE PAPEGAAI
Woensdag 17 juni 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Uitbouw
Soberder
Brandschoon
FLITS
GORDON
in het
heelal
Duitse tank uit
Maas gelicht
Leider van speelclub
veroordeeld
VOLSTE RECHT
Geen verschil
in en om uw huis
JACQUES
I BL0NDEAU
DE
TINTELS
Jack
Dunkley
O-
Uit de kerken
Nu de Rotterdamse plannen voor een on
dergrondse klaar liggen en op het startsein
wachten, willen we het oog laten vallen op
enkele buitenlandse hoofdsteden, waar het
vervoer onder de grond al sinds jaar en dag
een vanzelfsprekend feit is.
Van een onzer redacteuren
MOSKOU Nee, het is werkelijk geen over
drijving: de metro van Moskou is veruit de schoon
ste van de wereld en houdt waarschijnlijk nog
enkele andere records: zoals de snelst aangeleg
de, de snelste in ontwikkeling en de veiligste.
De metro in Moskou is nog niet oud. Pas in
1931 werd het besluit genomen, dat ze er moest
komen, en in 1935 om precies te zijn op 15 mei
van dat jaar werd de eerste centrale lijn in
gebruik genomen, een lijn van ongeveer 20 km,
die de grootste parken, stations en theaters met
elkaar verbond en dwars door het centrum van
de stad liep, in de richting noord-zuid. Twee jaar
later werd de verbinding Smolenskaja-plein naar
het Kief-station geopend, in de richting noord
oost-zuidwest en het jaar daarop, in 1938, de lijn
noordwest-zuidoost.
206
DE verhouding van Titus en die
prinses verwekt aanstoot, be
gon Mucianus. „Daarin heeft
de keizer ongetwijfeld gelijk. Doch
dit is alleen, omdat deze vorstin
tot een opstandig volk behoort.
Wij hier weten, dat de prinses tot
onze loyale Joodse onderdanen be
hoort, maar de Romeinse spot
zucht maakt geen onderscheid tus
sen de ene soort Joden en de an
dere. Men moet er dus voor zor
gen, dat de prinses zich openlijk
achter ons schaart. Ik geloof dat
het al voldoende zou zijn, als ze
de triomftocht in de loge bij
woont."
Allen overlegden bij zizhzelf dit
plan.
Daar heeft mijn sluwe vriend
die prinses toch een loer gedraaid,
waar ze moeilijk uit kan komen,
dacht Vespasianus. Zijn zoon kan
het plan van Mucianus niet goed
weigeren. Wat zal Berenice doen?
Als ze het triomffeest over haar
eigen volk bijwoont, is ze in de
ogen van de Romeinen belachelijk
en kan Titus er onmogelijk aan
denken haar tot zijn vrouw te ma
ken. Ook Caenis begreep dat on
middellijk. „Als man en vrouw
het eens zijn", zei ze grof en ba
naal op Mucianus plan ingaand
„moeten ze ook de moed heb
ben naast elkaar te staan."
Gespannen wachtten ze op ti
tus" antwoord. Tegen Caenis" ar
gument kon hij niets inbrengen.
Eigenlijk heeft ze gelijk, dacht hij.
Als hij zijn triomf vierde, had hij
er recht op, dat zij, die eens zijn
vrouw zou worden, hierbij aanwe
zig was. Het zal niet aangenaam
zijn, daarover met haar te begin
nen. Maar het is altijd nog beter
dan haar weg te sturen. Hij mop
perde zoiets, dat men zoiets de
prinses niet kon aandoen en de
anderen zeiden, dat ze anders de
Romeinen niet met die prinses
konden opschepen. Hij denkt lang
na. Ze is zeer oosters in haar ge
voelens, maar heeft aan de ande
re kant zin voor de werkelijkheid.
Na een half uur heen en weer
praten accepteert Titus het voor
stel: de prinses zal de triomf bij
wonen in de keizerlijke loge of uit
Italië verdwijnen.
Hij liet Berenice komen. Hij
was er zeker van, dat hij die ver
velende geschiedenis in vijf minu
ten zou opknappen. Terwijl hij in
de voorhal op haar komst wacht
te, nam hij zich nogmaals voor
dit h<?le geval als een kleinigheid
te behandelen. Doch ineens stond
Berenice voor hem. Ze was tege
lijk vrolijk maar ook ernstig en
ze boog haar groot verstandig
hoofd vertrouwelijk naar hem toe.
Hij hoorde haar donkere stem en
opeens scheen zijn plan hem on
mogelijk. Hoe kon hij deze vrouw
dit plompe voorstel doen? Hij
sprak zichzelf moed in. Geen
omwegen, hij moest de sprong
wagen. Hij voelde zich als iemand,
die zijn adem lang inhoudt, om
zich dan in ijskoud' water te stor
ten.
„Het triomffeest", zeide hij, en
zijn stem klonk tamelijk vast, zo
dat hij niet eens zijn keel hoefde
te schrapen, „zal over tien dagen
gevierd worden. Je komt dan toch
in de loge, Nikion?" Het was
eigenlijk nogal vlot gegaan, maar
hij had alleen voor zich heen ge
sproken, zonder haar aan te kij
ken. Ook nu keek hij haar niet
aan.
Berenice werd bleek. Het was
maar goed, dat ze zat, anders
zou ze nu omvallen. Deze man
had het bos van Thekoa laten om
hakken, haar daarna met geweld
genomen en niet verhoed dat de
tempel afbrandde. En zij, had niet
„neen" gezegd en maar altijd
„ja". En nu verlangde die man,
dat ze tegenwoordig zou zijn bij
zijn triomf over Jahve, en ze in
de loge zou zitten.
Eigenlijk was het logisch, wat
hij deed, en voor de Romeinen
was het misschien nog pikant als
zij, de vorstin der Maccabeërs,
aanwezig was. Maar ze zou er
niet zijn. Ze had misschien in ke
tenen mee kunnen lopen, als ge
vangene, maar vrijwillig in de lo
ge van de overwinnaar zitten, de
saus te zijn bij het kostelijk ge
braad, neen. „Dank je", zei ze,
haar stem klonk niet hard, maar
heel schor. „Ik ben -op de dag
van de triomf niet meer in Rome.
Ik ga naar mijn broer."
Hij keek op en zag, dat hij de
ze vrouw in haar hart had getrof
fen.
Dat was niet zijn bedoeling ge
weest. Zó had hij het niet be
doeld. Niets van al wat hij haar
had aangedaan had hij eigenlijk
gewild. Hij was er altijd ingevlo
gen. Ook nu. Zijn vader had hem
gedreven en hij had zich niet ge
weerd. Die anderen, waren van
éen ander maaksel. Zelf was hij
zo groot en grof. Hij bedacht dat
steeds weer te laat. Hoe kon hij
verlangen, dat ze die plompe
triomf zou bijwonen. Zelf wilde
hij er ook niets mee te maken
hebben. Hij zal zich ziek houden.
Hij stamelt, stottert, doch spreekt
in de ruimte. Ze is al verdwenen.
Ze is weg.
De stervormige aanleg had evenwel
het nadeel, dat wilde men van het
noordoosten naar het noordwesten van
de stad de grote omweg via het cen
trum moest worden gemaakt. Daarom
werd de algemene opzet van het pro
ject definitief afgesloten met de aan
leg van een groot ring-circuit, dat
door de meeste stadswijken loopt en
bovendien de zeven spoorwegstations
met elkaar verbindt: Pavelezk-,
Koersk-, Leningrao'-, Kazan-, Jaroslaf-,
Belorussia- en Kief-station.
Als we deze ringweg even langs gaan
en we beginnen in het Gorki-park, op
dezelfde plaats, waar we ook verbin
ding hebben met het Dynamo-stadion
en het vliegveld, dan passeren we ach
tereenvolgens het Oktjabrskaja- en
het Dobrynunskaj a-plein, voordat we
het Pavelezk-station bereiken. Van
daar rijden we dwars door de wijk,
die de naam Paganka draagt, naar het
station, waar de spoorlijn naar Koersk
begint. Onder de Sadowaj a-boulevard
(een ring-boulevard) door vervolgt dit
circuit zijn weg naar het Komsomol-
skajaplein, wat het grootste onder
grondse knooppunt van Moskou is.
Hier liggen vijf stations gedeeltelijk
onder en gedeeltelijk naar elkaar. In
middels zijn we de stations gepasseerd
van waar de treinen naar Leningrad,
Kazan en Jaroslaf vertrekken.
VERDER gaande rijden we
niet ver van de Bota
nische tuinen parallel aan de Mest-
schanskaja-straat naar het Belorussia-
station, vervolgens dwars door de
wijk, die Krasnaja Presnja heet en
waar het station ligt voor de treinen
in de richting Kief. De sectie Kief-
skaja-Gorkipark sluit tenslotte de ring,
die dus in het totaal zes overstap
plaatsen" heeft. Elk punt in de stad
dat uiteraard in de buurt van de
metro ligt is dus in een minimum
van tijd bereikbaar.
De uitbouw van de metro, waaraan
op het ogenblik nog altijd hard ge
werkt wordt, brengt echter geen wij
ziging in de originele opzet. Het be
treft hier uitsluitend verlengingen van
de bestaande lijnen. De belangrijkste
hiervan is de nieuwe lijn, die aansluit
op de noord-zuidverbinding en die het
Gorki-park zal verbinden met de nieu
we universiteit op de Leningrad-berg
en het nieuwe Lenin-stadion. Deze
nieuwe sectie is 6.5 km. lang. Een an
dere lijn, die doorgetrokken wordt, is
de lijn noordwest-zuidoost, waardoor
een verbinding ontstaat van de Bota
nische tuinen via het Riga-station naar
de permanente landbouwtentoonstel
ling. Deze oorspronkelijke lengte wordt
hierdoor van 5% op 12 km. gebracht.
Zoals men ziet, is de opzet en aanleg
even eenvoudig als doelmatig met
eventuele grotere mogelijkheden voor
de toekomst. Zouden de verlengingen
op den duur te lang worden en de
daarop liggende stations te ver van
het centrum af komen te liggen, dan
is er nog altijd de mogelijkheid van
een tweede ring-circuit.
reerd heeft om deze stations ,,aan te
kleden" en van standbeelden en re
liëfs te voorzien. Deze indruk wordt
nog geaccentueerd door het feit, dat
de grond brandschoon is, stofvrij en
zonder papiertjes of sigarettenpeukjes
een normaal beeld overigens te Mos
kou.
Het station van het Gorkipark munt
uit door zijn beeldengroepen en de be
kleding met het koele marmer uit de
Oeral, uit Grusie en Altair; het Ka-
lushskaja-station door het witte mar
mer, waarin bas-reliëfs zijn uitgehou
wen, die doorlopen over de perrons,
waarin het sovjetleger verheerlijkt
wordt; in het Serpuchowskaja-station
hangen vijf geweldige kroonluchters
die een zacht licht werpen op de ge
welven, die bedekt zijn met het helder-
rose en het helderblauwe marmer van
Gasgan; achttien sneeuwwitte marmer
zuilen stutten de gewelven van het Pa-
velezkaja-station. En zo verder. Overal
dezelfde motieven: de verheerlijking
van het Russische volk, de legers en
de ondergrondse strijders. Dit alles in
bas-reliëfs, beeldengroepen, wandschil
deringen, fresco's en mozaïeken.
MAAR het' is niet deze
wetenschap, die deze
metro tot een van de spektaculairste
van de wereld maaktBeter
gezegd, wanneer men een van de vele
tientallen stations binnenkomt via de
electrisehe roltrappen, dan valt deze
historische wetenschap weg voor de
verbazing en de bewondering waardoor
men bevangen wordt. Al deze stations
houden het midden tussen paleizen en
welvoorziene musea. Het is alsof de
Russische regering (lees de communis
tische partij) alle kunstenaars gerequi-
EJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIl!
door
Een van de vele mozaïeken, die
de Moskouse metrostations hun we
reldfaam hebben bezorgd.
Eigen nieuwsdienst
ROERMOND. Een zware drijven
de bok van Rijkswaterstaat heeft gis
teren bij Roermond een veertig ton
wegende Duitse tank uit de Maas ge- TRIVANDRUM (Reuter, A.P.l
haald. Het gevaarte was helemaal vol- Qok dinsdag duurden de betogingen
geslibd. In het slib zijn de rësten van tegen het communistische bewind van
drie bemanningsleden gevonden. Ver-j de Indische deelstaat Kerala onver
der zat de tank vol met granaten, pant
servuisten en explosieven.
In Roermond was het bekend dat
de tank daar in de Maas lag. Verschei
dene mensen hadden in 1944, bij de
grote Duitse terugtocht gezien, hoe
hij in het water was terecht gekomen.
De brug was toen kapot en de be
manning van de tank had, om maar
gauw de Maas over te kunnen komen,
zelf van twee boten en wat ijzeren
staven een soort ponton gemaakt.
Daar werd de tank op gezet. Eerst leek
het of de overtocht zou gelukken, maar
ongeveer halfweg op de rivier begaf
de ponton het en verdween de tank
met bemanning en al in de diepte.
BREDA De Bredase rechtbank
heeft de ex-leider van de Woodside-
speelclub in Baarle-Nassau, J. M. u'.t
Den Haag, veroordeeld tot een boete
van zeshonderd gulden en drie maan
den gevangenisstraf voorwaardelijk. Er
was twaalf maanden gevangenisstraf,
waarvan vier maanden voorwaardelijk
tegen hem geëist. Aan M. was telast-
gelegd. dat hij in 1956 gelegenheid had
gegeven tot hazardspel.
minderd voort. Weg met het commu
nisme, riepen duizenden betogers die
in grote stoeten door de hoofdstad
Trivandrum trokken.
Juist toen de eerste minister van Ke
rala, de communist Nambooripad, gisteren
begonnen was een menigte van 20.000
mensen toe te spreken, werd in de on
middellijke nabijheid van de plaats waar
hij sprak een openbare school in brand
gestoken
De oppositiepartijen boycotten de open
bare scholen, die zij als broedplaatsen
van communistische indoctrinatie be
schouwen. De meeste niet openbare scho
len zijn uit protest tegen de regeringspo-
litiek gesloten.
Tot nu toe zijn elf mensen in Kerala
doodgeschoten tijdens de protestdemon
straties. Premier Nambooripad zei dins
dag dat de politie het volste recht heeft
te schieten op menigten die tegen de
communistische regering betogen. Er zal
daar dan ook geen onderzoek naar wor
den ingesteld.
De regering van Kerala overweegt zelfs
een wet in te dienen bij de volksverte
genwoordiging, op grond waarvan men
zonder verhoor in preventieve hechtenis
genomen kan worden
Duitslands best betaalde bakvis,
Conny Froboess (15) komt zaterdag
avond voor d"e KRO-microfoon met hei
ensemble Tonny Schifferstein (21.10,
Hilv. 1).
Tl JAAR in pracht en praal
overtreft het station op
het Komsomolskajaplein alle anderen.
De gewelven steunen op 72 metalen
kolommen. Acht geweldige mozaïeken,
die de Russische strijd om de onaf
hankelijkheid vertellen van de vroe
gere middeleeuwen af tot nu toe, ver
sieren de plafonds. Het geheel ademt
een pracht en een luxe tot op het
overdrevene af.
Cijfers, die duidelijk moeten maken,
wat dit alles gekost heeft, zijn niet
bekend, maar wel vertelde mijn gids,
dat alle stations, die van nu af aan
gebouwd zullen worden, veel soberder
gehouden zullen worden, omdat de re
gering vond, dat er te veel geld op
overbodige wijze aan gespendeerd
werd.
De frequentie van de metro is ge
baseerd op één trein per drie minu
ten, maar kan worden opgevoerd tot
één per 105 seconden, wat vrijwel al
tijd het geval is op de spitsuren. De
snelheid bedraagt 60 km. per uur en 3
de geschatte vervoerscapaciteit per
dag iets meer dan twee miljoen men-
sen. g
Het beveiligings-systeem is vol-auto- i 5
matisch. Op elk perron hangt een klok
met een aparte minuten-wijzer ers
naast. Rijdt men op de normale fre-1 3
quentie, dan mag de wagenvoerder pas
vertrekken, wanneer in de „minuten- i
klok" het cijfer 3 aangloeit. Een lichtje, 3
dat rondom dat cijfer loopt, geeft de
seconden aan. Vijftien seconden voor
het vertrek van de trein worden de
deuren automatisch gesloten, zodat de
trein precies op tijd kan afrijden. Zou
hij te vroeg vertrekken, dan valt auto
matisch de stroom uit, is hij meer dan 'n
halve minuut te laat, dan valt de elek
triciteit in de gehele sector weg, zodat
er ook geen trein het station kan bin
nenkomen. Al deze stroomonderbre-
kingen worden automatisch hersteld,
wanneer het treinstel „weer in de
maat loopt".
TTETZELFDE geldt voor
treinen, die te snel rij
den. Overschrijden ze de maximum
snelheid, dan treedt er automatisch
een rem in werking, gaan ze te lang
zaam, dan krijgt de wagenvoerder door
middel van een lichtsignaal een teken
wat sneller te gaan. Komt de ene
trein te dicht bij de ander, dan wordt
hij door het uitvallen van de stroom
automatisch afgeremd en bij een even
tueel ongeluk wat nog nooit is voor
gekomen valt de gehele stroom uit.
Dat er ooit twee treinstellen met el
kaar in botsing zouden kunnen komen
is volledig uitgesloten, verzekerde men
mij.
De rijtuigen zijn erg comfortabel en
er is uiteraard geen verschil in
klasse. De prijs is erg gering, luttele
dubbeltjes en is onafhankelijk van de
afstand, die men rijdt.
Zou men mij vragen een vergelijking
te maken tussen de metro van Moskou
en een uit de Westeuropese steden,
dan ben ik geneigd de Londense te
kiezen. Met dit voorbehoud dan, dat
de Engelse stations kolenmijnen zijn
vergeleken bij de paleizen, waarlangs
Moskou zijn metro stuurt.
H Vrij naar
1 Maurice Leblanc
PAPPIE MAG UC
EEN ROIMTEPAK.
VOOR SU MUM
RAKET p
Nul-lier BAS,
WE MQ6TSN
SPAREN VOOR
DE NIEUWE
waar
om,?
Babies kosten
EEN HOOPGELD...
WEL VUFHONPERP
GULPEN
HEB JE DAT VOOR
mu ook se-
taalp
ben ik even
een pure
door
jniiiiiiiiiiniiiiiiiiiiMiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit
.1
Vlijtig Liesje vormt in deze tijd van
het jaar nogal eens geel blad en dat
is niet zo plezierig. Dat wordt echter
in de hand gewerkt doordat het plant
je te donker staat of omdat 'net te wei
nig water krijgt: Vlijtig Liesje heeft
juist veel water en veel zon nodig. Het
^He^re betten n,jH^0Pkaennmbiner^feert0;ire van komt, "als de bemanning
vol water houden en Tal zf^k tege^^kapitein^^opsUnd komt, de
22; Het vertrek van de Kraak bracht
bij" rfe bemanning van de „Groene
Papegaai" grote teleurstelling teweeg.
,,Dat heb je er nou van", siste Zeesop
die door Karei Kneuk uit de kajuit
werd gehaald. Jullie wilden met alle
geweld geen geweld gebruiken Nou zie
geen geel blad meer vormen en zeker
niet als ze zonnig genoeg staat. Voort-
kwuken door middel van stekken is ook
heel goed mogelijk.
draai om je oorlam
verdien jc!"
..Zeg. zachies-an!" bromde Kneuk.
„Wie denk je wel dat je voor je hebt,
maat? Mijn centen zitten evengoed in
deze onderneming als de jouwe, hoor!"
,.Maar zonder mijn groova Claes Zee-
sop was er helemaal geen schat ge
weest om naar te zoeken!" wierp Zee-
sop tegen.
..Poeh 't mocht wat", antwoordde
zijn helper. ,,Wat hebben we aan die
schat, als niemand 'm weet te vinden,
alleen die aftandse papegaai! We weten
niet eens op welk eiland we moeten zoe
ken!"
„Geduld", antwoordde Zeesop „Wacht
maar eens tot we in de Diepe Oceaan
zijn. Vergeet niet dat we alleen maar
de Kraak hoeven te volgen, om het
eiland te vinden. Die aterling van een
kapitein Wobbe heeft Larie immers tot
gids?"
Maar Larie was een onduidelijke
loods. Kappie had het kletsende dier
naast zich in de kaartenkamer laten zet
ten in de hoop, dat een gemummeld
woord van het dier ten slotte een aanwij
zing zou blijken te zijn voor te vol
gen koers
NED. HERV. KERK
Beroepen te Boven-Hardinxveld: L.
W. Tukker te Rotterdam-centrum; te
Amsterdam l Parkkerkgemeente)P. H.
Quatel te Delfshaven.
Aangenomen Maastricht (vac. A. Kla-
me): J. Voyen, legerpredikant te Roo
sendaal.
Benoemd tot directeur bijzondere ge
zinszorg te Rotterdam: H. J. ter Haar
Romeny, voorheen pred. van de Prot.
Kerk in Indonesië; tot vicaris te Krim
pen aan de IJssel: L. Verseput, kand.
te Zonnemaire.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Rijswijk (Z.H.), 3e pred.
pl.H. J. Kouwenhoven, Evang. pred.
te Rotterdam-Delfshaven; te Voorburg
(vac. C. W. Thijs): L. Schuurman te
Giessenburg; te Wormer: J. D. de Vries
kand. en hulppr. te Oostzaan.
Aangenomen naar Putten: A. IJkema,
te 2e Exloër/iond; naar Vroomshoop:
K. Ubels te Zwartebroek.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Werkendam: G. Blom te
Meerkerk en M. Vlietstra te Eemdijk;
te Huizen (N.H.i: G. Blom te Meerkerk
eh H. van Leeuwen te Arnhem.
EVANG. UTH. KERKEN
Na mededeling van ds. mr. P. Estie
te Zaandam, dat hij niet voor een be
roep naar Amstelveen in aanmerking
wenst te komen, is als nieuw drietal ge
steld: J. Boendermaker te Eindhoven;
P. H. G. C. de Kok te Weesp en J. A.
Roskamp te Bevetfwijk-Velsen.
