Zowel voor huurder als
huiseigenaar onding
Aan uitverkoop van
natuurschoon moet
snel einde komen
GevolgChatot
- geen betere
conditie van
de
woningen
OP DE NOMINATIE VOOR
STAATSSECRETARIS
Kol. De Jong;
Lt.-generaal
Calmeijer
B. Roolvink
Landarbeiderszoon bracht
het tot staatssecretaris
Mr. Jacq. Dutilh ontving
hoogste onderscheiding
van gemeente Rotterdam
GROOTBOEK WONINGVERBETERING
IS „GROOT-VERGEET-BOEK"
o
Zeeliedenstaking
treft Italië hard
Kapitein Visser
overleden
Wel buitenlanders
bij Air Ceylon
GEMEENTE MAG WOONRUIMTE
NIET „BLANCO" VORDEREN
Zelfreiniging
van water
vergroten
Zaterdag 13 juni 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag, <1
Animo slonk
Wèl onderhoud
Wat dan?
Onnoemelijke schade
NERGENS PASSAGE
Alleen maar naar
Dienstplichtwet nog
niet in Kamer
Spelevaart eindigde
met auto-ongeluk
Bekend walvisvaarder
Pierre Bavlestraat
Hilton-hotels noodzakelijk
Ouders haalden kind
uit inrichting voor
geesteszieken
Lichamelijk gezond
Handelsrelaties tussen
België en Indonesië
VAN OLDENBARNEVELT-PENNING
OP VELE TERREINEN
DEN HAAG Hel bijna tweejarig bestaan van het Grootboek,
Woningverbetering heeft behalve een administratieve chaos nog
drie ongewenste gevolgen gehad:
alweer voor huurder en eigenaar nadelig.
3 Veel kleine woningeigenaars, beu van het geringe rendement
van hun bezit, hebben hun huizen aan grote woningeigenaars
overgedaan.
via aanmeldingsformulieren, verkrijg
baar bij de P.T.T. gaf weinig hoop.
Men vertrouwde te veel op de goedwil
lendheid van de huiseigenaren. Waarom
heeft men de formulieren niet gestuurd,
4 tegelijk met de aanslagen voor de grond-
1 De woningverbetering was, vergeleken met de periode voor-belasting, zo vraagt men zich af.
1957, miniemnadeel dus voor huurder én eigenaar. Vooral nu de Algemene rekenkamer
de administratieve chaos zo duidelijk
2 Hel woningonderhoud is hier en daar opvallend teruggelopen1 aan het licht heeft gebracht vraagt me-
P ee r nIge huiseigenaar zich af: als iedereen
zijn huizen zou hebben verbeterd en om
deblokkering zou hebben gevraagd dan
zou:
öf de chaos nog groter zijn
geworden (nu zijn er van de
ruim 3600 aanvragen voor de
blokkering-ontheffing 27 afge
daan),
öf de staat miljoenen hebben
geïnd, alleen met het doel om
die via een lange, kostbare weg
weer terug te geven.
De bond van huiseigenaren heeft na de
droevige ervaring met het grootboek nog
maar één wens: opheffing. Terugstorting
van de geblokkeerde geld'en zou kun
nen geschieden in de vorm van schuld
bewijzen, aflosbaar en verhandelbaar.
Goede gevolgen heeft de instelling
van het grootboek niet gehad. Het
doel, verbetering van de woningen, is
op geen stukken na bereikt. De bond
van huiseigenaren is hierover bepaald
niet verwonderd. Haar verwachtingen
zijn altijd pessimistisch geweest. Maar
hel is triest, dat zelfs de meest pessi
mistische verwachtingen nog zijn over
troffen.
De huiseigenaren zelf hebben van
de administratieve chaos bij het groot
boek over het algemeen niet veel na
delige gevolgen gehad. De chaos was
en is meer het nadeel van de staat.
Men is geneigd te zeggen, dat va
dertje Staat de handen mag dichtknij
pen omdat er zestigduizend aanmel
dingen nooit zijn binnengekomen. Ware
dat wel het geval geweest: de chaos
zou groter zijn geweest.
Voor a'e instelling van het grootboek
dat men nu ironisch het Groot-
Vergeet-Boek noemt had de huiseige
naar het recht om de huur over een aan
tal jaren met een bepaald percentage
van de verbeteringskosten te verhogen.
Hij had dan in elk geval rendement van
zyn investeringen.
Na de instelling verdween de animo
snel want de huiseigenaar, die zijn wo
ning verbeterde, kon hoogstens, na veel
vijven en zessen, een deel van zijn eigen
geblokkeerde geld terugkrijgen.
Voorwaarde was dan wel, dat d'e ver
beteringen van enig formaat waren. Dit
stuitte in de praktijk op vele bezwaren.
Legio eigenaren hebben zich afgevraagd:
wat kan ik nog verbeteren? Een douche
cel heb ik ai, ik kan er geen badkamer
van maken want de ruimte is te klein.
Plaats voor nog een wastafel in mijn
huis is er niet meer.
Huiseigenaren kwamen al gauw tot de
conclusie, dat de mogelijkheden tot ver
betering in de meeste arbeiderswonin
gen het grootste deel van het woning-
bezit niet zeer groot waren. Het on
derhoud van deze meestal oudere
huizen is veel belangrijker dan de ver
betering. Maar voor onderhoudswerken
bestaat geen mogelijkheid tot deblokke
ring. Deze bepaling kon tot absurde con
sequenties leiden: geen reparatie van
een lekkend dak, wel een betegeling in
de keuken,
Dit heeft tot gevolg dat ook voor de
huurders de hele instelling van het
Grootboek Woningverbetering een trieste
zaak is geweest. Immers, zij moesten
wel meer huur gaan betalen, vernamen
dat eventueel verbetering van bun wo
ning daarvan het gevolg zou kunnen zijn,
maar kwamen al ras tot de ontdekking
dat juist dit laatste er niet bij was. Met
alweer een nieuwe huurverhoging in het
vooruitzicht vragen steeds meer huur
ders zich af waartoe dat Grootboek Wo
ningverbetering dan eigenlijk dient wan
neer noch zij, noch a'e huiseigenaren
daar enig garen bij spinnen.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Rijkswaterstaat en
het Hoogheemraadschap Delfland zijn
aan het onderzoeken of het mogelijk
het zelfreinigend vermogen van
Het is in veie plaatsen voorgekomen,
dat huiseigenaren geld van kredietban-
ken hebben moeten lenen om de nood-
i zakelijke onderhoudswerken te laten
verrichten terwijl eigen geld was ge
blokkeerd. Het is duidelijk, dat juist de
kleine eigenaar van deze situatie de
dupe was. De kleine huiseigenaren heb
ben hun bezit in groten getale verkocht
aan eigenaren met meer financiële weer-
stand. Daarmee dreigt een belanggrijk
bestanddeel van onze samenleving weg
te vallen.
De kleine huiseigenaar, die vaak nog
wel bereid is om in onderling overleg
met de huurder financieel bij te dragen
in bepaalde verbeteringen, maakte plaats
voor de grote eigenaar, die, zo leert de
Eigen nieuwsdienst
ROME. De thans vier dagen oude
staking van de Italiaanse zeelieden
begint een nationale ramp te worden;
sinds de vakbonden maandag een aan
bod van zes procent loonsverhoging
afsloegen, ligt niet slechts een groot
i deel van de koopvaardijvloot stil,
maar het vertrouwen in de Italiaanse
scheepvaartverbindingen lijdt onnoe
melijke schade.
De staking kost de koopvaardij
ruim een half miljoen guldenper dag,
maar nog erger is dat toeristen er niet
meer aan denken een passage op een
Italiaans schip te boeken een ongunsti
ge invloed die waarschijnlijk nog jaren
merkbaar zal zijn.
Vooral op Italiaanse schepen die in
buitenlandse havens door de staking ge
troffen zijn, spelen zich wanhopige to
nelen af. Honderden passagiers van de
Giulio Cesare, die in New York ligt,
hebben geweigerd het schip te verlaten.
De rederij heeft meegedeeld dat zij
naar andere maatschappijen zullen
worden overgeboekt, maar er is in het
hoogseizoen op korte termijn vrijwel
geen passage te vinden.
Deze passagiers zien hun vakantie
mislukken, omdat zij geen geld hebben
enkele dagen in New York aan de wal
door te brengen. De rederij heeft al ge
dreigd hen -door de politie van boord
te laten halen.
In Italië zelf had de politie vier uur
nodig om 190 stakers te verwijderen
van een der grootste Italiaanse passa
giersschepen, de Federico, die in de ha
ven van Genua ligt.
praktijk, vaak bureaucratischer is aan
gelegd en minder plooibaar is bij het
geven van bepaalde medewerking en ser
vice, die voor de individuele huurder zo
belangrijk kan zijn.
De huiseigenaren zeggen nu met nog j
meer kracht dan te voren, dat het groot
boek een onding is kind zonder le
vensvatbaarheid uit een politiek huwe
lijk op compromis-basis. Men acht het te
kenend, dat één van de ouders nu in
de nieuwe politieke constellatie uitroept:
Wij hebben dit kind nooit willen heb
ben. Niet de eigenaren, niet de huurders,
niet de staat niemand heeft er voor
deel van gehad.
De chaos werd door veel deskundigen
verwacht maai' niet zo snel en zo to
taal. De wijze van aanmelding al
Van onze parlementaire redacteur
DEN HAAG De voorgestelde wij
ziging in de dienstplichtwet, om uitzen
ding van dienstplichtigen van land- en
luchtmacht naar Nieuw Guinea moge
lijk te maken, zal dinsdag niet in de
Tweede Kamer in behandeling komen.
De commissie voor de defensie heeft nog
geen eindverslag kunen uitbrengen,
daar te elfder ure door de socialisten nog
enkele nieuwe punten naar voren zijn ge
schoven. De commissie moet nu dinsdag
middag eerst nagaan of deze punten in
derdaad nog in behandeling moeten ko
men.
Als de commissie daartoe besluit, moet
in ieder geval het antwoord van de mi
nister worden afgewacht, voordat het
wetsontwerp voor openbare behandeling
Eigen nieuwsdienst
ROTTERDAM. De spelevaart om de
Maas van de Nederlandse Filmmaatschap
pij heeft gisternacht voor verscheidene
deelnemers een weinig feestelijk einde
gehad. Een auto. die bestuurd werd door
Sylvia de Leur is omstreeks een uur bij
Halfweg geslipt. Zes maal sloeg de wagen
over de kop.
Sylvia de Leur. de jonge actrice die in
het buitenland al een kleine filmcarrière
achter de rug heeft en in augustus voor
de K.R.O. komt in een revue van Berry
Kievits en Gerard Walden, ligt gerad
braakt met gekneusde ribben en een
shock op bed.
De andere inzittenden, de actrice In-
grid Valerius, de televisie-regisseur Rob
Touber en de filmcriticus Hans Saaltink
werden geen van allen ernstig gewond.
De auto is practisch geheel vernield,
gereed is.
Van een onzer verslaggevers
ASSEN Er is in Nederland geen te
kort aan recreatieruimte, wel schaars
te. Een tekort zal er pas zijn, als de
„uitverkoop" van natuurschoon door
gaat zoals zij nu hier en daar aan de
gang is. Als wij de ontwikkeling van
het toerisme niet in goede banen kun
nen leiden, dan staat de naam van Ne
derland als toeristenland op het spel.
Dan zal het ook met de bewoonbaar
heid voor onszelf zijn afgelopen.
Tot deze conclusie kwam gistermiddag
ir. R. van de Waal van de Rijksdienst
voor het Nationale Plan, tijdens de jaar
vergadering van de A.N.V.V. in het feest
vierende zevenhonderdjarige Assen. Hoe
wel er nu reeds door binnen- en buiten
lands toerisme in ons land ongeveer een
miljard gulden per jaar wordt omgezet,
staan wij nog pas aan het begin van de
ontwikkeling.
Ik ben geen „prognosum", zei ir. Van
de Waal, maar toch heb ik berekend, dat
er in twintig a dertig jaar 250.000 tot
300.000 slaapplaatsen bij moeten komen.
Ons land moet geen museum voor toeris
ten worden, daarom moet de „toeristische
infrastructuur" verbeteren.
De jaarvergadering stond voor de eer
ste maal onder de (humoristische) leiding
van prof. dr. ir. H. C. J. H. Gelissen. Het
was ook de vergadering waarin bekend
werd dat onze toeristische balans na vele
jaren weer een batig saldo vertoont. Het
vorige jaar kwam namelijk een bedrag
van 299 miljoen binnen, terwijl de Neder
landers zelf 293 miljoen over de grenzen
brachten. Deze bedragen zijn ongeveer
gelijk aan 2 Vis procent van onze export.
Het aantal overnachtingen is gestegen,
maar de gemiddelde verblijfsduur werd
wat korter.
Volgens de nieuwe voorzitter liggen on
ze toeristische papieren voor het buiten-
SCHIERMONNIKOOG (ANP). In
Leeuwarden is op 67-jarige leeftijd de
heer Klaas Visser overleden. Hij was
de eerste kapitein op de Willem Ba-
j
Eigen nieuwsdienst
ROTTERDAM. B. en W. hebben op
voorstel van de straatnameneommissie
besloten de nieuwe verbindingsstraat tus
sen Schiedamse Vest en de Baan te noe
men naar Pierre Bayle.
Bayle. die leefde van 1647 tot 1706, is
een Frans filosoof, die om religieuze en
politieke redenen uitweek naar Neder
land, zich te Rotterdam vestigde en hier
het merendeel van zijn werken schreef.
Zijn graf bevond zich in de vroegere
Waalse kerk aan de Hoogstraat.
lands bezoek in 1959 gunstig. Bevordering
van vreemdelingenverkeer is echter een
vak dat in het commerciële vlak ligt. Wij
zullen er rekening mee moeten houden
dat concurrentie van het buitenland
steeds groter wordt, en onze kracht moe
ten zoeken in samenwerking, efficiency,
verbetering van de accomodatie. Ook
prof. Gelissen waarschuwde: Doen wij
dat niet. dan zullen de buitenlanders
wegblijven.
Er zijn gisteren in Assen meer belang
rijke uitspraken gedaan. Door de heer J.
Vet uit Arnhem verklaarde de Vereni
ging van V.V.V.-directeuren, dat zij de
bouw van de twee Hiltonhotels unaniem
toejuicht. Hun zuigkracht zal zo groot
zijn dat het buitenlands bezoek er mee:
door zal toenemen dan zij zelf zullen
kunnen verwerken.
Uiteraard reageerde de vertegenwoor
diger van de Horecaf nogal fel op deze
woorden, maar de vice-voorzitter van de
A.N.V.V. wuifde alle bezwaren weg. „De
ze hotels moeten er komen, wil ons niet
een grote stroom toeristen ontgaan.
Aan het eind van de ochtendvergade
ring is de onlangs afgetreden voorzitter
mr. dr. L. N. Deckers staande een ovatie
gebracht. Zij vormde het slot van de
plechtigheid, waarin hem een door Peter
Roovers vervaardigd borstbeeld was aan
geboden. De bronzen Deckers zal een
plaats krijgen in het gebouw van de
A.N.V.V.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. De benoeming
van drie staatssecretarissen staat
binnenkort te gebeuren. De anti
revolutionair B. Roolvink, secre
taris van het Christelijk nationaal
vakverbond, komt ernstig in aan
merking voor een dergelijke post
aan sociale zaken; voor oorlog
is de minister van defensie in
onderhandeling met lt.-generaal
M. R. H. Calmeyer en voor ma
rine met kapitein ter zee P. S. J.
de Jong, van rooms-katholieken
huize.
De heer B. Roolvink zal zich in eerste
aanleg hebben te belasten met de uitwer-
king van het nieuwe loonbeleid. Voorts
zal hij zo ongeveer het werk van dr. Van
Rhijn op zich nemen. De heer Roolvink
werd in 1912 in het Friese dorpje Wijd-
gaat geboren. Hij was metaalarbeider 111
een haardenfabriek te Hilversum, waar
hij lid van de gemeenteraad is. Kort na
de bevrijding kwam hij in het hoofdbe
stuur van het C.N.V., waarvan hij in
1952 secretaris werd. Hij is ook lid van
de Sociaal economische raad.
NOG BESPREKINGEN
Met de beide staatssecretarissen voor
defensie zijn nog besprekingen aan de
gang. In het begin van de volgende week
zal hier de beslissing vallen. Uit het feit,
dat minister Van den Bergh voorberei
dingen treft voor deze benoemingen blijkt
in ieder geval, dat hij in beginsel heeft
gekozen voor een bepaalde vorm van ver
ticale organisatie op zijn departement.
Anders zou er sprake moeten zijn van
tenminste drie staatssecretarissen voor
materiële, personele en financiële zaken
Welke vorm de nieuwe organisatie zal
krijgen staat echter nog niet vast.
Het ligt wel in het voornemen van de
minister om zich persoonlijk ook bezig
te houden met het aankoopbeleid, wat
meer wijst in de richting van overkoe
peling van de drie krijgsmaehtonderde-
len op dit terrein althans, of zelfs inte
gratie. Hoe het zij, dit alles hangt nog
en het zal van het overleg hieromtrent
afhangen of met name generaal Calmeyer,
die zoals bekend voorstander is van een
horizontale organisatie, zich bereid zal
verklaren op te treden als staatssecreta
ris van oorlog, dus van landmacht en
luchtmacht.
Ook is de mogelijkheid dat later een
staatssecretaris afzonderlijk voor de lucht
macht zal worden benoemd nog open.
Toen gisteren de namen van generaal
Calmeyer en kolonel De Jong bekend
werden, liet minister Van den Bergh
prompt weten, dat de hele zaak nog open
ligt en dat er nog geen beslissingen zijn
genomen. De geruchten werden als op
zijn minst voorbarig gekenschetst. Niet
ontkend werd echter, dat er besprekingen
waren gehouden. Kolonel De Jong, die
commandant is van hl-, ms. onderzeeboot-
jager Gelderland, werd daarvoor maan
dag plotseling van zijn schip gehaald,
dat samen met andere bodems van smal
deel vijf in de Noordzee bezig was met
oefeningen. Met een helikopter is hij
naar hr. ms. vliegkampschip Karei Door
man gebracht, waar een verkenningstoe
stel gereed stond om hem over te vliegen
naar Valkenburg. Kolonel De Jong heeft
in de oorlog een voortreffelijke staat van
dienst verworven als commandant van
een onderzeeboot. Na de oorlog was hij
onder andere adjudant van staatssecreta
ris Moorman en later van de Koningin.
Ook maakte hij deel uit van de staf van
Channelcommand, het marinecommando
van de Navo over Het Kanaal. Op het
ogenblik is hij nog commandant van de
Gelderland en adjudant in buitengewone
dienst van de Koningin. Als opvolger van
admiraal Moorman is hij wel aanmerke
lijk jonger, namelijk nog geen 45 jaar,
COLOMBO (AFP) Het Ceylonese
ministerie van verkeer heeft thans
meegedeeld dat de luchtvaarovereen
komst tussen Ceylon en communis
tisch China geen enkele bepaling be
vat, waarbij inwoners van welk land
dan ook zouden worden uitgesloten
van het vervullen van enige functie als
bemanningslid van vliegtuigen der
Air Ceylon op de lijn KantonCo
lombo en terug.
De luchtvaartovereenkomst bepaalt
dat de bemanningen van de vliegtuigen
op die lijn of uit Chinezen of uit Ceylo-
nezen moeten bestaan. Zolang de Air
Ceylon echter niet beschikt over vol
doende vliegers, mag zij; na overleg
met de regering van communistisch
China, buitenlanders in dienst nemen.
Bij de onderhandelingen over de over
eenkomst zou premier Tsjoe En-lai
van communistisch China hebben ge
zegd dat hij geen Nederlandse beman
ningsleden zou kunnen toestaan, maar
daarvan staat dus niets in de over
eenkomst.
Van een onzer redacteuren
Het spel gaat beginnen. Deze
haast profetische woorden schreef
de heer B. Roolvink in een front
pagina-artikel van het orgaan
van het CNV, „De Gids", dat op
vandaag gedateerd staat. Toen
hij dit schreef stond wel vast,
dat hij een belangrijke rol zou!
gaan spelen in de ontwikkeling!
van de toekomstige loonpolitiek,1
maar dan als secretaris van het,
CNV, die reeds een reeks van ja
ren de loonpolitiek behandelde,
doch niet als staatssecretaris, in
het bijzonder belast met dit deel
van het werk van het departe
ment van sociale zaken.
Bouke Roolvink, is een geboren Fries,
landarbeiderszoon uit het dorp Wijt-
gaard', voor dit bij de Friese hoofdstad
werd gevoegd gemeente Leeuwarder-
adeel. Hij doorliep daar de Christelijke
lagere school, dezelfde, waar indertijd
ook oud-minister Algera schoolging. Hij
was bestemd voor het metaalamibachl en
bezocht drie jaar d'e ambachtsschool te
Leeuiwarden. had direct daarna twee ba
zen in Leeuwarden, doch vertrok reeds
als 17-jarige naar Hilversum, waar hij
ging werken bij de haardenfabriek van
Jaarsma. Daar 'bleef hij ruim 16 jaar,
waarvan het grootste deel als afd'elings-
baas. Hij had zich direct aangesloten bij
de Christelijke Metaalbewerkersbond en
werd voor deze in de fa'briekskern be
noemd, waarvan hij voorzitter werd. Op
11 juni 1946 benoemde ó'eze 'bond hem
tot gesalieerd bestuurder. Een jaar
de binnenwateren te vergroten. Blijkt boren en in 1913 zijn zeemansloopbaan
dit mogelijk, dan heeft men waar-1 beS°n' heeft °.°k aIs gezag-
schijnlijk een belangrijk hulpmiddel
EINDHOVEN De film Variations
electroniques. die door de Haagse cineast
Gerard Raucamp in opdracht van Philips
is vervaardigd, zal als officiële Neder
landse inzending eind augustus naar het
filmfestival van Venetië gaan.
Henk Badings schreef voor de film. wel
ke een speelduur heeft van tien minuten,
de electronische muziek.
Tijdens het filmfestival in Arnhem zal
_..a_Variations electroniques op 23 juni voor
redsz voor de walvisvaart. Hij wasj het eerst in Nederland worden vertoond.
ook ereburger van Schiermonnikoog.
Zijn ereburgerschap had de heer Vis-j
ser verworven omdat hij verscheidene j
mannen van het eiland had weten te
bewegen aan de walvisvaart deel te)
nemen. Dat heeft tot de welstand van
de bewoners van Schiermonnikoog be-|
langrijk bijgedragen.
De heer Visser, die in 1891 werd ge-
ARNHEM. De politie-echter in
Arnhem heeft de 43-jarig'e betonwer
ker J. V. uit Emmen en zijn vrouw
gisteren beiden conform de eis ver
oordeeld tot een boete van veertig
gulden. De echtelieden hadden voor
in januari hun zestienjarige dochter,
die werd verpleegd in de krankzinni
geninrichting in Wolfheze, uit het ge
sticht bevrijd.
De ouders waren het gesloten pavil
joen, waar het meisje verbleef, binnen
gedrongen en hadden haar, ondanks het
verzet van twee artsen meegenomen.
Nauwelijks weer thuis in Emmen aan
gekomen, was het meisje aangehouden
en teruggestuurd naar Wolfh ze.
Op de zitting zei de vader, dat hij er
bezwaar tegen had, dat zijn dochter in
de inrichting in Wolfheze moest verblij
ven. Volgens hem was ze kerngezond.
Lichamelijk wel. beaamde de officier,
maar u weet ook wel dat er afwijkingen
zijn.
In zijn requisitoir zei de off cier nog,
dat het meisje in haar eigen belang was
opgenomen in Wolfheze. Zonder deskun
dige verpleging zou het thuis een drama
zijn geworden.
Het overhandigen van de Oldenbarne-
veld-penning aan mr. Jacq Dutilh door
de Rotterdamse burgemeester mr. G.
E. van Walsum.
gevonden in de strijd tegen de steeds
toenemende vervuiling van het water
De praktische proefnemingen, die
werden gehouden bij Monster en in de
Vliet bij Leidschendam* zijn gisteren
beëindigd. Het wachten is nu op de
resultaten. Men is er inderdaad in ge
slaagd om bij Monster het zuurstofge
halte te verhogen.
De resultaten waren niet ongunstig:
de stank van het water verminderde,
dé algen 'n het water werden geacti
veerd en daardoor werd het water zui
verder. De vraag is nu hoelang het wa
ter deze betrekkelijke zuiverheid houdt.
Want de oplossing is niet definitief:
men heeft immers de oorzaken van de
vervuiling niet weggenomen. Hel ant
woord op deze vraag kan pas na enige
tijd worden gegeven.
Zuurstof in het water is niet alleen
van belang voor de ademhaling van
planten en dieren, maar ook voor de
micro-organismen, die het zelfreinigend
vermogen van het water waarborgen.
Rijkswaterstaat heeft voor de uitvoe
ring van deze theorie gebruik gemaakt
van de apparatuur, die men ook heeft
gebruikt bij de proefnemingen om de
zoutwatergrens in ons land terug te
dringen.
voerder voor de rederij' Vinke gevaren.
Hij was drager van de De Ruyter-me-
daille en hem waren ook verscheidene
geallieerde oorlogsonderscheidingen
verleend.
Subaridrio bevestigt:
BRUSSEL. In Brussel heeft Suban-
drio, de Indonesische minister van bui
tenlandse zaken, gisteren verklaard de
overtuiging ie hebben, dat België in het
algemeen en Antwerpen in het bijzonder l
belangrijke handelsrelaties met Indone
sië willen. Hij zei zeer tevreden te zijn
over zijn bezoek aan Antwerpen, waar
hij met vooraanstaande figuren uit com- I
merciële en industriële kringen heeft on- j
derhandeld.
Subandrio zei in België de grondsla
gen te leggen voor nauwere handelsbe-
trekkingen tussen zijn land' en België.
die later door deskundigen zouden kun
nen worden uitgewerkt. Desgevraagd
antwoordde hij, dat de Indonesische
theemarkt in Antwerpen verder zal wor
den ontwikkeld.
Eigen nieuwsdienst
ROTTERDAM In de Burgerzaal
van het stadhuis heeft burgemeester
mr. G. E van Walsum gistermiddag
onder hartelijk applaus van enige
honderden belangstellenden de Van
Oldenbarneveltpenning uitgereikt aan
Jacq. Dutilh die dertig jaar lid
van de gemeenteraad is geweest en
die volgende week vrijdag zijn 75ste
verjaardag hoopt te vieren. De Van
Oldenbarneveltpenning is de hoogste
onderscheiding van de gemeente Rot
terdam. Zij wordt uitgereikt aan per
sonen die zich voor Rotterdam bij
zonder verdienstelijk hebben gemaakt
en daarom is zij versierd met de zin
spreuk: „Zal de gemeenschap leven,
dan moet de mens zich geven!"
De heer Jacq. Dutilh is op 19 juni
1884 te Rotterdam geboren. Na het
Erasmiaans gymnasium te hebben door
lopen studeerde hij te Leiden. Na eni
ge jaren te Londen te hebben gewerkt
keerde hij naar zijn geboortestad te
rug waar hij in tal van economische,
sociale en culturele taken werd betrok
ken.
In zijn toespraak tot mr. Dutilh heeft
burgemeester Van Walsum er enkele
nader aangeduid: Naast uw beroeps
werkzaamheden, eerst als advocaat en
later als agent van de Nederlandse
Handelmaatschappij, hebt u zich, afge
zien van uw contact met het bedrijfsle
ven, op vele terreinen bewogen. Een
centrale plaats heeft daarbij ingenomen
het spaarbankwezen dat u als bestuurs
lid en voorzitter van de Spaarbank hier
ter stede plaatselijk, als voorzitter van
de Nederlanclse spaarbankbond landelijk
en als bestuurslid van het Internationaal
instituut voor het spaarwezen interna
tionaal hebt gediend.
Vooral als president-commissaris van
de maatschappij voor volkshuisvesting
Vreewijk toonde u uw belangstelling
voor de volkswoningbouw. Als voorzitter
van de stichting Havenbelangen hebt u
vorm en gestalte gegeven aan een in
stelling die voor Rotterdam van veel be
tekenis is.
In de besturende colleges van de Ne
derlandse Economische Hoogeschool. die
een sieraad van Rotterdam mag wor
den genoemd, hebt u een vooraanstaan
de plaats ingenomen.
Ook thans nog zijt gij lid van de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken. Gij
zijt lid van de raad van beheer van de
nv De Beurs van Koophandel en admi
nistrateur van het Bataafs Genootschap,
gij waart consul van Tsjechoslowakije,
bestuurslid van de Waalse gemeente, lid
van het comité tot behartiging van na
tionale belangen en voorzitter van de
Sociëteit Amicitia.
Deze opsomming maakt geen aan
spraak op volledigheid, want aldus
de burgemeester ik zou ook nog kun
nen noemen de gezondheidszorg. het
gevangeniswezen, de voogdijraad, de
volksuniversiteit, de pers, de toneelcoör
dinatie. de raden van beroep voor de so
ciale verzekering en voor de belastin
gen. De meeste van deze functies be
kleedde u gedurende een respectabele
reeks van jaren.
Het lidmaatschap van de raad heeft
meer dan dertig jaar uw leven bege
leid en waarschijnlijk zijn er geen plaat
sen geweest waar uw gehele persoon dui
delijker en veelzijdiger tot uitdrukking
is gekomen dan juist daar. Juridische
en financiële aspecten kregen daar uw
bijzondere aandacht. Groot was de ver
scheidenheid van onderwerpen waarover
u het woord voerde: financiën, de ha
ven, het openbaar vervoer, de volkshuis
vesting, de recreatie, het kunstleven, de
personeelszaken en later vooral de we
deropbouw van de stad.
Uitvoerig ging de burgemeester in op
mr. Dutilhs activiteiten als raadslid en
als leider van de liberale raadsfractie,
daarbij in het bijzonder zijn tournure
d'esprit" belichtend.
De zinspreuk van de Van Oldenbar
neveltpenning lijkt als voor u geschre
ven. Gij hebt daarnaar gehandeld en gij
deed dat op een geheel eigen en heel
bijzondere wijze: erudiet, voornaam,
mild en beminnelijk.
In zijn dankwoord herinnerde mr.
Dutilh aan de woorden van Paulus: „Ik
heb geleerd vergenoegd te zijn in het
geen ik berft. Noch gij noch ik zei-
de hij rftogen het gesprokene al te
letterlijk nemen, men mag de resulta
ten van leven en werken niet overschat
ten.
Gewagend van de activiteiten na de
bevrijding zei hij dat het tot grote dank
baarheid stemt in zulk een tijd in het
stadsbestuur, in het bedrijfsleven, in het
bankwezen, in de Kamer van Koophan
del en op ander terrein te hebben mo
gen werken. Het uitgebreide complex
van mijn bezigheden in een lange reeks
van jaren is zogezegd vanzelf gegroeid,
uit het een is bijna onvermijdelijkerwij-
ze het ander voortgekomen.
Het totalft samenstel heeft mij gege
ven een vreugde, nopend tot, ja eisend,
het geven van het beste dat men in
staal was te geven en daarmede wor
dend tot een beloning in zichzelf.
Mr. Dutilh dankte voor de hem uitge
reikte Van Oldenbarneveltpenning en
noemde het een grote eer deze zeldza
me zuiver Rotterdamse onderscheiding
te bezitten met hen aan wie zij te vo
ren is toegekend. Hij noemde tiaar het
symbool, de leuze voor de levenstaak
van allen, hoog of laag die binnen de
Rotterdamse stads- en belangengrenzen
in bedrijfsleven, overheidsdienst, hoe of
waar dan ook, hun werk vinden, omdat
zij draagt de spreuk: „Zal de gemeen
schap leven, dan moet de mens zich ge
ven!"
werkte hij in de zuidelijke provinciën,
waardoor hij o.m. met de bedrijven van
„De Schelde'' en Philips in aanraking
kwam. Daarna werd hij gedetacheerd' in
Noord-Holland, waar hij het was 1947-
1950 verscheidene malen moest op
treden in door de EVC uitgelokte stakin
gen, o.m. bij Werkspoor. Eind 1950 werd
hij naar Utrecht geroepen als lid van
het d'agelijks bestuur van zijn bond, be
last met de ondernemingsraden en de
scholing en voorlichting der leden. Na
zes-en-een-half jaar zijn bond waar
aan 'hij getrouw hoopt te blijven te
hebben gediend, werd hij benoemd tot
secretaris van het CNV, waar hij nu
eveneens precies eenzelfde periode werk
zaam is geiweest.
Hij heeft zich in de laatste jaren spe
ciaal bewogen op het gebied van de lo
nen en prijzen en geldt als één der beste
deskundigen op dit terrein in ons land.
HU werkte mee aan het rapport inzake
de loonpolitiek van de Stichting van de
Arbeid in 1954 zowel als dat van de SER
in 1955, aan het ruimteonderzoek van de
SER in 1955 zowel als het bestedings
beperkingsrapport in 1957-1958 en ten
slotte aan het rapport van de Commis
sie Ontwikkeling Nationale Economie
van dit voorjaar. Daarnaast behield hij
als lid van de commissie Ondernemings
raden van de SER zijn belangstelling
op het terrein van de samenwerking in
de onderneming.
Nu ziet hij zich als staatssecretaris
geplaatst voor d'e taak, om wegen te
zoeken voor een regeling van de mini
mumlonen en het opbouwen van een in
stitutioneel kader voor de nieuwe loon
vorming.
Hoe zijn opvattingen daarover zijn?
HU zei het aldus: „Er leven op het
ogenblik bü de werknemers zekere ver
wachtingen wat betreft loonsverbeterin
gen. Deze zijn begrijpelijk na een periode
van bestedingsbeperking, die van de ar
beiders een groter offer heeft gevraagd
dan werd verwacht, doch die thans ach
ter de rug is"*.
Met de zinsneden, die de regerings
verklaring geeft over de loonpolitiek kan
c?e nieuwe staatssecretaris zich zeer
goed verenigen. Hij ziet er de mogelijk
heid in, dat met de verbetering van
loon- en andere arbeidsvoorwaarden
spoedig een begin kan worden gemaakt.
Wanneer is niet op een dag af te zeg
gen. De verbeteringen zullen moeten in
gaan op <ïe normale expiratiedata der
collectieve contracten, ze mogen niet lei
den tot prijsverhoging, en bij het nemen
van loonmaatregelen zal rekening ge
houden moeten worden met de te ver
wachten compensatie voor huur- en
melkpr ij sverhoging.
Men doet z. i. dan ocvk verstandig, zich
niet wijs te maken, dat op korte termijn
enorme verbeteringen tot stand zullen
komen. Voorzichtigheid is geboden. Doch
enige verruiming hangt in d'e lucht.
In het gesprek, dat wjj met hem had
den, legde de heer Roolvink, die alleen
heel in de verte familie is van het Room
se kamerlid Roolvink, er de nadruk op,
dat de aanvaarding van zijn nieuwe taak
het CNV in het geheel niet bindt. Hij
heeft de beslissing geheel op eigen ver-
antwoordeUikheid genomen omdat hij,
na herhaald aandringen, gemeend heeft,
zich niet te mogen onttrekken.
Dat hij voor een zware taak komt t*
staan, acht hij intussen wel heel zeker.
Maandagmorgen half elf zal de heer
Roolvink ó'oor H. M. de Koningin wor
den beëdigd.
DEN HAAG Het met spanning
verbeide arrest van de Hoge Raad
over de vraag of gemeenten voortaan
op naam woonruimte zullen moeten
vorderen is gisteren gewezen. De Hoge
Raad besliste, dat het in strijd met de
wet is woonruimte blanco te vorderen,
aangezien dan geen afweging van de
belangen van partijen kan worden ver
kregen.
Zoals bekend vorderen de gemeenten
altijd blanco indien zij over een aantal
woningzoekenden, die voor het desbe
treffende pand in aanmerking zouden
kunnen komen, beschikten.
De bedoeling van het bij amende
ment invoegen van de woorden „let
tende op de rechtspositie van partijen''
in de woonruimtewet 1947 is geweest,
dat behalve met een passende verdeling
van de woonruimte ook rekening zou
worden gehouden met de belangen van
partijen, zo overwoog de Hoge Raad.
zou dus de toestand krijgen dat uitver
korenen voor een gevorderde woning
veel langer zouden moeten wachten dan
andere woningzoekenden, die een vrij
huis krijgen. De lijst van gegadigden
zou ook zienderogen kunnen slinken tij
dens de vorderingsprocedure, met het
risico, dat de gemeente niemand over
houdt.
De gemeenten wensten dan ook een
woningvoorraad te hebben voor urgente
gevallen, welk verlangen de procureur-
generaal bij de Hoge Raad wel billijkte,
maar volgens hem moest de wetgever
dan de oplossing brengen. De Hoge
Raad deelde die opvatting.
Vordering en toewijzing vormen één ge
heel. dus moet al bij de vordering "de
eventuele toewijzing bekend zijn.
Voortaan zullen de gemeenten daarom
bij iedere vordering meteen met e«n at
meer gegadigden voor het pand moe
ten komen, wil hun actie rechtsgeldig
zijn. Betoogd was, dat dat op grot»
moeilijkheden stuit, omdat een vord«*
ring enige tijd in beslag neemt. Mm»
