Speciaal preparaat verdrijft
zout uit de woningen
NIEUWE VEILING IN GOES
Jan H. Eekhout wilde schrijver
worden
Miljoenenwerk in
1960 gereed
1958 GOED WOLJAAR, '59
WELLICHT TOCH BETER
OP DE LAGERE SCHOOL IN SLUIS WIST HIJ HET AL
Nog steeds hetzelfde behang
Enthousiaste verhalen van
Zeeuivse dorpelingen
I
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 5
Duurzaam
St. Bavokerk wordt
20 juni overgedragen
„Warme" muren in
kerk Brouwershaven
Geen vuiltje
Roesten
Krachtig
Opwaartse Wegen
SINT ANNA IS EEN DROOMDORP
GOUDEN
SLAVENARMBANDEN
juriuas juw
SCHUUR MET NIEUWE
HOOIOOGST DOOR
BRAND VERLOREN
Politioneel onderzoek
naar oorzaak van
dodelijke val
Zaterdag 6 juni 1959
ren op de duur. Electrisehe en gas
leidingen roesten eveneens, waardoor
de kans op kortsluiting en lekkages
niet gering wordt.
De praktijk heeft bewezen, dat
woningen en gebouwen die door
zeewater werden geïnundeerd,
over het algemeen niet vochtvrij
te houden zijn door de panden te
hersteilen met de normale werk
methoden. „De BK" is hier wel toe
in staat. Het Instituut TNO te
Delft heeft dit proefondervinde
lijk vastgesteld en het produkt
thans al meer dan vijf jaar onder
controle.
Wat is nu die wondere kracht van het
preparaat? Wel, in het kort gezegd:
wordt nu een muur afgedekt met een
voehtdichte laag, dan wordt de uitwis
seling van de waterdamp tussen muur
en omgevende lucht tegengegaan en kan
het herhaald kristalliseren van het na-
triumsulfaat met en zonder kristalwa
ter niet plaatsvinden, wat tot gevolg
heeft dat het stukdrukken van pleister
of steen niet wordt voortgezet.
De gemakkelijk verwerkbare BK-pat-
ta vervaardigd o pbasis van bitumen,
kunststoffen en vnilnisstoffen wordt
met een plamuurmes of plaltspaan in
en éénlaags systeem in ee ndikte van
ongeveer een millimeter (ca 2 kg per
m2) op de muur „gezet". Meestal wordt
dan de oude, verzwakte pleisterlaag van
de wand verwijderd, omdat deze te zwak
is voor goede hechting. Daarna wordt
er een condensopnemende „pleister" op
het hechtvalk aangebracht. Een behan
deling van de muren met een zgn.
dampdichte-vochtafsluitende laag i svol-
gens TNO de juiste methode.
Wat de Zeeuwen uiteraard het meest
zal interesseren is de vraag of deze pas
ta met pleister wel houdbaar is Houd
baar in die zin, dat het vreetproces van
het zout wordt tegengegaan en geliqui
deerd. Wel, de heer Van Hiele heeft het
u al verteld. Hij was zeer enthousiast
over de gevolgde methode en aarzelde
dan ook niet het elke geïnteresseerde
aan te bevelen. Maar niet alleen in de
woning van de Nieuwerkerkse school
meester, ook in andeere huizen en gebou
wen zijn de resultaten bijzonder gunstig.
Wij hebben het kunnen zien. toen we op
uitnodiging van het Woerdense bedrijf
een rondreis maakten langs de verschil
lende „bewerkte" projekten. De samen-
samenstelling van het produkt, de werk
wijze en de gedachtengang, die aan de
ze werkmethode ten grondslag ligt, wet
tigen dan ook het vertrouwen, dat deze
handelswijze met het bitumenprepa-
raat een duurzame herstelmethode zal
zijn.
De school van de Gereformeerde
Gemeente in Aagtekerke/St. Jan
ten Heere kwam als herborente
voorschijn. Ook de Abdijgebouwen
werden „ontzout". Talrijke pro
jekten zijn thans in behandeling
en zeer vele wachten nog op een
metamorphose, zoals bijvoorbeeld
een school in Meliskerke en een
in Biggekerke. Onder handen is
thans ook de Grote Kerk in
Brouwershaven, die een grondige
restauratie ondergaat en waarvan
een gedeelte (het oudste) reeds
met het miraculeuze pasta is be
streken. Het doet merkwaardig
aan in de eertijds zo vochtige kerk
thans „warme" muren te voelen
Eigen nieuwsdienst
GOES Ten behoeve van de
Veilingvereniging „Zuid-Beve
land" te Goes werd vrijdagmid
dag 5 juni in de kantine van het
Pakstation van deze veiling aan
de Stationsweg aanbesteed het
bouwen van een nieuw veiling
complex, ontworpen door de
heer A. J. de Bruijne, architect
te Goes.
Het complex omvat een hal van
120 x 25 meter, een sorteer- en
'pakstation voor fruit van 60 x 30
meter, een ai'mijnzaal met kan-;
toor en bijbehorende kantines.
De bedrijfsgebouwen zijn ontwor-*
pen met perronbouw en luifels,
i Een en ander sluit aan op de
reeds bestaande koelhuizen en
fustloodsen van de veiling „Zuid-
Beveland", gelegen ten zuiden'
van het stations-emplacement te
Goes.
De voor de bouw benodigde gronden
werden ten dele verkregen door ruil
met de gemeente Goes; het gemeente
bestuur zorgde intussen reeds voor de j
aanleg van een nieuwe weg. die dit com
plex zal ontsluiten.
Een aantal aannemingsbedrijven
schreef in voor de navolgende bedragen:
I.G.B., Breda 1.156.000.-, Albouw, Bre
da 1.138.900.-. Van Waning, Rotterdam
1.194.800.-, D. van der Poel, Oudelan-
de 1.035.825.-, Van der Einde. Kloetinge
1.136.500.-, Korteweg, Breda 1.102.700
Stegink. Vlissingen 1.031.600.-, en de
Bataafse Aannemings Mij te Den Haag
1.130.000.-. De laagste inschrijver is
dus de heer B. Stegink te Vlissingen.
Behoudens tegenslag kan het werk
tweede helft 1960 gereed komen. To
die tijd zullen aanvoerders en kopers
zich dus nog moeten behelpen in de ver
ouderde en te klein geworden bedrijfs
ruimten aan de Terwelstraat.
De hert Blok uit Woerden wijst hier
een plekje aan in de kerk van Broutrert-
havendat nog een speciale behandeling
zal moeten krijgen.
AARDENBURG. Op 20 juni a.s. wil
de gerestaureerde St. Bavokerk te Aar
denburg, dié dateert van het jaar 940,
aan de kerkeraad van de Ned. Hervorm
de kerk ter plaatse worden overgedra
gen. Dit zal plaats hebben in een speci
ale dienst, die o.m. zal worden bijge
woond door de commissaris der Koningin
en mevrouw De Casembroot.
De bijna tien eeuwen oude Sint Bavo
heeft gedurende de jarenlange restaura
tie vele geheimen uit het verleden, voor
al uit de Romeinse tijd, prijsgegeven. De
meest waardevolle vondsten zijn, zoals
reeds eerder gemeld, tentoongesteld in
de voormalige brandweergarage die
daartoe speciaal is ingericht.
Van een onzer verslaggevers
In het boekjaar 1959-1959 nam de af
deling Zeeland van de Nederlandse Wol
federatie de grootste hoeveelheid wol in
sedert het jaar 1945. In totaal beliep dit
kwantum 40.652 kg, waarvan iets meer
dan da helft tot de I-kwaliteit behoorde.
De hoeveelheid afwijkende wol, hoewel
nog steeds te groot, begint toch in Zee
land steeds meer terug te lopen.
Dit deelde de voorzitter van de afd.
Zeeland mede, tijdens de vrijdagmiddag
in „De Landbouw" te Goes gehouden
jaarvergadering.
In totaal werd voor de wol van scheer
1958 uitbetaald een bedrag van ƒ97.189,13.
Het aantal leveranciers was eveneens
groter dan de laatste jaren en beliep 898.
In april 1959 kon met de nabetaling, die
op 20 procent van de voorschotprijs was
vastgesteld, worden begonnen. Van de te
verrichten betalingen tot een bedrag van
20.000,is reeds ruim 75 procent aan
de ledon uitgekeerd. De rest wordt tege
lijk betaald met de wolinname 1959.
De verkoop In het afgelopen boekjaar
was «veneens bevredigend. Er werden
ruim 15.000 knotten breigaren, 580 de-
Deze ruimte in de Brouwershavense kerk is reeds vochtvrij gemaakt.
Van een onzer verslaggevers
WALCHEREN/SCHOUWEN-DUIVELAND „Is er hier dan
geen water geweest?" Verwonderd blikt de kennis uit Zierikzee
van de muur naar de heer J. v. Hiele (67), gepensioneerd hoofd
onderwijzer in Nieuwerkerk, in wiens woning hij te gast is. „Dat
weet je maar al te goed," zegt de bewoner zelf, „maar ik heb een
middel aangeschaft, dat alle vocht verdrijft of tegenhoudt! Je wilt
het misschien niet geloven, maar dit behangetje op de muur
dateert van eind 1954 anderhalf jaar na de rampHet is als
nieuw!" Peinzend staart de kennis naar de wand. „Verbazing
wekkend," zegt hij, „vertel me daar eens meer van." En dan begint
de heer Van Hiele een uitgebreid verhaal over het kontakt, da
hij destijds had met een vertegenwoordiger van een Woerdens
bedrijf. Uit dit kontakt vloeide een bestelling voort en het resul
taat van de gehele transaktie was, dat de woning van de heer Van
Hiele er weer uitziet als vóór de ramp. De Nieuwerkerkse hoofd
onderwijzer vertelt zijn kennis nog veel meer. Wat allemaal, wel
leest u maar verder.
ven). In de muren nu kan door verwe-
ring het gehalte aan in water oplosbare
ten toenemen. Ook komt er door over-
overstroming met zeewater een aanmer
kelijke hoeveelheid zouten in. Het vocht
in de muren kan uitdampen, maar
en dat is het funeste de zouten, die
in het vocht zijn opgelost, zijn niet te
verwijderen. De hoeveelheid zout, die
zich bij het drogen als kristallen op het
muuroppervlak vormt, is slechts gering
ten opzichte van de totaal in de muur
aanwezige substantie (deze kan 1 kg.
per m2 bedragen), maar en dat be
hoeven we de Zeeuwen eigenlijk niet
eens meer te vertellen deze zouten
hebben een nadelige invloed op de mu
ren. Dat komt tot uiting in schimmel
aantasting achter kasten, schilderijen,
het loslaten van behang, bederf van klé
ding, huisraad, etenswaren en gezond
heidstoestand (reuma bijvoorbeeld) van
de bewoners.
■De woning van de heer Van Hiele
was na de watersnood van 1953 een
van de duizenden huizen in Zeeland, die
door het zout waren aangetast. Goed
beschouwd waren er vóór de ramp ai
woningen, die ernstig van zoutschade
hadden te lijden. In de oorlogsjaren wer
den, immers Walcheren en delen van
Sehouwen-Duivelaiïd voor kortere of lan
gere tijd onder water gezet. Dit heeft
op beide eilanden zijn sporen nagelaten.
De ramp van zes jaar geleden gooide
eT nog een schepje bovenop, met het ge
volg, dat spoedig in onze provincie ge
sproken kon worden van een nijpend
zoutschadeprobleem, waar nog bijkwam
dat van een schaderegeling in de eer
ste jaren geen sprake was. Gelukkig is
enige tijd .geleden van ministeriële zijde
afgekondigd, dat er vergoedingen zullen
plaatsvinden. Niettemin blijven de ge
dupeerden met het zoutprobleem zitten,
indien niet afdoende wijze tegen het ge-
vreet de strijd wordt aangebonden.
Nn is dat Woerdense bedrijf, waar
over de heer Van Hiele met zijn Zle-
rikzeese kennis sprak de Chemische
Industrie N.V. erin geslaagd een
produkt te vervaardigen, dat prak
tisch gesproken de zoutschade uit de
wereld kan bannen. Dat produkt heet
U.K., wat men eenvoudigweg kan
alen als een bitumenpreparaat. Wan
neer men dit in de muren aanbrengt,
is er geen vuiltje meer aan de lucht.
De muren worden vochtig gehouden,
doordat er in het zeezout bijvoor
beeld vochtaantrekkende zouten voor
komen. Daarnaast is er het natrium-
sulfaat. dat door rekristallisatie van
watervrij naar kristalwaterhoudend
zout (welke overgang in een norma
le woning herhaaldelijk kan plaatsvin
den) de beschadiging en het vochtig
worden van de muren veroorzaakt.
De hierbij optredende volume-vergro
ting. die met druk gepaard gaat,
werkt dan het stukdrukken van de
pleister of steen (zgn. muurkanker)
in de hand. En de voegspecie wordt
daardoor geleidelijk uit de voegen ge
drukt. Alle ijzerwerken, zoals kozijn
ankers, raamhoeken, schroeven, sloten
spijkers, fitsen, enz. roesten en verte-
Van een onzer verslaggevers
ST. ANNA TER MUIDEN Het is eigenlijk absurd te schrijven
over een schrijver. Hij zou het zelf toch veel beter kunnen. JAN H.
EEKHOUT heeft me dat bewezen. Niet om eens te laten zien wat
hij kan, dat hebben zijn boeken en bundels, nu al meer dan vijftig
in getal, getoond. Maar uit hulpvaardigheid. En ook omdat hij
weet, dat niemand, die even St. Anna ter Muiden aandoet, de sfeer
van dit kleine dorp tenvolle kan indrinken (zie: St. Anna is een
droomdorp).
pR IS wel een tijd geweest, dat men
Zo simpel als we het hier voorstellen
is het probleem echter niet. En om u'
een beetje meer technisch dan weten
schappelijk, let wel vertrouwd te
ken met de materie, moet u eerst we
ten, hoe dat proces van het vretende
zout in zijn werk gaat.
Het komt er op nee^, dat muren of I
liever gezegd pleisterlagen zijn gaan
kankeren en vochtig werden (lees ble-
er niet zo van overtuigd was, dat
Jan Eekhout schrijven kon. Speciaal
de onderwijzers aan de lagere school
in Sluis niet. Zij konden niet enthou
siast worden over de opstellen van
de kleine Eekhout. Maar dat is nu al
weer een vijftig jaar geleden. „Het
onderwerp lag me dan niet," is de
verklaring die hij er nu voor vindt.
Ondanks zijn matig .succ.es in zijn
schrijverijen op de lagere school, wil
de Jan Eekhout toch altijd al
„schrijver worden". Een zoon van
een voddenhandelaar uit België, die
tijdelijk in Sluis kwam wonen, gaf
hem een stoot in de goede richting.
„Werner schreef gedichten en hij liet
ze mij lezen. Toen daeht ik: dat kan
ik ook".
En Werner had meteen aim meer
dere gevonden. Hij voelde wel, dat
hij tegen zijn vriendje Jan («ij wa
ren een jaar of vijftien) niet opkon.
Toch bleef Werner zo nu en dan ver
rassend goede sedichten leveren.
Maar op een dag viel Wj door oe
mand. Het gedicht dat hij nu Had
overgeschreven, was een heel beKena
van De Genestet. Jan
'm door.
Eekhout had
Oud-burgemeester van
Colijnsplaat overleden
KORTGENE. Op 81-jarige leeftijd is j
te Apeldoorn overleden de heer J. W. A.
Stute, oud-burgemeester van Colijnsplaat!
en Kats van 1905 tot 1940. De begrafenis
had woensdag jl. plaats in Harderwijk.
JN ZIJN stap is iets van de oude
man. Zijn bruin gezicht met de
snor vertoont tekenen van een leven-
dat niet zonder slag of stoot aan
hem is voorbijgegaan. Hij is een
krachtig persoon, niet eens deson-<
danks maar gewoon, omdat Jan
Eekhout zich niet afvraagt of hij
soms ook oud wordt. Ik geloof niet'
dat hij zich druk zou maken om een
grijze haar, die tussen zijn bruine1
'lokken zou verschijnen. Hij heeft er. GedlChtjeS IJl KtCÜr
trouwens niet een.
VEEL mensen denken dat ik katho
liek ben. Dat komt door „Pastoor
Poncke". Er zijn er veel, die naar
Damme zijn getogen, alleen om Pas
toor Poncke."
Wie zieh wel eens heeft bezigge
houden met de geschiedenis van onze
letterkunde, weet echter, dat Jan
Eekhout, samen met Klaas Heeroma
(thans 'hoogleraar in Groningen) en
enige anderen, jarenlang het protes
tants-christelijke literaire tijdschrift
„Opwaartse Wegen" heeft geredi
geerd. Zoals het met alle literaire
tijdschriften vroeg of laat (maar
meestal vroeg) gaat, ging het ook
met Opwaartse Wegen: het hield op
te bestaan. De redaktie viel uit el
kaar. de persoonlijke band werd los
ser, de belangstelling op literair ter
rein anders gericht.
In principe gelooft Jan Eekhout
niet aan het bestaan van een protes
tants christelijke letterkunde. Men
kan als protestants christelijk dich
ter of s c h r ijv e r letterkunde
bedrijven. Toch slaat bij het streven
van de Ontmoetingsgroep met be
langstelling gade. Maar hij acht de
band van deze groep te los. Alleen
de naam duidt het verschil al aan,
vindt hij. Wij noemden ons blad „Op
waartse Wegen", wij hadden een
doel voor ogen. Maar „Ontmoeting"
het is een toevallige samenkomst.
Er zit geen actie in.
..Ik heb Klaas Heeroma nog wel eens
geschreven: zullen we ons nog eens
laten zien? Maar Klaas voelt er niet
veel voor
Eekhout heeft een te artistieke in
slag. om ergens op vast te bijten.
Daarom werkthij m Si.-Anna stil
verder aan Zijn zoveelste boek en
schrijft hij' gedichten. ..Ook hele mo
derne maar 't is moeilijk er een
uitgever voor te vinden".
Dichter-schrijver-schilder Jan H. Eekihout. getekend door Kené Wong
Dit is wat Jan Eekhout zélf schrijft:
Hij leeft in de kleine gemeen
schap van St. Anna mee. Hij kentl
de bewoners zo als zij hem kennen:'
van een praatje op straat of in een\
café. Hij is net als zijn dorpsgenoten
op de hoogte van het laatste nieuws
over het Franse veulentje.
(Advertentie)
WIN 50 ROLLEN KLENE'S DROP:
Zend Uulc« tekening met één Frujetta wikkel aan KLENE N.V.
N Amsterdam. Elke week 20 prijswinnaars en vele troostpriixen
ELKE morgen kan de morgen zijn
waaróp in het ruime huis in St.
Anna ter Muiden de schrijfmachine
op zij wordt geschóven. De morgen
waarop Jan H. Eekhout plotseling
schilder wordt voor een periode, die
weken kan duren. Zulke tijden zijn er
al heel wat .geweest, getuige de schil
derijen in de kamer, die zijn privé-
expositiezaal is. Maar hij blijft toch
dichter dan, omdat hij die dagen
„kleine gedichtjes in kleur'* schildert.
„Gedidhltjes in kleur", waaruit het
zoeken juist zo spreekt als het dat
doet in het sonnet „Geel", dat hij
aan Willem Enzinck opdroeg en
waaruit ik de tweede strofe de meest
frappante vindt:
SINT ANNA ter Muiden is een ideaal
oord voor een schrijver, een kunstenaar.
Soms ademt het prachtige pleintje waar ik
woon een-en-al bagijnhofvrede. Hier kun
je je op je werk concentreren, hier moét
een schrijver wel schrijven. Sint Anna is
een droomdorp, bijnaeen gedroomd
dorp. Ik drootn Sint Anne.
En scheerlings langs het dorp raast het
moderne verkeer, zonder het aan te
tasten. Ik hou van de Sint Anse vrede,
doch op de een of andere wijze hou ik
bijtijden ook van dal internationale ver
keer en dan ga ik dit gadeslaan bij Mieke,
de charmante, groot-blauwogige gastvrouw
van het café even over de grens, hij
Mieke, die, wanneer het nodig is, met
een verbijsterend gemak van de ene der j
drie moderne talen op de andere over-
schakelt. Vlaar ik sprak over dat verkeer,
de honderden en nog eens honderden
auto's, welke in de zomer en op feest
dagen de grens passeren. Teugend van
een kop koffie of een kelk Trappistenbiev
zie ik dit bedrijf aan en het brengt me j
aan het peinzen en ik constateer, dat,
over liet algemeen, de mens van vandaag j
de stilte en de rust het liefst maar out-
vlucht voor lawaai en beweging snelle,
motorische voortbeweging en het lykt f
me dan een beet je of deze mens op de j
vlucht is voor God.
Doch ik keer na een uur weer naar
niyn geliefd dorp terug en zet me te
schrijven. Ik schrijf de. laatste tijd veel,
werkte zelfs aan twee boeken tegelijk, aan
„Sint Niemand", dat ik thans voltooid
heb èn aan een, schrik niet!: detective
roman, welke „Juffrouw Jones, detective"
heel. Aan „Juffrouw Jones" leg ik nu de
laatste hand. Het verhaal, uiteraard een
moordgeschiedenis, speelt in Midden- j
Engeland. Ik wilde allang eens een der
gelijk hoek proberen en heb het nu ge-1
daan en ik geloof, dat ik niet ougeslaagd
ben. „Sint Niemand" verplaatst de lezer j
kens, ruim 350 paar soggen en ruim 120
stuks breiwerken verkocht tot een, totaal
bedrag van circa f 64.00,
Het ledental van de Afdeling Zeeland
steeg gedurende het boekjaar met 59 en
bedraagt thans ongeveer 1440. Aangeno
men mag worden, dat van dit aantal on
geveer 1000 leden nog schapen bezitten.
Op een enkele uitzondering na levert in
Zeeland elke bezitter van schapenwol zijn
wol aan de Nederlandse Wolfederatie af.
Het percentage, dat landelijk ruim 90
bedraagt, beloopt in Zeeland circa 95
Het aantal uitreikplaatsen voor de ver
kooprondes is in het afgelopen boekjaar
uitgebreid met Westkapelle, Ritthem,
Veere, Kruiningen, Kapelle en Wolfaarts-
dijk. Met uitzondering van Wolf aartsdijk
kan worden geconstateerd, dat in een be
hoefte op deze plaatsen wordt voorzien.
De wolinname 1959 zal in Zeeland wor
den gehouden van 6 tot en met 17 juli
1959.
De heer E. D. Govers uit Alkmaar, lid
van het hoofdbestuur van de federatie,
vertelde iets over de voorschotprijzcn '59.
De heer Govers waarschuwde nadrukke
lijk voor een te veel afgaan op de voor
schotprijzen. De prijzen voor 1959 wor
den dan ook nog niet bekend gemaakt.
Wel zullen deze voor de wolinname wor
den meegedeeld. Het hoofdbestuurslid zag
de toestand voor de wol op het ogenblik
niet slecht in. Hij zeide zelfs, dat als in
de omstandigheden geen verandering
komt, de prijs per kilogram dit jaar on
geveer 90 cent hoger zou kunnen liggen
dan in het vorig jaar. Voor de eerste
kwaliteit zou de voorschotprijs dit jaar
ƒ3,60 per kilo kunnen zijn.
Over de bestrijding van schapenziek-
ten hield dr. P. van Wensvoort uit De
Koog een verhandeling, waarin hij mede
delingen deed over de bestrijding op het
eiland Tessel, in het bizonder de maat
regelen tegen maagdarmparasieten. De
ziekten kunnen worden bestreden door
een goede verweiding, het houden van
de dieren in een goede conditie en een
regelmatig afvoeren van de parasieten.
Als nieuwe bestuursleden werden geko
zen de heren J. M. Poot uit Scherpenisse
en C. J. Zoeters uit Ouwerkerk.
LEWEDORP. Door nog onbekende
oorzaak is gisteravond tegen zes uur een
landbouwschuur van de heer Vermue
aan de Oude Rijksweg te Lewedorp af
gebrand.
De brandweer van Nieuwdorp en
's-Heer Arendskerke waren spoedig ter
plaatse. Zij konden het aangrenzende
woonhuis behouden. De hooioogst die
's middags was binnengehaald ging ge
heel verloren. Een 15-tal kalveren kon
worden gered. De heer Vermue was ver
zekerd.
Advertentie
naar het Vlaanderen van „Pastoor Poncke"
en is met „Pastoor Poncke" wel enigszins
verwant. Het boek vertelt de avonturen
van een zwervende harmonicaspeler. Het
heeft iets legendarisch, is eigenlyk legen
darisch. Je zou het kunnen noemen een
moderne blije legende van leven en liefde
in Vlaanderen.
Ik denk, dal ik me, na Juffrouw Jones,
nogmaals zal wagen aan een detective
romanU had eerder gedacht aan een
boerenroman? Jammer genoeg beeft de
boerenroman een tikje afgedaan. Toch
geloof ik stellig, dat hij eenmaal weer
terug zal komen, al was het alleen reeds
omdat de natuur in de boerenroman zulk
een grote rol vervult. De vrye natuur
wordt in de hedendaagse roman volkomen j
geweerd, waar er in deze roman enkel
plaats is voor, nog steeds Freudiaanse,
psychologie. Er zijn echter tekenen, dat
de lezers daar zoetjesaan moe van gera
ken. Dat is de kans voor de gezonde
boerenroman
SINT ANNE zon een kunstenaarsdorp j
by uitstek kunnen zijn. Het wordt dat
misschien eens. Aan burgemeester Van
Hooteghem van Sluis zal hel niet liggen,
kunstenaars zijn hem op Sint Anne uiterst
welkom. Eens was Sint Anna ter Muiden
een echt artieslendorp, het was het toen
Stijn Streuvels er zijn „Stille Avonden"
noteerde en Duitse en Belgische schilders
er rondzwierven, impressionisten van het
zuiverste water.
t eerste
grijze haartje
waarschuwt:
Tijd voor tintgevende haarwassing (zón
der verven) met
rOL^ COLOR Kleurshampoo
t hóórt bij uw make-up!
Crème uit de tube, eenvoudiger kan het
niet. Gewoon thuis zélf doen!
Bij a/fe drogisten en parfum er ie-zaken.
»mp. LAHNEMANN Laren N.H. Postbus t8.
Het kan een bloesem zijn, maar ook een brief,
Een geur wellicht, een dier, alleen gelaten,
Met wiens mild gouden ogen ik kan praten
Of 'k weet niet goed meer maar God heeft me lief.
Ik ben Sluizenaar van geboorte en
thans ben ik, na een dertigtal jaren, in
mijn geboortestreek teruggekeerd en ik
geloof, dat ik daar goed aan gedaan heb.
Ik hou van de weiden en de akkers van
dit Zeeuwse Vlaanderen en ik hou van
de grote wolkenluchten erboven. Ik ver
moed, dat ik nog eens een grote Zeeuws-
Vlaamse roman creëren zal, een roman
van de grens!
Van onze correspondent
BERGEN OP ZOOM - De 38-jarige A
Kapitein uit Steenbergen viel maandag
avond m een Bergen op Zooms café van
de trap, waarbij hij een halswervelfrac
tuur opliep. Gisteravond is hij in het
Burger Gasthuis overleden. De recherche
heeft het stoffelijk overschot in beslag
genomen om een onderzoek in te stellen
naar de aard van het ongeval.
De mogelijkheild dat de man van da
trap ig geworpen acht men niet uitge»
sloten.
