W oerkumsmaragd gevat
in zilveren glans
van rivierwater
Koning Boudewijn heeft
het niet gemakkelijk
mSrïiriMi~
I KAPPIE en de SPREKENDE PAPAGAAI I
Dominee in
hoger beroep
DE NATUUR
Dinsdag 26 mei 1959
Pag. 2
ei ne
juwelen
Minister Luns naar
begrafenis van Dulles
Leden Tweede
Kamer
WAAR MAAS EN WAAL TEZAMEN SPOELT
EN GORKUM RUST VAN VER
Om a.o.w'.-premie
Smaragd
Het rumoer om het Belgisch koningshuis
Schim
Vliegende taxi
chauffeur wordt
vijfenzeventig
Japan ziet ze niet
meer vliegen
Dr. Banning gaat
met pensioen
DE
TINTELS
Jack
Dunkley
in en om uw huis
Uit de kerken
ZEEUWSCH DAGBLAD
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. Minister Luns ver
trekt vandaag naar Washington om er,
namens de Nederlandse regering en in
zijn hoedanigheid van voorzitter van
de raad van de Navo. de begrafenis van
oud-minister Dulles bij te wonen.
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. De heer W. P. G. Ass-
mann uit Roosendaal zal voor de Ka-
i'.iolieke volkspartij zitting nemen in de
Tweede Kamer in plaats van dr. G. M.
J. Veldkamp, die is benoemd tot staats
secretaris van Economische zaken. Zijn
partijgenote mej. O. S. H. M. Kok uit
Hoensbroek zal de plaats van drs. W.
K. N. Schmelzer, benoemd tot staatsse-,
cretaris van Algemene zaken, innemen.
Van een onzer redacteuren
A ZESHONDERD JAAR mogen Maas en Waal eöii iets1
andere bedding hebben g'ekozen, het rivierwater is watl
vuiler en wat minder rijk aan malse zalm geworden, tegen- i
over Gorkum ligt nog altijd het kleine stadsjuweel dat
Woudrichem zegt te heten maar Woerkum wcrdt genoemd. Bin
nen zijn enge wallen, waarop de laatste vissers uil vele rivierva-
rende geslachten hun netten tanen en te drogen hangen is die
kleine stede met zijn nauwelijks drieduizend bewoners en zijn
stompe .mosterdpot" als rustig heerser over het silhouet in zes
honderd jaren ternauwernood veranderd.
Nog buigen de kinderhoofdjes mee
in de waterkering, die de Hoogstraat
van huis uit is, nog koepeit de Water-
of Gevangenpoort zich over de trage
wandelaar die van het dokkerend veer-
bootje uit Gorkum kwam overgevaren,
de haast der tijden achter zich latend
en de droom van het verleden betre-
dend.
overeenkwam met een uitvoerige par-'
tij radbraken. i
Jan van Arkel. heer van Gorkum en'
Willems aartsvijand liet met list eni
ge krijgslieden de stad aan de over- I
zij binnensmokkelen. Zij staken de tol-1
gaarder neer. bevrijdden de Gorkum-
mers en brandden de stad plat.
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. Mr. L. van Heijningen
in Den Haag heeft bij a'e belastingkamer
van de Hoge raad beroep in cassatie
ingesteld tegen de beslissing van de be-1
lastingkamer van het gerechtshof in
Leeuwarden, waarbij het bezwaarschrift
van ds. Van Houdt te Uithuizermeeden
tegen betaling van*de a.o.w.-premie is
verworpen.
Ds. Van Houdt, predikant van de Vrij
gemaakte gereformeerde kerken, had
bezwaar gemaakt tegen het betalen van
premie voor de algemene ouderdomsver-
zekering, omdat naar zijn mening niet I
de overheid, maar de kerk voor de gees
telijkheid moet zorgen.
De belastingkamer had in haar uit
spraak gesteld, dat betaling van de
a.o.w.-premie niet tegen het geweten i
kan indruisen, omdat men niet verplicht
is de uitkering te aanvaarden.
Mr. Van Heijningen meent echter, dat
ds. Van Houdt tegen zijn wil aan het
systeem van de a.o.w.-verzekering moet j
deelnemen.
Veel andere predikanten van de Vrij
gemaakt gereformeerde kerken hebben
eveneens bezwaarschriften tegen de be
taling van de a.o.w.-premie ingediend.
Hier begon Woerkums drama en
Woerkums glorie in de tijd van de
Hoekse en Kabeljauwse twisten, toen
Willem vier. vader van Jacoba van
Beieren een paar krijgsgevangenen
binnen Woerkums wallen hield om ze
,,op reden te doen zetten", hetgeen
Woudrichem, een openluchtmuseum
dat betere tijden tegemoet gaat.
Van onze correspondent
BRUSSEL. Voor Nederlanders
die gewend zijn aan hartelijke be
trekkingen tussen vorstenhuis en
volk, is het een vreemde g'ewaar-
millllllllllllllllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUI
I
S stond het zo nuchter op de voor-
pagina van de krant: kinderen
ruilden munitie voor snoep. Het
was het verhaal van het kolonie-
huis voor bleekneusjes onder de
rook van het vliegveld Soester-
berg, waarvan één der kinderen
eind vorige week ernstig verwond
werd, doordat het een onschuldig
uitziend, maar venijnig stuk rau-
nitie met een steen had bewerkt.
En nu bleek, dat één der terrei-
nen bij het huis vol lag met mu-
nitie en dat de kinderen daar-
mee speelden en er onder elkaar
een ruilhandeltje mee dreven. Ze
ruilden munitie voor snoepgoed.
Dat is zo'n zin, die een mens aan-
grijpt. Want is er in het hele le-
ven niet zo heel veel, dat daar
gelijkenis mee toont? Op dezelfde
pagina staat de foto van een va-
der en dochter, beiden gezond en
wel na een ernstige hartoperatie.
Wij, mensen, worden heel knap
in het bestrijden van allerlei zlek-
ten. Maar we worden ook zo ont-
zaglijk knap in het vinden van al
ii lerlei methoden om elkaar te ver-
nielen. Feitelijk doen we telkens
weer niet anders dan met eikaar
een ruilhandeltje drijven: snoep-
goed voor munitie. Ik denk nog
wel aan de tijd, dat een zekere
Göhring het Duitse volk voorhield,
dat kanonnen voor een land meer
waard waren dan boter. Het Duit-
5 se volk heeft die ruil gedaan. En
met welke gevolgen voor zichzelf
j§ en voor heel de wereld? En in on-
ze tijd hebben we het Russische
E volk. dat zich zware opofferingen
heeft moeten getroosten, omdat
zijn machthebbers de zware in-
dustrie" en dat is de indus-
trie, die het oorlogstuig kan ma
il ken de voorkeur gaf boven de
fabrieken van goederen voor men-
selijk gebruik. Terwijl we dus aan
1 de ene kant de mogelijkheden en
gemakken voor de mensen hoger
kunnen opvoeren dan ooit in de
wereldgeschiedenis, moeten we an-
derzijds een groot deel van die
welvaart ongebruikt laten, omdai
we munitie moeten maken voor
ja. voor wat anders dan eikaars
vernieling? Snoepgoed ruilen we
voor munitie. Inderdaad. En dat
doen heus niet alleen onnozele kin-
deren. Trouwens dit werkt van
de eerste tijd van de schepping
van de mens af. Hij ruilde het pa-
radijs voor de doornen en diste-
len. omdai hij zijn eigen wil
j= wenste te doen en niet wilde luis-
teren naar het gebod Gods. Nog
altijd gaat dat door. Al is ons
een weg geopend, waardoor we
weer naar God kunnen luisteren
en waardoor we Zijn kinderen
1 kunnen zijn. Maar de mens gaat
liever zijn eigen weg. Snoepgoed
voor munitie!
wording in België een duidelijke on
verschilligheid jegens de koninklij
ke familie waar te nemen.
Deze onverschilligheid blijkt naar
Nederlandse begrippen wel zeer sterk
bij de voorbereidingen voor het hu
welijk van prins Albert: toen de ver
loving bekend werd gemaakt, dacht
geen Belg er aan de vlag uit te ste
ken. Pas vierentwintig uur latei-
kwam de minister van binnenlandse
zaken op het idee dat het toch wel
aardig zou zijn als de openbare ge
bouwen in dit opzicht het voorbeeld
zouden geven. Dat gebeurde toen ook.
nadat eerst weer een etmaal verstre
ken was.
Ook de wijze waarop de Belgische
kranten schrijven over de kwestie
van de huwelijksinzegening is naar
Nederlandse begrippen wel zeer oneer
biedig: men krijgt soms de indruk
dat het huwelijk van de kroonprins
een aangelegenheid is van het Bel
gische volk. waarbij de koninklijke
familie slechts zijdelings betrokken
is.
Wat koning Boudewijn betreft, gaal
het gevoel van onverschilligheid over
in spijt, wanneer uit de vele kolom
men die de kranten wijden aan
diens Amerikaanse reis blijkt dat de
koning wel degelijk kan lachen, en
dat hij vlot en vrolijk om kan gaan
met mensen van allerlei slag.
Vooral katholieke pers
Het valt de Nederlandse bezoeker
aan België momenteel ook zeer op,
dat hoewel alle kranten schrijven over j
,.de moeilijkheden met hel hof", de
socialistische pers daaraan slechts
meedoet dooi aan te halen wat de
katholieke bladen schrijven. Het is
vooral de Vlaamse katholieke pefs
die zich zeer actief toont. De Waalse
Libre Belgique schrijft hierover: ,,De
pers van links blijkt in staat haar
broodmandje overdadig te vullen door
te putten uit de Vlaamse katholieke
kranten, die traditioneel het meest
aan de 'dynastie gehecht waren."
Het blijkt thans echter steeds meer
dat die gehechtheid niet zo diep ging
als wel aangenomen werd: gedwongen
door een groot deel van België's ka
tholieke bevolking, heeft die pers ko
ning Leopold, en het leopoldistische
standpunt, door dik en dun moeten
verdedigen. Dat brachl mee dat in de
dagen van de koningskwestie, in de
Vlaamse katholieke pers alles werd
rechtgepraat en geïnterpreteerd op
grond van het eenmaal ingenomen
standpunt.
Diezelfde pers heeft daarna moe
ten trachten het verleden te vergeten,
om na de troonsbestijging van Bou-
dewijn goede relaties tussen vorst en
volk te bevorderen. En het kan moei
lijk gezegd worden dat het hof, of. j
om het maar ronduit le zeggen, de!
koninklijke familie daarbij een gulle, j
helpende hand heeft uitgestoken.
Mehselijk gesproken was dat na-1
tuurlijk heel goed te begrijpen. Voor I
i,emand van het karakter van koning
Leopold, en van zijn echtgenote, werd
hiervoor een bijna bovenmenselijke
inspanning verlangd. En van'koning
Boudewijn werd in feite verlangd dat
hij zich zou gedragen alsof de twee
mensen die hem op de wereld het
liefste zijn, nooit iets was aangedaan.
Het isolement waarin koning Bou
dewijn zich met de andere leden van
de koninklijke familie heeft terugge
trokken. komt voor een groot deel
voort uil zijn gevoelens ten opzichte
van zijn ouders: hij vindt dat hij een
plaats inneemt die niet hém toekomt,
maar zijn vader.
Ware dit alles niet gebeurd, dan
zou Woerkum wellicht over nóg meer
schoonheden beschikken dan het nu te
bieden heeft. Tot troost moge strel£
ken dat dit stedeke op de uiterste hoek
van het Brabantse ondanks de ver
woesting uit de vijftiende eeuw een
beslagen smaragd is gebleven in de
vatting van het glanzende rivierwater.
In de Molenstraat staat het huis van
Jacoba van Beieren nog vermoeid en
wachtend op een grondige restauratie
overeind en verderop leunen twèe mag
nifieke gevels in de Hoogstraat tegen
elkaar kundig opgeknapt en te
recht de trots van Woerkum. Het zijn
„In den gouden Engel" en „In den
salamander", in welk laatste renais-
sancepand een apptheker zijn artsenij
moet hebben bereid.
Woudrichem is een bezoek waard.
Als de zon met de pastelkleuren
van zijn gevels speelt en het vroe
gere raadhuisje ook met liefde en
veel geld gerestaureerd r kan het ge
beuren dat erdoor de verbeelding van
de mens-van-nu een schim voorbij
schuift, die de 'brede fluwelen hoed
licht en zegt: Gemorgen burger, ge
zijt verloren gelopen zie ik? Laat mij
u helpen de veerman weer te vinden".
De veerman is nooit ver, waar de
voeten van de bezoeker hem ook heb
ben gedragen in deze kleine vesting
driehoek. Hij bedient een amechtige
motor op de veerboot Janihudi, waar
van de banken tegelijk de redding
boten zijn en hij bezit een mooie zach
te Brabantse g.
Hij vaart terug' naar Gorkum en
laat de contouren van Woerkum ver
dwijnen in de nevel van het lage land.
Maar hij ziet aan de koesterende blik
waarmee de bezoeker afscheid neemt
dat er een terugkeer zal komen. Naar
het slot Loevestein ook, dat op steen-
worps afstand van Woerkum aan de
andere kant van de Maas te wachten
ligt op een andere bedevaart.
Eigen nieuwsdienst
ROTTERDAM. De oudste taxichauf
feur van Rotterdam wordt morgen 75
jaar Het is de heer J. J. van Bussel. Nog
steeds is hij dagelijks bij de weg, alleen
's avonds rijdt hij niet meer. Daar is hij
de laatste jaren mee opgehouden.
Voor de heer Van Bussel zijn taxi
onderneming begon, had hij al een hele
loopbaan als vlieger achter de rug. Hij is
één van de eerste Nederlanders, die een
vliegbrevet heeft gehaald. In de jaren
19111914 heeft hij in tal van plaatsen
vliegdemonstraties gegeven.
Vlak na de Eerste wereldoorlog is de
heer Van Bussel met een tweedehandse
Opel zijn loopbaan als taxi-ondernemer
begonnen. Taxiritten waren toen nog veel
duurder dan tegenwoordig, vertelt hij.
Er was in 1918 nog bijna niets te krijgen
en de mensen moesten daarom maar zo
een gulden per kilometer betalen. Dat
werd al gauw anders. De prijs van een
ritje op en neer naar Den Haag zakte
binnen een jaar tot vijf gulden.
In 1921 richtte de heer Van Bussel met
twee andere taxi-ondernemers de Taxi
houders vereniging Ons belang op. Nog
steeds is hij daar bestuurslid van. Nu
maakt hij er met drie wagens deel van
uit.
Praten doet hij niet veel over al die
jaren taxirfjden. De drie jaren vliegerij
zitten hem veel hoger. Hij is er in be
land doordat hij als kunstemaker-op-de-
fiets de aandacht trok van een lid van
de Bredasche vliegvereniging. Die fiets-
demonstraties gaf de jonge Van Bussel op
de Botersloot in Rotterdam, voor de rij
wielzaak van zijn vader.
In 1910 ging hij toen vliegen en op 15
februari 1911 was hij de derde Nederlan
der, die het brevet van de Fédération
aeronautique internationale Haalde. Daar
na ging hij het hele land door, vlieg
demonstraties geven met een Blériot.
Eén keer heeft hij in die jaren een,
noodlanding moeten maken, boven Berg.
schenhoek. Zijn motor was uit eikaar ge
sprongen, maar het lukte hem toch hel
toestel heelhuids aan de grond le zetten
TOKIO (UPI) Sommige radarsta
tions langs de kust van Japan worden
door Sow.ietrussische schepen en vlieg
tuigen gestoord, aldus de Japanse raad
voor de scheepvaart.
Deze storingen werden voor het eerst
gerapporteerd in de zomer van het vo
rige jaar. In sommige gevallen zouden
vliegtuigen stroken metaalfoelie hebbeir-
uitgeworpen bij het eiland Hokkaido.
Men neemt aan dat de vliegtuigen die
zich op die manier onzichtbaar wilden
maken militaire objecten nabij som
mige havens wilden fotograferen.
187
TJE Romeinen overmeesterden de
kleine groep, die de poort van
het tempelgebouw verdedigde,
spoedig. Ze bereikten de trap en
klommen naar beneden naar het
plein, waar het offeraltaar stond
met zijn grootse treden en grootse
blokken, die voor alle eeuwigheid
waren saamgevoegd, uit onbehou
wen steen, daar het altaar niet met
ijzer in aanraking mocht komen.
Nu had een troep van ongeveer
vijftig Joodse soldaten hier een
stuk geschut opgesteld. Ze riepen:
..Makkabi, Makkabi", en de Ro
meinen schreeuwden: ,,Hep, Hep",
en ..Weg met Judea" en bestorm
den het altaar. Het geschut slin
gerde hun stenen en ijzer tege
moet, maar ze drongen aan beide
kanten van het altaar steeds ver
der op en hadden het nu omsin
geld. Ze bestormden nu de treden.
Ze behoorden allen tot het vijfde
en waren allen manschappen van
Pedan. Er heerste een onbeschrijf
lijk tumult, maar langzamerhand
brak een stem zich baan, die bru
taal en overmoedig het ruwe lied
van het vijfde legioen zong. Enke
len begonnen mee te zingen en nu
zongen allen.. Men hoorde geen
Makkabi meer en alleen maar het
lied. Nu maakten ze zich ook van
de andere poorten -»an dit deel van
de muur meester, openden ze en
stroomden van alle kanten naar
binnen. In rijen van twee, elkaar
dekkend met hun schouders en de
schilden tegen elkaar, liepen ze in
de maat en sloegen alles neer wat
DEN HAAG De geneeskundig
hoofdinspecteur van de Volksgezond
heid, dr. C. Banning, zal wegens het
bereiken van de pensioengerechtigde
leeftijd, op 1 september de rijksdienst
verlaten.
Hij zal worden opgevolgd door de
heer H. J. Dijkhuis, thans plaatsver
vangend directeur-generaal van de
Volksgezondheid.
hun in de weg kwam. Ze kwamen
nu van beide kanten opzetten, om
singelden, wie ze ontmoetten en
dreven hen naar het grote altaar
Maar op de rechter hoek van het
altaar, waar anders de chef van
de tempeldienst de offerende pries
ter en levieten het teken gaf, stond
nu kapitein Pedan en om hem
heen rumoerde het ruwe lied van
het vijfde legioen. Hij zong mee en
zwaaide zijn zwaard en nam nu en
dan voor de afwisseling zijn wijn
stok in zijn hand. De mensen wer
den naar het altaar gedreven en
schreeuwden: Hoort, Israël,
hoort" en boven op het altaar
stond kapitein Pedan „Hep. hep
te schreeuwen en zwaaide zijn
wijnstok en liet hem op de hoof
den neerdalen. De zwaarden maai
en in het rond, het bloed vloeit als
een beek de trappen af en om het
altaar Jjggen steeds meer lijken.
Titus was juist een poosje rustig
gaan liggen. Hij sprong overeind en
zag, dat de legioenen opbraken,
zonder dat iemand daartoe bevel
had gegeven. Toen zag hij rook
opstijgen en vlammen. Hij liep
zijn tent uit, zoals hij was, zonder
teken van zijn waardigheid en on
gewapend. Hij liep dwars door de
wilde vreselijke drukte. Velen her
kenden hem, doch bekommerden
zich verder niet om hem. Ze riepen
in hun haast vrolijk: „Kom mee,
kameraad. Kom, steek er ook de
brand in. Hep Hep."
Hij wilde deze woeste razernij
trachten te keren. Wilde hij het
werkelijk? Hep, hep, riep hij als
de anderen tegen zijn zin. En
„steek er de brand in, kameraad".
De wachtposten voor zijn tent
hadden bemerkt, dat de prins zijn
tent was uitgelopen. De gealar
meerde officieren en gardes baan
den zich door de drukte een weg
naar hem toe. Eindelijk, toen hij
al door de poort binnen in de tem
pel was gespoeld, bereikten ze
hem. Hij had zich weer in be
dwang.
Had hij werkelijk ook rneege-
schreeuwd?
„Blussen", riep hij nu. „Water!
Water!" En: „Blussen!" „Water!"
riepen ook zijn officieren. En ze
poogden de razende soldaten le
grijpen. „Water. Water. Blussen!"
Met hun wijnstokken sloegen de
centurio's naar de verwilderde
massa. Maar hel was zinneloos,
deze massa te willen keren.'Dolle
woede en lust om te moorden en
plunderen hadden zich van het
hele leger meester gemaakt. Ze
hadden zo oneindig lang gewacht
in deze hete afmattende maanden
om „dat", „dat daar", onder hun
zware soldatenlaarzen te kunnen
vertrappen. Ze wilden zich nu voor
al deze ontberingen wreken.
De Romeinse legioenen én de
Syrische en Arabische vazallen,
die met hen meededen, dringen nu
naar voren. Niemand wilde te
kort komen. Ze hadden haast en
de een gunde de ander niet, dat
hij eerder aan het doel kwam. Ze
stormden over het gloeiende puin,
duwden elkaar weg en stootten el
kaar in de kokende puinhopen.
Over hele bergen van lijken dron
gen ze naar voren.
(Wordt vervolgd)
311111111111111111111111111111111111111111'
liiüiiiififiiiiiiniiitiiitiiiiüiiiiiff
'MORGENj ViORGCNj
MEVR.TltSTEL MP/R. DE BRUIN L
I
1
s
door
5=
zz.
--hi" n
^lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllg
Uw witte aronskelk moet nu wat rust
hebben; als ze maar steeds aan de
groei gehouden wordt zal ze 's winters
niet zo rijk bloeien. Geel de plant dus
nu geen water meer en ook geen vloei,
mest. De bladeren zullen geel worden
en verdorren en dat is juist hetgeen
men moet zien te bereiken. U kunt
de plant nu buiten leggen, doch dan zo
dat er geen water op komt. Half juni
moet de plant uil de pot genomen wor
den en zet men haar in de volle grond
van de tuin en daar blijft ze staan tot
half oktober.
3. Wanneer Tjeerd Duizendschoon,
stuurman op de Kraak, had geprobeerd
iets meer te weten te komen van de
zonderlinge vreemdeling, in plaats van
een papegaai te gaan kopen, zou hij
vaar hebben opgekeken van de methode
die de onbekende sinjeur bij zijn weten
schappelijk onderzoek aanwendde. Hij
zou deze op dat ogenblik bezig kunnen
zien. terwijl hij zich door de nauwe
luchtpijp van een ander, eveneens verla
ten, schip wrong. En even later een
nietsvermoedend havenarbeider, die in
het ruim een sigaret zat te rollen, ho
ren toesnauwen: „.Zeg op! Zeg op! Waar
heb je de sprekende papegaai?" Mis
schien was het de maat dan wel duide
lijk geworden, dat het de vreemdeling
niet om „oude zeemansgebruiken". doch
om een papegaai te doen was. Een be
paalde, sprekende papegaai..
Maar ach, de maat had inmiddels an
dere zorgen. Zijn prentenbriefkaarten-
verzameling bleek lang niet zo kostbaar
als hij zich had voor gesteld.
„Hooguit twintig florijnen", sprak de
handelaar, de vrijetijdsbesteding van
de maat met een vergrootglas bestude
rend.
„Twintig florijnen!' riep de stuurman
ontdaan. ,,M-maar er zitten heel zeld
zame bij! Hier... een uit Ruwanië. Die
zijn heel moeilijk te krijgen! En daar
één van de Foetsjie-eilanden die
vind je in heel Luljewier niet. Vertel
mij wat!"
Deze argumenten deden de koopman
beseffen, dat hij hier niet met een ama
teur te doen had.
„Goed dan. Vijf en twintig florijnen!"
sprak hij kort. „Maar geen pennie
méér!
Niet veel later stapte de maat een han
del in Huis- en Pluimvee binnen.
.Kan ik vooi vijfentwintig florijnen
een sprekende papegaai krijgen?" riep
hij, nog bij de deur. „Zo een, die geluk
aanbrengt?"
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Ellecom-De Steeg
J. Swaak te Burgh. Benoemd tot gees
telijk verzorger van het diaconaat rust
huis „De Nijenstede" te Amersfoort dr.
L. D. Terlaak Poot, em. pred. en hulp
prediker te Callandsoog.
GEREF. KERKEN.
Beroepen te Amsterdam-Zuid-SIoter-
vaart W. Dekker te Ylst. te Waterin
gen L. C. Rietveld, kand.. te Den Haag.
le Medicine (Canada) D. J. Roos te
Haarlem-Zuid, te Vroomshoop K. Ubels
te Zwartebroek.
Bedankt voor Garijp A. van Egmond
te Oosterbeek.
Beroepbaarstelling: de heer L. Zwaan,
kand. en hulpprediker te Londen voor
het werk onder de verstrooiden en het
evangelisatiewerk in Lancashire keert
per 1 juli naar Nederland terug en zal
met ingang van 6 juli een eventuele be
roep in overweging nemen. Zijn adres
is: Meth. Int. house, 75 Mount Plea
sant, Liverpool Engeland.
UNIE VAN BABT. GEM.
Bedankt voor Almelo Ph. Lindeman
te Stavoren.
Dr. A. Klasens is gisteren geïnstal
leerd als directeur van het Rijksmu
seum voor oudheden te Leiden.
Aan de heer D. Kodde is op zijn ver
zoek met ingang van 1 juni eervol ont
slag verleend als burgemeester van de
gemeente Zoutelande.