KVNOLOOQ
Daar gaat het
licht
goed uit
rose
voor
Nieuwe flats niet op de
riolering aangesloten
M'
OUDEHAAT
ROEST NIET
MAASTRICHT TOVERT PATRICIËRSHUIZEN UIT KROTTEN
D
Nog haken en ogen aan
„geleide democratie"
Nieuw schip voor
Mij. Nederland
Kelders en fietsenhokken onder water
Niet zwemmen op
Kag
ermeren
KAASFABRIEK
AFGEBRAND
Zaterdag 23 mei 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 9
Ruw en rossig
Afgebroken
Gerestaureerd
Op volle toeren
Noordliolland ongerust
over watervergiftiging
Herstel moeilijk
Abnormaal
Meer kwalen
Klagen had geeii succes
Een der smalle straatjes met gasverlichting
op restauratie wacht.
zoals ze in Maastricht
Van ome correspondent
AASTRICHT. Ze zongen zo vals als Batavieren en hadden
een aardig stuk in de kraag. De .derde man" hing als een
zak tussen het tweetal in. De armen rond de hals van zijn
vrienden, die hem een stevige hand in de rug hielden.
Het hoofd van de „derde man" hing voorover en schommelde
mee op de maat van het dronkenmanslied en de onvaste stap.
Zijn schoenen sleurden over het keienplaveisel. Een enkele gas
lantaarn bescheen dit tafereel in de nauwe straat van de Maas-,
trichtse Stokstraatbuurt. Achter de groezelig gegordijnde
raampjes knalde de jukebox en schenen de rode lampjes.
Geen mens had in de gaten dat de twee dronken kerels een
lijk tussen zich in hadden hangen. Een kwartier geleden stond de
„derde man" nog aan een tapkast van een der logementjes. Zes
diepe messteken hadden hem naar de eeuwige jachtvelden ge
holpen. Dat ging de politie niets aan. Daarom werd hij nu even
„in het bad gelegd".
het operatiemes In. Een helende sne
de in een puist, die verborgen was ach
ter de bouwvallige gevels van juweel
tjes van oude patriciërshuizen.
lit deze wijk, grijs als de oudheid,
leefde Maastricht al als „Trajecturn
ad, Mosam" in het Romeinse „castel-
lum". Hier kruiste de Romeinse
heerweg de oude Sint Servaasbrug
werd niet voor niets op déze plaats
gebouwd die van Tongeren in
België over Maastricht naar Keulen
in Duitsland liep, de Maas. De vesting
bij deze oudste Maasovergang van
Nederland was beveiligd door een
muur, gebouwd van rolstenen uit de
rivier. Historici veronderstellen dat
er 13 torens rond het „castellum"
stonden.
Het griezelige transport had plaats
tussen de twee mannen, die zingend en
lallend door het pijpenla-straatje ka-
baalden. Het „bad" waar tiet lijk ge
ruisloos in verdween, was de sluis van
het kanaal Maastricht-Luik, dat langs
de Stokstraatbuurt loopt. Vlak bij de
oude Sint Servaasbrug. Het schutwater
komt via de Zuid-Willemsvaart in Bel
gië terecht. Het water zorgde wel voor
de export van de dode.
Men zegt, dat dit huiveringwekkend
verhaal zich in de bezettingstijd heeft
afgespeeld met een Duitse militair.
Maar in de sloppen van de Stokstraat-
wijk, in de vele kroegen en gore volks
logementen, in de clandestiene huizen
waar de ..meisjes van plezier" druk be
zoek hadden, in de woonkazernes en
achterbuurt-krotten, was alles mogelijk.
Die Duitser alléén is er niet spoor
loos verdwenen. Het politiedossier zou
stof genoeg kunnen leveren voor een
gangsterfilm. Nog begin van dit jaar
werd een naakte dode gevonden achter
een gesloten poort, die jarenlang niet
meer gebruikt werd. Hoe die jongeman
aan zijn einde kwam heeft nooit iemand
geweten. De buurtbewoners bleven even
stom als de dode.
,E kleine duizend Stokstraatwijk be-
ghetto. Ze waren „van de Stokstraat".
Een naambordje, waar zelfs de politie
respect voor had. Het leven was er ruw
en rossig. Geen mens wist waar de man
nen en vrouwen eigenlijk van leefden
en dronken. Een etterpuist in het tiartje
van de monumentale stadt Maastricht.
Openbare Werken en Monumentenzorg
zetten er samen met enkele architecten
ZJOUDT u van honden? Of meer
r* pan een poes? Het zal wel een
kwestie van karakter zijn, dat elk
van beiden zo zijn aanhangers heeft.
„Een hond is aanhankelijk en
trouw", zegt de een. „Neen", zegt
de ander, ..de hond is slaafs en
alleen doordat men door zijn slaafs
heid gevleid wordt, hemelt men zijn
trouw op. En ^vergeet u niet: een
hond stinkt, 'is een aaseter, een
zenuwlijder, die om de gekste
redenen blaft een kat heeft ge
voel van eigenwaarde en is zinde
lijk." „Ha, meneer", zegt dan de
één weer: „mijn hond stinkt niet,
verhaart niet, blaft niet, valt nooit
aan, maar die smerige kat van de
buren heeft hem laatst haast een
oog uitgekrabd. En u moest hem
eens met de kinderen zien
We zullen ze maar laten kletsen;
straks zal de een z'jn bovenlip
optrekken en de ander zijn rug
krommen en dan is het beter om
maar weg te wezen. Maar één goede
troef heeft de hondeman vergeten:
hij had er op kunnen wijzen, dat
er voor de hondenliefhebber en
-kenner een mooie naam bestaal
en voor de katten-dito niet. Die
naam is „kynoloog". De katteman
kan dan zeggen, dat voor elke rare
afwijking een Griekse naam be
staat. maar dat is dan de kif.
„Kynoloog" is dus een Grieks
woord, dat echter niet in het oude
Grieks voorkomt, net als zoveel
andere wetenschappelijke termen:
nooit zult u bij Plato de term oto-
rhino-laringoloog tegenkomen en
dat is toch maar een doodgewone
oor-neus-keelarts. De uitgang -loog
is de gewone voor een beoefenaar
van een bepaalde wetenschap en
het voorstuk is van het Griekse
„kuoon", dat „hond" betekent.
Het is grappig, hoezeer de oude
geschiedenis van de mens ook die
van de hond is. Precies als tegen
woordig had de hond aanhangers en
tegenstanders: bij dezelfde schrijver
kan men zowel uitspraken pro als
contra de hond vinden. Beroemd is
Uitgeleefde woningen drie
eeuwen oud in de Maastrichtse
Stokstraatbuurt. Deur en beneden
ramen van dit oude koetshuis (links
op de voorgrond) werden dicht
gemetseld. De één-kamer-„wo-
ningen" op de eerste verdieping
zijn nog bewoond.
het verhaal in Homerus' Odyssee:
tien jaar had Odysseus voor Troje
gelegen, tien jaar daarna over alle
zeeën rondgezworven en na twintig
jaren keerde hij pas op zijn eiland
terug: als bedelaar vermomd liep
hij door de bekende straten naar
zijn huis, door niemand herkend,
behalve door een stokoude stumper
van een hond. eens een veelbe
lovende jonge jachthond
..Daar lag een hond, die ophief de kop
en spitste de oren,
Argos, de hond van de onverschrokken
Odysseus, die eens hem
Op had gekweekt, nog voor hij vertrok
naar 't heilige Troje
Vruchtloze zorg! Hem hitsten voorheen
de jeugdige mannen
Aan op de geiten, die leven in 't wild,
de herten en hazen
Nu echter lag hij verwaarloosd terneer
ver weg was zijn meester
Tegen de mest, die dicht bij de voor
deur hóóg opgetast lag
Koeien- en muilezelmest, tot de slaven
ze zouden vervoeren,
Als ze het grote domein van Odysseus
gingen bemesten
Ddar lag dan Argos, de hond, op zijn
vel krioelden de luizen;
Toen echter, toen hij Odysseus weer in
zijn nabijheid bespeurde,
Kwispelde hij met de staart, in de nek
zijn oren hij legde;
Méér kon hij niet niet had hij de
krachten zijn meester te naad'rea
Die wendde snel zijn gezicht van hem
af en pinkte een traan weg".
Deze scène is het klassieke voor
beeld voor hondentrouw geworden.
Maar elders bij dezelfde schrijver
schelden de helden elkaar uit voor
„Honden Helena, die door haar
schoonheid en echtelijke ontrouw
de oorzaak werd van de bloedige
Trojaanse oorlog, noemt zichzelf in
een voorbijgaand moment van wroe
ging tweemaal kort na elkaar zo.
En omdat het altijd nog erger
kan, maken de Grieken van het
woord „hond" een vergelijkende
en overtreffende trap: hondser,
hondst" in de zin van „vermeteler"
„driester" en bepaald akelig voor
onze lezeressen is de regel: „Niets
is er gruwelijker en hondser dan
een vrouw", maar er dient wel bij
gezegd, dat de spreker dezer woor
den ietwat bevooroordeeld was: het
was namelijk de schim van een
man, die nog maar een paar jaar
geleden door zijn eigen vrouw was
vermoord
Vanwaar de tegenstrijdige waar
dering van de hond? Allereerst
waren er twee soorten van honden,
geciviliseerde honden-van-een-baas,
die zich niet slechter gedroegen
dan een welopgevoede hond van
tegenwoordig, en verwilderde hon
den, die mager en vals rondslopen
en zelfs op lijken aasden. En in de
tweede plaats; Kan juist de teleur
stelling, dat een bijna tot menselijk
fatsoen getemd dier zich af en toe,
gedreven door zijn dierlijke natuur,
zo geheel vergeet, het zo onbillijke
gescheld op de hond niet hebben
veroorzaakt?
Dan zou de echte hondenliefhebber
dit nog haast als een eer moeten
opvatten
Twee poorten gaven toegang tot de
Romeinse vesting. Bij graafwerkzaam
heden worden regelmatig overblijfselen
van deze ringmuur en de ronde torens
blootgelegd. Een eldorado voor de
Rijksdienst voor Bodemkundig onderzoek
en Monumentenzorg. Men vond er res
ten van Romeinse gebouwen, van een
badinrichting, muurwerk met fundering
van een Merovingsch gebouw, beeldjes
en munten, Romeinse dakpannen en
vierkante verwarmingsbuizen,
IN de florissante 17de eeuw werden in
deze oudste stadskern de houten mid
deleeuwse huizen afgebroken. Deftige
Maastrichtse families bouwden er rui
me. stijlvoile patriciërswoningen met
fraaie koetshuizen. In de achter- en bin
nenterreinen werden luxe tuinen aange
legd. De woonhuizen waren sierlijk en
decoratief bewerkt van, binnen, .als Vap
buiten. Maar oolc hiér veranderden de
tijden en de mensen met de tijd. In
1867 werd Maastricht als vesting opge
heven.
De industrie, vooral de keramische in
dustrie, ontwikkelde zich. Verschuivin
gen in de economische ontwikkeling
leidden vanzelf tot wijzigingen in de
maatschappelijke samenstelling. De
rijke bewoners van de Grote- en Klei
ne Stokstraat, van de Smedenstraat,
Kersenmarkt. Plarikstraat, Eksterstraat
Houtmaas. Havenstraat, de Eikel- of de
Morenstraat, een web van smalle straat
jes, verlieten de wijk. Zij bouwden in
het eerste „villapark" valt de stad. De
roayle en mooie hulzen degradeerden
tot woonkazernes. Als zwermen vliegen
streken de kinderrijke gezinnen er neer
van de huurders.
Na deze bewoners kwam later, toen
de huizen tot op de draad waren uitge
woond, de onderlaag van de bevolking.
De onmaatschappelijben en a-socialen.
Met schotten werden de grote kamers
en salons weer onderverdeeld in kleine
re kamertjes. In bijna iedere kamer
woonde een gezin. Ouders en kinderen
sliepen er In één bed. Of de kinderen
jongens en meisjes achttien of
twintig jaar waren, deerde niet. De vloe
ren rotten weg. Kapotte ramen werden
met planken dicht gespijkerd. De daken
lekten als een zeef en schimmels groei
den op de verveloze muren. Er krioel
den evenveel ratten als wandluizen en
vlooien. De binnenplaatsen werden vol
gebouwd met stallen, konijnenhokken,
sloperwerkplaatsen, lompen- en rommel-
schuurtjes.
Het daglicht was er even goor en
triest als de achterbuurt zelf. Maar ach
ter de oude gevels met de kleine kruis
ramen roste het leven door. In de ,.Jo-
sé-Bar" of bij „Het Gouweke", „Bij
Mayke" en de vele andere knijpen in
deze wijk, waar geld verdiend werd met
botersmokkel, diefstal en andere duiste
re praktijken.
W AS hier in de oorlog maar een ket-
tingbom gevallen, een goede krot-
opruiming", zeiden Maastrichtenaren.
Anderen wilden de vervallen achterbuurt
met een peloton bulldozers met de grond
gelijk maken. „Nee", zei het stadsbe
stuur, ,,de monumentenwijk wordt ge
restaureerd, gesaneerd en gerehabili-
Drie argumenten haalde „het stad
huis" er voor aan. Op grond van de
uitzonderlijke historische oorsprongen en
evoluties, van de grote rijkdom aan
waardevolle resten van oude architec
tuur. moeten het behoud, de restaura
tie en sanering van dit monumentenge-
bied, dat gekenmerkt wordt aoor een
aaneengeslotenJheid enig in Nederland,
beschouwd worden als een plicht tegen
over de komende generaties.
Gezien de erbarmelijke woontoestan
den door een volledig verval van de hui
zen, aldus het tweede argument, is de
ze sanering uit een oogpunt van volks
huisvesting, hygiëne en moraal van gro
te urgentie. Het derde argument was
van sociaal-economische aard. De de
classering van het Stokstraatgebied heeft
de city-vorming binnen de groeiende
Maastrichtse agglomeratie op een vitaal
punt ten zeerste belemmerd. Daarom
wordt deze geschuwde wijk, die direct
aan de city aansluit, bij het bestaande
winkelcentrum getrokken.
In 1940 al waren de plannen die
door de oorlog gestagneerd werden
op papier gereed en in 1945 begonnen
de mokerhamers hun voorzichtig werk.
Het had echter heel wat voeten in aar
de voor men de bewoners uit deze buurt
kreeg. De vervallen panden werden on
bewoonbaar verklaard maar ze bleven
onverklaarbaar bewoond.
Gezinnen die er overdag onder poli
tietoezicht werden uitgezet, kwamen
nachts weer terug met bed, kast, tafel
en stoelen op een handwagen. Het leven
ging door. Het gesukkel moe, maakte
het stadsbestuur korte metten. Na het
vertrek van de bewoners werden deu
ren en ramen achter hun rug dichtge
metseld. Nog slechts enkele gezinnen
wonen nu nog in het saneringsgebied.
HET rehabilisatieplan van de Stok
straatbuurt omvat 169 panden waar
van er 83 voorkomen op de voorlopige
lijst van monumenten en 43 huizen zijn
van oudheidkundige waarde. Sinds kort
is het herstel op volle toeren gaan draai-
Een jaar geleden zag dit geres
taureerde pand op de hoek van een
der smalle straatjes er even bouw
vallig en onderkomen uit als de
rest van de gore achterbuurt. Van
achter de steigers kwam de ver
gane glorie terug.
DJAKARTA (UPI). Premier Djoe-
anda 'heeft gisteren in de grondwetge
vende vergadering alle bezwaren van
deze vergadering tegen Soekarno's plan
nen voor een geleide democratie van de
hand gewezen. Hij zei namens de rege
ring te streven naar een spoedige en
onvoorwaardelijke aanvaarding van Soe
karno's plannen.
De meeste bezwaren waren van de
Masjoemi, de grootste Mohammedaanse
partij, gekomen. De nationale partij
(PNI) en de communistische partij
(PKI) hebben hun steun aan het voor
stel gegeven.
De orthodoxe Nahdatoel Ulama (N.U.)
heeft echter enkele voorwaarden ge
steld. Zij wenst dat het „charter van
Djakarta", dat gunstig is voor de Mos
lems, tot onderdeel van de grondwet
wordt gemaakt. De N.U. heeft nu een
sleutelpositie. Indien zij de Masjoemi
steunt zal het presidèntiële voorstel wor
den verworpen.
De kleine katholieke partij heeft voor
gesteld de grondwet van 1945 aan te
nemen, maar daar een aanvulling aan
toe te voegen. Er is een groeiende steun
voor dit voorstel, ook van militaire zijde.
.Alles is beter dan een impasse," zei
een zegsman van het leger. ,,Bij een
impasse zullen vele mensen hun gezicht
verliezen en zullen, er nare dingen ge
beuren."
Djoeanda stelde de 527 man sterke
volksvertegenwoordiging voor „verstan
dig en realistisch" te zijn. Nog voor het
eind van de maand moet het Indonesi
sche parlement de voorstellen in tweede
lezing bespreken.
KARLSRUHE (AP) Verzetsstrij
ders tegen de nazi's waren misdadigers.
De beschuldiging dat miljoenen Joden
door de nazi's vermoord zijn is niets
dan een propagandaleugen. Dit alles
heeft de 40-jarige Duitse uitgever Ro
bert Kremer in zijn neonazistische blad
Die Anklage geschreven.
Het federale hooggerechtshof in Karls
ruhe veroordeelde hem vrijdag tot twee
jaar gevangenisstraf. Op grond van zijn
geschrijf was hij in staat van beschul
diging gesteld wegens het verspreiden
van ongrondwettelijke publicaties.
Kremer is voorts nog schuldig bevon
den aan belediging van de bondsrepu
bliek. Hij had namelijk ook geschreven
dat de republiek van Bonn een rovers-
i staat is, die is opgebouwd uit leugens,
fraude en corruptie.
en. Voorlopig wordt deze restauratie,
waarvoor diverse oude steden in Neder
land grote belangstelling hebben, op tien
miljoen gulden gesctiat.
In 1965 zal deze unieke uünkeltutj'C
gereed zijn. Nu zijn nog pas enkele
panden in de schilderachtige oude
straatjes in de oorspronkelijke trant
vakkundig hersteld. Door de nauw
heid van de straatjes het oude
straatbeeld van deze uoorstedelijke.]
stadskern werd door de eeuwen heen
bewaard krijgen enkele straatjes
winkelgalerijen onder de gevels.
Straks kan men er wandelen langs de
étalages van kunstzaken en juweliers,
van antiquairs en edelsmeden. Er ko
men schildersateliers en bodega's, een
dansschool. verzorgingszaken en res-1
taurants met terrassen, die uitzicht ge-
ven op de Maas. Deze week werd de eer
ste pionierszaak „Mignonne", een par-i
fumerie, feestelijk geopend. Een drietal
andere panden- zijn-praktisch klaar.
DOOR dit saneringsplan wordt de mo
numentale schoonheid uit vervlogen
eeuwen in een nieuwe, grote winkelwijk
waar de binnenstad om zat te sprin
gen, bewaard. Daarmee gaat het rosse
licht voor goed uit in dit berucht en
toch romantisch stukje Maastricht.
AMSTERDAM (ANP) De Ho-
waldtswerke in Hamburg hebben don
derdag het bij haar gebouwde motor
vrachtschip Neder-Elbe overgedragen
aan de Stoomvaartmaatschappij Neder
land. De directeur daarvan, jhr. M. F.
van Lennep, heeft het schip in ont
vangst genomen. De Neder-Elbe heeft
een draagvermogen van 12 250 on.
Eigen nieuwsdienst
AMSTERDAM De Gedeputeerde
staten van Noordholland overwegen de
wenselijkheid van een algemene provin
ciale verordening, die verbiedt de in de
provincie gelegen wateren te verontrei
nigen.
Het college is verontrust door de wa
ter vervuiling in Zuid-Holland. De pro
vinciale waterstaat van Noordholland
verricht geregeld onderzoekingen.
Van onze speciale verslaggever
ZEIST. In een aantal van de nieuwe flats in het Valkenbosch-
plan te Zeist, die nu drie jaar zijn bewoond, is de ontstellende
ontdekking gedaan, dat verscheidene afvoerbuizen van de
douchecellen, keukens en vaste wastafels niet waren aangesloten op
de riolering.
Het vuile water is gedurende drie jaren afgevoerd via pijpen,
die wel ergens in de vloer of de muur verdwenen, maar die daar
achter nergens op aansloten. Drie jaar lang zijn duizenden kubieke
meters water van niet al te frisse samenstelling zo maar ergens tussen
de muren en vloeren terecht gekomen.
resultaat. De bouwer verklaarde ons,
dat hem nimmer klachten hebben be
reikt, maar hij zegde ons toe, dat al
les, wat niet in orde zou blijken gron
dig en vakkundig zou worden hersteld.
Hij gaf toe, dat „er enkele foutjes"
bij de bouw waren gemaakt.
Intussen krijgen bewoners van de
lager gelegen flats, waarin zich de
mankementen voordoen, het grootste
deel van het afvalwater van hun bo
venburen in hun plafonds en muren.
Wij zagen muren in deze nieuwe hui
zen waar op de grote vochtplekken
schimmel en salpeter welig tierden.
De bewoners vertelden, dat de kelders
en fietsenhokken bijna altijd onder wa
ter stonden.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Het zwemverbod op de
Kagermeren blijft ook dit weekeinde nog
volledig van kracht.
Dit deelde ons desgevraagd de burge
meester van Warmond, mr. Von Fisenne,
mee. Ik begrijp heel goed dat dit zwem
verbod een heel impopulaire maatregel
is en de bedrijven in Warmond schade
berokkent, maar wij mogen geen risico
lopen, zo zei de heer Von Fisenne. Er
zijn aanwijzingen dat het water rond War
mond nog niet geheel vrij is van de
vergiftiging en ik heb daarom besloten
het zwemverbod te handhaven.
Wellicht is het verbod gehandhaafd,
omdat de farmaceutische inspectie van
de volksgezondheid haar oorspronkelijke
advies voor met-zwemmen in het besmet
te water gisteren nog niet had inge
trokken.
Een dergelijk advies wordt overigens
wel verwacht. De inspecteur voor Zuid-
Holland wilde echter nog een laatste
overleg met het Hoogheemraadschap
Rijnland plegen, voordat hij de Zuid
hollandse wateren weer als zwemwater
kan aanbevelen.
De eigenaars van de woningen
stellen een onderzoek in. Waar
nodig zal onmiddellijk worden
ingegrepen. In enkele flats is het
herstelwerk al in volle gang.
Vastgesteld moet nog worden,
wie voor dit schier ondenkbare
gebrek verantwoordelijk is. De
bouwer of de onderaannemer, die
de aanleg van het sanitair moest
verzorgen. Intussen komen de
bewoners aardig in de rommel
te zitten, vooral op plaatsen waai
de fouten moeilijk kunnen wor
den blootgelegd.
Waar mogelijk wordt het euvel vak
kundig verholpen. In de kelders, me
terkasten en fietsenbergruimten kan
dat niet. In deze laaggelegen ver
trekken is de vloer van beton. Men
had altijd aangenomen, dat daaronder
een deugdelijke riolering lag. Nu in
verscheidene gevallen is gebleken, dat
dit niet zo is. moet de zaak wat pro
visorisch worden verholpen^ Er wordt
daar een nieuwe riolering aangelegd,
tegen het plafond.
Deze dikke buis loopt echter ook
langs de bovenkant van de deurope
ning, zodat men moet bukken wil men
deze vertrekken binnengaan. De nieu
we riolering wordt in de straat op het
gemeentelijk riool aangesloten.
Het ontbreken van afvoerleidingen
bleek echter niet de enige kwaal. Bij
het onderzoek, dat is ingesteld in som
mige flats, is vastgesteld, dat de af
voer van de w.c.'s zes centimeter la
ger ligt dan het gemeentelijk riool.
Dit verklaart ook meteen, waarom de
ze w.c.'s zo slecht doorspoelden.
Het gebeurde maar al te vaak, dat
alles weer terugkwam en soms was
het zo, dat de w.c. overliep en de
hele smeerboel in de gang terecht
kwam. Op een plaats, waar voor het
onderzoek de afvoer van de w.c. werd
opengemaakt, kwam letterlijk en fi
guurlijk de beer los. Het vuil werd
met kracht teruggedrukt en verontrei
nigde gang en hal.
Sommigen zien in deze slechte af
voeren de oorzaak voor het scheuren
van enkele betonvloeren.
De huurders van de flats hebben al
drie jaar lang geklaagd, zonder enig
ALKMAAR (A.N.P.) Een hevige
binnenbrand heeft in de nacht van don
derdag op vrijdag voor tonnen schade
toegebracht aan Eyssens fabriek van
verduurzaamde kaas in Alkmaar.
Op de tweede verdieping zijn de werk
tuigen van de kaasbereidingsafdeling en
de apparatuur van het laboratorium ver
nield. De fabriek zal daardoor geruime
tijd niet kunnen werken. Het betonnen
fabrieksgebouw is er vrij goed afgeko
men.
Bij de brand ontwikkelde zich zo veel
rook, dat de Alkmaarse brandweer er
pas na een uur iri slaagde tot de vuur
haard op de tweede verdieping door te
dringen. Met rookmaskers voor lukte dat
ten slotte. Het vuur woedde daar in op
geslagen emballage-materiaal
In een van de andere flatgebouwen
van de prachtig gelegen wijk, waar
tussen de huurflats tal van vrije koop
woningen staan, waren reeds eerder
ernstige bouwkwalen gesignaleerd.
Daar sloegen de achtermuren zo door,
dat de oorzaak abnormaal moest zijn.
Dit bleek ook inderdaad het geval. In
de ruimten tussen de buitenmuur en
de spouwmuur van de keukens en
slaapkamers bleek op vele plaatsen
zoveel afval en beton te zijn terecht
gekomen tijdens de bouw, dat geen
sprake meer was van een spouwmuur.
Dit euvel is verholpen, zij het met
een ingreep, die groot ongerief voor
de bewoners opleverde. Vrijwel alle
achtermuren van de flats moesten
worden opengebroken en vernieuwd.
Om het ongerief voor de bewoners
zo sterk mogelijk te beperken, zullen
de eigenaars in overleg met de be
woners de betonvloeren vernieuwen
als de bewoners met vakantie zijn.
De huurde-s vragen zich wel af, of
ook deze huizen, waarvan de huur ze
ker niet laat is. 'n aanmerking ko
men voor huurverhoging. Voorts be
kijken zij het supplement op het
huurcontract met geheel andere ogen.
Daarin hebben zij tegen betaling van
vijfhonderd gulden het recht verwor
ven binnen vijf jaar na het begin van
de huur, bij tussentijdse opzegging
van de huur zelf een nieuwe huurder
aan te wijzen. Hoewel zij dit rcrht
bij aanvaarding van de huur al du r
vonden, vrezen zij, dat het nu wel eern
geheel waardeloos zou kunnen bh*
ken.
