KAPPIE en de Kletzkische vlam
MAIZENA
DURYEA
ZfcLUWSLH ÜA(;iJLAl)
P. W. RUSSEL'S
1200 op een dag
Kabelverbindingen op
nieuwe manier
Amerikaan gearresteerd
in Indonesië
Feest kan beginnen
„Sierlijk gebaar"
Eerste stoot: mis
Terug naar Gustavo
PRAKTIJKEXAMEN
RESA-HILVERSUM
FLITS
GORDON
in het
i heelal
Kikker-opera
Zelf aan die slag
DE
TINTELS
Jack
Dunkiey
iiiflitiiniiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiit
Uit de kerken
Zaterdag 16 mei 1959
Pag. 2
komen
jgARCELONA. De arena had ontelbare blauwe tegeltjes aan de buiten
kant en lag in de zon, midden in Barcelona. Duizenden mensen hingen
voor de vier bogen, die samen de hoofdingang vormen. Handen vlogen om
hoog sigaretten werden Wild op de grond uitgetrapt en kreten slingerden
door de lucht; er was eigenlijk niets aan de hand; men wisselde alleen ge
dachten uit over de kansen van de „novilleros", de beginnelingen, de ionge
en doorgaans nog niet erg bekende stierenvechters, die deze middag binnen
de zandpiste oog in oog met de slieren zouden komen te staan. Het was voor
mij geen alledaags gezicht en ik proefde iets van een spanning, die in de
lucht hing. Nog een uur. es,
Het entreebiljet was groen en zat in
mijn zak. Ik ging zitten op een terras
tegenover de arena, die in dit geval
Plaza de Toros Monumentale heette.
Overal werden slokjes gedronken en
maar één ona'erwerp beheerste de ge
sprekken: het komende gevecht.
De bandarilleros hebben hun
werk gedaan en de met gekleurd
papier versierde pieken steken in
de stier. De degenstoot moet nog
komen en een slot maken aan het
gevecht, waarvoor ik maar betrek
kelijk weinig kijk-moed kon op
brengen
Eigen nieuwsdienst
DEN BOSCH. A.M.P. Holland n.v-,
de Nederlandse tak van een belangrijk
Amerikaans bedrijf, heeft in ons land
de fabricage ter hand genomen van een
stuk precisie gereedschap, dat voor ga
rages en zeifs voor particuliere auto-
en motorrijders van grote betekenis
kan zijn. n
Het is een vernuftig uitgedachte tang,
waarmee zonder solderen en isoleren in
enkele handgrepen kabelschoentjes en
verbmdingsmoffen op alle soort elek
trische draad worden aangebracht. Met
dit stuk gereedschap van werkelijk
Amerikaans vernuft is de arbeidstijd
van een half uur voor iedere verbin
ding teruggebracht tot nauwelijks een
minuut. Het is doodgewoon een kwes
tie van knippen, strippen en klemmen.
Drie handgrepen en een feilloze ver
binding. waarbij kabelschoen en draad
één geheel vormen, is klaar.
De Plasti-Grip kabelschoenen en con
nectors zijn reeds geïsoleerd. Ook voor
eindverbindingen blijken deze hulp
stukjes, die nu bij duizenden in de fa
briek van AM.P. in Den Bosch worden
gemaakt, ideaal.
Voor de industrie was deze wijze
van monteren al langer in gebruik.
Door de omwikkeling van een knap
stukje handgereedschap, is de toepas
sing van deze goedkope en handige
verbindingen ook mogelijk geworden in
reparatiebedrijven.
DJAKARTA (AFP). In Pontianak
is donderdag een Amerikaan gearres^
teerd. Het was de heer F. Star; hij
wordt ervan beschuldigd op illegale wij
ze het land te zijn binnengekomen. Hij
is naar Djakarta gebracht, waar hij
zich in hechtenis bevindt. Zijn 21-jarige
metgezel, van wie de nationaliteit niet
is bekendgemaakt, is eveneens gearres
teerd
IVU IS DIT mijn tweede bezoek aan
1 Spanje en dan krijg je zo dat ge
voel van; „Ik moet er toch minstens
één keer geweest zijn". Nietwaar?
Ik ben een leek op het gebied van
stierengevechten en ik weet alleen,
dat een en ander vreselijik veel inge
wikkelde spelregels heeft, dat er boe
ken vol over geschreven zijn, dat het
in Spanje een ritus mag ik wel zeg
gen is, dat Spanje
niet denkbaar schijnt
zonder die gevechten
die hier al eeuwen ge
voerd worden en dat
ik hier kleine kinderen
op stoepranden plaat
jes van stieren zie uit
wisselen, zoals in het
vaderland met voet
balfoto's gebeurt.
Maar ergens zit er
bij mij dan dat leken-
gevoel: er gaat daar
een kerel een stier
doodmaken en daar zit
ten ze dan met z'n al
len lekker naar te kij
ken.
Maar op deze dag
waren er dus in heel
Spanje weer 200 stie
rengevechten en per
gevecht komen er 6
stieren aan hun einde:
dat is dan samen 1200
stieren. Op één Spaan
se dag. Dit i s dus iets
hier, dat je niet kunt
ontlopen, dacht ik. En
daarom ging ik van
Sitges terug naar Bar
celona. Naar die Plaza
de Toros en kocht dat
groene kaartje voor
78 pesetas.
IN DE rondlopende
wandelgangen van de
arena, pas zichtbaar als
de hoofdingang achter
de rug ligt, werd nog
drukker geredeneerd.
Aan een paar buffetten
dronken honderden kij
kers hun laatste cog
nac, voor zij er nu eens
echt voor gingen zitten.
In een inham ligt een
klein kapelletje en in en uit liepen de
stieren-bevechters: een laatste gebed-,
om kracht en behendigheid. En op
hun jonge, magere gezichten was de
ernst van het ogenblik te lezen en de
wetenschap: dit kon inderdaad hun
laatste gebed zijn. Want 10 procent
van de stierenvechters wordt gedood
en 40 procent voor het leven verminkt,
zeggen de statistieken.
Even opzij reed men de paarden
wat los. Erop zaten de picadors, de
mannen wier voeten en benen hele
maal in ijzer zitten verpakt en die
hun paarden hebben beschermd- met
opzij hangende matrassen <Sie minstens
25 kilo het stuk wegen.
Ik zocht mijn plek op, na onderweg
voor twee pesetas een kussentje te
hebben gehuurd, want de betonnen
zitplaatsen zijn hard.
Langzaam liep de arena vol en om
tien minuten over vijf in de middag
waren de 23.000 plaatsen bezet. Naast
me een jongetje van tien jaar, hele
maal op z'n eentje. En wat verderop
hele families, al of niet met baby's
op de schoot.
Er wrongen zich mannetjes tussen
de toeschouwers door, met zakjes ape-
noten, ijsjes, cognac in kartonnen be
kertjes, zuurtjes of repen chocolade.
En ijverig werd er gekocht en gelikt.
Trompetten klonken, het publiek
werd stil.
TWEE HERAUTEN reden te paard
de arena binnen. In hun doen en
laten zit allemaal een diepere beteke
nis, maan ik kan u er alleen van ver
tellen, dat ze bij a'e president van de
arena de man die voor het geheel
verantwoordelijk is en boven in een
loge zit een buiging maakten en
toen naar beneden gegooid kregen de
sleutel, waarmee de deur kan worden
opengemaakt; de ö'eur. waarachter
zich de eerste stier bevond.
Toen kwam de kleurige optocht de
ronde zandvlakte op. Voorop drie ma
tadors, er achter hun helpers. Mooie,
in de zon glimmende pakken, waarbij
ik hoor, ó'at het pak van de stieren
vechter zelf wel tien kilo weegt.
Een laatste hoornstoot, de 23.000
gingen nog even verzitten en „la fies
ta brava" kon beginnen.
EN WANNEER u nu d'acht, dat het
nu kwam. dan vergist u zich. Dat
wil zeggen; in dit verhaaltje. Want ik
Hier zat ik, in die (van buiten)
blauw betegelde arena van Bar
celona, tussen 23.000 wild enthou
siaste mensen.
heb wel mijn best willen doen, maar
het lukte niet.
De mannen met de capa, de rase
rode doek, zwaaiden en de intussen
binnengerende massa vlees van 500
kilo, <fie stier heet, sprong wat van
de ene naar de andere man toe. Hier
en daar pikte het dier een capa mee
en de stierenvechter kon intussen
constateren dat zijn tegenstander er
een was die vooral naar links stootte.
Vervolgens de mannen op de paar
den, de picadors en toen was voor mij
de lol eraf. Ik weet dus dat het een
Spaans ritueel is, ik weet dat de punt
aan de lans van de picador maar zo
iets van zeven centimeter mag zijn,
ik zag dat de stier twee keer een
paard plus picador tegen de houten
wand op een hoop rolde, ik zag het
paard en de man weer opstaan, maar
toen die lanspunten „rang" die
stier Indrongen, toen heb ik bij de der
de stoot gewoon niet gekeken.
Enfin, <ïe paarden gingen weer af en
de bandarilleros komen op. Dat zijn
de mannen die de stier, nu hij door
de 'iansstoten de kop naar beneden
houdt, in de nek twee met gekleurd'
papier versierde pieken steken. Ken
ners zeggen dan, dat dit een zeer sier
lijk gebaar is. Ilk laat me er niet over
uit. Dat moet u zelf maar eens bekij
ken.
TT1 EN KWARTIER was er nu zo voor-
■*~J bij en uiteindelijk stapte dan de
echte stierenvechter de anderen
waren alleen zijn helpers a'e arena
binnen. In dat pak van tien kilo.
In zijn hand rustte de espada, de
degen, en daarmee moest hij de stier
de genadestoot geven.
De eerste stoot was mis en dan moet
u eens horen hoe het klinkt, wanneer
23.000 mensen in Barcelona je uitjoelen.
Om huilend over naar huis te berich
ten.
Goed, ik had in feite meer aandacht
voor de apenoten die ik zat te pellen
dan voor die stekerij. Maar de twee
de of derde degenstoot was dan raak
en de stier lag geveld in het zand.
Klaar om door muilezels naar buiten
te worden gesleept.
DIE VIJF andere stieren heb ik niet
meer gezien. Samen met tien an
dere (niet Spaanse) kijkers heb ik in
een vrij snel tempo de uitgang opge
zocht en een heerlijk glas Spaanse
cognac tot het mijne gemaakt.
lEn daarmee is beslist niet gezegd
dat u niet naar een stierengevecht
moet gaan kijken, in Spanje. Ik heb
hier mensen ontmoet Nederlanders
die er meteen de eerste keer weg
van waren.
Maar mijn smaak is het niet.
Mijn (persoonlijke) smaak is meer
dat palmenboulevardje in Sitges. En
die stoelen met dat drankje hij mijn
vr'~"~' ("hislavo.
Waarheen ik dan ook spoorslags ben
te- „s=ereisd.
?E spuugden niet op de grond,
toen Jozef uitgepraat was,
schudden evenmin het stof
van hun kleren en schoenen,
maar dachten er ook niet aan,
hem uitvoerig en vol toorn en
verachting te antwoorden. Ze
openden alleen maar het kleinste
sluippoortje naast de grote poort
en grommend en snurkend kwam
een groot varken te voorschijn.
Ze hadden een paar varkens van
de Romeinen naar binnen gelokt
en één daarvan lieten ze nu op
Jozef los.
Ze lachten allemaal en de Ro
meinen konden zich niet meer in
houden en lachten met de Joden
mee. Dat was waarachtig een
goeie mop van die vervloekte Jo
den. Jozef stoïtd alleen tussen de
beide kampen, met zijn varken,
tegenover de geschonden en be
schoten tempel en om hem was
het daverende lachen der Romei
nen.
In deze ogenblikken, die lang
schenen als jaren, boette Jozef al
le hoogmoed van zijn leven. „Die
doctor Jozef van jullie is een
schoelje", had eens iemand met
een geel gezicht van hem gezegd
en in Meron hadden ze gras ge
zaaid op de weg, waarlangs hij
gekomen was; anderen waren
zorgvuldig op zeven pas afstands
van hem gebleven alsof hij schurft
had, onder bazuingeschal was de
ban over hem uitgesproken en in
Alexandrië hadden ze hem vast
gebonden en gegeseld. Maar wat
betekende dat alles, vergeleken
bij deze ogenblikken? Met vreug
de in zijn hart was hij naar hen
toegekomen, hij had de stad wil
len redden, mannen, vrouwen,
kinderen en het huis van Jahve.
En nu stuurden zij een varken op
hem af. Hij wist wel, dat hij nu
moest gaan, maar hij aarzelde.
De muur hield hem vast. Maar
hij beheerste zich en ging. Hij
liep achteruit, zijn blik steeds op
de muur gericht. Zijn smart en
hoogmoed waren verdwenen, hij
voelde zich koud en leeg. Hij hoor
de niet bij de' Romeinen en niet
bij de Joden, de aarde was woest
en leeg als voor de schepping, hij
was alleen, moederziel alleen, en
om hem heen was niets dan da
verend hoongelach.
Titus had niet gelachen, toen de
Joden het varken op Jozef af
stuurden. Eigenlijk kan ik tevre
den zijn, dacht hij. Ik heb mezelf
overwonnen. Ik heb willen goed
maken, wat die waanzinnigen hun
God hebben aangedaan en sta nu
op beter voet met deze Jahve dan
mijn vijanden. Maar deze over
weging hield niet lang stand. Hij
keek naar „dat daar". Plotseling
overviel hem een onbedwingbare
lust om dat hinderlijke, verwar
rende onder zijn voeten te ver
trappen. Zij hebben het zelf im
mers al ontheiligd. Hij wil het nu
helemaal in de modder trappen.
Het woeste Hep, hep, dat hij van
zijn soldaten heeft gehoord, ha
merde wild in zijn hersens en bij
ieder hep kraakte een schedel en
stortte een stuk van de tempel in
elkaar.
Even plotseling schrok hij weer
op en herstelde zich. Zó wilde hij
helemaal niet denken. Neen, het
->s absoluut niet zijn bedoeling,
met deze Jahve aan te leggen,
it liet hij liever over aan de he-
n aan de andere kant van de
.uur.
In zijn radeloosheid overviel hem
een hevig verlangen naar Berenice
Hij ging naar Jozef. Deze lag op
zijn bed, dodelijk uitgeput en met
koud zweet overdekt op deze hete
zomerdag. Hij wilde opstaan,
maar Titus vroeg hem, te blijven
liggen. „Maar praat met me en
verklaar me, wat ze nu eigenlijk
willen. Misschien maakt mijn
woede op deze mensen me blind.
Ze kunnen hun doel toch niet
meer bereiken, maar waarom wil
len ze dan, dat het afbrandt? Be
grijp jij dat? Je bent toch een
Jood?"
„Ja, ik begrijp het", zei Jozef,
oneindig moe, en zijn gezicht had
dezelfde treurige uitdrukking als
de gezichten van de Joden op de
muur. „Ben jij ons vijandig ge
zind, Jozef?", vroeg Titus onge
woon teder. „Neen, prins Titus,"
zei Jozef. „Behoor je eigenlijk bij
die binnen de muren?", vroeg Ti
tus dringender. „Ja, prins Ti
tus", zei Jozef. Titus keek hem
aan, en nooit waren ze elkaar
vreemder geweest dan op dit
ogenblik. Bekommerd en in ge
dachten verdiept ging Titus weg.
Agrippa begreep de verhalen
van zijn zuster heel goed. Werkte
deze bittere strijd niet even hevig
op fijn zenuwen? Hij had zijn
contingent soldaten bij de Romei
nen gebracht, maar was dadelijk
daarop naar zijn Transjordaanse
koninkrijk teruggekeerd en wilde
van de gebeurtenissen in de le
gerplaats liefst zo weinig moge
lijk horen.
Advertentie
Boftkh, Ned, Fr, Duits, Eng, en Spaans
De kortste en voordeligste opleiding
(Bekende Schriftelijke Cursus
Hjllilliltlllllllllllllliliiil
Onze Haagse opera-medewerker
Delboy Baer schrijft me:
Springende kikkers zijn in Ame
rika niet nieuw. Het concours in
Angels Camp in Californië is als
het ware voorspeld door de ge
wezen loods van de Mississippi, de
geniale humorist Mark Twain in
zijn Jumping Frog of the Calaveras
County, naar welk gegeven de com
ponist Lukas Foss (geboren als
Fuchs in 1922 in Berlijn) een
buffoneske eenacter schreef.
Bach, Mozart en Beethoven zijn
mijn eigenlijke leermeesters ge
weest, zegt Foss, die echter ook van
Hindemith en Strawinsky sterke
invloeden heeft ondergaan. Hij heeft
de Amerikaanse muzikale folklore
leren liefhebben en haar onopge
smukt verwerkt in de onproblema
tische vitaliteit van zijn Springende
Kikker. Deze opera werd in Duits
land opgevoerd en was in 1952 in
Venetië eveneens een succes. De
spontaneïteit van de toonkunstige
expressie is volkomen in overeen
stemming met de onverwachtheid,
waarmede de kikkers springen.
0f NATUUR IN EN OM UW HUIS
HillllllllllllllllllllllllllHllltlllllllli
BilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIlllllllllilllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllMllflIillllllllllMlltlllllllllllllllllllllB
Uw bloembakken kunnen nu met rode
geraniums of Pelargoniums beplant wor
den; de rechtopgroeiende soorten zijn
ideaal en op de voorgrond van de bak
san men dan de hangende soorten po-
'en en dan liefst in dezelfde kleur Ze
kunnen het best m de volle grond van
de bak gepoot worden, dus voorzichtig
ut de pot kloppen en voordat u dat
rloet, dient de potgrond eerst goed
ocht'ig gemaakt te worden. Hoe ze uit
ie pot geklopt moeten worden? De plant
oudt u onderste boven en de potrand
lont u dan voorzichtig op de houten
hilt van de schop uit; die wordt dus
oht overeind gezet en dan laat de
potkluit door zachtjes op het hout
kloppen gemakkelijk los.
Uw ligustrumhaag moet ook eens
een knipbeurt hebben; hoe eerder dat
nu gedaan wordt des te beter. Elke
ligustrumhaag moet van onderen breder
blijven dan van boven, want anders gaat
het evenwicht verloren en vooral bij re
genachtig weer zou de haag sterk uit
zakken. Er dient zo veel mogelijk in
rechte lijn geknipt te worden; rechte
lijnen mogen niet scheef komen. Als
men het knippen te lang uitstelt zal
men later nog eens voor grote moeilijk
heden komen te staan; dan is het niet
zo eenvoudig meer de recht»
behouden.
Pioenrozen zijn prima tuinplanten,
doch ook prachtige snijbloemen en nu
zitten er al dikke knoppen in. Toch
duurt het soms vrij lang voordat ze
open gaan; geduld zal men dus moeten
hebben. Pioenrozen zijn alleen maar
mooi op water indien ze vroeg genoeg
gesneden worcfen; de bloemknoppen moe
ten op water verder uitkomen en zodra
de knoppen de kleur doorlaten dient men
al te snijden en dan dient men ook
chrysai in het water op te lossen; de
knoppen zullen dan helemaal open
bloeien.
64. Heviger dan Kletzky en Ban-
delos ooit hadden gedaan, streden nu het
Ketzkisch en Bandeloze Vuur om de
overwinning. Het eerste stelde zich te
vreden met het in de as leggen van
alle bijgebouwtjes, het tweede echter
was met niet minder tevreden, dan het
trotse slot van de graaf. Het was een
boeiend schouwspel, waar de vorst en
de edelman broederlijk naast elkaar
naar stonden te kijken.
Ieder van hen was er zich van be-
wust, dat de uitslag van het vuurge
vecht beslissend was voor de toekomst
van hun land.
Maar Kappie had weinig zin om die
uitslag af te wachten.
„Kom. jongs", sprak hij met een glim
lach. „Hier hoeven we niet langer bij
te zijn! Ik geloof ja, dat het wel dui
delijk is, WELK huis er zal vallen
en dat is niet dat van Kletzky!"
Daarop begaven hij en zijn mannen
zich naar de bootjes, die hen eerder op
het eiland hadden gebracht. Doch nau
welijks hadden zij de steiger bereikt, of
een luid gekraak deed allen verschrikt
omzien.
Toen bleek, dat Kappie's voorspelling
was uitgekomen. Het slot van de graaf
begon aan alle kanten te wankelen en
stortte dreunend en vlammend ineen.
En dat was nog niet alles! Als bij to
verslag verdwenen ook de brandende
resten, van wat eens een trots kasteel
was geweest, terwijl uit de bodem van
het eiland grote stoomwolken sissend op
spoten! Een nader onderzoek bracht
aan het licht, dat déze resten via de tal
loze valluiken, die het kasteel had be
zeten, in het Meer van Problems waren
terechtgekomen.
En terwijl de zeelieden nog toekeken
naderden er twee besmookte gestalten,
de armen over eikaars schouders. Het
waren Bandelos en Kletzky
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Oost-ernijkerk: W. J.
Burggraaf, kand. te Bozum.
Bedankt voor Ameide en Tienhoven:
A. den Hartogh te Amersfoort.
Ds. H. P. Schouten, woonachtig te
Katwijk aan Zee, Boulevard 78 en laat
stelijk predikant in Suriname, heeft
zich beroepbaar gesteld. Het bericht als
zou hij tot bijstand in het pastoraat te
Katwijk aan Zee benoemd zijn berust
te op een vergissing.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Terne.uzen: K. Ubels te
^wartebroek; te Siegerswoude Chr. van
Ulden. kand. te 's-Gravenhage; te Wor-
merveer (2e pred. pi.) A. Prins te Win-
sum, Fr.
Beroepbaarstelling; De classis Middel
burg heeft praep. geëxamineerd en be
roepbaar verklaard de heer .J Tevel
kand, te Middelburg, Seisweg 3; even
eens de classis Zaandam de heer W.
Molenaar, kand. te Wormer, Enge Wor-
mer 36 en de classis Stadskanaal de
heer J. Noordhoff, kand. te Wildervank
Raadhuisstraat 20.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen te Coevorden Th. v d
Laauw, kand. te Stadskanaal.
Advertentie
maakt Uw groenten zo lekker.
