België stopt
visinvoer
Luchtschip
neergestort
DE NATUUR
Examen doen
KAPPIE en de Kletzkische vlam
Vrijdag 15 mei 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
P. W. RUSSEL'S
Tien (zwarte) meisjes
Zelfs de druiloren
Collectioneur
Zelf koken
Meneer uit Madrid
7&t-wat? T&tUwka!
Met toeter
Een Renoir voor
255.000 dollar
Nieuwbouw Hoogenbosch
maar geen emissie
FLITS
GORDON
in het
heelal
in en om uw huis
Uit de kerken
Hier wil ik
vijf jaar
doorbrengen
CITGES In Sitges is
bijna elk balcon een klei
ne bloementuin en de ijzer
smid Llorenc een waar kun
stenaar. Op nog geen veertig
kilometer ten zuiden van Bar
celona ligt het stadje dat
normaal tien- en in het druk
ke vakantieseizoen meer dan
twintigduizend mensen telt.
Een uitgezochte plek, vlak
achter de stevige berg en de
kronkelweg, wanneer u van
het noorden komt. Een plek
om van te getuigen: hier wil
ik vijf jaar doorbrengen. En
er zijn landgenoten, die u
daarin voorgingen.
t Daar lijn bijvoorbeeld de Snoecken.
Ik zei gewoon „Dag mevrouw en
meneer Snoeck", toen ik ze zag en
zoiets zou u ook kunnen doen. Uit
Amsterdam komen ze en zes jaar ge
leden ruilden ze hun woonplaats voor
Spanje. Eerst een jaar op Mallorca
en nu sinds vijf jaar in Sitges.
LA SONRISA" is de naam waar
achter ze schuilgaan en die „Glim
lach" zetten ze boven de ingang van
hun vorstelijke hotel.
Ik woon nu al een paar dagen bij
de Snoecken en het bevalt me hier
meesterlijk. Ik weet de getallen niet
precies meer, maar ik geloof dat het
vier of vijf kamers waren, waar ze in
1954 mee begonnen. Nu herbergen ze
125 gasten en tien gitzwarte Spaanse
meisjes lopen bedrijvig te doen door de
vier witgeschilderde en aan elkaar ge
bouwde huizen. Vier, jawel. De Snoe
cken begonnen met één huis, maar
steeds maakten zij hun La Sonrisa gro
ter en het is nu, zoals gezegd, voor dik
meer dan honderd mensen dat de
Spaanse kok in de keuken onder
toezicht van mevrouw Snoeck de le
pel zwaait.
ALLES wat een mens, naar mijn
smaak, nodig heeft in zijn vakantie,
is te vinden in Sitges. Om te begin
nen het strand. Warm zand en vissers
bootjes en in drie dagen ziet meh de
witte buitenlander in een rode kreett
veranderen, om hem na een week als
een bruingebakken aardappel aan de
hoteltafel te ontmoeten.
Persoonlijk ben ik niet zo'n bruin-
bakker en uren-in-de-zon-ligger. Geef
mij maar de Paseo de la Ribera
Playa: het boulevardje met de pal
men, daar waar het dorp naar de zee
toebuigt. Geef mij maar Gustavo met
zijn terrasje en zijn cinzano met
spuitwater, voor even in de veertig
cent. De groene luifel is wat verscho
ten, maar de rieten stoeltjes zitten
best en het uitzicht op het strand
waar de vissers 's ochtends rond tie
nen met hun vangst arriveren het
is allemaal zo machtig heerlijk dat
de grootste druiloor weer plezier in
zijn leven moet krijgen.
Een poes ligt lui in het zonnetje de
linkerachterpoot te likken en twee be
jaarde mannetjes zitten ernaast te sla
pen. Een knaap op blote voeten en
met de blauwe broekspijpen omhoog
gerold loopt van het strand de trap
pen naast de kerk op. Hij is op weg
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Met ingang van
gisteren heeft de Belgische regering
besloten de invoer van vis stop te
zetten. Zij geeft geen invoerlicenties
meer uit, maar de lopende vergun
ningen mogen worden afgewerkt.
Voor de Nederlandse visserij is dit
een gevoelige klap, daar België onze
voornaamste afnemer is. De Belgen
motiveren hun maatregel door een
binnenlandse prijsdaling, maar van
Nederlandse zijde wordt er op gewe
zen dat het handelsverkeer in vis tus
sen ons land en België geheel vrij is.
Een dergelijk eenzijdige stopzetting
wordt dan ook niet geoorloofd geacht.
De Nederlandse regering heeft zich
tot de Belgische gewend om nadere
ophelderingen.
LAKEHURST (U.P.I.) Een klein
observatieluchtschip van de Amerikaan
se marine, een blimp, is gistermorgen
op het dak van een hangar in Lake-
hurst gestort toen het in dichte mist
wilde landen. Een officier werd gedood,
acht leden van de bemanning werden ge
wond. Het luchtschip had acht officieren
en tien manschappen aan boord.
Het kostte de redders meer dan zes
uur om het lichaam van de gedode of
ficier uit de wrakstukken te bevrijden:
de grote met helium gevulde ballon hing
over het wrak van de gondel, zodat de
reddingswerkzaamheden ernstig bemoei
lijkt werden.
In 1937 stortte in Lakehurst de Duit
se zeppelin Hindenburg neer; 36 perso
nen verloren bij die ramp het leven.
ROTTERDAM. De directeuren van
de havens van Gdansk, Gdynia en
Szcecin, alsmede de directeur van de
afdeling havens van het Poolse irunis-
terie van scheepvaart zullen vandaag
Rotterdam bezoeken. De delegatie
blijft tot 21 mei in Nederland. Gisteren
bezochten de Polen Amsterdam, waar
zij in enkele bedrijven werden rondge
leid en een rondvaart maakten door de
haven.
Al de mensen die onder die bomen gaan zitten, die krijgen het: La
Sonrisa, de Glimlach. En daar zorgt dan voor de heer H. Snoeck, die u
hierbij mét zijn Sonrisa ziet afgebeeld.
naar de markt en over de grond
sleept hij twee monsterachtige grote
vissen mee; op de manier, waarop een
kind een hondje-op-wielen achter zich
aantrekt.
Die markt, die overdekt is, mag
gelden als een voorbeeld van de
Spaanse helderheid. Keurig gesor
teerd liggen de vissen er, naar groot
te ingedeeld en tentoongespreid op
vers gewassen groene koolblaren.
T^ÉN VAN DE plaatselijke politie-
agenten zag ik 's ochtends in een
straatje van zijn fiets afstappen. Op
die fiets hangt een ijzeren plaatje:
„Gemeentelijke Politie". Als u twee
keer fiets zegt, zakt het hele geval
in elkaar. Spatborden zitten er niet
op, wel een soort autolamp aan de
voorkant en de bagagedrager hangt
vast met touwtjes. Wat er voor de
rest overblijft is verroest.
Om zijn uniformbroek draagt de
agent twee ijzer^a klemmen, want
een kettingkast rtioogt u op een der
gelijk voertuig niet verwachten. De
man haalde een klein notitieblokje uit
de uniformzak en noteerde druk ze
ven, acht nummers van niet-Spaanse
auto's. Ik vroeg hem of er bekeurin
gen werden uitgedeeld, al vond ik het
wat vreemd dat de agent alle num
mers op één en hetzelfde blaadje
schreef.
„Hombre, neen", lachte htf, „ïk
verzamel buitenlandse nummers en
schrijf ze thuis weer over. Ik heb al
een hele lijst".
Alle dromen van elf maanden
wachten bij elkaar op één foto: de
zon, het strand, de palmen, het bou
levardje, het vissersbootje en op de
achtergrond het kerkje. Sitges is de
naam van het oord, waar men het
allemaal kan vinden.
twee of acht mensen (of daar tussen
in) en dan woont u bij meneer Juan
Ferret Plana. Dat kan op drie plaatsen
in het stadje zijn en het verschil zit
hem alleen hierin: 100, 50 of 25 me
ter van de zee. Met eigen kookgelegen
heid. Maar over die markt met vis,
kippetjes, eieren en vlees lichtte ik
u al in, dus dat is ook geen bezwaar.
ER ZIJN van die verrukkelijke din
gen hier, die wellicht alleen maar
in Spanje kunnen voorkomen.
Aan die boulevard (van mij) trach
ten altijd een twintig auto's een par
keerplek te vinden, maar dan is het
wel vol en moet u elders zoeken. Daar
gaan we iets aan doen, zei de gemeen
te energiek een stel jaren terug. „We
halen die rotsen daar naast het strand
weg en we maken er een heel best
parkeerterrein".
Mooi; men begon en er komt na
een paar maanden zo maar een me
neer op vakantie in Sitges. „Maken jul
lie daar?" Een parkeerterrein, me
neer. „Zo, zo, dat is fijn".
Drie dagen later was de meneer
weg en weer terug in Madrid waar
hij iets hoogs bij het ministerie van
marine is. Een brief van het minis
terie naar de burgemeester van Sitges,
of men maar een, twee, drie wilde
ophouden met het maken van dat
parkeerterrein, want bij de kust mag
alleen iets worden veranderd met
goedvinden van genoemd ministerie.
Dat is nu zo'n drie jaar geleden.
En er kunnen nog altijd maar twin
tig auto's staan.
Op elke straathoek tetterde hij eens
hard de lucht in en riep: „Vanavond
begint de bioscoop om half tien en
van af negen uur kan men dansen
bij....".
Héérlijk, dit Spanje.
TOEN Titus bericht ontving, dat
de Joden de laatste lammeren
van hun God hadden gestolen en
opgegeten, wat hij daar zeer ontdaan
over. Die mensen waren waanzin
nig en van alle goden verlaten.
Waarom beroofden deze ondoor-
grondelijken, die toch geen ande
re bescherming meer hadden dan
hun Jahve, nu Jahves altaar? In
ieder geval bleek hier voldoende
uit, dat de belegerden ten einde
raad waren, zodat het heel ver
leidelijk was, nu een stormaanval
op de uitgeputte stad te beginnen.
Het leger snakte ernaar, na het
lange, afmattende beleg en het
was tevens de kortste en zekerste
weg naar de triomf. Zijn vader
had geen reden meer, nog vast te
houden aan de voorstelling alsof
het hier om een strafexpeditie ging.
Zijn positie in Rome was nu ste
vig genoeg, ook al had hij de
veldtocht niet zelf tot het einde
toe geleid. Als Titus nu de stad
stormenderhand inneemt, kan Ro
me hem de triomftocht niet meer
onthouden. Die nacht sliep de prins
slecht. Hij kon niet tot een besluit
komen. Een triomftocht is iets
prachtigs. Maar heeft hij niet Be
renice en zichzelf bezworen, zijn
woede tegen de opstandelingen niet
op de tempel te koelen? Met geweld
heeft hij dit keer bij Berenice niet
veel goeds bereikt. Zou hij niet
veel goed maken van wat hij die
vrouw heeft aangedaan, als hij „dat
daar" nu spaart?
Hij droeg Jozef op, nog eens,
voor de laatste keer, in onderhan
deling te treden en gaf hem op
dracht voor een aanbod, dat alle
tot dusver gedane concessies verre
overtrof. Jozefs hart klopte hem
plotseling in de keel, toen hij diep
voor Titus boog en naar Joods ge
bruik de hand aan het voorhoofd
bracht. Wat de Romein nu deed,
had de waarde van een groot ge
schenk, te meer daar hij het wer
kelijk niet nodig had om geschen
ken te geven, daar hij zijn wil
immers met sterke hand kon door
drijven. Hij wil trachten dit de be
legerden bij te brengen Nu heeft
het dus ondanks alles toch zin ge
kregen, dat hij hier bij de Ro
meinen vóór Jeruzalem toeft en
niet binnen de muren, zoals Jus
tus.
Op het vastgestelde uur begaf
hij zich naar de muur. Hij was
alleen, eenvoudig gekleed, zonder
wapens en zonder tekenen van zijn
priesterlijke waardigheid. Hij stond
tussen belegerden en belegeraars,
een nietig mensje op het kale
land hoorde alleen het kloppen van
zijn bloed. Achter zich vöelde hij
de koude spottende blik van Tibe
rius. Alexander, voor zich las hij
haat, woede en verachting in de
ogen van Simon Bar Giora, van
Amram, zijn jeugdvriend en van
Johannes van Gischala. Ondanks
de hete zon was hi] ijskoud over
zijn gehele lichaam. Toen hij be
gon te spreken, klonken zijn woor
den hem zelf eerst hol en vreemd,
maar gaandeweg werd hij meege
sleept en sprak hij helder, vurig
en onomwonden als nooit tevoren.
De Romeinen luidde zijn aanbod,
zouden in geval van overgave de
bezetting weliswaar gevangen ne
men, maar niemand van hen zou
ter dood gebracht worden. Verder
zouden de Romeinen nog vandaag
offerdieren voor de tempel door
laten, mits men ook het voor Jah
ve bestemde offer van de keizer,
het volk en de Senaat van Rome
aannam en aan Jahve opdroeg, zo
als dat vroeger ook was gebeurd.
De Joden op de muur hadden
Jozef met weinig hoop op uit
komst zien komen, maar nu ke
ken zelfs velen van de Makkabi-
lieden verlangend naar Simon en
Johannes en hoopten, dat ze dit
aanbod zouden accepteren. Dit
was toch werkelijk een groot en
mild aanbod.
Maar Simon en Johannes dach
ten er niet aan. Als ze zich over
gaven, wat voor leven wachtte
hen dan? Ze zouden dan meege
voerd worden in de triomftocht
en daarna als lijfeigenen in de
één of andere mijn moeten wer
ken! En zelfs als de Romeinen
hun hun vrijheid lieten, zouden ze
dan onder Joden kunnen blijven
leven, na alles, wat er gebeurd
was? Ze zouden, als hun oorlog
mislukt was, voor hun verdere
leven door de Joden gemeden
worden. Maar deze overweging
gaf niet alleen de doorslag. Er
waren diepere gronden. Ze waren
nu zover gegaan, dat het land
met de bodem gelijk was ge
maakt en de tempel een doden
huis was geworden. Ze hadden de
lammeren van Jahve opgegeten.
Er was nu iets in hen, dat hen
drong deze weg tot het einde toe
te gaan. Ze hadden dus, nog zon
der te weten hoe het aanbod van
de Romeinen zou luiden, hun ant
woord al voorbereid.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
veerkrachtig-plooihoudend-wasbaar
VANACHTER het tafeltje voor de
open deuren, waar ik zit te schrij
ven, kijk ik op de weg. Tien minu
ten geleden wandelde er een agent
langs (niet die van de autonummers,
maar een collega) met een grote
trompet in de hand.
NOG EVEN zakelijk. Ik vertelde u
een vorige keer al, dat ik naar
Spanje ging om te kijken hoe die Air
tour-reis in elkaar zat. Wel, ik deed
het andersom, maar de officiële volg
orde is eerst Sitges en dan Barcelona.
In die laatste plaats zit men dan dus
in die Residencia Benelux en u eet
maar rustig een eindje weg, drie
keer per dag. In Sitges is het anders.
Daar krijgt u een appartement, voor
NEW YORK (U.P.) De New
Yorkse kunstverzamelaar Wal
ter P. Chrysler, een der erfge
namen van het Chrysler automo
biel concern, heeft op en veiling
in New York een schilderij van
Renoir gekocht voor 255.000
dollar.
In totaal bracht de veiling van zeven
tien Franse schilderijen uit de verzame
ling van Thelma Chrysler o.a. van
Renoir, Degas, Toulouse Lautrec ruim
anderhalf miljoen dollar op.
AMSTERDAM. Hoogenibosch Schoe
nen zal een nieuw magazijn bouwen,
dat uit eigen middelen zal worden ge
financierd, zo werd in de jaarvergade
ring meegedeeld. Er is geen emissie te
verwachten. De maatschappij is zeer li
quide.
De berichten over de prijsverhoging
van schoenen acht de directie nogal sen
sationeel. Een feit is, dat de huiden-
prijs is gestegen en het leer interna
tionaal duurder is geworden. De landen
achter het ijzeren gordijn verstoren het
prijspeil. In Argentinië werd aan de
huiden grote schade toegebracht.
De winstmarge is op het ogenblik sta
biel. De verkoop is zeer gunstig.
De uitgebloeide vroege tulpen zien er
nu niet zo fleurig meer uit en ik kan
mij voorstellen dat men de ruimte
graag benutten wil voor iets anders.
Dat kan, doch dan dient men de bol-
en voorzichtig op te nemen en ze elders
in de tuin dicht bij elkaar op te
kuilen; liefst op een licht schaduw
plekje of althans zo dat ze op het heetst
van de dag niet in de felle zon staan.
Daar kunnen ze dan langzaam afster
ven en de lege ruimte kan men voor
andere bloemsoorten benutten.
Advertentie
met actieve,beheerste zenuwen
Mijnhardt's Zenuwtabletten
De regeringen van Nederland en de
Federatie van Malakka hebben nota's
uitgewisseld om te komen tot afschaf
fing van paspoortvisa.
piimmMnmminiuMmHwiiinmiwiiimimmmimiwiiMHiiHimmmiwmHiiimmnimnmwiniiiimmMninmiwimmiuiinmmiiinnmiiinwiHiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimNiiiiiiiiimwiiiiiiiiiiiiis
63. Hoe was het vuurwerk aan de he
mel gekomen? Dat laat zich licht raden.
De maat was zozeer geschrokken van
de magnesiumfakkel, dat hij deze zon
der zich te bedenken in het schuurtje
van zich had afgeworpen. En, zoals de
lezer weet, bevond zich daar de voorraad
vuurwerk, die graaf Bandelos bewaarde
ter gelegenheid van de val van het Huis
Kletzky. Terwijl achter hem het vreug
devuur losbarstte, was de maat gillend
weggelopen. Het was wel erg sneu voor
de graaf, dat het vuurwerk op zo'n onge
legen moment ontbrandde. Het Huis
Kletzky was immers helemaal niet ge
vallen integendeel, het had nog nooit
zo hecht overeind gestaan. Wat gevaar
liep, was het Huis Bandelos, waar nu
aan alle kanten vuurpijlen, gillende keu
kenmeiden, zevenklappers en donderbus
sen doorheen schoten! En de graaf had
nog wel zoveel moeite gedaan, om zijn
slot voor de overslaande Kletzkische
brand te behoeden!
Er ontstond natuurlijk een grote ver
warring. Nu overal kleine en grote bran
den woedden, wist niemand meer goed,
wat er nu het eerst moest worden ge
blust....Maar niet alleen op het eiland
Punt werden de gemoederen door het
vuurwerk verhit. In Tovstad, waar alle
aanhangers van graaf Bandelos woon
den, werden onder groot gejuich de vlag
gen uitgestoken. De inwoners twijfelden
er niet aan, of het Huis Kletzky was
werkelijk gevallen....
Een paar vakantiegangers, die
gisteren in de Drentse staatsbossen bij
Orvelte hebben gepicknickt, zijn te on
voorzichtig met vuur omgegaan. Daar
door is zes hectare bos en een heide
veld verbrand.
Drie brandweerkorpsen en zestig vrij
willigers hebben een urenlange strijd
geleverd tegen het vuur.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Sliedrecht W. C. Tuk
ker te Rotterdam, te Ommen A. J. de
Jong te Scheveningen, te Vreeswijk J.
Smit te Groot Ammers. Aangenomen
de benoeming tot bijstand in het pasto
raat arnhem, ds. H. J. Hak, em. pred.
aldaar.
GEREF. KERKEN.
Beroepen te Warns K. Bisschop, kand.
te Rotterdam, te Wanmels P. M. Brou
wer te Schilwolde, te St. Pancras L.
C. Rietveld, kand. te 's-Gravenhage; te
Numansdorp P. C. L. de Jager te
Raamsdonk, te Wormerveer (tweede
maal) A. Prins te Winsum.
Examen: de classis Stadskanaal heeft
prep. geëxamineerd en beroepsbaar ver
klaard de heer J. Noordhoff, Raadhuis
kade 20, Wildervank. Hij is terstond
beroepbaar.
