Onderonsje van jarigen ONTROERDE DANK VAN DE VORSTIN Kustvaarder met man en muis vergaan EEN MILJOEN OM WEG TE GEVEN Aanval op Unilever Italië weinig uitnodigend Rusland - niet Israël - spint zijde bij conflict tussen Egypte en Irak Westen beziet Midden Oosten nu met begrip - TOT OVER VIJFENTWINTIG JAAR - De BiltOveral opklaringen Amerikaanse trotseerde politie Heel Nederland leefde mee via tv-schermen PROTESTANTS-CHRISTELIJK DAGBLAD VOOR ZEELAND ONGEDWONGEN GESPREK WERD VERRASSING VOOR 50-JARIGE DAMES OP SOESTDIJK Op een meter Nog een wens Bromfietser bij Kapelle gedood' Herdenking op Franse begraafplaats Bijna zelf Zie verder pagina 3 Haat Vreedzaam naast elkaar DE DRAMATISCHE ONTKNOPING VAN EEN BENAUWEND ZEEMYSTERIE: Vier doden Boel O Hoofdkantoor: Goes, L. Vorststraat 90, telefoon 01100-2438; bij geen gehoor: Hoofdredacteur 01100-2503; Chefred. 01100-3991; Postbus 4, giro 116666. Bijkantoren: Middelburg, Korte Delft 50, tel. 01180-2009; Vlissingen, Rembrandtlaan 24, tel. 01184-3224; Terneuzen, Nieuwstraat 38, tel. 01150-3189, Zierikzee, Havenpark 24, tel. 01110-2991 Directeur: JACQ DE SMIT - Hoofdredacteur: R. HAGOORT eeuwsch Dagblad Abonnementsprijs f 0,56 per week, f 7,per kwartaal Losse nummers 13 cent. Advertentietarieven op aanvrage. - Rubriek Kabouters 7 cent per woord met een minimum van f 1, 14e Jaarg. No. 1589 Vrijdag 1 Mei 1959 PHILADELPHIA (U.P.I.) Een 70-jarige Amerikaanse vrouw, Ca therine Ranonis, heeft gisteren in de derde verdieping van haar wo ning vier uur lang een beleg door de politie weten te doorstaan; hoe wel zij zich later vrijwillig over gaf, werd zij door het publiek toe gejuicht als de morele overwin naar in de strijd. Drie kwartier lang bekogelde de politie haar met traangasbommen, maar telkens weer deed zij een gebrul van vreugde opgaan uit de kelen van de duizenden toeschou wers als zij de bommen opraapte en uit het raam terugwierp naar de politie, die zich huilend en proestend terug moest trekken. De strijd was begonnen toen me vrouw Ranonis uit haar raam wa ter uitgoot over het personeel van een begrafenisonderneming: zij had er bezwaar tegen dat de lijkauto's altijd voor haar deur geparkeerd werden. Toen de politie arriveer de. barricadeerde zij zich, gewa pend met een geweer, op de derde verdieping. Vanuit het raam lach te zij de politie uit: „Kom me maar halen!" Zij weigerde met een geestelijke te onderhandelen: de godsdienst had hier niets mee te maken, vond zij. Toen men haar zoon naar bo ven stuurde om met haar te pra ten, riep zij: „Jóhn, ga weg, ge hoorzaam je moeder!" En om te laten zien dat het haar ernst was, zond zij hem een waarschuwings schot na. Te langen leste gaf zij zich over, omdat zij zich begon te vervelen: de politie deed niets meer. en dus was het niet leuk meer. Namens de bevolking van het Ko ninkrijk der Nederlanden biedt een nationaal comité, welks leden vrijwel alle levensbeschouwelijke, maatschap pelijke en politieke groeperingen der bevolking vertegenwoordigen, koningin Juliana ter gelegenheid van haar vijf tigste verjaardag, één miljoen pulden aan. Dit bedrag, dat door de gehele be volking, zowel hoofdelijk als in groeps verband is bijeengebracht, gelieve Hare Majesteit naar eigen inzicht te bestem men voor algemene doeleinden. De verjaarsgeschenken zijn een uiting van de warme genegenheid en oprechte eerbied welke de bevolking van het Koninkrijk de jarige Konin gin toedraagt". Aldus de tekst van de oorkonde die koningin Juliana gistermiddag werd overhandigd. Zij was op kalfsvel aan gebracht door de calligraaf G. Haal- boom uit Utrecht. Na de senator Trobucchi heeft nu ook de Italiaanse minister van financiën een scherpe aanval gelanceerd tegen Van den Bergh, de dochtermaatschappij van Unilever. Deze aanvallen staan wel in scherp nodigingen van de Italiaanse regering contrast tot de herhaaldelijk gedane uit- tot buitenlandse investeringen. Van onze speciale verslaggever PALEIS SOESTDIJK Zon der een woord te kunnen uitbren gen en zichtbaar ontroerd keek koningin Juliana gistermiddag in de Stuczaal van het paleis naar een van de cadeaus die liaar net namens de bevolking waren aan geboden. Prins Bernhard had haar geholpen met het open maken van het kleine witte pakje, haar kinderen verdrongen zich om de moeder die kennelijk zo blij was verrast met het horloge dat de Prins haar om de pols deed. Oh, wat prachtig, vond prinses Beatrix en zij sloeg van verbazing de hand voor de mond. Het was, in deze kleine kring van genodigden, een tafereeltje zoals het zich in elk gezin tijdens de ver jaardag van de moeder zou kunnen afspelen, zó intiem, zó echt. De Koningin vond de microfoon die haar op datzelfde moment met het hele land verbond, en de televisieca mera's vonden haar, tot op een me ter afstand. Zij was als het ware in de huiskamers, toen zij sprak: Wat zal ik zeggen tegenover zoveel hartelijk heid. Ik ben er diep door ontroerd en er door overweldigd en met een na drukkelijke buiging van het hoofd ik dank er u allen van harte voor. In het licht van de schijnwerpers fonkelden de 275 briljanten gezet op platina. Het horloge is Zwitsers fabri kaat. aan de armband is in Nederland 345 uren gewerkt. Jhr. mr. C. J. A. de Ranitz zei als voorzitter van het na tionale comité: Moge dit horloge me-: nig gelukkig uur voor u aanwijzen. Eerder had hij zonder enig by- zantisme van hart tot hart" gespro- Van onze correspondent KAPELLE. Op de rijksweg nabij het buurtschap Dijkwel is gisteren de bromfietser M. Boonman uit Kwaden- damme door een auto gegrepen en ge dood. De heer Boonman stak de rijks weg over, naar de richting 's-Graven- polder. Een Amerikaanse personenauto greep de bromfietser. Van onze correspondent KAPELLE. Op de Franse militaire begraafplaats hebben vertegenwoordi gers van het Franse vlootdetachement, dat momenteel in Rotterdam is, een krans op de graven gelegd. Van de marinebasis Vlissingen waren eveneens vertegenwoordigers. ken tot zijn koningin en haar al meer fraaie cadeaus aangeboden. Eerst een bedrag van precies één miljoen gul den, dat zij naar eigen inzicht kan aan wenden voor goede doeleinden. Hon derdduizenden mensen hebben er aar, bijgedragen, velen door briefkaarten vergezeld met treffende opdrachten. Ook hiervan werden er een aantal aan geboden. Dan was er deze dag nog een tweede persoonlijke wens die in ver vulling ging: de modernisering van de werkkamer van de Koningin. Als sym bool werd haar een staal van het licht grijze tapijt aangeboden, dat, als deel van het geschenk, zal worden ge knoopt. Ik moet u bekennen, zei de Koningin dat de ijver waarmee uw comité en zijn medewerkers bezig zijn geweest, zo groot was dat die mij van tevoren niet geheel heeft kunnen ontgaan. Bijna had ik in een verstrooid moment zelf een bijdrage in één van de bus sen gestopt, zó schenen die te pleiten voor een of ander nobel doel. Ook alle goede wensen, thans hier vertolkt en door vele gevers mij ge zonden, zullen mij met nieuwe moed bij het begin van mijn tweede eeuw helft vervullen ook al hoop ik niet het einde daarvan nog te beleven. Ik ben gelukkig, terug èn vooruit te mogen zien, samen met hen die mij lief zijn, intens dankbaar ook mijn moeder nog in mijn nabijheid te mo gen hebben. En tevens gelukkig, om ringd te zijn door zoveel echte warme hartelijkheid en sympathie. TEL AVIV Hoezeer men op het eerste gezicht ook zou kunnen denken dat Israël de interne strubbelingen in de Arabische wereld met welge vallen gadeslaat, het moet ieder weldenkend mens duidelijk zijn dat het tegendeel waar is. Is raël is dan ook allesbehalve de lachende derde bij het con flict tussen Egypte en Irak. Steeds weer betoogt men hier dat de Israëlische buitenlandse politiek gericht is op een vreedzame ontwik keling in het Midden Oosten. Haar den van onrust, centra van span ning in de omringende Arabische landen zijn bepaald niet in het be lang van de staat Israël. Uit prac- tische overwegingen. Uit ervaring weet men dat interne strijd van de Arabische landen de ge meenschappelijke haat van deze lan den jegens de Joodse staat niet af zwakt, integendeel. Deze landen pro beren elkaar wat vijandelijke gevoe lens ten opzichte van Israël betreft te overtroeven. Daarbij komt dat ruzies tussen de Arabische landen vaak heel snel worden bijgelegd. In Israël heeft men altijd het stand punt gehuldigd dat een oprecht streven naar eenheid in de Arabische wereld, vrij van agressieve gevoelens tegen dit land dus niet uit zucht naar ex pansie, onder leiding van de een ol andere dictator moet worden toe gejuicht. Dat zou namelijk wel eens kunnen leiden tot het zoeken naar een vreedzaam naast elkaar bestaan met het Joodse land. De werkelijkheid van vandaag is ge heel anders. De Arabische landen zijn verder van elkaar verwijderd dan ooit. Wat men hier als het belangrijk ste gevolg beschouwt van de breuk tussen Kairo en Bagdad is de daling van Nassers prestige in de ogen van de Arabische openbare mening. Een jaar geleden was het ondenkbaar dat Arabische volksmassa's Nassers por tret in het openbaar vertrapten en be spuwden; dat vier Arabische landen de Arabische Liga zo goed als boycot ten als gevolg van hun slechte verhou ding met Nasser! Dit alles betekent geenszins dat Is raels positie in politiek en in militair opzicht verbeterd is. Nasser zorgt er voor dat de vrachtvaart van en naar Israël door het Suezkanaal onmogelijk blijft, Kassem roept onder luid gejuich van zijn aanhang om een „tweede ronde" tegen de Joodse staat. Dezelf de Nasser en Kassem, die zowel van de Sowjetunie als van Amerika en En-1 geland moderne wapens krijgen, ter wijl Washington als voorheen wapen verkoop aan Israël weigert. Als lichtpunt staat hier tegenover dat de jongste ontwikkeling in het Arabische blok de in het Westen wijd verbreide mening heeft opgeruimd als zou Israël de enige rustverstoorder in het Midden Oosten zijn. Als zou het bestaan van de Joodse staat een har monische ontwikkeling van dat blok in pro-westelijke zin verhinderen. Opeens is bewezen dat Israël helemaal niet het centrale probleem van het Midden Oosten is en dat het bij de Arabische broederstrijd in werkelijkheid om ge heel andere dingen gaat. De voorstelling dat de eenheidsbe weging in de Arabische wereld een on stuitbaar proces is in de zin van Eén volk, één staat, één leider heeft een zware deuk gekregen. Steeds meer helt men over naar de Israëli sche opvatting. Deze luidt: de economische, poli tieke, culturele en zelfs godsdien stige verschillen tussen de Arabische volken zijn veel reëler, zij werken veel meer scheidend dan die tussen de Scandinavische en Zuidameri- kaanse staten. Waarom kunnen de verschillende Arabische volken niet vreedzaam naast elkaar leven, zon der te behoren tot een uniforme eenheidsstaat? Het Midden Oosten is een mo zaïek van volken en stammen in afkomst, geloof, taal en zeden, economisch en wat beschaving betreft totaal verschillend. Zeker de helft der bevolking van het Midden Oosten be hoort niet tot het volk der Arabieren. Behalve Turken en Israëli's zijn er de Koerden, Druzen, Maroniten, Kop ten en vele anderen. Na de Tweede Wereldoorlog zijn de ze volkeren bij de nieuwe indeling door de overwinnaars volkomen genegeerd. Noodgedwongen en slechts voor het oog zijn zij geassimileerd met de Ara bische volken temidden waarvan zij le ven behalve de Israëli's uiteraard. Zij voeren echter een eigen leven als volk en hebben het streven naar auto nomie nimmer opgegeven, ring voorgesteld deze niet Arabische minderheden in de Arabische landen als helse machine te gebruiken. Zij heeft zich daar consequent van ge distantieerd. De Sowjetunie met haar veel minder preutse politiek heeft er echter voor gezorgd, dat dank zij haar bedreigin gen het volk der Koerden, dat voor het grootste deel in Irak woont, tot een zeer bruikbare zweep is geworden. Deze zweep kan gebruikt worden wan neer het Moskou nuttig lijkt; vooral om premier Kassem er van af te hou den zich in westelijke richting te oriën teren. De Koerden kunnen op deze manier aan nationale autonomie gehol pen worden of aan volkomen afschei ding van Irak. In Moskou weet men dat Kassem zich verzet tegen een algehele op slokking van zijn land door het communisme Paradoxaal genoeg is het juist de onophoudelijke propa ganda van Nasser, over de zoge naamde communistische gezindheid van Kassem, die hem tegen wil en dank steeds meer in de armen van de Russen drijft. Zij waren allemaal tegelijk jarig met koningin Juliana en zij werden ook allemaal vijftig jaar. Uit alle provincies waren 55 dames naar Soestdijk gekomen om hun Koningin te feliciteren. De vorstin draaide prompt de rollen om en ging ook hen feliciteren in een echt onder-ons-gesprek, waarover de vijftigjarigen nog heel lang zullen napraten. Het was, buiten het programma om, weer een van die spontane opwellingen van de vorstin, die haar feesten altijd een verrassend element geven. INEENS was koningin Juliana van het bordes af en stond zjj bij de 55 dames uit het hele land die gisteren óók vijftig jaar waren ge worden. „Wel gefeliciteerd, dames", riep zij en even later was er al een gesprek gaande, zo onge dwongen als het zelden met een vorstin zal zijn gevoerd. „Weet u nog, hoe laat u geboren bent?", informeerde de Koninklijke jarige, „ik om twin tig voor acht." Een dame deelde trots en wel mee dat zij al oma was, waarop een ander haar meende te kunnen overtroeven met het bezit van twaalf zonen. Mevrouw Sukkel-Hardeman uit Rhenen deed haar tasje open en gaf de Koningin eenzelfde fo tootje als 49 jaar geleden naar het paleis was gestuurd van de toen éénjarige Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina Hardeman. „Leuk", vond de Koningin, „maar hebt u het spaarbank boekje nog, dat mijn moeder u toen heeft ge stuurd?" Het gesprek flitste heen en weer als tussen vrouwen die elkaar al lang goed kennen. De Ko ningin wilde weten hoe het nu met de viering van al die verjaardagen moest en hoe lang de dames hadden gereisd om dit mee te maken. Laten we een afspraak maken, stelde de Ko ningin haar medejarigen tenslotte voor. Voor als we 75 zijn geworden, dan doen we het nog eens over. En met een „Tot over 25 jaar" nam zij afscheid. Van onze scheepvaartredacteur ROTTERDAM Vier Duitse zeelieden zijn woensdagavond, een half uur voor middernacht, het slachtoffer geivorden van een triest avontuur, toen hun kleine vrachtvaarder dicht bij de Neder landse kust overvaren iverd door de 5000 tonner Urundi, eveneens een Duits schip. Bij deze scheeps ramp is de Mariene uit Haren aan de Eemsvermoedelijk di- rekt gekanteld en onmiddellijk gezonken. De Urundi van de Deutsch- Afrikanische Schiffahrtgesell- schaft te Hamburg die naar Bre men onderweg was na te Rotter dam een deel van haar lading te hebben gelost, seinde kort na het ongeluk, dat zij een klein schip „Kuemo" had overvaren. Aan vankelijk nam men aan, dat dit de naam van het scheepje was, maar later begreep men, dat daarmee het type schip werd be doeld. De juiste naam van dit kustvaartuig is een half etmaal verborgen gebleven, hoewel binnen enkele uren negen sche pen en een vliegtuig naarstig zochten naar drenkelingen en restanten van het schip. In de eerste plaats wijdde de Urundi de grootste aandacht aan dit sombere werk. In een radiotelefonisch gesprek met haar kapitein Heinrich Mahlow, ver telde deze ons gisteren in de loop van de ochtend nog niets te hebben gevon den. Intussen kruisten nog acht schepen in de buurt van de noodlottige plaats. Het betonningvaartuig Delfshaven vond een stuk luik en een kurkezak, de redding boot Prins Hendrik viste een gebroken luik en een wrijfhout op, het Duitse schip Johannes Russ pikte een luik en een plastic emmer op, de Aludra trof twee luiken bij elkaar aan en de Abbe- ke'rk haalde een loopplank op. De Ne derlandse schepen Kreeft en Bram had den nog niets van zich laten horen. Maar alle i-nndefen tezamen gaven nop geen enkel aanknopingspunt tot de oplossing van dit benauwende zeemysterie Tot omstreeks het middaguur het Duit- Advertentie se vrachtschip Thorwald twaalf mijl zui delijk van het lichtschip Tessel een rood wit geschilderde reddingboei zag drijven. Daarop stonden de woorden: Marlene- Haren. Spoedig bleek, dat deze boei niet af komstig kon zijn van een Nederlands schip. In de Duitse plaats Haren aan de Eems was echter wel een schip met die naam geregistreerd. Het betrof de voor malige Nederlandse kustvaarder Nan, die vorig jaar door een Delfzijlse scheep vaartmaatschappij verkocht was aan H. Schulte te Haren. Deze zeeman en diens schoonzoon, die als stuurman voer, met twee scheepsjongens, zijn nu ten onder gegaan op het 26 jaar oude schip met een draagvermogen van slechts 250 ton, dat gebouwd werd op een Groningse werf. De Mariene was van Duisburg via de Rijn en het Amsterdam-Rijnkanaal ge varen naar Amsterdam, waar het een lading stukgoed met bestemming Aar- hus in Denemarken had ingenomen. Woensdagavond om zeven uur was zij de sluizen van IJmuiden gepasseerd en had zee gekozen, voor de laatste maal...... Hoewel alles erop wijst, dat het zo moet worden aanvaard, gelooft de Ha- rense bevrachter Schoening er nog niet in. De boei kan verloren zijn, zegt hij. En omdat de Mariene geen radio aan boord heeft, kan zij zich niet melden. Advertentie zakdoeken Om nooit te vergeten fHet K.N.M.I. in De Bilt berichtte gisteravond om 33.15 uur: Opklaringen en op de meeste plaatsen droog weer. Overwe gend matige wind uit westelijke richtingen. In het westen iets min der koud, maar in het oosten iets lagere temperaturen dan gisteren. MIESJE: Het was een mooi feest hè? 2 MEI: zon op 5.10. zon onder 20.04; maan op 3.07. maan onder 14.35.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 1