De kinderen danstende raketten
knalden niet meerde zon scheen
kuis vc
BRIEF VAN
VON BRAUN
DE NATUUR
ra.ó
door Zeeland
P. W.RUSSEL'S
KAPPIE eri de Kletzkische vlam
Uit de kerken
Dinsdag 14 april 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
EN DE FOTOGRAAF
ZONG TEVREDEN
Meeg
enomen
Publiceer maarUit de kerken
Bij de buren
v. B. liet waarschuwen 1
VANOCHTEND,
VANAVOND,
Hoge Autoriteit legt
crisisplan voor
in en om uw huis
EEN hele gekke dag, giste
ren. Je gaat 's ochtends
de deur uit met het idee,
iemand in Heemstede te be
zoeken en 's middags ben je in
eens in Scheveningen, na eerst
nog in Utrecht tussen de mili
tairen in de Kromhoutkazerne
gezeten te hebben. Maar het
zonnetje scheen en de fotograaf
zong het hoogste lied. En de
eerste dag van deze week be
gon aldus.
De zaal was donker en iemand zei:
Pas op voor het afstapje. Dat was dan
gisterochtend om tien uur in „Palace"
in Rotterdam. Op het toneel dansten
handenvol jonge lieve meisjes. Niet
zomaar, maar met een doel. Zij dansten
met verkeersborden in de hand, of
zij waren in de uniform van verkeers
agent gestoken of zij stelden auto's
voor. Ik vroeg wat het allemaal be
tekende.
„Veilig Verkeer heet het en het is
een modern dansspel", vertelde me
mevrouw F. B. Ratté-Plukhooy, naar
wiens ontwerp en onder wiens leiding
de meisjes van de Gemeentelijke H.B.S.
uit Rotterdam deze bijdrage aan een
veiliger verkeer leverden.
Jawel, want zo zie ik deze dans.
Het mag dan een generale repetitie zyn
geweest voor de uitvoering van van
avond, en mevrouw Ratté vertelde me
wel dat het in de bedoeling lag zoveel
mogelijk van de 500 meisjes van de
H.B.S. op deze avond te laten mee
spelen (300 komen er op de planken),
maar dit dansspel zie ik als een vorm
van „Zorg dat het veiliger wordt".
Het zijn niet alléén de folders met
„Ouders leert uw kinderen oversteken",
het zijn niet alléén de bromfietscur
sussen en de publicaties „Wees een heer
in het verkeer" het kan ook in het
spel, in het dansspel.
Want al die meisjes, die vanavond op
dat Palace-toneel staan en al die kijken
de ouders en anderen nemen er tóch
iets van mee.
En daar gaat het me om.
TOEN naar Heemstede dus,
zoals ik u al zei. Ik zocht
een jongeman, net twintig ge
weest. Er was me gezegd, dat
hij correspondeert met een man
als Werner von Braun. En dat
hij vandaag „voor de radio
komt". Dat leek me reden ge
noeg hem op te zoeken.
Rudolf Spoor heet hij, maar zijn
moeder vertelde me: „Neen, Rudolf is
niet thuis. Hij is in de kazerne, in
Utrecht. Ja hij is al een jaar in dienst".
Ik zag een foto van Von Braun, mét
handtekening en ik zag Rudolfs zusje,
die waterpokken had en toen gingen de
fotograaf en ik maar direct naar
Utrecht.
Uithoorn wie had er nu gister
ochtend gedacht dat ik daar zou komen
bood me een uitsmijter en de mid
dag was nog jong toen de wachtcom-
Alioaar ik mij een half uur op de
boulevard heb begeven. Op een ter
ras. In de zon.
Dertig minuten maar.
Héérlijk.
mandant van de Utrechtse Kromhout
kazerne zei: „Jawel, meneer, dat kan,
ik zal hem even laten komen".
In het bezoekerskamertje zaten we
even later: Rudolf Spoor en ik. En hij
had dikke boeken bij zich, die alles te
maken hadden met ruimtevaart.
Ned. Herv. kerk. Bedankt vobr Klundert
„In augustus 1957 ging de Amerikaan- (toez.): S. Meyers te Hoogblokland. Beroe-
se majoor Simons met een ballon 35 Pén Oosterwolde (Geld.): J. C. Schuur-
kilometer de lucht in. Ik las er over HIeSAen®grt!f'/+Aai\ge^,n^n ï,aar
pn het maalrte een beweidivo indruk Hendnk Ido Amoacht (toez.): P. H. de Pree
en net maakte een geweldige maruk te ingen> Beroepen te Zierjkzee (vac. C. J.
op me. loen ben ik me meteen gaan van Royen): J. B. van Assendorp, kand. te
interesseren voor alles wat met ruimte- IJmuiden-Oost. Aangenomen naar Scheve
vaart te maken had", zei Rudolf Spoor, -ningen (wijkgemeente 3): J. H. Hartzheim
Kort daarna, op 4 oktober 1957, de te Winterswijk,
eerste Russische kunstmaan de Spoet- siildr^ht toede voS^'het evïngelSue-
nik I. „Ik was reusachtig onder de in- werk): A. L. Janse de Jonge te Oostvoor-
druk", zei Spoor en „ik ging onmid- ne. Aangenomen naar Gouda (vac. J. M.
dellijk alles verzamelen: kranten en Vlaming): J. Hengeveld te Wateringen. Be-
tijdschriftenartikelen foto's uit binnen- voor Winschoten: (vac R. J. de Jong):
pn buitenland" H- R- Zijlstra te Koudekerk a. d. Rijn. Be
en Duueniana dankt V0Qr Eindhoven (6e pred pL); s van
Aii„e T,,in<,f»«or,Av, ic Bekkum te Monster Beroepen te Rotter-
Alles wat er over kunstmanen is dam (a]s predikant voor het ziekenhuis Eudo-
verschenen, van de eerste dag tot van- kia): j. C. Hagen te Leeuwarden,
daag, heb ik in een van mijn acht Beroepbaar: ds. H. G. Meynen, laatstelijk
grote plakboeken", vertelde de mili- predikant bij de Geref. kerk van Soeraba-
tair. „Ook lichtdrukken van de kunst- Ja' *ha«s woonachtig te Emmen, Valther-
maan» laan 87, tel. K 5910-1352, zal gaarne een
eventueel beroep in overweging nemen.
Maar Rudolf Snnnr wilde meer dan Chr- Geref. kerken. Bedankt voor Werken-
maar Kuaoir spoor wilde meer aan dam. N de Jong te Katwijk aan Zee, twee-
alleen krantenknipsels. Hij schreef tal te Barendrecht, G. Blom te Meerkerk
brieven. Aan Wernher von Braun en 26 en H van Leeuwen te Arnhem,
maart van dit jaar kreeg hij antwoord. Geref. gemeenten. Beroepen te Sint Ca-
Plus een foto. En dikke pakken gege- ïïlat^ln®s '0ntari°' Canada): A. Vergunst te
yens over de ontwikkeling van de ruim- °(jtuedr.aGa™ef. gemceI1ten. Beroepen te Gies-
tevaart in Amerika. „Je mag d e stuk- 5endam: B. Toes te Kinderdijk,
ken rustig gebruiken voor publicatie Doopsgezinde broederschap: Aangenomen
schreef Von Braun er bij. En onder naar Nijmegen: Jac, Krijtenburg te Houre.
zyn handtekening stond: „Director De
velopment Operations Division". En bo
venaan het briefpapier: „Army Ballis
tic Missile Agency". Jawel, allemaal op
het briefpapier van Von Braun.
Van de Amerikaanse raketdeskundi-
ge generaal-majoor Hoiger N. Toftoy
kreeg Rudolf Spoor ook al een brief,
plus foto met handtekening en een an
dere brief is naar hem onderweg van
Scott Crossfield. ,,U weet wel, de man
die deze zomer het raketvliegtuig X 15
hoopt te zullen besturen", vertelde
Spoor.
En nu? Nu komt Rudolf Spoor van
ochtend voor de microfoon te staan.
Om kwart over elf kunt u naar hem
luisteren over Hilversum-II, in het pro
gramma „Palet". Om er te vertellen
over zijn ruimtevaart-hobby en
-ervaringen.
Ja, Rudolf Spoor heeft ook een paar
keer raketten gebouwd. Zaterdag 13
september 1958 schoot hij de eerste af,
achter het ouderlijk huis. De restanten
heeft hij keurig op een houten plankje
gemonteerd en er staat bij: „Na de
start was de lanceerpijp ontploft. De
raket ging 12 meter hoog en kwam 28
meter van de startplaats op de aarde".
Dat was dan in de tuin van de bu
ren
Nog eens heeft Rudolf Spoor een
raket afgeschoten, in de duinen en
toen werd een hoogte van 55 meter
bereikt.
„Maar ik doe het niet meer", ver
zekerde hij me. „Ik las van een onge
luk in Amsterdam; een jongen, die
met raketjes knoeide, raakte er een
hand mee kwijt." En het was de se
cretaris van Von Braun, V. C. Soren-
sen, die aan Rudolf op 12 december
1958 schreef: „Ik wil deze brief niet
beëindigen alvorens uw aandacht te
vestigen op de gevaren die kunnen ont
staan bij zelfgemaakte raketten". Doe
het niet of onder leiding van deskun
digen, raadde Sorensen aan.
En aan die raad heeft Rudolf Spoor
zich heel stipt gehouden. Maar zijn
hobby blijft gehandhaafd. Dat kunt u
vanochtend zelf beluisteren.
Om 11.15 uur.
TUIST JA, en toen herinnerde de
J fotograaf zich, dat hij voor onze
Hita Beukman nog modefoto's in
het Kurhaus moest maken. Vandaar
dat wij toen zeer snel naar Scheve
ningen zijn gegaan.
De oudste inwoonster van Gouda,
mevrouw D. G. Verslootvan Rooyen.
is gisteren overleden. Zij is bijna 102
jaar oud geworden.
152
yESPASIANUS had zijn zoon
nauwlettend gadegeslagen en
ook Madame Caenis hield hem
goed in de gaten. Velen wensten de
zoon op de plaats van de vader te
schuiven. De zoon was moedig en
bedaard en zijn troepen gingen
voor hem door het vuur. En ook
die hysterische, Joodse prinses,
wier fanatisme veel meer reken
de op de jonge verliefde prins, dan
op de koude Vespasianus, poogde
steeds weer opnieuw haar invloed
bij hem te laten gelden. De kei
zer wist dit wel. Het was zijn tac
tiek de dingen bij hun ware naam
te noemen. Hij plaagde zijn zoon
dikwijls en rekende hem voor, hoe
lang hij nog moest wachten. Her
haaldelijk kwam het tot heftige
woordenwisselingen. Titus wees
er dan op, dat zijn nietsnut van
een broer Domitianus in Rome
vérstrekkende bevoegdheden had
en hij zelf in het oosten nu ook
grotere bevoegdheden wilde heb
ben.. Beiden spraken dan openhar
tig maar bars met elkaar en knor-
rig-geestig maar toch ook vader
lijk waarschuwde Vespasianus
zijn zoon voor de prinses. Toen
Antonius naar de kelder ging, had
hij vóór die tijd ten minste. Rome
nog veroverd. Titus had tot nu
toe alleen maar een paar kleine
bergdorpen in Galilea veroverd en
kon zich dus nog niet de weelde
veroorloven zijn tijd te verslapen.
Titus sloeg terug.
Voor 'het overige vertrouwde hij
op de schranderheid van zijn zoon.
Die zou wel niet zo dom zijn om
nu met een geringe kans van sla
gen naar de macht te grijpen, die
hem na een paar jaar als een rij
pe vrucht in de schoot zou vallen.
Hij hield van zijn zoon, wilde de
dynastie trachten te bestendigen
en zijn zoon beroemd maken. Zelf
heeft hij in Judea het vuile werk
opgeknapt. Titus zal na zijn dood
de dankbaarder taak te beurt val
len zijn werk te voltooien.
Ook nu liet hij zijn omgeving
lang wachten voor hij met een be
sluit voor de dag kwam. De win
ter liep in Alexandrië ten einde.
Tegen het einde van de winter
diende men de operaties in Judea
te hervatten, wanneer men daar
geen ernstige tegenslagen
riskeren.
Zou de keizer zelf een einde ma
ken aan deze veldtocht? Wie zou
hij met deze opdrachten belasten?
Waarom aarzelde hij?
In deze dagen werd Jozef bij de
keizer ontboden. Eerst nam de kei
zer hem op zijn gewone manier er
tussen.
„Je huwelijk schijnt gelukkig te
zijn, hè?" zei hij. „Het lijkt me niet
bepaald dat je zo mager bent van
diepe zelfinkeer of extase." Hij
liet deze spottende toon niet va
ren, maar Jozef voelde dat er ge
spannen verwachtingen achter
scholen.
„Desondanks", ging Vespasianus
verder, „moet je toch maar weer
eens bij je innerlijke stem te ra
de gaan, verondersteld natuurlijk,
dat je nog het plan hebt over de
gebeurtenissen in Judea te gaan
schrijven. De dingen zullen daar
namelijk in de komende maand
een duidelijker vorm gaan aanne
men. Jullie definitieve onderwer
ping zal ik mijn zoon Titus opdra
gen.
Nu moet je voor je zelf beslissen
of je binnenkort met mij naar Ro
me of met Titus naar Jeruzalem
wilt gaan." Jozef voelde zich ge
vleid. Hem als eerste deelde de
oude dus het besluit mee, waarop
allen nu reeds zo lang in een pijn
lijke spanning wachtten. Tegelij
kertijd voelde hij scherp en smar
telijk hoe hard de beslissing was,
die de keizer nu van hem eiste.
Moest hij naar Judea gaan om
met eigen ogen te zien wat hij bij
het graf van Jeremias had voelen
aankomen? Zal hij in zijn ogen
voor altijd de bitterheid over de
ondergang van zijn stad moeten
bewaren? De man voor hem heeft
weer die scherpe, harde blik. Hij
weet, dat het een verschrikkelijke
beslissing is, overweegt en wacht.
Een innerlijke band bindt hem
aan deze Romein sinds hij hem
voor de eerste maal zag. Als hij
nu naar Rome gaat, zal deze band
sterker worden, zal deze man naar
hem luisteren en hij zelf in aan
zien stijgen en veel bereiken. Met
andere banden is hij aan de Egyp
tische gebonden. Hij is jaloers als
zij met haar smalle, bruine han
den de kat Immutfru streelt. Eens
zal er een dag komen waarop hij
zich niet meer zal kunnen beheer
sen en haar kleine god Immutfru
zal doden. Niet uit haat tegen afgo
derij maar uit jaloezie. Hij moet
weg van de Egyptische, anders
gaat hij te gronde. Reeds is zijn
innerlijk leven versuft, het weefsel
van zijn gevoel verslapt en kan hij
niets geestelijks meer opnemen.
Hij moet weg van deze man, want
hij zal steeds meer macht willen
bezitten als hij langer in zijn om
geving blijft. En macht maakt de
mensen dom en brengt hun inner
lijke stem tot zwijgen.
Als hij naar Rome gaat, zal hij
een gouden tijd tegemoet gaan,
want hij zal de keizer hebben.
Maar als hij naar Rome gaat, zal
hij niets zien van de ondergang
van zijn stad en zijn land en zal
Gods tempel onbeschreven voor
eeuwig ondergaan en zal niemand
van het nageslacht deze ondergang
beleven.
Plotseling overweldigde hem een
ontoombaar verlangen naar Judea.
(Wordt vervolgd)
heeft deze militair u iets te vertellen, via
uw radio. Het is Rudolf Spoor uit Heem
stede, die wy gistermiddag fotografeerden
met de restanten van zyn eerste, zelfge
maakte, raket. .,Doe ik nooit meer",
zei hy.
0 De Emmabloemcoilecte voor de t.b.c.-
bestrijding heeft te Zierikzee 476.67 op
gebracht.
De heer Joh. Geense te St. Philips-
land behaalde het diploma fruitteelt in
de volle grond.
0 Uit Sint-Annaland is een bekende
persoonlijkheid naar Stavenisse vertrok
ken en wel de heer Jb. Geluk, die jaren
lang in de Klippelstraat gewoond heeft
en zich hier zeer vele vrienden verwor
ven heeft. De laatste jaren woonde hij
alleen, doch thans heeft hij zijn intrek
genomen bij zijn dochter in Stavenisse,
waar hij zijn laatste levensjaren hoopt
door te brengen.
0 Een konijn van de heer J. Quist te
Dreischor bracht vorige week 18 jon
gen ter wereld. Alle diertjes zijn nog in
leven.
0 Op het internationaal kapconcours te
Arnhem behaalde de heer R. Kruisifix
uit Axel het diploma „Internationaal" en
op de „Académie de Haute Mode de la
Coiffure Fran<;aise" in Parijs verwierf hij
het diploma modern dameskappen.
0 De heer R. J. ,C. uit Sas van Gent
reed met zijn auto op de Westkolkstraat.
Een zoontje van de familie Waardenburg
uit de Roeiersgang kwam op het moment,
dat de auto naderde, van het trottoir en
wilde de weg oversteken. Het kind kwam
tegen de auto en werd gewond. Dokter
v. d. Griek verleende geneeskundige hulp.
0 Mej. S. de Lugt is met ingang van
1 september benoemd als onderwijzeres
aan de School met de Bijbel te West-
kapclle.
0 Het vierjarig dochtertje van de fami
lie Hengst te Westkapelle had het onge
luk bij het oversteken van de Zuidstraat
door een auto te worden aangereden.
|l(llllllllll|llllfl|||lllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllll|||||||||||lllll|||!llllll|||||lilll!lllllll||||!lllllllllllllll||l||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||llllllllllllllllllllllll,llllllllllllll,^
uur
van achten,
slaan deze H.B.S.-meisjes in Rotterdam
op het toneel. Hun dansen is méér dan
„gewoon" dansen; als u goed wilt kyken,
neemt u er iets van mee.
DEN HAAG (A.N.P.). Gisteren is in
Den Haag tussen de Hoge Autoriteit en
de Nederlandse regering overleg gepleegd
over het plan dat a'e Hoge Autoriteit heeft
opgesteld ter beteugeling van de kolen-
crisis in de K.S.G
Volgens dit plan zou de produktie van
steenkool binnen de gemeenschap in 1959
met 3,5 procent moeten worden beperkt
en de invoer met 45 procent, Beide ten
opzichte van 1958.
De Nederlandse invoer zou moeten
dalen van 4 miljoen tot 2.7 miljoen ton,
de Nederlandse produktie zou ongeveer
gelijk blijven.
De boomfeestdag wordt dit jaar.
voor de derde achtereenvolgende maal
op 15 april, in Apeldoorn, Arnhem, Bar.
neveld. Ede, Epe, Ermeio, Voorst, Wa-
geningen en Hilversum gevierd.
Het kweken van peterselie in eigen
tuin is een prettig werkje: de groente
man zal u er niet steeds aan kunnen
helpen en het is gemakkelijk als men
het zelf in eigen tuin bij de hand heeft.
Er kan op rijtjes gezaaid worden en
voor een normaal gezin heeft men aan
twee rijtjes van een paar meter lengte
al wel voldoende. Het kruid kan im
mers ook steeds opnieuw worden afge
sneden en na het snijden dient men
dan een lichte overbemesting te geven;
de bekende tuin- en gazonkorrelmest
kan men voor dit doel gebruiken.
37-78 Toen Kraak opeens niet ver
der in het water zonk, viel er over de
opgewekt babbelende Bandelozen in de
volgboot een diepe stilte.
..Dromls!" riep een vat. hen, die Troe-
belov genoemd werd. „Waarom zinkt
die westerse schuit niet? Drie mooie
gaatjes moeten toch wel voldoende zijn,
dunkt me!"
Graaf Basilov Bandelos staarde met
een rood gezicht naar de achtersteven
van de Kraak en veinsde de uitroep niet
te horen. Maar nu begonnen ook de an
deren zich te verwonderen.
„Ja, waarom zakt hij niet verder on
der water, Heer Graaf?" werd er van
alle kanten geroepen. Moest d'at dan
niet?
De edelman schraapte zijn keel.
„Hoe heet deze rivier?" vroeg hij toen
aan zijn mannen.
„De Ondiepr!" was het gelijktijdig
antwoord. Want dat herinnerde ieder
een zich nog wel van de school.
„Nou dan," vervolgde de graaf. „Dat
duidt immers op de ondiepte van deze
rivier, nietwaar? Het schip, zinkt niet
verder, omdat het op de bodem rust.,..,
alles is precies volgens plan gedaan!"
Dit antwoord stelde allen tevreden,
behalve de graaf zelf.
„Hoe heb ik dat kunnen vergeten!"
mompelde hij. „Deze keer is mijn plan
weer mislukt gelukkig maar, dat
een Bandelos zich nooit voor één gat
laat vangen, daar heb ik het mee ge
troffen! We zuilen eens zien, of de Kletz
kische vlam s.ms ook de volgende aan
slag overleeft!"
En met die duistere woorden begaf hij
zich aan boord van de Kraak....
NED. HERV. KERK
Beroepen te Oosterwolde J. C. Schuur
man te Bleskensgraaf. Aangenomen
naar H. I. Ambacht (toez.) P. H. de
Pree te Ingen, naar Scheveningen J. H.
Hartzheim te Winterswijk.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Oegstgeest en te Papen-
drecht-Sliedrecht A. L. Janse de Jonge
te Oostvoorne, te Rotterdam (zieken
huispredikant voor Eudokia) J. C. Ha
gen te Leeuwarden.
Bedankt voor Winterswijk H. R. Zijl
stra te Koudekerk aan de Rijn.
Beroepbaarstelling: ds. H. G. Meynen,
plaatselijk predikant van de Gerefor
meerde Kerk van Soerabaja, thans
woonachtig te Emmen, Valtherlaan 87,
tel. 05910 1352. zal gaarne een beroep
in overweging nemen.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Barendrecht G. Blom te
Meerkerk en H. van Leeuwen te Arn
hem.
Bedankt voor Werkendam N. de Jong
te Katwijk aan Zee.
OUD GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Giessendam B. Toes te
Kinderdijk.
DOOPSGEZINDE BROEDERSCHAP
Aangenomen naar Nijmegen Jat
Ki ïjtemburg te Joure,
