ues EsterelZi"8"^ STUURDE DE MUIS IN RAKET BUITEN DE DAMPKRING „Wij leefden in een roes" STEEDS MEER DUITSERS BEZETTEN ZOMERHUISJES OP VLIELAND Amerikaanse vrouwelijke technici iverken voor de ruimtevaart Ook d<e kernenergie Dubbele standaard r 't eerste grijze haartje waarschuwt: Waardevolle gegevens Vrouwen beter geschikt Nieuwe voorzitter P.E.N. couturier met gitaar Zaterdag 11 april 1959 ZEEUWSCH DAGBLAD Franki L. van der Wal BENJI Rebecca Sparling (links) doet wetenschappelijke onderzoe kingen in verband met de ontwikkeling van projectielen. Elisabeth Johnson (rechts) is specialiste in de technologie der reaktoren. Zij heeft een belangrijke functie in het onderzoekings centrum van de Commissie voor de kernenergie te Oak Ridge. BIJ HET BEPROEVEN van de mate rialen, waaruit een projectiel is samengesteld, speelt alweer een vrouw, mevr. Rebecca H. Sparling, een rol van gewicht. Zij is verbon den aan de Convair afdeling van de General Dynamics Corporation te Po mona in Californië. Vaak wordt zij door de regering omtrent de techni sche problemen in verband met de ontwikkeling der projectielen geraad pleegd. Zij wordt beschouwd als een vooraanstaand deskundige op het ge bied der metallurgie. Problemen, die van belang zijn voor het perfectioneren van de brandstof fen, die het voortstuwingssysteem van de raketten voeden, zijn weer het spe ciale terrein van Dr. Marjorie W. Evans, leidster van het laboratorium voor chemische physica van het Stan ford Research Institute te Menlo Park in Californië. Zij maakte o.a. deel uit van de studiegroep voor aeronautisch onderzoek, die onder de auspiciën van N.A.V.O. te Cambridge in december 1953 is bijeengekomen. Ook op het gebied van de kern energie treden verschillende vrouwen op de voorgrond. Mej. Marion Harvey aan de katholieke universiteit te Wash ington is belast met de opleiding van de studenten in het installeren van atomische reaktoren. Mej. Elisabeth Johnson is gespecialiseerd in de tech nologie der reaktoren in het laborato rium te Oak Ridge in Tennessee, het onderzoekcentrum van de Commissie voor de kernenergie. De erkenning dat er alle reden voor is om op het terrein van de mo derne technieken ook vrouwelijk ta lent in te schakelen, begint allengs meer door te dringen. Toch is er nog veel tegenkanting te overwinnen. Zo klaagde onlangs de minister van on derwijs, Arthur S. Fleming, over „de dubbele standaard", die in de tech nische en wetenschappelijke wereld ten opzichte van de vrouw wordt ge huldigd. De technische hogescholen heten haar niet altijd bijster welkom en in vele gevallen is het niet gemakkelijk voor haar om een betrekking te vin den die overeenkomt met haar ca paciteiten. Vrouwen als Franki van der Wal en Rebecca Sparling hebben er evenwel veel toe bijgedragen om deze vooroordelen uit de weg te rui men, temeer nu het inzicht toeneemt dat, zoals de minister heeft betoogd, „meer vrouwen in het wetenschappe lijk werk moeten worden opgenomen indien wij met de ontwikkeling in de Sowjetunie gelijke tred willen hou den en in het tekort aan bekwaam personeel willen voorzien," Advertentie Marjorie W. Evans legt zich toe op het perfectioneren van de brandstoffen, die het voortstuwingsproces van de raketten voeden. Tijd voor tintgevende haarwassing (zón- der verven) met POLYCOLOR Kleurshampoo 't hóórt bij uw make-up! Crème uit de tube, eenvoudiger kan het niet. Gewoon thuis zélf doen! Bij alle drogisten en parfumerle-zaker». Tube voor 2 keer 1.' en klommen ruim 2.000 km bui ten de dampkring. Dit was een gro tere hoogte dan enig op aarde levend organisme tot dusver heeft bereikt, met inbegrip van Laika, de hond in de Russische Spoetnik II. Gedurende de vlucht kon de hartklop en ademha ling van de muis worden geregis treerd en via radio teruggeseind. Zo kon worden geconstateerd dat de muis, „Benji" genaamd, die bij het derde proefschot meeging, gedurende de gehele vlucht in goede conditie bleef, ondanks de enorme snelheden, atmosferische druk, de temperatuurs wisselingen en de uitschakeling van de zwaartekracht. BENJI, zo vertelde ingenieur Van der Wal in een lezing voor leden van het Amerikaanse raketgenootschap, „was levend en wel zowel tijdens de vlucht in de hoogste regionen als bij de terugkeer op aarde." Dit werd aangetoond door de signalen, die vrij wel tot het laatste ogenblik werden opgevangen, toen het muizenhuis", waarin Benji was opgesloten, door middel van een parachute in zee neerdaalde. Het is jammer, dat Ben ji niet bijtijds kon worden opgevist. Dit was echter niet het gevolg van een misrekening bij het vaststellen van de plek waar het muizenhuis moest worden gevonden. De schepen, die daar hadden moeten zijn. waren niet ter plaatse en Benji liet het le ven in dienst van de wetenschap. De vlucht leverde intussen waardevolle gegevens op, die van groot nut zijn bij de voorbereidingen, die onafgebro ken voortgang vinden om een mense lijk wezen op een tocht in de kosmi sche ruimte uit te zenden. DAT ZAL dan wel een man zijn, hoe wel volgens Kol. John Stapp, de medische expert van de Amerikaan se luchtmacht, de tot dusver onder nomen proeven hebben aangetoond, dat in de beklemmende ruimte van een raket het mannelijk geslacht zich veel minder stabiel gedraagt dan het vrou welijke. Franki van der Wal zet nu ijverig haar onderzoekingen voort met het doel om verdere ervaring op te doen omtrent de eisen, waaraan de mens moet voldoen, die zich aan een reis in het wereldruim wil wagen. Zeven jaar geleden heeft zij Nederland be zocht en heeft toen ook enige dagen in Groningen doorgebracht, waar zij in het herbouwde hotel Friesland lo geerde. „Ik heb van dit bezoek erg ge noten," vertelde zij, „het gaf mij de gelegenheid een aantal „wonderful Dutch people" te ontmoeten. Ik hoop er spoedig weer eens terug te-keren," Imp. LAHNEMANN Laren N.H. Postbus 18. Een roestvrije schaar, voor ver schillende doeleinden geschikt, is voor de keuken een handig nieuwtje. Men kan er zowel vis en vlees mee knip pen, als touw, karton en andere stugge voorwerpen. Die nieuwe schaar biedt echter nog meer mogelijkheden, ze is Eigen nieuwsdienst HAARLEM. „Onbegrijpelijk' noemde zowel de president van de rechtbank te Haarlem, mr. N. Ree ling Brouwer, als de officier van jus titie mr. G. W. F. van de Valk Bou- man, èn de verdedigers de misdra gingen van drie jeugdige Amster dammers, die gistermiddag terecht stonden. Zij werden verdacht van een serie diefstallen uit villa's in Bloe- mendaal en Overveen. Het waren jongelui uit nette milieus, maar hun ouders waren er niet in ge slaagd, aldus de reclasseringsrapporten, ze in het rechte spoor te houden. Wan neer er thuis aanmerkingen werden ge maakt op al te manifeste buitensporig heden, gaven de kinderen een grote mond. Hoewel hun zakgeld aan de royale kant was, hadden zij „geldgebrek" en gingen daarom geld halen". De ben de liep tegen de lamp bij een inbraak in een villa aan de Tetterodeweg te Overveen. De bejaarde bewoonster, een weduwe, hoorde 's nachts onraad en was zo kordaat onmiddellijk maar maatre gelen te nemen, waardoor het stel kon worden ingerekend. Anderhalf jaar jeugdgevangenisstraf werd geëist tegen de 22-jarige verwar mingsmonteur J. F. v. d. B., die reeds eerder was veroordeeld, maar aan slechts twee van de inbraken had mee gedaan. Het strafblad van de anderen was nog blanco. Tegen hen beiden, de negentienjarige leerling-monteur J. W. H. en de achttienöarige leerling-dia- mantklover N. W. M. W. eiste de offi cier twee jaar en zes maanden jeugd bijvoorbeeld ook te gebruiken voor het openen van bussen en flessen. Een opvouwbaar aluminium netje, dat past in elke middelgrote pan uit de keukenuitzet, voorkomt aanbranden bij het koken of stomen van aard appelen, groenten, vlees en vis. Die stomer rust op twee, eveneens op vouwbare, aluminium beugels, terwijl een derde beugel dient om het netje uit de pan te lichten. Het op die ma nier koken of stomen van voedsel heeft verschillende voordelen, omdat de aardappelen, groenten enzovoort, niet met het water in aanraking ko men. Onder andere blijven daardoor meer vitaminen in het voedsel be waard, worden de minerale bestand delen niet in het water opgelost en blijft de smaak van de spijzen beter behouden. Praktisch is een plastic lucifers étui in verschillende vrolijke kleuren dat met behulp van een zuigdop op een gladde oppervlakte wordt aange bracht. Op die manier heeft men de lucifers in de keuken altijd bij de hand. In een auto is zo'n étui overi gens ook heel handig. LONDEN Het dagelijks bestuur van het internationale schrijversgenootschap P.E.N. (poets, essayists, novelists) heeft de Italiaan Alberto Moravia aangewezen als president. Hij volgt in juli de aftredende Frans man André Chamson op. gevangenisstraf. In totaal zouden ver dachten tussen de twintig en dertig in braken hebben gepleegd. „Wij leefden in een soort roes", zei een van de jongens. De instanties, wel ke de ouders te hulp riepen voor hun probleemkinderen, faalden of lieten zon der meer verstek gaan. Een psychiater zou hebben gezegd: „Laat ze maar wat uitrommelen, zij worden wel weer ge woon," door Rita Beukman T7R klonk gitaarmuziek door de ruimte, toen wij de boutique van Jacques Esterel in de Rue Pierre Charron te Parijs binnenstapten. Tus sen karrewielen en manden in de hoek bij de etalage zat een jongeman „Paris 's fleu- rit" te neuriën en enige verkoopstertjes die in make up en manieren op Brigitte Bardot of Pascale Petit leken, liepen bedrijvig rond met armen vol kleren en stoffen. Zij droegen fleurige, jeugdige jurken, waarvan de wijde rok ken gracieus opwipten bij elke stap en leken niet in het minst op de vrij zure, ernstige ven- deuses, die men in de grote Parijse modesalons al te vaak tegenkomt. Het leek wel of wij op een gezellige fuif waren aanbeland, al wezen prijskaartjes en een coupeuse met een grote schaar aan een koordje om haar hals er op. dat men zich hier ook met zakelijker dingen bezig hield. Een vriende lijke jonge bru nette kwam een en al glimlach op ons toe en vroeg wat wij wensten. Toen wij naar monsieur Es terel vroegen gaf de gitaar geen geluid meer. Er kwam een jongeman in een leuke groene trui het trapje af naar de entresol en die zei: hier ben ik. Dat was onze eerste ken nismaking met Jacques Esterel, de chansonnier en gitarist, die zichzelf plotse ling tot coutu rier heeft ge promoveerd. de Rue Pierre Char ron richtte hij dit voorjaar een vrolijke bouti que in met een landelijke sfeer. Jonge Franse filmvedettes, of mooie Parisien- nes die dat willen worden, werken daarin afwisselend enkele uren als ven- deuses Zij doen dat met plezier en charme, wat het voor de klan ten zonder meer reeds aantrekke lijk maakt, in dit aardige mode winkeltje rond te neuzen Hier gaat mijn man graag mee naar toe om een jurk voor me te helpen uitzoeken, zei een Fran- <?aise die zich juist een nieuwe Esterel had aangeschaft. Met het oog op de verkoopstertjes was het echt niet moeilijk te begrijpen ELKE dinsdag geeft Jacques Esterel een modeshow in L'Echoppe, zijn eigen theatertje dat aan zijn boutique grenst. Zijn jonge, mooie klanten, waar onder veel balletdanseresjes, sterretjes en figuranten van de film, actrices en zangeresjes zijn dan mannequin. Esterel luistert de voorstelling op op met gitaar en chansons en Jacques Doyen, die het vorig jaar de „grand prix du disque" kreeg toegekend, met sketches en zo maar wat geestige op merkingen. ]N i p Te SINT ANNALAND werd door de Rijkspolitie het verkeersexamen afgeno men. Hieraan namen 29 leerlingen deel van de School met de Bijbel, waarvan 24 slaagden, terwijl er van de openbare la gere school 13 van de 14 leerlingen met goed gevolg het examen aflegden. Het stroomt bezoekers op die avon den, zodat men reeds lang tevoren een plaats moet reserveren om dit spectacle van mode en chansons bij te kunnen wonen Ik vond het hoog tijd dat de mode weer eens puur vrouwelijk en fleurig werd, vertrouwt Esterel ons toe, terwijl hij met de gitaar nog onder zijn arm aan de coupeuse aanwijzingen geeft voor de garnering van een jurk. Kleren mogen ook best geestig zijn, zegt hij, zonder humor heeft noch de esthetica, noch de politiek waarde. De jongeren houden niet van gecompli ceerde creaties, zij willen leuke, zon nige jurken dragen en ik wil vooral jong Parijs kleden. Femme-Femme is de naam van de Esterel-lijn voor de zomer en die naam liegt er niet om. Bij hetgeen Esterel voor de eerste collectie die hij als couturier ontwierp en uit bracht, zijn alle vrouwelijke arabesken precies op die plaatsen geaccentueerd, waar de natuur dat heeft bedoeld. Wat dat aangaat heeft Jacques Esterel de wind mee bij zijn en- trée als modeontwerper Tegelijk met deze specialist in chansons en jurken, zijn alle couturiers immers nahr een natuurlijke lijn teruggekeerd. OOK op het gebied van de stof fen is zijn keuze heel origi neel. Als „jeunes filles en fleurs" dragen zijn leuke mannequins, die er helemaal geen beroeps maniertjes op na houden en het publiek spontaan een vriendelijke glimlach schenken, wat bij alle andere couturiers streng verbo den is tijdens de shows, jurken in zonnige Provencaalse impri- mé's, landelijke streepdessins cf amusante fantasieruitjes. Die jurken hebben overwegend een wijde rok, een aansluitend lijfje met een jeugdig decolleté en de taille op de juiste plaats. ZIJN mannequins en haar vriendinne tjes zijn ook zijn klan ten, want wat Esterel maakt is te betalen voor de jeugd. Bijna alle sterretjes van cinema en theater dragen zijn jurken al en men ziet er heel wat jonge Parisiennes in flaneren op de bou levards. Ik vind het veel be langrijker dat een man zegt „quelle jolie fille" dan „quelle jolie robe", wanneer er iemand passeert die iets draagt wat ik ont worpen heb, zegt deze zingende couturier met gitaar. Zijn eerste collectie maakt wel de indruk, dat hij dat zal berei ken. Een van de gebroe ders Les Frères Jac ques komt binnen wandelen, juist tegen dat de voorstelling ..Chansons et Robes" gaat beginnen Ik zing twee liedjes, doe jij ook wat, zegt Esterel en frère Jacques laat zich bepraten. Zo is het elke week weer een verrassing, welke artisten de vro lijkste modeshow van Parijs zullen opluisteren, wat de be langstelling voor Jacques Esterels theater en boutique met de dag doet toenemen. Niet alleen bekende collega's van deze actieve en geestige chansonnier modeontwerper verschijnen echter in deze theater boutique herhaaldeli achter de microfoon met een liedi of een voordracht. Vooral veel vroi welijke artisten in de dop wagen hir hun eerste kans in het openbaar op 1 treden. Het gebeurt dan ook herhaaldelij! dat een aardige blondine of brunet die met flair als mannequin optreed zich even later als zangeres ontpop eigen verzen voordraagt of ha composities voor het eerst aan h publiek laat horen. Op woensdag 29 april a.s. zal in c Korenbeurs te BERGEN OP ZOOM c jaarlijkse culturele avond gehouden wo. den voor de leden van de afdeling eBrge op Zoom van de Christelijke Besturen bond. Het gezellentoneel zal voor he opvoeren „Om de Karashoeve". De raad van NIEUW EN SINT JOOS LAND komt maandagavond bijeen. Di agenda vermeldt o.m. verkiezing wet houder en subsidieaanvraag Groene Kruis in verband met stichting van een wijk- gebouw. Pag. 9 DEZE VROUW IN DE AMERIKAANSE laboratoria waar de problemen van de kosmische ruimte worden bestudeerd, zijn ook vrouwelijke ingenieurs en technici werkzaam. Een van de bekendste is Franki L. van der Wal, een vrouwe lijke mechanisch ingenieur van Nederlandse afkomst, verbonden aan het laboratorium voor ruimtetechnologie te Los Angeles. Van deze slanke brunette is het idee, een muis in de neus van een raket de ruimte in te sturen. Voorts Rebecca H. Sparling die zich bezig houdt met de technische problemen in verband met het ontwikkelen van projectielen. Marion Harvey is een bekende deskundige op het gebied van de kernenergie en Elisabeth Johnson specialiste in de technologie der reaktoren. JN de wereld, waar men zich bezig houdt met raketten, satellieten en geleide projec tielen, spelen ook een aantal begaafde vrouwen een belang rijke rol. Er wordt steeds veel gesproken over de mannen, die voor het wetenschappelijk on derzoek en de techniek van de ruimtevaart zulke voorname bijdragen leveren. Men zou zich echter deerlijk vergissen door te menen dat dit alles uitslui tend mannenwerk is. In de la boratoria waar de problemen van de kosmische ruimte wor den uitgewerkt, zijn ook vrou wen werkzaam en deze vrou welijke ingenieurs en technici hebben vaak schitterend werk verricht, waar haar mannelijke collega's met veel waardering over spreken. TJEN DER meest bekende is Franki L. van der Wal, zoals haar naam aanduidt van Nederlandse afkomst. Haar grootvader was eigenaar van hotel Friesland in de stad Gronin gen, waar ook haar vader werd ge boren, kort voor het gezin Van der Wal naar Amerika emigreerde. Franki koesterde aanvankelijk artistieke neigingen en ook nu nog ichildert zij voor haar pieizier. Maar de technische wetenschappen trokken haar meer aan. Zij studeer de aan de universiteit van Califor nië in Berkely en behaalde daar haar graad ais mechanisch inge nieur. Later zette zij haar studiën voort in het Koninklijk Instituut voor technologie te Stockholm, hier toe in staat gesteld door een stu diebeurs, haar verleend door de (Amerikaanse) nationale raad voor wetenschappelijk onderzoek. Zij is nu verbonden aan het laboratorium voor ruimtetechnologie te Los An geles, waar zij zich voornamelijk bezig houdt met onderzoekingen omtrent de fysiologische reacties, die bij ruimtevluchten optreden. TENEINDE deze reacties praktisch te toetsen kwam zij op het idee om een muis in de neus van een raket de ruimte in te zenden. Het vorig jaar werden ter uitvoering van dit plan drie vluchten met mui zen als passagiers ondernomen. Twee dezer projectielen legden een afstand af van meer dan 9 000 km Marion Harvey heeft aan een der universiteiten van Washington reeds vele stu denten opgeleid in het instal leren van atomische reak- •Ik toren. VLIELAND. Sinds korte tijd hangt er in de gelagkamer van hotel Bruin op Vlieland een ge schilderd portret van de vroege re burgemeester Frederik Rab. Het is een aandenken aan een markante en zeer bijzondere per soonlijkheid en ook een beetje een herinnering aan de gemoe delijke tijd, die op Vlieland zo zoetjes aan voorbij schijnt te zijn. De Vlielanders zijn zakelijker ge worden, de laatste tijd. Ze grijpen de kansen van het zich zo snel ontwikkelende toerisme met beide handen aan. Wie er nu gaat kijken vindt allerminst een stille, half ingesla pen gemeenschap, die pas tegen het seizoen weer actief wordt. Op Vlieland is men ook in de winter hard aan het werk, op meer dan één gebied. „De toeristen komen hier nu ook al in maart", zei een winkelier tevreden. Ja, we ontmoetten een mijnheer in een broek en een kleuter in een warm pak je. Ze gingen kijken bij de aankomst van de enige veerboot die in maart da gelijks aan de ook al nieuwe stei ger meert en later wandelden ze tussen de nog kale bomen in het dennebos. Vlie land, in de overgang van winter naar voorjaar, is misschien wel een geschikt oord voor mensen met manager-ziekte. Nóg wel. Maar dat duurt niet lang meer, zo te zien. De toekomstige toeristen worden in november al weer be-administreerd en de kamerverhuurders gaan al vroeg in de winter vertimmeren. In het ho tel is nooit meer die oude, vreedzame rust, waarin een voormalig varensman een goed verhaal kan doen. De dijk gravers zitten er en de vertegenwoordi gers, die een paar koffers vol souve nirs op hun offertereis hebben meege nomen. Vooral nu de voorjaarsluchten zo veel belovend over het eiland drijven ver wacht men op Vlieland, dat het nieu we toeristenseizoen niet lang meer op zich zal laten wachten. Aan het strand is het nog koud, maar op mooie da gen kan men in de bossen vroeg in de middag bijna wel zonder overjas lopen. De gasten komen ieder jaar vroeger; met Pinksteren kan men, als het weer wat meewerkt, zelfs een flin ke toeloop verwachten. Uit de vele aanvragen blijikt nu al duidelijk, dat de komende zomer wel weer eens een nieuw record kan ves tigen. Het vorige jaar was dat ook al het geval. Toen steeg het aantal over nachtingen. dat in 1957 nog 291.000, was, tot 308.000. Het spreekt, dat er wel het een en ander moet gebeuren om de ontwikke ling van het vreemdelingenverkeer bij te kunne: benen. Met betrekking tot de wegen, de kampvoorzieningen, de nieuw bouw en de vervoersgelegenheid moes ten er heel wat maatregelen worden genomen. In de winter zijn de Vlielan ders dan ook hard aan het werk ge weest. Ze zouden nog wel veel méér willen, als ze er geld voor hadden. Maar het is nog altijd zo, dat de uit keringen uit het Gemeentefonds voor namelijk worden bepaald aan de hand van het vaste aantal inwoners van een bepaalde gemeente en dat is op Vlie land maar ruim 600. De 40.000 tijdelij ke gasten, die er iedere zomer zijn, vragen méér voorzieningen dan de vas te bewoners van het eiland, maar tot nu toe wordt daar in Den Haag veel te weinig rekening mee gehouden. Ook buiten het werk, dat rechtstreeks met het toerisme verband houdt, is er in de afgelopen maanden op Vlieland veel gebeurd: bouw van een nieuw raadhuis, voorbereiding van de restau ratie van het Trompshuis (dat een mu seum wordt) en vehhoging van het dijk je, dat zich aan de Waddenzee zo sier lijk om het dorp buigt. Dit dijkje op zoele zomeravonden een romantisch oord voor verliefden voldoet óók al Ook de strandhoofden op Vlieland worden 's winters onderhanden ge nomen. niet meer aan de eisen. Het wordt ver hoogd en de Vlielanders, die aan de Oostkant van de Dorpsstraat wonen, verliezen een deel van hun lommerrijke tuinen. Het gaat allemaal hard vooruit op het eiland Vlieland: zakelijk en technisch. Maar men vindt er niet meer alles wat men er vroeger vinden kon. Vlieland heeft voor hotel- en pension gasten, die dit jaar willen komen, nog wel een paar plaatsen en misschien zijn er in de Dorpsstraat of aan de Midden weg ook nog wel kamers te huur. Maar de zomerhuisjes die zo schilderachtig in de duinen en langs de bossen staan, zijn allemaal al weer verhuurd. Het is met die huisjes een vreemde geschiedenis. Vroeger trokken er Ne derlanders in. Maar vele door eigen landgenoten begeerde huisjes zijn in de handen van Duitse badgasten terecht gekomen. Sommige eigenaren van deze huisjes verhuren ze namelijk tegen zeer hoge prijzen voor een heel seizoen en als de Nederlanders daar niet op wil len happen, dan worden de huisjes in Duitse kranten geadverteerd. Dit is dan een schoonheidsvlekje aan het zich overigens voortreffelijk ontwik kelende toerisme op Vlieland.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1959 | | pagina 9