DE NATUUR
I JAMPIE
I KAPPIE en de Kletzkische vlam
Nijmegenaren in onrust door
Oostduitse zakkenrolster
Blank bloed
zwart bloed
Woensdag 8 april 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
P.W. RUSSEL'S
Die school in Pendrecht
ploetert zo wel verder
ZO ONTSTAAT DE ZESDE VACATURE
In hart en nieren
Twee klappen
RECEPTHUILEN EN FLAUWVALLEN
Vijf jaar cel voor
dodelijke steek
Kleuter viel in
kokend zeepsop
Jei-wat?
.geen termen.
Ten koste van.
FLITS
GORDON
in het
heelal
Dan Barry
J OOM
BAZURKA
en
1 ARSÊNE
I LUPIN
Jack
Dunkley
iliummuilminimi
in en om uw huis
Uit de kerken
Uitstel van dienst? Hoe
komt u erbij!
PENDRECHT „Ik ben nu tien jaar hoofd van een schoolmaar dit breekt
me de nek. 9s Avonds in bed lig je te denken: hoe kan ik die vijfde klas9 die nu
donderdag zonder onderwijzer ziter door stomen? Neenik kom er niet meer uit".
r* MSTEREN nog voor de
klas. morgen in militaire
dienst9 onderwijzer A. van
der Wolff
Wat nu in september
heeft schoolhoofd Zielstra
zeven vacatures„Adver
teren helpt niets999 zegt hij
„Ik weet werkelijk niet hoe
ik dit op moet lossen'9.
De schoolarts van deze zo
snel groeiende Malcomesius-
school zegt: „Er wordt roof
bouw gepleegd op deze
onderwijzers99.
En dat is geen vreemde
uitspraakwanneer u tv eet9
dat bijvoorbeeld de heer
Zielstra als schoolhoofd zo9n
beetje de volgende taken
heeft: een administratieve
taak9 een pastorale taak9
een opvoedkundige taak9
ook met betrekking tot de
leerkrachten9 verlengstuk
spelen van de schoolarts9
hetzelfde doen voor de tand-
arts9 zorgen dat het melk-
geld binnenkomt9 zorgen dat
twee keer per week de vuil
nisbakken buiten gezet wor
den
Doet dat dan geen con-
cierge?999 onderbrak ik hem.
„Welnee9 dat doe ik zelf.
Een concierge hebben we
ntet9 dat is te duur99.
Er sprak vermoeid
heid uit de ogen van de
man, die gisteren tegen
over me zat. Achter een
klein tafeltje zat hy en
er lagen wat koekjes en
een paaseitje naast de
inktpot: cadeautjes van
de leerlingen. Hy keek
iet of wat hulpeloos zijn
(zesde) klas rond, de
heer Joh. Zielstra, hoofd
van de Malcomesius-
school in Pendrecht. Hij
ziet er op dit ogenblik
namelyk echt geen gat
meer in.
TK ZAL NIET trachten u een portret
i van de heer Zielstra te schilderen.
Ik weet alleen dat mensen, die hem
al lang kennen, tegen me zeggen: ,,Hij
is een schoolhoofd in hart en nieren;
hij is een man met roeping; hij is een
ware vader voor zijn leerlingen, met
verwaarlozing van zichzelf".
Dat zeggen ze over Joh. Zielstra en
die mededeling wordt volkomen be
vestigd, wanneer u zo'n twee uur met
hem praat, zoals ik gisteren deed.
Hij heeft eigenlijk iets te vragen.
Niet voor zichzelf, maar voor anderen.
Niet om er. zoals men dat graag
noemt, iets wijzer van te worden,
maar om er dik meer dan vierhon
derd kinderen wijzer mee te maken.
Dit is namelijk de korte, maar be
paald indruk makende ellende, die dat
schoolhoofd Zielstra in Pendrecht mee
heeft gemaakt.
ELF KLASSEN telt de Malcomesius-
school en er zijn nu 435 leerlingen.
Elf klassen zou moeten betekenen;
elf onderwijskrachten, maar buiten
het hoofd zijn er zes. Oftewel: vier
vacatures.
„Pendrecht is een geweldig snel
groeiende gemeenschap", vertelde me
de heer Zielstra. ,,Per jaar verdubbe
len de klassen bijna. Na september
heb ik bijvoorbeeld twee zesde klas
sen en drie "eerste. Jonge leerkrachten
hebben we nu, maar sommigen met
nog te weinig ervaring om bijvoor
beeld een zesde klas te leiden. Maar
in die zesde zitten veertien H.B.S.-
candidaten en die móéten slagen".
Gisterochtend kwam een van de
Dit is hijde man die op dit ogenblik werkelijk geen uitkomst meer ziet,
de heer Joh. Zielstra, hoofd van de Malcomesiusschool.
ARNHEM Voor de Arnhemse
rechtbank is gisteren acht maanden
gevangenisstraf geëist tegen de 51-jari-
ge M. F. W., die als zakkenrolster zo'n
vaardigheid had gekregen, dat zij de
hele Nijmeegse burgerij in onrust
bracht.
De vrouw is afkomstig uit een zeer
gegoede familie in het oostelijk deel van
Duitsland, dat thans bij Polen hoort. Zij
is in 1932 naar ons land gekomen om
hier haar opvoeding te voltooien. In 1939
huwde zij met een Nederlander, van wie
zij in 1945 werd gescheiden. Later wer
den haar grote bezittingen in Polen aan
de staat vervallen verklaard.
Omdat zij geen geld van haar voor
malige echtgenoot had gekregen, zou zij
er uit armoede toe zijn overgegaan om
enkele jaren geleden een gemakkelijk
grijpbare portemonnaie in een waren
huis in Den Bosch weg te grissen. Van
af dat ogenblik ging zij, aldus de officier
van justitie, op georganiseerde rooftocht
uit.
Haar arrestatie was een opwindende
zaak. Twee beruchte Nijmeegse zakken-
rolsters waren al gearresteerd, maar de
LITTLE ROCK (Reuter) In de
Amerikaanse staat Arkansas zal bloed,
bestemd voor transfusies, voortaan voor
zien moeten zijn van een verklaring van
welk ras het afkomstig is. Van blank
of zwart.
Gouverneur Faubus heeft een betref
fende wet van zijn handtekening voor
zien, waardoor de bepaling van kracht
is geworden. Er is door het publiek gro
te aandrang uitgeoefend om dit te doen,
aldus Faubus.
diefstallen bleven voortduren. Men
posteerde toen in de grote warenhuizen
vrouwelijke politieagenten in burger.
Verdachte scheen echter ongrijpbaar.
Stond men op wacht in een confectie
magazijn, dan kwam er bericht binnen
dat er uit een andere zaak was gestolen.
Ging men dan in allerijl daar heen, dan
sloeg de vrouw intussen haar slag bij
het confectiemagazijn. Tenslotte werd zij
toch op heterdaad betrapt.
De officier geloofde niet in het berouw
en de tranen van verdachte, die eens
gezegd zou hebben: als je iets wilt be
reiken, dan moet je huilen en flauw
vallen.
Eigen nieuwsdienst
ARNHEM. Tot een gevangenis
straf van vijf jaar veroordeelde de Arn
hemse rechtbank gisteren de 46-jarige
koopman A. G. van R. uit Arnhem.
Hij had op 26 juli bij een ruzie in een
café te Nijmegen de 36-jarige T. Crou-
wers uit Nijmegen met een dolkmes
doodgestoken. De uitspraak was con
form de eis.
AMSTERDAM Wimpje Beens,
twee jaar, is bij het spelen in de ou
derlijke woning te Amsterdam, ach
terover in een bad met kokend zeep
sop gevallen Overdekt met brandwon
den is hij in een ziekenhuis opgeno
men. -
'••Gravenïiaga, t apr.
Ter beantwoording ran Uw schrijven van
3 februari 1959 deel ik U mede, dat ik
geen termen heb gevonden om aan de heer
Arnoldus van der WOLFF de gevraagde vrij
stelling van dienst als gewoon dienst
plichtige wegens aanwezigheid van een
bijzonder geval dan wel verlenging van
het hem verleende uitstel te verlenen.
DE MINISTER VAN OORLOG,
Voor de Minister,
HET HOOFD VAKDE AFDELING
DIENSTPLICHTZAKEN,
Dat de formulering van dit soort officiële briefjes niet om over naar huis te
schrijven is, dat is bekend. Maar dit „schrijven uit Den Haag" uias geen mop,
ondanks de datum van 1 april. De inhoud ervan doet een school met bijna vijf
honderd leerlingen op de grondvesten wankelen.
onderwijzeressen het schoolhoofd ver-|
tellen: „Meneer Zielstra, ik ga weg.
Over drie maanden. Ik ga trouwen en
in Zwijndrecht wonen". Morgen, don
derdag, moet de onderwijzer van de
vijfde klas in dienst. Hij is de heer
A. van der Wolff, een jonge man nog,
maar mét eindexamen H.B.S. en de
hoofdakte onderwijzer.
„Hij heeft de vijfde klas. Hij is de
man op wie die klas drijft. Hij is zeer
goed voor zijn werk en kundig", zegt
het schoolhoofd.
Dat zijn dan samen zes vacatures.
148
TITUS kwam tussenbeide. Hij
vond Dorions eis zwaar, maar
waé Jozefs eis gemakkelijk?
Zakelijk overwoog hij Jozefs kan
sen. Hij bekeek de hele toestand
van een sportief standpunt. Als een
soort weddenschap. Het was niet uit
gesloten, dat de keizer, die Jozef
goed gezind was, hem het burger
recht verleende. Vermoedelijk zou
Madame Caenis de prijs bepalen
en Madame Caenis' prijzen waren
dat was bekend niet laag.
Tien dagen is niet lang. „Daar
moet je wel degelijk rekening mee
houden", zei hij. „Klaar? Het lood
uit je schoenen", spoorde hij hem
lachend aan met de woorden, die
hardlopers op sportfeesten mee
krijgen op hun weg.
Dorion hoorde de beide anderen
overleggen. Ze keek met haar hel
blauwe ogen van de een naar de
ander. „Waarom zou het hem ge
makkelijker gemaakt worden dan
mij", zei ze. „Ik zou u vriendelijk
willen verzoeken, prins Titus, on
partijdig te blijven en uw invloed
niet voor of tegen hem aan te wen
den."
Jozef ging naar Claudius Regi-
nus. Als het mogelijk was in tien
dagen de Romeinse burgerrechten
te verkrijgen en iemand hem daar
bij kon helpen was hij het.
Claudius Reginus was in Alexan-
drië nog trager geworden, nog
onooglijker en verwaarloosder.
Slechts weinigen wisten wat voor
rol hij speelde. Jozef was op de
hoogte. Hij wist, dat het aan Regi
nus' invloed te wijten was, dat
om maar een voorbeeld te noe
men de heren van de Joodse ge
meente tegenwoordig de joden uit
het westen met heel andere ogen
aankeken. Hij' wist, dat Reginus,
als niemand meer raad wist, al
tijd nog wel een geheim achter
deurtje kende. Met wat voor een
voudige middelen had hij niet we
ten te bereiken, dat Vespasianus,
die in Alexandrië sedert die be
lasting no rentewissels erg onpo
pulair was geworden, opnieuw weer
bij het volk in de gunst kwam.
Hij had de keizer eenvoudig won
deren laten verrichten en wonderen
konden in het oosten degeen, die
deze wonderen volbracht, altijd
populair maken. Maar eerst had
deze man uit het westen moeten
komen, voordat men tot dit be
proefde middel was overgegaan.
Jozef was er zelf bij geweest, toen
de keizer een in de stad alom be
kende lamme man weer had laten
lopen en een blinde het gezichts
vermogen teruggaf door hem zijn
hand over de ogen te strijken.
Sindsdien was Jozef nog pijnlijker
overtuigd van Reginus' kwaliteiten.
Vet en slonzig zat de uitgever
tegenover hem en gluurde hem
met zijn slaperige ogen van terzij
de aan, toen Jozef hem een beetje
stroef en onhandig uitlegde, dat hij
de Romeinse burgerrechten moest
hebben. Toen Jozef uitgepraat was,
zweeg hij een poosje. Daarna meen
de hij afkeurend te moeten vast
stellen, dat Jozef er altijd nogal
kostbare liefhebberijen cp na hield.
De inkomsten voor het verlenen
van burgerrechten behoorden tot
de belangrijkste van de provincie
en men moest daar, alleen al om
die rechten in ere te houden, niet
al te kwistig mee omgaan en ze op
prijs houden. Jozef antwoordde
koppig: „Ik moet die burgerrech
ten hebben." „Binnen hoeveel
tijd?", vroeg Reginus. „Binnen ne
gen dagen", zei Jozef. Reginus
hing lui in zijn stoel en zijn vette
handen kwabbelden zwaar langs
de leuning. „Ik heb die burger
rechten nodig om te trouwen", zei
Jozef verbeten. „Met wie?" vroeg
Reginus. „Met Dorion Fabula, de
dochter van de schilder", zei Jo
zef.
Claudius Reginu's schudde afkeu
rend het hoofd.
Jozef zat voor hem en keek
hoogmoedig en ongenaakbaar voor
zich uit. „Eerst heb je die psalm
van de wereldburger geschreven",
liet Reginus hardop zijn gedach
ten gaan. „Dat was goed. Toen
heb je met heel krasse middelen
je priesterceintuur teruggehaald,
dat was nog beter. Nu wil je die
weer wegsmijten. Je bent een on
rustige jonge man", concludeerde
hij.
„Ik moet en ik zal die vrouw
huwen", zei Jozef. „Je moet al
tijd alles hebben", zei Reginus
misprijzend. „Je moet altijd alles
hebben, Judea en de wereld, boe
ken en vestingen, de wet en ge
noegens. Ik moet je er beleefd op
wijzen, dat er een hele hoop no
dig is en men veel moet verdie
nen om al die dingen te kunnen
betalen." „Ik moet en ik zal die
vrouw", bleef Jozef wild en drif
tig volhouden. Ineens smeekte hij:
„Toe Claudius Reginus, help me.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
veerkrachtig-ptooihoudend- was ba ar
■^E HOUDEN de
zaak draaiende
door de ouders", licht de heer
Zielstra me in. ,,Drie gehuwde onder
wijzeressen met vier, drie en twee
kinderen staan vrijwillig voor onze
klassen. De school blijft dus draaien,
maar zeg ik teveel wanneer ik beweer
dat wij in dit zich dagelijks bliksem
snel uitbreidende Pendrecht een uit
zonderingspositie innemen? En nu dat
pr-iefje uit Den Haag".
Ja, dat briefje. Zeer uitvoerig had
den schoolhoofd en -bestuur aan het
Ministerie van Oorlog uitgelegd hoe
ontzettend hard men de onderwijzer
Van der Wolff nodig had. Met alle
eigenaardige bijzonderheden van dat
uit de grond vliegende Pendrecht. Een
lid van het schoolbestuur ging nog
eens zelf naar Den Haag om er alles
toe te lichten. Een uitzonderingsgeval,
heren.
..deel ik u mede dat ik geen
termen heb gevonden zo staat
er in dat briefje, dat eergisteren by
de school binnenkwam. En morgen
gaat de heer Van der Wolff de dienst
in.
7® zeggen wel, dat men de onder-
wijzers meer moet betalen. „Neen,
dat is het niet", aldus de heer Ziel
stra. „De taak van de onderwijzers
moet worden verlicht. Je hebt nu geen
uitzicht meer, je bent nooit klaar, zo
als het nu gaat lopen we er onder
door".
Hij zit met het hoofd tegen het
plafond, schoolhoofd Zielstra. Zes
vacatures nu, zeven in september; 435
leerlingen nu, 500 in september.
Ik heb nog een half uur bij hem
thuis gezeten, geproefd van de meer
dan vorstelijke koffie die zijn vrouw
zette en gekeken naar de schelpenver.
zameling van de zestienjarige zoon.
Vier, vijf keer ging de huisdeur-
bei en vier keer de telefoon, in dat
half uur, in die lunchtijd.
En 's avonds? 's Avonds zijn het de
correctiewerkzaamheden, de proef
werken nakijken, de ouders te woord
staan, de moeilijkheden met en rond
de kinderen zien op te lossen.
En 's nachts? 's Nachts ligt het
schoolhoofd dan in bed te denken: Hoe
krijg ik die vijfde klas van donder
dag af erdoor, want ze moeten naar
de zesde; en wat doe ik met die an
dere lege plaatsen; en wat moet er
in hemelsnaam op 1 september ge
beuren?
JK ZIE maar twee mogelijk
heden: onderwijzer Van der
Wolff krijgt toch nog (verlaat)
uitstel om het ergste tekort aan
leerkrachten op te lossen. Of
iemand plukt ergens uit een
boom vier onderwijzers voor
die Malcomesiusschool in Pen
drecht.
Anders gaat de zaak onher
roepelijk mis.
Ten koste van bijna vijfhon
derd kinderen.
Hillllllllllllllllllllllllllll
door
Riljiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
glIlllllilllllllNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!
NODIG.. PRATEN DOEN7TOESTÊM-/
WE LATER WEL.. JU-vtiIN&. S
UHÉBTHETGE-
H OORDI N PA KKGN
EN VERDWIJNEN i
WEL VOOR ZON!
WAARBKM1H.EHWA4R
v 2JJN DIE -AMERIKATCEK.
1$ 7T3 öAHFïE?,
ZE WmSK HIERHET HO^E1
HtóPEK HUN CULTURELE
VHaERfDMTSN OP... MAAR.
MAAROH0. -"BAS URjifl. GA
BEWS MBE .MltócHlEU-lS
door
|llllllllllllllllllllllllllllllll!llllllll
Lupin WORDT Hl ET BeQEC HT O Ni OAT HIJ
EPQOaUOOfiVSPOwehEM IB. DEE ZAAK
WORDT veaOAA&D EH OE AUTORITSITEM
ZITTEN MET
NAARWIEISDÊSIRÉ WAAL DE BEWAKERS,
HÊfUTBNTO y JA.OIEWE8P CBIETER-
ITOAOTTT U SAVQf>D siNNENGeeSACHT.
s door
^IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIL
Cosmos of Cosmea behoort tot de een
jarige zomerbloemen en kan onder glas
of in potten binnenshuis gekweekt wor
den; tenminste: men dient onder glas
te zaaien en begin mei worden de plant
jes de volle grond van de tuin ge
poot. Men kan echter begin mei ook in
de vollt grond zaaien, doch die zullen
wat later in de zomer bloeien. De
moo.e roze en witte kleuren zullen u
best vodoen, doch tegenwoordig is er
een soort met oranje bloemen. De plan
ten kun-nen wel een hoogte van onge
veer eén meter bereiken.
Minzaam knikkend naar de menigte
op de kade stapte Prins Kletzky naar
de reling met de vlam, hoog opgeheven
voor zich. Toen de bevolking van Tov-
stad echter dreigende uitroepen begon
te slaken en er hier en daar een over
rijpe vrucht tegen de romp van de Kraak
uiteenspatte, gleed er een trekje van
ichte teleurselling over zijn nobel
gelaat.
„Ik wist niet. dat wij, Kletzky's in
Tovstad zo weinig gezien waren," zucht
te hij.
„Kom, kom, Hoogheid," antwoordde
zijn Majordomus. „Ik vindt dat het al
lemaal nogal meevalt. Er is zells nog
niet geprobeerd om een aanslag te ple
gen!"
„Welzeker, dat is zo!" beaamde de
vorst verheugd. „Wij mogen over de ont
vangst niet eens ontevreden zijn."
Toch was er iemand, die zich over die
ontvangst zichtbaar ergerde. Dat was
Graaf Bandelos. Vooral toen hem per
ongeluk een zachte pruim in het gezicht
trol. Hij ging rechtop in zijn bootje
staan en zette zijn handen als een trech
ter aan zijn mond.
„Willen jullie wel eens gauw gaan
juichen!" riep hij dreigend tot de be
volking van zijn hoofdstad. „Anders laat
ik jullie allemaal extra belasting beta
len! Vooruit ik tel tot drie! Een,
twee drie: BRVO!"
„Brvoü" herhaalde de menigte gewil
lig maar uiterst verbaasd.
„Deksels!" mompelde Kappie. „Die
gooien het roer hier ja ook gauw om!
Daar zit méér achter.. Die Bandelos
heeft vast een nieuwe streek op zijn
kompas!"
NED. HERV. KERK
Beroepen te Waddinxveen: T. Lan-
gerak te Vinkeveen, die bedankte voor
Ameide en Tienhoven en voor Slie-
drecht; te Scherpenzeel (toez.): A. L.
van der Smit te Maarssen; te Opheus-
den: P. de Jong te Kootwijkerbroek.
Bedankt voor Houten: Jac. van Dijk
te Garderen.
Aangenomen naar Geertruidenberg:
vie. H. de Jonge te Overschie; naar
Lutten: vie. J. Kok te Terwinselen.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Andijk: A. L. Janse de
Jonge te Oostvoorne.
Bedankt voor Ferwerd: J. J. Lamme
te 's-Gravenmoer.
OUD GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Capelle aan de IJssel:
C. Smits, chr. geref. predikant te Slie-
drecht.
De 69-jarige wachtsman J Evertsen
uit Amsterdam, die op 21 maart aan
boord van een schip, liggende aan de
Sumatrakade, in een ruim was geval
len, is aan zijn verwondingen overla
den.
