WAROME
m
KAPPIE en de Kletzkische vlam
Zaterdag 7 maart 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
„Verkiezingen
Interesseren me
helemaal niet"
Maan
D'
GENIET RUSTIG VAN EEN BORREL
Gemengd
HOGE RAAD
HERZAG EIGEN 1
ARREST NIET
Jazz
Afgewezen
Belangrijk
Vijftien doden bij J
vliegramp in
Nicaragua
Jack
Dunkley
Zeil aau de slag
Uit de kerken
fli
fl'ÏÏW-
Ciska Vandersluys
ai
sdt*
*T"
Harry Pulleman Piet v. d. Velden
4^
Rob Oord
WÊÊk. j
Frans Noltee
Wat ZIJ willen
horen en zien
„Nauwe pijpjes, zwarte kousen? Het zijn kinderen die
geen hobbies hebben en die willen opvallen." Dat is
kort en duidelijk de mening van Corrie Visser uit Dordt.
CORRIE is zeventien en leer
linge van het Gemeentelijk
Lyceum in Dordrecht (klas
4 b). Ze heeft snel haar me
ning klaar en formuleert die duide
lijk. „Oh, dat is geen probleem, wat
ik zou doen ais ik honderd gulden
ineens cadeau kreeg. Ik zou er boe
ken voor kopen. Vooral romans;
maar in elk geval boeken, waar ik
later ook nog iets aan heb." Corrie
is lid van een amateurtoneelclub,
doet af en toe iets voor de jeugd-
omroep Minjon en is bestuurslid
van de schoolvereniging.
DAT LAATSTE is Fran-s Noltee (171
ook. Hij is leerling van hetzelfde
Lyceum, eeu klas hoger dan Corrie.
Hij heeft een hobby die weinig jongens
mè' hem zullen hebben.
„Ik kweek vetplanten", vertelde
Frans Noltee me. Thuis of ergens an
ders?, vroeg ik. „In een kas, bij een
ander. Een eigen kas heb ik niet en
dat is duur. Hoeveel planten? Vijfhon
derd, o'enk ik. Er zitten vijftig ver-
jtiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiHiiiiiji.
."ÉT*
Ww
toen de krant ons zoveel vertel
de over wonen en over goed en
modern wonen, ben ik daar uiter
aard ook over gaan denken. En
ik constateerde, dat het vraagstuk
heel veel kanten heeft. Allereerst
al; hoeveel mensen zijn er, die
wel ergens huizen, maar die fei
telijk toch niet wonen. Want dat
veronderstelt toch. dat je een huis
hebt, waar je in gezinsverband
met elkaar leeft en je in de be
slotenheid. de eigen sfeer daarvan
kunt terugtrekken. Duizenden zijn
er in onze tijd, die deze gele
genheid tot wonen niet hebben,
die inwonen, die verspreid wonen,
die te klein wonen en noem maar
op, wat er meer voor woning
nood is in deze tijd. Ik hoop
maar. dat ook na de verkiezin
gen dat vraagstuk alle aandacht
houdt. Want opheffing van de
woningnood is één van de eerste
voorwaarden voor goed wonen. In
de tweede plaats is goed wonen
een kwestie van welvaart. Oude
ren zullen zich nog weten te her
inneren. dat zo'n vijftig jaar ge
leden voor heel velen goed wonen
al bereikt was, als een jong echt
paar beschikte over een bed, een
paar biezen-gematte stoelen es.
een tafel, (waarover dan een ta
felzeiltje kwam te liggen;, plus
wat kook- en etensgerei. In de
loop der tijden is dat wel veran
derd. Toen er meer welvaart
kwam, ook bij de gewone man,
werd ook de woninginrichting
verbeterd. Maar men kon
moeilijk anders, dan in die wo
ninginrichting nadoen, wat men
bij de vroeger reeds welvarender
mensen in huis had gezien. Deze
meer-welvarenden waren in de
loop van de eeuwen met hun wo
ninginrichting al aan de mode on
derhevig geweest. Was het niet
begrijpelijk, dat de nieuwe wonin
geninrichters één of meer modes
achter waren? Gelukkig, de wel
vaart duurde en groeide en de
achterstand liep in. Daarbij kwam
dat de nieuwe woningen een an
dere inrichting vroegen, neen. er
om schreeuwden, terwijl de mo
derne ontspanningsmiddelen meer
en meer meewerkten, om moeder
de vrouw zo in haar spulletjes te
zetten, dat ze het wat gemakke
lijker kreeg en niet de ganse lie
ve dag achter haar huishouden
behoefde aan te sloven. Dan dacht
ik ook nog aan iets anders, We
moeten ons huis zó inrichten, dat
het prettig is. maar toch ook zo,
dat we geen slaaf van onze meu
belen worden, We moeten er als
het ware los van staan. Zoals het
met ons wonen hier op aarde
toch feitelijk helemaal is; we moe
ten ook ons meubilair bezitten als
niet-bezittenden. En we moeten
wonen, zo. dat we weten: we heb
ben hier geen blijvende, maar een
tijdelijke woning
schillende soorten onder en ik doe het
nu drie jaar. Honderd gulden beste
ik zou er een fototoestel voor
kopen om mijn planten te fotogra
feren".
DE VERKIEZINGEN van deze maand
boeien Frans Noltee geenszins.
..Neen, het kan me eigenlijk niks sche
len op welke partij mijn ouders stem
men", zei hij. ,,Op school? Neen, we
praten er nooit over".
„Wij wel. viel Cor
rie Visser in de rede.
„De gang van zaken
bij de verkiezingen
is ons uitgelegd bij
het vak staatsinrichting. Ik weet op
welke lijst mijn ouders hun stem uit
brengen. De verhalen over de verkie
zingen links en rechts lees ik niet; wel
straks de uitslagen. En alle pamfletten
over de verschillende politieke partijen
die ik in handen krijg lees ik ook: mag
ik zeggen, dat ik om sommige pamflet
ten soms wel moet lachen?"
122
AGRIPPA begroette hem schijn
baar verheugd en liet hem het
paleis zien. Openhartig bewon
derde Titus de bezielde schoonheid
van het huis en met enige naijver
de natuurlijkheid en zekerheid,
waarmee Agrippa als gastheer op
trad.
Hoezeer Agrippa en het huis ook
in zijn smaak vielen, de prinses
stelde hem teleur. Kort voor men
aan tafel ging, was hij aan haar
voorgesteld- Hij was eraan gewend
spoedig met vrouwen te kunnen
opschieten, maar deze vrouw luis
terde beleefd en beheerst naar zijn
eerste zinnen en reageerde verder
niet. Hij vond haar koel en hoog
moedig. Haar donkere, enigszins
hese stem bevreemdde hem. Hij
besteede onder het eten weinig aan
dacht aan Berenice, doch des te
meer aan het overige geselschap.
Hij was vrolijk, een prettig vertel
ler en men luisterde graag en op
merkzaam naar zijn woorden.
Vooral met overste Jachim kon hij
het heel goed vinden. Hij vergat
de prinses en wisselde gedurende
de maaltijd ten hoogste enige be
leefdheden met haar. De maaltijd
was afgelopen. Berenice stond op.
Ze was extravagant gekleed. Haar
gewaad bestond uit één stuk, zoais
men hier meestal droeg, en was
van kostbaar brokaat met zware
plooien. Ze knikte Titus noncha-
lant-vriendelijk toe en klom de
trappen op. waarbij ze haar hand
luchtig op de schouder van haar
broer steunde. Werktuiglijk keek
Titus haar na. Hij was met overste
Jachim in een schijnbaar heftig
debat geraakt over technische mi
litaire problemen. Plotseling mid
den in een zin, hield hij op, kregen
zijn onrustige ogen een scherpere
uitdrukking en keek hij de prinses
na, die langs hem liep. Enigszins
dwaas bleef zijn mond met de
kleine tanden half open staan. Zijn
knieën beefden. Onbeleefd liet hij
de overste staan en liep broer en
zuster na.
Wat een gang had deze vrouw.
Deze vrouw liep niet, daar was
maar één woord voor, dat Homerus
ook steeds gebruikte, ze zweefde
voorbij. Het was natuurlijk bela
chelijk dit dichterlijke woord van
Homerus zo alledaags te gebrui
ken maar voor de gang van deze
vrouw bestond geen ander woord.
Deze vrouw zweefde voorbij. ,,U
schijnt erge haast te hebben", zei
ze met haar diepe stem. Tot dus
verre deed deze enigszins schor
re stem hem niets en had hij haar
zelfs afstotelijk gevonden, maar
nu wond ze hem plotseling op en
vond hij haar vol vreemde ver
leidingen. Hij mompelde, dat mi
litairen altijd haast hadden. Het
klonk niet bijster overtuigend en
meestal had hij we] een beter ant
woord bij de hand. Hij deed erg
jongensachtig en onbeholpen ijve
rig. Berenice merkte wel wat voor
indruk ze op hem maakte. Ze vond
hem sympathiek en van een bijna
vierhoekige bekoring. Ze hadden
het over fysiognomie en grafolo
gie. Dat hoort er in het oosten nu
eenmaal evengoed bij als in het
westen. Berenice wou Titus'
schrift graag zien. Titus haalde
dus zijn wassen tablet met gouden
randen te voorschijn, lachte kwa
jongensachtig en begon te schrij
ven. Berenice was verwonderd. Dat
was toch in iedere haal het schrift
van zijn vader. Titus gaf toe, dat
hij een grap had uitgehaald. Eigen
lijk vertelde hij had hij geen
eigen handschrift meer, zó vaak
had hij het handschrift van ande
ren al nagebootst. Berenice las,
wat hij geschreven had.
Een versregel uit een «modern
epos. ,,De adelaars der legioenen
en hunne harten slaan de vleugels
uit voor een vlucht". Ze werd ern
stig, aarzelde een ogenblik, wies
toen zijn letters uit en schreef: ,,De
vlucht der adelaars kan de Onzicht
bare in het Allerheiligste niet ver
duisteren." De jonge generaal be
keek haar handschrift. Het was
schools-correct, maar nogal kinder
achtig. Hij overlegde, wies haar
woorden niet weg, maar schreef
eronder: „Titus zou de Onzichtbare
in het Allerheiligste willen zien".
(Wordt vervolgd)
Advertentie
Voor hellere
Baby-huidje
BABYDERM-POEDER
^AN VALT het woord: maan. En
onmiddellijk volgen twee menin
gen. die lijnrecht tegenover elkaar
staan.
,,Ik ben er vast van overtuigd dat
we, zeg over 25 jaar, op de maan
kunnen komen", zegt Frans Noltee.
„De hele ruimtevaart kan me ge
stolen worden en ik geloof er niks
van d'at er iemand over 25 jaar op de
maan kan landen", vindt Corrie Visser.
<En daarmee is het maan-probleem
dus opgelost? We weten wel beter,
maar het is interessant te vernemen
dacht ik dat ook jongeren in
Nederland een uitgesproken mening
over die ruimtereizen hebben en niet
alleen Wernher von Braun.
En het is aan die jongeren gegeven
om mee te maken of d'e voorspellingen
van de Amerikaan geworden Duitser
kloppen.
sche scholen. Meningen, die in de loop
van de komende jaren wellicht nog
grondig worden herzien; misschien
ook niet.
Maar meningen van een groep jon
geren, die een behoorlijk deel van de
Nederlandse bevolking uitmaakt.
En daarom de moeite waard.
Corrie Visser en Frans Nolteebei
den uit Dordrecht en leerlingen van
het Gemeentelijk Lyceum daar. Om voor
Gehoord en Gezien" hun mening te
zeggen, kwamen zij naar Rotterdam
ivaar deze foto werd gemaakt.
Advertentie
DEN HAAG Hoewel de procu
reur-generaal enige weken geleden
geheel was teruggekomen op zijn
enkele jaren geleden ingenomen
standpunt, heeft de Hoge Raad zijn j
eigen arrest in de zaak betreffende
de prijsmaking van het schip Nyugat
niet herzien.
pl&KA VANDERSLUYS en Harry
G* Pulleman van het Libanon-Ly-
ceum te Rotterdam heb ik gisteren al
aan u voorgesteld,
gevraagd of ze het
vinden alleen met jongens of alleen
met meisjes in de klas te zitten.
Neen, zeiden ze zeer heslist, „Door
dat je „gemengd-" in de klassen zit
leer je elkaar beter kennen en wordt
de verhouding jongen-meisje veel eer
lijker en niet achterbaks".
„Maar als het er op aan komt zijn
de meisjes wel dictatoren en meestal
zijn ze meer mans dan de jongens",
vond Harry Pulleman.
„Jongens en meisjes in de klas is
gewoon; en goed'. Ik zou het niet an
ders willen", zei Corrie Visser.
Ik heb de discussiegenoten gevraagd
of ze wel eens aan een radioknop
draaiden en dat deden ze natuurlijk
allemaal, „Waar stop je o'an?", vroeg
ik.
„Zo gauw ik inheemse muziek
hoor. bijvoorbeeld Arabische", zei Cor
rie Visser (Dordrecht). „En ook bij
jazz. Maar niet bij Beethoven".
Dit schip, varende onder Hongaarse
vlag, maar eigendom van een Zwitserse
maatschappij, werd in april 1941 door de
Koninklijke Marine in de Indische wate
ik heb alletwee ren prijsgemaakt toen de diplomatieke
prettiger zouden betrekkingen tussen Hongarije en Neder-
- - lartd waren verbroken en onder Hon
gaarse vlag varende schepen als vijande
lijke werden beschouwd.
„Ik weet tevoren al of er jazzmuziek
is of niet", vertelde Ciska Vandersluys
(Rotterdam). ,,Is die jazz er niet dan
zet ik de bandrecorder aan; c'ie zit
helemaal vol met jazz".
,,Ik stop met draaien aan de knop
als ik een goed hoorspel ontdek of
een concert", is de mening van Rob
Oord (Delft).
„Het ligt aan de tijd' van de dag",
zei Frans Noltee (Dordrecht).'s Avonds
zal ik bijvoorbeeld wel naar Beetho
ven luisteren, en overdag naar Zuid-
amerikaanse of zigeunermuziek".
De Nyugat werd naar Soerabaja ge
bracht en daar enige maanden later bij
de inval van de Japanners tegelijk met
een aantal andere schepen tot zinken ge
bracht. Na de oorlog wenste de Zwitserse
maatschappij van de Nederlandse staat
een schadevergoeding van 9.5 miljoen
gulden te ontvangen, omdat men stelde,
dat de prijsmaking onrechtmatig zou zijn
geweest.
In eerste aanleg diende deze zaak voor
de Hoge Raad, want volgens de wet
komen zaken aangaande prijs en buit
niet voor lagere rechters. De Hoge Raad
wees de vordering af, waarop de maat
schappij revisie aantekende, te vergelij
ken met hoger beroep. De Hoge Raad
dient dan met zeven in plaats van vijf
leden nogmaals over de zaak te oordelen.
Ook ditmaal overwoog de Hoge Raad.
dat de prijsmaking volgens de Londense
besluiten rechtmatig is geweest. Of zij
wellicht strijdig was met het volken
recht werd niet in beschouwing geno
men. daar een recente wetswijziging de
Nederlandse rechter, behoudens in be
paalde gevallen, verbiedt de nationale
wet te toetsen aan internationale rechts
regelen.
llllllllllllllllllllllllillllllllllllilllllltllilllllllllllllllllllllllllfllilllllll
Nog één vraag stelde ik: Wat vind
je nü belangrijk?
Frans Noltee antwoordde op die
vraag eerlijk en als een zeventienja
rige: „Belangrijk vind ik het of ik
een zes voor mijn wiskunde heb. want
ik wil naar Wageningen. landbouw
ingenieur worden. En verder: wat er
in Afrika en speciaal in de Kongo
gebeurt".
En Corre Visser? Niet minder spon
taan was haar antwoord: „Belangrijk
nü? Of ik over ga. En: hoe er gerea- Het toestel, een Vickers Viscount van
geerd wordt op a'e enquête die wij i Taca Airlines, was juist opgestegen toen
als bestuur van de Schoolvereniging i twee motoren uitvielen. Het vliegtuig
hebben rondgestuurd over het betalen zwenkte scherp naar links en vloog te-
van schoolgeld. Ik zeg: Ja. Maar watgen een boom aan het einde van de
de anderen zeggen vind ik reuze be-startbaan. Omstanders zagen de vier
langrijk." overlevenden uit het brandende wrak
«r»,. komen en hoorden anderen daarbinnen
^FOMAAR LOSSE vragen en antwoor- om hulp roepen, doch uit angst voor
den, gesteld aan en gegeven door ontploffingen durfden zij geen reddings
leerlingen van middelbare en techni- pogingen te ondernemen.
MANAGUA (Reuter, U.P.I.) - g
Een vtóegramp nabij het vliegveld
van Las Mercedes in Nicaragua heeft
gisteren aan vijftien personen het le- g
ven gekost. Er waren vier overleven-
den: twee stewardessen en twee pas-
sagiers.
miniminiummilium
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
Vele overblijvende vaste tuinplanten. Als de planten dus allemaal ontdekt
die in de herfst vlak boven de grond zijn krijgt men weer overzicht in de
zijn afgesneden en met groene sparre-j border en zal men de 'grond ook eens
takken of met turfmolm zijn bedekt zul- los moeten maken. Het is nuttig in-
len als het nu niet hard meer vriest!dien de bovengrond tussen de planten
van dat dek verlost moeten worden. De wordt los gespit; lucht en zonnewarmte
turfmolm dient men in ieder geval te'zullen dan ook
verwijderen, doch die kan als grond
verbetering dienst doen en die spit men
De amateur-tuinier dient steeds enke
le seizoenen vooruit te denken en
aanstaande herfst profiteren wil
wie
van
dus maar onder. Soorten die wat beter
tegen de koude konden die dus rnet
sparregroen zijn afgedekt kunnen
het nu geheel zonder bedekking stellen.
Het groen wat dus nu vrij komt wordt
nog enkele weken over de planten ge
legd die men van de turfmolm ontdaan
heeft.
Toen Kappie vernam, dat hij zo-
juist een revolutie in Ruwania had we-
die piachtige lilakleurige heilstasters zalten te voorkomen, was hij erg benieuwd
ze nu zo spoedig mogelijk moeten be-om te horen, hoe hij dat precies had
beter inde grond kun-stellenze kunnen dan direct na ont- klaargespeeld.
1 0J-
vangst gepoot worden en omdat de
men meeste soorten wel ongeveer een hoog-
rotte koemest kan bemachtigen is (e van één meter bereiken is het nut.
het nuttig die ondiep onder te spitten. Ug jndien zg op de achtergrond in de
doch men kan het ook heel goed red- border gepoot worden Er zijn
den met de bekende tuin- en gazonkor- WOQrdig 0()k roze en rüde k]em.en ep
relmest. Per vierkante meter hebt u er dle zjjn ook bijzonder fraai
dertig gram van nodig.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Hollandia, Ned. Nieuw-
Guinea, voor de Nederlands sprekende
gemeente der Evang. Chr. Kerk, W. Si-
rag te Vlaardingen.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Bennekom (vac. P. Rje-
l mersma), S. de Vries te Buitenpost: te
Midsland op Terschelling, \V. A. Jel-
sma te Woudsen.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Maassluis. M. S. Roos te
Alphen aan de Rijn en C. v. d. Weelde
te Leiden.
Beroepen te Tholen, Ohr. van Dam te
Rotterdam-Zuid. Bedankt voor Middel-
harnis, H. Rijksen te Vlaardingen.
nen doordringen. Tegelijkertijd zal
ook bemest moeten worden: als
oude,
die op een zuiltje, midden in het ver
trek stond.
„Hier heb je de brand, waar we naar
hebben gezocht, jong," fluisterde Kap
pie. „Wat zei die kerel daarnet ook al
weerDooft de vlam... dan staat het
land in brand. Deksels! Ik geloof dat
ik begin te begrijpen, wat die zoge
naamde brandweer van plan was!"
Doch de Majordomus zei alleen maar:
„Dat zal vorst Kletzky zelf wel uitleg-
gen."
I Daarop klopte hij beleefd aan een
deur en liet Kappie en de maat buigend 1 Intussen bemerkten zij niet, dat aan
YÏen' 'iet e'"de van de zaal een waardige ge-
Nieuwsgieng betraden de beide zeelie- stalte uit zijn zetel was opgestaan en
den een staatsiezaal. waarin hen het op hen toekwam.
I eerst een lustig brandende vlam opviel, „Brave borsten, laat mij u bedanken
voor hetgeen gij voor het Huis Kletzky
hebt gedaan!" sprak de vreemdeling,
toen hij naast hen stond.
„Deksels., is me dat schrikken!" riep
Kappie
B-bent u d-de pr-prins?" stotterde
de maal op eerbiedige toon.
„Inderdaad, vrind," antwoordde de
vorst. „Zolang deze vlam hier brandt,
tenminste. En dank zij uw kapitein doet
hij dat nog. Maar kom, laat ik wat
meer vertellen over de toestanden in
mijn rijk. Dappere, pientere lieden als
u, kunnen mij wellicht raad verschaf
fen, want de tijden zijn zwaar...."
GEREF. GEMEENTE
NEDERLAND
Bedankt voor Rijssen: Chr.
Woestijne te Barneveld.
d.
EMISSIE VOLKSWAGEN
WOLFSBURG De Volkswagenfa-
briek zal overgaan tot uitgifte van een
obligatielening van DM 150 miljoen. De
helft van deze lening wordt via een
banksyndicaat geëmitteerd. De op
brengst dient voor investeringen en
vergroting van de produktie.
