Jn.
Oud wordt nieuw
Haarlemmerhout
wROME
DE NATUUR
KAPPIE en de zeezeef
Dinsdag 24 februari 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 4
TUT"
1
«50.000
Mr. Bloemarts als l
president naar
Haarlem
Brandwonden
Kloosterbalsem
in en om uw huis
Uit de kerken
De Hout ontluisterd
Van een onzer verslaggevers
AARLEM Dr. Dorresteijn heb ik geen briefje-om-
een-baksteen met de diligence gestuurd zoals het
onaangename mens Nurks indertijd aan wijlen Hilde-
brand. Bells uitvinding was een snellere mogelijkheid
om met hem een afspraakje in de Haarlemmerhout te maken.
Een verontrustende tijding had me namelijk bereikt: De
Hout wordt verjongd, de veertig meter hoge woudreuzen
worden gekapt en in de leemten die zij zullen achterlaten,
worden jonge boompjes geplant.
Wèjj lommer
TfVELK een schrikbeeld. Weelderig
gelommerte waar doorheen hel
zonlicht speelt, zou plaats maken voor
een dun en tochtig bladerdak dat 's zo
mers nauwelijks schaduw vermag te
werpen. De kleine Amor zou niet meer
in het verborgene zijn pijlen kunnen
afschieten en hij zou verraden
wegvluchten.
Stel je voor De Hout ontluisterd
waar de handelaar in verf artikelen
A. J. Pompe (63 jaar). Gierstraat
29, als zeventienjarige elke zondag
doorliep op weg naar het HFC-ter-
rein om na de wedstrijd neer te
strijken in de uitspanning van Ver-
h rug gen,
waar de makelaar en assuradeur
H. Visser, Coornhertstraat 7, in zijn
idealistische jaren met de midder
nachtzending meehielp aan de zeden-
ophouw;
waar de autospuiter M. Mica, Kerk
hofstraat 22, in zijn jeugd eikels
zocht.
Ontluisterd
INE Hout ontluisterd. De heer Dorre-
steijn moest me maar eens uitleg
gen waar dat nu toch allemaal voor
nodig was. Hij is directeur van de
Dienst van de Hout, de plantsoenen
en de begraafplaatsen te Haarlem.
Dus hij moest het kunnen weten.
Hij wist het. Niet dat mijn ontstel
tenis is weggenomen o neen. maar
beg rip voor de situatie heeft mij be-
Sommige bomen zijn van binnen zo onttakeld dat
omhakken hoe droef ook noodzakelijk is.
2 i»
Ki
heb ik, tussen alle belangrijke
buitenlands en binnenlands nieuws i
in meegeleefd met die boer Zon-
neveld. daar onder de rook van ee
Delft, die nu voor de tweede maal
van zijn boerderij verdreven 2
wordt door de landhonger van de 2
stad. Ik kan me levendig begrij-
rusting gebracht. Met zijn brabbel-
stem heeft hij het me uitgelegd ter
wijl wij in zijn ford (het kan ook ee,n
ander merk zijn geweest, hij was in
ieder geval groen') over de paden van
de Hout reden zonder acht te slaan
op de verbodsborden voor auto's.
Oude llout
HjüT zit zo: De Hout wordt oud. Wat
zo op het oog trots omhoog rijst,
is van binnen rot. Houtwurmen en pis
sebedden kluiven het w.ek geworden
merg weg. De bomen zijn in werke
lijkheid holle pijpen die bij windsto
ten wankelen en ieder ogenblik ter aar
de kunnen storten. Dat is gevaarlijk.
Bovendien, als zo'n woudreus door
de natuure.ementen is geveld, laat
hij een lege plaats achter. De Span-
jerslaan met haar viei rijen bomen
is een treffend voorbeeld. Vroeger kon
zij nog wedijveren met de Middach-
ter Allee, maar nu gaapt zij de wan
delaar als een slecht gebit aan.
Jong goed
1 CjiLi\ nood, zoudt ge kunnen zeggen.
Zet wat jong goed in de openge
vallen post. „We hebben het gepro
beerd" zegt de heer Dorresteijn. Ei
genlijk tegen beter weten in. want de
oude in de buurt slorpen zoveel zon,
licht, water en voedsel op dat de jon
ge niet tot ontwikkeling komen en
verkommeren. In de mensenmaat
schappij zou je dat moeten accepte
ren. maar hier kunnen we de afge
leefde exemplaren systematisch oprui
men opdat er ruimte komt voor nieuw
hout".
Aan de oostkant
van de Kleine Hout
is de bijl er het eerst
in gezet. „We kun
nen niet in het wes
ten beginnen om
dat de sterke zee
wind dan vrij spel
krijgt en in een bo
ze bui het hele bos
kan omblazen."
Por jaar
VA ha.
JEDER jaar gaat
zo'n anderhalve
hectare bos tegen
de grond en weer
in de grond. Al
leen de loop van
de lanen wordt ge
handhaafd. Na vijf
entwintig jaar zal
de gehele Hout zijn
verjongd, voorna
melijk met eiken
en essen en als on
derbeplanting
sneeuwbes. mei
doorn, krente-
boompjeskamper-
foelie-achtigen,
sneeuwballen, lijs
terbes, ligustrum
en ter bescherming
van de vogels in
de winter, eeuwig
loofdragende hulsi
en taxis.
Kleine bomen wor-
den gauw groot,
zegt de heer Dorre-
steijn. In de oor
log is een brede
strook gekapt voor
een diepe tankgracht rondom het
hoofdkwartier van de Duitsers mid
den in de Hout. 't Was eigenlijk niet
nodig geweest, want er is nooit één j
tank gekomen. Na de oorlog hebben
we de gracht dichtgegooid en jonge
boompjes geplant. Moet u eens zien. I
hoe hoog ze zijn opgeschoten. Iets van
twaalf tot veertien meter. Dr. Dorre
steijn laat zijn hand liefkozend door de
dunne takken gaan en breekt er
speels een twijgje af om even later in
verontwaardiging te' ontbranden voor
een fris berkestarhmetje waarvan'
kwajongens een groot stuk bast heb
ben geschild.
K T
112
ZO werd Jozef dus door heel de
stad Galilea geleid, een lange
weg, die hem niet minder mar
telde dan de weg door het Romeins
kamp, toen men hem de eerste keer
bij Vespasianus had gebracht. Einde
lijk stond hij met Mara in de chup-
pa de tent van de bruid. Deze
tent was van wit linnen en met
gouddraad bestikt. Bovendien hin
gen er wijndruiven, vijgen en olij
ven. Vespasianus en een groep van
zijn officieren, alsook de joodse no
tabelen van Galilea waren getui
ge van de huwelijksvoltrekking
tussen Jozef en Mara. Ze hoorden
hoe hij duidelijk en verbitterd de
formule sprak, die misdadig was
in zijn mond: „Hierbij verklaar ik
dat gij me zijt aangetrouwd vol
gens de wet van Mozes en Israël."
De wereld stortte niet in elkaar,
toen de priester deze verboden
woorden sprak. Om hen heen zong
men: „Mijn zuster, lieve bruid, gij
zijt een gesloten tuin, eb een ver
zegelde bron."
Maar Mara blikte zonder enige
schaamte en met al haar teder
heid in haar lange, smekende ogen
in Jozefs bleke gezicht en beant
woordde het vers: „O mijn vriend,
kom in uw tuin en geniet van uw
goede vruchten."
Vespasianus liet zich alles verta
len en grinnikte genoegelijk. „Eén
ding zou ik u nog willen verzoe
ken, mijn waarde", zei hij tegen
Jozef, „dat je nu eens een hele
poos in deze tuin blijft en hier de
eerste tijd niet wegloopt."
Prinses Berenice, de dochter van
koning Agrippa I en zuster van
Agrippa II, kwam terug uit de
woestijn, waar ze zich had terug
getrokken om zich aan droevige
bespiegelingen over te geven. Daar
ze steeds hartstochtelijk met alles
meeleefde, had haar gestel er zeer
onder geleden, toen de Romeinen
de steden van Galilea hadden ge
plunderd en was ze in de zuidelijke
woestijn gevlucht. Ze had hoge
koortsen, walgde van spijs en
drank, geselde zich, liet haar ha
ren vet worden en haar lichaam
openschuren door een haren man
tel en stelde het bloot aan de felle
middagzon en de nachtvorsten. Zo
leefde ze weken, maanden lang,
deed boete en zag niemand dan
een paar kluizenaars, de Essaïsche
broeders en zusters.
Toen op onverklaarbare wijze het
gerucht van de wilde gebeurtenis
sen die in Rome hadden plaatsge
vonden, Nero's dood en de onlus
ten onder Galba, in de woestijn
waren doorgedrongen, wierp ze zich
met de zelfde hartstocht, waar
mee ze boete had gedaan, op de
politiek. Vroeger reeds hadden
haar gevoelens zich plotseling ver
anderd, nu eens verdiepte ze zich
maanden in de heilige toeken, en
zocht trots en wild haar God, dan
weer gebruikte ze heel haar dap
per en veelzijdig' verstand om de
warboel in het rijk en de provin
cies meester te worden.
Wordt vervolgd.
pen, dat hij de draglines en der- g
gelijke machines voor grondbe-
Ie werking meer ziet als monsters,
die vreten aan de kostelijke grond.
waarop tot voor kort zijn koeien s
weidden en die nu door de grijp- e=
grage be<a>kken wordt geroofd, g
Het is een pijnlijk tafereel, dat g
ik op het ogenblik haast dagelijks g
ook zie spelen. Cultuurgrond
waaraan geslachten hun krachten =-
gegeven hebben, om ze te maken
tot weiden, zo vlak als een bil- g
jartlaken. moet plaats maken g
voor straten, riolen en huizen- g
complexen. Het is een demonstra- -
tie van het geweld, dat de mens
aan Gods Schone wereld aandoet.
Ik heb ook van elders daarover g
gehoord. Grote prairies in Amen- g
ka. waar eens de wilde buffels g
graasden, zijn nu tot erosie ge- g
bracht, omdat de mens er geen g
cultuur, maar roofbouw op heeft
gepleegd. Zo is ook bekend, hoe
een groot deel van het binnenland
van Australië eenzelfde proces
onderging, omdat de mens daar
ondeskundig de konijnen in losliet g
en er ook grote kudden schapen g
liet grazen, die het overdekkende
piantenkleed van de aarde aan-
tastten. Het geval ligt hier in Ne-
derland anders Daardoor mis-
=j schien pijnlijker. Hier is geslach- s
ten lang aan de bodem gewerkt in g
dp <*oede boereniiin. Daardoor is
I de grond tot de hoogste mate van s lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
uil«nUimnlif TTr» nil
r/ES en een halve ton zal de ver-
*-* nieuvving' gaan kosten. Aan het
oude hout hoopt men nog een halve
ton te kunnen verdienen, want beu-
kehout is heel geschikt voor borstels
en schaatsen, eikehout voor restaura
tie van oude panden en linde voor t
hakjes van damesschoenen.
Een rijtje oude reuken blijft staant
namelijk langs de Doorkijk in de Klei
ne Hout, waarin na veel geharrewar
in de gemeenteraad Bronners Hilde-i
brandmonument komt. te staan. Als de
ton of wat voor de plaatsing er komt.
dan zullen Buikje Buis. Suzette Noi-
ret. de charmante Van der Hogen, het1
Diakenhuismannetje en andere boek-
genoten in ieder geval heerlijk be
schut staan.
Omlanks protest
DE heer Dorrestefjn laat zich niet
intimideren door alle protesten.
Toen Leonard A. Springer in het be
gin van deze eeuw met zijn plan tot
verjonging van de Hout kwam, was
ook het ach en wee niet van de lucht.
Het gemeentebestuur van Haarlem
schrok daar destijds zo van dat maar:
een klein deel tot uitvoering kwam.
Ge zult dit romantisch tafereel
moeilijk met droge ogen kunnen
aanzien wanneer ge weet dat deze
stoere stammen met hun wijd uit
waaiend gebladerte voor de bijl of
de motorzaag gaan. Jong hout zal
er voor in de plaats komen en dat
zal over tien jaar al een heel eind
zijn opgeschoten, zegt dr. Dorre
steijn. Maar de Haarlemmerhout
zal de ruiter dan vast geen konink
lijk gevoel meer geven.
Ongelukkigerwijs was het juist dit
stuk dat in de oorlog werd neerge
haald. Hoewel de heer Dorresteijn i
met zijn bijna twee meter lengte zijn j
mannetje wel staat, heeft hij om j
sterker te staan het advies van een
deskundige commissie gevraagd voor
hij met zijn plan ter tafel kwam.
Niets houdt nu de verwerkelijking
meer tegen.
Kapper W. N. D. Swart, Tempelier-
straat 63, kan dat niet veel schelen.
.,Ik kom sporadisch in de Hout, ik
jhou niet van bos."
Herinnering
DE 49-jarige mevrouw N. Kaart- j
Weesman, in het gelukkige bezit
van zes flinke kinderen verliest er
echter wel wat aanknopingspunten j
voor haar jeugdherinneringen door.
Als kind vond ze vooral de herten
kamp mooi,. Op Koninginnedag toen[
nog op 31 augustus holde zij zich!
in het zweet bij wedstrijden in zaklo-j
pen en blokjes rapen. Zondagsmorgens
zong zij met het kinderkoor van Jan
de Nobel in de muziektent uit volle j
borst de vaderlandse liederen uit de
bundel ..Kun je nog zingen, zing dan
mee." Toen ze zestien jaar was, ging
ze altijd luisteren naar de concerten j
van de toenmalige Haarlemse Orkest-
vereniging. j j
Laat haar dit tot troost zijn. In de j
vijftiende en de zestiende eeuw is de
Hout ook al tweemaal gekapt en weer i j
bebost. Eén keer om de troepen van I j
Jacoba van Beieren en één keer om j j
de Spanjaarden een schuilplaats te j
ontnemen. J
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. Mr. F. P. E. Bloe
marts, thans vice-president van de Rot
terdamse rechtbank, is benoemd tot pre
sident van de rechtbank te Haarlem.
Tot vice-presideni van de Haarlemse
rechtbank is mr. H. J. Ferwerda be
noemd, thans rechter in die rechtbank.
Mr. Bloemarts werd op 16 maart 1903
in Breda geboren, zijn vader was daar
president van de rechtbank. Hij stu
deerde aan de Leidse universiteit en
behaalde in 1928 zijn doctoraal in de
rechten. In 1937 begon mr. Bloemarts
een advocatenpraktijk in Breda en hij
werd in 1937 te Rotterdam benoemd als
rechter.
De heer W. J. D. Philipse, ambte
naar van de buitenlandse dienst der
derde klasse, is benoemd tot Hr. Ms.
buitengewoon gezant en gevolmachtigd
minister in Ceylon.
ALS D1C Z>JW voel
is zie-r het er
KWAAD VOOR a
Advertentie
Kloosterbalsem zuivert en ge
neest de wond. bevordert de
1 groei van een nieuwe huid.
"geen goud zo goed" J
vruchtbaarheid gebracht. En nu
moet die grond bedekt worden
5 met stenen, opdat er nooit meer
g iets groeien kan, maar opdat er
mensen kunnen wonen. Dit laatste
2 kan ons weer met veel verzoenen.
2 Want de aarde is de mens tot
2 woning gegeven. Daartoe moest
hij haar onderwerpen. Tot cultuur
S brengen dus. om hem te voeden.
2 Doch als het aantal mensen toe-
is neemt, zoals in ons land. is er
niet aan te ontkomen, dat die
2 landbouwcultuur wijkt voor de
1 stedelijke cultuur. Dat hoeft echter
g niet in te houden, dat wij daar
35 blij mee zijn. Want in die stede-
2 lijke cultuur zitten grote gevaren.
2 Bij een landbouwcultuur. waarbij
2 de aarde open ligt onder de he
il mei, vanwaar zowel de regen als
de zonnestralen haar de vrucht
baarheid moeten geven, voelt men
veel meer zijn afhankelijkheid
van God dan in de stad. waar
men meent alles zelf te kunnen
doen. We zien die ontwikkeling
dan ook als onontkoombaar, doch
met grote zorg. Ook in Zeeland
heeft het begin daarvan zijn in
trede reeds gedaan. Daarom moe
ten we er ons blijvend op bezin
nen: hoe houden wij. ook bij de
verstedelijking van Zeeland, de
band met het geloof en het ver
trouwen onzer vaderen vast.
Rosa rugosa is meer algemeen be
kend als de Japanse bottelroos en die
wordt veel aangeplant; de grote oranje*
l kleurige bottels worden voor de berei
ding van jam gebruikt en alleen voor
dit doel zijn ze dus al waard om aan
geplant te worden. Men kan de strui-
ken nu bestellen en die kunnen dan di-
i reet na ontvangst al op de voor hen
bestemde plaats gepoot worden. Ook
voor haagbeplanting zijn ze uitstekend.
Ze bloeien met rode, roze of witte bloe
men en moeten alleen met snoeien uit
gedund word'en.
60. De zilte lucht en de koele windl
brachten de maat aan dek al gauw weer
helemaal bij zijn positieven. En toen;
pas besefte hij de volle omvang van het:
gevaar, dat hij met Kappie had door-}
I staan. Dat besef was genoeg om hem
als een haas naar de stuurhut te doen
snellen waar hij met bevende vingers
het touwtje van het stuurrad losknoop-;
te.
,,Oeioêioei hijgde hij. W-watj
een el-ellende en n-narigheid! Eerst vl-:
vl-vliegen wé door de lucht, d-dan v-vali
ik in het w-water, d-duik in die a-ake-j
lige uitvinding naar de bodem van de
z-z-ee en word d-dan nog eens ónder
stroom gezet!D-dat is m-meer dan j
ik ver-verdragen kan! We moeten Dl-i
RECT terug naar L-Lutjewiei\ voor er;
w-weer wat gebeurt!"
Gelukkig voor de Maat leverde Kap
pie nog genoeg kracht, om het schip!
snel van de plek des onheils te bren-'
gen. Maar lang duurde dat niet meer.
Na een poosje was ook Kappies over
tollige energie afgevoerd en was het al
leen aan de snelheid, waarmee de;
Kraak had gevaren te danken dat het,
schip nog enkele mijlen voortgleed.
Kappie zelf was volledig bekomen van.
de gevolgen die de tocht met de zeezeef'
had veroorzaakt en alleen een lichij
trillen van zijn drukgebarende handen
herinnerde aan zijn vroegere dynamiek.
In geuren en kleuren beschreef hij I
Okki, de Meester en professor Zifter,
wat hij op de bodem der zee had ge
zien. Maar toen Kappie van Zifter hoor-,
de, dat hij zonder het te weten goud
had gedolven in de verzonken stad, zet
te hij grote ogen op.
„Alle kniezebieters!riep hij uit.,
„Dat is ja INTERESSANT! We moeten
deze plek precies op de kaart aanteke
nen, om er later terug te keren!"
Zifter schudde echter het hoofd.
„Neen," sprak hij. „Het was mijn be-'
doeling om terstond met de zeef een
tweede duik uit te voeren. En daarom
heb ik uw schip boven de stad laten rond-
kruisen.
Helaas had niemand in de gaten, dat
de Maat de Kraak al enige mijlen van
die plek had weten te verwijderen
NED. HERV. KERK
Beroepen te Benthuizen C. v. d. Bergh
te Delll: te Breukelen (toez.1 H. S. J.
Kalf te Bennebroek. Aangenomen naar
1 Nieuwvliet Joh. Brezet, vic. te Terneu-
zen. Naar Emmen Tj. van Alkema te
Rotterdam-Feijenoord. Bedankt voor
Schagen F. Hoekstra te Ried en Boer
(Fr.).
GEREF. KERKEN
Beroepen te Wommels C. M. Boers-
ma. legerpred. te Bergen op Zoom.
Benoemd tot hulpprediker te Benne-
kom J. W. Esselink, em. pred. aldaar.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Haamstede-Kerkwerve
R. Slofstra te Harderwijk en S .Wijns-
ma te Broek op Langendijk.
Aangenomen naar 's-Gravenhage West
C. den Hertog te IJmuiden.
GEREF. GEM.
Beroepen te Tholen en te Dirksland
Chr. van Dam te Rotterdam Zuid.
Bedankt voor H. I. Ambacht A. Als-
hout te Utrecht.
UNI EVAN BAPTISTEN GEM.
Bedankt voor Enschede J. Broertjes te
Utrecht. Voor Groningen N. J. Bosm*
te Arnhem.
h
