Bittere
uitspraak
en zuinige
rijders
PONNEN IMPORTEERDEN
240 KILOMETER AUTO
DE NATUUR
P. W. RUSSEL'S
VERDER DAN
DE NEUS
M
Hogere straf in
hoger beroep
Kaasjagers" weg
van Soesterberg
KAPPIE en de zeezeef
Uit de kerken
Vrijdag 6 februari 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
„GEKKE AUTOOTJE"
HET MODEL
VERSCHIJNSEL
Ook op no. 13
in en om uw huis
"W.W. 's avonds tot
Belgische grens
HERTENKAMPAFFAIRE
Dierenzorg: Pardon
Schildersbedrijf door
brand verwoest
IK heb gisteren een uitspraak ge-
gehoord, die even doet rillen.
,,Er moest maar weer eens een
flink ongeluk gebeuren tussen
Den Haag en Rotterdam, dan zijn
ze misschien weer een tijdje rustig."
De man die het zei, ken ik al
lang. Hij is een bijzonder rustig
mens, beheerst in zijn optreden en
een perfect autorijder. En het grie
zelige is, dat hij ergens gelijk heeft
ook. Want er wordt weer overheen
gesjouwd, over die Rijksroetsjbaan,
dat het niet mooi meer is.
Met de eigen oogjes heb ik het
die dag van gisteren weer mogen
zien. Met honderd en honderd
twintig kilometer per uur vlogen
ze langs me heen, de grote én de
kleine wagens. Wippend en sprin
gend over alle knobbels en bulten
van rijksweg 13.
Weet u nog?
Dat was anders, een tijdje terug.
Toen had iedereen dat vreselijke onge
luk met die vijf doden nog in het
hoofd. Weet u wel, die vrachtwagen
met dat gebroken veerblad, die dwars
de weg overvloog en een wagen van
de andere kant die er bovenop knalde.
Iedereen in West Nederland sprak
in die dagen over de Rijksroetsjbaan.
En onmiddellijk werd het tempo
teruggebracht naar zeventig, tachtig
kilometer. Toen kwamen de poorten
„Matig uw snelheid" en ik voorspelde,
dat het er maar een paar zouden
zijn, die zich na een tijdje aan die
borden nog iets gelegen zouden laten
liggen. De praktijk van vandaag de
dag bewast dat.
Hadden ice maar
Maar er is altijd nog zoiets als
artikel 23: het in gevaar brengen van
het verkeer. Want al staan er dan
geen borden met een aangegeven
maximum-snelheid langs rijksweg 13,
op dat art. 25 kan elke politieman
een mooie prent voor u schrijven,
wanneer u met honderd en meer tus
sen Overschie en Delft rijdt.
Wat mij betreft moeten enige al
dan niet geüniformeerde heren zich
maar weer eens op de Rijksroetsjbaan
laten zien. Vóórdat iemand dezer
dagen, na de volgende grote klap, tot
de conclusie komt: „Hadden we
maar
TNTUSSEN word ik weer bedolven
onder de papieren van komende
Zuinigheidsritten. Er gaat er in
maart een naar Kopenhagen en die
heet Economy Test Ai in juli een
naar Biarritz, die heet Economy
Run. Alletwee komen ze door Ne
derland. En in de komende maan
den wordt er in een handvol landen,
over vier werelddelen verspreid,
van dit soort ritten gehouden.
-"•■q
3 moest ik zo denken: wat zijn die
socialisten toch conservatief. U zult
zeggen: daar heb je hem weer, hij
heeft altijd iets tegen de socialis-
3 ten. Nu valt dat, dacht ik, nogal
3 mee Want ik heb ook iets tegen
de liberalen. En positief meen ik
altijd, dat Christelijke partijvorming
3 voor Nederland de aangewezen
3 weg is en dus ook stemmen op
5 Christelijke partijen. Maar het
kwam mij gisteren (dat van het
conservatief zijn van de socialisten
3 dan) in de gedachte, naar aaniei-
=j ding van het bericht over de vloot-
spreiding. Terwijl juist de socialis-
tische pers in deze tijd zich uitput
3 in artikelen, die tegen de vloot zijn
3 gericht. In dat opzicht doen de so
il cialisten mij denken aan een land-
H edelman uit de Gelderse Achter-
hoek, die in de tijd van de repu-
.3 bliek niets wilde doen voor de
H vloot, evenals de conservatieve re-
li genten in Holland, waardoor de he
il kende bezwaren van De Ruyter te-
3 gen het peil van de vloot ontston-
3 den. Alleen omdat hij een Zeeuwse
zeeheld was, wist hij er met zijn
mannen toch nog grote dingen mee
te doen. De socialisten gaan niet in
3 zijn voetspoor, maar in dat van die
conservatieve landedellieden en re-
genten. Dat deden ze bijv. in 1923,
Ëj toen ze fel ageerden tegen de
3 Vlootwet. Dfet hebben ze daarna
3 gedaan, toen ze gebroken-geweer-
'3 tjes-partij waren. Nu zou er hoop
hebben kunnen zijn, dat ze door de
oorlog wat geleerd hadden. Toen
3 Was de vloot het enige apparaat,
dat in heel de oorlog nog voor de
Nederlandse zaak is kunnen opko-
men. Maar kijk, uitgezocht in deze
Ëj tijd gaan de socialisten weer spre-
Ëj ken en beloven over verkorting
van de diensttijd en vermindering
ten aanzien van de vloot. Nu zou-
■3 den wij om een lief dingen willen,
dat leger en vloot allebei konden
3 worden afgeschaft. Militarisme, zo-
3 als men dat in Duitsland kende, is
ons altijd vreemd geweest. En van
oorlog zijn we een vijand. Maar dat
3 mag ons niet de ogen doen sluiten
3 voor de werkelijkheid, dat we het
slot op de deur van ons land. dat
leger en vloot in bepaalde omstan-
3 digheden kunnen zijn, niet kunnen
3 missen. Die realiteit moeten we
steeds in het oog houden. In de ja-
ren 1920 tot 1935 hebben de socialis-
3 ten de Christelijke partij altiid be-
3 schuldigd ten onrechte dus
van militarisme. In en na de oorlog
hebben ze een tijdje beseft, dat zij
een schuldige plicht tegenover ons
3 volk hadden verwaarloosd. Maar
3 hun conservatisme brengt hen er-
toe, nü weer tot hun oude stand-
Ij: punt terug te keren. Het standpunt
3 van de landedellieden en (slechte)
3 regenten.
EEN MAN met een te klein
groen petje stond een hele
schone stofdoek uit te vouwen;
toen kroop hij achter de bestuurders-
cabine van een ontzagwekkend gro
te vrachtwagen en ging daar een
klein ruitje oppoetsen. Het was een
beetje vreemd gezicht. Het leek wat
overbodig, want geen mens die dezer
dagen gaat kijken naar de op barsten
staande tentoonstelling van bedrijfs
automobielen In de Amsterdamse
R.A.I. zal op dat kleine ruitje letten.
Wie er overigens gistermiddag rond
zwierf, op die R.A.I., begrijpt nauwe
lijks, dat de opening staat te komen,
A Electrlclteitsmannen sleepten met
kabels, bloembakken vroegen nog om
vullingen, een zware vrachtwagen
werd naar zijn plaats gereden, getim
mer. geschreeuw, het proberen van de
geluidsinstallatie met een krijsende
grammofoonplaat en daar tussendoor
vond ik hem: met een hele grote hoed,
pas geleden in Canada gekocht. Samen
met zijn broer, ook met hoed, maar
een Nederlandse. De heren Ben en
Wiinand Pon, die gisteren de honderd
duizendste Volksauto in Nederland Im
porteerden.
Importeurs dus, alle twee, de heer
Ben Pon met zijn 55 en zijn broer Wij
nand met 49 jaar. Auto-importeurs, net
zoals hun vader, die oneindig lang
vóór de oorlog Opeis naar hier bracht.
In 1947 begonnen ze met dat „gekke
autootje" uit het Oosten naar hier te
halen: 67 stuks dat jaar. Tien jaar
later, in 1957, w; en het er in twaalf
maanden meer dan 17.000; en dat
„gekke wagentje" werd een verschijn
sel op de Nederlandse wegen. Geen
foto van een verkeerssituatie, geen
straatbeeld op film of televisie of u
ziet zo'n „gekkerd" er tussen zitten.
Allemaal door de Ponnen.
Ze lijken niets op elkaar, de twee
broers. Broer Ben it de man van de
buitenwacht de reizen, de bezoeken,
de contacten. Broer Wijnand is de re
kenaar achter het bureau de voerder
van besprekingen, de optelier, de cij
feraar.
Het geheim van zoveel dezelfde
wagens, zoveel jaren achter elkaar en
dat dan kunnen volhouden? Natuurlijk
praat elke auto-importeur dan over
opbouwen van servicestations en zo.
Maar de heer Ben Pon sprak het
juiste woord, dacht ik, toen hij me
gistermiddag in de R.A.I. zei; „Kijk,
op een afstand zie je niet of er een
Volkswagen uit 1953 of 1958 langs
komt. Gevolg: dc buurvrouw hoeft
zich niet te schamen over het „oude"
model waar ze in rijdt".
Ik mag zeggen, dat ik de beide heren
Pon al jaren ken. Er gaan de incest
fantastische verhalen over hun car
rière. Maar van mij moogt u aanne
men, dat het zonder werken én hard
werken nooit zover en tot die
100.000-ste was gekomen.
Vanavond zullen handenvol autoritei
ten aanwezig zijn in Kras in Amster
dam. Daar gaan de heren Pon iets
doen. Een zeer royaal gebaar, zoudt u
het kunnen noemen. Maar daarover
mag ik u deze ochtend nog niets zeg
gen.
Wat overigens de Ponnen betreft:
zij zijn net als hun auto een
verschijnsel in de Nederlandse wereld
op vier wielen.
97
AAR onder Jozefs metgezellen
De twee gebroeders PON: links Ben,
rechts Wijnand,
een overgave wilden weten. Ze
dachten aan hetgeen kort geleden
in Magdala was gebeurd en meen
den, dat de Romeinen, als ze hen
eenmaal te pakken hadden, in het
gunstigste geval Jozef voor hun
triomftocht zouden sparen, maar
alle anderen aan het kruis nage
len of als lijfeigenen op een open
bare verkoping doen. Ze besloten
dus verder te vechten. Half krank
zinnig van dorst gingen ze voor
Jozef staan en versperden hem
de weg. Ze wilden hem nog lie
ver vermoorden dan goed vinden,
dat hij zich aan de Romeinen
overgaf. Jozef wilde maar één
ding: drinken. Of de Romeinen
hen wérkelijk wilden ontzien of
nirt, was een kwestie van later.
Maar in elk geval zouden ze hun
wat te drinken geven en nu wilden
die idioten niet. Die waren toch
stapelgek, dat waren toch dolle
honden. Het zou toch belachelijk
zijn, als hij na zoveel beroerdig
heid zelfmoord pleegde, zonder
■iets te hebben gedronken. Uit al
le hoeken van zijn moeë brein
trachtte hij kracht te putten om
zijn wil bij de anderen door te
zetten, te drinken en te leven.
Lange tijd discuteerde hij tever
geefs met hen. Onmogelijk hen te
overtuigen. Nauwelijks was zijn
hese, rauwe stem nog in staat hun
een laatste voorstel te doen: niet
ieder zou zichzelf doden, maar de
een de ander, dat was een zonde,
die minder zwaar woog. Tat begre
pen ze. Ze accepteerden zijn voor
ste] en dat was_ zijn redding. Ze
lieten het lot beslissen, wie van
hen telkens de ander zou doden. Ze
dobbelden met de stenen, die Jo
zef zich destijds door Emetrius Li-
bar de toneelspeler, had laten ca
deau doen. Ze vroegen elkaar
om vergiffenis en stierven met het
gebed der stervenden op hun lip
pen. Topn Jozef met de laatste
overbleef, ging hij de weg terug,
die uit het hol naar de Romeinen
liep. De ander bleef eerst staan
en kroop hem toen na.
Jozef werd in ontvangst geno
men door overste Paulinus'. Hij
strekte hem zijn arm m<>t de vlak
ke hand naar voren tegemoet en
begroette hem even opgewekt als
een sportsman zijn overwonnen te
genstander begroet. Jozef bedankte
hem niet. Hij sloeg tegen de grond
en zeide maar één woord: water.
Ze brachten hem wat te drinken,
maar hij bedwong zich en dat
was de vroomste daad \an zijn le
ven en sprak eerst de zegen: ge
prezen 7ijt gij, Jahve, onze God,
die alles liet ontstaan door uw
woord en dronk eerst daarna.
Met een gevoel van hoogste zalig
heid liet hij 1. vocht over zijn lip
pen in zijn mond en in zijn keel lo
pen, vroeg meer water en toen
nog eens, vond het jammer, dat hij
zijn glas moest neerzetten om
adem te halen en dronk weer. Hi)
had een dom lachje op zijn ge
zicht, maar dronk steeds verder.
De soldaten stonden om hem
heen, grinnikten goeiig en keken
toe.
Mm bood Jozef gelegenheid zich
wat op te knappen, gaf hem te
eten en bracht hem geboeid naar
het kwartier van de veldheer. Hun
weg liep door het kamp. Overal
verdrongen zich de soldaten, want
allen wilden de vijandelijke aan
voerder zien. Velen grinnikten
goeiig: dat was dus die vent, die
hun zeven weken zoveel last had
bezorgd. Een flinke jongen. Ande
ren, die verbitterd en nog onder
de indruk van de dood hunner
vrienden waren, dreigden hem en
scholden. Weer anderen maakten
grappen, omdat h'" er nog zo jong,
tenger en statig uitzag„Aan jou
hebben de vogels en vliegen ook
geen grote kluif als je straks aan
het kruis hangt." Hoewel hij er
helemaal verwaarloosd uitzag en
zijn haren in de war zaten en hij
vuile vlasharen op zijn wangen
had, liep hij rustig door al dit ru
moer. Dreigementen en grappen
deerden hem niet en menigeen
sloeg zijn blik neer voor zijn treu
rige, ontstoken ogen. Toen iemand
hem in het gezicht spoog, zei hij
geen woord, doch verzocht al
leen, daar hij immers geboeid
was. de soldaten die hem verge
zelden, het spuug weg te wassen,
omdat hij zo niet voor de veldheer
kon verschijnen. De weg door het
kamp was lang. Overal tenten, en
nieuwsgierige soldaten. Dan weer
tenten en weer soldaten. Dan het
altaar van het kamp. Daarvoor
stonden plomp, vijandig, geweldda
dig en van goud de adelaars der
drie legioenen. Dan weer tenten
en nog eens tenten. Het kostte
de zwakke Jozef oneindig veel
moeite zich staande te houden,
maar hij gebruikte zijn laatste
energie en ging deze lange weg
der schande rechtop en met opge
heven hoofd.
Toen ze eindelijk bij de tent
van do maarschalk waren geko
men, zag Jozef eerst, behalve
overste Paulinus, alleen een jon
ge man met de onderscheidings
tekens van een generaal. Hij was
niet groot, maar gezet en flink
van postuur en had een rond,
openhartig gezicht. Jozef wist
dadelijk, dat dit Titus, de zoon
van de veldheer moest zijn. De
jonge generaal kwam hem te
gemoet. „Ik wilde u zeggen, dat
het me spijt, dat u pech hebt ge
had. U heeft buitengewoon goed
gevochten. Wij hebben jullie on
derschat. Jullie bent buitenge
woon goeie soldaten." Hij zag
hoe uitgeput Jozef was en ver
zocht hem te gaan zitten. „Jullie
hebben hier erge wanne zo
mers", zei hij, „Maar hier in de
tent is het prettig koel."
(Wordt vervolgd)
Het fijne en subtiele gebaartje van
ranger John Wood evgn blazen op
de loop na het schot is alleihaal ten
bate van de grote Amerikaanse zui-
nigheidsrit, die nu („Eindelijk", zeggen
de mannen met de grote hoedenook
Texas in de route heeft opgenomen.
De eerste moet geweest zijn in 1936
en in Amerika. De laatste jaren zijn
de winnaars steeds ervaren rijders,
die precies alles weten van optrek
ken, niet bruusk afremmen (dus
vooruit zien in het verkeer), klimmen
en dalen. Op de zuinigste manier. En
dan blijkt, dat zij zodoende huil ben-
zinegebruik met 20 procent kunnen
drukken.
20 miljoen
„Maar dat neemt niet weg", zei
me gisteren de heer B. C. \'an Galen
van Mobil, die alles van zuinig rijden
afweet, „dat de gewone autorijder uit
die Zuinigheidsritten lering kan trek
ken en zichzelf en zyn land heel wat
kan besparen. Indien bijvoorbeeld het
verbruik van de meer dan 400.000
Nederlandse personenauto's met 5 pro
cent gereduceerd zou kunnen worden,
dan zou dit een jaarlijkse besparing
opleveren van ongeveer 40 miljoen
liter benzine, oftewel rottd 20 miljoen
gulden."
Kijk, dat zijn cijfers die u niet kunt
misverstaan. En ik -wilde er dit graag
nog bijzeggen:
Als die winnaars van economy-
ritten telkens ervaren rijders blijken
te zijn die mede benzine sparen door
weinig en zeker niet plotsklaps af
remmen hetgeen zf> alleen kunnen
door in het verkeer steeds vooruit te
zien dan is dat voor u een pracht
van een voorbeeld.
Ook op die rijksweg 13: wat verder
kijken dan de neus van uw auto lang
is.
Ambtenarenfraude
AMSTERDAM. (ANP) Een door
de officier van justitie tegen een von
nis van de politierechter te Haarlem
ingesteld hoger beroep heeft er toe
geleid dat de 57-jarige adjunct-com
mies ter gemeentesecretarie te Haar
lem B. J. A. M. H. een veel hogere
straf heeft gekregen.
De verdachte, die in de jaren '57 en
'58 als loketambtenaar meermalen een
gulden legesgeld aan publiek in reke
ning bracht, ook wanneer dat niet ver
schuldigd was, en die guldens dan in
eigen zak liet verdwijnen, was door zijn
berouwvolle houding in eerste aanleg
tot zestig gulden boete plus twee maan
den voorwaardelijk veroordeeld. De po
litierechter hield bij dat vonnis reke
ning met andere catastrofale gevolgen,
die deze fraude voor de verdachte reeds
had meegebracht: ontslag, pensioen-
verlies e.d.
Bij de behandeling in hoger beroep
voor het gerechtshof te Amsterdam eis
te veertien dagen geleden de procureur-
generaal twee maanden gevangenisstraf
maar het hof onder presidium van mr.
F. L. Nepperus achtte zelfs deze straf
te licht en heeft de verdachte gisteren
een gevangenisstraf van vier maanden
opgelegd.
ni
Eigen nieuwsdienst
SOESTERBERG. Op de vliegbasis
Soesterberg worden thans plannen ge
maakt voor het vertrek van het 700e
eskader, een eenheid, die is uitgerust
met Straaljagers van het type F 86 K.
Deze machines, d'e in het militaire jar
gon als „kaasjagers" te boek staan,
veroorzaken veel lawaai en het is niet
uitgesloten te achten dat dit vertrek
samenhangt met het toenemend aantal
klachten over het rumoer, dat Soester
berg produceert.
Over de toekomstige bestemming van
het eskader is nog geen beslissing ge
vallen hoewel er gedacht wordt over de
vliegbasis Twenthe. Evenmin is bekend
of de ruimte, die door het vertrek van
de F 86 K ontstaat, zal worden opge
vuld.
De cyclamen staan nu nog in volle
bloei en als men nog een exemplaar
koopt neem er dan een met enkele
open bloemen en veel bloemknonpen;
daar zult u veel langer plezier van heb
ben. Cyclamen moeten beslist niet in
de normaal verwarmde kamer gezet
worden; het is daar veel te warm voor
hen. Die voldoen veel beter in een zeer
matig verwarmde omgeving en geef hen
geen koud leidingwater, doch doe warm
water door het koude heen; het moet
beslist lauw aanvoelen.
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG Op 16 februari zal
de wegenwacht van de ANWB het tra
ject Rotterdam - Dordrecht - Breda -
Wernhout (grens) dat tot dusver slechts
tot zes uur 's avonds werd bereden in
zijn avonddienst opnemen. Automobilis
ten kunnen in dat traject op de steun
van de gele pechbestrijders nu dus van
's morgens half acht tot 's avonds half
elf in de zomermaanden tot elf uur
rekenen.
Het gedeelte Amsterdam - Den Haag
-Rotterdam is reeds geruime tijd in het
avondschema opgenomen. Straks word!
de hele verbinding Amsterdam Belgi
sche grens dus in de avonddienst van
de wegenwacht bestreken.
Eigen nieuwsdienst
HILLEGOM In de geruchtmaken
de Hillegomse ..hertenkampaffaire"
heeft de vereniging Dierenzorg bakzeil
gehaald. Op de jaarvergadering heeft
men het bestuur dringend aangeraden
de burgemeester excuses aan te bieden.
De vergadering was van oo,rdeel. dat
men beter eerst met de burgemeester
had kunnen praten voor aan de zaak
zoveel ruchtbaarheid te geven. De voor
zitter en het bestuurslid die voor deze
ruchtbaarheid hadden gezorgd, voelden
weinig voor de gang naar Canossa; tij
dens de discussies bleek dat zij hun ac
tie op touw hadden gezet zonder hun
medebestuursleden daarin te kennen.
Eigen nieuwsdienst
ZUTPHEN - Een felle brand heeft
woensdag de schilder- en spuitafdeling
en het magazijn van de meubelfabriek
van de firma Kreeftenberg en zonen te
Varsseveld in de Gelderse Achterhoek
verwoest. Tijdens de brand deden zich
enkele ontploffingen voor.
Men vermoed! dat een defeet aan de
verwarming de oorzaak van de brand
is geweest. De schade wordt op hon
derdduizend gulden geraamd.
45. „Wat is er daarboven ja allemaal
gebeurd?" vroeg Kappie, toen hijzelf
enigszins van het gebeurde was hersteld.
„Uw machinist trachtte mijn experi
menten te belemmeren," verklaarde de
professor. „Dat was mijn zeef bijna
noodlottig geworden eri u ook'"
..O." antwoordde Kappie ..En mag ik
'nu misschien weten wat er ja met Okki
len de meester is s bourd?"
„Gerust", sprak de professor. „Ik
houd he.i beiden in bedwang met een
elektrische straalpistool!
„Dat is fraai!" meende Kappie. „En
wat ben je verdei van plan?"
„De zeef zomaar wat rond te laten
varen, -om te zien hoelang hij het uit
houdt. z'ondei ge,leep! te worden." leg
de de geleerde uit. „En intussen zou het
mij welkom zijn, wanneer gij tweeën!
daar beneden de verschijnselen op gro
te diepte wat zoudt willen bestuderen..."
Kappie begreep dat het maar beter
was. om verder niet tegen te stribbe
len. Er zat niets anders op dan te doen
wat Zifter vroeg.
„Ik wil wel verklaarde hij daar
om mat. „Maar hoe kan ik? Het is
hier ja langzamerhand zo donker als
in een kolenruim."
NED HERV. KERK
Beroepen te Ameide—Tienhoven T.
Langerak te Vinkeveen.
GEREF. KERKEN
Examens: de classis Amsterdam
heeft praeparatoir geëxamineerd en be
roepbaar verklaard de heer G. H. Gil
huis. Middenweg 119 te Amsterdam,
kandidaat aan de V.U., die terstond be
roepbaar is. De classis Leiden heeft
praeparatoir geëxamineerd ei beroep
baar verklaard de heer G. Brouwer,
Pronkstraat 18, Leidsehendam, kandi
daat- aan de V.U. De classis minor van
de Gereformeerde Kerk te 's-Gravenha-
ge-West, wijkgemeente zeven, heeft
toestemming verleend aan de desbetref
fende gemeenteleden voor te stellen in
de vacature W. Reeskamp te beroepen
J. J. Oranje, te Djakarta, thans met
verlof in Nederland.
In het verenigingsgebouw „Midden
dorp" te ZOUTELANDE kwam de midden
standsvereniging „Zomid" bijeen. Het be
stuur. aldus werd besloten, zal een on
derhoud aanvragen bij b. en w. om tot
een overeenkomst te komen over de win
kelsluiting en de verplich'e vakantierege
ling. Als nieuw lid van de evenementen
commissie werd benoemd de heer J. v. d.
Vreugde.
