Vriendschap
in een kist
GEESTESHOND VAN
EEN LICHTDRUKKER
Hoed af voor
Emmerschans
A
(deiïu&i*
Petsie
Pelle
Ping
o
KAPPIE en de zeezeef
ZEEUWSCH DAGBLAD
•Als Unesco-man
Tot beter begrip
Rondreizen
Na jaren
Komdacht ik9 laat ik vandaag spreek
huis van mensen met goede ideeën zijn.
Hierbij dan het derde idee van de dag.
Dure ziekte
Een wens
Vervuld
11
Man doodgedrukt
tussen 2 wagons
Vissersboot sterker
dan vrachtschip
Succes van rebellen
op Celebes
Dan Barry
=nijmiiiiiiiiiimiiiiiiiiii
De vrolijke
avonturen
Zelf aan de slag
Uit de kerken
Zaterdag 17 januari 1959
Pag. 2
P. W. RUSSEL'S
L jaren ken ik de heer Peter G. Duker, publiciteitsman in
Rotterdam. Een paar weken geleden heb ik nog uitvoerig met
hem zitten praten en gisteren krijg ik ineens „La Presse de
Tunesie" in handen en zie daarin een foto: Peter Duker in Tunis.
Met uiteenzetting van alle plannen van deze landgenoot; plannen,
waarmee hij al lang rondliep en waarover hij me dikwijls vertelde.
Ik geloof, dat hij nu langzamerhand al die ideeën in werkelijkheid
kan gaan omzetten.
Een veertiger is hij, Peter Duker.
Publiciteit bedreef hu vele jaren voor
verscheidene firma's. Tekenen deed
hü> kinderboeken schreef htf, lesgeven
op een school in Frankrijk, een tijd
schrift redigeerde hij, foto's maakte
hij. Maar zelfs als hij een valhelmpje
voor zijn jonge zoon in elkaar zette
en intussen met mij sprak, kwam hij
steeds weer op dat ene woord terecht:
internationaal.
Steeds waren het weer woorden als
Unesco, Fao, Uno, Unicef. ,,Dat zijn
organen die de wereld overspannen en
alleen die kunnen waar maken wat ik
bedoel".
En nu zit hij in Tunis. Sinds 1
januari, als expert van diezelfde
Unesco, vooral belast met alles wat
onderwijs, radio, televisie kortom:
publiciteit aangaat.
En daar, in de warmte, heeft hij zijn
plannen nu wereldkundig gemaakt,
zodat ik er ook over schrijven kan.
De plannen, waar hij jaren aan
werkte.
Het lijkt allemaal zo eenvoudig, als
Peter Duker zegt (en die Tunesische
krant boven zijn foto afdrukt): Vrede
en broederschap in doosjes".
In het kort komt Dukers plan hier
op neer: hij ontwierp een serie bij
zonder fraaie kistjes. Aan de buiten
kant van het kistje herkent men on
middellijk het land van herkomst. Het
Zwitserse kistje had de vorm van een
chalet, het Tunesische was voorzien
van het traditionele kruis en de pal
men, het Nederlandse met de molen
en zo gaat u maar door.
Die kistjes waren naar modelletjes.
De werkelijkheid moet worden: grote
kisten, volgens het Duker-model, met
daarin vele vakken. In één vak
gedroogde planten, in een ander een
vlag, in het derde boeken, grammo
foonplaten met folkloristische liedjes,
een complete klederdracht en dat dan
allemaal van het land, dat de kist
representeert.
Wat Peter Duker nu wilde is dit:
zo'n Amerikaanse kist wordt in Ame
rika gevuld door de kinderen van een
school (met foto's ook van de leerlin
gen) en bijvoorbeeld naar Noorwegen
gestuurd; de Noorse kist gaat naar
Zwitserland, het chalet naar Belgié,
de Belgische kist naar Tunis, die van
daar naar Korea en zo verder. ,,Op
deze manier kunnen we wellicht hel
pen dat een opgroeiende generatie
elkaar straks beter begrijpt", zei Pe
ter Duker. „En die kisten kunnen ja
ren blijven rondreizen. Alleen, wil ik
het idee kunnen uitvoeren, dan moet
ik zo'n internationale organisatie ach
ter me hebben".
Dat heeft hij nu: de Unesco. En de
kistenactie wil hij noemen: Thank
you Boxes".
In Tunis heeft de heer Duker, zp
lees ik in ,,La Presse", de Tune
sische autoriteiten op zijn hand. Hij
gaf al een persconferentie, richtte een
informatiecentrum in en heeft voor
lichtingsfilms gedraaid.
Peter G. Duker uit Rotterdam is
bezig in Tunis zijn plannen van jaren
te verwezenlijken.
Ik wens hem daarbij van harte
succes.
PETER DIJKER
vrede en broederschap via kisten
TN Emmerschans, zo hoor ik,
heeft men laten zien dat
er nog mensen zijn die iets
voor elkaar over hebben. Oh,
waar Emmerschans ligt? Wel,
vlak bij Emmen en van die
plaats gescheiden door de
Emmerdennen. Dan weet u
het wel.
Nu dahi, in Emmerschans
woont de dertien jaar oude
Geertje Timmer. Geertje werd,
toen ze drie was, getroffen
door kinderverlamming en vele
jaren verpleegd in een inrich
ting. Dat kostte een hoop geld
en bijzondere wensen van
Geertje kunnen dan ook niet
zo snel in vervulling gaan.
Nu had Geertje dezer dagen
zo'n wens. Ze wilde zo graag
een echt horloge hebben.
Het heeft maar even ge
duurd, héél even. Emmer
schans stak de hoofden bij
elkaar. De dubbeltjes, kwartjes
en guldens rolden in de pot en
binnen de twee uur was het
geld bij elkaar om voor Geer
tje Timmer een horloge te
kopen.
Nog dezelfde dag zag Geer
tje haar wens in vervulling
gaan. „Dit horloge is het
tastbare resultaat van het eer
ste gemeenschappelijk optreden
van een jonge gemeenschap",
stoWd er op het briefje, dat aan
het horloge hing.
Die zin zal Geertje later pas
goed begrijpen.
Maar voor Emmerschans
gaat vandaag mijn hoed af.
Ik heb gisteren mijn biljetten tot
aanvraag van kinderbijslag ingevuld. Ik
wil alleen maar zeggen: u moet die
vragen eens goed lezen. Dat er niet
regelmatig doden vallen door het la
chen valt me nog mee.
Advertentie
DE BÉSTE en niet duur. Tube 95-70-45 ct
80
JOZEF zei geen woord terug. De
ze man was verslagen, en dus
verbitterd en onrechtvaardig.
Het had geen zin met hem te twis
ten en hem tegen te spreken.
Jozef doorleefde gelukzalig en
triomfantelijk deze winter in Ga-
lilea. Jeruzalem waagde het niet
geweld tegen hem te gebruiken,
ja, men duldde zelfs zwijgend, dat
hij zich na een paar weken weer
commissaris der centrale regering
noemde. Zonder enige moeite hield
hij de Romeinen buiten zijn gren
zen, breidde ze zelfs uit, drong
door in hun gebied, annexeerde in
het rijk van koning Agrippa de
westelijke oever van het meer
van Genezareth en bezette en ver
sterkte de omliggende steden. Hij
organiseerde de oorlog. Uit de
heilige atmosfeer van het land
woeien hem steeds nieuwe, ver
rassende ideeën toe.
Rome zweeg. Er kwam geen be
richt uit Rome. Overste Paulinus
had elk contact met zijn vrienden
in Jeruzalem verbroken. Deze eer
ste overwinning was heel gemak
kelijk geweest. De Romeinen stel
den zich tevreden met Samaria
en de steden aan de kust, waar
ze, steunende op de Griekse meer
derheid der bevolking, zeker wa
ren van hun macht. Ook de troe
pen van koning Agrippa gingen el
ke schermutseling uit de weg. Stil
te heerste in het land van Galilea.
Wie in het bezit van roerende
goederen was, probeerde, indien
hij in zijn hart geen aanhanger
van de „wrekers van Israël" was,
zijn have en goed in gebieden, die
onder Romeinse bescherming ston
den, in veiligheid te brengen. Bij
een dergelijke vlucht werd de
vrouw van een zekere Ptolomaeus,
een intendant van koning Agrippa,
door Jozefs lieden gearresteerd.
Dit gebeurde in de buurt van Da-
barita een dorp. De dame had
veel bagage bij zich, vele voor
werpen van grote waarde, die
blijkbaar ook uit 's konings be
zit stamden, een rijke buit dus
en die hem gemaakt hadden, ver
heugden zich reeds over hun aan
deel. Ze werden ten zeerste te
leurgesteld. Jozef liet deze goede
ren in het gebied der Romijnen
brengen en met een beleefd schrij
ven aan overste Paulinus persoon
lijk overhandigen. Het was niet de
eerste keer, dat hij zo te werk ging
en zijn aanhangers ontevreden
over hem waren. Ze beklaagden
zich bij Johannes van Gischala,
Een pijnlijk en verbitterd onder
houd tussen Johannes, Sapita en
Jozef was het gevolg. Jozef wees
erop, dat in vorige oorlogen Ro
meinen en Grieken vaak dezelfde
bewijzen van ridderlijkheid hadden
gegeven. Maar Johannes bulderde.
Zijn grijze ogen fonkelden wild en
waren met bloed doorlopen. Hij
was als een berg, die in beweging
was gekomen. Hij schreeuwde:
„Bent u helemaal gek geworden?
Denkt u soms, dat we hier Olym
pische spelen gaan houden? Hoe
durft u met dergelijk gesmoes
over ridderlijkheid aankomen, als
we tegen de Romeinen vechten?
We zijn toch in oorlog en houden
niet de een of andere sportwed
strijd. Het gaat niet om het win
nen van een krans. Het gaat om
zes miljoen mensen, die in deze
lucht die de Romeinen verpest heb
ben, niet langer kunnen ademen.
Die daar bijna in stikken. Begrijpt
u dat, dr. Jozef?"
Jozef wist niets te beginnen te
gen de woeste, dreigende verbit
tering van deze man. Hij was ver
wonderd en voelde zich ten onrech
te getroffen. Hij keek Sapita aan.
Maar die stond somber naast hen
en zei geen woord. Het was dui
delijk, dat Sapita alleen sprak over
dingen, die hij zelf waarnam.
Wordt vervolgd
Advertentie
Voer het tere
Baby-huidje
BABYDERM-POEDER
5
't
maest.ik denken^. aan een heel
oua mopje, u weet wel, zo één
m?t een baard van sinterklaas.
H§t.;giDg ovër een koopman in
houtwaren, die juist een zending
stelen ontvangen had, van aller- i
lei maat. Die koopman voelde j
toch wel iets voor reclame, maar j
was niet zo vaardig in de Neder-
landse taal. En hij zette dus een
bord bij zijn zaak, waarop hij j
met grote letters tekende: groten j
stelen en kleinen stelen, maar
groten stelen het meest". Dit op-
schrift ergerde de vroedschap j
ik zei al: het was in de oude tijd j
en de schout kwam de man
gelasten, het opschrift te verwij- i
deren, of te veranderen in: grote j
stelen en kleine stelen, maar klei- i
ne stelen het meest. Want dat 1
eerste opschrift betekende feitelijk i
iets anders dan de reclame be-
oogde. U begrijpt, waarom ik
daaraan moest denken. Ik las dat
artikel over dat schrootschandaal, j
waarbij door valse papieren voor j
miljoenen verduisterd is. Ook on-
ze provincie is daarbij betrokken, j
want één der schuldigen woonde j
hier en is nu voortvluchtig. Hij
kan in een ander land van de ka- j
pitalen, die frauduleus in zijn be- j
zit kwamen, wel luisterijk leven.
Ja, in zo'n geval zijn we dan
u hebt het van mij gemerkt j
te denken aan dat: groten stelen i
het meest. Maar, al spreekt zo'n
geval tot ons, is die neiging, om j
zichzelf, desnoods via een onop- j
rechte weg, materieel voordeel
toe te eigenen, niet wijd ver- i
breid? Komt men er niet onwille-
keurig toe, als de gelegenheid er
voor is? Zoals dat manneke, dat
bij een verhuizing een pakje naar i
zijn oordeel waardeloze briefjes j
in zijn zak stak, maar later toch
ging proberen, of het echte brief- j
jes van duizend waren en die j
daardoor tot zijn eigen verwonde-
ring, na een eerlijk leven, voor
de rechter kwam? Ik ga maar j
van mezelf uit: ieder heeft feite- i
lijk een dagelijkse worsteling, om
klein of groot zich niet on
rechtmatig te verrijken. Ons inge
wikkeld maatschappelijk leven
biedt daar zoveel gelegenheden
toe. Er zijn er, die die kans be
wust grijpen, er zijn er, die er
haast ongemerkt in vallen en er
zijn er, die er na grote strijd, in
moeilijke omstandigheden toe ko
men. maar schuldig staan er
zeer velen. Ook hier geldt: wie
van u zonder zonde is, werpe de
eerste steen. Waarmee we natuur
lijk niemand willen goedpraten en
"yANDAAG krijgen ruim 150 Neder-
landse lichtdrukkers en foto-
copieerders een brief. Van hun colle
ga de heer P. A. Booy in Rotterdam.
In die brief staat ook dit: „Wanneer
men bedenkt dat wij o.mvdoor_ mid
del van „licht"' in staat zijn óm "ons
dagelijks brood te verdienen hoe
prettig het is om na ge.dane doyikfre-
kamer-werkzaamheden weer het dag
licht te kunnen aanschouwen
dat wij na afloop van onze dagtaak
weer naar huis kunnen stappen en
's avonds wellicht een televisiepro
gramma kunnen zien dan gaan
onze gedachten onwillekeurig uit
naar die velen, die door gehele of
pfabtisch' gehele Blindheid zoveel
moeten missen, waarvan wij allen
kunnen genieten".
mensen
DELFT. Bij een bedrijfsongeluk
in Delft is gistermorgen een Rotter
dammer om het leven gekomen.
De vijftigjarige A. Schilders uit de
Pleuterstraat te Rotterdam, die in dienst
is van een Rotterdamse handel in af
valstoffen, was op het terrein van de
n.v. oliefabrieken Calvé-Delft op het
fabrieksspoor bezig met het vastsjorren
van dekzeilen.
Hij stond tussen twee wagons wat
de fabrieksvoorschiriften verbieden
en raakte tussen de buffers bekneld,
toen een van de wagons door een ran-
geerlokomotief werd opgeduwd.
AMSTERDAM Even buiten de pie
ren van IJmuiden is donderdagnacht tij
dens een dichte mist het 750 ton me
tende Engelse motorschip Hirondelle in
aanvaring gekomen met een Urker vis
sersboot.
De Hirondelle kwam van Amsterdam
beladen met stukgoed. Het schip was
op weg naar Harlingen om nog meer
lading in te nemen. Daar zou de reis
naar Londen als eindbestemming wor
den voortgezet.
Het schip kreeg boven de waterlijn
een flink gat en was genoodzaakt naar
Amsterdam terug te keren.
zeker niet zouden wensen, dat de
genen, die om dit kwaad in han
den van de rechter vallen, niet
gestraft zouden worden. Maar de
moeder van deze zonde is het
hoogtij van het materialisme en
de begeerte naar bezit des
noods het bezit van een ander.
Een eerder gehoord geluid misschien,
jawel, maar het heeft aan waarheid
nog voor geen cent ingeboet.
Ik heb de heer Booy gevraagd: Wat
wilt u precies? en hy zei me dit: „Een
blindegeleidehond kost 350 gulden. Per
jaar worden er in Nederland zo'n hon
derd afgeleverd en dat voldoet in de
behoefte. Maar er zyn mensen die niet
aan de beurt komen, omdat ze het
geld niet hebben. Dit jaar is pas be
gonnen en we zitten nog vol goede
voornemens. Toen dacht ik: als wy
lichtdrukkers nu eens in elke provincie
één man of vrouw helpen in 1959. Van
elke lichtdrukker een tientje en
er zijn al vier honden. Het geld wordt
afgedragen aan het Koninklijk Neder
lands Geleidehondenfonds en daar zorgt
men verder voor de honden".
Zo ineens
Intussen vroeg de heer Booy ook per
telefoon aan een paar collega's, wat
ze er van dachten. Het resultaat was
een antwoord van alvast 252 gulden.
En hoe komt u nu aan dit idee, me
neer Booy?, wilde ik nog weten.
„Och, zo'n gedachte komt ineens",
antwoordde hij.
Ik mag hopen, dat de lichtdrukkers
ook zo „ineens" reageren.
DJAKARTA (Reuter) Gecombi
neerde strijdkrachten van de Darul Is
lam in Zuid-Celebes en van de tegenre
gering in Noord-Celebes hebben Malili in
Midden-Celebes bezet. Dat is gisteren
door de militaire autoriteiten in Makas
sar bekend gemaakt.
Dit is het eerste resultaat van de ge
zamenlijke campagne van D.I. en tegen
regering op Celebes tegen de centrale
regering. De militaire commandant van
Celebes had onlangs al een beroep op
de bevolking gedaan om kalm te blij
ven tegenover verhoogde activiteit van
opstandige groepen.
De Indonesische luchtmacht is giste
ren begonnen met luchtaanvallen op de
strijdkrachten van de opstandigen in
Midden-Celebes.
10-7) Je.bent werkelijk een prima Deze boot bevalt me heel goed, je Ja en met deze snelheid zouden
aanlegsteiger Inktvis, als dank mag je ziet en hoort tegelijk het gekraak van we zelfs de wereld rond kunnen varen,
de hele tijd aan de slinger staan, je de machine. zelfs als we haast zouden hebben,
maakt zoveel schuim.
^•IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllinillllllllllllllllllllllllllllllllNIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIg
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
<4 EÉN «QOtt,
msewns
/l oeet, VOM -DE
BOL 60VEN
t>£ a CON O
\i
PortCMSOF
De Amaryllis is een fraai bloeiend
bolgewas; ze wordt veel als snijbloem
gekweekt en het is goed indien men er
lang plezier van wil hebben ze in knop
te bestellen of althans zo dat de schone
bloemknoppen net open komen. Er zijn
allerlei kleuren tegenwoordig; wit is nog
erg duur, doch rood en zalmkleur zijn
allerliefst. De Amaryllis wordt tegen
woordig ook als kamerplant gekweekt en
het is nu de goede tijd die droge bol
te bestellen en doe dat bij een solide
firma. De prijs is nogal hoog, doch daar
staat tegenover dat men er ook jaren
lang plezier van kan hebben.
Direct na ontvangst dient men de bol
op te potten in voedzame bloemisten-
grond en meng er nog maar een beetje
oude koemest doorheen. Onder in de pot
moeten een paar scherfjes komen de
bolle kant naar boven het afvoergaat-
je zou anders verstopt raken. Na hel
oppotten dient men de bol van water te
voorzien; het is voldoende indien de
grond matig vochtig wordt gemaakt. Bij
het oppotten moet u er op letten dat een
derde deel van de bol boven de grond
moet blijven.
Na het oppotten komt het er op aan
de bloemknop uit de bol te halen; daar
om dient de bol voorlopig aan de droge
kant gehouden te worden en is beslist
een warm plekje noodzakelijk. De bol
wordt met de pot op een verwarmde
schoorsteenmantel gezet of vlak achtei
de kachel. De bloemstengel zal men dan
spoedig te voorschijn zien komen en met
het rekken van de stengel mag men dan
geleidelijk iets meer water geven. Als
de bloemstengel een lengte van dertig
centimeter heeft bereikt dient men de
bol voor een venster op het zuiden te
zetten; in een normaal verwarmde ka
mer.
28. „Hoor je nou wel", schreide de
maat. „De professor zegt zelf, dat we
naar de maan gaan!"
„Niet overdrijven," sprak Zifter. „Zo
ver zou ik nog niet willen gaan. Mijn
zeezeef is pas een eerste proef en
voor veel verbetering vatbaar. Men
moet niet direct het onderste uit de
kan wil hebben, zegt een oud va
derlands spreekwoord. Het spijt mij wel
voor u....
„Neemaar, dat is ja fraai!" riep
Kappie, „Spijt u dat? Is het dan al
niet mooi genoeg, dat mijn schip stuur
loos door de ruimte zweeft!"
De geleerde knikte instemmend. „In-
aerdaad, dat is al heel mooi", vond
hij. „,Ik ben blij, dat u er zo over
denkt. We moeten niet te veel hooi op
onze vork nemen, zoals he* spreekwoord
zegt, klopt dat? Toch acht ik het niet
uitgesloten van uw luchtschip metter
tijd een ruimteschip te maken...
„Luchtschip! Ruimteschip! Welja..."
riep Kappie bitter. ,,U wordt bedankt,
meneer Zifter! Mijn schip is een gewo-
êle.pboot, die op het water thuis
hoort! Ik wil niet dat er ja langer
n toor de lucht, gesold wordt en van
dat geklets in de ruimte heb ik ja ook
tabak! Laat de Kraak onmiddellijk zak
ken.!"
„Hee. en zoeven zei u.. We schijnen
langs elkaar heen te praten", merkte
de professor op. „Uvindt het dus hele
maal niet fijn om te vliegen. U vaart
liever op een gewone, technische bana
liteit, klopt dat?"
„Technische banaliteit, mij., Kraak?"
loeide Kappie. „Zeg, uitgetaande land
rot, dat laat ik me niet zeggen, al ben
jij tien keer mijn opdrachtgever. Hier
aan boord ber. IK de baas! We zijn ge
huurd om te slepen en niet om door de
lucht te vliegen! Ik sta er op dat we
dalen!
P. ofessor Zifter zuchtte. „Die moge
lijkheid staat nog te bezien zei hij
bedrukt. „In mijn jeugddroom heb ik
e.- nooit rekening meegehouder, ooit weer
te moeten dalen. We kunnen het probe
ren, natuurlijk, maar... heeft u er be
zwaar tegen als ik het schip aan de
grond zet?"
Ned. Herv. kerk
Beroepen te Oudega, J. F. Horn te Njj-
broek.
Geref. kerken
Tweetal te Middelburg, Jac. Boonstra
te Zwaagwesteinde en P. L. Smilde te
Nieuwleusen.
Bedankt voor Aduard, W Struys te
Krommenie; voor Beverwijk, H. B. Weij-
land te Nieuwe Amstel-Noord.
Geref. Gemeenten
Bedankt voor Passaic (V.S.), H. Rijk-
sen te Vlaardingen.
Geref. gemeenten in Nederland
Bedankt voor Leerdam, H Ligtenbera
te Rotterdam-West. S
ZWOLLE Provinciale staten van
Overijssel hebben gisteren besloten de
subsidie aan de Overijsselsche vereni-
ging voor vreemdelingenverkeer op
dertigdluizend gulden te stellen. Het
bestuur van de vereniging heeft enige
tijd geleden laten weten, dat deze sub
sidie te laag is om de vereniging in
stand te houden.
Volgens het bestuur heelt de vereni
ging ongeveer 45 duizend gulden nodifl
om op redelijke basis te kunnen we*
ken.
