Prinses Irene:
van
Koning
W inter
gevangene
■cROHE
DE NATUUR
BSÏPm^C
Pingo
KAPPIE eri de zeezeef
Vrijdag 9 januari 1959
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
DE LAATSTE BUS IN VAL D'ISÈRE
ZENUWRUST
Miljoenste M-logboek
verliet Zuivelbureau
Ratten verdreven
woonwagens
J'
Ongeluk in Heerlense
mijn eist dode
in en om uw huis
7
Uit de kerken
Samenwerking in
luchtvaart
Wim Kan op de
grammofoonplaat
handen
llefaj&fy
Eredoctoraat voor
prof. Bretsclmeider
Advertentie
Zwaarmoedig* gedacht**, tobberijen
•n ang(tg*vo*l worden verdreven door
MIJNHARDT'S ZENUWTABLETTEN
V*rst*rken het zelfvertrouwen *n
stemmen U weer moedig *n rustig.
DEN HAAG. In het kader van de
grootscheepse actie om het melkver- i
kruik op te voeren is bij het Nederlands j
GOUDA Een rattenpiaag, vuil enzuivelbureau dezer dagen het miljoen-
i -i sr.p fifnopk- waarin u-ini-lpvpn van
t
Eigen nieuwsdienst
SINDS gistermiddag vier uur
is het dorpje in de Franse
Alpen, op nog geen steen
worp van de Italiaanse grens,
hermetisch van de buitenwereld
afgesloten. En tussen de kleine
duizend mensen, die door de
met twee meter sneeuw bedek
te Alpenmassieven gevangen
worden gehouden, zit prinses
Irene en leest een boek.
Voor haar op tafel staat een dampen
de kop thee en naast haar borduurt
Dora van Harinxma aan een tafelkleed.
Buiten viert een sneeuwstorm de over
winning: kletterend striemt de bevro
ren, witte stuifpoeder de ramen van
hotel Perce-Neige en de kleine orange
wimpel aan de Nederlandse vlag hangt
stijfbevroren als een plank te kraken
in de wind. De Prinses huivert even in
het rood gebloemde vest, dat zij over
een groene broek draagt en springt
dan op.
Ping-pongen
„Laten wij gaan ping-pongen", zegt
zij.en de twee meisjes zoeken de sport-
kamer van het hotel op.
Ja, prinses Irene ping-pongde gisteren
en dat doet bijna heel Val d'Isère: ping
pongen, dammen, bridgen en lezen.
Geen mens, die zich na een uur of drie
in de middag nog buiten waagde. Met
liters werd de thee gezet en de wijn-
grocs marcheerden en masse, op kel
nershanden gedragen, door de conver
satieruimten van de hotels.
De laatste
In de vroege ochtend was het al be
kend: alle skiwedstrijden ook voor deze
dag weer afgelast. Daarna volgden de
sombere berichten elkaar snel op.
Etuk voor stuk werden de skiliften en
de banen gesloten en rond het middag
uur stonden de honderden paren ski
latten doelloos voor hotelingangen en
in garages.
6 Om tien uur in de ochtend was de
enige verbinding met de lager gelegen
buiten'weifelt* naw: het dorp je
Bourg —I door sneeuwploegen open
gebroken; maar een uur later zat alles
weer volkomen dicht Daartussendoor
had net één bus kans gezien Val d'Isère
te bereiken. Het was Jean Martin, al
zestien jaar chauffeur op deze route, die
dit huzarenstukje uithaalde. „De zweet
druppels stonden op mijn voorhoofd
toen ik door de haarspeldbochten ging",
vertelde hij mij, terwijl hij de klompen
ijs van zijn sneeuwkettingen afhakte.
„Voor vandaag ben ik de laatste ge
weest die er doorkomt, dat weet ik
zeker."
Jean Martin had het goed gezien en
in het gloednieuwe postkantoortje sor
teerde men de post, die hij had mee
gebracht „Dat wordt de komende dagen
duimen draaien", sprak een opgewekte
facteur.
Hy wist wel beter
Ik heb een wollen muts gekocht en
diep over mijn oren getrokken, om ten
minste een beetje bestand te zijn tegen
de bijtende vrieswind. En terwijl ik dit
nieuwe attribuut in de dorpsstraat liep
te beproeven op zijn deugdelijkheid,
dook er uit het niets een figuur op, die
mij toeschreeuwde: „Is het waar. dat
de Prinses weggaat?" Het was een
Franse cameraman en hij wist wel
beter.
In de ochtend nl„ zo rond elf uur,
wandelde het in heel Val d'Isère beken
de Nederlandse gezelschap het dorp in
Verder dan de hoofdstraat kwamen
prinses Irene, de heer en mevrouw Bi-
schoff en freule Van Harinxma echter
niet. Met de handen voor de ogen
baanden zii zich voorzichtig een weg
door de sneeuw en zochten een toe
vlucht in een van de twee theesalons
l of u ij
Onmiddellijk vlogen een paar man
nen van de Franse televisie en film
journaal naar binnen, maar daar kregen
zij van majoor Bischoff te horen: ,.Als|
u niet weggaat, gaan wij weg en anders
vertrekt de Prinses uit Val d'Isère,
wanneer zij nog niet eens rustig een
kopje koffie kan drinken".
Kwaad en mopperend trokken de
Fransen weer naar buiten en daar moest
rijksrechercheur Van der Heiden de
felle kou trotseren om hen ook daar
te houden
1 stank waren voor ongeveer honderd be.
ste logboek waarin kinderen van I
woners van het woonwagenkamp vijftien jaar hun dagelijkse M-
Gouda aanleiding naar een doodlopende daad kunnen aantekenen - de deur uit
straat in de buurt te verhuizen. Zij had-1 gega,an; Gemiddeld worden er dagelijks
den daarvoor geen vergunning van het c buizend ingevuld terugontvangen,
gemeentebestuur en hedenochtend om
negen uur moeten zij daarom weer naar
hun oude plekje terug. De gemeente is
intussen zo vriendelijk'geweest het ter-:
rein van vuil te zuiveren.
Het woonwagenkamp was al eens eer
der van gemeentewege schoon gemaakt.
Korte tijd daarna was het weer ontoon
baar. Ten dele' komt dat doordat naast
j het kamp een poel ligt die steeds wordt
I volgestort met huisvuil. Dat trekt ratten
I aan die daar 's avonds voedsel komen
I zoeken.
B. en W. van Gouda hebben al enkele
malen vergaderd over de onhoudbare
toestand van het kamp. Het is voor hen
moeilijk een oplossing te vinden omdat
de stad geen ander terrein voor de
woonwagenbewoners heeft.
HEERLEN (ANP) De 55-jarige
houwer FHousen uit Heerlen is gister
morgen omgekomen in de ondergrondse
werken van de Oranje-Nassaumijn III
te Heerlen. Een van een helling afko-
mende slee heeft hem zo erg aan het
l hoofd geraakt, dat hij aan de verwon
dingen is overleden.
No- 3
Omschrijving
Horizontaal: 1 telwoord. 4 tijding,
8 tandeloos zoogdier, 9 voorzetsel. 10
zwartsel. 12 deel van kledingstuk, 13 af
voerbuis, 15 trekkende beweging. 17 gissen,
20 denkbeeld, 22 smalle strook, 24 orgaan,
25 lofdicht, 26 eetlust, 27 vlug.
Verticaal: 1 inborst, 2 gemeenschap
pelijk contract, 3 op deze plaats, 5 koraal
eiland, 6 mann. dier, 7 peulvrucht, II al
leenheerser, 12 grote hamer, 14 bejaard,
16 ironie, 17 volkswoede, 18 gasvormig
element, 1-9 ontspanning, 21 vod, 23 gar
nizoensplaats
1
tO
to
20
u
26
3
tz
2/
'1
'4-
J 2
22
2S
'9
De kamerazalea zal misschien nu zo
ver zijn dat ze in de warme kamer ge
zet kan worden, doch dat geldt alleen
voor de vroege soorten; planten die men
velleden jaar of eerder pas in maart
m bloei ontving behoren tot de late soor
ten en zij zullen dus nog niet zo ver
zijn en iaat hen dan voorlopig nog maar
m het volle licht in de koele, doch wel
vorstvrije kamer staan. Ais vroeg
oloeiende soorten nu binnen gebracht
worden dient men wel dagelijks een
paar maal mei lauw water te sproeien
Oplossing van dc vorige puzzel
Horizontaal: 1 spin, 5 volt, 9
menu, 10 oker, li er, 12 lus, 14 e.a.. 15
tuf, 17 arm, 18 immer, 19 abt, 21 mat,
24 do, 25 ons, 27 re, 28 edel, 30 Leie,
32 leem, 33 arak.
Verticaal: I smet. 2 Peru, 3 in, 4
nul, 5 vos, 6 OK,, 7 leer, 8 tram, 13
urmen. 16 fit. 17 arm. 19 adel. 20 bode.
22 aria, 23 teek, 25 olm, 26 sla, 29 Ee
ai er.
73
OHANNES VAN GISCHALA,
de commandant van de goedbe
wapende burgerwachten, die de
boeren van Galilea hadden ge
vormd, was zichtbaar verheugd,
toen Jozef hem bij zich ontbood.
Hij bezat in de buurt van zijn ge
boortestad Gischala, een klein berg
dorp, waarnaar hij zich noemde
in de registers heette hij Johannes
Ben Levi een klein en niet bij
zonder rendabel landgoed, waar
olijfolie en vijgen werden gepro
duceerd. Hij was fors, laks in zijn
beweging en goeiig, heel sluw en
een man zoals de Galileeërs graag
hadden. Tijdens de veldtocht van
Cestius had hij hier een listige,
verbitterde guerrilla tegen de Ro
meinen georganiseerd. Hij was
vaak wekenlang afwezig, en ken
de iedere uithoek. Jozef begreep
niet goed, toen Johannes eindelijk
bij hem verscheen, waarom hij
zich reeds niet eerder met hem
had ingelaten. Niet groot, maar
fors en potig van figuur, zat Jo
hannes voor hem. Zijn gezicht was
bruingebrand, hij droeg een korte
snor, zijn neus was ingedrukt,
maar zijn ogen waren blauw en
sluw. Maar bij al zijn sluwheid
was hij toch een goeiige, openhar
tige kerel.
Dadelijk kwam hij met een
voorstel voor de dag, dat aan dui
delijkheid niets te wensen overliet.
Koning Agrippa zou overal in den
lande, grote hoeveelheden graan
hebben opgeslagen en zonder twij
fel waren die voor de Romeinen
bestemd. Johannes wilde dat
graan voor zijn burgerwachten re-
quireren en vroeg Jozefs toestem
ming voor deze maatregel. Hij
klaagde erover, dat Jeruzalem on
der invloed van de geldzakken en
aristocraten zijn connecties met
de burgerwachlevi verloochende.
Van Jozef had hi.i de indruk ge
kregen, dat hij anders was dan de
meeste halfzachte heren van de
tempel „In uw hart hoort u toch
bij de „wrekers van Israël", dr.
Jozef. Dat ruikt men al op drie
mijlen afstand. Ik zoi' mijn bur
gerwachten graag onder uw bevel
stellen", zei hij trouwhartig en gaf
hem een nauwkeurige lijst der or
ganisaties. Ze omvatte 18000 man.
Jozef gaf zijn toestemming om het
graan te requireren.
Hij was niet bang voor de storm,
die deze maatregel moest ontke
tenen. Als hij de autoriteit, die
zijn positie hem verleende, zoveel
mogelijk aanwendde, zonder zich
aan iets of iemand te storen en
hij dus werkelijk in Galilea de
macht in handen kreeg, waagde
Jeruzalem het misschien niet hem
terug te roepen. En als het toch
gebeurde, berustte de beslissing
of hij zich terugroepen liet of
niet immers toch bij hem. In een
bijna vrolijke spanning wachtte
hij af wat er gebeuren zou.
Ook Johannes van Gischala was
verheugd over zijn onderhoud mét
Jozef.
Hij was een man van grote
moed en niet zonder humor. Heel
Galilea wist, dat hij degeen was,
die het graan van koning Agrippa
in beslag nam. Hij deed heel on
schuldig en wist van niks. Wat ge
beurde, geschiedde op bevel van
de commissaris uit Jeruzalem.
Heel openlijk reisde hij naar het
gebied van de vijand, naar Tibe
rias, om daar in de hete bronnen
van zijn reumatiek te genezen Hij
wist, dat zijn aanhangers de stad
Tiberias zouden bestormen als
Justus iets tegen hem ondernam.
Jozef lachte. Zo verderfelijk als
hem de daden van deze aanvoer
der der boeren ook leken, zo goed
beviel hem zijn optreden.
Naar Jeruzalem en Sepphoris
zond hij echter een bericht, waar
in hij zijn verontwaardiging over
deze handelingen uitsprak. Opge
wonden en rood van woede kwam
dr. Jannai bij Jozef binnenvallen.
Dat graan moest natuurlijk on
middellijk worden teruggegeven.
Jozef ontving de opgewonden oude
man heel beleefd. Helaas kon het
graan niet teruggegeven worden,
daar het al verder verkocht was.
Onverrichter zake moest Jannai
terugkeren. Jozef haalde beleefd
zijn schouders op. Een kleine
troost bleef: Jozef zond een aan
zienlijk deel van de opbrengst
naar Jeruzalem.
Wordt vervolgd
Maar toen het gezelschap weer naar
buiten kwam en snel de weg naar het
hotel insloeg, sprong een tiental came
ramensen als dollen door de bergen
sneeuw, over elkaar heen struikelend
vlak voor de Prinses. Het geheel was
Trainer Toni Marth kijkt toe
hoe prinses Irene haar ski's vast
bindt voor één van de laatste
oefenronden in de ijskoud prikken
de stuifsneeuw. Voorlopig is de
pret nu voorbij.
leven", roepen vette koppen op de
eerste pagina de lezers toe.
Hoogstens 48 uur
Terwijl ik dit schrijf valt het licht
in het hotel uit. Dat is al de derde
keer vandaag en weer steek ik mijn
kaars aan Het zijn de bovengrondse
elektriciteitsleidingen, die de bevroren
laag sneeuw van tientalen centimeters
niet langer kunnen torsen en breken.
En ik moet zeggen dat ik vreselijk
veel ontzag heb voor de mannen, die
kans zien de verbindingen na verloop
van een paar uur toch .weer op gang
te brengen.
Maar burgemeester Petri, die tegelijk
de arts van Val d'Isère is heeft mij
gezegd: „Twintig jaar woon ik hier al,
maar ons dorp is nog nooit langer dan
achtenveertig uur ingesneeuwd geweest.
Zo gauw de wind gaat liggen, rukken
van vier punten de sneeuwploegen
weer uit en eten hebben wij voorlopig
meer dan genoeg binnen onze ge
meentegrenzen".
En als dr. Petri dat zegt, dan zal
het heus wel waar zijn.
SCHIPHOL Eind januari komen
vijf Europese luchtvaartmaatschappijen
bij elkaar teneinde de mogelijkheden
van verdere coördinatie en rationalisa
tie van hun activiteiten te bespreken.
De vijf de KLM, de Sabena, Air
- France, de Lufthansa en Alitalia heb-
een vertoning ver beneden peil. vooral ben al eerder zulke besprekingen ge-
toen men prinses Irene tot op de houden met het oog op het verdrag van
trappen van het hotel achtervolgde En Europese economische gemeenschap,
het is plezierig te kunnen vaststellen hoeWel de luchtvaart als zodanig niet
dat de Nederlandse cameramensen oncjer werking van het verdrag valt.
hier niet aan meededen. b -
Levensgevaarlijk
Overigens zitten de Nederlandse
fotografen en filmmannen er hier bij
zonder slecht voor. Er is niemand, die
zijn foto's of films weg kan krijgen.
In de Raad van Europa is eens ge
constateerd, dat het schema van de
luchtdiensten in Europa niet logisch is
opgebouwd en zekér niet rationeel wordt
uitgevoerd. Reeds toen werd de gedach
te geopperd, dat eventuele samenwer
king tussen de luchtvaartmaatschappijen
in Europees verband tot stand diende
te komen op basis van vrijwilligheid
De A.N P -fotograaf Gé van de Werff Daar is dus nu een begin mee gemaakt
heeft het gistermiddag nog geprobeerd,
maar een kilometer buiten Val d'Isère
draaide hij schielijk zijn auto om.
„Geen hand voor ogen te zien en je
ruitenwissers bevriezen onmiddellijk",
vertelde hij. „Bovendien is alles zo
intens wit. dat je niet meer kunt zien j
waar de weg en waar de berm is. liet
is levensgevaarlijk om door te zetten
Dat bewijzen ook wel de foto's uit
de plaatselijke krant van Chambéry.
waarvan gisteren het laatste exemplaar
hier arriveerde. „Een Peugeot^ van 80 1
meter naar beneden gevallen", meldt
de ene pagina „Vier auto's inge
sneeuwd lussen Val d'Isère en Bourg",
vertelt de volgende en daartussendoor
staan de foto's van volkomen vernielde
auto's, die, ergens duizend meter lager
dan ik hier zit, tegen bomen of elkaar
reden.
„Automobilisten, betracht de uiterste
voorzichtigheid en speelt niet met uw
'VOUDT u nog éven Wim Kan willen
horen in zijn Oudejaarsconference?
Het liedje van Jazz bij de nozempjes,
of Die goeie ouwe radio?
Dat kan allemaal, want gelijk met
de radio-opname in het Amsterdamse
Concertgebouw, is er een bandje ge
maakt voor de grammofoonplaat. Die
plaat is inmiddels als 45-toerenplaatje
in de winkel.
Behalve bovengenoemde liedjes, hoort
u daarop ook Waardig over de drem-
pel. en Dag Drees bedankt. Brokjes
van Kan's gesproken conference dienen l s
als verbindende tekst.
Ned. Herv. Kerk
Beroepbaarstelling: J. de Ridder, zen
dingspredikant, Eendrachtspark 25
Bussum.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Oldemarkt,
Heemskerk, kand. te Den Haag.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Klundert, F. Bakker
Huizen (N.H.).
Baptisten Gemeenten
Beroepen te Treebeek, H. van der Werf
te Emmen.
was het verhaal van de man, die
na veertig jaar zijn zuster en
broer terugvond, voor mij één dei-
boeiendste in de krant. Het is Ver
heugend, dat bij alle spanningen
en schokkende dingen in de
wereld zo'n menselijk verhaal toch
eruit springt en ongetwijfeld veler
aandacht heeft. Men verheugt zich
mèt dat drietal. Het ligt zo dicht
bij ons. Het zou ons allemaal heb
ben kunnen overkomen. Wat een
voorrecht, dat de meesten kunnen
zeggen: wij hebben onze ouders be
houden, zijn niet gescheiden van
onze broer en zuster, hebben altijd
gewoon onder onze eigen naam ge
leefd en hebben alle dag gelegen
heid tot contact met onze hele
familie. Een verhaal als dat van
gisteren doet ons weer beseffen,
dat dat allemaal voorrechten,
zegeningen zijn. Niet elke dag be
seffen we dat. Want het komt toch
ook voor, dat mensen, die hun
ouders nog hebben, feitelijk leven,
alsof ze ze niet hadden. Dat men
sen, die verheugd zouden moeten
zijn over het bezit van broers en
zusters en het verhaal toonde,
hoe men daarnaar kan verlangen,
als men ze niet heeft geen
contact met die broers en zusters
onderhouden om allerlei futilitei
ten soms, ja, dat de verhouding
in plaats van één broederliefde er
één is van bedekte of onbedekte
vijandschap. Misschien dat er zijn,
die uit dat verhaal wat kunnen
leren. Feitelijk ook op breder ge
bied. Want zij we niet allen broe
ders en zusters? Geboren uit' één
bloed? En moeten we niet zien,
dat er onder de mensen, die zo
dicht bij elkaar behoorden te
staan, zoveel onhartelijkheid, zo
veel naijver en vijandschap be
staat? En toch horen velen ten
minste eenmaal per week de
samenvatting van de wet van het
Koninkrijk, waartoe ze mogen be
horen: heb God lief boven alles
en uw naast als uzelf. Als we dat
eens meer in toepassing brachten,
zou er in de wereld veel verande
ren. Ieder kan op dit punt bij zich
zelf. ten aanzien van zijn eigen
naasten beginnen.
3-7) Oh, zeg, we hebben onze melstoel. Maar nee, we hebben geen bezittingen weg te geven? Nu kunnen
loopplank helemaal niet gebruikt. Nu plaats. Nou, jullie mogen hem houden alle schildpadden van het hele eiland
weten we niet, of het een goeie is. Maar hoor Maar wees er netjes op, ik heb in mijn stoel schommelen. O, wat zul-
het is toch eigenlijk veel eleganter, om zo vaak prachtig gedroomd als ik er in len die draaierig worden,
zo aan boord te springen. zat. Wist je dat schildpadden helemaal
Ach, mijn beste lieve goeie schom- Is er iets heerlijkers dan je liefste niet lui zijn, Zeebeer?
^'IIIIIIIINIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIllMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllHllllllllllllllllllllllllllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllllllllllllia
Advertentie
ruw of schraal
HAMEA-GELEKMÜÜI
21. „Waarom hebt u ja al die deksel-
se apparaten in mijn schip gebouwd?"
S riep Kappie verhit, terwijl hij op de ap-
jg'paratuur in de hut van de professor
wees.
„En waarom doet het er ja niet toe
waarheen wij varen en waarom kon nie
mand meer een stap verzetten, toen de
Kraak bijna de lucht in vloog?"
„Laten we beginnen bij het begin, dat
is vraag één, klopt dat?" vroeg profes
sor Zifter. „Welnu dan. Wat u hier ziet,
is het laboratorium waarin ik de resul
taten aan een nauwkeurig onderzoek on
derwerp."
„Wat voor resultaten?" wilde Kappie
weten.
„Van de zeezeef, uiteraard," ver
klaarde de uitvinder geduldig. „Het is
allemaal heel duidelijk! Op deze meter
kunt u aflezen hoe hoog het uranium-
gehalte van het zeewater is. Op die
daar, de reeds geëxtraheerde kwantiteit.
Heel simpel.. het klopt allemaal, zo
als u ziet."
„Simpel?!" sprak Kappie. „Ik snap
er ja geen biet van! Ge-geëxdingeste
kwantiteit? Uranium?"
„Jawel," beaamde professor Zifter,
„Uraniumjuist, ja! Een zeer kost
baar metaal, dat onder andere in het
zeewater voorkomt. Mijn zeezeef nu
„Wat is dat, wat bedoelt u ja met die
zeezeef?" vroeg Kappie.
„Dat zal ik u laten zien kapitein
Daarop begaven beide mannen
naar het dek en daar wees Kappie's
opdrachtgever naar de raadselachtige
sleep, die nu vreedzaam op de golven
dobberde.
„De sleep?!" riep Kappie ongelovig
uit. „Sakkers! Dus dat ding dient om
uranium uit de zee te zeven?"
„Dat klopt. U heeft het door," sprak
de geleerde glimlachend.
„Ik weet nu wat dat ding doet," ver
beterde Kappie, „maar wat dat is, wat
het doet en hoe het 't doet, weet ik
ja niet!"
„Het is anders heel eenvoudig," meen
de de wonderlijke professor, „maar het
is daarbij een groot geheim
AMSTERDAM (ANP1 De senaat
van de Gemeente universiteit van Am
sterdam hieft gistermiddag het eredoc
toraat in de wis- en natuurkunde ver
leend aan prof. L. H, Bretsclmeider uit
Utrecht. Hij is als buitengewoon hoog
leraar in de wis- en natuurkunde en als
gewoon hoogleraar in de diergeneeskun
de verbonden aan de Rijksuniversiteit
zich te Utrecht.
Prof. Bretschneider, die in Wenen is
geboren, heeft door de omstandigheden
waaronder hij heeft gestudeerd, het ge
wone doctoraat in de wis- en natuur
kunde nooit kunnen verwerven. Zijn we-
tenschr ppelijk werk, zo zei de promo
tor, prof. dr. E. J. Slijper te Amster
dam, getuigt echter van zoveel grondig
heid, veelzijdigheid en oorspronkelijk
heid dat een eredoctoraat daarvoor een
passende erkenning is.
Nederland, West-Duitsland en Israël
hebben het nieuwe Cubaanse bewind of
ficieel erkend.