HIER ALVAST EEN PAAR KERSTMENU'S Onderwijzer zag er twee tegelijk vorig jaar D RASPSYCHOLOGEN OVERDONDEREN ARGELOZE MONSTER-ZOEKERS Moet dat nu zo? Zaterdag 6 december 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 9 REGEREN (IN DE KEUKEN) IS VOORUITZIEN voor een eenvoudig of luxe menu zodat u tijdig het boodschap penlijstje kunt opmaken Goed anderhalf miljoen voor Nederlandse schilderijencollectie Eenvoudig dessert: kaasplateau Meer luxueus voorgerecht: Petite Marmite E Inbraak bij V. en D. te Dordt opgelost VIJF BONTJASSEN AL 25 JAAR HEERST HET MONSTER VAN LOCH NESS Sleepbootpersoneel was niet voorzichtig genoeg Grootste tanker ter wereld Liever Dubbeldam en Dordt samen Bestuurswijziging hij Amstel Brouwerij TWEE TEGELIJK 'HllllllllllllltlllllinillllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllillllilllllllllllllltllHUHIHIIIlllllU f Menu 1 (eenvoudig) Gevulde eieren (met leverworst of garnalen.) 1 Doperwten crèmesoep Entrecóte garnie Perenfantasie Kaasplateau Koffie-Cognac Menu 2 (luxueus) Hors d'oeuvre Petite Marmite 'Franse groentensoep) Bouchée Matelote (Vispasteitje) Gevulde gans (of eend) 1 Aardappelpurée Tutti-Frutti Kaasplateau Koffie-Likeur HmmnmmtmmtinnflmmiiiiummiiiiuiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiihimiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiii die mensen aan tafel nodigt en geen enkele persoonlijke zorg aan het eten geeft, dat hij hun voorzet, is niet ivaard x gasten te hebben. L» physiologic du goftt. BRILLAT SAVARIN. LONDEN (UPD De schilderijen collectie van H. E. ten Cate uit Alme lo is in Londen geveild. De totale op brengst van de 161 schilderijen was on geveer 1.625.000 gulden. Een landschap van Corot, dat in 1951 in het Rijksmuseum en in 1955 in het museum Boymans werd geëxposeerd ging het duurst van de hand: 90.000 gul den. Het hoogst werd geboden op een Van Gogh: namelijk 170.000 gulden. Het schilderij werd echter van de velling teruggenomen. Een Vlaminck. die in 1909 was ge schilderd en een jaar later voor 140 gul den werd gekocht, bracht nu 4.000 gul den op. Men schrijft ons: ..Wij verkeren in Nederland in zoda- nige omstandigheden dat wij er in de I komende jaren alles op zullen moeten zetten om onze arbeidsproduktiviteit zo hoog mogelijk op te voeren". Deze zin j trof mij bijzonder in uw hoofdartikel van woensdagmorgen. Het zal u inte-1 resseren. hoe hoog wij die produktiviteit wel kunnen opvoeren. Ik bedoel in het ambtelijke. Mijn vrouw werd kortgeleden door het h ofd van een school in een kleine j plaats gevraagd, enkele dagen voor een onderwijzeres, die ziek was geworden, in te vallen. Het hoofd wist blijkbaar dat mijn vrouw vroeger onderwijzeres was geweest. Hoewel mijn echtgenote er weinig zin i in had. omdat zij het thuis druk genoeg i h.?e.rt. zwichtte zij ten slotte voor de1 aandrang van het hoofd van bedoelde 1 school. Voordat zij voor de klas* kwam te1 staan, moest zij eerst een zogenaamde 1 t.b.-verklaring van de dokter kunnen overleggen. Dat is begrijpelijk. Maar deze verklaring, waarin de dokter mede deelt dat men geen t.b.c. heeft, moest; tweemaal worden overgeschreven. Vervolgens moest mijn vrouw een op gave verstrekken van de scholen waar j zij vroeger (zo ongeveer vijfentwintig! jaat* geleden)les had gegeven. Daarna kwam er bericht van het ge meentebestuur behelzende dat mijn vrouw tijdelijk was benoemd tot onder wijzeres. Voor die enkele da«gen dan wel te verstaan. In totaal werd het ander-j halve dag! Het bericht over die tijdelijke benoe ming ontving zij, toen zij alweer hoog. en breed aan haar huishoudelijke taak: bezig was! Ten slotte ontving zij nog van de Se cretarie van de betreffende Gemeente bericht dat er een bedrag van 32 voor haar klaar lag. zijnde het verdiende ho norarium. Maar alvorens zij dit in ont- vangst mocht nemen diende zij eerst, nog een lijst van zo'n kantje of zes in te vullen. Dat was voor de loonbelas- i ting over die 32. Toen zij die 32 wil de ophalen, wapperden vele vlaggen in het dorpje. Er werd een nieuwe burge meester geïnstalleerd en dus waren al- F le kantoren gesloten. Moet dat nu zo? i BEROEMDE Franse gastro noom had met deze, zeer wijze woorden, eigenlijk wel ge lijk. Want is het niet zó, dat bij het naderen van de Kerstdagen, elke huisvrouw en wie weet ook menig zelfkokend huisheer zich zal afvragen: wat zullen wij onze tafelgenoten op deze feestdagen nu eens voorzetten? En zonder wat extra werk te aanvaarden kunnen wij domweg geen gezellig feestetentje klaar maken. De voorbereidingen der Kerstda gen vormen voor menigeen beslist geen rustdagen de rust komt eigenlijk dan pas, als alles in huis gereed is voor het feest, als de tafel gedekt staat, de kerstboom al staat te pronken en de mooie kaarsver- lichting wordt ontstoken en als Ook in de keuken de rust is terugge keerd. omdat alles gekookt, gebak ken en gebraden klaar staat ge reed om opgegeten te worden. Dan pas, zittend aan tafel, met de mooi uitziende gerechten welgeslaagd voor haar keert in de huisvrouw of in de zelfkokende huisheer de rust een weldadige rust en zelfvoldoening terug. En om u wat te hulp te komen met al die kookproblemen, heb ik gedacht er goed aan te doen u twee Kerstme nu's voor le leggen. Uziet het direct: menu 1 is veel eenvoudiger dan menu 2, hetgeen echt niet wil zeggen, dat het minder lekker is. En ik meende goed te doen bij het „luxe menu" twéé hoofdscho tels te beschrijven. In dit artikel geef ik u een lijst van de ingrediënten, die voor de diverse recepten nodig heeft. Het is misschien gemakkelijk voor u, om van te voren uw boodschappenlijst op te maken, kijk maar eens. In een volgend artikel zullen wij het dan over de bereiding hebben. Bouchee matelote: reken per persoon één pasteitje, dat u door uw banketbakker laat maken, verder heeft u nodig: 1% pond kabeljauw 'schoongemaakt gewogen), 2 ons gar nalen en 2 ons gekookte mosselen, bloem, koffiemelk, het kooknat, wat citroensap, roomboter, gemengde krui den. een uitje en een paar takjes pe terselie. Ook hieraan hebben 6 perso nen ruim genoeg. Gevulde gans öf tamme eend: U begrijpt misschien al waarom ik u een keus geef uit deze twee beestende gans is toereikend voor 6 tot 8 personen, indien u tenmin ste een gemeste gans heeft van plm. 5 tot 6 pond (vergeet niet: er valt veel af. door het karkas, beenderen en het te veel aan vet, dat we reserveren voor later gebruik bijv. in stamppot ten!). Een eend is voldoende voor 4 tót 6 personen, maar ook dan moet het een flinke tamme eend zijn. niet flink tam. maar flink groot bedoel ik! Voor ie vulling plm. 6 handappelen, de ge hakte lever en het hart van het beest, 5 sinaasappelen. 8 beschuiten, peper, zout en een flesje Grand Marnier, neen schrikt u niet, u gebruikt er slechts twee flinke „wolkjes" voor.... Verder het wit van een prei, wat tak jes groen en heel weinig boter.... Voor IIIIIIIIIIIIIIIIIIMIII llllllll II lllllllfll llillll (lllillill mi Huil llltliini f lllKllllliim iiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiii iiiiiliiiliiiliiiiiiitiiKiiiiiiiini Hm liiiiiiiiiiiiinliil hui mililiil lllllllllilll Kaasplateau: hiermede heeft u het ge- makkelijk, kjjk maar eens naar de foto: Ge ziet, ik heb hier voor twee houten schalen genomen: het ongenummerde bord laat u zien een variatie van roggebrood (die zwarte vlekjes), crackers, zoete kaakjes (vooraan rechts) en crisp brood. Op het voorste houten bord ziet u een bakje met een mes erin. het is de roomboter; de kaassoorten u heeft natuurlijk vrije keus die ik u voorstel zijn: 1. munsterkaas (uit pure liefde voor deze smaak, waarmede niet iedereen het eens zal zijn), 2. niet te jonge Hollandse kaas (belegen noemen we dat), 3. en 8. zijn punten Brie, 4. primulakaas, 5. en 7. (ertus sen ligt een kaasmes) punten roquefort en tot slot 6. drie stukjes camembert. U ziet erbij staan wat sigaretten en dan een glas heerlijke rode wijn. gedachtig de woorden: Le fromage fait chanter le vin. (Maurice Ombriaux) de aardappelpuree drie eetlepels ge hakte peterselie, Wat roomboter en melk of room.... Tutti-frutti: zo per ons te koop in goedverzorgde levensmiddelen winkels. Reken voor 6 personen zeker 1 pond en 1 citroen. Ziehier de boodschappenlijst voor het eenvoudige menu. Lr rekene met 4 tot 6 eieren, een pot mayonaise, eert flesje slasaus, verder 1 ons van de allerbeste pikante smeer- worst. Ik neem aan, dat u allerlei pikante sausjes zoals Worcestersoya-- of tomatenketchupsausjes wel in huis zult hebben, evenals wat kerriepoe der, paprikapoeder en gemengde krui den. Vêrdër hebt v voor dit gerecht nodig een krop sla.wat zoetzure au gurken en uitjes mét indien u zé kunt krijgen enige tomaten. Doperwten crèmesoep: voor 4 pers. een half blik doperwten, 1% liter bouillon, drie grote aardappelen, wat selderijgroen en-of peterselie blaadjes, een flesje koffiemelk, en wat bloem, iets dat wé zeker allemaal wel in huis hebben. Entrecóte garnie: voor 4 per sonen bestelt u bij de slager twee platte stukken eontrafilets, elk van 214—3 ons. Er mag wel een dunne rand vet om zitten, maar vooral niet te dik. De stukken zijn langwerpig en ongeveer 1 2 cm dik. Neem er 1 pakje boter of margarine bij 'hiermee hebben we al genoeg voor het hele menu), dan 1 kleine ui, een half blik tomatenpuree (koffiemelk hebben we al). u serveert erbij aardappelpuree met een pERENFANTASIE: Reken 1 kilo I mooie handperen voor 4 pers., een halve pot abrikozenjam, zo'n pot waar de halve abrikozen echt nog in te zien zijn suiker en een citroen. Ziezo, dit is het, wat u voor het eerste menu in huis moet nemen. De koffie en cognac laat ik aan u over en het kaasprateau komt aan het slot van dit artikel er uitgebreid bij.... ltors d'oeuvre: Voor 6 personen LI zou ik u aanraden te nemen: 1 blik sardines, 1 blik tonijn, 1 blik zaim. Dit voor de visafdeling. Voor de vlees schotel: 2 ons gesneden leverworst, IV2 ons Gelderse worst. 2 ons ham, Dan heeft u voor beide schotels nodig: een krop sla. plm. 3 tomaten, 5 hard gekookte eieren. 1 komkommer (kas- komkommers zijn nu te koop), een pot mayonaise en een fles slasaus: verder wat zoetzure augurken en ui tjes, een paar blaadjes peterselie en wat pikante sausjes deze ingrediën-i ten zijn voldoende voor het toeberei den van beide schotels. En verder heeft u nog nodig: een grote hoeveel heid decoratiefantasie!en liefheb-' berij. Petite Marmite: voor de ingrediënten mag ik u naar de foto verwijzen: 1. is een pan met goedsluitend deksel, waarin u straks 2 V2 (iter water giet!, 2. iy2°pond schen kelvlees, 3. twee stokken prei, 4. wat selderijtakjes, 5. een ui, 6. vijf peentjes, 7. enige takjes peterselie, 8. een kwart bloem kool, 9. twee tomaten, 10. een handvol spruiten, 11. een grote kalfsknok (dit voor het maken van een zeer krachtige bouil lon!), 12. reken hiervoor ongeveer zes sjalotte uitjes, 13. peper, 14. zout, 15. gemengde kruiden en dan ziet u in het midden van mijn houten plank een klein onopvallend wit bolletje liggen. Onopvallend, maar waarlijk niet onbelangrijk, het is ons „fijn te stampen" teentje knoflook. ook dit recept is voor 6 personen met een restje voor „morgen"! De uitleg voor deze soep komt In artikel drie. iÏHiii»iHiiitiiiiiiiiii(iiriiiitTiiiiiiiiifrniHiiiiiirii'iiiirtiiiiiHi"ii|iiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifni)iiiiiiiiiiiiiiiHitiiiiuiu«iMiHimimimHiiHHHii Eigen nieuwsdienst DORDRECHT. De vermoedelijke dader van de inbraak bij V. en D. te Dordrecht, gepleegd in de nacht van za terdag op zondag, is in Amsterdam op straat in zijn kraag gepakt. Het is de 25-jarige I. v. d. B. uit Hendrik Ido Am bacht, die al drie keer eerder bij het warenhuis heeft ingebroken. Hij was begin november ontsnapt uit de Rekken- se inrichtingen te E bergen. Amsterdamse .politiemannen hadden in de nacht van woensdag op donderdag al de 21-jarige W. R. uit Amsterdam aangehouden. Hij liep. met nog een an dere man een zware koffer en een groot pak te sjouwen. Toen een politieauto na derde gooiden zij de goederen weg en gingen zij er vandoor. Na enige waar schuwingsschoten gaf R. zich over. In de koffer en het pak zaten vijf bontjassen en wat sieraden, afkomstig van de inbraak in Dordt. R. wordt ver dacht van heling, evenals zijn negentien jarige vrouw R. v. d. B., die ook is aangehouden. Twee Dordtée rechercheurs, in Am sterdam op zoek naar I. v. d. B. die al direct na de kraak werd verdacht, zagen hem in de Mandemakerssteeg staan praten met een vrouw. Hij werd op het Damrak aangehouden en in een passerende taxi geduwd. De man was volkomen overbluft. In april 1934 werd deze scherpe foto van het monster gemaakt door een Londense arts. AMSTERDAM (ANP) De Raad voor de Scheepvaart heeft kritiek ge- j- oefend op het personeel van de sleep- indien u een kens boten, die op 12 mei hel Engelse s.s. Bittern aan de Javakade le Amsterdam moesten afmeren. Het schip ramde de kademuur, precies op de plaats waar een grote vvalkraan stond die brak en op een loods stortte. De oorzaak van de botsing was, naar het oordeel van de raad. het met tijdig achteruitslaan van de Bittern, waardoor het schip te lang in de richting van de kade is doorgevaren. Een andere nala- Wilt u heeft gemaakt uit deze menu's dit stukje bewaren, want de volgende twee artikelen geven u de beschrijving van de recepten met de in dit artikel genoemde ingrediënten. Tot de volgende week. Van onze Haagse redactie DEN HAAG. De beste oplossing voor het verleggen van de grens tussen Dordrecht en Dubbeldam achten enige leden van de vaste commissie uit de Tweede Kamer verlegging van de grens naar de lijn Wieldrecht-Zuidendijk-Kop van 't Land. en overdracht van het overige Dubbeldamse gebied aan een aangrenzende agrarische gemeente. Omdat dit laatst vooral op praktische moeilijkheden zou stuiten, gaven deze leden d< voorkeur aan algehele samen voeging van Dordrecht en Dubbeldam. Dr e 'ti - ordeel dat snel ingrijpen noodzakelijk is, daa: moeilijkheden kampt, en dat gebieds uitbreiding zal geschieden ten koste van Dubbeldams grondgebied. Verscheidene andere leden achten het wetsontwerp tot wijziging van de gren zen aanvaardbaar, zij het met enige restricties. De grens tussen Dordrecht en Slie drecht zag de commissie het liefst langs de oostkant van de spoorlijn van Dordrecht naar Sliedrecht, en niet, zo als het wetsontwerp voorstelt, ten wes ten daarvan, juist omdat Dordrecht ten aanzien van Sliedrechts gebied ooste lijk van de spoordijk geen wensen nezft en omdat Sliedrecht op behoud van de I tigheid aan boord van het schip was, dat t. i» ju k'-" het afmeren alleen de derde machi- (VlicKy Woodhouse, nist in de machinekamer aanwezig was, die alleen alle handelingen moest uitvoe- iren. De raad verwijt het sleepbootperso neel, dat de manoeuvre niet op de meest voorzichtige wijze is uitgevoerd Het was beter geweest de Bittern jerst stil te leggen voor met het rondtrekken van de sleepboten werd begonnen. Ver der meent de raad. dat de lengte >'an de tros. die de voorsleepboot gebruikte, onvoldoende was. Daardoor lag de sle per zo dicht onder het Engelse schip, dat het vrijwel onmogelijk was het bak boordanker te gebruiken Dordrecht met ernstige ruimlelijAe i strook in kwestie prijs stelt. HIROSJIMA IKYODO) Zaterdag zal het tankschip Universe Apollo op een werf in de buurt van de Japanse ha- i venstad HirosjimS te water worden ge laten. Het zal het grootste schip ter we reld zijn: 289 meter lang, 41 meter breed en 104.500 ton groot. Het wordt gebouwd voor rekening van de Ameri kaanse maatschappij National Bulk Car riers Inc. Het schip krijgt een turbine die 26.000 PK zal kunnen ontwikkelen en de tan ker een snelheid zal kunnen geven van 15 knopen. Het laadvermogen van de Universe Apollo zal in overeenstemming zijn met de enorme afmetingen van het schip. Het zal 103.000 ton olie kunnen vervoe ren. Eind januari zal het schip geheel ge reed zijn voor zijn eerste tocht. Het zal varen nder de vlag van Liberia De eerste reis zal naar de Perzische Golf zijn. AMSTERDAM. In de buitengewone aandeelhoudersvergadering van de Am- stel Brouwerij werd op hun verzoek aan de heren M. van Marwijk Kooy en jhr. Six van Hillegom, leden van de raad van beheer, per 1 januari 1959 eervol ontslag verleend. Beide heren werden benoemd tot commissaris. Tot nieuwe leden van de raad van beheer werden benoemd de heren mr. E. J. Eg berts. ir. R. van Marwijk Kooy, P. Kra nenborg en mr. J. M. Elink Schuurman. door Barend Maaskant AN kun je tegelijk naar het monster van Loch Ness gaan kijken. Dat zei men „op de krant" (zoals wij dat noe men), toen bekend was, dat de Karei Doorman mij in Noord- Schotland aan wal zou zetten. Het leek mij een onprettig ver zoek. Wie gelooft er nu nog aan het bestaan van die zee slang, reuze-salamander of hoe dit geval ook afgeschilderd wordt? Ik zeker niet! Mis schien ook, omdat het Loch Ness zover weg is Maar ik was er nu eenmaal. Na mijn landing met de helikopter Salomé op het voetbalveld te In- vergordon hobbelde ik vijf kwar tier in een stoomtrein naar Inver ness en toen zat ik precies aan het noordelijke einde van het be roemde meer Ness. Het was vreemd, maar mijn gedachten wa ren ineens los van ons trotse vlieg kampschip met z'n technische won deren. Een grijnzende bek met honderd scherpe tanden boven en onder kwam er af en toe voor in de plaats. In mijn hotelkamer werd mijn stemming er niet beter op. In het ruime vertrek stond een naar ver houding veel te kleine verwarmings radiator. die bovendien van lauw tot koud aanvoelde. Dan maar naar bed met mijn sokken aan, stelde ik mijzelf voor. De slationskiosk in de ze plaats met 28.000 inwoners en een roemruchte historie was dicht genoeg bij om gauw wat lectuur te halen en toen mijn voornemen uit te voeren. Mijn knieën waren nog half opge trokken, toen ik mijn voeten snel te rugtrok: of zij aangeraakt werden door tweehonderd scherpe tanden Daar lag een stenen gevaarte, een soort familiekruik. Serieus: een monster van een heetwaterreser- voir! Hallo, dacht ik Rotterdams, is dat effe Schots. Mijn hoteldirecteur dacht zeker, dat ik toch alleen kwam om te slapen. Het was een goed bed en toen ik opstond, had ik de overtuiging, dat er nog veel meer slaap in zat. In de ontbijtzaal was ik vrij optimis tisch, maar toen ik aan mijn bord je corn-flakes" bezig was, keek ik zonder bedoeling naar het aange bouwde afdak. Een reus van een meeuw keek mij daar strak aan, drukte ineens zijn kop scheef in zijn nek, sperde zijn snavel open en rende sehrètend op het raam toe. En daar aangekomen, tikte hij een minuut lang met zijn bek tegen het glas. Vreemde dingen hier, vond ik. Het zal me niets verwonderen, als ik je nog verstaan kan ook, suste ik me. Dit voorval herinnerde mij ter stond aan de expeditie, die mij te wachten stond. Wel ja, op naar het monster van Loch Ness! Niemand in het autobusstation keek mij vreemd aan, toen ik informeerde naar de bus voor Fort Augustus, dat aan de zuidelijke punt van het meer ligt. Weer zo één, dacht men waarschijnlijk. Uiteraard was ik niet de eerste, die op jacht ging naar het monster. Waarom waren in Inverness anders buiten de vijf grote hotels nog 25 kleinere hotels voor vacantiegangers? Het was een gezellig busje: geen knots van een dubbeldekker, slechts 29 zitplaatsen. Geen nooduitgang, al leen vier kleine ventilatieroosters. Roken toegestaan en iedereen ge bruikte dan ook de asbakken. Wat dit laatste betreft, voel je je dan echt niet in Nederland. EN GRIJZE DAG was het, toen ik aan dit wonderlijke avontuur begon. In eerste aanleg offerde ik aan de chauffeur negen shilling en twee pence (rond 4,60) en dat leek mij niet veel, toen hij vertelde, dat het heen en terug bijna 80 km was en dat ik steeds langs het Loch Ness zou rijden. Ik zou ook steeds de overkant kunnen zien, want de gemiddelde breedte was circa 1600 meter. Wel, zei ik, dan heeft het monster de ruimte. En de diepte ook, vulde de chauf feur aan, want het meer is bijna overal ongeveer 200 meter diep. En zoek jij dan het monster maar op. voelde ik mij verongelijkt. Na vijf minuten, toen wij het stok oude hooggelegen kasteel gepasseerd waren, lag het Loch Ness al links van mij. Ik mocht het echter niet links laten liggen en ik probeerde enthousiast te worden, maar het wa ter lag stil en rimpelloos. Mijn me de-passagiers lazen een krant of pro beerden te slapen. Hier komt-ie zeker nooit, dachl ik. Voor mij was het landschap in de Glen (zo heet een vallei hier) ongetwijfeld boeiender. Ik probeerde het aantal schapepoten te tellen en door vier te delen om een indruk van die hoeveelheid wol dragers te krijgen. Het lukte niet Het waren er honderden en honder den. Grappig waren die schapen met een witte vacht, waaruit een zwart spits kopje en vier zwarte stokjes staken. De bus reed langs hellingen, bezaaid met geel geworden varens (voor iedere Invernesser een bedje vol, deed ik kinderlijk), langs bieten velden. bezadigde riviertjes en felle bergbeekjes, langs weiden met zwar te (maar dan ook pikzwarte) koeien, en langs de waterkant en tegen de bergwand schoof een palet van de schoonste herfsttinten voorbij. Oh ja, het monster, schrok ik op. Tegen mijn buurman zei ik: Ik kom uit Rotterdam om het mon ster te zien. Mijn flauwe glimlach deed hem zeggen: Vroeger kon u dat niet van een autobus uit. In 1933 zijn ze pas begonnen een behoorlijke weg langs het meer te maken. Volkomen serieus ging hij verder: Aan deze kant moesten rotsen op geblazen worden. Bomen en struiken verdwenen en toen de weg werd ge opend. was van elk punt het meer goed te zien. Oh Heel veel mensen hebben toen het monster gezien. Ja, ja. deed ik neutraal. Ik wist niet zo gauw „Nou moet je ophou- we.." in het plaatselijk gesproken Keltisch te vertalen. Ik barstte in wendig van het lachen en was blij, dat hij in Drumnadrochit uitstapte. WIE volgt, dacht ik. Het was gaan miezeren en dan mocht het amu sement niet verdwijnen. Met de me neer met geruite pel en dito plus fours aan de andere van het middenpad zette ik het gesprek Schetsen gemaakt naar gegevens van ooggetuigen. voort: Hebt u het monster wel eens gezien? Neen. ik niet, maar u schijnt het niet te geloven. En de ras-psy choloog overdonderde mij ineens: Hugh Gray uit Foyers, een eind ver der aan de overkant, heeft er zelf een foto van gemaakt. Ik kromp ineen. Benauwd luisterde ik verder: En een paar maanden later werd het monster ook gefoto grafeerd bij Invermoriston, door een dokter uit Londen, met een telelens nog wel. Stil was ik ervan geworden. Ik had het gevoel, dat de kromme-pijproken- de meneer triomfantelijk keek. Ik staarde naar buiten. Even sperde ik mijn ogen open als ik een rimpeling in het water zag, soms een flauw schuimkopje. Pech alleen maar een windje. Aan de overkant zag ik een paar puntige zwarte boeien drij ven. Een paar kilometer verder stak een zwartgeteerde paal schuin uit het water op. Een bizarre boomstronk net boven water bracht mijn posi tieven terug. Wees nuchter, flitste het door mijn hoofd. Met een ruk ging ik verzitten. ZOU men die paal of die boomstronk soms voor een monster kunnen aanzien?, vroeg ik schuchter aan de lustige chauffeur. Nou meneer, ze zeggen, dat ene MacKenzie hier in 1871 of '72 al een vreemd dier gezien heeft. Hij dacht .eerst, dat het een omgeslagen boot was, maar het ging er ineens met een flinke snelheid van door. Dat is lang geleden ant woordde ik aarzelend. Natuurlijk, ging hij kalm ver der, maar vorig jaar juni heeft een hoofdonderwijzer er twee tegelijk ge zien. Wat.. schreeuwde ik bijna kwaad. Ze staken drie meter boven het water uit, was zijn onverstoorde re actie. Ik snakte naar adem. Koortsachtig zoog ik aan een sigaret, zodat de as op de grond viel, hetgeen werkelijk mijn bedoeling niet was. Dat is een onderwerp apart, overwoog ik: de psychische invloed van het monster op de mens. Verheugd zelf geen hallucinatie te hebben gezien, zette ik mij een kwar tier later aan een eenvoudige lunch in Fort Augustus. En las in de krant, dat daar een paar dagen tevoren een trouwpartij in de kerk plotseling werd afgebroken, omdat de bruide gom ter plaatse ziek werd als gevolg van zijn laatste, hartstochtelijk ge vierde vrijgezellenavond. Past volko men in het schema, vond ik. Ook dat kon er nog bij. Restte mij nog anderhalf uur bus reis terug. Onzeker stapte ik in. Zou ik nog meer verhalen te horen krij gen. EEN klein dametje had ik als ge zelschap. Zij zag in mij een vreem deling: U gelooft niet aan het monster? met één klap was ik er weer in. Voor ik kon antwoorden, vervolgde zijj— Ik heb het ook nooit geloofd, maar drie maanden geleden heb ik het monster gezien, met een kop als van eeft pony en het bewoog zich als een slang voort met drie bul ten boven water. Het had een dikke nek, was donker van kleur en de kop stak een voet boven het water uit. Ze knikte even en vertelde kalm verder: Ik zat naast mijn vrien din in de auto en dacht eerst, dat het een boot was. Maar toen ik goed keek, kon het niet anders dan het monster zijn. Het zwom midden in het meer. Toen ik flauw en vermoeid mijn mondhoeken wegtrok, glimlachte zij wijs: U had vandaag niet hoeven te gaan kijken. Veel te slecht weer. Het monster laat zich alleen zien als de zon schijnt. Ik stopte mijn bevende handen diep in mijn jaszakken. En nu gauw naar Inverness hamerde het in mijn hoofd, waaruit ik het bloed voelde weg vloeien. Direkt in de trein naar Lon den en dan zestien uur slapen als het kan. Is het niet waar?, mengde mijn buurvrouw een andere juffrouw in het gesprek. Zeker, was het zangerige ant woord. En hoevelen hebben het monster niet meer dan eens gezien? Ja, toe maar ik was gelaten ge worden. Flauw drong het tot mij door, toen zij samen verder spraken: En dan mevrouw en meneer Spieer, die het over de weg zagen springen TIC was verslagen en een eeuwigheid l duurde de terugreis. Ik rende naar mijn hotel om mijn koffer te halen. Bij de gebroeders Meiven in de Umonstreet kocht ik gauw een poc- ketbook: „Atomic energy". Om de zinnen te verzetten. Daar viel mijn oog ook op het boek „More than a legend" the story of the Loch Ness Monster. Ziezo, eindelijk een bron, die mij mijn rust zou teruggeven. In de trein deed ik geen oog dicht, las en las. Alles wat ik onderweg ge hoord had, stond erin. Met tekeningen en foto's, die Hugh Gray en de Lon dense dokter van het monster had den gemaakt. De eerste ervan was geplaatst op 6 december 1933 in de Daily Record. Vandaag precies 25 jaar geleden. Ook toevallig.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 9