HIER ALVAST EEN PAAR
KERSTMENU'S
Onderwijzer zag er twee
tegelijk vorig jaar
D
RASPSYCHOLOGEN OVERDONDEREN
ARGELOZE MONSTER-ZOEKERS
Moet dat nu zo?
Zaterdag 6 december 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 9
REGEREN (IN DE KEUKEN) IS VOORUITZIEN
voor een
eenvoudig
of luxe
menu
zodat u tijdig
het boodschap
penlijstje kunt
opmaken
Goed anderhalf miljoen
voor Nederlandse
schilderijencollectie
Eenvoudig dessert: kaasplateau
Meer luxueus voorgerecht: Petite Marmite
E
Inbraak bij V. en D.
te Dordt opgelost
VIJF BONTJASSEN
AL 25 JAAR HEERST HET
MONSTER VAN LOCH NESS
Sleepbootpersoneel was
niet voorzichtig genoeg
Grootste tanker
ter wereld
Liever Dubbeldam en Dordt samen
Bestuurswijziging hij
Amstel Brouwerij
TWEE TEGELIJK
'HllllllllllllltlllllinillllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllillllilllllllllllllltllHUHIHIIIlllllU
f Menu 1 (eenvoudig)
Gevulde eieren
(met leverworst of garnalen.)
1 Doperwten crèmesoep
Entrecóte garnie
Perenfantasie
Kaasplateau
Koffie-Cognac
Menu 2 (luxueus)
Hors d'oeuvre
Petite Marmite
'Franse groentensoep)
Bouchée Matelote
(Vispasteitje)
Gevulde gans (of eend) 1
Aardappelpurée
Tutti-Frutti
Kaasplateau
Koffie-Likeur
HmmnmmtmmtinnflmmiiiiummiiiiuiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiihimiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiii
die mensen aan tafel nodigt en geen enkele persoonlijke
zorg aan het eten geeft, dat hij hun voorzet, is niet ivaard
x
gasten te hebben.
L» physiologic du goftt. BRILLAT SAVARIN.
LONDEN (UPD De schilderijen
collectie van H. E. ten Cate uit Alme
lo is in Londen geveild. De totale op
brengst van de 161 schilderijen was on
geveer 1.625.000 gulden.
Een landschap van Corot, dat in 1951
in het Rijksmuseum en in 1955 in het
museum Boymans werd geëxposeerd
ging het duurst van de hand: 90.000 gul
den. Het hoogst werd geboden op een
Van Gogh: namelijk 170.000 gulden. Het
schilderij werd echter van de velling
teruggenomen.
Een Vlaminck. die in 1909 was ge
schilderd en een jaar later voor 140 gul
den werd gekocht, bracht nu 4.000 gul
den op.
Men schrijft ons:
..Wij verkeren in Nederland in zoda-
nige omstandigheden dat wij er in de I
komende jaren alles op zullen moeten
zetten om onze arbeidsproduktiviteit zo
hoog mogelijk op te voeren". Deze zin j
trof mij bijzonder in uw hoofdartikel
van woensdagmorgen. Het zal u inte-1
resseren. hoe hoog wij die produktiviteit
wel kunnen opvoeren. Ik bedoel in het
ambtelijke.
Mijn vrouw werd kortgeleden door het
h ofd van een school in een kleine j
plaats gevraagd, enkele dagen voor een
onderwijzeres, die ziek was geworden,
in te vallen. Het hoofd wist blijkbaar
dat mijn vrouw vroeger onderwijzeres
was geweest.
Hoewel mijn echtgenote er weinig zin i
in had. omdat zij het thuis druk genoeg i
h.?e.rt. zwichtte zij ten slotte voor de1
aandrang van het hoofd van bedoelde 1
school.
Voordat zij voor de klas* kwam te1
staan, moest zij eerst een zogenaamde 1
t.b.-verklaring van de dokter kunnen
overleggen. Dat is begrijpelijk. Maar
deze verklaring, waarin de dokter mede
deelt dat men geen t.b.c. heeft, moest;
tweemaal worden overgeschreven.
Vervolgens moest mijn vrouw een op
gave verstrekken van de scholen waar j
zij vroeger (zo ongeveer vijfentwintig!
jaat* geleden)les had gegeven.
Daarna kwam er bericht van het ge
meentebestuur behelzende dat mijn
vrouw tijdelijk was benoemd tot onder
wijzeres. Voor die enkele da«gen dan wel
te verstaan. In totaal werd het ander-j
halve dag!
Het bericht over die tijdelijke benoe
ming ontving zij, toen zij alweer hoog.
en breed aan haar huishoudelijke taak:
bezig was!
Ten slotte ontving zij nog van de Se
cretarie van de betreffende Gemeente
bericht dat er een bedrag van 32 voor
haar klaar lag. zijnde het verdiende ho
norarium. Maar alvorens zij dit in ont-
vangst mocht nemen diende zij eerst,
nog een lijst van zo'n kantje of zes in
te vullen. Dat was voor de loonbelas- i
ting over die 32. Toen zij die 32 wil
de ophalen, wapperden vele vlaggen in
het dorpje. Er werd een nieuwe burge
meester geïnstalleerd en dus waren al- F
le kantoren gesloten. Moet dat nu zo? i
BEROEMDE Franse gastro
noom had met deze, zeer
wijze woorden, eigenlijk wel ge
lijk. Want is het niet zó, dat bij
het naderen van de Kerstdagen,
elke huisvrouw en wie weet
ook menig zelfkokend huisheer
zich zal afvragen: wat zullen
wij onze tafelgenoten op deze
feestdagen nu eens voorzetten?
En zonder wat extra werk te
aanvaarden kunnen wij domweg
geen gezellig feestetentje klaar
maken.
De voorbereidingen der Kerstda
gen vormen voor menigeen beslist
geen rustdagen de rust komt
eigenlijk dan pas, als alles in huis
gereed is voor het feest, als de tafel
gedekt staat, de kerstboom al staat
te pronken en de mooie kaarsver-
lichting wordt ontstoken en als Ook
in de keuken de rust is terugge
keerd. omdat alles gekookt, gebak
ken en gebraden klaar staat ge
reed om opgegeten te worden. Dan
pas, zittend aan tafel, met de mooi
uitziende gerechten welgeslaagd
voor haar keert in de huisvrouw
of in de zelfkokende huisheer
de rust een weldadige rust
en zelfvoldoening terug.
En om u wat te hulp te komen met
al die kookproblemen, heb ik gedacht
er goed aan te doen u twee Kerstme
nu's voor le leggen.
Uziet het direct: menu 1 is veel
eenvoudiger dan menu 2, hetgeen
echt niet wil zeggen, dat het minder
lekker is. En ik meende goed te doen
bij het „luxe menu" twéé hoofdscho
tels te beschrijven.
In dit artikel geef ik u een lijst van
de ingrediënten, die voor de diverse
recepten nodig heeft. Het is misschien
gemakkelijk voor u, om van te voren
uw boodschappenlijst op te maken, kijk
maar eens. In een volgend artikel
zullen wij het dan over de bereiding
hebben.
Bouchee matelote: reken per
persoon één pasteitje, dat u door
uw banketbakker laat maken, verder
heeft u nodig: 1% pond kabeljauw
'schoongemaakt gewogen), 2 ons gar
nalen en 2 ons gekookte mosselen,
bloem, koffiemelk, het kooknat, wat
citroensap, roomboter, gemengde krui
den. een uitje en een paar takjes pe
terselie. Ook hieraan hebben 6 perso
nen ruim genoeg.
Gevulde gans öf tamme
eend: U begrijpt misschien al
waarom ik u een keus geef uit deze
twee beestende gans is toereikend
voor 6 tot 8 personen, indien u tenmin
ste een gemeste gans heeft van plm.
5 tot 6 pond (vergeet niet: er valt veel
af. door het karkas, beenderen en het
te veel aan vet, dat we reserveren
voor later gebruik bijv. in stamppot
ten!).
Een eend is voldoende voor 4 tót 6
personen, maar ook dan moet het een
flinke tamme eend zijn. niet flink
tam. maar flink groot bedoel ik! Voor
ie vulling plm. 6 handappelen, de ge
hakte lever en het hart van het beest,
5 sinaasappelen. 8 beschuiten, peper,
zout en een flesje Grand Marnier,
neen schrikt u niet, u gebruikt er
slechts twee flinke „wolkjes" voor....
Verder het wit van een prei, wat tak
jes groen en heel weinig boter.... Voor
IIIIIIIIIIIIIIIIIIMIII llllllll II lllllllfll llillll (lllillill mi Huil llltliini f lllKllllliim iiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiii iiiiiliiiliiiliiiiiiitiiKiiiiiiiini Hm liiiiiiiiiiiiinliil hui mililiil lllllllllilll
Kaasplateau: hiermede heeft u het ge-
makkelijk, kjjk maar eens naar de foto: Ge ziet, ik heb hier
voor twee houten schalen genomen: het ongenummerde bord
laat u zien een variatie van roggebrood (die zwarte vlekjes),
crackers, zoete kaakjes (vooraan rechts) en crisp brood. Op
het voorste houten bord ziet u een bakje met een mes erin.
het is de roomboter; de kaassoorten u heeft natuurlijk
vrije keus die ik u voorstel zijn: 1. munsterkaas (uit pure
liefde voor deze smaak, waarmede niet iedereen het eens
zal zijn), 2. niet te jonge Hollandse kaas (belegen noemen we
dat), 3. en 8. zijn punten Brie, 4. primulakaas, 5. en 7. (ertus
sen ligt een kaasmes) punten roquefort en tot slot 6. drie
stukjes camembert. U ziet erbij staan wat sigaretten en dan
een glas heerlijke rode wijn. gedachtig de woorden: Le fromage
fait chanter le vin. (Maurice Ombriaux)
de aardappelpuree drie eetlepels ge
hakte peterselie, Wat roomboter en
melk of room....
Tutti-frutti: zo per ons te koop
in goedverzorgde levensmiddelen
winkels. Reken voor 6 personen zeker
1 pond en 1 citroen.
Ziehier de boodschappenlijst
voor het eenvoudige menu.
Lr rekene met 4 tot 6 eieren, een pot
mayonaise, eert flesje slasaus, verder
1 ons van de allerbeste pikante smeer-
worst. Ik neem aan, dat u allerlei
pikante sausjes zoals Worcestersoya--
of tomatenketchupsausjes wel in huis
zult hebben, evenals wat kerriepoe
der, paprikapoeder en gemengde krui
den. Vêrdër hebt v voor dit gerecht
nodig een krop sla.wat zoetzure au
gurken en uitjes mét indien u zé
kunt krijgen enige tomaten.
Doperwten crèmesoep: voor 4
pers. een half blik doperwten, 1%
liter bouillon, drie grote aardappelen,
wat selderijgroen en-of peterselie
blaadjes, een flesje koffiemelk, en wat
bloem, iets dat wé zeker allemaal wel
in huis hebben.
Entrecóte garnie: voor 4 per
sonen bestelt u bij de slager twee
platte stukken eontrafilets, elk van
214—3 ons. Er mag wel een dunne
rand vet om zitten, maar vooral niet
te dik. De stukken zijn langwerpig en
ongeveer 1 2 cm dik. Neem er 1
pakje boter of margarine bij 'hiermee
hebben we al genoeg voor het hele
menu), dan 1 kleine ui, een half blik
tomatenpuree (koffiemelk hebben we
al). u serveert erbij aardappelpuree
met een
pERENFANTASIE: Reken 1 kilo
I mooie handperen voor 4 pers., een
halve pot abrikozenjam, zo'n pot
waar de halve abrikozen echt nog in
te zien zijn suiker en een citroen.
Ziezo, dit is het, wat u voor het
eerste menu in huis moet nemen. De
koffie en cognac laat ik aan u over
en het kaasprateau komt aan het slot
van dit artikel er uitgebreid bij....
ltors d'oeuvre: Voor 6 personen
LI zou ik u aanraden te nemen: 1 blik
sardines, 1 blik tonijn, 1 blik zaim.
Dit voor de visafdeling. Voor de vlees
schotel: 2 ons gesneden leverworst,
IV2 ons Gelderse worst. 2 ons ham,
Dan heeft u voor beide schotels nodig:
een krop sla. plm. 3 tomaten, 5 hard
gekookte eieren. 1 komkommer (kas-
komkommers zijn nu te koop), een
pot mayonaise en een fles slasaus:
verder wat zoetzure augurken en ui
tjes, een paar blaadjes peterselie en
wat pikante sausjes deze ingrediën-i
ten zijn voldoende voor het toeberei
den van beide schotels. En verder
heeft u nog nodig: een grote hoeveel
heid decoratiefantasie!en liefheb-'
berij.
Petite Marmite: voor de ingrediënten mag
ik u naar de foto verwijzen: 1. is een pan met goedsluitend
deksel, waarin u straks 2 V2 (iter water giet!, 2. iy2°pond schen
kelvlees, 3. twee stokken prei, 4. wat selderijtakjes, 5. een ui,
6. vijf peentjes, 7. enige takjes peterselie, 8. een kwart bloem
kool, 9. twee tomaten, 10. een handvol spruiten, 11. een grote
kalfsknok (dit voor het maken van een zeer krachtige bouil
lon!), 12. reken hiervoor ongeveer zes sjalotte uitjes, 13. peper,
14. zout, 15. gemengde kruiden en dan ziet u in het midden
van mijn houten plank een klein onopvallend wit bolletje
liggen. Onopvallend, maar waarlijk niet onbelangrijk, het is
ons „fijn te stampen" teentje knoflook. ook dit recept is
voor 6 personen met een restje voor „morgen"!
De uitleg voor deze soep komt In artikel drie.
iÏHiii»iHiiitiiiiiiiiii(iiriiiitTiiiiiiiiifrniHiiiiiirii'iiiirtiiiiiHi"ii|iiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifni)iiiiiiiiiiiiiiiHitiiiiuiu«iMiHimimimHiiHHHii
Eigen nieuwsdienst
DORDRECHT. De vermoedelijke
dader van de inbraak bij V. en D. te
Dordrecht, gepleegd in de nacht van za
terdag op zondag, is in Amsterdam op
straat in zijn kraag gepakt. Het is de
25-jarige I. v. d. B. uit Hendrik Ido Am
bacht, die al drie keer eerder bij het
warenhuis heeft ingebroken. Hij was
begin november ontsnapt uit de Rekken-
se inrichtingen te E bergen.
Amsterdamse .politiemannen hadden in
de nacht van woensdag op donderdag
al de 21-jarige W. R. uit Amsterdam
aangehouden. Hij liep. met nog een an
dere man een zware koffer en een groot
pak te sjouwen. Toen een politieauto na
derde gooiden zij de goederen weg en
gingen zij er vandoor. Na enige waar
schuwingsschoten gaf R. zich over.
In de koffer en het pak zaten vijf
bontjassen en wat sieraden, afkomstig
van de inbraak in Dordt. R. wordt ver
dacht van heling, evenals zijn negentien
jarige vrouw R. v. d. B., die ook is
aangehouden.
Twee Dordtée rechercheurs, in Am
sterdam op zoek naar I. v. d. B. die
al direct na de kraak werd verdacht,
zagen hem in de Mandemakerssteeg
staan praten met een vrouw. Hij werd
op het Damrak aangehouden en in een
passerende taxi geduwd. De man was
volkomen overbluft.
In april 1934 werd deze scherpe foto van het monster gemaakt door een
Londense arts.
AMSTERDAM (ANP) De Raad
voor de Scheepvaart heeft kritiek ge-
j- oefend op het personeel van de sleep-
indien u een kens boten, die op 12 mei hel Engelse s.s.
Bittern aan de Javakade le Amsterdam
moesten afmeren. Het schip ramde de
kademuur, precies op de plaats waar
een grote vvalkraan stond die brak en
op een loods stortte.
De oorzaak van de botsing was, naar
het oordeel van de raad. het met tijdig
achteruitslaan van de Bittern, waardoor
het schip te lang in de richting van de
kade is doorgevaren. Een andere nala-
Wilt u
heeft gemaakt uit deze menu's
dit stukje bewaren, want de
volgende twee artikelen geven u
de beschrijving van de recepten
met de in dit artikel genoemde
ingrediënten.
Tot de volgende week.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. De beste oplossing
voor het verleggen van de grens tussen
Dordrecht en Dubbeldam achten enige
leden van de vaste commissie uit de
Tweede Kamer verlegging van de grens
naar de lijn Wieldrecht-Zuidendijk-Kop
van 't Land. en overdracht van het
overige Dubbeldamse gebied aan een
aangrenzende agrarische gemeente.
Omdat dit laatst vooral op praktische
moeilijkheden zou stuiten, gaven deze
leden d< voorkeur aan algehele samen
voeging van Dordrecht en Dubbeldam.
Dr e 'ti - ordeel dat
snel ingrijpen noodzakelijk is, daa:
moeilijkheden kampt, en dat gebieds
uitbreiding zal geschieden ten koste
van Dubbeldams grondgebied.
Verscheidene andere leden achten het
wetsontwerp tot wijziging van de gren
zen aanvaardbaar, zij het met enige
restricties.
De grens tussen Dordrecht en Slie
drecht zag de commissie het liefst
langs de oostkant van de spoorlijn van
Dordrecht naar Sliedrecht, en niet, zo
als het wetsontwerp voorstelt, ten wes
ten daarvan, juist omdat Dordrecht ten
aanzien van Sliedrechts gebied ooste
lijk van de spoordijk geen wensen nezft
en omdat Sliedrecht op behoud van de
I tigheid aan boord van het schip was, dat
t. i» ju k'-" het afmeren alleen de derde machi-
(VlicKy Woodhouse, nist in de machinekamer aanwezig was,
die alleen alle handelingen moest uitvoe-
iren.
De raad verwijt het sleepbootperso
neel, dat de manoeuvre niet op de
meest voorzichtige wijze is uitgevoerd
Het was beter geweest de Bittern jerst
stil te leggen voor met het rondtrekken
van de sleepboten werd begonnen. Ver
der meent de raad. dat de lengte >'an
de tros. die de voorsleepboot gebruikte,
onvoldoende was. Daardoor lag de sle
per zo dicht onder het Engelse schip,
dat het vrijwel onmogelijk was het bak
boordanker te gebruiken
Dordrecht met ernstige ruimlelijAe i strook in kwestie prijs stelt.
HIROSJIMA IKYODO) Zaterdag zal
het tankschip Universe Apollo op een
werf in de buurt van de Japanse ha-
i venstad HirosjimS te water worden ge
laten. Het zal het grootste schip ter we
reld zijn: 289 meter lang, 41 meter
breed en 104.500 ton groot. Het wordt
gebouwd voor rekening van de Ameri
kaanse maatschappij National Bulk Car
riers Inc.
Het schip krijgt een turbine die 26.000
PK zal kunnen ontwikkelen en de tan
ker een snelheid zal kunnen geven van
15 knopen.
Het laadvermogen van de Universe
Apollo zal in overeenstemming zijn met
de enorme afmetingen van het schip.
Het zal 103.000 ton olie kunnen vervoe
ren.
Eind januari zal het schip geheel ge
reed zijn voor zijn eerste tocht. Het zal
varen nder de vlag van Liberia De
eerste reis zal naar de Perzische Golf
zijn.
AMSTERDAM. In de buitengewone
aandeelhoudersvergadering van de Am-
stel Brouwerij werd op hun verzoek
aan de heren M. van Marwijk Kooy en
jhr. Six van Hillegom, leden van de
raad van beheer, per 1 januari 1959
eervol ontslag verleend. Beide heren
werden benoemd tot commissaris. Tot
nieuwe leden van de raad van beheer
werden benoemd de heren mr. E. J. Eg
berts. ir. R. van Marwijk Kooy, P. Kra
nenborg en mr. J. M. Elink Schuurman.
door Barend Maaskant
AN kun je tegelijk naar
het monster van Loch
Ness gaan kijken. Dat
zei men „op de krant"
(zoals wij dat noe
men), toen bekend was, dat de
Karei Doorman mij in Noord-
Schotland aan wal zou zetten.
Het leek mij een onprettig ver
zoek. Wie gelooft er nu nog
aan het bestaan van die zee
slang, reuze-salamander of hoe
dit geval ook afgeschilderd
wordt? Ik zeker niet! Mis
schien ook, omdat het Loch
Ness zover weg is
Maar ik was er nu eenmaal. Na
mijn landing met de helikopter
Salomé op het voetbalveld te In-
vergordon hobbelde ik vijf kwar
tier in een stoomtrein naar Inver
ness en toen zat ik precies aan
het noordelijke einde van het be
roemde meer Ness. Het was
vreemd, maar mijn gedachten wa
ren ineens los van ons trotse vlieg
kampschip met z'n technische won
deren. Een grijnzende bek met
honderd scherpe tanden boven en
onder kwam er af en toe voor in
de plaats.
In mijn hotelkamer werd mijn
stemming er niet beter op. In het
ruime vertrek stond een naar ver
houding veel te kleine verwarmings
radiator. die bovendien van lauw
tot koud aanvoelde. Dan maar naar
bed met mijn sokken aan, stelde ik
mijzelf voor. De slationskiosk in de
ze plaats met 28.000 inwoners en
een roemruchte historie was dicht
genoeg bij om gauw wat lectuur te
halen en toen mijn voornemen uit
te voeren.
Mijn knieën waren nog half opge
trokken, toen ik mijn voeten snel te
rugtrok: of zij aangeraakt werden
door tweehonderd scherpe tanden
Daar lag een stenen gevaarte, een
soort familiekruik. Serieus: een
monster van een heetwaterreser-
voir! Hallo, dacht ik Rotterdams, is
dat effe Schots. Mijn hoteldirecteur
dacht zeker, dat ik toch alleen
kwam om te slapen.
Het was een goed bed en toen ik
opstond, had ik de overtuiging, dat
er nog veel meer slaap in zat. In
de ontbijtzaal was ik vrij optimis
tisch, maar toen ik aan mijn bord
je corn-flakes" bezig was, keek ik
zonder bedoeling naar het aange
bouwde afdak. Een reus van een
meeuw keek mij daar strak aan,
drukte ineens zijn kop scheef in
zijn nek, sperde zijn snavel open en
rende sehrètend op het raam toe.
En daar aangekomen, tikte hij een
minuut lang met zijn bek tegen het
glas. Vreemde dingen hier, vond ik.
Het zal me niets verwonderen, als
ik je nog verstaan kan ook, suste
ik me.
Dit voorval herinnerde mij ter
stond aan de expeditie, die mij te
wachten stond. Wel ja, op naar het
monster van Loch Ness! Niemand
in het autobusstation keek mij
vreemd aan, toen ik informeerde
naar de bus voor Fort Augustus,
dat aan de zuidelijke punt van het
meer ligt. Weer zo één, dacht men
waarschijnlijk. Uiteraard was ik
niet de eerste, die op jacht ging
naar het monster. Waarom waren
in Inverness anders buiten de
vijf grote hotels nog 25 kleinere
hotels voor vacantiegangers?
Het was een gezellig busje: geen
knots van een dubbeldekker, slechts
29 zitplaatsen. Geen nooduitgang, al
leen vier kleine ventilatieroosters.
Roken toegestaan en iedereen ge
bruikte dan ook de asbakken. Wat
dit laatste betreft, voel je je dan
echt niet in Nederland.
EN GRIJZE DAG was het,
toen ik aan dit wonderlijke
avontuur begon. In eerste aanleg
offerde ik aan de chauffeur
negen shilling en twee pence
(rond 4,60) en dat leek mij niet
veel, toen hij vertelde, dat het
heen en terug bijna 80 km was
en dat ik steeds langs het Loch
Ness zou rijden. Ik zou ook
steeds de overkant kunnen zien,
want de gemiddelde breedte was
circa 1600 meter. Wel, zei ik, dan
heeft het monster de ruimte. En
de diepte ook, vulde de chauf
feur aan, want het meer is bijna
overal ongeveer 200 meter diep.
En zoek jij dan het monster maar
op. voelde ik mij verongelijkt.
Na vijf minuten, toen wij het stok
oude hooggelegen kasteel gepasseerd
waren, lag het Loch Ness al links
van mij. Ik mocht het echter niet
links laten liggen en ik probeerde
enthousiast te worden, maar het wa
ter lag stil en rimpelloos. Mijn me
de-passagiers lazen een krant of pro
beerden te slapen. Hier komt-ie zeker
nooit, dachl ik. Voor mij was het
landschap in de Glen (zo heet een
vallei hier) ongetwijfeld boeiender.
Ik probeerde het aantal schapepoten
te tellen en door vier te delen om
een indruk van die hoeveelheid wol
dragers te krijgen. Het lukte niet
Het waren er honderden en honder
den. Grappig waren die schapen met
een witte vacht, waaruit een zwart
spits kopje en vier zwarte stokjes
staken. De bus reed langs hellingen,
bezaaid met geel geworden varens
(voor iedere Invernesser een bedje
vol, deed ik kinderlijk), langs bieten
velden. bezadigde riviertjes en felle
bergbeekjes, langs weiden met zwar
te (maar dan ook pikzwarte) koeien,
en langs de waterkant en tegen de
bergwand schoof een palet van de
schoonste herfsttinten voorbij.
Oh ja, het monster, schrok ik op.
Tegen mijn buurman zei ik:
Ik kom uit Rotterdam om het mon
ster te zien.
Mijn flauwe glimlach deed hem
zeggen: Vroeger kon u dat niet
van een autobus uit. In 1933 zijn ze
pas begonnen een behoorlijke weg
langs het meer te maken.
Volkomen serieus ging hij verder:
Aan deze kant moesten rotsen op
geblazen worden. Bomen en struiken
verdwenen en toen de weg werd ge
opend. was van elk punt het meer
goed te zien.
Oh
Heel veel mensen hebben toen
het monster gezien.
Ja, ja. deed ik neutraal. Ik wist
niet zo gauw „Nou moet je ophou-
we.." in het plaatselijk gesproken
Keltisch te vertalen. Ik barstte in
wendig van het lachen en was blij,
dat hij in Drumnadrochit uitstapte.
WIE volgt, dacht ik. Het was gaan
miezeren en dan mocht het amu
sement niet verdwijnen. Met de me
neer met geruite pel en dito plus
fours aan de andere van het
middenpad zette ik het gesprek
Schetsen gemaakt naar gegevens
van ooggetuigen.
voort: Hebt u het monster wel
eens gezien?
Neen. ik niet, maar u schijnt
het niet te geloven. En de ras-psy
choloog overdonderde mij ineens:
Hugh Gray uit Foyers, een eind ver
der aan de overkant, heeft er zelf
een foto van gemaakt.
Ik kromp ineen. Benauwd luisterde
ik verder: En een paar maanden
later werd het monster ook gefoto
grafeerd bij Invermoriston, door een
dokter uit Londen, met een telelens
nog wel.
Stil was ik ervan geworden. Ik had
het gevoel, dat de kromme-pijproken-
de meneer triomfantelijk keek. Ik
staarde naar buiten. Even sperde ik
mijn ogen open als ik een rimpeling
in het water zag, soms een flauw
schuimkopje. Pech alleen maar
een windje. Aan de overkant zag ik
een paar puntige zwarte boeien drij
ven. Een paar kilometer verder stak
een zwartgeteerde paal schuin uit het
water op. Een bizarre boomstronk
net boven water bracht mijn posi
tieven terug. Wees nuchter, flitste
het door mijn hoofd. Met een ruk
ging ik verzitten.
ZOU men die paal of die boomstronk
soms voor een monster kunnen
aanzien?, vroeg ik schuchter aan de
lustige chauffeur.
Nou meneer, ze zeggen, dat ene
MacKenzie hier in 1871 of '72 al een
vreemd dier gezien heeft. Hij dacht
.eerst, dat het een omgeslagen boot
was, maar het ging er ineens met een
flinke snelheid van door.
Dat is lang geleden ant
woordde ik aarzelend.
Natuurlijk, ging hij kalm ver
der, maar vorig jaar juni heeft een
hoofdonderwijzer er twee tegelijk ge
zien.
Wat.. schreeuwde ik bijna
kwaad.
Ze staken drie meter boven het
water uit, was zijn onverstoorde re
actie.
Ik snakte naar adem. Koortsachtig
zoog ik aan een sigaret, zodat de as
op de grond viel, hetgeen werkelijk
mijn bedoeling niet was. Dat is een
onderwerp apart, overwoog ik: de
psychische invloed van het monster
op de mens.
Verheugd zelf geen hallucinatie te
hebben gezien, zette ik mij een kwar
tier later aan een eenvoudige lunch
in Fort Augustus. En las in de krant,
dat daar een paar dagen tevoren een
trouwpartij in de kerk plotseling
werd afgebroken, omdat de bruide
gom ter plaatse ziek werd als gevolg
van zijn laatste, hartstochtelijk ge
vierde vrijgezellenavond. Past volko
men in het schema, vond ik. Ook dat
kon er nog bij.
Restte mij nog anderhalf uur bus
reis terug. Onzeker stapte ik in. Zou
ik nog meer verhalen te horen krij
gen.
EEN klein dametje had ik als ge
zelschap. Zij zag in mij een vreem
deling: U gelooft niet aan het
monster? met één klap was ik er
weer in. Voor ik kon antwoorden,
vervolgde zijj— Ik heb het ook nooit
geloofd, maar drie maanden geleden
heb ik het monster gezien, met een
kop als van eeft pony en het bewoog
zich als een slang voort met drie bul
ten boven water. Het had een dikke
nek, was donker van kleur en de kop
stak een voet boven het water uit.
Ze knikte even en vertelde kalm
verder: Ik zat naast mijn vrien
din in de auto en dacht eerst, dat
het een boot was. Maar toen ik goed
keek, kon het niet anders dan het
monster zijn. Het zwom midden in
het meer.
Toen ik flauw en vermoeid mijn
mondhoeken wegtrok, glimlachte zij
wijs: U had vandaag niet hoeven
te gaan kijken. Veel te slecht weer.
Het monster laat zich alleen zien als
de zon schijnt.
Ik stopte mijn bevende handen diep
in mijn jaszakken. En nu gauw naar
Inverness hamerde het in mijn hoofd,
waaruit ik het bloed voelde weg
vloeien. Direkt in de trein naar Lon
den en dan zestien uur slapen als het
kan.
Is het niet waar?, mengde mijn
buurvrouw een andere juffrouw in
het gesprek.
Zeker, was het zangerige ant
woord. En hoevelen hebben het
monster niet meer dan eens gezien?
Ja, toe maar ik was gelaten ge
worden.
Flauw drong het tot mij door, toen
zij samen verder spraken: En dan
mevrouw en meneer Spieer, die het
over de weg zagen springen
TIC was verslagen en een eeuwigheid
l duurde de terugreis. Ik rende naar
mijn hotel om mijn koffer te halen.
Bij de gebroeders Meiven in de
Umonstreet kocht ik gauw een poc-
ketbook: „Atomic energy". Om de
zinnen te verzetten. Daar viel mijn
oog ook op het boek „More than a
legend" the story of the Loch
Ness Monster.
Ziezo, eindelijk een bron, die mij
mijn rust zou teruggeven.
In de trein deed ik geen oog dicht,
las en las. Alles wat ik onderweg ge
hoord had, stond erin. Met tekeningen
en foto's, die Hugh Gray en de Lon
dense dokter van het monster had
den gemaakt. De eerste ervan was
geplaatst op 6 december 1933 in de
Daily Record. Vandaag precies 25
jaar geleden. Ook toevallig.