Vlooien, een plaag
voor de hond
Rechtbank reconstrueert
moord op Finse Henny
Oost-Berlijn wacht
zwijgend op Kerstmis
Koster liet predikanten
suikerwater drinken
,Vreedzame bezetting" van
luchtbasis in Engeland
Kok veroverde geld
en harten
eerste
kleinkind
van de Sjah
OFFICIER VAN JUSTITIE EIST VIJF JAAR
Zaterdag 6 december 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 8
Staatsinrichting
van Indonesië
staat op 't spel
Verlammende
onverschilligheid
in sombere stad
Kapitein een
week geschorst
Ze zwijgen
Splitsing
Coulissen
SPI
Kolibrie mag ook in
Engeland vliegen
Wanhopige Noor
herinnert zich
niets meer van
vreselijke daad
Het drama
Gebroken glas
Dronken mist
Geen verklaring
Twijfelgeval
Streven naar nieuwe
regeling rij-instructeurs
Nieuwe industrie
voor IJsselstein
Zeelui van Ali-S
ontkennen
Drijvend boor dok
van Nigeria
Dorpelwacliter voor veertig cent per week
Protest tegen atoomwapens
Blijmoedig mens
Veertig cent per week
Nooit in Amsterdam
DJAKARTA (Reuter) In de
Indonesische staatsinrichting zijn
blijkbaar diepgaande wijzigingen
te wachten. President Soekarno is
gisteren in zijn paleis in Buitenzorg
de hele dag in vergadering geweest
met het Indonesische kabinet. Na
afloop werd verklaard:
De regering en president Soekarno
zijn nader tot elkaar gekomen ten aan
zien van Soekarno's conceptie van een
„geleide democratie". De gedachtenwis-
seling tussen president en kabinet zal
worden voortgezet.
Officieel zijn geen bijzonderheden over
de besprekingen bekendgemaakt. In wel
ingelichte kringen evenwel wordt gezegd,
dat het overleg onder meer is gegaan
over:
wijzigingen in de kieswetten;
het aantal poli-
door Pieter Terpstra
OOST-BERLIJN. Langzaam en zo op het oog vrijwel onge
ïnteresseerd gaan de Oostberlijnets in deze eerste dagen van decem
ber langs de kerst-etalages van de Staatswinkels in hun sombere
stad. Slordig, traditiorfeel en zonder enige fantasie zijn die etalages
ingericht. Een jong echtpaar staat onder de rode vlag van één van
de volkseigen winkels en overlegt hoeveel Ostmarken kunnen
worden besteed aan een paar kerstmannetjes van chocolade. Een
in een grauwe trui gehulde oude vrouw koopt een groene denne-
krans. Maar de meeste anderen slenteren voorbij. Ze hebben nog
geen oog voor de etalages, die op het naderend kerstfeest wijzen
en wie hen daar zo ziet lopen vraagt zich af of ze dat straks nog wèl
zullen krijgen.
prijken neemt toe. Steeds meer winkels
worden geëxploiteerd door de over
heid; steeds minder Oostberlijners mo
gen hun eigen zaak exploiteren. Een
verlammende onverschilligheid, welke
juist opvalt in deze kerstmaand, die
vroeger zoveel levendigheid met zich
mee bracht, is daar het gevolg van.
Een nog drukkender stilte dan in de
straten van Oost-Berlijn hebben we
ontmoet bij het Sowjetisch Ehrenmal
Berlin-Trepkow, een uitgestrekt monu
ment, dat opgericht is ter herinnering
aan de strijd, die tegen het nationaal -
socialisme is gevoerd. Hier is Stalin nog
in ere: zijn woorden over Hitier en
diens aanhang staan in het Russisch en
Duits gebeiteld in de massieve steen
blokken. waarop weerbare soldaten,
kloeke arbeiders en bloeiende vrouwen
zijn uitgebeeld. Enorme geldbedragen
moeten hier besteed zijn aan de bouw
van het grote monument; bedragen die
misschien een betere bestemming had
den kunnen vinden op de nog onopge
ruimde terreinen vol puin, die de op
pervlakte van het grauwe stenen mo
nument nog vele malen overtreffen.
Oost-Berlijn is somber even
somber als de weg, die er naar toe
voert. Er zal een tijd geweest zijn,
waarin het in de weken voor Kerst
mis razend druk was op de toe
gangswegen naar de Duitse hoofd
stad. Maar nu rijdt men op de kleine
driehonderd kilometer van de Auto
bahn tussen Helmstedt en Berlijn
met een gevoel van grote verlaten
heid; kilometers lang ontmoet men
hoogstens een Oostduitse boer, die
in het donker over de autoweg
fietst; dat is in de democratische
zone blijkbaar toegestaan.
Even na Helmstedt (een naam waar
van de Oostduitse douane-beambten,
die hardnekkig van Marienborg spreken,
niets willen weten) staat bij de zone
overgang het houten restauratiege
bouwtje, waarin men zelfs met West
marken terecht kan, al moet men voor
elke tien Pfennig die men uitgeeft een
Umtauschbescheinigung van de Deut
sche Notenbank in ontvangst nemen.
In een bedompte sfeer zitten een paar
arbeiders te kaarten. Ergens uit een
luidspreker komen kerstliedjes. Tegen
over de grote portretten - van Pieck en
Grotewohl hangt een met zilveren
draadjes versierde groene kerstkrans
aan de zolder. Dat is zo ongeveer de
Oostduitse kerstsfeer anno 1958.
Winkel naast winkel in de Stalinallee
demonstreert de armoede van het leven
in de Demokratische republiek (Oost)
Duitsland.
kleurig tafreel van heldenverering is
aangebracht en dat in de zoldering een
lichtend glastafreel van het Kremlin
heeft.
Het is net of kijken de Oostberlijners
nérgens naar. Ze lopen door hun straten,
langs hun winkels en onder hun kerst
klokken door: ze kijken ernstig en ze
zwijgen. Ze geven korte antwoorden,
zijn wantrouwig en laten nauwelijks
doorschemeren dat de Russische nota
over Berlijn ook hén verontrust. Slechts
over één ding spreken enkele van hen
duidelijk: over familieleden en vrien
den in dat andere deel van Duitsland
en over het verlangen eenmaal weer
met hén Kerstfeest te vieren. Eén
Kerstfeest voor Berlijn het lijkt ach-;
ter de coulissen van de Stalinallee méér
dan waar ook een bittere illusie.
vermindering van
tieke partijen;
wijziging van de structuur van het
parlement;
de rol van het leger in het politieke
leven.
Geen geweld
Volgende week woensdag zal een be
langrijke conferentie in Djakarta begin
nen tussen de militaire leiders uit de
verschillende gebieden.
De woordvoerder van het legerhoofd
kwartier heeft intussen gisteren ver
klaard: de gewapende macht zal ten aan
zien van Nederlands Nieuw-Guinea
„vreedzame middelen" gebruiken. Ik leg
er nogmaals de nadruk op, zei hij, dat
we geen geweld zullen gebruiken. Dit is
een zaak van regeringsbeleid.
AMSTERDAM (ANP) Een week
lang mag de 37-jarige A. J. V. uit
Poortugaal niet als kapitein op een zee
schip varen. De Raad voor de Scheep
vaart nam dit besluit omdat, naar zijn
mening, V. ernstig is tekort geschoten
toen in maart zijn schip Velox op de
Ierse kust liep. Het schip kon op eigen
kracht vlot komen, maar was ernstig
beschadigd.
De kapitein heeft geen peilingen geno
men en steeds op de gis gevaren; bo
vendien heeft hij niet tijdig de radar ge
bruikt, zo meent de raad.
De Oostberlijners komen nauwelijks
naar het monument kijken. De enigen
die we in deze omgeving van drukken
de verlatenheid en sombere dreiging
ontmoetten waren twee slordige vrou
wen. die de stenen schoon veegden en
de soldaat die de wacht houdt in de
koepel, waarin in kleine steentjes een
En van Helmstedt loopt dan de lange
Autobahn, die ons door mist en duister
voerde, naar Berlijn. Enkele tientallen
kilometers voorbij de Berliner Ring
splitsen zich de wegen. Rechts gaat de
aftakking naar het vrije en ondanks
de ernst van de laatste weken vro
lijke West-Berlijn, waarin de kerst
winkels één grote schittering van licht
en kleur brengen en rechtdoor loopt
de weg naar de „demokratische Sektor",
het stadsdeel, waarin men zo opvallend
Weinig mensen ziet lachen.
We hebben een poosje gewinkeld in
de Stalinallee, de hoofdstraat van Oost-
Berlijn, de trots van de Volksdemocra
ten. Misschien is het wel de stilste en
somberste grote allee van Europa. Er
wonen alleen ambtenaren en andere
communistische functionarissen en er
zijn uitsluitend H.O.-winkels. Het is
er streng verboden om over het volks
eigen gras te lopen en met een auto
mobilist die een fietser hindert loopt
het niet zo best af.
De huizenblokken van de Stalin
allee zijn eigenlijk grote coulissen. Ze
verheffen zich hoog en steil aan weers
zijden van de brede weg, maar ze heb
ben geen diepte. En achter deze cou
lissen liggen de bouwvallen van het
verwoeste Berlijn, aan het herstel waar
van in het na-oorlogse Oost-Berlijn nog
zo bitter weinig is gedaan.
Langs de winkels in deze Stalin
allee en langs die in de binnenstad
lopen de Oostberlijners. Het aantal za
ken, waarboven de letters HO of VEB
AMSTERDAM. (A.N.P.) Lange tijd
had de 28-jarige kok R. B. kans gezien
om vrouwen het hoofd op hol te brengen,
hun huwelijksbeloften te doen en zich
met hen te verloven. Met lange, droevige
verhalen over zijn huwelijksleven, zijn
vrouw (die hem in de steek had gelaten)
en zijn geldelijke noden, wist hij tal van
.verloofden" zo zeer op het sentiment
'te werken, dal deze hem uit zijn finan
ciële noodtoestanden wilden verlossen.
Hij leende'' enkele malen geld. Dat
werd hem noodlottig. Enkele verloofden
kregen argwaan en hij werd ge
arresteerd.
De praktijken van de uit Appingedam
afkomstige kok, kwamen gisteren ter
sprake voor de Amsterdamse rechtbank.
.De meisjes wilden zich zo graag met
mij verloven, maar daar had ik geen
geld voor," zo voerde de harten
veroveraar tot zijn verdediging aan.
De officier eiste één jaar gevangenis
straf met aftrek wegens oplichting van
twee meisjes, die hem bij eikaar enkele
honderden guldens hadden geleend. R. a.
had ook een timmerman opgelicht.
ZOALS menigeen wel zal weten komen huid
aandoeningen bij onze honden veel voor. Voor
al de rug is een geliefde plaats voor eczemen.
Hoewel hiervoor vele oorzaken in aanmerking
komen, zien we dat dikwijls de hondenvlo de boos
doener is. Denkt u dus vooral niet dat deze
springers geen schade veroorzaken en eigenlijk
min of meer bij de hond horen! Integendeel, onze
viervoeters kunnen er veel hinder van onder
vinden. Daarom zal ik u er iets meer van ver
tellen.
Vlooien leggen in de regel hun eieren in stof of vuil,
bijvoorbeeld in de hoeken van een kamer, onder kleden
en soms ook op de gastheer zelf, in ons geval dus de hond.
Na enkele dagen komen uit die eitjes larven die lang,
slank en lichtgeel van kleur zijn. Eon dag of tien latei-
spinnen ze een cocon waaruit de volwassen vlooien
komen. Deze nestelen zich bij voorkeur In de warme vacht
van een hond, en wel speciaal op de rug ter hoogte van
lendenen en kruis. Ook op de buik komt men ze vaak
tegen.
Wanneer uw hond last van vlooien heeft kunt u reeds bij
oppervlakkig onderzoek op de onbehaarde delen van de buik
de zwarte, kruimelige uitwerpselen vinden. Gaan we wat
nauwkeuriger te werk dan zien we bijna altijd wel enkele
vlooien weglopen. Hoewel ze het meest op de rug voorkomen
zoeken we liever op de buik, omdat we ze daar makkelijker
ontdekken.
Er bestaan verschillende soorten vlooien, die elk bij een
bepaalde diersoort behoren (honden, katten, kippen etc. heb
ben allen hun eigen vlo'. Dit wil echter niet zeggen, dat elke
vlo altijd bij zijn eigen diersoort blijft: zo kan een hondenvlo
best op de mens overgaan, hoewel hij er dan in de regel
maar kort vertoeft.
Welke schade kunnen vlooien eigenlijk aanrichten?
Als een vlo bloed zuigt, en dus in de huid van de gastheer
steekt, ontstaat daardoor een jeukprikkel. De hond reageert
hierop met krabben en bijten, waardoor op de duur een kale
plek achter op de rug ontstaat. De huid wordt bovendien
sterk beschadigd en de buik en liezen zijn vaak vuurrood
van het likken. Door dat bijten en krabben wordt de jeuk
prikkel weer vergroot.
Een ander belangrijk punt is dat vlooien overbrengers kunnen
zijn van een lintworm die bij de hond voorkomt. De larven
kunnen zich nl. besmetten met eieren van deze worm.
Wanneer nu een hond zich gedreven door jeuk in zijn vacht
bijt, kan hij gemakkelijk zo een „besmette" vlo in zijn bek
krijgen en hem doorslikken. De eieren
komen vrij in de darm en aldus is de
hond geïnfecteerd.
Hoe bestrijden we nu deze parasiet?
Het meest geschikte preparaat hier
voor is Derris-poeder, dat afkomstig
is van de Derriswortel, en bij iedere
dierenarts verkrijgbaar is. Hiermee
moet u niet alleen uw hond inpoederen
maar ook andere voorwerpen die bij
de hond horen zoals de mand, het
kleedje of kussen waar hij op ligt etc.
Gebruikt u vooral nooit stoffen ais
DDT. aangezien deze giftig zijn en
ziekteverschijnselen kunnen geven als
EN DIT is de kleindochter van
de Sjah van Perzië op de arm
van een verpleegster, enkele uren
na haar geboorte jongstleden
dinsdag. Moeder van het kindje
is de achttienjarige prinses Sjah-
naz, dochter van de Sjah, zijn
enig kind. Zij is getrouwd met
de zoon van een vroegere pre
mier van Perzië, generaal Zahedi.
De Sjah, die op het ogenblik
in Italië op bezoek is, was heel
blij met zijn eerste kleinkind, ook
al was het geen jongen. Een
kleinzoon zou immers de moge
lijkheid, openen voor een tweede
huwelijk van de Sjah van Perzië
met prinses Soraja. Er zijn ge
ruchten geweest, dat de Sjah een
kleinzoon zou uitroepen tot troon
opvolger. Zijn huwelijk met So
raja, dat in het voorjaar is ont
bonden, is kinderloos gebleven.
Dit was de reden van de echt
scheiding.
ROTTERDAM (ANP) Het bev;ijs
van luchtwaardigheid, dat de Rijkslucht
vaartdienst in maart uitgaf voor de .Ne
derlandse kolibriehelikopter is door de
Engelse autoriteiten erkend. Een koli
brie-helikopter werd vorige maand naar
Engeland geëxporteerd.
Van onze Amsterdamse redactie
AMSTERDAM „Ik herinner
het met niet. Ik begrijp niet, dat
ik zoiets heb kunnen doen."
Deze zacht gestamelde en in een
zangerig Noors uitgesproken
woorden komen uit de mond van
de 36-jarige Frantz E. De Noorse
zeeman zit bleek en nerveus als
verdachte voor de Amsterdamse
rechtbank. Wegens doodslag op
de 27-jarige Finse Henny, een
bewoonster van Amsterdams
donkere buurt, eist de officier
van justitie vijf jaar gevange
nisstraf met aftrek tegen hem.
De officier acht doodslag bewezen,
Wanneer de tolk deze eis heeft ver
taald, knikt de zeeman even met het
hoofd en zijn hand klemt zich met een
wanhopig gebaar aan de rand van de
verdachtenbank.
Hij heeft het allemaal wat schuw ge
volgd, deze Noor, die in een ver en
vreemd land van een verschrikkelijke
misdaad wordt verdacht. In de sombe
re rechtszaal waar de gordijnen het
licht van een speels winterzonnetje
wegsluiten, heeft de rechtbank gister
middag het drama, dat zich in de nacht
van 21 op 22 mei in een vervallen huis
aan de Ollofssteeg voltrok, minutieus
trachten te reconstrueren.
's Middags heeft de Noor kennis ge
maakt met Finse Henny. Hij is een dag
tevoren met zijn schip in Rotterdam
aangekomen en in de omgeving van de
Amsterdamse wallen valt het voor een
eenzaam zeeman licht passagieren. Fin
se Henny is er zijn metgezellin. Zijn
geliefde voor een dag, zo zal de officier
haar in de loop van de rechtzitting be
schrijven. Maar het vrolijke passagieren
ontaardt echter in een duivelse climax.
Op de kamer van de vrouw ontstaat
's avonds laat ruzie. Omstreeks het
middernachtelijk uur vindt een café
houder haar ontzielde lichaam op een
vlondertje aan het drabbige water van
de Oudezijds Achterburgwal. Haar hals
blijkt gedeeltelijk te zijn doorgesneden
en haar lichaam vertoont tal van diepe
snijwonden.
Op haar kamer is zij doodgebloed.
Daarna is zij uit het raam geworpen.
Acht meter diep.
Ruim twee uur later arresteren re
chercheurs in een logement, aan de Gel
derse kade de dader. Het is de Noor
Frantz. Zijn kleren zitten nog vol bloed
vlekken. Hij heeft bijzonder veel ge
dronken en hij weet zich vrijwel niets
van de verschrikkelijke gebeurtenis te
herinneren.
De president van de rechtbank pro
beert het de Noor nu in herinnering te
brengen. Nadat de president de publie
ke tribune heeft laten ontruimen, wordt
het dramatische verloop door middel
van veertien geprojecteerde foto-dia's
op een groot scherm in beeld gebracht.
Nu en dan kijkt verdachte even naar
het scherm op. Dan staart hij weer on
middellijk en duidelijk onder de in
druk voor zich uit.
De patholoog-anatoom dr. Zeldenrust
brengt een mediseh verslag uit betref
fende de dodelijke verwondingen. Met
een stok wijst de arts de gapende
kwetsuren aan, die een dodelijke ver
bloeding tengevolge hadden. De hals
is met ^en scnerp voorwerp doorgesne
den, zo concludeert hij. De scherpe
voorwerpen: een doormidden geslagen
glas en een afgebroken hals van een
fles, waaraan de bloedsporen nog zicht
baar zijn, liggen voor de president op
tafel uitgestald.
Kan het slachtoffer na een slag op
het hoofd te heboen gekregen, niet in
de glasscherven zijn gevallen, aldus wil
de verdediger, mr. Joh. K. Mathuisen
van de deskundige weten. Deze acht
zulks niet aannemelijx.
Steeds weer worden vraag en ant
woord onderbroken om de tolk gelegen
heid te geven om het gesprokene in het
Noors te vertalen. De verdachte luistert
dan gespannen toe fen mompelt slechts
een enkel woord.
De rechercheur A. van Es komt ver
tellen hoe hij de situatie ter plaatse
aantrof. De kamer was een ruïne. Ook
nu begeleiden de geprojecteerde beel
den weer het relaas van de politie
man. Een omgevallen kast, een vaas
bloemen, die is blijven staan, een af
gerukt gordijn en overal glasscherven
en bloedsporen.
Het linkerraam staat zo hoog mo
gelijk opgeschoven. Daar heeft de zee
man het lichaam naar buiten ge
duwd. Bijna was het lichaam in het
water gevallen.
„Dan hadden we het voorlopig zeker
niet gevonden, want er staat hier een
sterke stroom in verband met het
spuien van de grachten", aldus de re
chercheur.
Het blijkt, dat de Noor na zijn ar
restatie toegaf bij Finse Henny te zijn
geweest. Hij herinnerde zich ook vaag
een ruzie. Later volgt een uitvoeriger
verklaring. Er was ruzie gekomen
over de vraag wie een nieuwe fles
cognac zou halen. Met de lege fles
had de zeeman de vrouw toen op het
hoofd geslagen. Verder verdwijnt alles
weer in de mist van zijn dronkenschap.
Nadat een inspecteur van de dac-
tyloscopische dienst zijn bevindingen
omtrent de vingerafdrukken in de
kamer heeft medegedeeld en de café
houder het relaas geeft van het op
het vlondertje neergesmakte lichaam,
begint de officier, mr. G. R. Nubé
zijn requi'sitoor.
„Wij zullen nooit precies weten wat
er die nacht is gebeurd, maar dank zij
een groot aantal stille getuigen kun
nen wij de noodlottige gebeurtenissen
goed volgen," aldus de officier, die
aanneemt, dat verdachte na de sla
gen op het hoofd van Finse Henny in
paniek is geraakt. Hij heeft haar toen
geprobeerd le worgen en het afge
slagen glas fungeerde als een uitste
kend steekwapen. Nadat hij zich de
gevolgen van zijn gewelddaad reali
seerde. probeerde hij zijn slachtoffer
uit de weg te ruimen door haay uit het
raam te duwen.
Wel wil de officier het geheel
als een trieste affaire en een tragische
zaak zien. „Ik heb vruchteloos naar
een ander motief gezocht, dan die
domme ruzie om een fles cognac. Ik
heb echter geen ander motief kunnen
vinden. Er is geen verklaring voor de
plotselinge, felle agressie van ver
dachte, die als zeeman gunstig bekend
staat, en die tiimmer in zijn leven
met de politie in aanraking is geweest."
„Toch heeft deze man onder invloed
van alcohol een medemens gedood,"
zo besloot de officier alvorens tot zijn
eis te komen.
In een knap en boeiend pleidooi,
haakt mr. Mathuisen ogenblikkelijk
aan bij de uitlating van de officier,
dat niemand precies de ware gang
van zaken kent. Het is een bijzonder
moeilijke zaak en we moeten voor
zichtig zijn. Ergens blijft er twijfel en
we komen er niet alleen met de stil
le getuigen. Verdachte is beslist geen
misdadiger. Hij is het op die bewuste
avond gedurende korte tijd geworden.
Daarop geeft pleiter een andere le
zing van het drama. Er is een zwaar
gevecht geweest. Het was een dronke
mansruzie. die alle proporties heeft
verloren. De zeeman heeft alleen de
bedoeling gehad om te slaan. Toen
hij besefte, dat er iets heel ergs was
gebeurd, volgde hij een eerste en pri
mitieve reactie. Hij ontdeed zich van
het lichaam. Zelf ging verdachte er
echter niet vandoor. Hij bleef in de
buurt rondzwerven, liep bij een an
dere vrouw binnen, dronk nog eens
zes glazen bier. Hij leefde gewoon
door in de schemertoestand, waaruit
de ruzie met Finse Henny was ont
staan. Hij heeft nooit geprobeerd zich
aan de greep van. de politie te ont
trekken.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Een uniform examen en
een uniform diploma voor rij-instruc-
fceurs zouden voor het publiek een waar
borg zijn voor goed rij-onderricht. Van de
partementale zijde is op zulk een regeling
aan gedrongen bij overleg, dat met ver
tegenwoordigers van rijscholen is ge
pleegd. Bij dergelijke examens zou bo
vendien door de overheid toezicht kun
nen worden geoefend door een rijks-
tgedelegeerde.
Zulk een regeling zou voor het pu
bliek. en voor de rijscholen nog aantrek
kelijker kunnen worden als daardoor
gediplomeerde rij-instructeurs het recht
wordt verleend de rij-examens bij te
wonen van de kandidaat, die zij zelf
hebben opgeleid.
Pleiter vocht tevens de theorie van
het doormidden geslagen glas aan.
Aan de hand van de vingerafdrukken
poogde mr. Mathuisen te reconstrue
ren, dat de Noor met dit glas nimmer
verwondingen van dergelijke ernstige
aard heeft kunnen toebrengen. Voor
de president was dat aanleiding om
nogmaals de politiedeskundige te on
dervragen. Deze meende nu, dat de
dodelijke steekwond aan de hals
„waarschijnlijk met de gebroken fles
was toegebracht".
Alweer een twijfelgeval, aldus de
verdediger, die daarop vrijspraak be
pleitte, subsidiair eenvoudige mishan
deling met dodelijke afloop. „Ik vraag
in dat geval de uiterste clementie."
De Noor bleek af te zien van zijn
laatste woord. Over veertien dagen
zal hij het vonnis van de rechter in
het vreemde land vernemen.
Eigen nieuwsdienst
IJSSELSTEIN. Op het Industrieter
rein van IJsselstein woeien vanmorgen
de vlaggen breeduit wegens de opening
van een nieuwe fabriek: de N.V. Atlas,
een bedrijf, dat zich bezig houdt met de
vervaardiging van hijs-, hef- en trans
portwerktuigen. Vanmiddag wordt het
officieel in dienst gesteld.
Mr. J. J. Abbink Spaink, de burge
meester van IJs-selstein en vele verte
genwoordigers van handel en industrie
zijn vanmiddag naar het stadje genood
om bij de opening aanwezig te zijn van
dit dochterbedrijf der N.V. Machine- en
gereedschappenfabriek in Rotterdam.
Een van de specialiteiten van de nieu
we fabriek is de aanmaak van het zo
genaamde overhead-transport",
zwe\ nde transport, waarmee de A.V.
Atlas binnenkort op de markt komt. Na
de opening door de burgemeester zal
namens de dertig werknemers in dit tot
het uiterste gerationaliseerde bedrijf
voor de directiekamer een fraaie pallis-
sander sigarendoos worden aangeboden.
FREDERICIA (A.P.) De drie zee
lieden van de Nederlandse kustvaarder
Ali S. uit Groningen hebben voor de
rechter ontkend, schuldig te zijn aan het
smokkelen van de 180.000 sigaretten
naar Denemarken. De rechter beval
verlenging van het voorarrest zolang het
onderzoek nog niet is geëindigd. De zit
ting werd achter gesloten deuren gehou
den.
De Deense politie heeft in Kopenha
gen twee mannen gearresteerd, die bij
de smokkel betrokken zouden zijn. Hun
nationaliteit is niet bekend.
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG Drie bdkken zullen
vandaag het onderste deel van een drij
vende 'boordok, dat wordt gebouwd in op
dracht van de B.P.M. en is bestemd
voor boorwerk in de kustmoerassen van
Nigerië, van het terrein van de N.V.
Bouw- en montagebedrijf te Zwijndrecht
in het water tillen.
De gehele installatie bestaat uit een
dok, een bovenbouw met drie dekken en
een boortoren van veertig meter, waar
mee tot op een diepte van ongeveer
4500 meter kan worden geboord.
ze opgelikt worden! Vlooien, die zich
schuil houden in huis, kunt u ook goed
bestrijd'en door de vloeren goed te stof
zuigen of te wassen met lysol.
Uit het voorafgaande blijkt wel dat
het ook bij onze huisdieren zeker de
moeite waard is aan deze parasieten
onze volle aandacht te schenken!
LONDEN (Reuter) Een van de vele Britse groeperingen van tegen-
.tanders van atoomwapens heeft het voornemen, vandaag een Amerikaanse
luchtbasis in Engeland, waar bommenwerpers zijn gestationneerd die
kernwapens kunnen meevoeren, „vreedzaam te bezetten".
Er is een commando gevormd van dertig ondernemende jongemannen
die zullen proberen op het vliegveld binnen te dringen. Mochten de wacht
posten zich verzetten (wat zeer waarschijnlijk is, want niemand wordt
uiteraard tot het vliegveld toegelaten en de posten hebben zelf opdracht
om reeds na eerste sommering te schieten op binnendringers) dan zal er
buiten het veld worden gedemonstreerd tegen atoomwapens. Zij hopen dan
de ingang te blokkeren door voor de poort op de grond te gaan zitten.
Eigen nieuwsdienst
HARDINXVELD-GIESSENDAM.
Als oud-koster Nicolaas Koppelaar
(84) te Giessendam ooit memoires
gaat schrijven, zal daarin worden
onthuld, dat hij tientallen do
minees glaasjes suikerwater heeft
laten drinken. De man die nu op
gloednieuwe pantoffels (geschenk
van de catechisanten der Oud-gere
formeerde gemeente te Giessendam)
door zijn woning scharrelt, is 57
jaar „dorpel-wachter" geweest van
enkele kleine kerken in deze ge
meente.
Omstreeks de eeuwwisseling zette hij
nog bij iedere stoel een stoofje, waarin
een gloeiende turf lag te walmen. Dat
kostte de kerkgangers vijf cent en het
risico van een bedwelming, want tal
van vrouwen kregen tijdens de kerk
dienst een flauwte als gevolg van de
kwalijke dampen.
„De dominees heb ik altijd laten smul
len, zegt de pientere oude baas, die
dezer dagen afscheid heeft genomen,
's Zomers zette hij een glas water onder
handbereik op de kansel, maar in de
wintermaanden placht hij de eer
waarden te verwennen met een lekker
glaasje suikerwater en na de preek
kregen ze een geklutst eitje.
De oud-koster begon op 28-jarige leeftijd
zijn taak in een kerkgebouwtje dat op
instorten stond. Een zestig mensen
hieven daar de psalmen van Datheen
aan en luisterden naar voorgangers die
wat men de „zuivere waarheid" noemde
aanhingen.
Toen een samensmelting met een andere
groep in bespreking kwam, had men
veel gemak van een dominee die tevens
timmerman bleek te zijn. Na een gron
dig onderzoek van de twee ter beschik
king komende kerkjes bracht hij een
deskundig rapport uit.
Later heeft de koster, bekend als Klaas
Koppelaar, nog heel wat scheuringen
en verwikkelingen meegemaakt, waar
over hij liever niet spreekt, omdat ze
hem bedroefden. Hij is bij dat alles
een goedmoedig man gebleven, zeer
welbespraakt en helder van geest.
Jubileren heeft hij altijd een verfoeilijke
bezigheid gevonden: dus gingen zijn
De heer Klaas Koppelaar met het
glaasje water (met suiker) voor de
dominee.
heeft hij nooit geleerd en zijn reizen
strekten zich niet veel verder uit dan
de grenzen van het dorp. In Amsterdam
is hij nog nooit geweest „en ik zal er
wel niet meer komen ook", zegt hij
nu gemoedereerd.
In de beginperiode, toen het bedehuisje
dat in de volksmond schuurkerkje
werd genoemd nog met olielampen
werd verlicht, verdiende de koster
veertig cent per week. Nu de kerk
voorzien is van gloeilampen en radia
toren van de centrale verwarming, is
die bezoldiging op wat hoger niveau
gekomen, maar het kosterschap blijft
grotendeels liefdewerk.
Bij zijn afscheid kreeg Klaas Koppelaar,
die zijn leven Lang de zwarte pet als
hoofddekstel trouw is gebleven, een
enveloppe met inhoud van de kerke-
raad. De catechisanten schonken hem
sigaren cn de mooie pantoffels, waarop
hij nog wat onwennig van het kastje
naar de muur loopt.
onopgemerkt «ft ABhij 's Kslapen kan, denkt
Tussen de kerk en zijn werkkring
hoepels maken en hooien voltrok
zich zijn leven en hij stelde het daarbij
zonder vervoermiddel, want fietsen l
hij aan de kerk en 's zondags bezoekt
hij tweemaal, steunend op zijn stok,
de diensten. Op de kostersbank, vlak
bii de deur, zit een ander en anderen
zorgen ook voor het suikerwater en de
geklutste eitjes, waarmee deze trouwe
dorpelwachter zo lang zjjn dominees
heeft verwend.