Vlooien, een plaag voor de hond Rechtbank reconstrueert moord op Finse Henny Oost-Berlijn wacht zwijgend op Kerstmis Koster liet predikanten suikerwater drinken ,Vreedzame bezetting" van luchtbasis in Engeland Kok veroverde geld en harten eerste kleinkind van de Sjah OFFICIER VAN JUSTITIE EIST VIJF JAAR Zaterdag 6 december 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 8 Staatsinrichting van Indonesië staat op 't spel Verlammende onverschilligheid in sombere stad Kapitein een week geschorst Ze zwijgen Splitsing Coulissen SPI Kolibrie mag ook in Engeland vliegen Wanhopige Noor herinnert zich niets meer van vreselijke daad Het drama Gebroken glas Dronken mist Geen verklaring Twijfelgeval Streven naar nieuwe regeling rij-instructeurs Nieuwe industrie voor IJsselstein Zeelui van Ali-S ontkennen Drijvend boor dok van Nigeria Dorpelwacliter voor veertig cent per week Protest tegen atoomwapens Blijmoedig mens Veertig cent per week Nooit in Amsterdam DJAKARTA (Reuter) In de Indonesische staatsinrichting zijn blijkbaar diepgaande wijzigingen te wachten. President Soekarno is gisteren in zijn paleis in Buitenzorg de hele dag in vergadering geweest met het Indonesische kabinet. Na afloop werd verklaard: De regering en president Soekarno zijn nader tot elkaar gekomen ten aan zien van Soekarno's conceptie van een „geleide democratie". De gedachtenwis- seling tussen president en kabinet zal worden voortgezet. Officieel zijn geen bijzonderheden over de besprekingen bekendgemaakt. In wel ingelichte kringen evenwel wordt gezegd, dat het overleg onder meer is gegaan over: wijzigingen in de kieswetten; het aantal poli- door Pieter Terpstra OOST-BERLIJN. Langzaam en zo op het oog vrijwel onge ïnteresseerd gaan de Oostberlijnets in deze eerste dagen van decem ber langs de kerst-etalages van de Staatswinkels in hun sombere stad. Slordig, traditiorfeel en zonder enige fantasie zijn die etalages ingericht. Een jong echtpaar staat onder de rode vlag van één van de volkseigen winkels en overlegt hoeveel Ostmarken kunnen worden besteed aan een paar kerstmannetjes van chocolade. Een in een grauwe trui gehulde oude vrouw koopt een groene denne- krans. Maar de meeste anderen slenteren voorbij. Ze hebben nog geen oog voor de etalages, die op het naderend kerstfeest wijzen en wie hen daar zo ziet lopen vraagt zich af of ze dat straks nog wèl zullen krijgen. prijken neemt toe. Steeds meer winkels worden geëxploiteerd door de over heid; steeds minder Oostberlijners mo gen hun eigen zaak exploiteren. Een verlammende onverschilligheid, welke juist opvalt in deze kerstmaand, die vroeger zoveel levendigheid met zich mee bracht, is daar het gevolg van. Een nog drukkender stilte dan in de straten van Oost-Berlijn hebben we ontmoet bij het Sowjetisch Ehrenmal Berlin-Trepkow, een uitgestrekt monu ment, dat opgericht is ter herinnering aan de strijd, die tegen het nationaal - socialisme is gevoerd. Hier is Stalin nog in ere: zijn woorden over Hitier en diens aanhang staan in het Russisch en Duits gebeiteld in de massieve steen blokken. waarop weerbare soldaten, kloeke arbeiders en bloeiende vrouwen zijn uitgebeeld. Enorme geldbedragen moeten hier besteed zijn aan de bouw van het grote monument; bedragen die misschien een betere bestemming had den kunnen vinden op de nog onopge ruimde terreinen vol puin, die de op pervlakte van het grauwe stenen mo nument nog vele malen overtreffen. Oost-Berlijn is somber even somber als de weg, die er naar toe voert. Er zal een tijd geweest zijn, waarin het in de weken voor Kerst mis razend druk was op de toe gangswegen naar de Duitse hoofd stad. Maar nu rijdt men op de kleine driehonderd kilometer van de Auto bahn tussen Helmstedt en Berlijn met een gevoel van grote verlaten heid; kilometers lang ontmoet men hoogstens een Oostduitse boer, die in het donker over de autoweg fietst; dat is in de democratische zone blijkbaar toegestaan. Even na Helmstedt (een naam waar van de Oostduitse douane-beambten, die hardnekkig van Marienborg spreken, niets willen weten) staat bij de zone overgang het houten restauratiege bouwtje, waarin men zelfs met West marken terecht kan, al moet men voor elke tien Pfennig die men uitgeeft een Umtauschbescheinigung van de Deut sche Notenbank in ontvangst nemen. In een bedompte sfeer zitten een paar arbeiders te kaarten. Ergens uit een luidspreker komen kerstliedjes. Tegen over de grote portretten - van Pieck en Grotewohl hangt een met zilveren draadjes versierde groene kerstkrans aan de zolder. Dat is zo ongeveer de Oostduitse kerstsfeer anno 1958. Winkel naast winkel in de Stalinallee demonstreert de armoede van het leven in de Demokratische republiek (Oost) Duitsland. kleurig tafreel van heldenverering is aangebracht en dat in de zoldering een lichtend glastafreel van het Kremlin heeft. Het is net of kijken de Oostberlijners nérgens naar. Ze lopen door hun straten, langs hun winkels en onder hun kerst klokken door: ze kijken ernstig en ze zwijgen. Ze geven korte antwoorden, zijn wantrouwig en laten nauwelijks doorschemeren dat de Russische nota over Berlijn ook hén verontrust. Slechts over één ding spreken enkele van hen duidelijk: over familieleden en vrien den in dat andere deel van Duitsland en over het verlangen eenmaal weer met hén Kerstfeest te vieren. Eén Kerstfeest voor Berlijn het lijkt ach-; ter de coulissen van de Stalinallee méér dan waar ook een bittere illusie. vermindering van tieke partijen; wijziging van de structuur van het parlement; de rol van het leger in het politieke leven. Geen geweld Volgende week woensdag zal een be langrijke conferentie in Djakarta begin nen tussen de militaire leiders uit de verschillende gebieden. De woordvoerder van het legerhoofd kwartier heeft intussen gisteren ver klaard: de gewapende macht zal ten aan zien van Nederlands Nieuw-Guinea „vreedzame middelen" gebruiken. Ik leg er nogmaals de nadruk op, zei hij, dat we geen geweld zullen gebruiken. Dit is een zaak van regeringsbeleid. AMSTERDAM (ANP) Een week lang mag de 37-jarige A. J. V. uit Poortugaal niet als kapitein op een zee schip varen. De Raad voor de Scheep vaart nam dit besluit omdat, naar zijn mening, V. ernstig is tekort geschoten toen in maart zijn schip Velox op de Ierse kust liep. Het schip kon op eigen kracht vlot komen, maar was ernstig beschadigd. De kapitein heeft geen peilingen geno men en steeds op de gis gevaren; bo vendien heeft hij niet tijdig de radar ge bruikt, zo meent de raad. De Oostberlijners komen nauwelijks naar het monument kijken. De enigen die we in deze omgeving van drukken de verlatenheid en sombere dreiging ontmoetten waren twee slordige vrou wen. die de stenen schoon veegden en de soldaat die de wacht houdt in de koepel, waarin in kleine steentjes een En van Helmstedt loopt dan de lange Autobahn, die ons door mist en duister voerde, naar Berlijn. Enkele tientallen kilometers voorbij de Berliner Ring splitsen zich de wegen. Rechts gaat de aftakking naar het vrije en ondanks de ernst van de laatste weken vro lijke West-Berlijn, waarin de kerst winkels één grote schittering van licht en kleur brengen en rechtdoor loopt de weg naar de „demokratische Sektor", het stadsdeel, waarin men zo opvallend Weinig mensen ziet lachen. We hebben een poosje gewinkeld in de Stalinallee, de hoofdstraat van Oost- Berlijn, de trots van de Volksdemocra ten. Misschien is het wel de stilste en somberste grote allee van Europa. Er wonen alleen ambtenaren en andere communistische functionarissen en er zijn uitsluitend H.O.-winkels. Het is er streng verboden om over het volks eigen gras te lopen en met een auto mobilist die een fietser hindert loopt het niet zo best af. De huizenblokken van de Stalin allee zijn eigenlijk grote coulissen. Ze verheffen zich hoog en steil aan weers zijden van de brede weg, maar ze heb ben geen diepte. En achter deze cou lissen liggen de bouwvallen van het verwoeste Berlijn, aan het herstel waar van in het na-oorlogse Oost-Berlijn nog zo bitter weinig is gedaan. Langs de winkels in deze Stalin allee en langs die in de binnenstad lopen de Oostberlijners. Het aantal za ken, waarboven de letters HO of VEB AMSTERDAM. (A.N.P.) Lange tijd had de 28-jarige kok R. B. kans gezien om vrouwen het hoofd op hol te brengen, hun huwelijksbeloften te doen en zich met hen te verloven. Met lange, droevige verhalen over zijn huwelijksleven, zijn vrouw (die hem in de steek had gelaten) en zijn geldelijke noden, wist hij tal van .verloofden" zo zeer op het sentiment 'te werken, dal deze hem uit zijn finan ciële noodtoestanden wilden verlossen. Hij leende'' enkele malen geld. Dat werd hem noodlottig. Enkele verloofden kregen argwaan en hij werd ge arresteerd. De praktijken van de uit Appingedam afkomstige kok, kwamen gisteren ter sprake voor de Amsterdamse rechtbank. .De meisjes wilden zich zo graag met mij verloven, maar daar had ik geen geld voor," zo voerde de harten veroveraar tot zijn verdediging aan. De officier eiste één jaar gevangenis straf met aftrek wegens oplichting van twee meisjes, die hem bij eikaar enkele honderden guldens hadden geleend. R. a. had ook een timmerman opgelicht. ZOALS menigeen wel zal weten komen huid aandoeningen bij onze honden veel voor. Voor al de rug is een geliefde plaats voor eczemen. Hoewel hiervoor vele oorzaken in aanmerking komen, zien we dat dikwijls de hondenvlo de boos doener is. Denkt u dus vooral niet dat deze springers geen schade veroorzaken en eigenlijk min of meer bij de hond horen! Integendeel, onze viervoeters kunnen er veel hinder van onder vinden. Daarom zal ik u er iets meer van ver tellen. Vlooien leggen in de regel hun eieren in stof of vuil, bijvoorbeeld in de hoeken van een kamer, onder kleden en soms ook op de gastheer zelf, in ons geval dus de hond. Na enkele dagen komen uit die eitjes larven die lang, slank en lichtgeel van kleur zijn. Eon dag of tien latei- spinnen ze een cocon waaruit de volwassen vlooien komen. Deze nestelen zich bij voorkeur In de warme vacht van een hond, en wel speciaal op de rug ter hoogte van lendenen en kruis. Ook op de buik komt men ze vaak tegen. Wanneer uw hond last van vlooien heeft kunt u reeds bij oppervlakkig onderzoek op de onbehaarde delen van de buik de zwarte, kruimelige uitwerpselen vinden. Gaan we wat nauwkeuriger te werk dan zien we bijna altijd wel enkele vlooien weglopen. Hoewel ze het meest op de rug voorkomen zoeken we liever op de buik, omdat we ze daar makkelijker ontdekken. Er bestaan verschillende soorten vlooien, die elk bij een bepaalde diersoort behoren (honden, katten, kippen etc. heb ben allen hun eigen vlo'. Dit wil echter niet zeggen, dat elke vlo altijd bij zijn eigen diersoort blijft: zo kan een hondenvlo best op de mens overgaan, hoewel hij er dan in de regel maar kort vertoeft. Welke schade kunnen vlooien eigenlijk aanrichten? Als een vlo bloed zuigt, en dus in de huid van de gastheer steekt, ontstaat daardoor een jeukprikkel. De hond reageert hierop met krabben en bijten, waardoor op de duur een kale plek achter op de rug ontstaat. De huid wordt bovendien sterk beschadigd en de buik en liezen zijn vaak vuurrood van het likken. Door dat bijten en krabben wordt de jeuk prikkel weer vergroot. Een ander belangrijk punt is dat vlooien overbrengers kunnen zijn van een lintworm die bij de hond voorkomt. De larven kunnen zich nl. besmetten met eieren van deze worm. Wanneer nu een hond zich gedreven door jeuk in zijn vacht bijt, kan hij gemakkelijk zo een „besmette" vlo in zijn bek krijgen en hem doorslikken. De eieren komen vrij in de darm en aldus is de hond geïnfecteerd. Hoe bestrijden we nu deze parasiet? Het meest geschikte preparaat hier voor is Derris-poeder, dat afkomstig is van de Derriswortel, en bij iedere dierenarts verkrijgbaar is. Hiermee moet u niet alleen uw hond inpoederen maar ook andere voorwerpen die bij de hond horen zoals de mand, het kleedje of kussen waar hij op ligt etc. Gebruikt u vooral nooit stoffen ais DDT. aangezien deze giftig zijn en ziekteverschijnselen kunnen geven als EN DIT is de kleindochter van de Sjah van Perzië op de arm van een verpleegster, enkele uren na haar geboorte jongstleden dinsdag. Moeder van het kindje is de achttienjarige prinses Sjah- naz, dochter van de Sjah, zijn enig kind. Zij is getrouwd met de zoon van een vroegere pre mier van Perzië, generaal Zahedi. De Sjah, die op het ogenblik in Italië op bezoek is, was heel blij met zijn eerste kleinkind, ook al was het geen jongen. Een kleinzoon zou immers de moge lijkheid, openen voor een tweede huwelijk van de Sjah van Perzië met prinses Soraja. Er zijn ge ruchten geweest, dat de Sjah een kleinzoon zou uitroepen tot troon opvolger. Zijn huwelijk met So raja, dat in het voorjaar is ont bonden, is kinderloos gebleven. Dit was de reden van de echt scheiding. ROTTERDAM (ANP) Het bev;ijs van luchtwaardigheid, dat de Rijkslucht vaartdienst in maart uitgaf voor de .Ne derlandse kolibriehelikopter is door de Engelse autoriteiten erkend. Een koli brie-helikopter werd vorige maand naar Engeland geëxporteerd. Van onze Amsterdamse redactie AMSTERDAM „Ik herinner het met niet. Ik begrijp niet, dat ik zoiets heb kunnen doen." Deze zacht gestamelde en in een zangerig Noors uitgesproken woorden komen uit de mond van de 36-jarige Frantz E. De Noorse zeeman zit bleek en nerveus als verdachte voor de Amsterdamse rechtbank. Wegens doodslag op de 27-jarige Finse Henny, een bewoonster van Amsterdams donkere buurt, eist de officier van justitie vijf jaar gevange nisstraf met aftrek tegen hem. De officier acht doodslag bewezen, Wanneer de tolk deze eis heeft ver taald, knikt de zeeman even met het hoofd en zijn hand klemt zich met een wanhopig gebaar aan de rand van de verdachtenbank. Hij heeft het allemaal wat schuw ge volgd, deze Noor, die in een ver en vreemd land van een verschrikkelijke misdaad wordt verdacht. In de sombe re rechtszaal waar de gordijnen het licht van een speels winterzonnetje wegsluiten, heeft de rechtbank gister middag het drama, dat zich in de nacht van 21 op 22 mei in een vervallen huis aan de Ollofssteeg voltrok, minutieus trachten te reconstrueren. 's Middags heeft de Noor kennis ge maakt met Finse Henny. Hij is een dag tevoren met zijn schip in Rotterdam aangekomen en in de omgeving van de Amsterdamse wallen valt het voor een eenzaam zeeman licht passagieren. Fin se Henny is er zijn metgezellin. Zijn geliefde voor een dag, zo zal de officier haar in de loop van de rechtzitting be schrijven. Maar het vrolijke passagieren ontaardt echter in een duivelse climax. Op de kamer van de vrouw ontstaat 's avonds laat ruzie. Omstreeks het middernachtelijk uur vindt een café houder haar ontzielde lichaam op een vlondertje aan het drabbige water van de Oudezijds Achterburgwal. Haar hals blijkt gedeeltelijk te zijn doorgesneden en haar lichaam vertoont tal van diepe snijwonden. Op haar kamer is zij doodgebloed. Daarna is zij uit het raam geworpen. Acht meter diep. Ruim twee uur later arresteren re chercheurs in een logement, aan de Gel derse kade de dader. Het is de Noor Frantz. Zijn kleren zitten nog vol bloed vlekken. Hij heeft bijzonder veel ge dronken en hij weet zich vrijwel niets van de verschrikkelijke gebeurtenis te herinneren. De president van de rechtbank pro beert het de Noor nu in herinnering te brengen. Nadat de president de publie ke tribune heeft laten ontruimen, wordt het dramatische verloop door middel van veertien geprojecteerde foto-dia's op een groot scherm in beeld gebracht. Nu en dan kijkt verdachte even naar het scherm op. Dan staart hij weer on middellijk en duidelijk onder de in druk voor zich uit. De patholoog-anatoom dr. Zeldenrust brengt een mediseh verslag uit betref fende de dodelijke verwondingen. Met een stok wijst de arts de gapende kwetsuren aan, die een dodelijke ver bloeding tengevolge hadden. De hals is met ^en scnerp voorwerp doorgesne den, zo concludeert hij. De scherpe voorwerpen: een doormidden geslagen glas en een afgebroken hals van een fles, waaraan de bloedsporen nog zicht baar zijn, liggen voor de president op tafel uitgestald. Kan het slachtoffer na een slag op het hoofd te heboen gekregen, niet in de glasscherven zijn gevallen, aldus wil de verdediger, mr. Joh. K. Mathuisen van de deskundige weten. Deze acht zulks niet aannemelijx. Steeds weer worden vraag en ant woord onderbroken om de tolk gelegen heid te geven om het gesprokene in het Noors te vertalen. De verdachte luistert dan gespannen toe fen mompelt slechts een enkel woord. De rechercheur A. van Es komt ver tellen hoe hij de situatie ter plaatse aantrof. De kamer was een ruïne. Ook nu begeleiden de geprojecteerde beel den weer het relaas van de politie man. Een omgevallen kast, een vaas bloemen, die is blijven staan, een af gerukt gordijn en overal glasscherven en bloedsporen. Het linkerraam staat zo hoog mo gelijk opgeschoven. Daar heeft de zee man het lichaam naar buiten ge duwd. Bijna was het lichaam in het water gevallen. „Dan hadden we het voorlopig zeker niet gevonden, want er staat hier een sterke stroom in verband met het spuien van de grachten", aldus de re chercheur. Het blijkt, dat de Noor na zijn ar restatie toegaf bij Finse Henny te zijn geweest. Hij herinnerde zich ook vaag een ruzie. Later volgt een uitvoeriger verklaring. Er was ruzie gekomen over de vraag wie een nieuwe fles cognac zou halen. Met de lege fles had de zeeman de vrouw toen op het hoofd geslagen. Verder verdwijnt alles weer in de mist van zijn dronkenschap. Nadat een inspecteur van de dac- tyloscopische dienst zijn bevindingen omtrent de vingerafdrukken in de kamer heeft medegedeeld en de café houder het relaas geeft van het op het vlondertje neergesmakte lichaam, begint de officier, mr. G. R. Nubé zijn requi'sitoor. „Wij zullen nooit precies weten wat er die nacht is gebeurd, maar dank zij een groot aantal stille getuigen kun nen wij de noodlottige gebeurtenissen goed volgen," aldus de officier, die aanneemt, dat verdachte na de sla gen op het hoofd van Finse Henny in paniek is geraakt. Hij heeft haar toen geprobeerd le worgen en het afge slagen glas fungeerde als een uitste kend steekwapen. Nadat hij zich de gevolgen van zijn gewelddaad reali seerde. probeerde hij zijn slachtoffer uit de weg te ruimen door haay uit het raam te duwen. Wel wil de officier het geheel als een trieste affaire en een tragische zaak zien. „Ik heb vruchteloos naar een ander motief gezocht, dan die domme ruzie om een fles cognac. Ik heb echter geen ander motief kunnen vinden. Er is geen verklaring voor de plotselinge, felle agressie van ver dachte, die als zeeman gunstig bekend staat, en die tiimmer in zijn leven met de politie in aanraking is geweest." „Toch heeft deze man onder invloed van alcohol een medemens gedood," zo besloot de officier alvorens tot zijn eis te komen. In een knap en boeiend pleidooi, haakt mr. Mathuisen ogenblikkelijk aan bij de uitlating van de officier, dat niemand precies de ware gang van zaken kent. Het is een bijzonder moeilijke zaak en we moeten voor zichtig zijn. Ergens blijft er twijfel en we komen er niet alleen met de stil le getuigen. Verdachte is beslist geen misdadiger. Hij is het op die bewuste avond gedurende korte tijd geworden. Daarop geeft pleiter een andere le zing van het drama. Er is een zwaar gevecht geweest. Het was een dronke mansruzie. die alle proporties heeft verloren. De zeeman heeft alleen de bedoeling gehad om te slaan. Toen hij besefte, dat er iets heel ergs was gebeurd, volgde hij een eerste en pri mitieve reactie. Hij ontdeed zich van het lichaam. Zelf ging verdachte er echter niet vandoor. Hij bleef in de buurt rondzwerven, liep bij een an dere vrouw binnen, dronk nog eens zes glazen bier. Hij leefde gewoon door in de schemertoestand, waaruit de ruzie met Finse Henny was ont staan. Hij heeft nooit geprobeerd zich aan de greep van. de politie te ont trekken. Van onze Haagse redactie DEN HAAG Een uniform examen en een uniform diploma voor rij-instruc- fceurs zouden voor het publiek een waar borg zijn voor goed rij-onderricht. Van de partementale zijde is op zulk een regeling aan gedrongen bij overleg, dat met ver tegenwoordigers van rijscholen is ge pleegd. Bij dergelijke examens zou bo vendien door de overheid toezicht kun nen worden geoefend door een rijks- tgedelegeerde. Zulk een regeling zou voor het pu bliek. en voor de rijscholen nog aantrek kelijker kunnen worden als daardoor gediplomeerde rij-instructeurs het recht wordt verleend de rij-examens bij te wonen van de kandidaat, die zij zelf hebben opgeleid. Pleiter vocht tevens de theorie van het doormidden geslagen glas aan. Aan de hand van de vingerafdrukken poogde mr. Mathuisen te reconstrue ren, dat de Noor met dit glas nimmer verwondingen van dergelijke ernstige aard heeft kunnen toebrengen. Voor de president was dat aanleiding om nogmaals de politiedeskundige te on dervragen. Deze meende nu, dat de dodelijke steekwond aan de hals „waarschijnlijk met de gebroken fles was toegebracht". Alweer een twijfelgeval, aldus de verdediger, die daarop vrijspraak be pleitte, subsidiair eenvoudige mishan deling met dodelijke afloop. „Ik vraag in dat geval de uiterste clementie." De Noor bleek af te zien van zijn laatste woord. Over veertien dagen zal hij het vonnis van de rechter in het vreemde land vernemen. Eigen nieuwsdienst IJSSELSTEIN. Op het Industrieter rein van IJsselstein woeien vanmorgen de vlaggen breeduit wegens de opening van een nieuwe fabriek: de N.V. Atlas, een bedrijf, dat zich bezig houdt met de vervaardiging van hijs-, hef- en trans portwerktuigen. Vanmiddag wordt het officieel in dienst gesteld. Mr. J. J. Abbink Spaink, de burge meester van IJs-selstein en vele verte genwoordigers van handel en industrie zijn vanmiddag naar het stadje genood om bij de opening aanwezig te zijn van dit dochterbedrijf der N.V. Machine- en gereedschappenfabriek in Rotterdam. Een van de specialiteiten van de nieu we fabriek is de aanmaak van het zo genaamde overhead-transport", zwe\ nde transport, waarmee de A.V. Atlas binnenkort op de markt komt. Na de opening door de burgemeester zal namens de dertig werknemers in dit tot het uiterste gerationaliseerde bedrijf voor de directiekamer een fraaie pallis- sander sigarendoos worden aangeboden. FREDERICIA (A.P.) De drie zee lieden van de Nederlandse kustvaarder Ali S. uit Groningen hebben voor de rechter ontkend, schuldig te zijn aan het smokkelen van de 180.000 sigaretten naar Denemarken. De rechter beval verlenging van het voorarrest zolang het onderzoek nog niet is geëindigd. De zit ting werd achter gesloten deuren gehou den. De Deense politie heeft in Kopenha gen twee mannen gearresteerd, die bij de smokkel betrokken zouden zijn. Hun nationaliteit is niet bekend. Eigen nieuwsdienst DEN HAAG Drie bdkken zullen vandaag het onderste deel van een drij vende 'boordok, dat wordt gebouwd in op dracht van de B.P.M. en is bestemd voor boorwerk in de kustmoerassen van Nigerië, van het terrein van de N.V. Bouw- en montagebedrijf te Zwijndrecht in het water tillen. De gehele installatie bestaat uit een dok, een bovenbouw met drie dekken en een boortoren van veertig meter, waar mee tot op een diepte van ongeveer 4500 meter kan worden geboord. ze opgelikt worden! Vlooien, die zich schuil houden in huis, kunt u ook goed bestrijd'en door de vloeren goed te stof zuigen of te wassen met lysol. Uit het voorafgaande blijkt wel dat het ook bij onze huisdieren zeker de moeite waard is aan deze parasieten onze volle aandacht te schenken! LONDEN (Reuter) Een van de vele Britse groeperingen van tegen- .tanders van atoomwapens heeft het voornemen, vandaag een Amerikaanse luchtbasis in Engeland, waar bommenwerpers zijn gestationneerd die kernwapens kunnen meevoeren, „vreedzaam te bezetten". Er is een commando gevormd van dertig ondernemende jongemannen die zullen proberen op het vliegveld binnen te dringen. Mochten de wacht posten zich verzetten (wat zeer waarschijnlijk is, want niemand wordt uiteraard tot het vliegveld toegelaten en de posten hebben zelf opdracht om reeds na eerste sommering te schieten op binnendringers) dan zal er buiten het veld worden gedemonstreerd tegen atoomwapens. Zij hopen dan de ingang te blokkeren door voor de poort op de grond te gaan zitten. Eigen nieuwsdienst HARDINXVELD-GIESSENDAM. Als oud-koster Nicolaas Koppelaar (84) te Giessendam ooit memoires gaat schrijven, zal daarin worden onthuld, dat hij tientallen do minees glaasjes suikerwater heeft laten drinken. De man die nu op gloednieuwe pantoffels (geschenk van de catechisanten der Oud-gere formeerde gemeente te Giessendam) door zijn woning scharrelt, is 57 jaar „dorpel-wachter" geweest van enkele kleine kerken in deze ge meente. Omstreeks de eeuwwisseling zette hij nog bij iedere stoel een stoofje, waarin een gloeiende turf lag te walmen. Dat kostte de kerkgangers vijf cent en het risico van een bedwelming, want tal van vrouwen kregen tijdens de kerk dienst een flauwte als gevolg van de kwalijke dampen. „De dominees heb ik altijd laten smul len, zegt de pientere oude baas, die dezer dagen afscheid heeft genomen, 's Zomers zette hij een glas water onder handbereik op de kansel, maar in de wintermaanden placht hij de eer waarden te verwennen met een lekker glaasje suikerwater en na de preek kregen ze een geklutst eitje. De oud-koster begon op 28-jarige leeftijd zijn taak in een kerkgebouwtje dat op instorten stond. Een zestig mensen hieven daar de psalmen van Datheen aan en luisterden naar voorgangers die wat men de „zuivere waarheid" noemde aanhingen. Toen een samensmelting met een andere groep in bespreking kwam, had men veel gemak van een dominee die tevens timmerman bleek te zijn. Na een gron dig onderzoek van de twee ter beschik king komende kerkjes bracht hij een deskundig rapport uit. Later heeft de koster, bekend als Klaas Koppelaar, nog heel wat scheuringen en verwikkelingen meegemaakt, waar over hij liever niet spreekt, omdat ze hem bedroefden. Hij is bij dat alles een goedmoedig man gebleven, zeer welbespraakt en helder van geest. Jubileren heeft hij altijd een verfoeilijke bezigheid gevonden: dus gingen zijn De heer Klaas Koppelaar met het glaasje water (met suiker) voor de dominee. heeft hij nooit geleerd en zijn reizen strekten zich niet veel verder uit dan de grenzen van het dorp. In Amsterdam is hij nog nooit geweest „en ik zal er wel niet meer komen ook", zegt hij nu gemoedereerd. In de beginperiode, toen het bedehuisje dat in de volksmond schuurkerkje werd genoemd nog met olielampen werd verlicht, verdiende de koster veertig cent per week. Nu de kerk voorzien is van gloeilampen en radia toren van de centrale verwarming, is die bezoldiging op wat hoger niveau gekomen, maar het kosterschap blijft grotendeels liefdewerk. Bij zijn afscheid kreeg Klaas Koppelaar, die zijn leven Lang de zwarte pet als hoofddekstel trouw is gebleven, een enveloppe met inhoud van de kerke- raad. De catechisanten schonken hem sigaren cn de mooie pantoffels, waarop hij nog wat onwennig van het kastje naar de muur loopt. onopgemerkt «ft ABhij 's Kslapen kan, denkt Tussen de kerk en zijn werkkring hoepels maken en hooien voltrok zich zijn leven en hij stelde het daarbij zonder vervoermiddel, want fietsen l hij aan de kerk en 's zondags bezoekt hij tweemaal, steunend op zijn stok, de diensten. Op de kostersbank, vlak bii de deur, zit een ander en anderen zorgen ook voor het suikerwater en de geklutste eitjes, waarmee deze trouwe dorpelwachter zo lang zjjn dominees heeft verwend.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 8