NOORBEEK dorp zonder problemen DE NATUUR ii ill g| tij s Pin Uit de kerken Aliil! 11 ill m 1 I KAPPIE en de zeeplantage I „Klopt U.maar" Woningnood Welnee Toeristen gevraagd Junior en senior Denk er eens aan Heropening onderzoek in „mollendood -zaak Gouverneur v. Baal zond diensthoofd met verlof in en om uw huis Organisatie fabrikanten van scheepsverf Meisje aangerand Gestraft voor meineden 2 3 n ii HP m 7 /2 mil™ 2 Vrijdag 5 decetfiber 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 NOORBEEK. Hij probeerde het, heel even, gisterochtend. En het lukte ook; twee uur lang wist hij de wolken opzij -te schuiven en te schijnen, de zon. Ddt was net toen ik de smalle, bochtige wegen van het Zuidlimburgse heuvelland onder de autowieltjes had en op vijftien kilometer van Maastricht het heerlijke dorp Noorbeek binnenschoof. Een trekker hobbelde lang zaam met een kar vol bieten door de hoofdstraat en in het vette kleispoor ontdekten drie mussen iets van hun gading. Een klein meisje met lange wollen kousen en twee knalrode wangen speelde met een bal in de open poort van een eeuwenoude boerderij, waar de koude wind doorheen blies. En in het stadhuis wachtte burge meester J. L. A. Wolfs op me. Omdat we een afspraak hadden. vm Er is reden genoeg om over 'de ge meente Noorbeek te praten in Aeie da gen, want er staat daar iets te gebeuren dat niet veel en wellicht nooit in Nederland voorkomt. Over een paar maanden, in maart 1959, jubileert de voltallige gemeenteraad. Twaalf en een half jaar hebben 'de zeven raadsleden dan onafgebroken de belangen van de 943 inwoners van Noorbeek behartigd. En hoewel er nog geen definitieve plan nen zijn, wordt het tegen die tijd een dorpsfeest, waar zelfs die van Mheer en Slenaken nog lang over zullen praten. WIE. als ik. uit de ..grote stad" Noorbeek binnenkomt, die valt de rust op het lijf. De huizen en de boer derijen ademen er kalmte uit. Zichtbaar bijna, als de rookpluimen uit de mond van het spelende kind in de frisse win terlucht. Het witgeschilderde gemeentehuis heeft een hal met loketten en daarach ter zag ik een heer in stofjas. ,,Ik heb een afspraak met de burgemeester", zei ik. ..Klopt u dan maar aan die rode deur daar", was het antwoord. Ik deed het en stond voor het bureau van burgemeester Wolfs. Zo gaat dat in Noorbee^; geen bodes m uniform die u moeten aandienen. Neen, zo naar binnen, meteen bij de burgemeester. „TA, sinds 1946 hebben we geen ver- J kiezingen voor de gemeenteraad ge had", zei burgemeester Wolfs. „Niet onder mijn voorganger burgemeester J. Nahon en ook niet meer sinds 1952, toen ik hier benoemd werd. Twee vvethou- r a akte ik zo aan het peinzen over schuilnamen. Dat kwam door het bericht, dat de schrijver Hans Nesna was overleden. Ach ter die naam stond (J. P- Jan sen). Nu ben ik helemaal geen puzzelaar maar ik zag toch di rect, dat Nesna niet anders is dan een omkering van de eigen (achter)naam. Hoe deze naam tot stand kwam. was dus te zien. En waarom Nesna daartoe kwam. laat zich raden. Het is nu een maal zo, dat een schrijver (bij de lichte muze komt het ook voor, maar dat is meer een publiciteits- kwestie) gemakkelijker werkt on der een schuilnaam. In de we tenschap kan dat niet. Wie een wetenschappelijk boek schrijft, of ook wat daarvoor doorgaat, moet zijn echte naam vermelden, om zich daardoor voor de inhoud ver antwoordelijk te stellen. Maar de dichter, de romanschrijver staat er anders voor. Zijn eerste penne- vrucht, die in druk verschijnt, brengt hem in spanning: hoe zou den anderen dit vinden. Het is als met zijn hartebloed geschreven en hij weet, dat het goed is, maar de wereld is zo hardAls hij nu een schuilnaam heeft, kan hij als het ware stiekempjes afluisté- rén wat „men" ervan zegt. Nie mand wijst hem met de vinger aan, als de onbarmhartige kritiek zijn hartebloed voor ordinaire ro de inkt uitkrijt. Mits hij maar zorgt, dat hij zich niet door woord, gebaar of blik verraadt, kan hij zijn smart daarover in zijn bin nenkamer houden. Maar is het nu anders, is er veel lof, dan kost het moeite, zich stil te houden. Dan wil hij het op een ogenblik wel uitschreeuwen: dat ben ik. Pu bliceert hij dan meer. dan komt achter zijn pennenaam tussen O zijn echte te staan. Stel u voor. dat het anders ging. Dat een schrijver onder pseudoniem nooit erkende: dat ben ik. Dan zou hij via een stroman de enige, die zijn identiteit kent. maar even tueel kan hijzelf als zodanig fun geren contact moeten hebben met zijn uitgever, om zijn kopij te overhandigen, zijn honorarium en royalties te ontvangen. Maar hoe moet het dan met de belas tingen. Het is niet in te denken. Zomin als een literaire lezing met de beroemde schrijver, Denie bijv., achter een masker. Of een vergadering van literatoren, waar in de meesten met een masker op zouden komen en slechts wei nigen. die onder hun naam schrij ven, met hun blote gezicht. Het zou dan de taak van de journa list kunnen worden, te pogen, de echte identiteit op te sporen. En dan te publiceren: de bakende schrijver Denie, troffen wij, toen hij achter het bureau op het kan toor van zijn groothandel in grut ten rekeningen zat uit te schrijven Hoewel dit bij de nieuwste ont wikkeling dan toch weer rekenin gen voor geleverde pocketboeken zouden kunnen zijn, zou ieder we ten, dat die beroemde schrijver in zijn niet-schrijverstijd groot handelaar in grutten was. Het zou aardig journalistiek werk zijn. maar ik moet er toch niet aa«n denken. Je zou de kans lopen, dat je of een schrijversnaam, of de fleur van een groothandel in grut ten vernietigde. Wat hier in zit. kan wel blijken uit het feit. dat het één beroemd schrijver is gelukt, zijn ware per soon verborgen te houden. Dat is Shakespeare. Maar over dit ge heim 'zijn dan ook boeken vol ge schreven natuurlijk niet onder schuilnaam. En men heeft zelfs graven geopend, om te proberen uit te vinden, wie nu die geniale man werkelijk was. P. W. RUSSEL S ders en zeven raadsleden. Per jaar? Dan vergaderen we tenminste zes keer, dat schrijft d- wet voor. Soms ook wel eens zeven of acht keer". Ik heb sterk de indruk dat er jaren voorbij zijn gegaan, dat men die zes keer maar volmaakte om aan die wet telijke voorschriften te voldoen. Maar problemen, grote problemen, die 2ijn er in Noorbeek niet en men is net steeds eens, als in één grote familie, waar een harmonieuze sfeer heerst. De woningnood? „Een echte woning- nootl hebben we beslist niet", vertelde de heer Wolfs. „Op het ogenblik heb ik zes woningzoekenden en twee huizen weg te geven. Maar binnenkort gaat er iemand hier weg en dan komt er weer een woning vrij die voor twee gezinnen geschikt is. Ik hoon in januari alle men sen onderdak te hebben". Wat de mensen allemaal doen, in Noorbeek? „Van de 943 zijn er ongeveer 480 mannen. Iets minder dan vijftig procent werkt in de 1 ouw. Er zijn er ook. die in Maastricht hun werk hebben, maar met het reizen per bus heen en terug zijn die twaalf uur per dag bezig en dat is wel bezwaarlijk. Maar verder is er hier een bouwbedrijf dat zestig mensen in dienst heeft en een beschuitfabriek. Daar werken wat man nen. maar ook twaalf inpaksters. O ja. en de graanhandel heeft nog vier man." VTEEN. werkelijke problemen kan de burgemeester niet vinden. Wel wen sen. „Er zijn hier weinig mogelijkhe den de landbouw uit te breiden en daarom willen we wel meer de aan dacht op het toerisme vestigen", zei hij. „Want voor de landbouw zouden we er een verdieping grond bij moeten hebben. Maar er zijn mogelijkheden voor het toerisme, alleen de accommo datie voor de vakantiegangers moet uitgebreid worden". Een van de plaatselijke politieman nen maakte buiten een praatje met de pastoor en aan de overkant, bij de molen, zwaaide een figuur in overal. ..Maar ons dorp wordt iets kleiner", vertelde de burgemeester terwijl we naar buiten wandelden. „In de laatste vijf jaar zijn we zestig mensen kwijt- geraakt. Tussen haakjes: zag u die man zwaaien? Dat is het jongste lid van onze gemeenteraad. Gubbels". [N de molen, bij het graan, trof ik 1 hem aan, de heer M. Gubbels, 37 jaar, molenaarsknecht, tevens ko lenboer. „Ja, twaalf en een half jaar, dat klopt, die tyd zit ik in de gemeen teraad. Ik kwam erin toen ik 24 jaar was. Precies oud genoeg, want met 23 ben je pas kiesbaar. We hadden een lyst van vyf kandidaten, drie werden er gekozen en daar hoorde ik bij". Het was koud in de molen, waai* hon derden zakken graan lagen te wach ten om gemalen te worden. Raadslid Gubbels, vader van vier kinderen, had het druk. Drukker in de molen, dan in de gemeenteraad. „Wij zijn het altijd eens", zei hij, „en als er al eens een verschil van mening is. dan wórden we het eens. Hpeft u ook Hutschemakers al gesproken? Dat is ons oudste lid". ANDERAAN de weg, in de bocht, de witte boerderij, daar woont Chris Hutschemakers, was me gezegd. Het klopte allemaal en tegenover een waterpomp, die het jaartal 1909 draagt, vond ik hem. Negenenzestig jaar is de heer Chris Hutschemakers, het oudste raadslid en tevens de loco-burgemeester. Maar dat ziet u hem niet aan. als hij vlug komt] aangelopen uit de stal. waar hij juist I aan de bieten-schoonmaak was. ..Ik wou niks met de politiek te ma ken hebben", vertelde hij, ..Dertig jaar was ik voorzitter van de Boerenleen- bank en ja. dan kennen ze je allemaal.! RAADSLID CHRHUTSCHEMAKERS voor alles een oplossing Ze vroegen en bleven vragen en toen, ruim twaalf jaar geleden, heb ik me dus verkiesbaar gesteld. Het wordt een groot feest, in maart, daar mag u op rekenen. Het is een goed dorp hier. Als er iets is, weet iedereen het en we be praten de zaken eigenlijk al op straat en hebben de oplossing meestal al voor er in de gemeenteraad over hoeft te worden gesproken". meestal al aan de oplossing toe zijn ook. Het is daar goed toeven, in Noor beek. Daar moet u eens aan denken, als u de dagelijkse zorgen van het drukke leven wilt vergeten. Ga dan eens naar het Dorp zonder Problemen. Waar ze het al 12% jaar roerend eens zijn. EN een straat verder kwam ik burge meester Wolfs weer tegen: in wind jack en met grote laarzen aan. ,.Ik ga op jacht", zei hij. „Eens in de week in het seizoen doe ik dat. Het is mijn va kantie, want in de zomer op stap gaan met een gezin van acht mensen,' daar komt niks van". Burgemeester Wolfs kan rustig gaan jagen. Er was niets in zijn dorp, dat op een dringende oplossing zat te' wachten. Omdat ze het daar steeds al lemaal eens zijn en de problemen, op het moment dat ze geboren worden, Eigen nieuwsdienst ALKMAAR (ANP) Het onderzoek in de zaak tegen de 42-jarige P. H. uit Warmenhuizen, die zijn 53-jarige vriend W. C. de Klerk te Schoorl zou hebben proberen te vergiftigen met mollendood, zal op last van de rechtbank te Alk maar woi'den heropend. De officier van justitie hkd geëist, dat H. na ontslag van rechtsvervolging voor een jaar zou worden opgenomen in een krankzinni gengesticht. Als de zaak op 9 december opnieuw in behandeling komt zal als ge- tuige-deskundige worden gehoord prof. dr. J. Kloek, eerste geneesheer aan de observatiekliniek te Utrecht. SCHIPHOL. (A.N.P.) De directeur van de dienst culturele zaken op Nieuw- Guinea, de heer L. J. M. de Wit is uit Biak via de Noordpoolroute op Schiphol aangekomen. De gouverneur van Neder lands Nieuw-Guinea heeft hem voor ontslag voorgedragen aan de regering en in afwachting van een beslissing met verlof gezonden. De reden hiervan is een beleidskwestie, nl. het verlenen van een subsidie voor de stichting van een primaire middelbare katholieke school voor Papoea's in Hollandia. De heer De Wit, die in het bezit bleek te zijn van een retourbiljet, wenste op Schiphol geen enkele verklaring af te leggen. RAADSLID M. GUBBELS altijd eens U hebt nog vergeten een presentje voor uw vrouw te kopen, doch misschien kan een mooie bos bloemen nu wel uit komst brengen. Bloemen zijn eigenlijk onder alle omstandigheden welkom, doch nu wel in het bijzonder. Inplaats van bloemen zijn er nu ook allerlei mooie bloeiende kamerplanten. Groen- blijvende decoratieve planten zijn er ook te kust en te keur; zoek maar uit bij de bloemist. Eigen nieuwsdienst ROTTERDAM. Verffabrikanton uit tien Europese landen hebben een organi satie gesticht onder de naam Transocean Marine Paint Association. Het centrale kantoor zal gevestigd worden te Rotter dam wegens zijn belangrijkheid als ha venstad. Verder zijn stappen gedaan om er een wereldorganisatie van te maken. De deelnemers uit elk land één gro te fabrikant overwogen in een tc Rot terdam gehouden bijeenkomst dat hel van groot belang is voor een rederij de scheepsverf in goede conditie te verkrij gen, terwijl de aflevering in elke haven snel moet kunnen geschieden. Tot dus ver waren zij om de leveringen mogelijk ie maken gedwongen dépots aan ie log gen in de belangrijkste havens. Zoveel mogelijk zal nu alle verf onder één merk worden geleverd. De verenig de fabrikanten zullen de resultaten van hun laboratoriumonderzoek en speurwerk uitwisselen om tot zo goed mogelijke produkten te komen. In het bijzonder is dit belangrijk ten aanzien van aangroeiwerende verf voor het onderschip. Uit ons land is toegetre den Molyn en Co. te Rotterdam, waar van de directeur de heer P. Gvóên op treedt als vice-president. 46 EN nu moest Jozef met eigen ogen zien, hoe Tiridat, de broeder van de machtigste heerser in het Verre oosten, zijn hoofd in het stof boog voor Rome. Het Par thenrijk was ver en militaire on dernemingen daarheen waren met ontzaglijke moeilijkheden verbon den, maar nog leefden de kleinkin deren van degenen, die de grote Romeinse generaal Crassus en zijn leger tot de laatste man toe in dé pan hadden geh~kt. En toch sloten de Parthen dit armzalige compromis. Deze prins der Par then had goedgevonden, dat men zijn sabel in de schede vastklonk. Hij behield op die manier tenmin ste een zekere autonomie en, zij het ook in bruikleen, zijn diadeem. Als de machtige prins der Parthen zich daarmee tevreden stelde, was het toch eigenlijk waanzin, dat een paar eerzuchtige Joden in het klei ne Judea meenden, dat ze de strijd tegen de macht van Rome wel konden opnemen. Judea was gemakkelijk te bereiken, en om geven door Romeinse provincies Sinds langer dan een eeuw had Rome daar door zijn beambten en door zijn militair systeem vaste voet gekregen. Wat de „wrekers van Israël" in de Blauwe Zaal in Jeruzalem verkondigden was je reinste waanzin. Judea moest zich voortaan met zijn plaats in de wereld tevreden stellen, zoals alle anderen dat moesten. God voelde zich nu meer thuis in Italië en de wereld was Romeins geworden. Opeens stond Justus naast hem: „Koning Tiri dat slaat geen bijzonder goed fi guur vergeleken met uw Macca- beeërs, dr. Jozef", zei hij. Jozef keek hem aan. Hij was geel in zijn gezicht, sceptisch, wat bitter ge stemd en leek zeer veel ouder dan hij zelf, ofschoon hij dat in wer kelijkheid niel was. Hield hij hem voor de gek? Wat bedoelde hij daar eigenlijk mee! ,,Ik ben inderdaad van mening", antwoordde hij, „dat een sabel, die in de schede is vastgeklonken, minaer sympathiek is dan een ge trokken." „Maar in vele gevallen zeker verstandiger en soms misschien zelfs heldhafitger", zei Justus., „Het is werkelijk jammer, dat een zo begaafd en ontwikkeld iemand als u zich als zo'n scha delijke factor ontwikkelt." „Ik een schadelijke factor?". Jozef stoof op. Het trof hem als een zweepslag, nu iemand zo dui delijk en onomwonden de vage ver wijten formuleerde, waarmee hij zichzelf 's nachts vaak pijnigde, „In mijn boek over de Macca- beeërs", zei hij, „heb ik Rome laten zien, dat wij Joden nog Jo den zijn en geen Romeinen. Is dat schadelijk?" „En nu neemt de keizer zeker zijn handtekening ond r het edict van Caesarea terug?", vroeg Jus tus zoetsappig. „Het edict is nog niet gepubliceerd", antwoordde Jo zef kwaad. „Er zijn mensen", ci teerde hij, „die weten wat Jupiter Juno heeft ingefluisterd." „Ik ben alleen maar bang", meende Jus tus, „dat ge niet lang meer op de publikatie zult hoeven te wachten nu Rome zijn zaakjes met de Par then in het reine lieeft gebracht." Ze zaten op de tribune. Beneden hen trok cavalerie voorbij, In parade-uniform, doch in losse, ge makkelijke houding zaten de man schappen op hun paarden. De me nigte juichte hen toe, de officieren keken hoogmoedig v w- zich uit. Niet rechts en niet links. ,,U moet u zelf niets wijsmaken", zei Jus- lus bijna verachtelijk. „Natuurlijk, ik weet wat u wilt zeggen, u hebt een klassiek boek over onze vrij heidsoorlogen geschreven. U bent een Joodse Titus Livius. Als de Grieken, die nu leven, een boek over de dode Leonidas lezen, blijft dat een onschuldig, acade misch genoegen. Maar als onze „wrekers van Israël" nu op dit ogenblik in Jeruzalem een geschiedenis van Juda Makkabi lezen, beginnen hun ogen te fon kelen en kijken ze, waar hun wa pens liggen. Houdt u jiat voor ge wenst?" Onder hen reed op dit ogenblik de man voorbij, wiens sabel vast geklonken was. De hele tribune stond op. Het volk juichte hem als bezeten toe. „Caesarea", zei Justus, „zijn we voor goed kwijt. U hebt dat de Romeinen zelfs nog gemakkelijker gemaakt. Wilt u hun nog meer aanleiding geven om ook van Je ruzalem een Romeinse stad te ma ken?" „Wat kan een joods auteur op het ogenblik doen? Ik wil toch niet, dat Judea in Rome opgaat", zei Jozef. „Een joods auteur", antwoordde Justus, „moet vóór al les nu eindelijk inzien, dat men op het ogenblik de wereld niet in ijzer en goud kan veranderen.". Wordt vervolgd Haarlemmerhout in gevaar HAARLEM (ANP) In-de loop van de volgende twintig tot 25 jaar moet de Haarlemmerhout wórden 'vernieuwd. De toestand van de houtopstana'en is zo danig dat het natuurmonument aan be tekenis zal Inboeten of zelfs verloren zal gaan, wanneer er gêen maatregelen wor den genomen. B. en W. van Haarlem hebben dat de raad meegedeeld en ge vraagd voor ct'e vernieuwing 25.000 gul den beschikbaar te stéllen. GRONINGEN. In de brandgang bij haar ouderlijke woning aan de Diephuis- straat in Groningen is woensdagavond het zestienjarige meisje J. S. door een onbekend gebleven man aangerand. De man greep het meisje bij de keel. Zij wist zich echter los te rukken en rende haar huis binnen. Onmiddellijk ging haar vader op zoek naar de over valler. Hij kon hem echter niet meer vinden. Het meisje kon de politie een signalement geven van de aanrander. AMSTERDAM (ANP) De Amster damse chirurg A. J. H. E. (48) en de 38-jarige accountant L. K. uit Maassluis zijn wegens het doen van een meineed door de Amsterdamse rechtbank ver oordeeld tot een gevangenisstraf van respectievelijk negen maanden met af trek en 43 dagen met aftrek. Als getuigen in een echtscheidingspro ces hadden zij onder ede verklaard een ongeoorloofde verhouding te hebben ge had met de echtgenote van een chirurg, die een broer van K. en een vriend van E. is. De vrouw diende toen een aan klacht in. De rechtbank voegde aan haar uit spraak toe. dat de accountant uitslui tend laag gestraft is, omdat hij aan een ernstige ruggemergkwaal lijdt. De man werd een dag na de zitting van twee weken geleden in vrijheid gesteld. No. 12 In deze puzzle zijn de letters van de woorden van het kruiswoordschema ver vangen door cijfers. Men vraagt het oor spronkelijke schema terug te vinden. Horizontaal: 1. B.EJ.K; 3 AJ. K,E; 5. A,B,G; 7. C,D.E.É,F; 9. H,1,J; 11 1,1. B; 13. D,A,F; 14. A,D.G; 15. G.I.H; 17, G,!,L; 19. AX.I.G.A; 22 l,H,E; 23. L.E,E,F; 24. F.I.B.H, Verticaal: 1. B.E.E.H; 2. K,A.D; 3. A.G.E: 4. E.D.I.B: 6. G.E.G; 7. C.D, A.H.A: 8. F.kD.G.A; 10. Ï.D.I. 12. I,G,I, 15. G.E.E.L; 16. D.I.H: 18. L.I.B.H; 20. L.I.F: 21 G.E,F. A.A,B C,D.E.E,F G,A,F,E.A,H 1,J.K,L A,A,D C.E.E.D G.E.A.H vormen een uezeffde go dat? Hij Ut RGEMliliSrtili J. II Ol.F.5 geeu echte problemen BONN iUPD. De regering vap West-Duitsland heeft Argentinië ver zocht geen inreisvisum te verstrekken aan de beruchte Ludwig Zind. een vroe gere leraar in Offenburg. Zind is tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens antisemietische uit latingen. Hu is echter spoorloos verdwe nen. Aangenomen wordt dat Zind naar Ar gentinië onderweg is. 1 /g 6 9 /O m /J lilllll /s '9 20 2/ 22. m WA 'vm. 23 a 746) Maar met die paar stammen Ja, lieve Zeebeer, we komen er Het is hier zo donker. Ik geloof kunnen we toch geen schip gaan aan, hoor. Wat is er dan? Heb je een dat ik nog niet helemaal wakker ben. bouwen? Morgen moeten we maar nare droom gehad, of doet je schom- Ik kan de deur niet vinden! weer het bos in, om te gaan kijken of melstoel het niet meer of Asjemenou! Hoor je er een paar bomen over zijn. heeft het over DE DEUR! PARIJS (UPI). Vijf brieven van de Franse schilder Paul Gauguin, die 1903 straatarm overleed, hebben op 8110 gulden opge- ''jiiiiiiiiiiiiiiii!fiiiii>tiiiiiiii!iiiiini!iiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiii!i!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiittiiiiiiiMimniHii(iiimitiiiii!iiiii]imiiiiiHniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiii^ Oplossing van ut rorigt puzzel Horizontaal: 2, ^tift: 6. wee. 8 oJe; 10 eend; 12, weer: 13. en. 14 eco: 16. N.N.; 17, kriel: 18, ar; 20. ets- 21. R.M.; 23. rein: 25- thee; 27. mee; 29 uur; 30. raket. Verticaal. I. twee; 2, sen; 3. in; 4. toe; 5. kern; 7. een; 9. den; ii. deren; 12. woest: 15. git; 18. arme: 19. ree; 21. reu; 22. merk; 24. ier; 26. hut; 28. ik. 43. Ofschoon Kappie. de maat en Ok- ki het plan van professor Bladergroen om zijn planten de wereld te laten ver overen steeds sterk hadden afgekeurd, hadden ze nu toch wel te doen met de geleerde, die overmand door smart ter neer zat. „Ach, ach", kreunde de plantenkun dige triest. „Al mijn plannen ontwor teld! Hoe licht, hadden niet mijn plan tjes de wereld kunnen begroeien! Hoe licht hadden zij niet eindelijk hun recht matige plaats op aarde kunnen verove ren'. Ach, ach! En nu keert gewas zich tegen gewas en gaat het er niet beler toe dan in de mensenmaatschappij...." Kappie. de maat en Okki deden hun best om de geleerde op te monteren, doch professor Bladergroen leek on troostbaar. Zielig keek hij om zich heen. Wat eens een bloeiende plantage was geweest, was nu niet veel meer dan een kale woestenij, want de planteneten- de stappers hadden de overige flora to taal afgegraasd. Zo kwam het dan ook, dat Kappie plotseling in de verte een gestalte bemerkte, die tevoren door het geboomte verborgen was gebleven. „Alle kniezebiêtersAls dat de mees ter niet is!" riep hij uit. En de meester, van zijn kant, had hen ook al opgemerkt een veiling te Parijs bracht. NED. HERV. KERK. Beroepen te Oosterwolde (Gld.l J. Lek- kerkerkèr te Bergambacht; aangenomen naar Weerselo (toez.l vie. W, J. v. d. Waal te Emmen; benoemd tot geestelijk verzorger in ziekenhuizen te Groningen: J. M. Luteyn te Groningen. Bedankt voor Boven-Hardinxveld P. de Jong te Kootwijk. GEREF. KERKEN Bedankt voor 's-Gravenha,ge-West C. Coeman te Haarlem-Zuid: beroepbaar: de classis Utrecht heeft wegens singu liere gaven na gehouden examen be roepbaar verklaard de heer G. van Driel, Tulpstraat 58. Utrecht, tel. 030- 29603, die een beroep in overweging zal kunnen nemen: beroepen te Balk: C. H v. d. Berg, kand. te Hilversum. EVANG. LUTHERSE KERK Drietal te Zeist: K. E. F. Heintze. hulppred. te Utrecht, dr. C. Riemers te Amsterdam en A. Vermeulen te Amsteiw dam.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 2