NOORBEEK
dorp zonder
problemen
DE NATUUR
ii
ill
g|
tij
s
Pin
Uit de kerken
Aliil!
11 ill
m
1
I KAPPIE en de zeeplantage I
„Klopt U.maar"
Woningnood Welnee
Toeristen gevraagd
Junior
en senior
Denk
er eens aan
Heropening onderzoek
in „mollendood -zaak
Gouverneur v. Baal zond
diensthoofd met verlof
in en om uw huis
Organisatie fabrikanten
van scheepsverf
Meisje
aangerand
Gestraft voor
meineden
2
3
n
ii
HP
m
7
/2
mil™
2
Vrijdag 5 decetfiber 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
NOORBEEK. Hij probeerde het, heel even, gisterochtend.
En het lukte ook; twee uur lang wist hij de wolken opzij -te
schuiven en te schijnen, de zon. Ddt was net toen ik de
smalle, bochtige wegen van het Zuidlimburgse heuvelland onder
de autowieltjes had en op vijftien kilometer van Maastricht het
heerlijke dorp Noorbeek binnenschoof. Een trekker hobbelde lang
zaam met een kar vol bieten door de hoofdstraat en in het vette
kleispoor ontdekten drie mussen iets van hun gading. Een klein
meisje met lange wollen kousen en twee knalrode wangen speelde
met een bal in de open poort van een eeuwenoude boerderij, waar
de koude wind doorheen blies. En in het stadhuis wachtte burge
meester J. L. A. Wolfs op me. Omdat we een afspraak hadden.
vm
Er is reden genoeg om over 'de ge
meente Noorbeek te praten in Aeie da
gen, want er staat daar iets te gebeuren
dat niet veel en wellicht nooit in
Nederland voorkomt. Over een paar
maanden, in maart 1959, jubileert de
voltallige gemeenteraad. Twaalf en een
half jaar hebben 'de zeven raadsleden
dan onafgebroken de belangen van de
943 inwoners van Noorbeek behartigd.
En hoewel er nog geen definitieve plan
nen zijn, wordt het tegen die tijd een
dorpsfeest, waar zelfs die van Mheer
en Slenaken nog lang over zullen
praten.
WIE. als ik. uit de ..grote stad"
Noorbeek binnenkomt, die valt de
rust op het lijf. De huizen en de boer
derijen ademen er kalmte uit. Zichtbaar
bijna, als de rookpluimen uit de mond
van het spelende kind in de frisse win
terlucht.
Het witgeschilderde gemeentehuis
heeft een hal met loketten en daarach
ter zag ik een heer in stofjas. ,,Ik heb
een afspraak met de burgemeester",
zei ik. ..Klopt u dan maar aan die
rode deur daar", was het antwoord. Ik
deed het en stond voor het bureau van
burgemeester Wolfs.
Zo gaat dat in Noorbee^; geen bodes
m uniform die u moeten aandienen.
Neen, zo naar binnen, meteen bij de
burgemeester.
„TA, sinds 1946 hebben we geen ver-
J kiezingen voor de gemeenteraad ge
had", zei burgemeester Wolfs. „Niet
onder mijn voorganger burgemeester J.
Nahon en ook niet meer sinds 1952, toen
ik hier benoemd werd. Twee vvethou-
r a akte ik zo aan het peinzen
over schuilnamen. Dat kwam
door het bericht, dat de schrijver
Hans Nesna was overleden. Ach
ter die naam stond (J. P- Jan
sen). Nu ben ik helemaal geen
puzzelaar maar ik zag toch di
rect, dat Nesna niet anders is
dan een omkering van de eigen
(achter)naam. Hoe deze naam tot
stand kwam. was dus te zien. En
waarom Nesna daartoe kwam.
laat zich raden. Het is nu een
maal zo, dat een schrijver (bij
de lichte muze komt het ook voor,
maar dat is meer een publiciteits-
kwestie) gemakkelijker werkt on
der een schuilnaam. In de we
tenschap kan dat niet. Wie een
wetenschappelijk boek schrijft, of
ook wat daarvoor doorgaat, moet
zijn echte naam vermelden, om
zich daardoor voor de inhoud ver
antwoordelijk te stellen. Maar de
dichter, de romanschrijver staat
er anders voor. Zijn eerste penne-
vrucht, die in druk verschijnt,
brengt hem in spanning: hoe zou
den anderen dit vinden. Het is als
met zijn hartebloed geschreven
en hij weet, dat het goed is, maar
de wereld is zo hardAls hij
nu een schuilnaam heeft, kan hij
als het ware stiekempjes afluisté-
rén wat „men" ervan zegt. Nie
mand wijst hem met de vinger
aan, als de onbarmhartige kritiek
zijn hartebloed voor ordinaire ro
de inkt uitkrijt. Mits hij maar
zorgt, dat hij zich niet door woord,
gebaar of blik verraadt, kan hij
zijn smart daarover in zijn bin
nenkamer houden. Maar is het nu
anders, is er veel lof, dan kost
het moeite, zich stil te houden.
Dan wil hij het op een ogenblik
wel uitschreeuwen: dat ben ik. Pu
bliceert hij dan meer. dan komt
achter zijn pennenaam tussen O
zijn echte te staan. Stel u voor.
dat het anders ging. Dat een
schrijver onder pseudoniem nooit
erkende: dat ben ik. Dan zou hij
via een stroman de enige, die
zijn identiteit kent. maar even
tueel kan hijzelf als zodanig fun
geren contact moeten hebben
met zijn uitgever, om zijn kopij
te overhandigen, zijn honorarium
en royalties te ontvangen. Maar
hoe moet het dan met de belas
tingen. Het is niet in te denken.
Zomin als een literaire lezing met
de beroemde schrijver, Denie
bijv., achter een masker. Of een
vergadering van literatoren, waar
in de meesten met een masker
op zouden komen en slechts wei
nigen. die onder hun naam schrij
ven, met hun blote gezicht. Het
zou dan de taak van de journa
list kunnen worden, te pogen, de
echte identiteit op te sporen. En
dan te publiceren: de bakende
schrijver Denie, troffen wij, toen
hij achter het bureau op het kan
toor van zijn groothandel in grut
ten rekeningen zat uit te schrijven
Hoewel dit bij de nieuwste ont
wikkeling dan toch weer rekenin
gen voor geleverde pocketboeken
zouden kunnen zijn, zou ieder we
ten, dat die beroemde schrijver
in zijn niet-schrijverstijd groot
handelaar in grutten was. Het zou
aardig journalistiek werk zijn.
maar ik moet er toch niet aa«n
denken. Je zou de kans lopen, dat
je of een schrijversnaam, of de
fleur van een groothandel in grut
ten vernietigde.
Wat hier in zit. kan wel blijken
uit het feit. dat het één beroemd
schrijver is gelukt, zijn ware per
soon verborgen te houden. Dat is
Shakespeare. Maar over dit ge
heim 'zijn dan ook boeken vol ge
schreven natuurlijk niet onder
schuilnaam. En men heeft zelfs
graven geopend, om te proberen
uit te vinden, wie nu die geniale
man werkelijk was.
P. W. RUSSEL S
ders en zeven raadsleden. Per jaar?
Dan vergaderen we tenminste zes keer,
dat schrijft d- wet voor. Soms ook wel
eens zeven of acht keer".
Ik heb sterk de indruk dat er jaren
voorbij zijn gegaan, dat men die zes
keer maar volmaakte om aan die wet
telijke voorschriften te voldoen. Maar
problemen, grote problemen, die 2ijn er
in Noorbeek niet en men is net steeds
eens, als in één grote familie, waar een
harmonieuze sfeer heerst.
De woningnood? „Een echte woning-
nootl hebben we beslist niet", vertelde
de heer Wolfs. „Op het ogenblik heb ik
zes woningzoekenden en twee huizen
weg te geven. Maar binnenkort gaat er
iemand hier weg en dan komt er weer
een woning vrij die voor twee gezinnen
geschikt is. Ik hoon in januari alle men
sen onderdak te hebben".
Wat de mensen allemaal doen, in
Noorbeek? „Van de 943 zijn er ongeveer
480 mannen. Iets minder dan vijftig
procent werkt in de 1 ouw. Er zijn
er ook. die in Maastricht hun werk
hebben, maar met het reizen per bus
heen en terug zijn die twaalf uur per
dag bezig en dat is wel bezwaarlijk.
Maar verder is er hier een bouwbedrijf
dat zestig mensen in dienst heeft en een
beschuitfabriek. Daar werken wat man
nen. maar ook twaalf inpaksters. O ja.
en de graanhandel heeft nog vier man."
VTEEN. werkelijke problemen kan de
burgemeester niet vinden. Wel wen
sen. „Er zijn hier weinig mogelijkhe
den de landbouw uit te breiden en
daarom willen we wel meer de aan
dacht op het toerisme vestigen", zei
hij. „Want voor de landbouw zouden
we er een verdieping grond bij moeten
hebben. Maar er zijn mogelijkheden
voor het toerisme, alleen de accommo
datie voor de vakantiegangers moet
uitgebreid worden".
Een van de plaatselijke politieman
nen maakte buiten een praatje met de
pastoor en aan de overkant, bij de
molen, zwaaide een figuur in overal.
..Maar ons dorp wordt iets kleiner",
vertelde de burgemeester terwijl we
naar buiten wandelden. „In de laatste
vijf jaar zijn we zestig mensen kwijt-
geraakt. Tussen haakjes: zag u die
man zwaaien? Dat is het jongste lid
van onze gemeenteraad. Gubbels".
[N de molen, bij het graan, trof ik
1 hem aan, de heer M. Gubbels,
37 jaar, molenaarsknecht, tevens ko
lenboer. „Ja, twaalf en een half jaar,
dat klopt, die tyd zit ik in de gemeen
teraad. Ik kwam erin toen ik 24 jaar
was. Precies oud genoeg, want met 23
ben je pas kiesbaar. We hadden een
lyst van vyf kandidaten, drie werden
er gekozen en daar hoorde ik bij".
Het was koud in de molen, waai* hon
derden zakken graan lagen te wach
ten om gemalen te worden. Raadslid
Gubbels, vader van vier kinderen, had
het druk. Drukker in de molen, dan in
de gemeenteraad. „Wij zijn het altijd
eens", zei hij, „en als er al eens een
verschil van mening is. dan wórden we
het eens. Hpeft u ook Hutschemakers
al gesproken? Dat is ons oudste lid".
ANDERAAN de weg, in de bocht,
de witte boerderij, daar woont
Chris Hutschemakers, was me gezegd.
Het klopte allemaal en tegenover een
waterpomp, die het jaartal 1909 draagt,
vond ik hem.
Negenenzestig jaar is de heer Chris
Hutschemakers, het oudste raadslid en
tevens de loco-burgemeester. Maar dat
ziet u hem niet aan. als hij vlug komt]
aangelopen uit de stal. waar hij juist I
aan de bieten-schoonmaak was.
..Ik wou niks met de politiek te ma
ken hebben", vertelde hij, ..Dertig jaar
was ik voorzitter van de Boerenleen-
bank en ja. dan kennen ze je allemaal.!
RAADSLID CHRHUTSCHEMAKERS
voor alles een oplossing
Ze vroegen en bleven vragen en toen,
ruim twaalf jaar geleden, heb ik me
dus verkiesbaar gesteld. Het wordt een
groot feest, in maart, daar mag u op
rekenen. Het is een goed dorp hier. Als
er iets is, weet iedereen het en we be
praten de zaken eigenlijk al op straat
en hebben de oplossing meestal al voor
er in de gemeenteraad over hoeft te
worden gesproken".
meestal al aan de oplossing toe zijn
ook.
Het is daar goed toeven, in Noor
beek. Daar moet u eens aan denken,
als u de dagelijkse zorgen van het
drukke leven wilt vergeten.
Ga dan eens naar het Dorp zonder
Problemen.
Waar ze het al 12% jaar roerend eens
zijn.
EN een straat verder kwam ik burge
meester Wolfs weer tegen: in wind
jack en met grote laarzen aan. ,.Ik ga
op jacht", zei hij. „Eens in de week in
het seizoen doe ik dat. Het is mijn va
kantie, want in de zomer op stap gaan
met een gezin van acht mensen,' daar
komt niks van".
Burgemeester Wolfs kan rustig gaan
jagen. Er was niets in zijn dorp, dat
op een dringende oplossing zat te'
wachten. Omdat ze het daar steeds al
lemaal eens zijn en de problemen, op
het moment dat ze geboren worden,
Eigen nieuwsdienst
ALKMAAR (ANP) Het onderzoek
in de zaak tegen de 42-jarige P. H. uit
Warmenhuizen, die zijn 53-jarige vriend
W. C. de Klerk te Schoorl zou hebben
proberen te vergiftigen met mollendood,
zal op last van de rechtbank te Alk
maar woi'den heropend. De officier van
justitie hkd geëist, dat H. na ontslag
van rechtsvervolging voor een jaar zou
worden opgenomen in een krankzinni
gengesticht. Als de zaak op 9 december
opnieuw in behandeling komt zal als ge-
tuige-deskundige worden gehoord prof.
dr. J. Kloek, eerste geneesheer aan de
observatiekliniek te Utrecht.
SCHIPHOL. (A.N.P.) De directeur
van de dienst culturele zaken op Nieuw-
Guinea, de heer L. J. M. de Wit is uit
Biak via de Noordpoolroute op Schiphol
aangekomen. De gouverneur van Neder
lands Nieuw-Guinea heeft hem voor
ontslag voorgedragen aan de regering en
in afwachting van een beslissing met
verlof gezonden.
De reden hiervan is een beleidskwestie,
nl. het verlenen van een subsidie voor
de stichting van een primaire middelbare
katholieke school voor Papoea's in
Hollandia.
De heer De Wit, die in het bezit bleek
te zijn van een retourbiljet, wenste op
Schiphol geen enkele verklaring af te
leggen.
RAADSLID M. GUBBELS
altijd eens
U hebt nog vergeten een presentje
voor uw vrouw te kopen, doch misschien
kan een mooie bos bloemen nu wel uit
komst brengen. Bloemen zijn eigenlijk
onder alle omstandigheden welkom,
doch nu wel in het bijzonder. Inplaats
van bloemen zijn er nu ook allerlei
mooie bloeiende kamerplanten. Groen-
blijvende decoratieve planten zijn er
ook te kust en te keur; zoek maar uit
bij de bloemist.
Eigen nieuwsdienst
ROTTERDAM. Verffabrikanton uit
tien Europese landen hebben een organi
satie gesticht onder de naam Transocean
Marine Paint Association. Het centrale
kantoor zal gevestigd worden te Rotter
dam wegens zijn belangrijkheid als ha
venstad. Verder zijn stappen gedaan om
er een wereldorganisatie van te maken.
De deelnemers uit elk land één gro
te fabrikant overwogen in een tc Rot
terdam gehouden bijeenkomst dat hel
van groot belang is voor een rederij de
scheepsverf in goede conditie te verkrij
gen, terwijl de aflevering in elke haven
snel moet kunnen geschieden. Tot dus
ver waren zij om de leveringen mogelijk
ie maken gedwongen dépots aan ie log
gen in de belangrijkste havens.
Zoveel mogelijk zal nu alle verf onder
één merk worden geleverd. De verenig
de fabrikanten zullen de resultaten van
hun laboratoriumonderzoek en speurwerk
uitwisselen om tot zo goed mogelijke
produkten te komen.
In het bijzonder is dit belangrijk ten
aanzien van aangroeiwerende verf voor
het onderschip. Uit ons land is toegetre
den Molyn en Co. te Rotterdam, waar
van de directeur de heer P. Gvóên op
treedt als vice-president.
46
EN nu moest Jozef met eigen ogen
zien, hoe Tiridat, de broeder van
de machtigste heerser in het
Verre oosten, zijn hoofd in het
stof boog voor Rome. Het Par
thenrijk was ver en militaire on
dernemingen daarheen waren met
ontzaglijke moeilijkheden verbon
den, maar nog leefden de kleinkin
deren van degenen, die de grote
Romeinse generaal Crassus en
zijn leger tot de laatste man toe
in dé pan hadden geh~kt. En toch
sloten de Parthen dit armzalige
compromis. Deze prins der Par
then had goedgevonden, dat men
zijn sabel in de schede vastklonk.
Hij behield op die manier tenmin
ste een zekere autonomie en, zij
het ook in bruikleen, zijn diadeem.
Als de machtige prins der Parthen
zich daarmee tevreden stelde, was
het toch eigenlijk waanzin, dat een
paar eerzuchtige Joden in het klei
ne Judea meenden, dat ze de
strijd tegen de macht van Rome
wel konden opnemen. Judea was
gemakkelijk te bereiken, en om
geven door Romeinse provincies
Sinds langer dan een eeuw had
Rome daar door zijn beambten en
door zijn militair systeem vaste
voet gekregen. Wat de „wrekers
van Israël" in de Blauwe Zaal in
Jeruzalem verkondigden was je
reinste waanzin.
Judea moest zich voortaan met
zijn plaats in de wereld tevreden
stellen, zoals alle anderen dat
moesten. God voelde zich nu meer
thuis in Italië en de wereld was
Romeins geworden. Opeens stond
Justus naast hem: „Koning Tiri
dat slaat geen bijzonder goed fi
guur vergeleken met uw Macca-
beeërs, dr. Jozef", zei hij. Jozef
keek hem aan. Hij was geel in zijn
gezicht, sceptisch, wat bitter ge
stemd en leek zeer veel ouder dan
hij zelf, ofschoon hij dat in wer
kelijkheid niel was. Hield hij hem
voor de gek? Wat bedoelde hij
daar eigenlijk mee!
,,Ik ben inderdaad van mening",
antwoordde hij, „dat een sabel,
die in de schede is vastgeklonken,
minaer sympathiek is dan een ge
trokken."
„Maar in vele gevallen zeker
verstandiger en soms misschien
zelfs heldhafitger", zei Justus.,
„Het is werkelijk jammer, dat
een zo begaafd en ontwikkeld
iemand als u zich als zo'n scha
delijke factor ontwikkelt."
„Ik een schadelijke factor?".
Jozef stoof op. Het trof hem als
een zweepslag, nu iemand zo dui
delijk en onomwonden de vage ver
wijten formuleerde, waarmee hij
zichzelf 's nachts vaak pijnigde,
„In mijn boek over de Macca-
beeërs", zei hij, „heb ik Rome
laten zien, dat wij Joden nog Jo
den zijn en geen Romeinen. Is dat
schadelijk?"
„En nu neemt de keizer zeker
zijn handtekening ond r het edict
van Caesarea terug?", vroeg Jus
tus zoetsappig. „Het edict is nog
niet gepubliceerd", antwoordde Jo
zef kwaad. „Er zijn mensen", ci
teerde hij, „die weten wat Jupiter
Juno heeft ingefluisterd." „Ik ben
alleen maar bang", meende Jus
tus, „dat ge niet lang meer op de
publikatie zult hoeven te wachten
nu Rome zijn zaakjes met de Par
then in het reine lieeft gebracht."
Ze zaten op de tribune. Beneden
hen trok cavalerie voorbij, In
parade-uniform, doch in losse, ge
makkelijke houding zaten de man
schappen op hun paarden. De me
nigte juichte hen toe, de officieren
keken hoogmoedig v w- zich uit.
Niet rechts en niet links. ,,U moet
u zelf niets wijsmaken", zei Jus-
lus bijna verachtelijk. „Natuurlijk,
ik weet wat u wilt zeggen, u hebt
een klassiek boek over onze vrij
heidsoorlogen geschreven. U bent
een Joodse Titus Livius. Als de
Grieken, die nu leven, een boek
over de dode Leonidas lezen,
blijft dat een onschuldig, acade
misch genoegen. Maar als onze
„wrekers van Israël" nu op
dit ogenblik in Jeruzalem een
geschiedenis van Juda Makkabi
lezen, beginnen hun ogen te fon
kelen en kijken ze, waar hun wa
pens liggen. Houdt u jiat voor ge
wenst?"
Onder hen reed op dit ogenblik
de man voorbij, wiens sabel vast
geklonken was. De hele tribune
stond op. Het volk juichte hem als
bezeten toe.
„Caesarea", zei Justus, „zijn
we voor goed kwijt. U hebt dat de
Romeinen zelfs nog gemakkelijker
gemaakt. Wilt u hun nog meer
aanleiding geven om ook van Je
ruzalem een Romeinse stad te ma
ken?"
„Wat kan een joods auteur op
het ogenblik doen? Ik wil toch
niet, dat Judea in Rome opgaat",
zei Jozef. „Een joods auteur",
antwoordde Justus, „moet vóór al
les nu eindelijk inzien, dat men
op het ogenblik de wereld niet in
ijzer en goud kan veranderen.".
Wordt vervolgd
Haarlemmerhout in gevaar
HAARLEM (ANP) In-de loop van
de volgende twintig tot 25 jaar moet de
Haarlemmerhout wórden 'vernieuwd. De
toestand van de houtopstana'en is zo
danig dat het natuurmonument aan be
tekenis zal Inboeten of zelfs verloren zal
gaan, wanneer er gêen maatregelen wor
den genomen. B. en W. van Haarlem
hebben dat de raad meegedeeld en ge
vraagd voor ct'e vernieuwing 25.000 gul
den beschikbaar te stéllen.
GRONINGEN. In de brandgang bij
haar ouderlijke woning aan de Diephuis-
straat in Groningen is woensdagavond
het zestienjarige meisje J. S. door een
onbekend gebleven man aangerand.
De man greep het meisje bij de keel.
Zij wist zich echter los te rukken en
rende haar huis binnen. Onmiddellijk
ging haar vader op zoek naar de over
valler. Hij kon hem echter niet meer
vinden. Het meisje kon de politie een
signalement geven van de aanrander.
AMSTERDAM (ANP) De Amster
damse chirurg A. J. H. E. (48) en de
38-jarige accountant L. K. uit Maassluis
zijn wegens het doen van een meineed
door de Amsterdamse rechtbank ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
respectievelijk negen maanden met af
trek en 43 dagen met aftrek.
Als getuigen in een echtscheidingspro
ces hadden zij onder ede verklaard een
ongeoorloofde verhouding te hebben ge
had met de echtgenote van een chirurg,
die een broer van K. en een vriend van
E. is. De vrouw diende toen een aan
klacht in.
De rechtbank voegde aan haar uit
spraak toe. dat de accountant uitslui
tend laag gestraft is, omdat hij aan
een ernstige ruggemergkwaal lijdt. De
man werd een dag na de zitting van
twee weken geleden in vrijheid gesteld.
No. 12
In deze puzzle zijn de letters van de
woorden van het kruiswoordschema ver
vangen door cijfers. Men vraagt het oor
spronkelijke schema terug te vinden.
Horizontaal: 1. B.EJ.K; 3 AJ.
K,E; 5. A,B,G; 7. C,D.E.É,F; 9. H,1,J;
11 1,1. B; 13. D,A,F; 14. A,D.G; 15.
G.I.H; 17, G,!,L; 19. AX.I.G.A; 22 l,H,E;
23. L.E,E,F; 24. F.I.B.H,
Verticaal: 1. B.E.E.H; 2. K,A.D;
3. A.G.E: 4. E.D.I.B: 6. G.E.G; 7. C.D,
A.H.A: 8. F.kD.G.A; 10. Ï.D.I. 12. I,G,I,
15. G.E.E.L; 16. D.I.H: 18. L.I.B.H; 20.
L.I.F: 21 G.E,F.
A.A,B C,D.E.E,F G,A,F,E.A,H 1,J.K,L
A,A,D C.E.E.D G.E.A.H vormen een
uezeffde
go
dat? Hij
Ut RGEMliliSrtili J. II Ol.F.5
geeu echte problemen
BONN iUPD. De regering vap
West-Duitsland heeft Argentinië ver
zocht geen inreisvisum te verstrekken
aan de beruchte Ludwig Zind. een vroe
gere leraar in Offenburg.
Zind is tot een jaar gevangenisstraf
veroordeeld wegens antisemietische uit
latingen. Hu is echter spoorloos verdwe
nen.
Aangenomen wordt dat Zind naar Ar
gentinië onderweg is.
1
/g
6
9
/O
m
/J
lilllll
/s
'9
20
2/
22.
m
WA
'vm.
23
a
746) Maar met die paar stammen Ja, lieve Zeebeer, we komen er Het is hier zo donker. Ik geloof
kunnen we toch geen schip gaan aan, hoor. Wat is er dan? Heb je een dat ik nog niet helemaal wakker ben.
bouwen? Morgen moeten we maar nare droom gehad, of doet je schom- Ik kan de deur niet vinden!
weer het bos in, om te gaan kijken of melstoel het niet meer of Asjemenou! Hoor je
er een paar bomen over zijn. heeft het over DE DEUR!
PARIJS (UPI). Vijf brieven van
de Franse schilder Paul Gauguin, die
1903 straatarm overleed, hebben op
8110 gulden opge-
''jiiiiiiiiiiiiiiii!fiiiii>tiiiiiiii!iiiiini!iiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiii!i!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiittiiiiiiiMimniHii(iiimitiiiii!iiiii]imiiiiiHniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiii^
Oplossing van ut rorigt puzzel
Horizontaal: 2, ^tift: 6. wee. 8
oJe; 10 eend; 12, weer: 13. en. 14 eco:
16. N.N.; 17, kriel: 18, ar; 20. ets- 21.
R.M.; 23. rein: 25- thee; 27. mee; 29 uur;
30. raket.
Verticaal. I. twee; 2, sen; 3. in;
4. toe; 5. kern; 7. een; 9. den; ii. deren;
12. woest: 15. git; 18. arme: 19. ree; 21.
reu; 22. merk; 24. ier; 26. hut; 28. ik.
43. Ofschoon Kappie. de maat en Ok-
ki het plan van professor Bladergroen
om zijn planten de wereld te laten ver
overen steeds sterk hadden afgekeurd,
hadden ze nu toch wel te doen met de
geleerde, die overmand door smart ter
neer zat.
„Ach, ach", kreunde de plantenkun
dige triest. „Al mijn plannen ontwor
teld! Hoe licht, hadden niet mijn plan
tjes de wereld kunnen begroeien! Hoe
licht hadden zij niet eindelijk hun recht
matige plaats op aarde kunnen verove
ren'. Ach, ach! En nu keert gewas zich
tegen gewas en gaat het er niet beler
toe dan in de mensenmaatschappij...."
Kappie. de maat en Okki deden hun
best om de geleerde op te monteren,
doch professor Bladergroen leek on
troostbaar. Zielig keek hij om zich
heen. Wat eens een bloeiende plantage
was geweest, was nu niet veel meer dan
een kale woestenij, want de planteneten-
de stappers hadden de overige flora to
taal afgegraasd. Zo kwam het dan ook,
dat Kappie plotseling in de verte een
gestalte bemerkte, die tevoren door het
geboomte verborgen was gebleven.
„Alle kniezebiêtersAls dat de mees
ter niet is!" riep hij uit.
En de meester, van zijn kant, had hen
ook al opgemerkt
een veiling te Parijs
bracht.
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Oosterwolde (Gld.l J. Lek-
kerkerkèr te Bergambacht; aangenomen
naar Weerselo (toez.l vie. W, J. v. d.
Waal te Emmen; benoemd tot geestelijk
verzorger in ziekenhuizen te Groningen:
J. M. Luteyn te Groningen. Bedankt
voor Boven-Hardinxveld P. de Jong te
Kootwijk.
GEREF. KERKEN
Bedankt voor 's-Gravenha,ge-West C.
Coeman te Haarlem-Zuid: beroepbaar:
de classis Utrecht heeft wegens singu
liere gaven na gehouden examen be
roepbaar verklaard de heer G. van
Driel, Tulpstraat 58. Utrecht, tel. 030-
29603, die een beroep in overweging zal
kunnen nemen: beroepen te Balk: C. H
v. d. Berg, kand. te Hilversum.
EVANG. LUTHERSE KERK
Drietal te Zeist: K. E. F. Heintze.
hulppred. te Utrecht, dr. C. Riemers te
Amsterdam en A. Vermeulen te Amsteiw
dam.