WAAR IS
DIE MAN
Cross-seizoen kan waarde
hebben voor atleten
Weinig mogelijkheden voor
de Ronde van Nederland
Koeper man, de wiskundige.
Deslauriers de psycholoog
Kunnen wij nog vergaderen?
IN Kaapstad gelooft men, dat hij
indertijd zelf zijn auto met bloed
heeft besmeurd om de indruk te
wekken, dat hij vermoord was.
Achtergronden van strijd om wereldtitel
Maandag I december 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 7
GEHEUGEN VERLOREN
Maar dan als
15.000 vermisten
De tragedie van twee
mensen, die elkaar
niet meer begrepen
n meisje
Spoorloos
Schoonheidskoningin
Men denke aan nieuwe vergadermethoden
Vruchteloos
Te laat naar huis
training
Middenweg
Overvolle kalender van U.C.I.
Enige kans tussen
28 april en 5 mei
Zweden zegt Haagse
conventie op
Van een bijzondere medewerker
MIJN A twee jaar lang zoekt de politie over
de gehele wereld naar een mandie in
januari 1957 is verdivenen, in mei van
dit jaar werd teruggevonden, maar kort daar
op weer vertrok zonder een spoor achter te
laten.
IN mei van dit jaar vond de politie
van Marseille in een stadspark een
onbekende man bewusteloos in het
gras liggen. Daar hij geen stuiver
meer op zak had en ook zijn identi
teitspapieren verdwenen waren, dacht
men onmiddellijk aan een roof. zo
als er in Marseille herhaaldelijk
voorkomen.
De man zelf kon echter niet ver
tellen. hoe hij zo berooid in het
stadspark terecht gekomen was. Toen
hij uit zijn bewusteloosheid bijkwam,
bleek hij zijn geheugen kwijt te zijn.
Hij wist niet wie hij was en waar
hij vandaan kwam.
Op de vragen die hem gesteld wer
den. gaf hij verwarde antwoorden in
gebrekkig Frans, in Engels met een
Vreemd accent of in een taaltje, dat
de politie in Marseille niet kende.
Ie andere meisjes, die hij kende.
Anna deed mee en werd tot
schoonheidskoningin uitgeroepen. Zij
werd gefêteerd, kreeg mooie jurken,
werd uitgenodigd op avond- en nacht
feesten en ging niet met haar ver
loofde terug naar hun dorp.
Zij kwam pas drie weken later,
maar kondigde meteen aan, dat zij
weer terug zou gaan naar Kaapstad
om er voorgoed te blijven. ..Ons dorp
is precies een kerkhof", zei ze toen
Ford probeerde haar van haar plan
nen af te brengen.
Twee dagen later vertrok zij, na
dat zij eerst haar ring aan Ford te-
De man in Marseille Was hij de
verdwenen man uit Kaapstad
Voordat het echter zover was, ver
dween de verpleegde uit het zieken
huis. Hoewel hij vertrok met niets
anders aan dan zijn pyjama, en men
hem dus wel spoedig op het spoor
hoopte te komen, is hij sedert 24
augustus weer spoorloos. Zijn signa
lement werd opnieuw over de gehele
wereld rondgeseind. Zonder resultaat-
Ford als hij dat tenminste is -
is nog steeds niet teruggevonden.
Zijn vroegere meisje is gedesillu
sioneerd uit Kaapstad terug naar
haar dorp gekomen.
,,Ik bid" zo zei Anna een dezer
dagen ,.dat Arthur me zal vergeven
en dat hij spoedig naar huis zal ko
men."
DE Franse politie riep de hulp in
van Interpol, die het signalement
van de mysterieuze man over de
gehele wereld verspreidde. Van alle
kanten kwamen meldingen binnen
over vermiste mannen, die naar ui
terlijk overeenkwamen met de vreem
deling in Marseille. Veel schoot men
met die gegevens niet op, want bin
nen enkele maanden had Interpol
«en lijst van ruim 15.000 vermiste
mannen. Zij leken allemaal wel wat
op de man met de geheugenstoornis,
maar bij allen ontbrak het litteken
in de nek, dat de gevonden vreem
deling wel had.
De Engelse consul, aan wie ge
vraagd werd in welk land het En
gels met zulk een vreemd accent
werd gesproken, kon daar geen ant
woord op geven. Wel meende hij in
het onbekende taaltje iets van Ne
derlands of Vlaams te herkennen. De
Nederlandse consul bracht daarop, de
oplossing van die vreemde taal: het
moest Zuidafrikaans zijn.
rugstuurde. Die was radeloos en hield
het niet meer uit in zijn dorp. Hij
liet zijn zaak in de steek en vertrok
naar Kaapstad om zijn meisje te zoe
ken.
Na enkele dagen vond hij haar in
een nachtbar, omringd door een ge
zelschap luidruchtig feestende jonge
lui. Ford ging naar haar toe en
vroeg: „Kan ik je even alleen spre
ken?"
,,Ik geloof niet, dat ik je hier uit
genodigd heb", zei het meisje hoog
hartig. Maar Ford hield aan: „Ik
moet je spreken. Ik houd van je en
ik wil, dat je met mij meegaat naar
huis."
Anna lachte hatelijk. „Naar huis
gaan met jou. Hier is mijn huis.
Maak dat je weg komt. Ik heb je
hier niet nodig."
ONMIDDELLIJK stelde men zich
in verbinding mei de politie van
Pretoria en ondertussen bleef
men in Marseille doorgaan met de
man zonder geheugen te ondervragen
Er kwamen echter geen andere
antwoorden dan wat losse woorden.
Hoe heet je?
De man zuchtte diep en zei: ,,Ik
weet het niet".
Waar kom je vandaan? Uit
Transvaal?
Nee., nee boerderij.. Kaap
stad.
Hoe kwam je in Marseille?
Zee., boot.. Kaapstad., honger
dorst.
Hoe kwam je op zee?
Schip.. Kaapstad mijn meisje.
De stem van de man werd bijna
onverstaanbaar. Zijn ondervrager
ging voort: ..Ja, je meisje. Liet ze
je in de steek?"
Toen sprong de onbekende uit bed,
wierp zich op de grond en kreeg een
aanval van woede.
De ondervraging werd stopgezet,
maar de schaarse antwoorden waren
voor de politie in Kaapstad genoeg.
Bij het onderzoek kwam men te
recht in een klein dorp nabij Kaap
stad. Daar was een jaar geleden op
geheimzinnige wijze de 28-jarige Ar
thur Edsel Ford verdwenen. De jon
geman was verloofd met de 22-jarige
Anna du Toit, een buurmeisje, dat
hij al sinds zijn jeugd kende.
Ford had een goede toekomst in de
zaak van zijn vader en niets stond
een huwelijk tussen hem en zijn
buurmeisje in de weg. Plannen wer
den gemaakt en in november 1956
ging Ford met. zijn verloofde en
haar moeder een week naar Kaap
stad om er allerlei inkopen te doen.
OVERDAG werd er gewinkeld en
's avonds ging het jonge paar
tje geregeld uit. Op zekere
avond zagen zij in de stad een affi
che, waarop werd aangekondigd, dat
binnen enkele dagen een schoonheids
koningin voor Zuid-Afrika gekozen zou
worden.
In een overmoedige bui en om zijn
meisje te vleien zei Ford, dat Anna
best aan de wedstrijd zou kunnen
meedoen en zeker gekozen zou wor
den. Zij was immers mooier dan al-
HELEMAAL overstuur ging Ford
in januari 1957 naar huis. Nie
mand kon hem troosten. Op ze
kere dag was hij verdwenen. Niemand
weet waarheen. Men vernam alleen, dat
hij geld van de bank had opgenomen
en met zijn auto was weggereden.
Enkele dagen later vond men die
auto op het strand, drie kilometer
van Kaapstad. De portieren stonden
wijd open-en spatten bloed,zaj&Q op
de kussens.
De politie stond voor een raadsel,
totdat iemand kwam mededelen, dat
een man, die volgens de beschrijving
van Ford op hem moest lijken, met
een tanker uit Kaapstad was ver
trokken.
De politie zocht uit, welke tanker
dat geweest moest zijn en men kreeg
contact met de kapitein van het
schip.
De gezochte bleek inderdaad aan
boord te zijn. maar hij beweerde
Smith te heten en uit Nederland te
komen. De kapitein van de tanker
kreeg opdracht die Smith in de eer
ste de beste haven aan land te zet
ten. Dat zou Casablanca zijn.
Maar voordat men daar aan
kwam, was Smith spoorloos verdwe
nen.
Deze maand is voor vele Zeeuwse verenigingen en organisaties
Het vergaderseizoen weer begonnen. En wellicht wordt nu al de
klacht gehoord: ze komen zo weinig. Helaas kunnen we ook
in dit gewest niet zeggen: het vergaderbezoek is prima.
Het tegenovergestelde zal eerder het geval zijn. Velen beseffen
te weinig, waarom het in deze vergaderingen gaat en wat het
uiteindelijk doel is. Is het een hobby van bestuursleden? Of een
kwestie van tijdverdrijf? Of moeten we het dieper zien? Wij dachten
het laatste, nl. dat het er om gaal, de mens echt mens te doen
zijn. Ieder mens staat in het volle leven. Hij kan daar niet aan
ontkomen. Wanneer alles over hem heen gaat en zich buiten hem
om voltrekt, dan klopt er iets niet.
HIJ moest overboord gesprongen
zijn.
Weer hoorde men niets van
Ford, alias-Smith. Toen kwam de
vondst in Marseille en men nam aan,
dat men nu zowel Smith als Ford ge
vonden had. Maar al scheen men ze
kerheid te hebben over de identiteit
van de man, het mysterie bleef be
staan, want de maandenlange verho
ren brachten geen oplossing.
De man werd in een ziekenhuis
verpleegd, waar hij steeds weer op
nieuw werd ondervraagd en door zijn
verpleegsters werd afgeluisterd in de
hoop uit de verwarde kreten een of
andere aanwijzing te zullen krijgen.
Soms meende men de naam An
na" van hem te horen, dan weer
..Ik wil niet meer terug." Dat was
alles, en men besloot iemand uit
Zuid-Afrika te laten overkomen ten
einde de zieke te laten identifice
ren. Dan zou blijken, of hij werke
lijk de vermiste Ford was.
Het is dus nodig, de mens er bij te
betrekken, zodat hij niet ondergaat in
de huidige ©n nog komende problema
tiek. Dat is: een stuk verantwoorde
lijkheid geven en verantwoordelijkheid
dragen. Afbrekende kritiek op al het ge
beuren is gemakkelijk en goedkoop. Op
bouwende kritiek is moeilijk en eist
■kennis van zaken. In alles zullen we
onze verantwoordelijkheid moeten tonen
en dragen. Allemaal, niemand uitgezon
derd.
Niemand zal willen ontkennen, dat de
ontwikkeling van de maatschappij in
een razend snel tempo gaat. Dat het
voor een eenvoudig mens ontzaglijk
moeilijk is er iets van te begrijpen.
Dan kunnen er twee dingen gebeuren,
óf men laat alles maar berustend over
zich heen gaan. óf men komt in op
stand. Begrijpelijk, omdat alle wijzigin
gen in onze samenleving betrekking
hebben op de mens, die toch een le
vend deel van deze samenleving is.
Daarom is het houden van vergade
ringen van wezenlijk belang. Omdat
men daar elkaar kan leren, .van elkaar
kan leren en samen oplossingen kan zoe
ken.
De vraag kan echter gesteld worden,
of de manier, waarop we over liet al
gemeen vergaderen, wel de juiste is.
Öf ook daar het gevaar niet aanwezig
is, dat de enkele mens er niet meer aan
te pas komt. Vooral tengevolge van de
ingewikkeldheid der materie: Worden de
aanwezigen er wel voldoende bij betrok
ken? Of ondergaan ze het ook daar
min of meer passief.
Wij dachten, dat dit niet denkbeeldig
is en als het zo is, mankeert er iets
aan en is het begrijpelijk, dat velen
er niet toe te béwegen zijn, vergade
ringen te bezoeken.
Ook in vergaderingen zijn de aanwe
zigen geen nummers, doch mensen. Ook
daar zal hij of zij als volwaardig mens
gezien en behandeld moeten worden.
Iedereen zal er echt bij betrokken moe
ten zijn.
Wellicht zal er aan de vergaderme
thodieken Wat moeten veranderen. De
oude, beproefde methode van ,,een lang
-ref era-at in de mijnheer-de-voorzitter-'
stijl", is niet altijd het beste. Het kan
ook anders. We denken hierbij aan
schoolbord, flanelbord, filmstrook, dis
cussiegroepen, gespreksvormen e.d.
Wij willen wiet op al deze methoden,
ingaan, doch alleen zeggen, dat van het
geen een mens hoort 10 pet. hem of
haar bijblijft, van het geen hij ziet 50
pet. en van hetgeen hij zelf gedaan
heeft 90 pet. Opmerkelijke verschillen.
Het is duidelijk, dat de grootte van
het gezelschap een woordje meespreekt
bij het kiezen van de vorm. Ook de te
behandelen stof is van invloed. Men zal
naar bewind van zaken moeten hande
len.
Laten de besturen echter niet schro
men, tot andere methoden; over te- gaan,
daarbij bedenkende, dat we niet ver
gaderen moeten, om te vergaderen,
doch om de mens zijn kans te geven,
ook daarin mens te zijn.
„Ons Platteland", orgaan van de Chr.
jonge boeren- en tuindersbond, schreef:
„Het vergaderseizoen is begonnen, en
het zijn heus niet alleen de vaders die
veel van huis zijn. De opgroeiende jon
gens en meisjes nemen deel aan allerlei
jeugdwerk. Ze zijn heel wat avonden
van huis. Sommigen misschien wel te
vaak. Dat is een moeilijke zaak. Het is
gewenst, dat ieder naar vermogen mee
doet. Het leven en dus ook de verenigin
gen zijn vandaag rijk geschakeerd.
Al met al is dit de reden dat de gezin
nen met grote kinderen bijna geen en
kele avond compleet bij elkaar thuis
zijn. Het is ons doel om nog op iets an
ders te wijzen, namelijk op het late slui
tingsuur van veel vergaderingen. Men
komt daardoor veel te laat thuis. De
noodzakelijke rust komt in het gedrang
en bovendien kan het late onderweg
zijn, aanleiding geven tot minder ge
wenste situaties. Het is een zaak van or
de en Christelijke levensstijl, dat onze
vergaderingen tijdig worden beëindigd.
Wij zijn er van overtuigd dat een vlotte
en op tijd begonnen en beëindigde ver
gadering 't bezoek en meeleven zal gaan
stimuleren.
Het is goed aan deze zaak aandacht te
schenken".
door Barend Buisman
IN de wintermaanden oefenen
talrijke Westeuropese plaat
sen een geweldige aantrek
kingskracht uit op die atleten,
die zich in het winterseizoen gedu
rende een korte of lange periode
wensen uit te leven in de crosses.
Het is allesbehalve gemakkelijk
werk en met moet wel van heel goe
de huize komen, wil men een lang
durig cross-seizoen zonder schade op
lichamelijk en/of geestelijk gebied
kunnen afsluiten.
De vraag nu, die in talrijke atle-
tiekkringen wordt gesteld, is, of de
baan-atleet er wel goed aan doet ge
durende de wintermaanden te starten
in dit soort wedstrijden. Immers, zo
redeneren velen, hij heeft na het baan-
seizoen rust nodig; hij mag geen men
tale beslommeringen aan zijn hoofd
hebben, van zijn lichaam mogen geen
al te grote inspanningen worden ge
vergd, anders kan hij het zomerseizoen
onmogelijk fris aansnijden.
De voorstanders van de cross be
weren het tegendeel. Zij komen met
voorbeelden van goede baan-atleten
aandraven, die 's winters zoveel mo
gelijk crosses proberen te lopen om,
zoals ze dat noemen, lichamelijke
hardheid op te doen en een groter
uithoudingsvermogen te kweken.
Ik geloof, dat men de middenweg
kan en zelfs moet bewandelen. De
cross moet voor de lange-afstandlo-
per een middel zijn om zich te har
den tegen de vermoeienissen, die hem
zomers wachten. Ge zoudt het als een
soort van training kunnen zien, zoals
het voor bijvoorbeeld de meeste Brit
se atleten is. Zij zien in de cross niet
meer dan een voorbereiding voor het
komende baanseizoen.
Crosses, maar dan bij mate, al was
het alleen maar en dat is de an
dere zijde van de medalje om de
kans om beenblessures op te lopen en
het zich leeglopen nog vóórdat de zo
mermaanden in werkelijkheid zijn
aangebroken, zo klein mogelijk te
maken.
Een van de sterkste magneten om
de beste atleten zo vaak mogelijk
naar een parcours te lokken, waarop
meestal tot grote vreugde van de or-
De Belgische atleet Vandewattijne
(links), winnaar van het Criterium der
Azen 1958, en de Brit Hardy in duel
gewikkeld tijdens de Cross van Mézi-
don 1956. Hardy won die cross ten
slotte na een strijd, waarin alleen
de allersterksten konden meekomen.
ganisatoren modder, water, zand ver
mengd met gruis of geniepige steen
tjes. en soms sneeuw in grote hoe
veelheden aanwezig zijn, wordt he
laas gevormd door de prijzen, die be
schikbaar worden gesteld.
Geld is in de atletieksport taboe,
doch hoe vaak komt het bij dergelij
ke evenementen niet voor, dat de gro
ten onder de crossers niet te versma
den bedragen in handen krijgen ge
stopt, indien ze („asjeblieft") daar en
daar aan de start willen verschijne
De prijzen in natura bovendien, ver
tegenwoordigen in de regel kostbare
waarden en voor menig atleet is het
niet zo heel moeilijk zijn trofee in
hard geld om te zetten.
In de Nederlandse atletiekwereld
komen dergelijke excessen, (anders
zou ik deze verschijnselen niet willen
noemen) niet voor. Wèl echter lopen
onze lange afstandatleten door veel
vuldige deelneming aan de nationale
en internationale crosses de grote
kans zich stuk te maken nog vóórdat
het baanseizoen is begonnen, of zij
ondervinden de terugslag daarvan tij
dens de wedstrijden op de sintels.
Het is daarom van de Nationaal
Technische Commissie van de Konink
lijke Nederlandse Atletiek Unie een
verstandig besluit geweest de Neder
landse cracks Cuje en Delnoye met
het oog op bun voorbereiding op de
Olympische Spelen 1960 te Rome te
verbieden uit te komen in het zware
Criterium der Azen te Evere bij
Brussel, dat zondag werd gehouden.
Wellicht was het betër geweest in dit
verband ook Künen hoewel door
zijn hoge leeftijd geen grote kansheb
ber meer voor de baanploeg voor Ro
me, maar dan misschien toch wel
voor de marathon, zoals ik hoorde
fluisteren een startverbod op te
leggen.
Er zullen deze winter en volgend
jaar nog talrijke crosses worden ge
houden. Laten wij hopen, dat dit niet
zal gebeuren ten koste van ons kléin
reservoir lange afstandlopers.
Zeevarenden onderscheiden
UTRECHT. Gezagvoerders, stuur
lieden en radiotelegrafisten ter koop
vaardij, die bijzondere en langdurige
diensten 'hebben verleend op het gebied
van de maritieme meteorologie. zijn
daarvoor zaterdag in Utrecht onderschei
den. De directeur van het KNMI te De
Bilt, ir. C. J. Warners, reikte twee gou
den en twintig zilveren medailles en 27
barometers uit.
Nederland wordt steeds meer inge
schakeld in het internationale streven
om tot systematisering van de maritie
me meteorologie te komen, aldus ir.
Warners. Voor een belangrijk deel meen
de hij dit toe te kunnen schrijven aan
het werk van de Nederlandse schepen.
5 t ff 5 s» ft Arn
Door Ru de Grood
ZÜRICH De Ronde van Ne
derland figureert nog op de inter
nationale sportkalender, zoals deze
gisteren door het z.g. kalender
congres van de internationale
wielrenunie (U.C.I.) is vastge
steld, maar zonder datum. Wel
staat vast, dat zij zeker niet ge
houden zal worden op de data,
waarop zij werd aangekondigd:
van 16 tot en met 21 juni.
Het merkwaardige in deze datum
bepaling van de Ronde van Neder-
Arthur Edsel FORDuit Kaapstad verdwenen
door Piet Roozenburg
ALLOZE KEREN heb ik de
T vraag op me afgevuurd ge
kregen, welke factoren vol
gens mij de belangrijkste zijn voor
succes in het wedstrijdspel. Wan
neer een uitgesproken aanhanger
van het aanvalsspel me dit vraagt,
antwoord ik gewoonlijk, dat 50
van het spel door tempospel wordt
geregeerd. Een tempospeler, als hij
niet van de klasse van Ghestem
is, krijgt van mij echter te horen,
dat 70 van het damspel bestaat
uit aanvalsspel.
Dikwijls wordt de vraag ook anders
gesteld. Bijvoorbeeld: wat is de invloed
van psychologische factoren? Wanneer
ik weet, dat de vragensteller zelf wei
nig waarde toekent aan psychologische
factoren, dan laat ik hem graag schrik
ken door met absolute zekerheid te
verkondigen, dat 80 van de partijen
door psychologische omstandigheden
worden beslist.
QEZE VRAGEN hebben een her
nieuwde actualiteit gekregen in de
match KoepermanDeslauriers. Koe-
perman heeft een duidelijk natuur
wetenschappelijke opvatting van het
spel. Hij ziet het damspel in hetzelfde
vlak als wiskunde, chemie en andere
wetenschappen. Hij ziet het damspel
dus als een soort exacte ivetenschap.
Van Deslauriers wordt beweerd, dal
hij volkomen onwetenschappelijk speelt.
Deze bewering is pertinent onjuist en
spruit voort uit de omstandigheid, dat
de kleine Canadees bewust, maar zeer
dikwijls onbewust heeft gezondigd tegen
een aantal vaststaande dogma's. Bewijst
dit nu, dat Deslauriers onwetenschappe
lijk is? Allerminst!
De tegenstelling Koeperman-Deslau-
riers is niet de tegenstelling weten-
schappelijk-onwetenschappelijk, maar de
controverse tussen natuurwetenschappe
lijk of geesteswetenschappelijk. Deslau
riers ziet het damspel in de eerste plaats
als een psychologisch spel. waarmee hij
zich dus schaart in een kamp, waarin
we o.a. ook de filosofie, de sociologie,
de psychologie en de andere niet-exacte
wetenschappen aantreffen.
NEMEN WE de overwinning van Koe
perman als graadmeter voor wie
gelijk heeft, dan valt daarmee het voor
deel ten gunste van een exact-weten-
schappelijke spelbeoefening uit. Beschou
wen we de partijen echter van meer na
bij, dan lijdt het geen enkele twijfel,
of de opvatting van Deslauriers heeft
gezegevierd. De bewijzen hiervoor zijn
vele.
In de eerste plaats is er het niet te
ontkennen feit, dat Koeperman alleen in
de eerste partij de kans heeft gekregen
zijn speltcehnische talenten ten volle te
laten schitteren. In alle volgende partij-,
en werd hij zo zwaar „gehinderd" door'
Deslauriers, dat hij nergens meer het-;
zelfde technische peil als in de eerste'
partij kon bereiken.
Het keerde pas weer even terug, toen
Deslauriers aan een morele inzinking
ten prooi was en geen kracht bezat zijn
tegenstander te „hinderen". Deze inzin
king pleit niet tegen de opvattingen van
Deslauriers. maar de juistheid ervan
kwam merkwaardigerwijze precies op
zijn eigen hoofd terecht.
Een ander bewijs vinden we in de bij
Koeperman zeer zwak en bij Deslauriers
juist zeer sterk ontwikkelde gave voor
het onberekenbare, bet onverwachte, de
verrassende combinatie of finesse, welke
zo maar plotseling in elke stelling kan
vallen. Hiertegen is geen kruid gewas- De 79-jarige heer G. van Eede uit
sen; het is de voortdurende angst enj Voorthuizen is zaterdagmiddag, toen hij
schrik voor de exact-wetenschappelijkei onverwachts de straat wilde oversteken,
beoefenaar en er zal nooit een mens of door een personenauto gegrepen en ge-
machine komen, die in staat is dit on-1 dood.
berekenbare element te veranderen in
een berekenbare grootheid.
DIT VERKLAART m.i. het milde oor
deel over Deslauriers; meer nog, aan
velen heeft Deslauriers een hernieuwd
geloof geschonken. Ik ken zeer sterke
spelers, die zich onherroepelijk van het
damspel zouden hebben afgewend, wan
neer Koeperman metterdaad zou hebben
bewezen, dat een wereldtitel slechts de
optelsom is van een maximum aan
speeltechniek en fysiek. Voor hen bete
kent het beloop van deze wedstrijd een
verademing. Graag en met volle over
tuiging schaar ik me in dit opzicht aan
hun zijde en aan de kant van Deslau
riers.
De bijzondere verdienste van Deslau
riers is, dat hij met een zeer sterke on
dermaat aan speltechniek (tientallen spe
lers bij ons zouden hem dit hebben ver
beterd!) niettemin in staat is gebleken,
een tegenstander te zijn, waaraan Koe
perman beide handen vol had.
STOCKHOLM (TT) Zweden heeft
zaterdag de conventie van Den Haag
opgezegd, die dateert van 1902 en be
trekking heeft op huwelijkswetgeving en
voogdij .over minderjarigen, zo heeft het
Zweedse ministerie van 'buitenlandse za
ken meegedeeld.
Het Zweedse besluit zal op 1 juni 1959
van kracht worden. Het ministerie ver
klaarde dat de Zweedse regering erop
aan zal dringen, dat het principe van
de woonplaats in dit verband als door
slaggevend wordt erkend.
Het ministerie legde er de nadruk op
dat deze stap in geen enkel verband
staat met de zaak-Elizabeth Boll.
land was echter, dat de datum op het Italië, Frankrijk, Belgic en Spanje in de
laatste ogenblik op de voorlopige ka- eigenheid te stellen om op grond van
T I rifzvn nndin cron tnr non nnlncetn cr to
lender was ingeschreven middels een
briefje, dat het briefhoofd droeg van
de K.N.W.U., doch dat de beide Ne
derlandse afgevaardigden van de Ne
derlandse Wielrenunie, de voorzitter,
dr. P. van Dijk, en het lid van de
sportcommissie, de heer J. Stol, niet
op de hoogte waren van de aange
vraagde data en deze pas hier in Zü-
rich te horen kregen.
GESCHRAPT
Daar de voorgestelde data die even
min op het door de A.I.O.C.C'. (de inter
nationale bond van organisatoren van
wielerwedstrijden op de weg) geprojec
teerde schema voorkwamen, omdat de
Ronde van Nederland op de vergadering
van de A.I.O.C.C. niet was vertegen
woordigd, bovendien alle afspraken, die
het vorige jaar met Zwitserland en
Luxemburg gemaakt waren, doorkruis
ten, voelde de delegatie van de K.N.W.U.
er uiteraard niets voor om de genoemde
data te verdedigen.
Daar er nu evenmin iemand van de
Ronde van Nederland zelf aanwezig was
om deze data waar te maken, liet de
delegatie ze, voordat Zwitserland en
Luxemburg bezwaren konden maken,
van de kalender schrappen, doch liet de
wedstrijd als zodanig handhaven. Wat
dus wil zeggen, dat de Ronde van Ne
derland dit jaar gereden kan worden,
doch dat men andere data zal moeten
zoeken.
Maar juist daar beginnen de moeilijk
heden. Want er is praktisch geen enkele
behoorlijke datum meer vrij door het
feit, dat dit jaar de wereldkampioen
schappen in Nederland (van 8 tot 16
augustus) zo vroeg worden gehouden.
Tenzij men naar de maanden augustus,
of september zou kunnen vluchten, wat
echter op bezwaren van de Nederlandse
autoriteiten en op een verminderde be
langstelling zou stuiten,
SLAGVAARDIG
Deze vroege data van de wereldkam
pioenschappen hebben de 34 aanwezige
afgezanten uit veertien verschillende
landen gisteren nauwelijks kunnen ver
werken. Het was dan ook een van de
•meest geanimeerde congressen, die wij
de laatste jax*en hebben meegemaakt,
maar die echter op het belangrijkste
Punt vast dreigde te lopen, namelijk op
de klassieke wedstrijden in het voorjaar.
De datum, waarom hoofdzakelijk de
slag werd geleverd, was die van 19 april,
een zondag, waarop dé Ronde van België
moest eindigen, en waarop de Ronde van
Toscane, een van de wedstrijden voor
het Italiaanse kampioenschap, geprojec
teerd was. Ook viel in deze datum van
19 april de Ronde van het Zuidoosten.
Hierdoor moesten de wedstrijden
ParijsBrussel en het weekend van de
Ardennen achteruit, maar ook de Ronde
van Spanje, waardoor de ronden van
I Romandië, van Duinkerken, van Italië
en daardoor ook die van Luxemburg en
Zwitserland zwaar in de verdrukking
kwamen te zitten. Want op 25 juni ver
trekt de zelfs op dit congres onaantast
bare Ronde van Frankrijk.
Reeds twee dagen lang werd hier te
Zürich over deze data een slag geleverd
achter de schermen, zonder dat men tot
een oplossing had kunnen komen. Zelfs
het dreigement, dat men enkele klas
sieke wedstrijden als ParijsRoubaix,
de Waalse Pijl en LuikBastenaken-
Luik zou laten vallen, maakte geen in
druk meer. En <op de vergadering bleef
iedereen op zijn standpunt staan.
VASTGELOPEN
Daarmee liep het congres vast. Schuch
tere pogingen om de zaak weer op gang
te brengen resulteerden in een schorsing
van de vergadering om de organisatoren
met de afgevaardigden van hun bond in
deze pogingen tot een oplossing te
komen.
België kwam na veel telefonades met
Brussel met het bevrijdende voorstel om
de Ronde van België drie weken uit te
stellen, zij het dat zij dan terechtkwam
in eenzelfde periode, waarin de ronden
van Romandië en Duinkerken werden
gereden. Deze wilden echter de concur
rentie laten voor wat zij was, als zij maar
Belgische ploegen konden krijgen.
België van zijn kant vroeg voor deze
concessie een verschuiving van de Ronde
van Toscane, van het criterium van Dau-
mesnil (een aantrekkelijk criterium voor
renners) en van de Ronde van het Zuid
oosten. Het kreeg het gedaan, maar het
gevolg was, dat hiermee ook de laatste
wedstrijd zonder data kwam te zitten, en
het aanvankelijk zo onbuigbare Spanje
wilde toen ook een week vooruit, indien
zij een sterke Belgische ploeg kreeg. Ook
deze geste werd gemaakt.
LEGPUZZEL
Toen vloog iedereen naar de telefoon
om in alle uithoeken van Europa toe
stemmingen en bevestigingen te kunnen
krijgen over de concessies die men ge
daan had. Allengs keerden de afgevaar
digden weer in de zaal terug. Nadat
iedereen om de hals was gevallen, kwam
de kalender in beweging en vielen elkaar
overlappende stukken van de puzzel pre
cies in elkaar. Maar er kon geen wed
strijd meer tussen!
Laat staan een Ronde van Nederland,
waarvoor praktisch geen datum meer
overblijft. Tenzij in directe concurrentie
met de Ronde van Spanje en die datum
zou dan moeten liggen tussen 28 april en
5 mei. Mogelijk, dat men hem met een
beetje spoed nog juist van de Ronde van
het Zuidoosten kan wegkapen.
Inmiddels is wel gebleken, dat de toe
stand in de wielerwereld op het gebied
van wedstrijden onhoudbaar is geworden
door de voortdurende toevloed van
nieuwe evenementen die feitelijk afge
wezen zouden moeten worden, wil men
een inflatie op dit gebied ontlopen.
Daarom vroeg de voorzitter van de
U.C.I., de heer Rodoni, aan de federaties
om eindelijk eens over te gaan tot kwali
ficatie van hun eigen wedstrijden en om
daarbij scherpe maatstaven aan te leg
gen. Aan het A.I.O.C.C. vroeg hij om op
het kalendercongres, dat deze bond elk
jaar voor de Ronde van Lombardije in
Milaan houdt, samen te willen werken
met de U.C.I., opdat er eindelijk eens
rust en orde komt in deze chaos van
wieierevenementen.
Het is de allerhoogste tijd.
Plan voor massaal onderzoek
naar slechthorendheid
Eigen nieuwsdienst
UTRECHT. De Vereniging tot be
vordering der belangen van sleehtho-
1 enden wil een massaal onderzoek in
stellen naar het gehoor van de school
jeugd. Dat heeft dr. A.A. Koopal voor
zitter van de vereniging op de algeme
ne vergadering meegedeeld.
Het bestuur heeft met de revalidatie-
commissie van het departement van so
ciale zaken en volksgezondheid bespre
kingen gevoerd over de aankoop van
een kabme voor dit onderzoek
Dr. Koopal verklaarde, dat vier pro
cent van de Nederlandse schooljeugd
merkbaar slechthorend is en dat één
procent revalidatie behoeft. In de kabi-
ne zou het onderzoek vlugger dan an
ders kunnen geschieden, omdat de kin
deren groepsgewijs worden behandeld.
De zesjarige jongen J. C. Glotz-
bach is zaterdagmiddag in Amsterdam
door een auto aangereden toen hij on
voorzichtig de Transvaalstraat overstak.
Hij is enige uren later in het ziekem.
huis overleden.
