K Stoffen uit huisvlijtook voor moderne kleding r I PARIJSE BAKVISSEN KOZEN I MANAGERS DISEASE - vaak foute interpretatie Maandag 1 december 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 5 Britse Bestevaer man van kontrasten EFFICIËNT CONSERVATIEF REBEL Wilhelmshaven oliehaven premier Harold Macmillan,die een pijlsnelle opgang heeft gemaakt,*.» OPTIMIST TE GELEERD GROTE ALLURE OPVOLGER ONVERSTOORBAAR loonconipensatie AOW Ook in Groningen een sludentenerewachl Het wondAiacmiIIan in het alme. koele overdenking lost alle problemen op'". Dit staat op een stukje karton buiten de regerings kamer van No. 10 Downing Street krachtige, wat intellectueel hand schrift van Harold Macmillan. Hij hing het er zelf op, enkele dagen nadat hij zijn vrouw had gevraagd: „Kunnen we vanmiddag om één uur eten Ik moet bij de koningin komen", haar op die manier vertellend dat hij en niet zoals door bijna iedereen voorspeld Butler Eden als premier zou opvolgen. Beide uitingen zijn typerend voor deze man, die de afgelopen maanden vanuit de obscuriteit te voorschijn is gestapt als werke lijke leider van partij, parlement, en in zekere zin zelfs van de oppositie, die zich nu het door zijn uiterlijk gewekt waas van de ogen wist en in hem een misschien formidabeler tegenstander ziet dan vroeger in Churchill. Maar verscheidene uitingen zijn typerend, want Macmillan is een man die tal van kontrasten in zich verenigt. Zijn grootvader was een verarmde Schotse keuterboer, maar Harolds vader stichtte En- gelands bekendste uitgeverij en werd rijk, zodat hij zijn zoon naar Eton kon zenden. van Homerus te lezen. Hij had alleen even gepauzeerd om 2ich tijdens een Duitse tegenaanval dood te houden. Toen hij tijdens de Griekse burgeroor log gezant in Athene was en zijn am bassade werd belaagd, las hij rustig Millmans monumentale werk over de Grieks-Orthodoxe Kerk terwijl kogels door zijn kamer vlogen. En toen over Edens opvolging werd beslist en de regeringswijk Westminster in rep en roer was, zat hij geheel op te gaan in een van Trollope's politieke romans. Dagelijks voor het naar bed gaan leest hij nog een uur: Macauly en Mere dith, Dickens en Kipling. Vandaar dat Macmillan nu „de onverstoorbare pre mier" wordt genoemd. Macmillan is niet als Churchill (over wie hij nog steeds spreekt als ,,de eer ste minister") essentieel een Lagerhuis man, geen strijdros dat daar verge noegd de kruitdamp opsnuift. Hij voelt zich niet thuis in de oppositie en schuwt vruchteloos gedebatteer, hoe goed en levendig het gehalte mag zijn. Maar wel weet hij van het verkiezings podium vernietigende replieken te leve ren. DE TWINTIG JAAR in de poütieke is die Engeland in generaties heeft gehad. Als hij 's avonds pijp en Harold wist echter een van de zeld zame plaatsen te krijgen als beursstu dent, en ging toen op dezelfde voet ver der naar het Oxford college Balliol. Van daar een officiersschap in de Grenadier Guards, vleugeladjudant van de GG van Canada, de Hertog van Devonshi-hoek nrinwmV is re, en een huwelijk met diens dochter. X?£l pa pier meer dat zijn aandaoht vraagt. Hij weet bovendien goed zijn zaak te delegeren over vele ministeriële schrijf tafels, beoordeelt de binnenkomende memoranda (die evenals bij Chur- thill niet meer dan een pagina mogen wildernis hebben eveneens hun stem pel op hem gedrukt, want hij bleef voor zijn uitgeverij werken. Vandaar dat hij de zakelijkste, efficiëntste premier E EN KLASSIEKER achtergrond voor kan men zich moeilijk indenken. Bo vendien was de jonge Macmillan, steeds zwierig-Edwardiaans gekleed, met een militante snor boven kleurrij ke dandy-vesten, met zijn elegante ge baren en galanterie, zeer in trek bij de grote conservatieve gastvrouwen. Groot was dan ook de schok voor de partijleiding toen Macmillan, jong en eerst nog zo verlegen dat hij vaak in een rede bleef steken, een rebel bleek, waarbij vergeleken Labour's Bevan la ter bijna een heilig boontje was. Hij was een Kelt die zei wat hij dacht, die de zelfgenoegzaamheid van de Ramsay MacDonald-, Baldwin-. en Chamber- lainregeringen hekelde met scherpe iro nie en vaak wrede geestigheden. Boven al echter, een ernstige jongeman die met brandend hart een oplossing pro beerde tevinden voor de grote werk loosheid dien toen heerste. Tijdens de tweejarige tussenregering van Labours eerste ministerie was Macmillan ook zijn zetel kwijt. Maar hij trok doorlopend langs de lege scheepswerven van zijn kieskring, Stockton-on-Tees, en sprak daar op de ene na de andere vergadering van werklozen, voor wie het uitjouwen van een Tory hel enig overgebleven vermaak was. Bittere uitroepen uit hon gerige kelen kreeg hij naar het hoofd. Hij werd bespuwd en gestenigd, maar sprak door met een vuur dat ten slot te oversloeg en de mannen en vrouwen van Stockton, voor veertig procent werkloos, deze onorthodoxe conservatief! deed terugkiezen. PANDER de z.g. „managers disease" verstaat men de overbelasting van hart en bloedvaten, die bij mensen in verantwoordelijke posi ties zou optreden door de buitenge wone spanningen van hun beroep. Er zouden bij hen meer hartkwa len, hoge bloeddruk en aderverkal king voorkomen dan bij mensen in ondergeschikte functies. Nu wordt men op dit gebied licht het slachtoffer van bestaande vooroor delen: Iedere zakenman, die aan een hartaanval sterft, is dan een slacht offer van managers disease; iedere arbeider, die hetzelfde lot treft, is eenvoudig ..versleten". In feite staat over de invloed van het beroep op de genoemde ziekte, nog niet zo heel veel vast. rustige' IS iet altijd Dat nerveuze spanning niet per se altijd nadelig is, bewijst de volgende proef: Ratten van dezelfde leeftijd en afkomstig uit de dezelfde stam wer den in twee groepen gesplitst. Een groep werd gehuisvest onder een spoorwegviaduct, waar dag en nacht treinen overheen denderden; de ande re groep kreeg een rustig plekje waar ze een idyllisch leven leidde. Zoals te verwachten viel, was na verloop van j WILHELMSHAVEN (Reuter) j De nieuwe oliehaven, van Wilhelms- haven, die later door een pijpleiding I met het Ruhrgebied zal worden ver bonden, is zaterdag in gebruik geno- 1 men toen er twee tankers meerden met olie uit Venezuela. Nog voor het einde van dit jaar worden er nog eens vijftien grote tankers verwacht. De oliehaven is aangelegd om Wil- helmshaven in staat te stellen, te con- tijd de eerste groep veel beweeglij- curreren met Rotterdam. De pijplei- ker en nerveuzer dan de andere, ding naar het Ruhrgebied zal 3V0 km Maar verrassend was. dat deze nerveu- }an,g worden. Voorlopig wordt de olie ze dieren ook langer leefden dan de in wi]heims,haven nog in tanks opge slagen. Zodra de buizen zijn gelegd, MERIKAANSE onderzoekers heb-j ^ordt ziJ naar het Ruhrgebied ge- ben nu de managers disease aan pompt, een onderzoek onderworpen. In een bepaald bedrijf verdeelden zij de be- j zetting in leidinggevend personeel en mensen, die minder verantwoorde lijk werk verrichtten. Beide groepen werden gedurende vijf jaar regelma tig onderzocht op afwijkingen van hart en bloedvaten. En wat bleek? Bij beide groepen kwam hoge bloed druk en hartziekten ongeveer evenveel voor, terwijl aderverkalking zelfs duidelijk minder was bij het hogere personeel. Dit is dus in duidelijke tegenspraak met de opvatting, dat een zware ver antwoordelijkheid ten koste gaat van hart en bloedvaten. Het tegendeel schijnt eerder waar te zijn. AB NU MAG aan een enkel niet te veel waarde onderzoek toegekend worden. Het zou zeker te ver gaan te zeggen, dat dus ons werk geen en kele invloed uitoefent op de bloedva ten. Wel is duidelijk, dat de managers ziekte niet beperkt is tot bepaalde groepen van de bevolking. Waarschijnlijk doet het er niet zo veel toe wat iemand doet als wel hoè hij het doet. Zolang iemand zijn werk aankan en er plezier in heeft, zal het hem niet schaden, al vergt het al zijn krachten. De leiders van het Ameri kaanse onderzoek wijzen ook op het nut van een hobby naast het eigen lijke werk. Wie echter voortdurend meer van zichzelf eist dan hij geven kan zich zelf uitput en „op zijn zenuwen leeft" moet naar ons gevoelen daarvan op den duur schade ondervinden. Maar zelfs dat is feitelijk een voor oordeel, dat nog bewezen moet wor den. DOOR RITA BEUKMAN 48 clausules die Whi-; Bevan noemt hem zelfs ..Macwonder' tehall en Washington!Betere reclame is nauwelijks denkbaai voorstelden, nam hij De enige twee punten van kritiek di beslaan) met enkele snelle aantekeningen kwam koos en laat de verdere beantwoording aan an deren over. De politieke problemen behandelt hij als zakenman, geleid door een idealis me dat meer economisch, financieel en sociaal gericht is dan politiek. Dit bleek ook op Buitenlandse Zaken en uit zijn streven naar grotere onderlinge econo mische afhankelijkheid met het vaste land. Politiek even overtuigend als per soonlijk is hij DE man die land. par tij, gemenebest, en allianties aaneen kan houden. Hij blijft expansionistisch gestemd. De inmiddels ingetrokken scherpe kre dietbeperkingen van een jaar geleden stuitten hem tegen de borst, maar zo als hij onlangs de kritiek van een La- bourlid beantwoordde dat hem verweel nu op de rem te trappen, dan weer op de gaspedaal: „Zo moet je nu eenmaal autorijden". Hij is ervan overtuigd dat „de deflatie van tussen beide wereld oorlogen niet zal terugkeren. Ik heb er genoeg van gezien en herinner mij er genoeg van om dat nooit toe te staan. Ik ben een geboren expansionist". T\ TACMILLAN is ook een geboren, maar 1V1 verantwoord, optimist. Zijn vast vertrouwen in de toekomst werkt aan stekelijk, niet alleen op de regering, maar ook op de industrie en de bevol king, die volgens hem genoeg heeft van ^IJN EIGEN PARTIJ zat echter danig -het verouderde Labour en nog 20 jaar met hem in de maag, want zijn libe rale voorstellen waren iets ongehoords in de clubs van St. James', en de don derende toejuichingen op zijn redevoe ringen in het Lagerhuis kwamen gro tendeels van de oppositie. Hij was zijn bazen veel te geleerd, toonde zich in tellectueel hun meerdere, en in de 22 jaar die hij onder eigen regeringen La gerhuislid was, tot 1940, werd hem dan ook nooit een functie aangeboden. Om kort te gaan, Macmillan was zijn soortgenoten ver vooruit, en nu pas be ginnen zij hem bij te benen. Twee we ken geleden besloot de regering voor de volgende verkiezingen plannen te aanvaarden voor een zoveel mogelijk uit smeren van het aantal industriële aan delen over de bevolking. Het is de uit voering van de slagzin uit Edens laat ste ambtsjaren: ..Een bezittende demo cratie". Het is echter al drie decennia geleden dat Macmillan dit idee toen voor een conservatief nog ketterij te boek stelde en uitwerkte in zijn The Middle Way, nadat hij in zijn uitgeve rij in nauw contact was gekomen met moderne economen als Keynes en Co- Ie. terwijl zijn politieke meesters nog zwoeren bij Adam Smith. Tory zal blijven kiezen. Vandaar dat hij ook geen haast heeft en kalm zijn plannen uitwerkt. Ondanks alle geruch ten heeft hij de datum voor de volgen de verkiezingen nog niet vastgesteld. Evenals Churchill heeft hij een Ame rikaanse moeder. Hij leest alle ochtend bladen en 's nachts binnengekomen stukken snel in bed door, en hij heeft (ook evenals Churchill) groot vertrou wen in de toekomst van het Gemene best, maar, samen met Europa. De onafhankelijke, onorthodoxe, bril jante plannenmaker was voor Churchill een natuurlijke keus toen deze in 1940 aan de macht kwam. Eerst bij Bevoor rading, waar hij onder de vliegtuigen- verschaffende krantenmagnaat Beaver- i brook zijn zakelijke gaven ten volle kon' ontplooien om voldoende Hurricanes en Spitfires de lucht in te krijgen. Toen gevolmachtigd minister in Noord-Afrika om de Franse fracties te verenigen ent als gezant bii Eisenhower, waarbij hij zich evenals later in Italië, Frankrijk,1 en Griekenland een uitstekend diplo maat toonde. En doortastend. Toen tij dens de onderhandelingen over vrede in Italië niets kon worden bereikt met de Labour, zich ineens leeg en verslag voelend, nog weet op te brengen, zijn dat Macmillan hen met zijn sociaal-eco nomische plannen het gras voor de voe ten wegmaait en dal hij zich „laat ad verteren als een nieuw wasmiddel". Er zit grond van waarheid in dat laatste. Maar Macmillan is immers de man die zaken-methoden in Westminster invoert. De socialisten waren eerst woe dend toen de televisie bij de politiek Toen hij in 1950 jwerd betrokken. Vandaag hollen zij weer aan de macht, achter de Tories aan op het scherm. Churchill Macmillan om Macmillan heeft nu een groot adverten- een kladpapiertje, schreef daarop „Wij beloven precies te doen wat ons bevo len wordt" en de Italianen tekenden meteen. Het waren jaren die het keer punt in zijn carrière bevatten. zijn grootste, door Labour belachelijk gemaakte verkiezingsbelofte „300.000 huizen per jaar" waar te maken. Het geen hij deed, met als beloning de gro tere taken bij Defensie. Schatkist, en Buitenlandse Zaken. NA HET INEENSTORTEN van het Suez-avontuur en van Eden zelf, die tenslotte in de regeringskamer snikkend ineenzeeg terwijl Macmillan h^rn in zijn armen nam, wist Churchill wie hij bij de koningin als opvolger moest voorstel len, al was Butler officieel de conserva tieve kroonprins. De toekomst van land en partij lagen in de waagschaal. Cy prus bracht acuter problemen dan ooit, recessie dreigde uit Amerika over te slaan, en het land kwam in een ernsti ge geldelijke crisis. Drie kabinetsleden; Head, Salisbury, en Thorneycroft, tra den af, en onder de jongeren rebelleer den de briljante Boyle en Amery. La bour kreet reeds victorie. En nu, slechts enkele maanden later? Boyle en Amery zijn terug. De anderen eten uit Macs hand, en zijn politiek en persoonlijkheid werken op het land als een krachtig, langverwacht tonicum. Vicky, 's werelds scherpste spotprentte kenaar die hem steeds schilderde als „Mac The Knife" (Mac het Mes), is van de linkse Daily Mirror overgelopen naar Beaverbrooks Evening Standard, waar hij Macmillan's „wij hebben het nog nooit zo goed gehad" kan beamen en hem sedert twee weken voorstelt, zij het nog met ironie, als Super-Mac". tiebureau in Mayfair, dat verder Lyons' Ready Mix, Marshmallows, Payne'? Poppetts. en chlorophyl-tabletten pro pageert, als moderne minstrelen voor het conservatieve karretje gespannen.! Verder heeft hij 250.000 grammofoonpla ten naar kieskringen laten zenden waar op hij een propagandapraatje houdt. Vroeg of laat zal Labour hem ook hier mee wel volgen. j Langzaamaan zien zij nu pas dat achter deze boekenkast vol klassieken en geschiedenis, achter de kleurrijke vesten en Edwardiaanse snor, een krach tig, origineel stel hersens, de meest dy namische leider van West-Europa, een intellectueel zakenman met levendige belangstelling voor het heden en een op lange ervaring gebaseerde subtiele tech niek schuilen. Zij zien dat hij vanuit de chaos na Suez het politiek initiatief heeft weten op te vissen en dit ook internationaal kan. Men z/ie slechts zijn succes tegenover Dulles en Kroesjtsjet' b:j de jongste crisis in het Midden-Oos ten. Kortom, een man die de toon aan geeft voor de onmiddellijke toekomst en sedert de oorlog Britannia's beste Beste vaer is. 'jTIJN integriteit en toewijding, gebrek j aan pretenties en in toom gehou den temperament, zijn aanstekelijk optimisme en toekomstver trouw en maken hem een man die hoe beter ge kend, hoe meer geliefd wordt. Een man die van zijn werk h nuft en even als Churchill het roer stevig in han den heeft maar democratischer en niet te mannelijkis om op be wogen ogenblikken een traan te laten. FLORENCE. Fleurige kleding van met de hand geweven wollen stoffen prijkt overal in de Italiaanse etalages, nu men ook daar de sortering op de winter is gaan afstemmen. Vlotte pakjes voor in huis, televisie-ensembles en combinaties voor ski en après-ski, maakt men daar van die stoffen. In huisvlijt worden deze materialen geweven, onder* andere in de omgeving van Florence en Rome, in Napels, op Capri en op Sicilië. Honderden kleine getouwen ratelen daar in de woon kamers, waar de huisvrouwen breipennen en borduur naalden opzij hebben gelegd, omdat zelf weven voor hen een nieuwe hobby is geworden. CESARE GUIDI, een bekende Floren tijnse modeontwerper met ateliers en salons in een oud paleis, stelde voor zijn boutique een uitgebreide collectie samen van heel moderne kleding, uit handgeweven stoffen vervaardigd. Die stoffen worden in huisvlijt ge weven en uit alle delen van Italië naar Florence gestuurd, om onder leiding van deze couturier tot creaties met een moderne toets te worden verwerkt. Met die handgeweven mode reisden zijn mannequins naar New York. Zij oogst ten meer succes dan men zou verwachten en de export van deze kleding, waarbij heel aparte kleureffecten worden bereikt, is reeds groot naar Amerika. Ook iets voor de Nederlandse vrouw dachten wij,- toen wij in de boutique van Guidi rondkeken. voorbeeld Voor het zelf weven is in ons land de belangstelling immers sterk toegenomen. Kleinigheden voor het interieur maakt men vooral op handweeftoestellen, die men reeds in menige Nederlandse woning aantreft. Die weefapparaten zijn ook in met zo kostbare uitvoe ring hier in de winkels voorhanden. Het beoefenen van dit handwerk hoeft dus geen dure hobby te zijn. Naarmate men meer routine krijgt, durft men het meest al ook aan de stoffen voor kleding te gaan weven. Die worden in ons land echter doorgaans verwerkt op een nogal traditionele manier. Dat dit ook anders kan laten de modeontwerpers in Italië zien. Handige pantalons voor in huis maakt men daar van die kleurige in handwerk vervaardigde stoffen, wijde rokken en zelfs jurken en mantels, die reeds zijn doorge drongen tot in de etalages van Fifth Avenue. Waarom ook niet, die handgeweven stoffen kan men immers even fraai verwerken als andere materialen. Dat ziet u wel op de foto's, Nederlandse weefsters: iiiiimimiiimiiiiiiiiiiiiiiniiiHiiir JEUGD EN MODE staan tegen woordig op goede voet met elkaar. De mode is jeugdiger ge worden en kwam daardoor dichter bij de jongeren, wat het ijs voor al heeft gebroken. Hetgeen de jeugd graag draagt is bovendien thans herhaaldelijk een belangrij ke inspiratie voor degenen, die de mode maken. Truitjes, vestjes en rokken zijn daarom erg gewild, naast handige, echt warme jasjes als het koud is en regenmantels waar men wat aan heeft. Die kleding moet er echter ook aardig uitzien en het is beslist niet zo, dat de mode er niets mee te maken heeft. Integendeel, de voorkeur wisselt steeds sneller en net als in Ame rika komt het herhaaldelijk 'voor, dat alle teenagers in ons land plot seling wild zijn op een bepaald soort kledingstuk of een bepaald model. Een sweater met een V-hals is nu bijvoorbeeld het mode-item on der de jongeren en zo'n sweater draagt men dan op een aansluitend De Parijse vrouwelijke middelbare schooljeugd gaf aan drie modellen voor het komende voorjaar de voorkeur: 1. De vrij vierkante mantel. 2. Een pakje uit de Maggy Rouff-confectie-afdeling en 3. Een twee-delige jurk: een jasje met een vierbaans rok van Pierre Billet. EVENZO onttrok Macmillan zich in 1936 al aan de partijdiscipline toen Eden voorstelde de sancties tegen Ita lië op te heffen. Eden zelf, vergezeld door Duff Cooper, verliet de regering pas twee jaar later. Ook was Macmil lan reeds lang een ..Butleriet" voor Butler zelf met zijn liberaliserende plannen kivam. Samen speelden zij na de verkiezingsnederlaag van 1945 de grootste rol in de partijhervorming met' het Industrial Charter, dat neerkwam op een belofte, nooit tot de vooroorlog se politiek van laisser faire terug te keren. Later, als Schatkistbewaarder, bleek hij van groter allure dan Butler, en zelfs dan Cripps, door zijn origine le. doortastende vernieuwingsplannen. Macmillan is een vastberaden man met-een-missie. met in tegenstelling tot de vaak opvliegende, wat onzekere Eden, een ontspannen kalmte die hem op ogenblikken van grote crisis vaak na een snel besluit er een paar dagen tussenuit laat trekken om te gaan ja gen, iets dat allerminst kan worden vergeleken met Eisenhowers golf. Een sleutel hiertoe kan men vinden in zijn van jongsaf diepgaande belang stelling voor de geschiedenis en de klas sieken, die hij met Churchill gemeen heeft, hem alle gebeuren in groter perspectief doet zien en hem zijn gro te kalmte doet behouden temidden van elders hysterisch ontvangen wereld nieuws. DIT IS altijd zo met hem geweest. Toen hij tijdens de eerste wereldoorlog j eens na negen uur zoeken zwaarge wond in niemandsland werd aangetrof fen lag hij daar kalm een zakuitgave n iiiiii iiitiii Ui until :ii mi mi ui ui ui of geplooid rokje. Een kort rokje wel te verstaan/ want de mode van de kortere rok ken slaat in ons lanc in geen en kele groep o aan als onder de jongeren. Is de rok wijd dan dient die bol uit te staan met behulp van een petticoat, waarin dikwijls on deraan nog een plastic ring is aan gebracht. Onze jongeren wandelen ook be slist niet allemaal meer op mak kelijke schoenen met lage hakken rond. In de winkels verkoopt men tegenwoordig juist aan de teen agers veel kokette spitse schoentjes met hoge dunne hakjes. Die draagt men niet alleen wanneer men uit gaat. maar elke dag. Bi; een rok met kort suède jasje bijvoorbeeld. Ook fle Nederlandse jeugd wordt steeds vernuftiger in met kleinig heden die niet zoveel kosten, een bepaalde tendens van Je mode na te bon*-?n. Windjacks worden bijvoorbeeld tegenwoordig door de jongedames veel vrij lang gedragen en daar komt dan een kort rokje precies even onderuit. Zo boo'' t men, onbewust wellicht het silhouet na, dat voor de ko mende mode heel actueel belooft +e worden. Givenchy heeft het dit seizoen voor het eerst geïntrodu ceerd. In P. „o dragen alle jonge meisjes liu van dié geestige wol len mutsen, die op de moderne bonthoeden lijken. Hier wapperen de haren nog vrij in de wind. In .de tij 3 van de koude oren wordt het animo "oor dergelijke handi ge mutsen, die tevens heel modern zijn st ook hier wel groter. Enige Franse fabrikanten van kleding voor jongeren lieten de Parijse vrouwelijke middelbare schooljeugd uit hun nieuwe collec ties een keuze maken. De drie mo dellen, reeds voor het voorjaar be stemd, die deze jonge Parisiennes hebben itverkoren, ziet u hier. Als mantel vonden zij het mo del met een vrij vierkante lijn, dat hier is afgebeeld, het best ge- t slaagd. Bij de pakjes behaalde het ontwerp van de Maggy Roufs confectie afdeling de meeste stem men. Bij de jurken was men in tweedelige combinaties het meest geïnteresseerd. Het jasje met dc vierbaans rok, door Pierre Billet rvaardi was daarbij het uit verkoren ontwerp van de teen agers. Hoe denken onze Nederland se jongeren er ©ver7 STICHTING VAN DE ARBEID Geen overeenstemming Van onze Haagse redactie DEN HAAG, De Stichting van de i I arbeid is het niet eens kunnen worden over de vraag of de grens van de loon-! compensatie voor de A.O.W. verhoogd moet wordén van 6900 gulden tot 7450 gulden. De Stichting zal bij het College I van rijksbemiddelaars nu twee verschil lende adviezen uitbrengen. De compensatie voor de A.O.W.-I premie geldt thans voor inkomens tot j i 6900 gulden. Met ingang van volgend I jaar wordt de premieplichtige grens ver hoogd tot 7450 gulden. De vraag was nu of de hogere premie die werknemers met een inkomen van meer dan 6900 gul den moeten betalen ook gecompenserd moet worden. De werknemers in de Stichting meenden van wel, dc werk gevers meenden van niet. FOTO BOVEN Van handgeweven stof is deze kleurige corsaire voor in huis of après-ski vervaardigd. FOTO LINKS Ook dit ensemble werd van hand geweven stof gemaakt. Een voor beeld van Guidi voor de Nederlandse weefsters! FOTO GEHEEL RECHTS Handgeweven ensemble met ton rok en bloese, van Adria in Rome. Eigen nieuwsdienst GRONINGEN. In Groningen zal een .studentenerewacht worden opge richt. Ze zal een voortzetting zijn van de flankeurscompagnie van de universiteit te Groningen, die is opgetreden bij de- tiendaagse veldtocht in 1831. De uniform zal op de oude flankeursdracht zijn ge baseerd. De minister van oorlog heeft zijn stemming tot oprichting verleend,

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 5