K
Stoffen uit huisvlijtook voor
moderne kleding r
I PARIJSE BAKVISSEN KOZEN I
MANAGERS DISEASE - vaak
foute interpretatie
Maandag 1 december 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 5
Britse
Bestevaer
man van
kontrasten
EFFICIËNT
CONSERVATIEF
REBEL
Wilhelmshaven oliehaven
premier Harold
Macmillan,die een
pijlsnelle opgang
heeft gemaakt,*.»
OPTIMIST
TE GELEERD
GROTE ALLURE
OPVOLGER
ONVERSTOORBAAR
loonconipensatie AOW
Ook in Groningen een
sludentenerewachl
Het wondAiacmiIIan
in het
alme. koele overdenking lost alle
problemen op'". Dit staat op een
stukje karton buiten de regerings
kamer van No. 10 Downing Street
krachtige, wat intellectueel hand
schrift van Harold Macmillan. Hij hing het
er zelf op, enkele dagen nadat hij zijn vrouw
had gevraagd: „Kunnen we vanmiddag om
één uur eten Ik moet bij de koningin komen",
haar op die manier vertellend dat hij en
niet zoals door bijna iedereen
voorspeld Butler Eden als
premier zou opvolgen.
Beide uitingen zijn typerend
voor deze man, die de afgelopen
maanden vanuit de obscuriteit te
voorschijn is gestapt als werke
lijke leider van partij, parlement,
en in zekere zin zelfs van de
oppositie, die zich nu het door
zijn uiterlijk gewekt waas van de
ogen wist en in hem een misschien
formidabeler tegenstander ziet
dan vroeger in Churchill.
Maar verscheidene uitingen
zijn typerend, want Macmillan is
een man die tal van kontrasten in
zich verenigt. Zijn grootvader was
een verarmde Schotse keuterboer,
maar Harolds vader stichtte En-
gelands bekendste uitgeverij en
werd rijk, zodat hij zijn zoon naar
Eton kon zenden.
van Homerus te lezen. Hij had alleen
even gepauzeerd om 2ich tijdens een
Duitse tegenaanval dood te houden.
Toen hij tijdens de Griekse burgeroor
log gezant in Athene was en zijn am
bassade werd belaagd, las hij rustig
Millmans monumentale werk over de
Grieks-Orthodoxe Kerk terwijl kogels
door zijn kamer vlogen. En toen over
Edens opvolging werd beslist en de
regeringswijk Westminster in rep en
roer was, zat hij geheel op te gaan in
een van Trollope's politieke romans.
Dagelijks voor het naar bed gaan leest
hij nog een uur: Macauly en Mere
dith, Dickens en Kipling. Vandaar dat
Macmillan nu „de onverstoorbare pre
mier" wordt genoemd.
Macmillan is niet als Churchill (over
wie hij nog steeds spreekt als ,,de eer
ste minister") essentieel een Lagerhuis
man, geen strijdros dat daar verge
noegd de kruitdamp opsnuift. Hij voelt
zich niet thuis in de oppositie en
schuwt vruchteloos gedebatteer, hoe
goed en levendig het gehalte mag zijn.
Maar wel weet hij van het verkiezings
podium vernietigende replieken te leve
ren.
DE TWINTIG JAAR in de poütieke
is die Engeland in
generaties heeft
gehad. Als hij
's avonds pijp en
Harold wist echter een van de zeld
zame plaatsen te krijgen als beursstu
dent, en ging toen op dezelfde voet ver
der naar het Oxford college Balliol. Van
daar een officiersschap in de Grenadier
Guards, vleugeladjudant van de GG
van Canada, de Hertog van Devonshi-hoek nrinwmV is
re, en een huwelijk met diens dochter. X?£l pa
pier meer dat zijn
aandaoht vraagt.
Hij weet bovendien
goed zijn zaak te
delegeren over vele
ministeriële schrijf
tafels, beoordeelt
de binnenkomende
memoranda (die
evenals bij Chur-
thill niet meer dan
een pagina mogen
wildernis hebben eveneens hun stem
pel op hem gedrukt, want hij bleef
voor zijn uitgeverij werken. Vandaar dat
hij de zakelijkste, efficiëntste premier
E
EN KLASSIEKER achtergrond voor
kan men zich moeilijk indenken. Bo
vendien was de jonge Macmillan,
steeds zwierig-Edwardiaans gekleed,
met een militante snor boven kleurrij
ke dandy-vesten, met zijn elegante ge
baren en galanterie, zeer in trek bij de
grote conservatieve gastvrouwen.
Groot was dan ook de schok voor de
partijleiding toen Macmillan, jong en
eerst nog zo verlegen dat hij vaak in
een rede bleef steken, een rebel bleek,
waarbij vergeleken Labour's Bevan la
ter bijna een heilig boontje was. Hij
was een Kelt die zei wat hij dacht, die
de zelfgenoegzaamheid van de Ramsay
MacDonald-, Baldwin-. en Chamber-
lainregeringen hekelde met scherpe iro
nie en vaak wrede geestigheden. Boven
al echter, een ernstige jongeman die
met brandend hart een oplossing pro
beerde tevinden voor de grote werk
loosheid dien toen heerste.
Tijdens de tweejarige tussenregering
van Labours eerste ministerie was
Macmillan ook zijn zetel kwijt. Maar
hij trok doorlopend langs de lege
scheepswerven van zijn kieskring,
Stockton-on-Tees, en sprak daar op de
ene na de andere vergadering van
werklozen, voor wie het uitjouwen
van een Tory hel enig overgebleven
vermaak was. Bittere uitroepen uit hon
gerige kelen kreeg hij naar het hoofd.
Hij werd bespuwd en gestenigd, maar
sprak door met een vuur dat ten slot
te oversloeg en de mannen en vrouwen
van Stockton, voor veertig procent
werkloos, deze onorthodoxe conservatief!
deed terugkiezen.
PANDER de z.g. „managers disease"
verstaat men de overbelasting
van hart en bloedvaten, die bij
mensen in verantwoordelijke posi
ties zou optreden door de buitenge
wone spanningen van hun beroep.
Er zouden bij hen meer hartkwa
len, hoge bloeddruk en aderverkal
king voorkomen dan bij mensen in
ondergeschikte functies.
Nu wordt men op dit gebied licht
het slachtoffer van bestaande vooroor
delen: Iedere zakenman, die aan een
hartaanval sterft, is dan een slacht
offer van managers disease; iedere
arbeider, die hetzelfde lot treft, is
eenvoudig ..versleten". In feite staat
over de invloed van het beroep op de
genoemde ziekte, nog niet zo heel
veel vast.
rustige'
IS iet altijd
Dat nerveuze spanning niet per se
altijd nadelig is, bewijst de volgende
proef: Ratten van dezelfde leeftijd en
afkomstig uit de dezelfde stam wer
den in twee groepen gesplitst. Een
groep werd gehuisvest onder een
spoorwegviaduct, waar dag en nacht
treinen overheen denderden; de ande
re groep kreeg een rustig plekje waar
ze een idyllisch leven leidde. Zoals te
verwachten viel, was na verloop van
j WILHELMSHAVEN (Reuter)
j De nieuwe oliehaven, van Wilhelms-
haven, die later door een pijpleiding
I met het Ruhrgebied zal worden ver
bonden, is zaterdag in gebruik geno-
1 men toen er twee tankers meerden
met olie uit Venezuela. Nog voor het
einde van dit jaar worden er nog
eens vijftien grote tankers verwacht.
De oliehaven is aangelegd om Wil-
helmshaven in staat te stellen, te con-
tijd de eerste groep veel beweeglij- curreren met Rotterdam. De pijplei-
ker en nerveuzer dan de andere, ding naar het Ruhrgebied zal 3V0 km
Maar verrassend was. dat deze nerveu- }an,g worden. Voorlopig wordt de olie
ze dieren ook langer leefden dan de in wi]heims,haven nog in tanks opge
slagen. Zodra de buizen zijn gelegd,
MERIKAANSE onderzoekers heb-j ^ordt ziJ naar het Ruhrgebied ge-
ben nu de managers disease aan pompt,
een onderzoek onderworpen. In een
bepaald bedrijf verdeelden zij de be- j
zetting in leidinggevend personeel
en mensen, die minder verantwoorde
lijk werk verrichtten. Beide groepen
werden gedurende vijf jaar regelma
tig onderzocht op afwijkingen van
hart en bloedvaten. En wat bleek?
Bij beide groepen kwam hoge bloed
druk en hartziekten ongeveer evenveel
voor, terwijl aderverkalking zelfs
duidelijk minder was bij het hogere
personeel.
Dit is dus in duidelijke tegenspraak
met de opvatting, dat een zware ver
antwoordelijkheid ten koste gaat van
hart en bloedvaten. Het tegendeel
schijnt eerder waar te zijn.
AB
NU MAG aan een enkel
niet te veel waarde
onderzoek
toegekend
worden. Het zou zeker te ver gaan
te zeggen, dat dus ons werk geen en
kele invloed uitoefent op de bloedva
ten. Wel is duidelijk, dat de managers
ziekte niet beperkt is tot bepaalde
groepen van de bevolking.
Waarschijnlijk doet het er niet zo
veel toe wat iemand doet als wel hoè
hij het doet. Zolang iemand zijn werk
aankan en er plezier in heeft, zal het
hem niet schaden, al vergt het al zijn
krachten. De leiders van het Ameri
kaanse onderzoek wijzen ook op het
nut van een hobby naast het eigen
lijke werk.
Wie echter voortdurend meer van
zichzelf eist dan hij geven kan zich
zelf uitput en „op zijn zenuwen leeft"
moet naar ons gevoelen daarvan op
den duur schade ondervinden.
Maar zelfs dat is feitelijk een voor
oordeel, dat nog bewezen moet wor
den.
DOOR RITA BEUKMAN
48 clausules die Whi-; Bevan noemt hem zelfs ..Macwonder'
tehall en Washington!Betere reclame is nauwelijks denkbaai
voorstelden, nam hij De enige twee punten van kritiek di
beslaan) met enkele snelle aantekeningen kwam koos
en laat de verdere beantwoording aan an
deren over.
De politieke problemen behandelt hij
als zakenman, geleid door een idealis
me dat meer economisch, financieel en
sociaal gericht is dan politiek. Dit bleek
ook op Buitenlandse Zaken en uit zijn
streven naar grotere onderlinge econo
mische afhankelijkheid met het vaste
land. Politiek even overtuigend als per
soonlijk is hij DE man die land. par
tij, gemenebest, en allianties aaneen
kan houden.
Hij blijft expansionistisch gestemd.
De inmiddels ingetrokken scherpe kre
dietbeperkingen van een jaar geleden
stuitten hem tegen de borst, maar zo
als hij onlangs de kritiek van een La-
bourlid beantwoordde dat hem verweel
nu op de rem te trappen, dan weer op
de gaspedaal: „Zo moet je nu eenmaal
autorijden". Hij is ervan overtuigd dat
„de deflatie van tussen beide wereld
oorlogen niet zal terugkeren. Ik heb er
genoeg van gezien en herinner mij er
genoeg van om dat nooit toe te staan.
Ik ben een geboren expansionist".
T\ TACMILLAN is ook een geboren, maar
1V1 verantwoord, optimist. Zijn vast
vertrouwen in de toekomst werkt aan
stekelijk, niet alleen op de regering,
maar ook op de industrie en de bevol
king, die volgens hem genoeg heeft van
^IJN EIGEN PARTIJ zat echter danig -het verouderde Labour en nog 20 jaar
met hem in de maag, want zijn libe
rale voorstellen waren iets ongehoords
in de clubs van St. James', en de don
derende toejuichingen op zijn redevoe
ringen in het Lagerhuis kwamen gro
tendeels van de oppositie. Hij was zijn
bazen veel te geleerd, toonde zich in
tellectueel hun meerdere, en in de 22
jaar die hij onder eigen regeringen La
gerhuislid was, tot 1940, werd hem dan
ook nooit een functie aangeboden.
Om kort te gaan, Macmillan was zijn
soortgenoten ver vooruit, en nu pas be
ginnen zij hem bij te benen. Twee we
ken geleden besloot de regering voor
de volgende verkiezingen plannen te
aanvaarden voor een zoveel mogelijk uit
smeren van het aantal industriële aan
delen over de bevolking. Het is de uit
voering van de slagzin uit Edens laat
ste ambtsjaren: ..Een bezittende demo
cratie". Het is echter al drie decennia
geleden dat Macmillan dit idee toen
voor een conservatief nog ketterij te
boek stelde en uitwerkte in zijn The
Middle Way, nadat hij in zijn uitgeve
rij in nauw contact was gekomen met
moderne economen als Keynes en Co-
Ie. terwijl zijn politieke meesters nog
zwoeren bij Adam Smith.
Tory zal blijven kiezen. Vandaar dat
hij ook geen haast heeft en kalm zijn
plannen uitwerkt. Ondanks alle geruch
ten heeft hij de datum voor de volgen
de verkiezingen nog niet vastgesteld.
Evenals Churchill heeft hij een Ame
rikaanse moeder. Hij leest alle ochtend
bladen en 's nachts binnengekomen
stukken snel in bed door, en hij heeft
(ook evenals Churchill) groot vertrou
wen in de toekomst van het Gemene
best, maar, samen met Europa.
De onafhankelijke, onorthodoxe, bril
jante plannenmaker was voor Churchill
een natuurlijke keus toen deze in 1940
aan de macht kwam. Eerst bij Bevoor
rading, waar hij onder de vliegtuigen-
verschaffende krantenmagnaat Beaver- i
brook zijn zakelijke gaven ten volle kon'
ontplooien om voldoende Hurricanes en
Spitfires de lucht in te krijgen. Toen
gevolmachtigd minister in Noord-Afrika
om de Franse fracties te verenigen ent
als gezant bii Eisenhower, waarbij hij
zich evenals later in Italië, Frankrijk,1
en Griekenland een uitstekend diplo
maat toonde. En doortastend. Toen tij
dens de onderhandelingen over vrede in
Italië niets kon worden bereikt met de
Labour, zich ineens leeg en verslag
voelend, nog weet op te brengen, zijn
dat Macmillan hen met zijn sociaal-eco
nomische plannen het gras voor de voe
ten wegmaait en dal hij zich „laat ad
verteren als een nieuw wasmiddel".
Er zit grond van waarheid in dat
laatste. Maar Macmillan is immers de
man die zaken-methoden in Westminster
invoert. De socialisten waren eerst woe
dend toen de televisie bij de politiek
Toen hij in 1950 jwerd betrokken. Vandaag hollen zij
weer aan de macht, achter de Tories aan op het scherm.
Churchill Macmillan om Macmillan heeft nu een groot adverten-
een kladpapiertje,
schreef daarop „Wij
beloven precies te
doen wat ons bevo
len wordt" en de
Italianen tekenden
meteen. Het waren
jaren die het keer
punt in zijn carrière
bevatten.
zijn grootste, door Labour belachelijk
gemaakte verkiezingsbelofte „300.000
huizen per jaar" waar te maken. Het
geen hij deed, met als beloning de gro
tere taken bij Defensie. Schatkist, en
Buitenlandse Zaken.
NA HET INEENSTORTEN van het
Suez-avontuur en van Eden zelf, die
tenslotte in de regeringskamer snikkend
ineenzeeg terwijl Macmillan h^rn in zijn
armen nam, wist Churchill wie hij bij
de koningin als opvolger moest voorstel
len, al was Butler officieel de conserva
tieve kroonprins. De toekomst van land
en partij lagen in de waagschaal. Cy
prus bracht acuter problemen dan ooit,
recessie dreigde uit Amerika over te
slaan, en het land kwam in een ernsti
ge geldelijke crisis. Drie kabinetsleden;
Head, Salisbury, en Thorneycroft, tra
den af, en onder de jongeren rebelleer
den de briljante Boyle en Amery. La
bour kreet reeds victorie.
En nu, slechts enkele maanden later?
Boyle en Amery zijn terug. De anderen
eten uit Macs hand, en zijn politiek en
persoonlijkheid werken op het land als
een krachtig, langverwacht tonicum.
Vicky, 's werelds scherpste spotprentte
kenaar die hem steeds schilderde als
„Mac The Knife" (Mac het Mes), is van
de linkse Daily Mirror overgelopen naar
Beaverbrooks Evening Standard, waar
hij Macmillan's „wij hebben het nog
nooit zo goed gehad" kan beamen en
hem sedert twee weken voorstelt, zij
het nog met ironie, als Super-Mac".
tiebureau in Mayfair, dat verder Lyons'
Ready Mix, Marshmallows, Payne'?
Poppetts. en chlorophyl-tabletten pro
pageert, als moderne minstrelen voor
het conservatieve karretje gespannen.!
Verder heeft hij 250.000 grammofoonpla
ten naar kieskringen laten zenden waar
op hij een propagandapraatje houdt.
Vroeg of laat zal Labour hem ook hier
mee wel volgen. j
Langzaamaan zien zij nu pas dat
achter deze boekenkast vol klassieken
en geschiedenis, achter de kleurrijke
vesten en Edwardiaanse snor, een krach
tig, origineel stel hersens, de meest dy
namische leider van West-Europa, een
intellectueel zakenman met levendige
belangstelling voor het heden en een op
lange ervaring gebaseerde subtiele tech
niek schuilen. Zij zien dat hij vanuit
de chaos na Suez het politiek initiatief
heeft weten op te vissen en dit ook
internationaal kan. Men z/ie slechts zijn
succes tegenover Dulles en Kroesjtsjet'
b:j de jongste crisis in het Midden-Oos
ten. Kortom, een man die de toon aan
geeft voor de onmiddellijke toekomst en
sedert de oorlog Britannia's beste Beste
vaer is.
'jTIJN integriteit en toewijding, gebrek j
aan pretenties en in toom gehou
den temperament, zijn aanstekelijk
optimisme en toekomstver trouw en
maken hem een man die hoe beter ge
kend, hoe meer geliefd wordt. Een
man die van zijn werk h nuft en even
als Churchill het roer stevig in han
den heeft maar democratischer
en niet te mannelijkis om op be
wogen ogenblikken een traan te laten.
FLORENCE. Fleurige kleding van met de hand
geweven wollen stoffen prijkt overal in de Italiaanse
etalages, nu men ook daar de sortering op de winter
is gaan afstemmen.
Vlotte pakjes voor in huis, televisie-ensembles en
combinaties voor ski en après-ski, maakt men daar van
die stoffen.
In huisvlijt worden deze materialen geweven, onder*
andere in de omgeving van Florence en Rome, in Napels,
op Capri en op Sicilië.
Honderden kleine getouwen ratelen daar in de woon
kamers, waar de huisvrouwen breipennen en borduur
naalden opzij hebben gelegd, omdat zelf weven voor
hen een nieuwe hobby is geworden.
CESARE GUIDI, een bekende Floren
tijnse modeontwerper met ateliers en
salons in een oud paleis, stelde voor
zijn boutique een uitgebreide collectie
samen van heel moderne kleding, uit
handgeweven stoffen vervaardigd.
Die stoffen worden in huisvlijt ge
weven en uit alle delen van Italië naar
Florence gestuurd, om onder leiding
van deze couturier tot creaties met een
moderne toets te worden verwerkt. Met
die handgeweven mode reisden zijn
mannequins naar New York. Zij oogst
ten meer succes dan men zou
verwachten en de export van deze kleding, waarbij heel
aparte kleureffecten worden bereikt, is reeds groot naar
Amerika.
Ook iets voor de Nederlandse vrouw dachten wij,- toen
wij in de boutique van Guidi rondkeken.
voorbeeld
Voor het zelf weven is in ons land de belangstelling
immers sterk toegenomen.
Kleinigheden voor het interieur maakt men vooral op
handweeftoestellen, die men reeds in menige Nederlandse
woning aantreft.
Die weefapparaten zijn ook in met zo kostbare uitvoe
ring hier in de winkels voorhanden. Het beoefenen van
dit handwerk hoeft dus geen dure hobby te zijn.
Naarmate men meer routine krijgt, durft men het meest
al ook aan de stoffen voor kleding te gaan weven.
Die worden in ons land echter doorgaans verwerkt op
een nogal traditionele manier. Dat dit ook anders kan
laten de modeontwerpers in Italië zien.
Handige pantalons voor in huis maakt men daar van
die kleurige in handwerk vervaardigde stoffen, wijde
rokken en zelfs jurken en mantels, die reeds zijn doorge
drongen tot in de etalages van Fifth Avenue.
Waarom ook niet, die handgeweven stoffen kan men
immers even fraai verwerken als andere materialen.
Dat ziet u wel op de foto's, Nederlandse weefsters:
iiiiimimiiimiiiiiiiiiiiiiiniiiHiiir
JEUGD
EN MODE staan tegen
woordig op goede voet met
elkaar. De mode is jeugdiger ge
worden en kwam daardoor dichter
bij de jongeren, wat het ijs voor
al heeft gebroken. Hetgeen de
jeugd graag draagt is bovendien
thans herhaaldelijk een belangrij
ke inspiratie voor degenen, die de
mode maken.
Truitjes, vestjes en rokken zijn
daarom erg gewild, naast handige,
echt warme jasjes als het koud is
en regenmantels waar men wat
aan heeft.
Die kleding moet er echter ook
aardig uitzien en het is beslist niet
zo, dat de mode er niets mee te
maken heeft.
Integendeel, de voorkeur wisselt
steeds sneller en net als in Ame
rika komt het herhaaldelijk 'voor,
dat alle teenagers in ons land plot
seling wild zijn op een bepaald
soort kledingstuk of een bepaald
model.
Een sweater met een V-hals is
nu bijvoorbeeld het mode-item on
der de jongeren en zo'n sweater
draagt men dan op een aansluitend
De Parijse vrouwelijke middelbare schooljeugd gaf aan drie modellen
voor het komende voorjaar de voorkeur: 1. De vrij vierkante mantel.
2. Een pakje uit de Maggy Rouff-confectie-afdeling en 3. Een twee-delige
jurk: een jasje met een vierbaans rok van Pierre Billet.
EVENZO onttrok Macmillan zich in
1936 al aan de partijdiscipline toen
Eden voorstelde de sancties tegen Ita
lië op te heffen. Eden zelf, vergezeld
door Duff Cooper, verliet de regering
pas twee jaar later. Ook was Macmil
lan reeds lang een ..Butleriet" voor
Butler zelf met zijn liberaliserende
plannen kivam. Samen speelden zij na
de verkiezingsnederlaag van 1945 de
grootste rol in de partijhervorming met'
het Industrial Charter, dat neerkwam
op een belofte, nooit tot de vooroorlog
se politiek van laisser faire terug te
keren. Later, als Schatkistbewaarder,
bleek hij van groter allure dan Butler,
en zelfs dan Cripps, door zijn origine
le. doortastende vernieuwingsplannen.
Macmillan is een vastberaden man
met-een-missie. met in tegenstelling tot
de vaak opvliegende, wat onzekere
Eden, een ontspannen kalmte die hem
op ogenblikken van grote crisis vaak
na een snel besluit er een paar dagen
tussenuit laat trekken om te gaan ja
gen, iets dat allerminst kan worden
vergeleken met Eisenhowers golf.
Een sleutel hiertoe kan men vinden
in zijn van jongsaf diepgaande belang
stelling voor de geschiedenis en de klas
sieken, die hij met Churchill gemeen
heeft, hem alle gebeuren in groter
perspectief doet zien en hem zijn gro
te kalmte doet behouden temidden van
elders hysterisch ontvangen wereld
nieuws.
DIT IS altijd zo met hem geweest. Toen
hij tijdens de eerste wereldoorlog j
eens na negen uur zoeken zwaarge
wond in niemandsland werd aangetrof
fen lag hij daar kalm een zakuitgave
n iiiiii iiitiii Ui until :ii mi mi ui ui ui
of geplooid rokje.
Een kort rokje wel te verstaan/
want de mode van de kortere rok
ken slaat in ons lanc in geen en
kele groep o aan als onder de
jongeren. Is de rok wijd dan dient
die bol uit te staan met behulp van
een petticoat, waarin dikwijls on
deraan nog een plastic ring is aan
gebracht.
Onze jongeren wandelen ook be
slist niet allemaal meer op mak
kelijke schoenen met lage hakken
rond. In de winkels verkoopt men
tegenwoordig juist aan de teen
agers veel kokette spitse schoentjes
met hoge dunne hakjes. Die draagt
men niet alleen wanneer men uit
gaat. maar elke dag. Bi; een rok
met kort suède jasje bijvoorbeeld.
Ook fle Nederlandse jeugd wordt
steeds vernuftiger in met kleinig
heden die niet zoveel kosten, een
bepaalde tendens van Je mode na
te bon*-?n.
Windjacks worden bijvoorbeeld
tegenwoordig door de jongedames
veel vrij lang gedragen en daar
komt dan een kort rokje precies
even onderuit.
Zo boo'' t men, onbewust wellicht
het silhouet na, dat voor de ko
mende mode heel actueel belooft
+e worden. Givenchy heeft het dit
seizoen voor het eerst geïntrodu
ceerd.
In P. „o dragen alle jonge
meisjes liu van dié geestige wol
len mutsen, die op de moderne
bonthoeden lijken. Hier wapperen
de haren nog vrij in de wind. In
.de tij 3 van de koude oren wordt
het animo "oor dergelijke handi
ge mutsen, die tevens heel modern
zijn st ook hier wel groter.
Enige Franse fabrikanten van
kleding voor jongeren lieten de
Parijse vrouwelijke middelbare
schooljeugd uit hun nieuwe collec
ties een keuze maken. De drie mo
dellen, reeds voor het voorjaar be
stemd, die deze jonge Parisiennes
hebben itverkoren, ziet u hier.
Als mantel vonden zij het mo
del met een vrij vierkante lijn, dat
hier is afgebeeld, het best ge- t
slaagd. Bij de pakjes behaalde
het ontwerp van de Maggy Roufs
confectie afdeling de meeste stem
men. Bij de jurken was men in
tweedelige combinaties het meest
geïnteresseerd. Het jasje met dc
vierbaans rok, door Pierre Billet
rvaardi was daarbij het uit
verkoren ontwerp van de teen
agers. Hoe denken onze Nederland
se jongeren er ©ver7
STICHTING VAN DE ARBEID
Geen overeenstemming
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG, De Stichting van de i
I arbeid is het niet eens kunnen worden
over de vraag of de grens van de loon-!
compensatie voor de A.O.W. verhoogd
moet wordén van 6900 gulden tot 7450
gulden. De Stichting zal bij het College I
van rijksbemiddelaars nu twee verschil
lende adviezen uitbrengen.
De compensatie voor de A.O.W.-I
premie geldt thans voor inkomens tot j
i 6900 gulden. Met ingang van volgend
I jaar wordt de premieplichtige grens ver
hoogd tot 7450 gulden. De vraag was nu
of de hogere premie die werknemers
met een inkomen van meer dan 6900 gul
den moeten betalen ook gecompenserd
moet worden. De werknemers in de
Stichting meenden van wel, dc werk
gevers meenden van niet.
FOTO BOVEN
Van handgeweven stof is deze
kleurige corsaire voor in huis of
après-ski vervaardigd.
FOTO LINKS
Ook dit ensemble werd van hand
geweven stof gemaakt. Een voor
beeld van Guidi voor de Nederlandse
weefsters!
FOTO GEHEEL RECHTS
Handgeweven ensemble met ton
rok en bloese, van Adria in Rome.
Eigen nieuwsdienst
GRONINGEN. In Groningen zal
een .studentenerewacht worden opge
richt.
Ze zal een voortzetting zijn van de
flankeurscompagnie van de universiteit
te Groningen, die is opgetreden bij de-
tiendaagse veldtocht in 1831. De uniform
zal op de oude flankeursdracht zijn ge
baseerd.
De minister van oorlog heeft zijn
stemming tot oprichting verleend,