Een dag vol Nederlanders midden in New York C ETA FLEX 'KT lijmt kond alle hont! MUSICUS IN HONGERSTAKING OM PENSIOENUITKERING DE NATUUR Oud-strijders uit hele wereld vergaderen in Den Haag Pelsie Felle Ping o Tngar ■-* _L fg-'-vUS»: Kruiden kra cht! KAPPIE en de zeeplantage Met 12 jaar achter het stuur. - Dage lijks twee uur iu file. - Brood in atomen. - Ruren- hezoek per auto. Gen. jhr. Röell overleden DAG-PI 'ZZE1 Pensionering predikanten in en om uw huis Ds. G. Smit overleden BonSai Ds. van Binsbergen overleden r-zr^Ff-1 SNit Uit de kerken Dinsdag 18 november 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 TEW YORK. Yloe van het lopen tussen al die mensen, al die hoge huizen, al die auto's, al die M I rook in je gezicht blazende lieden waarmee ik knie-aan-knic in de koffie-bars zit en al die over =1 J' je voeten wandelende figuren die deuren in je gezicht laten vallen in deze ontstellend grote HU stad stap ik ineens die oase binnen. Die oase van rust, van Nederlandse degelijkheid en gezelligheid, HU gelegen aan Rockefeller Plaza nummer 10. De Nederlandse Club, waarvan een paar honderd van de IÜ 11.000 in groot New York wonende Nederlanders lid zijn. Delftsblauwe tegeltjes in de schouw, een U koperen pot op de grond en brede, leren stoelen. Maar de gesprekken zijn Amerikaans, liéél lg Amerikaans zelfs. „Ik woon in New Jersey, Elke ochtend, als ik naar kantoor ga, rijd ik eerst zeven minuten met de auto naar het station; dan zit ik 55 minuten in Vie trein, steek vervolgens met de pont de Hudson River over en loop dan nog vjjf minuten; dan ben ik er". Het is de beer F. W. Rypperda Wierdsma, vie hoofdvertegenwoordiger van de Hol- land-Amerika-Lijn in Amerika, die me dit zegt. Ik dacht. Vlat dit nogal een Amerikaanse uitspraak was, zo op het eerste gezicht. Ongenadige boetes Jhr. M. J. van Asch van Wijck, de manager van de Club, heeft me gast vrijheid verleend. Na een gesprek met de heer De Leeuw. Het is eigenlijk al leen maar Nederlands, dat ik deze dag in New York spreek. In de ochtend wandel ik binnen bij het Nederlandse consulaat-generaal en druk er de hand van Mr. J. de Leeuw. Hij is onze consul daar, sinds een kleine vier maanden en hij is ook een van de Nederlandse diplomaten die door de heer Soekarno Indonesië uit werden gewezen. ..Ongenadige boetes krijg je hier voor verkeerd parkeren", zegt de heer De Leeuw, als we over auto's komen pra len. „Vijf en twintig dollar, dat is heel gewoon. De volgende keer laat je dan wel uit je ihoofd je wagen op een ver boden plek te zetten. En die nieuwe auto's, de types-1959, die zijn nog gro ter dan de huidige Amerikaanse wa gens. Men overweegt nu om de par- keergelden met 30 tot 40 procent in New York te verhogen". ,.U moet eens twee verdiepingen la ger binnenlopen, bij de heer Van Asch van Wijck", zegt mr. De Leeuw. „Daar huist de Nederlandse Club". Technici streepje voor Zo ben ik er gekomen en ik tref het. Er is een diner die avohd, en ik loop er landgenoten van naam zo in de armen. Daar is Albert Balink, de hoofd redacteur van Knickerbocker, Max Tak van de radiopraatjes, mr. C. W. A. Schürmann, onze gedelegeerde bij de Verenigde Naties en ook de heer Ryp perda Wierdsma. Sinds 1927 en dat is ruim 30 jaar woont hij in New York en de heer Wierdsma weet waar hij het over heeft wanneer hij zegt: ,,Een Amerikaanse firma neemt bijna nooit ieman'd aan zonder hem ge zien te hebben. Voor een Nederlands emigrant is het dan ook niet zo gemak kelijk hier werk te vinden, terwijl hij nog in Nederland is. Mensen die tech nisch onderlegd zijn, 'die Engels spreken en schrijven, die staan er nog het beste voor. En, eenmaal hier, zal men bereid moeten zijn eventueel op de onderste sport van de ladder te beginnen. Nog iets: ieman'd die iets over atomen, in de breedste zin weet, heeft hier zijn toekomst!" Niet op eigen risico Eenzelfde geluid hoor ik van de heer L. M. Reuvers, die nu acht jaar in New York verblijft en er o.a. voorzitter van de Nederlandse Kamer van Koop handel is. „Ik acht het uitermate gevaarlijk al3 je naar Amerika gaat op eigen risico met de gedachte, hier een baan in de handel of de scheepvaart te vinden", zegt me deze expert op financieel en economisch gebied. „Naar technici, vooral die met een academische oplei ding, is hier wel vraag. En boerenzoons, die in Nederland geen plaats meer vin den om zich een bestaan op te bouwen, hebben zich al met tientallen én met succes achter Los Angeles gevestigd, zodat daar eeii hele Nederlandse boe- rennederzetting té ontstaan." Sport werd transport Wist u dat je in Texas al chauffeurs van twaalf jaar achter het stuur van een grote Ford of Chevrolet kon aantreffen? Ik hoorde het van de heer D. J. Koele- man, de vice-president en general-ma nager van de K.L.M. voor de Verenigde Staten. „Tja, als je in Texas kunt aantonen, dat een auto het enige beschikbare ver voermiddel is om je school te bereiken, dan kun je een rijbewys aanvragen. En er zjjn hopen kinderen, die van die mo gelijkheid gebruik maken. Los An geles kent u niet? De stad is net een langgerekte worst; hier en VIaar 140 kilometer breed. De meisjes, die daar in het kantoor van de K.L.M. de reser veringen noteren, komen allemaal per auto. Anders zou het ondoenlijk zyn om van huis naar kantoor te reizen.", ver telt de heer Koeleman. De bezoeker van New York, die niet over de auto's daar praat, zou net zo abnormaal doen als de bekijker van Nederland, die niets zegt over onze fietsen. Auto's dus. „In Europa is autorijden een sport, in Amerika is het trans port", zegt de heer Koeleman. ,,In Ne derland vinden we fietsen leuk tot we een jaar of veertien zijn; dan is er niets meer aan om tegen de wind in te trap pen, maar men doet het toch. Wel, op die manier stapt de Amerikaan in zijn auto". STOP is ook: stop De heer Koeleman woont in West chester, dat is één uur rijden van New York, gedeeltelijk op een zes-baans autoweg (in beide richtingen!). Nergens harder dan 40 mijl (64 km). Harder zou ook niet kunnen vanwege de hoeveel heid verkeer „en het rijden in zo'n lange file wordt enorm vervelend". ,,In Westchester zijn alleen maar straten; niet één stoep. Lopen doe je er niet, zelfs niet naar de buren een stukje verder in de straat om op vi site te gaan. Als er iemand loopt, blijft iedereen direct met zijn wagen staan en vraagt: Kan ik je helpen, heb je panne?" De heer Koeleman vindt het auto rijden in Amerika veel vervelender dan in Nederland, ,,maar thuis <-en dat is dan weer in Nederland) verwpnder ik me elke keer weer over de ongedisci plineerdheid. Als er in Amerika ergens STOP staat al is er geen mens te zien dan stóp je. Tussen Amsterdam en Venlo, om maar eens iets te noe men; is dat wel anders". Teveel tevoren Ja, het is natuurlijk prettig als je weet, dat iedereen zonder uitzondering stopt als er STOP staat. Dat lijkt me niet anders dan noodzakelijk. Maar je weet daar tevéél tevoren in New York. Want nu ai weet ik, dat morgenoch tend weer al die tienduizenden, die in een drugstore of eoffeebar hun ontbijt zitten te nuttigen, met een glas sinaas appelsap beginnen. En daarna een kop koffie krijgen, waarbij de koffie half in de kop en 'half op het schoteltje te vinden is. En zich vervolgens met hor den tegelijk naar de overkant van ,de zoveelste straat storten wanneer het licht op groen staat. Om ten slotte via de zeventiende lift in een gebouw naar de 32-ste veruieping te racen. En terwijl elke dag alleen al naar Washington tachtig vliegtuigen vanuit New York vertrekken en 160.000 men sen per etma iets in het Rockefeller Center te zoeken hebben, ligt daar die oase van rust, dat punt van samen komst om even uit te blazen, te midden van het lawaai dat elf miljoen mensen maken: De Nederlandse Club in New York. DEN HAAG (ANP). Op bijna 85- jarige leeftijd is zaterdagavond in Den Haag overleden generaal titulair b.d. jhr. W. Röell, die van 1932 tot 1937 commandant van het veldleger is ge weest. Hij was die jaren ook comman dant van de vesting Holland en gouver neur der koninklijke residentie. Jhr. Röell werd op 20 november 1873 te Haarlem geboren. Hij is zijn mili taire loopbaan begonnen met een artil leriecursus te Delft. Op 4 oktober 1895 werd hij benoemd tot tweede luitenant. In 1932 bereikte hij zijn eindrang: lui tenant-generaal. Na de oorlog, die generaal Röell in Duitse gevangenschap heeft doorge bracht, is hij nog opgetreden als voor zitter van de adviescommissie voor mi litaire zuivering. Op 30 april 1954 heeft hij als generaal titulair b.d. afscheid ge nomen van het militaire leven. Advertentie F. W. RYPPERDA WIERDSMA auto, trein, pont D. J. KOELEMAN lopen doe je niet No. 30 Omschrijving Horizontaal: 1. leiden; 2. eier- gerecht, godin v. h. onheil; 3. de lucht ver versen, insekt: 4. afscheiding; 5 liefdegod, over, voegwoord; 6. schone jongeling (myth.); 7. klein roofdier, grond rondom het huis; 8. handelen, woonplaats v Abra ham. water in Utrecht: 9 daar. een zuur op metalen plaat laten inbijten, Chin, munt en maat. Ver ticaal: 1. opsieren, lofdicht; 2. betiteling v.e. keizer: 3. mann. dier, draagwijdte; 4. Grieks epos, munt: 5 schuine kant. smetstof: 6 vulkaan, zijrivier v. d. Rhone; 7. mann. dier, bergplaats, snelle loop: 8. koker, mankement; 9. tel woord. half Eigen nieuwsdienst HAARLEM. Sinds zondag eet de vijftigjarige musicus R. A. Bot- tinga uit de IJsselstraat in Haar lem geen vast voedsel meer. Hij drinkt alleen koffie, thee en melk en slikt nauwgezet zijn medicijnen die hem vanwege zijn neurotische aan doeningen door de dokter zijn voor geschreven. Hij is in hongerstaking omdat hij recht meent te hebben op een uitke ring van de Buitengewone pensioen raad in Den Haag. Dat recht ontleent hij naar zijn zeggen aan het feit dat de stichting 1940—1945 enige jaren ge leden de Pensioenraad heeft opge dragen voor die uitkering zorg te dra gen. Tot nog toe heeft de heer Bottinga geen cent gehad want de Pensioenraad 1 2 3 4 5 7 <p 9 2 3 4 s 6 Oplossing san de vorige puzzel Horizontaal; 1 armoede; 8 aar: 9. eng; 11. el; 13. les; 15 ir; 16. roos. 18- eega, 20. ego, 21. ons, 22. rho. 24 fon, 26. eb. 2S. ampel, 30. neen, 32. Eris. 34. order, 35. ei. Verticaal: 2. ra, 3. mals, 4. ore, 5. de, 6. enig, 7. vereren, 10. graan, 12. log, 14. sen, 17. oor, 19. ester, 21. oom, 23. hand, 25. olie, 27. beo, 29. per, 31. er, 33. si. 's-GRAVENHAGE. De Tweede Kamer heeft in haar voorlopig ver slag over de begroting van financiën de vraag gesteld, of spoedig een rege ling valt te verwachten voor rijkk- cmeritaatspensioenen, in verband met de zorgelijke financiële positie vari emeriti-predikanten. Minister Hofstra heeft nu in zijn memorie van antwoord verklaard, 'oor deze kwestie aandacht te hebben. Hij wil echter de bestaande regeling niet wijzigen, voordat de staatscom missie voor de zaken van de eredien sten een rapport heeft uitgebracht. De kortgeleden benoemde nieuwe voor zitter zal er naar streven dit rapport zo veel mogelijk te bespoedigen. Bjj de scheepswerf en machinefabriek Welgelegen te Harlingen is gisteren voor een groot gedeelte van het personeel 170 man een verkorte werkweek van 34 uur ingegaan. famarix pleegt men ook wel de zoul- struik te noemen; het was een van de weinige bomen of heesters die de over stromingsramp heeft overleefd. Deze struik is bij voorkeur geschikt om langs de zeekant gepoot te worden. In Zand- voort en omgeving waar men moeilijkhe den ondervindt door het door de wind aangevoerde zout zal men met deze struik wel succes bereiken. In het zuiden van Europa hebben we ze wel met de voet in het zeer zoute water zien staan en ze groeiden er prima en bloeiden er rijk. 's-GRAVENHAGE. In Haarlem is op de leeftijd' van bijna 75 jaar over leden ds. G. Smit, oud-zendingspredi kant. Ds. Smit werkte van 19061931 in De- li. op Sangir en in de Minahassa. In de Minahassa heeft hij onder moeilijke omstandigheden ervoor gezorgd dat de 200 zendingsscholen konden worden overgedragen aan de Minahassaanse kerk. Kinderen kunnen soms bleek en nerveus zijn, vooral als ze op school gaan. Dan hebben ze meer dan ooit iets versterkends nodig. Geef hun daarom Ron Sa na opgelost in melk. Het is een heerlijke, krachtige drank, vitaminenrijk, eiwit- en ijzerhoudend Voor olie schoolgaandkinderen Bij apothekers en drogisten H ACO N.V. MustrieM Eigen nieuwsdienst DEN HAAG. Van 1940 tot 1945 hebben ongeveer 250.000 Nederlandse burgers en militairen het leven ver loren. Dank zij de gezamenlijke in spanning van de regering en het Ne derlandse volk is de materiële schade nu vrijwel hersteld. Gebleven is ech ter het persoonlijke leed van duizen den oorlogsslachtoffers. De regering kan dat niet wegnemen. Zij kan het slechts compenseren en trachten het zoveel mogelijk te verzachten. De staatssecretaris van marine, vice- admiraal H. C. W. Moorman zei dat gis teren in de Ridderzaal in Den Haag, waar- een door de World veterans fede ration in samenwerking met de Neder landse regering georganiseerde confe rentie werd geopend. PRIMAIR: EUROPA Op de conferentie zullen tachtig des kundigen uit veertig landen spreken over de wetgeving voor oud-strijders en oor logsslachtoffers. Hoewel, zoals de Ne derlandse voorzitter van de federatie, de heer Ch. J. M. van Lanschot in zijn openingswoord opmerkte, de conferen tie zich vooral zal bezighouden met de bestudering van de vraagstukken in Europa, wonen ook afgevaardigden uit de Verenigde Staten, Canada, Birma en Pakistan de besprekingen bij. De secretaris-generaal van de World veterans federation, de heer Curtis Cam- paigne, legde er de nadruk op dat een gecoördineerd en internationaal streven om oorlogsslachtoffers te helpen een on derdeel moet zijn van elk na-oorlogs programma voor de wederopbouw. „Indien internationale overeenkomsten zijn gesloten om huizen, wegen en brug gen te herbouwen, wordt het een dwin gende eis tot internationale afspraken te komen over de rehabilitatie van in de oorlog getroffenen," aldus de heer Curtis Campaigne. De conferentie duurt tot 26 november. Tot de sprekers behoren de Westduitse minister Th. Blank en de Franse mi nister F. Michelet. WAS het al niet zonde genoeg op het toneel te gaan staan en in de huid en kleren van een ander te kruipen? Had God, geloofd en geprezen zij zijn naam, een ieder niet zijn eigen gezicht en eigen huid gegeven? Verzette men zich dus niet tegen zijn wil, wanneer men deze ging verwisselen? Boven dien nog de rol van een Jood spelen? Dat was een doodzonde, een overtreding der heiligste voor schriften. Zoiets moest onheil bren gen over hen allen. Ze eisten dus, dat Demetrius Liban verbannen zou worden en van zijn Jodendom vervallen verklaard. De liberalen onder de schriftgeleerden verdedig den de acteur met warmte. Ge schiedde, wat hij van plan was, niet tot heil van de drie onschul- digen! Was dit niet het enige mid del om hen te redden? Was het helpen van gevangenen niet één van de eerste geboden uit de Schrift! Mocht men ,nu tegen de to neelspeler zeggen.' „doe het niet, laat die drie maar omkomen, zo als er reeds duizenden van onze voorvaderen zijn omgekomen in de steenbakkerijen van Egypte?" Er werd heftig gediscussieerd. De theologische studenten oefen den in de seminaria hun scherp zinnigheid met het plaatsen van het ene bijbelcitaat tegenover het andere. Aan alle joodse hogescho len werd het interessante probleem voorgelegd. Er werd over gerede neerd i,n Jeruzalem en in Alexan- drië, onder de grote geleerden van Babylonië en in het verre Oosten. Het was een pracht gelegenheid voor theologen en juristen om hun scherpzinnigheid aan elkaar te toetsen. De acteur zelf vertoonde zich en sprak met iedereen over het tragische conflict tussen zijn gods dienstig geweten en zijn overtui ging als kunstenaar. Innerlijk was hij reeds lang besloten de rol van Apella te spelen, wat er ook van mocht komen. Hij wist ook al pre cies, hoe hij dit zou doen. Zijn li brettoschrijvers, vooral de punti ge senator Marullus, hadden al een effectvol scenario voor hem in elkaar gezet met zeer goeie pas sages,waarvan heel wat te ma ken viel. Vooral aan het vreemde, mechanische, geresigneerde heen en weer bewegen van de lichamen der drie gevangenen had hij me nig beklemmend en grotesk detail ontleend. Hij wilde vooral de tra gische en komische elementen tot hun recht late.n komen en deze in elkaar laten overgaan. In de volkskroegen van de handelswijk, en de buurt van de pakhuizen en barakken speelde hij heel voorzich tig enkele scènes, keek hoe het werd opgevat, maar verzonk kort daarna steeds weer in treurig ge peins en beweerde dan dat hij de rol toch niet op die manier kon spelen en het zó als hij het nu speelde niet met zijn geweten in overeenstemming kon brengen. Hij constateerde tot zijn bevrediging, dat heel Rome er langzamerhand Advertentie over sprak. Overal hoorde men de vraag stellen: „zal Demetrius Li- ban de rol van Apella spelen?" Overal, waar hij zich in zijn draag stoel vertoonde, ontstond een vreugdig rumoer en juichte het volk hem toe, roepend: „Weest ge groet Demetrius Liban, speel Apel la voor ons!" Ook bij de keizerin sprak hij over het gewaagde van deze on derneming en over zijn gewetens bezwaren. De keizerin lachte en keek de weifelaar ongelovig la chend in de ogen. Er was een bevel naar de steenbakkerij van Tibur gezonden om de drie joodse dwang arbeiders goed te behandelen, zo dat ze inmiddels niet zouden ster ven. Poppea wachtte op een schrif telijk advies van het departe ment voor klachten en verzoek schriften. De vrijlating van deze drie gevangenen was wel geen be langrijke kwestie, maar de Oriënt- politiek van Rome was steeds zeer gecompliceerd en Poppea een Ro meinse, zodat ze deze amnestie da delijk weer te niet zou doen als er ook maar de geringste beden kingen van politieke aard t-igen bestonden. Met een lachje zou ze, als dat nodig mocht blijken, al haar beloftes terugnemen. Voorlopig had ze er plezier in de acteur telkens opnieuw te prik kelen. Ze vertelde hem dat de op positie van de hoogste aristocra tie uit de Senaat al begonnen was tegen de amnestie te ageren. Hij moest dus nu een besluit nemen, want het zou onrechtvaardig zijn het lijden van deze drie arme stumpers onnodig te verlengen. Ze lachte tegen hem: ..Demetrius Liban, wanneer speelt u nu de rol van Apella de Jood voor ons?" Wordt vervolgd GENERALE SYNODE NED. HERV. KERK De generale synode der N.H. Kerk komt van 17 tot en met 19 nov, in .Woudschoten' té Zeist bijeen. Behandeld zal worden een concept-ge schrift, opgesteld door de Raad voor de verhouding van Kerk en Israël, dat de problemen, waarvoor het bestaan van de staat Israël de kerk stelt, naar voren brengt. Verder zal aan de orde komen een adres, betrekking hebbende op de open stelling van de ambten voor de vrouw. Een voorstel zal behandeld worden tot de verlening van de bevoegdheid van de bediening van Woord en sacramenten aan bepaalde vicarissen, die voor lange re tijd zijn aangesteld. Tenslotte zullen enkele benoemingen geschieden, waaronder de benoeming van een kerkelijk hoogleraar in een va cature aan de rijksuniversiteit te Utrecht en in een komende vacature aan de rijksuiniversiteit te Groningen. liet hem in september 1953 weten dat de stichting 1940—1945 haar eerder gedane verklaring had ingetrokken. De heer Bottinga was tijdens de be zetting plaatsvervangend kassier van de Haarlemse distributiedienst en in die kwaliteit hielp hij Joodse landge noten aan bonnen en andere distribu tiebescheiden. Verder maakte hij deel uit van de strijdgroep Broertjes. SCHAMELE ONDERSTEUNING Hij is ziek de oorlog uitgekomen en j heeft sinds de bevrijding nauwelijks of niet kunnen werken. Hij leeft met zijn vrouw en zoon van een schamele i ondersteuning. Hij kan het geld van de Pensioen- raad goed gebruiken, maar in eerste instantie gaat het hem daar niet om. Het gaat hem om het recht dat hij meent te bezitten. Bovendien is hij niet tevreden met de ongemotiveerde mededeling in de zin van „uw verzoek is afgewezen". Naar zijn oordeel heeft de Pensioen raad de realisering van het recht op een buitengewone uitkering tot nog toe met enkele minderwaardige middelen verhinderd. Hij streeft nu naar een proces waar- 1 in de kwestie door de rechter tot een oplossing moet worden gebracht. 00M j BAZURKA en JAMPIE en de I alchemie Advertentie Natuurvolken en dieren geven een wijze les: de bron van genezing en ge zondheid ligt bij de natuur zelf! Klachten over hoofdpijn, moeheid, puistjes, vale teint, verstopping, aambeien enz. zijn slechts het gevolg van een onnatuurlijke leefwijze. (Verkeerd voedsel, zittend leven!) HERBESAN Kruidenthee bevat 14 ver schillende Kruiden met elk een eigen heil zame werking en herstelt de natuurlijke functies van het lichaam. Verkrijgbaar bij apotheker of drogist A f. 1.80 per groot pak, voldoende voor maanden. en 59-6) Nee, ik kan er toch nog' maar niet goed overheen komen, dat we ons schip nu kwijt zijn. Misschien is het wel vergaan En het was juist zo'n fijn schip enne hoe lang hebben we d'r wel aangebouwd? Luister nou eens, Petsie. Niet zo treurig! We zijn allemaal gered, en onze kleren zullen wel weer drogen en de kleintjes zijn d'r ook allemaal en Je hebt gelijk, Pingo. Weet je wat we doen? We bouwen een nieuwe boot. We weten nu hoe het moet. Maar eerst moeten we toch zeker eens te weten komen, waar we hier eigenlijk zitten. ^iiiiiiiiiiiiiiiiiéi'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiig Oud-predikant van Haamstede LEEUWARDEN. In het diacones- senhuis te Leeuwarden is in de ouder dom van ruim 58 jaar overleden ds. F. G. van Binsbergen, predikant bij de Ne derlands Hervormde gemeente van Ouu'woude-Westergeest. Ds. Van Binsbergen werd in 1900 te Doornspijk geboren. Hij studeerde aan de rijksuniversiteit te Utrecht en werd in 1925 kandidaat in Overijssel. Op 18 oktober van dat jaar aanvaardde hij het predikambt te Haamstede. Hij diende vervolgens de gemeenten van Koudum en Koudekerk aan de Rijn. Op 16 ja nuari 1949 deed hij zijn intrede te Oud- woude-Westergeest. xm MÊf 28. Het viel voor de maat nog met erg mee om Kappie's opdracht uit te voeren. Telkens, wanneer hij de bij ge naderd was. vloog het insect met een plagerig gezoem naar een volgende bloem en dan stommelde de maat er maar wee" haastig achteraan, er niet op lettend, dat zij bezigheden duidelijke sporen achterlieten. Overal waar hij liep, bleven vernielde bloemen en ge knakte stengels achter. Eindelijk gal hij het op. „Pffff! Is me dat werken!" hijgde hij. „Dat beest is niet te vangen. Ik denk dat ik dat maar aan Kappic ga zeg gen. Dan moet hij dat gekke plan maar opgeven, daar kan trouwens toch niks goeds van komen." Plotseling voelde hij op zijn hoofd een vreemd gekriebel en omdat dat zo dicht bij zijn hersens was, begonnen die on middellijk koortsachtig te werken. ..H-hij zit op mijn hoofd! Die n-nare bij zit op m-mijn hoofd" concludeerde de maat beverig. ,,N-nou niet teveel d-denken, Tjeerd D-Duizendschoon, an ders gaat hij misschien steken! N-niet denken maar doen...." En met een ferm gebaar trok hij zijn zuidwester over het insect heen NED. HERV. KERK Beroepen te Middelburg (vac. wijlen F. Don) M. Enker, laatstelijk predikant in Israël, thans woonachtig te 't Zand; te Geldermalsen C. A. Helms te H. I. Ambacht. Bedankt voor Vorden W. Bloemendaal te Zevenhuizen (Z.H.); voor Stavenisse (toez.) M. Bei'gsma te Eemnes-Buitcn. Aangenomen de benoeming tot bij stand in het pastoraat te Emmen W. F. Dikboom te Zuidlaren. GEREF. KERKEN Beroepen te Ottoland kand. J. Nie- mantsverdriel te Barendrecht; te Cu- lemborg G. de Ze -uw te Schoonoord. CHR. GEREF. KERKEN Tweetal te Elburg-Doornspijk J. Brons te Mijdrecht en J. C. Ravenswaaij te Scheveningen; te Bunschoten J. Brons te Mijdrecht en L. Floor jr. te Almelo. Bedankt voor Nieuw-Amsterdam H v. d. Schaaf te De Krim (O.). GEREF. GEMEENTEN Tweetal te Dordrecht H. van Gilst t« Dirksland en H. Rijksen te V.aardingen. GEREF. GEM. IN NED. Beroepen te Scherpenzeel H. Ligte» berg te Rotterdam-west.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 2